3
Ա Ռ Ա ^
3
Կ ֊ Ս Ն Ա Յ
Տ Ս Ր Ե խ Ի Ն
՚ | > ր տ | ս տ ը աքւշուշա 1ասւտասանած էլւ հոգ,
Իարհբելւ երկիր, դժբւսխսւ հայր ենիք – –
Հ ո ւ նձ ք րդ ատոք էր , մա ր գ ըդ քագցրահոտ
Է
Լ վրրադ ասլրող մարդ ոց ե րյանի կ
Ամէն օր տօն էր , ւսմէն օր հարսնիք • • •
Արիննր հողին ու բերքն ալ ծովին
ճաշակելու) յ ա ր ՛
կ ՚ օ ր հ ն է ի ՚ ն նախնիք
ւէանայ տարեխն ու կ ա խէթ֊ի գինին :
»
ԽՄԲ– 1կ" քԼրթուածյւ
,
գեղօն ,
առ -
նուահ է Վ՛ թ՚էքէեանի
Հրաշալի Յա րո ւ
թ ի ւ ն
Հաաււլւէնւ
Օշա/չան
չ՚սւցաա
քւ ա կան
ւչասի
նիւթ
ըրած կ զայն։ Այգ ւլասկն ,
այսաեւլ,
Հաաուահ՜
ւքլւ միայն
է
Ն
՛քան դասեր
չէսա ոէ՚եէ , էւէք անք
աեսսէծ
են
«Ե
րուսաղէմի
Հայ
Աչակէէլթա֊
յին Ա իէէւթեան»
պարբերական
Հբաաարէէ։–
կութ իւններ ոնն մկ9,
\ա
)ին
(րնէլամէնբ՝
Ա. պրէսկ
ՏՕ
կ9, բ. պրակ
8 1 - 1 0 8 ,
Գ
գ. պրակ
109 - 335
Կ1) •• Այ" Հրաաէսրա–
կսւթիւններկն
եաքն է
(1942),
"I՛ 0չա -
կան էոուաւ
Հ ա յ Գրա կ անութիւն
Հաաորը,
()72
կք
,
էբւ՛^՛– Հաւաքէէէհ՚ռյ
էլ ր էէէ կսէն ո լ -
թե.
• IIIII քււէ1է
11
էէէ կէս
կէսն
, — մեթո–
աո։Լ եւ մանրաւ^ին
էիե ր լուհ՜ումներոլ. խո–
րութեամր,
Լկենսաւլրական
, րւսռաւլի —
աական
, գրաէլիաական
,
յ^նադաաական
լա
յն հ՜անօ թութիւններո./)
։ Ա,ղ առահ՝ րլ—
լալուէ ա յս Հւսառրր
, Ա րռւսաէլէմ
ի
՚ 1
՚ " ն ք ր
այժմ կր հ-անոլցանէ թկ մամռւլին
յանձ
նահ– կ նոր ապաէէրութիւն
մր :
ճաչակ
մր աալու
Համար ,
Հաաուահ՜
մր Արուսաղէմի
Հայ Աչակութայէն
Աի ~
ոլթեէսն
Հրատարակած՜
պրակներէն
,նոյն—
պէս սպառած եւ Հաղուաւչիւտ
, (այս պր–
րա կնե րուն րոէէէսնդակէէւթէէնր
կր կազ-
մեն 3՛ Օչականի ելՇաՀան
Պէի՚դէրեանի
էլասերր)
է
X
Գեղօն^ւ
բանասաե
ւլծ ակ,սն առանձ
ին սեռ
մրն է : Զա քն ՚Հիներուն
մէք
լաւաէէոյնս
էլէէբծածեէյ
Պէնգարէ
Յետոյ
մոռաչչոլ
—
թեան տրուեցաւ,
մէնչեւ որ քք՚ոնսար
ար—
դէացուց եւ տուաւ
էէէնուէ անմաՀ
քեր
—
թէէլէէէծնե ր : Աեբմ
կք
առա
քէն
էէո բձ էէ էլր
թկքՀեանն
է : Բէչ
են իր էէեէչօններք. րա.,ք^
յաքող
֊.
