Ց Ա Ռ Ա Ջ
3
&ՐԱՆԱԱ1Ա.Յ ԿՍՊՈՅՏ ԻԱՋԻ
16ՐԴ ՊԱՏԳԱՍԱՒ–ՈՈ1ԿՍ.ն (1֊Ո1ՈՎԸ
առածէն
ելւեք
օրերք,
Տէււի՚եի
Հ. Ձ. գ. Տո՚-նք,
երկրորգ
անղամչւ
(լլլալով
առիթը
ունեցաւ
ող^ու -
նելոլ
ՅէրսւնսաՀայ
կապոյտ
Խ ՚"
չի
պաադմ
. ժողովշ,
ոլ։ դոլմ ա ր ուե
ցաւ
քեըմ
ու խանդաւիառ
մթ՚եոլորտի
մ
լլ
մՀք։
Տեը ~՜
րանտւա
քի
բոլոր
չրշաննե
բէն
պաւալաս ա -
ւորոլՀիներ
եկած–
է ի ն ։
Հեռաւոր
Պոռաօն
իսկ
դրետծ՜
էր
իր պատգամ
աւո րուՀ
ին
I
իւրաքանչիւր
մասնաձիւղ կո
ներկայա
նար իր գե բագո
յն ժոգով
ին , իր
երկու
աւ՚ւ բոլան
բարո յական ու նիւթական
գոր–
հոլն
է
ութ
եան
Հ ա մ ա ր ա տ ո ւո
ւթ
ի ւն
ր րնե -
լու։
(յՈքնպէս
լսելու
կեղր–
վարչութեան
կաաա րած– ա չիաաանքնե
ր
ր
,
աեղեկաաէէ^^
ութիւնբ
իր գնաՀատանքի
կամ ՚ղժգո֊, ռւ–
թեան
իւօոքր
բսելոլ
Հ
ամար
։ Պաաղ ամ ա–
.ւորուՀիներբ
, կաաա բեա
լ գիտակցո
լ -
թեամբ
մօտեցան
ժ ո գո
վին
գրուած
բռ
լոր
Հարցերուն ;
Պաբղեցին
տեսակէտներ
,
ներկայացուցին
առաջարկներ : ՚քյաել վի
ճեցան ու քննագատեցին
, ոբպէսղի
, այս
կաղմ ա կե ր սլո
ւթ
ի ւէւ բ բիւբեղանա
յ , եւ
ուռճանա
յ ; կա բե լի
չէբ
չՀիանալ
անոնց
առողշ
մտքերուն եւ անոնց
եռանղին վը -
րայ
։
ինչպէււ
կեղ
ր . վարչութեան
՚ մ ասնա -
ճիլղե
բու
գո
րծ
ո
ւն
է
ո ւթ
ի ւն ր եւս գնաՀա -
տե լի
էր
ու բեղոէն : Պաադմ • ժողովբ
ե—
րեք օրուայ
յաշորդական
նիստերով
ղրա–
ղեցալ
մեր
գագութին
կեանքբ
Հ ետա -
ՔԲՔՐ"ղ
կա բ ե
լո
ր
Հ արցերով
1
Հայեցի
պիսի
քայլ մբ, «կրնայ
բոլորովին
քայ -
քա
յել
արեւմ տեան
գործակցոլթիւնբ
» ;
ԼԼյդպիսի
իսօսա կցութիւննե
րոլ
սկսելէ
առաշ , աւելցուց
Ատրնաուրր
,
«Արեւ -
մոլքր պէտք է իր աունբ կարգի
դնէ։
Այն
ատեն ու մ իա
յն ա յն ատեն է որ կրնանք
մեբ
բոլորին ալ փափսւքե
լի իսօսակցու
—
թ իւննե
բու
սկսիլ Խ
•
Ա իութեան Հետ , ո–
բուն
տունն ալ, ի գէպ , այնքան ալ կար—
ղին
չէՖ • Ուրեմն
, ռրպէս
եղրակացոլ
-
թիլն,
Ատբնաուբբ
՝ւամողոլած
է որ եթէ
Արեւմտեան
Պետոլթիւններբ
քաշողին ամ–
րաւ՚լեղե
լ իբենց
մ իա սնա կան ո ւթ
ի լն բ ,
պիաի վարճատ
բուին
«բո
լո բ իս ալ փա -
վւաքելի եւ բո լորիս
Համար արդար կար—
գագրութեամբ
մ բ» :
Աքսսլէս ալ վերշացալ
իմ թօսակցու -
թիւնս վարչապետ
Ատրնաուրրի
Հեա . խօ–
սակցութիէնւ
, որ ոչ միայն
Հետաքբքրա
—
կան էր այլ նաեւ լուսատու.
