3
Ա ո՝ Ա Ջ
ՇԱՐԺԱՆԿԱՐ
Վ-եՐեԼԱԿ ԴԷ ՊԻ ԿԱՈ-ԱՓՆ11Տ
ԱսէԼԿւէ մը է վեր կըսպասուէր "՛յս
է
/ապալՀնի
՚^յ
; Ըլլսւլով
երէաասարգ
րե -
մսւդրիչի
մը սւռաշէն
գործր՝ մեծ
Ա
՚րձսւ–
ւչանդ էլաալ սւեղական
մամուլին
մէ9֊
Լուի
Մ՚սլ
քսանրՀինւլ
աարեկան է ել իր
շարժանկարի
առածին
փորձը կաաա
րած
էր « Լր Աոնա
աիլ
Աիլանս»
ժապաւէնին
՚քէք , "Ր "Բանի վյառատօնին
առաշԼւն
՚ ^ ր ր –
ցանակը
չաՀած էր երկու տարի առա^ :
Այդ
աոթիւ
իր մասին բան
չւլրոլեցալ,
քանի ոբ առանձին
շէր նկարած այդ ղոր
ծր,
այլ՝
բնկե բա կղ ո ւթ ե ամ բ ՝> րամ անա -
տար
Բուսթոյի : Աքս նոր ղործով
Լ"*֊է
Ա ալ
Հ բապարակ
կ՝իշնէ
առանձին
, իր
բնտբած
նիւթբ
նման է չատ մը
ուբիչնե–
բու
: կատարեալ
կարծուած
ոճիրի մբ
պատմ ութիւնը ; ք^ոլորս ալ գիտենք որ
՚ոյ՚է կատարեալ
կա բծուած
ո<\իրներբ
միշտ ալ խոցելի տեղ մը կ՛՚ունենան,
նոյ
նը ուրեմն
նաեւ
այս պարագային : Աիբա–
Հար
մ բ երմեռցնէ
իր սիբուՀ իին ամոլ -
սինբ
նո քն ա յգ
սիրոլՀիին
մեղսակցոլ -
թեամր
• ամէն
ինչ լաւ 1լ լձւթանայ
բայց
• • • ի ՚Լերշոյ
ոճրաղոբծներր
կը րԼ՚ռ -
նոլին :
Հակառակ
ծամծմուած
նիւթին
մամու
լր երկար
խօսեցաւ
մ ապաւէնին
մ ասին ։
Ալս
Հե տաքրքր ութեան պատճաո ր ,.պէտք
է վւնտռ ել բեմ
աւլ րիչ
ին ա բժ ան ի քն ե ր ո ւն
մէշ–. Լուի Աալ տաղանդ
ունի,
իր
Հիմնա–՛
կան
արժանիքբ՝
արուեստին
՚էանդէպ
ու—
նեցած
•էաւատքն է> կրՀաւատայ
որ չաբ–
ժանկաբր
ճա րտա
րա րոլեստ
մր (՚ւԼՈ՚էէ ա —
ւ֊ելի ղեղարուեսա
մրն է։ Ֆիլ՛մին
ամրողշ
տեւող ու թ ե ան կր ղղ աք որ
բե մ աղ րի չր
ձղտած է իր ղործը
արուեստի
էէբ
վայել
բարձրութեան
վրա ք պաՀել
•
բացառիկ
խնամքուի նկարած է տեսարաններր։
Ն".ք~
նր՝
ղ ե րա կատա
րնե
բու , խաղա րկութ
եան
մէի Տիկ –ժան
Մօրօ,սիրոլՀիի
ղերին
մէչ
Աւ
յնքան
Համողիչ է որ, էլասլրի եւ կբ յա–
շողի վախանցե
լ իր ապր
ումնե րբ : Բոլոր,1
դե րա կատու րնե բուն Համար
կարելի է նոյն;^
ղ^ւա-էատանքր
րնել՛ ոչմէկ սխալ արաա—^
յա
յ տ ո
լ
թ
ի
ւ.ն՝
իրենց
խ ա ղա ր կո ւթ ե ան
1
՛ք
է շ • Հոս է որկր ղղաք թէ բոլոր
ղ ե րա–-
սաննեէր
սանձուած ենւԼարպետ ր