Ան
կ
ղբ բ,ս
թա
կ։
՛լկ՛
ւնո
էլսոց ,
էյ
երեք
՚՛֊ ւ՛՛ր
լներ է ,
ս ա II ։,
ղսոց
Ջօնէ
մր : Զտ՛էր եւ յանգր
մասնաւոր
են էրեն
։
Պէտէ
չւքտնեմ
մ ան րս՚մասնւէւթ
եանց
մէք,
քէէէնէ ռր կր քալեմ մասնաւոր
ճամբայէ
մր
մէայն ու մամէ մբ սլակաս
՚էէյս մէ -
քոցր մէակ
քեբթոէ-ածէ
մր
ծանօթացման
թիլն
»ւնէ
" ՚ ֊ ր է ՜ չ էբականէէւթէւն
մբ : Ի-
րաէ՛՛ն
"ւթէ
ւնր մէա
յն էէւ մէա
լն ք՚իէէղ ի -
նէ՚քի • • • էէէոքեբր չեն : Ջեռքերն ալ չեն ,
զղ՚" էիարտեց ապա՝, ռւիաբար՝
քալելէււ
ա—
/ւեն : Ա արէլիկ
ի րա կւէւոնւթ էւն կր Համա
րին գեռ աչքեբր , "՛չ, "՚չք^լ՚ն
ալ չեն;
Կ՝րսեն՝
ակէւէնքնեբբ ,
էէ, կէէէնքնե րն ալ
չեն։ Վերքապէս
Հինգ
ղւլա լա րանքնե
րն ալ
չեն։
Հիմա կր թօսուի
ւէեցերռրգ
զւլայա -
բանքէէ մբ մէսսին ,
"՛Լ՛ւ ՚Լեցերորդ
զղա–
յաբանքն ալ չէ :
Այստեէլ կբ բացուէ
արւլէն
արուեստնե
րու
փիլէսէէփայէււթեան
մեծաղէէյն
՚էէճբ ,
-
անսէէլէս՜ռ
նիւթ
, որ կբ
Հետաքրքրէ
Հ ոդե բան էէ ւթի 1%ր , ղե ւլե ց կա ւլէէ էո ութ իէնւր ,
պաամութ
էւնր , ե րամ չաութ
էււնր , նկար -
չութիւնբ
, էՀա րտա բապե տութ էււն ր , բմ չ —
կութիւնր
, րնկերաբանռւթիւնր , եւ վե
ր–
9ապէս երէկոլան
ղաՀաղուրէլ
թաէլոլ՝աէ —
նեբոէն
տեւլ՝
որէէնք կր կոչւէւէն
ներՀա -
յեցոէլութէւն
եւ ներչնչռւմ
,
ա ւսօրէէւաէ
է յ օր
ի չխաննե
ր ր
Հմ տութ էււն եւ աչէսա
տանք
, մէկ էսօսքոէէ
ամրողքական
՛լբա -
կանութեան
էէաբդաւղետէէւթէէւնր
:
է՛նչո՞ւ
ւլրական
քննաէլատութիւն
չես
րներ , ըսաւ ինձ Աչական
1
Ե ՚ ՚ ՚ ք ր ,
թելւսղ բանքէէ ձեւ տուաւ այս
Հ՚ոբցումին՝
իբ նամէսկներոլն
մէք :
Վարպե՛տ,
գժղոՀութիւնր
, ՛լոր աբ -
աա յայտեցիր
ւլբաէլան էիառսէէ ոբ ւէասաա–
կի՛ւ
՛քէք, կ՝էսբէլարանար
երէէլ՝ այն ամ–
բսէկէէէռ
Հուլէւն
ւէրայ ուր
էլապբէինք :
*./»4>՛
ա իէմ ղժուէսրաՀաճութէէնէս
,
ծանբ
Հրետանի
, անաբէլաբէսնէսլէ
ի՛՛նչ
աւերներ
ւէլետ յ
բնակարանին
կրն
դրնէսյ
էլէէրծել ,
՛քէք ուր էլապրէէնք։
քԼն դՀ ա էլաո ա էլն , Հէ՛
մա քաքալերէէէնք,
ղղուանք
,
վւաղաքչանք
է
անՀրամեչտ,
էղւէէտճառբ
ղէ՚տես :
Իսկ ես ռբ ՚լայլէ
թաթեր
ունէմ՝
կրնա՛՛մ
՚^ւ՚թէ
փա յ՛է՛ա յել
նոբ ղրողր
1
Կբ սոս էլա յ , էլր էղա յթէ
լեւլէն :
Շ.