որովՀեաեւ
բացառիկ
երեւո
յթ դարձած է ա յսօր
լսել
արեւմ աեան պետական անձմբ , որթե -
լացի
՚իսօսքեր
կ՝բսէ , աժան
խոստումներ
չբներ ել կր պնդէ որմեծ յաշողութիւն
-
ներու
կարելի է յանգիլ
միայն իղին մեծ
ճիգե
բու :
դաստ իա րա կութ
իւ1։
ր
նոր սերունդի
ոլ —
ծ ացմ ան ղէմ սլա յքսւրի
դլխաւոր
դէ^՚ՔԲ
նկատելով
,
մ ասնաւոբ
Հող ած
ութ
եան
առարկայ
եղաւ
կրթական
ղործբ : Իր
օդափոխութեան
կայանը եւս
ղաղութին
մէշ
ստեղծած
ողելո բութեամր
նոյնքան
կարեւոր
աղղակ
մր
՝,ամարելով
,
շաեք
պիտի
չխնայուի
առանձին
ձեռ1
։ա
բ1^ե
րով
լրացնելու
նախա^եսուած
չինութիւննե
—
րբ, ինչսլէս
նաեւ
ներքին
կա֊,ալորումը
:
կապոյտ
քւքաչը Ըէէալով
նաեւ բարեսի
—
րական
կաղմ ակե բպութ
իւն
մբ պիտի չա —
րունակուի
ղարձեալ
անկեալ
ներուն
Օղ -
էալթեան
դործբ
կա րե լիոլթ ե սւն սահման
—
ներուն
մէշ։
Այս քանի
մը Հապճեպ
աեղե–
կռլթիլններով
ապացոյցը
տուած
(լրլլանք
կապո քտ
քւ)
ա չի ստանձնած
ծանր պաբտա
—
կանութեան
: Շօչավւելի
դործունէոլ
-
թեամ բ է որ կբ վւաստոլի
կաղմակերպու
-
թեան
մ ր արմ ան
իքբ : Աեր
ժ ո ղո վո
ւր
ղին
Հա րաղաա
կաղմ ակե ր պու
թ իւնն է ան եւ
իր
բաղմաթիւ
մասնաէ\իլղերով,
իր
պատ
ուոյ տեղբ գրաւած է ան մեբղաղութա
—
ա յ կեանքին
մէշ։
ք^ոլորիս
պար աակա -
նութ իւնն է ա շա
կղ
ի լ անոր
^ ԷՂ ե րուն
I
Որովհետեւ
ցան ու ցրիլ ալս
ժողովուրդը
պէտք
ռւնի կանացի այս մեծ միութեան :
(Ի՚՚՚լովր
իր աչիսատանքր
աւարտեց եր —
կուչաբթի
երեկոյ։
ԳոՀ էին բոլոբբ
որ
արղիլնաւոր
եղած էր իբենց ա չխտտան
–է
ՔԲ՛– Պա տղամ ա ւո
րնե ր ր պիտի
ցրոլին
Յէբ—
րանսայի
բոլոր
անկիւններր,
իրենց
ըն —
կե բուՀ
ինե
րուն
վւոխանցելոլ
նոր կամք ու
կորով , աւելի եռանդով
լծելու
Համար
Հանրային
նուիրեալ ա չխատանքի : Տաշո -
ղութեան
մաղթանքներ
իրենց
յեաաղա