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Ե»՝ Կ Ա խ է ԹԻ Գ Ի Ն Ի Ի Ն
էսկ քէչ է : Ու դուք ղէտէք որ միակ կր–
էոոբ
մբ անբաւական է ճչղելու
մանալէսնէէ
Թէքէեանէ պէ ս ՚լէմքէ
մր տեէլն ու ար -
մ
էէէն
իքր •
Բէ՚րթուած
ր , Հակառակ
ղուէք
մ
ր
բլլա–
լուն , չունի
չա փա էլան ց ււ լած բաո մր կամ
ղղացում
մ ր : Ջ էլան նոյնպէս
թարմացնող
պատկերէ
սիրոյն
կեանքի
կ ան չուած
բա—
ռեբ : թէքէեան
մէ շտ ալ տեղէւն ու կրչ —
Ոէււած
էսօսքերոէէ
էսոր ղղացում
,
յուղում
ու մտածում
աուուլ բանաստեղծն
է
I
Վանր Հայաստանէ
սիրտն
է. Հայ Հո -
՛լիի ամենամեծ
աոլաստաննեբէն
մէն։
Հոն
է որ ան ամէնէն
աւելի
եղած է
ինք -
՚լէնքբ ու րե րած
անՀ ուն նպաստ
Հայ յր~
՚լաղքէւն : Անոր
րնսւկան
դեղեցկութէւն
-
^երբ , Հայրենէքէն
ղրեթէ
կեղրոնր
րլ
լ՛" լ բ
՚լինքր
մ ասնաւոբ
ղաւառէ
Հ անղա -
մանքէն կր դադրեցնեն
,
րնդՀանրական
կնէք մր տալով։
ք՛բ
մոէլուէռւբէչն ալ լաւ
ու
՚լէչ
օրերու
մէք
մէւչտ
ամենածանր
բեռնէւրր
՚էեբցուղ ալս աղղր
պաՀելոլ ,
յւոո աք լսցնելու
աչէսատանքին
մէք։
Հոչա–\
էլաւոր իբ
տարեխն» ,
մ էացած
Աեւանայ
՜։
իշխան
ձուկէն
, տեսաէլ
մր
իոբՀրղանէչն՝
է մեր առատ
Հ էւրա
ս էւրութեան
, ուտես -
1
տեւլէնէ
փարթամութեան
: Ամէնէն
աղ –\
քատ
մարղն էսկ ծով եւլե րքր
ունէր
քանի
՝•
մ
ր
տաէլառւղաՀածռ
յ տարե խ , չվդացնե
լու
չաւէէ էրեն՝ արտէն ումրղաստանէն
եկած՛
էլր
էլան քր
, կենղ ան էնե բուն
դլխուն կապ -
ուած
ւէտանղբ , ուրէչ
խօսքով՝
ղիտէք
իր
ւէէճակր : Տարեխր
ձուկ մրն է որ անուղ–
ղակէւ ւղատճառ
եւլած է
կա
յս բութ
եանց
էլւսռո լցում
էն , էւն չսլէ ս մեծ ճարաա րար -
ուեստէւ
մր ւլո քււլթեւսն : ( Տարեէսր՝
Հ էմ–
նագէւր անգլէական
կա քսրութեան
. • • ) ;
Նոյն
լսւյնքռվ րառ մ բն է
Կախէ թի ՛գի
ն ի ն ։
կովկասեան
այղ րմպելէն
մեր կապն
է չատ անղամ
Վբացէնեբու
եւ
Ո՚ուոերու
Հետ : Համով
աոաւո , արեան
նման այգ
Հեէլէււէլր
էւոբՀրէլանէ^
է ամբռւլք աբե -
ւելեան
Հայաստանէ
, այսէնքն
մեբ անկա–
խռւթէէԱէն
, մեծութեան
, փառքէ
օրրանին
:
Ան՛՛՛է
1լէ.նղէսնութէւն
մտած է լէէէէնաէլան
քաղաքէւ&ր^Ն
Նեբս։
Աղատութեւսն
սէրբ,
էլեւլարուեստէ
ճաչսէէլբ
, ւււ անւլէր
ղպբու–
թեւււն
թւս՚էր
գուն աւո րուած
, ասաէւճա -
նալորուած
են անէլէ ։
Աստուածա
չունչբ
դրախտը
մեր
երկրէն
՚^էէ կր դ^է ՝• Ա՛յգ է"Կ Բ""– է "Ր
մենք
չորցնենք
մեր արցունքներր,
ււլալւծենանք
էրր
րնւորեալ
երկրէ
մլւ ղալա1լներր : Ա~
ռանղ այդ
զե ա ե ղէւ ւմ էւն՝
Հայաստանի
նէէւթաէլան
Հա րստութ
էւն ր , բնաէլան
ղ ե -
ւլե ց էլութ է ւննե րբ
, իւղ ու մեղր
մւս յթ
քող
անոր արօտնեբբ
բնաէլանաբաբ
էրենց պէ–
տի
ւէե րապաՀ էին ղ րաէստ
անունր :
Հայր
սոէէոբ էր բսել
աէլնսւրէլելով
եբէլբէ ա–
ռատ
բե րքէ՛ն –
«. Հ"ղէ
րուսնի » , այսէնքն
Հոէլին
ցանես
աուրքր
կր
էն–
քան չատ է որ էլր կաղմէ
էրեն
չէլասլուած
նէլթերն
է՛սկ : կանա չր չէ մեռնէր
Հոն
է
Գլղլուն
քոլրերր
, ծաւլէէլնեբր
,
առանց
ձեռքէւ
Հ պռւմ էն
ձեւաւորոլուլ
բուսական
ՕօԱԿԱ՚ՆԻ ՄՏԱ^^ՈԻՄ՚ՕԵՐԷ՚Ն ՜
–ք– Ե թէ արուեստը տարիք չունի . ար -
ուհստադէտը ո ւ նի ՛ : Եօթանասունէն մ ի ն
չեւ ո ւթս ո ւն
. ԺԸ - դաշւու ամէնէն ղօրա
ւոր
ուղեղը , էւէանուէլ ՝ք՝անթ , ապրեցաւ
տասնամենի մանուկի մր ուղեղովր :
Տ
^ը–
սանամենի Մկրտիչ Պէշիկթաշլեան քաղ -
ցրաբարբստ. Հի ւ ր մի ւ ղ մըն է,
այսինքն
պերհաշուք տաղաչափ մը . մահուան մօտ
տարիներուն դասնալու հաւքար մեր ամէ
նէն իրաւ բանաստեղծներէն մէ կը :
–\– Ներ կ այ պայմաններուն մ է ջ ՝ անոնք ,
ռր երկու Հ ա յ ե ր կը բ աժնեն իր ա րմէ ն ո յ ն
իսկ ւյարդով, կր դաւեն իրենց Հ ա յ ո ւ -
թեւսն դ է մ : Միակ իրողու թի ւ նը , որ
պէտք է իշխէ աւելի քան տիրական կ եր
պով , միասնականութիւնն
է ։ Այս ղգա–
ցումը բաո մը չ է այսօր– անիկա իր ւսմ -
բողօ " ւ ժ ը կ ՚ ա ո ն է իրա դ ործ ու ա ծ հ ա յր ե -
նիքէն , որ չի կրնար իր դ ո ւ ոնե րը չբա -
նալ Սփիւոքին , ուշ կ ամ կանուխ ; Հ ա յ -
րենիքին դ է մ ոչ ո ք կ րնայ գէշ մտածել,
եւ աւքէնէն քիչ՛ Դաշնակցականը :