յ
ղործոլնէոլթեան
Համ աբ ։
X
Ժս՚Լսվը
լրանալէն
քիչ ետքը ժողովա
—
սրաՀր
նոր երեւոյթ
մը ստացաւ
,Լիոնի
ել
աեղւոյս
քոյր
մ՛ ասնաճիւղե
ր ր Հաճելի ա -
նաէլեկալ
մր վերապաՀած
էին պատղամա—
ւորներուն
, անոնց ի պատիւ
ղինեձօն
մը
կաղմ ա կե րպե
լով :
Շռւաով
սեղաններբ
ղարղաբեկին
^ ծաղի1լնեբով
:
Աեղանապեա
նչանակուեցալ
յարմա -
բագոյն
անձը լ^կեբ Աարգիս
Առաքել
—
եանը : Շատ չանցած
սրաՀին
ոգելոբու -
թիւնբ
իր ղագաթնա
կէտին
Հասաւ : Ե րե–
կոքթին
բացում
բ կատարուեցաւ
կապոյտ
իյաչի
քայլերգով
ղոր երգեց
Տիկին Ար -
ղումանեան՝
( I) աբսէյլէն)
րնկերակցու
—
թեամբ
ըն
1լե ր ո
լ֊,
ին ե ր ո
լ :
Մարսէյլէն
Օր– Ավի"
Տաբութիւնեան
խռբ վերացումով
արտաււանեց
Ա՜քարոն —
եանի
Մասիսը : Ան Հրաւիրուեցաւ
երկ -
բորդ
արտասանութիւն
մը լզելու կոս —
աան
Զարեանէ՝
նոյն
յաշողութեամբ
:
էէբդեց
նաեւ ուրախ երդ մ բ ։ Տեաո
յ , Տի
կին
Աբաքսի
Է1՝ուբատեան
(փարիղ)
իր ա—
նուչ
ձայնով
երղեց
քանի մբ երդեր : Յա—
շոր դա բար
ղնա
Հ ա ա ո ւե ց ան իրենց
մե -
նե րդնե րով՝
Տ իկիններ
ԱզատուՀ ի Տէր
Վարղանեան
(Պռմոն),
Աչխէն
Պօյաճեան
(Տէսին),
Մաբիցա
Հարէ լեան
(Լիռն)
է
I
ԻԴԶ
ԳԻՐ-ԲԵՐ
ՊԻՏԻ
ՏՊՈԻԻՆ
աՏԻՆ
Հայասաանի
պետական
֊,րատարակչա
—
կանբ
1958^
լձւթացքին
155
անուն
ղԼ՚ԲՔ
պիտի Հրատարակէ
, մէկ միլիոն
303՜^"՛–
ղաբ օրիինակով :
Ծրաղ
րին
մ էշ մեծ աեղ յատկացուած
է
գճսական
ղ բականութեան
։ Այս
տարի
պիտի
Հ րատարակուի
Ա այեաթ -
՛Լ, ո վայր
Հատբնւոիրբ
, ուր պիաի
ղետեղուին
երգի
չին
ին չպէս
Հա
յե
րէն
, ա քնպէս ալ վրա -
ցերէն եւ ա դր րէ շան
ե ր էն գրած
երդերը ,
Հա քերէն
իմարղ
մ ան
ութ
եամ ր :
Ս՚"1Ր
1՚
Լ ՜ ^ " ՚ յ է ՚ ՚ է
լՐ՚թացքին
արդէն ա -
լարտած
պիաի
բլլալ
տպաղրոլթիւնբ
ՅովՀաննէս
թումանեանի
արձակ եւ չա —
փածոք
ղործերուն՝
չորս