առաւոութէլեր
որ կր լեցնէ քբա րրի այգ
քեռներն ու Հովիտներր
, անոնց
բուրումն
ու
ղոէէութէւնր
, ամ՛ էն անկէւնէ
էսում էւղ
բնական
ւլեղե ց կութե անց սքանչելէւ գաչ -
նաւորումր,
կր վեբացնեն
դէաուլր, ուա–
կամայ անկէ կր խլեն ղրաէստ բառր,
քա—
նի որ տե լւո կանօրէն
աչքէ առքեւ
ունէւն
այգ բառր
ձեւալորող
ղղաց ումնե բուն
,
տարրերուն
ամրողքական
մէէլ սարուած
—
քր։ Ու ան պիտի
մնար այգ ապաւորոլ
—
թեան
աւսկ՝ եթէ Հղաղանն
էւբ
ժանիքբ
չցուցնէ
բ» : ԱնՀուն այգ դեղե ց կութեանց
,
էէա քե լքնե ր ուն խորբ պառկած է
«ղժբախտ
Հայրենիքբ»
, նոյնքան
էրական
,
նոյնքան
տեղին : Աեղ գժբաէւտացնռղ
,
Հայրենէ
քաղց բութէւննե
բր
թո յնէ փոէսող սլատ -
ճառներբ
աւելորգ է մանրամասնել,
քանէ
"Ր Հայ էք րոլորդ ալ :
Հայր
ամէն բանէ առաք էր Հողէն էլապ—
ուած է– էր խօսակցութեան
առաք էն
ղէ^ր
էլր րռնեն
Հունտն ու արօար
, կենղան է —
ներր
:
Ու բնական է որ ղէնքր
ապրեցնող
"՛ք՛ւ
.ռ—րրքքրք՛ ՐՐ պաչաուէքէ՜Ն
առարկա՛ն
բլլան։ Աեր ցորենր մարդա^ասակ
կբ
բարձրանար
Հա ր էլրապատ
ի էլ
րաղմա -
պաակոլելով։
էՏոչոր էր, քաէլցրաՀամ,
ել
.նէր.
Հացէն
Հոտր
ժամերուէ
էլր էլեցնէր
գռներուն : հ)ոտէ
առատռլթէւ–
նր կր ստէպէբ
Հովիւբ
լնէ էլո ւլմ անե
լու
ծառի
մր աակ ու Հօար
ամրուլք
օրբ ձո—
բէն
գուբս չէր ելլեր : ԱՀադէն այգ էլա -
նա չնե րր
մ է չտ
ծաղէլում
էւ մ էք ,
առատ
էլղոէէ,
բռնողէն
ձեռքր
էլէւղոտէր
,
կուաա
յին կաթ մր
Ոբ
վեր է ամէն դո -
էէեստէ
։ Ու ափ մբ Հողր եւ "՚յծ մբ բաւ
էր ոբ ղ ի ւղա
ցին ապրէր գոՀ ու
փառք
տար
աէբռք ;
3՛
ՕՇԱԿԱՆ
ԼԽՄՈ
—
Յետոյ՛^ կը սկսի
վ ե րլո ւ ծ ե լ
գեղօնին իւր ա ք անչիւր տունին բովան -
դ ա կ ո ւթիւնը եւիմաստը, բ ա ո երուն ար
ժ է քը եւ տեղը) :
Յ Ա Կ Ո Բ Օ Շ Ա Կ Ա Ն
՛էե րքէւն անղամ տեսանք
ղէնք
Ա ւււրբ
Բաղաքէ՚ն
մէք, ճիչւչ
ւոասնբմ՚էէլ տարէ ա–
ոաք : վ^անքէ։ էւբ խէէւցբ «վեՀաբան»
մրն
էր
էրեն
Համար,
մէնչ , էբականէն
մէք^
պարւլ
ճւլնարան
մր^ւ էբ մէայն
,
աբբայ
Աաբկոէէէ
վայել
խ՚լէ՚կ