՚ւատոր։
Տասր
Հ ատո րով պիաի Հրատարակուին
Շ իր -
վանղադէի
եր կերր :
1958^
րնթացքին
, լո քս պիտի
աեսնեն
Աւետիք իսաէակեանի
երկերուն
Ա. ել /• •
Հատորներր : Պիաի վերշանւս
լ նաեւ
Գ •
Գեմիրճեանի
երկերուն
Հրատաբակոլ
-
թիւնբ (վեց Հատոր) :
Պի՛տի
Հ րաաա բա կո
լին
Գ–
Աեւունցի
« Գերիներ Ֆ,Ա՛ Աեկոյեանի
« Ոսկէ վա
ղեր
ի մէշ» եւ Մ •
Աարոյեանի
«Այրող
յուչեր»
վէպերբ : Հբ . –Բոչաբի «Աեծ տան
ղսլլակներր»
գործին
երկու
Հատորներր
վեբամ չակուած
, Ա՛ ԱբրաՀամեանի
«Ա ե–
րունղներոլ
Հեա» վէպին
ե րկբորգ
Հատո -
րբ : Հմ . Աիրասի
երկեբու
ժողովածուին
Ա
. Հատոր ր
է
Երկար
ընգմիշումէ
մբ ետք այս աարի
իսկ
մէշ ընդ մէշ եղան խանղավառ
խրմ–
բե րգնե ր : Ա եղանապետը
իր
պատկերալից
զուարթ
խօսքե րով կր Համ եմէբ
ե րեկոյ -
թբ • Յետոք , գաբձեալ
մեներդներ
, Տի~
կիններ Բ՝օփալեանէ
(Փարիղ)
, Աարի կա–
բապետեանէ
| Տէսին) ել Օր •
ՊեբճռւՀի
Ասատոլրեանէ
:
Տէսինի
կոմ իտէին
ներկա յացուցի
չբ
մ աբմնին
կողմ է գոՀ ռ ւնա կո
ւթ
ի ւն
յա
յա -
նեց
Տէսինին
եղած այս պատիւին
Հա -
մաբ :
Հեաղ՜էետէ
խօսեցան
բնկեբներ
/(/ • Մի—
կբտիչեան–, Ա . Տէր Թովմասեան
,
Տիկին
Ա. Թագէոսեան
, Տիկին Տ– Աէրէնկիւլ -
եան. Տիկին Ա. ԱիսլԼան եւընկ. Ա. Ա իս–
լեան , Օր • Տակառեան
: Անոնց
յայտնած
մտքերբ կբ չօչաւիէին
մեբ մօտիկ անց -
եալբ եւմեր ժուլովուբգի
պատմութեան
վերիվայրումներբ։
Այս բոլորին
մէշ
ՀայՀ
կնոշ եւ մ ասնաւորաբար
կապո
յա
իքաչին։^
ւիե բապա՜է ուած
դերը
մեբ
գոյութեան–
պա քքարին
Համար : Հետաքբքբութ
եամ բ
յ
ուն1լնգ րուե ցան
նե րկանե բուն ու
մ անա -
ւանղ
երեսունի
Հասնող
՚Օռր
Աեբնղա -
կաններու
կողմէ։ Այս վեբշիննեբը
ղրեթէ
ամբողշո
ւթ եամ բ նաիսկին
սաները
մեր
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
*յ՚.Հ
՚ճք.