մր, ուր
թէաւղար—
տէլ պէս կր մ անէր ամ էն առտու ,
մամր
վեցէն
, ութ,
թուղթին
յանձնելու
Համ,
ինչ որ 1լ՝երկնէբ
սաեղծաղործ
, անՀան–
ղտրտ , ւոենղ աւլրղիռ
իր միաքր :
Զեոաւլ իրներուն
զէղր ,
անփութօրէն
նեւուէէ.ած
՝էոս ու Հ ռն , փոչխներռլ
տակ
Կր ^՚անաբ
արղար
քունով
յ
— Չե՞ս վախնար, որ կրնան կորսուիլ,
հաբցուց
էնք օր մր։
—
ւ՚՞նչ րն ե մ , արդ էն կորսուած են
պատասէսանեց
ղառնւ։լթ
եամ բ :
Այգ
ւլառնոլթեամբ
աէղրեցալ ել այգ
ղաոնէււթեամ
բ մեռաւ
Օչական :
Աոէթով
մր ղէտել
տուինք
իրեն , թէ
առՀասարակ
գժռւաբիմաց
զրաւլէար
կր
նկատեն
՚լէ՚նք
իր ծանր , ծխաչունչ
լեղ -
ոլէւն ու մթասքռւլ
ոճէւն Համաբ։
Յօնքեբր
՚էեբ քաշեց եւ ղրեթէ
պոռաց.
— Ա յ դ աոասպե՞լր ո ւր կ է
կը հանեն ,
պէ
ճսւնրմ
։
Ես ամէնէն յստ ակ գրողն ե մ
մելւ մ է յ • ասիկա թ ո ղ գիտնան :
Աա՝էէն առաք ձեռնարկած
էր նոր ղռբ—
ծէւ
մ ր , որիր Հկաբապի
երղ»ր պիտի
րլ–~
լար եւ ասպարէզին
Հետ պիտի
վւակէր
նաեւ
իր էլեանքր
։ Վէ՚՚լ
մրն էր "՛յգ նոր
ղէէրծն ալ, «կեանքէն
պէս»
խորաղրով ,
« Անացոբդաց»է
չունչուէ ու
լայնքով
Հ
Պէաէ բաղկանար
տասնբՀէնգ
Հատորներէ
իւրաքանչէլբր
300 - 350
էք :
— Խենդեցա՞՚ր դ ո ւն , Օշակա՚ն , —
րսէնք
էւրեն , էրսւպէս
ղո՛բ մաղած
:
Արդի վէ
պը . ե թ է չենք սխալիր. 250-300 է ջ էն աՕ–
դին
չ՚անցնիր : Տասնըհինգ հատոր վ էպ
կը գրուի՞ հիմա , իսկ գ ր ո ւհլ է ետքն ալ
կը կ արդ ացուի՞ :
— Արդի 4է"ա ՚ տղա՛ս,
Հայրարար
ուդե
ս
ր րաղ
ր^՜ ք մ Լդ
էմշ"՛ կան
թա ն այ դ է պի ծաւալը : 2.50 էջքւոց վէւ^
՜ւ՚՚Ը
կ ե անքէն մասնիկ մըն է մ ի ա յն , ր ա յ ց ամ
բողջ կեանքը չ է ։ Իմ ուղածս է իր լիու -
թե անր մէջ տալ որոշ շրջանի մը կ ե ա նքը։
Մի՛ մոռնաք « ժ ա ն փ ր ի ս թ ո ֆ » ը : Մի՛
մո ոնա ք Փ ր ո ւ ս թը :
«կեանքին պ է ս »ը ,
աւելցուց ապա ,
« Մնացորդ աց »ին շարունակութիւնն է ։
Հերոսը նռյն մա ր դն է, որ կ ՚ տ նցնի յ ա
ջորդական մթնո լ ո ր տ նե ր է : Փորձ ժ՚րքւ է
սեւեոելու մե ր
ժողո վ ո ւր դ ին
կեանքը.
1880էն մ ի ն յ ե ւ մեր օրերը, ինչ պ է ս տեսած
ո ւ ապրած հմ ես :
«Այս վէսլր կր գ ր եմ, բոլորովին մո ո -
ցւոծ աշխա րհը: Հ ո ն ՝ ո ւ ր կ ՚ ի յ ն ա յ հե դ ի–
նակը, վ է պը կը վերջանայ »՝.
\չ րէլբոբդ
Հաաորբ
Հաղէւ
ալա բտած՝
ինկաւ
Հեւլէւնաէլբ
, եւ վէպն ալ
ւէերքացաւՀ
Ո.
ԹԱՇԵԱՆ
կԼ
Մ Ի ՛ Ա Վ Օ Թ Ի Ր
ԳէէՀաբն
այսաեղ է րէգ, եկոլ
տար։
Տես, ե" այստեղ
եմ,
ի՞նչ ես ուղում այդ
խեւլճ ծերունոլց,
այանամօթ
չուն *••
Ամէնքբ
նայեցէն
գէպէ
փեր։
Այնտեղ ,
ժա
յռի
ամ ենա րա րձր
կէտ
ում , լուսնի
չո–
զի տակ , գծադրւռւմ
էր մի կանացի
չք–
նաւլ մարմէէն : Նրա մէէակ ծածկոյթր
էբ
սպէտակ
կտաւէ չապէկն էր ռր
ծածկում
էր նբա մերկռլթէլնր
, մէնչեւ
սրունք -
ներր
է
Աել երկա
յն մաւլերր ցաք ու ցրէւ
ւէռոլած
էէն ուսերէ
ել թէէլոլնքէ
փրայ
եւ երեկո յեան
Հովր
խաղում էբ
նրանց
աչքեբր
վառուեցէն
բոբրորէտ
բոցով ,
այգ
չքնաղ պատկերր
մամ առաք
տիրելու
ան յաղ տենչով
։ Նա կ՛՛ուղէ բ ա յգ
մամին
դառնալ ծխի մի սլտոյա , վերեւ
բարձրա
նալ եւ փարիլ
ւսղքկան , կամ թեւեր բս -
տանալ
թռչել
՛էե ր , ՛էե ր , ճաէսբել նբա
ղլխով,
ասլա
խլել եւ փաէսցնել։ Նա մո -
ռացաւ
ամէն բան- եւ քաՀանային
ել
ծերոլնէլ
քաՀանան
Դէ"լԻ
րլո՚^րնեբր
ղէմեցին,
բայց մի քանի
րոպէ
յեաոյ
Հեւալռվ յետ եէլան
դոռալով
րէղ
էէն որ փախչին
Հեռանան
"/""/^
ետեւ
ղէւ֊ղՐ
լեղուել է քան ֆէտայէւներուէ :
Կրակ , որոտաց
բէդբ
^ Կրակ
եւ
նո յն վա յրկեանէւն
Հ րաց աններր որոտա -
ցէն ու մի քանի
գնգաէչնեբ
թռան
դէպի
Հե
Նա կանգնած
է
ր՜ք
ւնտե է
ինչպէս
երկնքից
իքած
մի Հրեշտակ,
որ այգ
բաբձրռւթիլնից
դէտում էր թէ ի՞նչ ան
լուր ոճէւրնեբ
են էլատարւումսւյնտեւլ
նեբ–
քեւում
աշէսարՀի
վրա
յ ։Ա ա րղկա
յին
վայ–
րադութեան
այգ սեւ դոբծերէց նա, այն
քան
րւսբձր էր որքան
սրբոլթէլւնն
ու ան–
մեղութիւնր
բարձբ է ապականութէււնից