ԼԵ–
Ք Ո ՒՐԴԸ ՔՐԻՍՏՈ՚ՆէԱԿԱ՚ն
ՍՐԲԱՐԱՆէ՛ ՄԷՋ
Այն
իսառնիճաղանճ
ամբոխի
մէշ կարե
լի էբ տեսնել
ամէն
երկրի
Հայեր, ամե -
նատեսակ
ղ լխա բ1լնե րով, սկսած
օսմ ան -
լուի ֆկ սից , քք,գի
սլպաբօչից
,
մինչեւ
պարսկի
երկայն,
մորթէ
ղգակներր։
կա–
՚^այքբ
նոյնպէս
ղանաղանւում
էին տեսակ
տեսակ
Հ աղուս տնե բ՛՛վ • ամ
էն
երկրի կէ
նր
բնւլ ունել էր տէբռղ
աղղէ
կանանց
ղղեստէ
ձեւերբ :
Հա
յբ միչտ
սիրում է
նմ անել
։ Նա չէ
պաՀպանում
իր ինքնուբոյն
,
յատկանիչ
առանձնութ
իւննե
բբ :
Ուխտաւոբների
մէշ լեղոլնեբբ
մինչեւ
անգամ
բաժ ան ուած
էին
բարբառներով՛
մէկէ
իսօսակցոլթիւնը
միւսին
Համաբեա
(121)
անՀասկանալի
էր։ Ցաւալին
այն էր, որ
չատերբ
խօսում
էին ա յն ազգի
լեղուով ,
որի
լծի տակ ապրում՛
էին,
բոլորովին
մ՚ոռանալով
մայրենի
խօսքբ : ինձ երե -
լում էբ, էբբթէ այն բաղմ՚աղան
ամբոխէ
մ էշ
աղղա
յէն
ամ բող^ութէւնւր
ի սպառ
^
քայքայուել
էր , ել քանդուել
էին նրա
մէշ
միաւորիչ
յօդեր բ
. . . :
ք՝այց
մի կապ , որ գեռ
պաՀպանուել
էր , մի կապ , որմիաւորում էր այն խոր—
տա կուած
ամ բողշութեան
զանազան կը —
տոբտանքը
, մի կապ , որին չէ բ կա րողա -
ցել
խղել բռնակալի
սուբը, գա
էր
կրօնքը եւ եկեղեցին :
/•ա
քց կարո՞
ղ է բ պաՀպանուել
ա յս կա–
պբ միչտ
անխզելի ,իր աստուածա
յին ա–
մուր Հաստատութեան
մէշ, երբնբա Հո–
դատաբներն
էին՝ կարապետ
Հայր
սուրբի
նմ ան աբեղաներ եւ աէր Թօդիկի
նմ ան
ւՀանանեչ
,ժմ
ւԼ
ա
քժ
՚ս դառն
մտածմունքներ
պա չա —
րում ենինձ, երբ ծաղում է իմ
ղլխոլմ
այդ
Հարցբ..
. :
Աուրբ
Տ իրամօբ
տօնախմբութիւնբ
մ
ի
կատարեալ
տօնավսւքւսա.
էբ, ուր ղ լխա -
ւռրապէս
երկու ղաս
վաճսսւակա ններ
Հանղէս
էին Հանել
իրանց
մթեբքր
եւ
կարծես , աննկատե
լի կերպով
միմեանց
Հետ
մրցութիւն
էին
անում
Վաճառականներիի
մի դասր րաղկա -
ցած էր վանեցի առե լտբականնե
րից , էսկ
մ իւսր - վանքէ
աբեղաներից
Վանեցին
դա րսե
լ էբ Հ րապա բակի
վրա
յ
ղանաղան աեսակ
մանրուքներ,
կանանց
Հասարակ
ղաբղեր
, գռ յնգ՚լ ո յն
վւարչա -
ներ,
մ Լ։ խօսքով,
այնպիսի
խայտաճա ~
մուկ
ապրանքներ
, որոնք
կաբոգ էի^
Հրապուրել
ղնողնեբին
, եւ մինչեւ
անղամ
ամենախնա
քող ժլատի
քսակից
ղուրս
քա—
չելո՚է
մ՛ի քանի
ղոլրու^եր
:•
Ծախողր
կանղնած էր իր մթերքի մօա եւ րաբձրա–
ձա յն
ղ ով ա րանում
է բ իր վաճառքի
լաւ
յատկութիւննեբր
;
Անցնելով
վանեցինեբից,
ղալիս է աբե
ղայ
— վաճառա կաննե ր ի կաբղբ, եւ քո
առշեւ
բացւում է մի անաղին
^իմնարկու—
թիլն՝
վանքբ
։ Գա բովանղակում
է իր
մէշ
մի Հանղիսաբան
. - - :
Մ անում ես վանքի
գաւիթբ : Այստեղ
,
վանքի
ղ րան
երկու
կողմերԼւց
սկսած ,
մինր
միւսի մօտ զուգաՀեռարաբ
նստած
են
«խեղճերր»
։ Նրանց
երկու կարգ չաբ -
ուածքի
մ իշո՚ի
բացւում է
մ է քռլչա
յ ոբ
տանռւմ է դէ՚ղէ վանքէ
ղուռր։
Նոյն
քու–
չա
յով
անցնում
են ուխտաւո
րնե ր ր
«. Իյեդճե րէ » ա յ լան
դա կուած
կեբպա -
րանքնե
րբ
բերում են անցորդէ
լիրայ
ղաբ–
Հ ոլրանք , միեւնո
յն մամ անակ
լցնե
լով
նբա սիրտբ
մի պատկառելի
երկիւղածու–
թեամ բ գ է սլի մեծ Աստուածամ
օբ
վեՀ ու–
թիւնր
, որ ցո
յց էբ տուել իբ
նչանաները
ա
յն
թ չուառնե
րի
վրա
յ
Երբ
մենք
անցնում
էինք
«խեգէւեբի »
միշով
, մի պատանի
,
մ աչուած եւ գոլ -
լոյս պիտի
տեսնեն
Զապէլ
Ե"ա
յեանի
ստեղծաղ
ո րծութ
իւննե ր ր մէկ ֊,աաո
րով։
Լեռ
կամ սարի
ղործե
բր :
Ամ ե ր ի կաՀ ա յ
՚ւբող Ո
•
Նուրիկեանի
«Պանդուխտ
Հոգի
ներ» սլատմուածքներոլ
ժողովածուն
:
՛ք՛երթուածներու
Հալաքածոնեբ
պիաի
Հրատարակուին
Գ. Աարեանէ
, 3– Նիբա–
ղէ, Ա. ՎաՀունիէ, Ա. Տարոնցիէ,
Գ. է~
մինէ եւ ուրիչներէ :
Նա
իսո րգ աա բ ուան
բաղղատ՚քամբ այս
տարի
աւելի մեծ տեղ պիտի
արուի
երի -
տասարղ
գրողներուն
։ Պիաի
Հրատարակ–
ուին Ն՛ Միքայէլեանի
, Ա– կարաղեանի ,
Վ. Պետբոսեանի
, Վ. Յովսէփեանի
, Աբ՛
Աա֊էսւկեանի
, Հբ • Ղ,աղարեանի
, Ո՛ ՚ Տ ոն—
եանի. Լ՛ Միրիշանեանի
բանաստեղծոլ
-
թեանց
ժողովածուները
, & .
Զաքարեանի
պատմուածքներր
, եւն • :
Գրականագիտական
—
քննաղատական
15
զէրքեր
Հ " / "
պիաի
տեսնեն,
որոնց
կարգին՝ Ա • Առաքե լեան է,
«Հա
յ
մ տաւոր
կուլտուրայէ
պաամ ութիւնբ
(\–ճ.րգ ՛էա—
բերում՝). Եղ– Թոփչեանի
, Վ. Անացա -
կանեանի
քննաղատական
յօգուածնե
բու
ժ ողոված
ունե ր բ ,
Հբ .
թամ
րազեանի
«Շիր՚իս՚նղադէ»
մենադբութԼււնր
եւն՛ ;
Արուեստի
մ ասին՝
եօթբ
ղիրք • Ուչա -
գրաւ է «կոմիտաս»
ժողովածուն
:
Բիչ աեղ չէ աբուած
նաեւ
թաբղմանա–
կան
ղործե
րուն
. պիտի
Հ բատա
րակուին
Հ.