,
որ քան
առա
քին ութ իւնր
բաբձբ
է բ ախ -
աերէց։
Այ՛է բարձրութեան
ւէրայ
նրան
չէէն
կաբււղ
Հասնել
նեբքեւի
ցեխն ու ազ–
տեղութիւնր
, նր
ւա
սու
ՐԲ "է՛
յէւր չւ
վեր էր կանղնած
լէլտէ
բէգերէ
րոլոբ
ղարչութ
էւննե բից
։ Բէդր
նայեց
նրան եւ
դիւղի
թալանր եւ մայռի
բարձբութիւնէց
լսուած
ծանր
անա
ր դան քր
ու
Հ^՚աղ
պատկերով
դէւթուած
նայում էր դէպի
վեբ անկարռգ
լէնելով
Հայեացքր
Հեո֊ա -
ցբնել :
Գեռ նախորդ
ղէչեր
տանից
խոյս տա -
լով
ԳոՀարր վաղեց
դէպի
էեռնեբր եւ ամ
բողք
ղիչերբ
չանէլռտելով
մայռեբր
էւր
կուսութիւն
ու պատիւբ
Հասցրեց
ա յս
բարձրութեան
վրայ,
մայռի
կատաբր ,
մօաէէէլ
երէլնքին
։ Ամրուլք ցերեկր նա ծա
ծուէլ դիտում էր այն աեղէց թէ ինչ է
կատաբւում
գիւղում
։ Եբեկոյեան
եբր
տեսաւ որ բէդր էբ Հօրր սպաննելու է ,
սարսաւէ՚ելէ
ոբոչում
տուեց ^– ձայն աաէ
յա յտնե
լ իր թագստի
տեղր , էսկ երբ բէ–
ղի մարգէէլր
ղան բռնելու
էրեն
ձգոլել
ա յս
ժա
յռէ կաաա
բից գէպի վար եւ իր
մաՀովր
փրկել
^օրր
մաՀէւցւ
Եւ աՀա նա այժմ
էլանչում էր րէղէն
որ
գա
յ տանէ
էրեն
յ
Զորս
Հինգ
Բրդեր
խմ րէց
բաժնուելով
էսուեց
յետեւէւց
մի այլ էսմ լւէ
Հրացան—
ներէ որոտ, մէ քանէ քրաեբ
ղետէն
լ ^ -
կան ելժաքոի
ստոբոտում
1լատաւլի
կռիւ,
սէլսաւ... թաթուլն
էբ էր խմ բով : Նա
կատաղի էբ եւ անխնայ
։ Բրզեբէց
ո -
մանք փախուստով
աղա տ ռ ւե ց էւն , ռմանք
է լ րնկան
ւէ իրաւոր կամ մեոած :
Ոէգը
նոյնպէս
բնկաւ :
Թաթուլր
մ օտեցաւ
ժա
յ ռ ի ն սէրւոն ա -
րէււնով
լէէ , տեսաւ
ժա քռէւց էլաէսոլած
Հօր
գիակբ եւ վէսւրեց նբան գառն
ալւտասոլե—
լռվ ; Աակա
յն ծե բունէն
^չռւմ էր գեռ.
եւս , նա բացեղ ա չքե
ր բ ճանաչեց
որգոէնէ
ել
մ եղմիէլ չ^չաց •
էլ. ՚ • մէ.՛՛
աղօթէբ
՚ • • Աստուած– •*
կր
նեբի
՛Բիչ յետոյ
ԳոՀարր
սղում էբ Հօր դիա
կի վրայ ։
Ա. ԱՀԱՐՈՆԵԱՆ
(0 եւ վ ե ր յ )