Հայնէի
ՀատլՐւտիր
երկու
դէրքերրհ
Պոքաչէոյէ
«Գեկամերոն»է
2րդ Հատոբր,
3)լոպէրի
«Աալամպօ»ն
, Աաատ էէ
«կիւլս–
տս։ն»բ , Պալղաքի
երկերուն
(3
—
7
Հա -
տորներր
եւայլն
;
«ԳՐԱԿԱՆ
ԹԵՐԹ»
դպրոցին
, ղա սա իա րա կուած Տէր եւ Տի
կին
Փափաղեաննեբու
չունչով
,
ղոլբդու—
ր անքով
շրշա պատե
ցին
լ^կեբուՀ
ի Գ –Փա–
փագեանր
, ռբուն
անդամ
մ լ ^ ալ
առիթր
րնծա քուեցաւ
ղեկավարելու
ղիրենք, յա–
շորդական
յ>ան ի մրխմրերղներով
: Օր՛
է՚րարիոն
Տապաղեան
, նոյնպէս
նախկին
սան,
ղղացումռվ
արտասանեց
«Եկեղեցին
Հայկական»բ
ել «Ես իմ անուչ Հա քաստա–
նի»ն : Նոյն րան գեղեցիկ էր
Մ առի -
Լոլիղ Առաքելեւսնի ա բտասանութ
իւն բ :
Տ իկին կարապետեան
( Պոռտո
յէն
) իբ
քանի մբ իսօսքով
ե րախտաղ
իտութիւն
լա քտնեց կապոյտ
իքաչին,
որուն
ղպբո —
ց ին
մէշ սորված
է բ
մ ա ք-րենի լեղուն ;
Գինե ձօնր չարոլնակուեցաւ
մ ինչեւ կէս
դիչեբ : ք՚ացառիկ
օրուան
մր
յիչաաակը
ձդելով
մեղի տեղացիներուս
: ՎսաաՀ
եմ
որ պատղ ամաւոբներն
ալ նոյն
յիչատակր
պիտի
տանին
իրենց
՝• ե տ երկար աաեն -
ուան
Համար :
կեղցէ 3>րանսաՀա
ք կապո
յա
ի) ա չր :
Պհտքւ խնգրէի
նեբողամտութիւնր
բո —
լոր
անոնց
որոնք ակամայ
վրիպում
ով
մբ
չեն
յի չուած
թղթակցութեանս
մէշ :
ԳՈՒՐԳԷՆ
ՊՕՅԱՃԵԱՆ
նա թաւի
ե րես ով,
դեղեցիկ
եբկնագռ
յն
աչքերով , եւ չէկ - մետաքսանման
մա -
ղերով , վեր թռաւ
տեղից ել գրկեց
ինձ ,
ասելով
.
ՖարՀատ
, ես վախում եմ գրանից
. . ;
Պ՚ստանին
ցոյց տուեց
«իսեղճերին»
, ո—
բոնց կարդում
նսաացրել
էին եւիրան :
Ես
ճանաչեցի • նա աէր Թօդիկի ոբ -
ղին՝ Աաեփանն էր :
Մինչեւ
իմ խօսելը,
չուտ
վրաՀասալ
աբեղաներից
մէկը, որ կանղնած
«խեղ -
ճերի» մօա, պատմում էր անցնո րգնե
բին
,
թէ նրանցից
իւրաքանչիւրին
ինչ
յան -
ցանքի
Հ ամ ար
են
թ ա ր կո ւած
է բ Տիրամ
օր
պատժին : Աբեղան
, էնձանէց
Հեռացնե -
քո՚ի Ատեփանէն,
ստէպեց
նստել էր
տեղր։
Պատանէն
ալորմելէ
կերպով
նայեց մեզ
վրայ ել դլռւիսր
քա
չ ղցեց : իյեզճ տղայ ,
րնտանէքր
, որ անբաիսաացրել
էր նբան ,
բաւական
չէր–, որ չէբ զգում
իր բարարա–
րոսութիւնր
, այժմ
բոլորովին
ղռլբս
էբ
ղցել
թ չուառ
ղոՀին
իր միշից • • • ;
Մ ենք
մաանք
վանքի
մէշ : Այստեղ տա
ճարի
սուրբ
սեղանի
վբայ
կարղով
չարած
է ին՝ արծաթ
ի եւ
ոսկոլ
մէշ պատած
սրբոց
մասունքներ
ելղանաղան
տեսակ
մեծ եւ փոքր
խաչեբ
։
Ուխաաւորներր
Հերթով
մօտենռւմ
էին , Համ բուրում
էին
եւ
ղցում
է ին
նրանց մօտ ղ րած
թասերէ
մէշ
փողեր :
Ր Ա ՖՖԻ
(Շտ«.)