ուրիշի
մբ կողմէ ; Լուի Ա ալ մօտէն ու -
սումնասիրած
է իր ՜հերոսներուն
•էողեւԼի
—
ճակներր
:
Մ է կ իւօսքով
ան կե էլծ ո ւթ
ի
ւն
մ ր
կա
յ
դործԼւն
մէշ,
որուն
չուրշ անտարբեր
մը—
նալ
կարելի չէ ;
ւ՛ո աոաշին
դործովն իսկ
Լուի Աալ
ստեղծած է արտայայտութեան
լատուկ
ոճ
մ ր : Ասիկա
իր ամէնէն մեծ լատկու -
թիւնն է : Բիչեբոլ
տրուած է ոճ մը
ունե
նալ ել պա ր տ ա ղ ր ե լ ղա յն
։
Շաբժանկարր
պէտք
ունի այսպիսի
ար—
ուե ստաղ է տնե
բու
, ո րպէսղի
կարողանայ
,
—- Հակառակ
խոչրնղոանեբու
,- ար -
դարացնել
արուեստի
իբ Հանղամանքր է
ԱՌԼԷՆ
ՓԱՓԱԶԵԱՆ
ՄԱՐՏԻԿԵԱՆԻ
«ԵՐԳՆ
ԱՄԵՐԻԿԱՅԻ »
ԳԻՐԲԸ
ԹԱՐԳՄԱՆՈՒԱԾ
ԲԱԶՄԱԹԻՒ
ԼԵԶՈԻՆԵՐՈՒ
Պ– ճորճ
Մ՚սրաիկեանի
էԵրղն
Ամերի -
կայի»
՚լիրքչլ
թարգմանուած
է աւելի
ք՛՛՛ն
քսան
լեղւււներոլ
,
Լ\ափոներէնի,
–էնւվե —
րէնի,
վիէթնամի,
նիկեբեանի
, սսչանե -
Րէ^ք՛ է ղերմաներէնի
եւայլն։
Արաբերէն
թարղմանութ
իւնբ չուտով
կը վեր շանա
յ :
Հ,այե րէն
թարգմ
ան ութե ան ք1 տպա-֊լ րու ՜՜
թիւնր ոբ չուտով կր վերշանայ՝
կատսւր–
ուած է Պէ քբո՚-թի
Համաղւլային
ճեմարա
նի տպարանին
մէշ ե ւ չուտով կր
ղրկուի
բոլոր
ղաղութներու
որոչ ղրավաճառնե
—
րուն
սպառմ՚ան
Համար
յ
Գերմ անե րէն
Հ րատարա
կութ իւնբ տաս—
նբինննե րորդն է , Լ՚^յս
աես ած
Վիէննա
յի
մէշ «Տաս Լիա Տեր Նռյէն
Վե
լթ»
(«Երդր
Նոր
աչխարՀի»)
անունով
: Կբ բաղկանա
յ
288
էշերէ :
Հայերէնր
պիտի
Բ/լ"՛ ք քսաներորգ
Հը—
րատա րա կութ
իւն ր •, Այս ֊էրատարակոլ
—
թիւնր
միակն է որղարգարուած
պիտի
րլլայ
կարեւոր
գէմ քե բու եւ
դէսլքե
րու
ն1լարներո։ի ;
X
ՀԵՒՈՆԳ
ԱՐԲ– Հալէպի
Առաչնորգբ ,
1
՝աժ ասկոս երթալով
այցելութիւն
մը տբ–
ւած է
Նա
խագաՀ
Բռւաթ
լիի եւ^որՀա -
ւորած
գալն՝ Արաբ
Մի՚՚՚ցեալ
Հանրապե–
տութեան
սաեղծման
առթիլ :
ՅՈՒՆԱՍՏԱՆԻ
թեմական
րնարոլթիւն -
ներբ աեղի պիտի
ունենան
Փետրուար
\()ին : Ընարելոլ
իրաւունք
ունինք
2լ
տա—
րիքր լրացուցած
եւ աղգա
յին տուրք
վբ—
ճարող
բոլոր
3
ո՚նաՀա
լե րր
ւ
ԸՆԿ. Ա.ԳԱՊԱԳԵԱՆՒ
Ամերիկայէն
մ եկնում
ին առի
թուք
Յունուար
2
,՜»^5ւ
Հաց–
կե րո յթ
մ ր ա րուած է Լէնքբս
պանդոկին
մէշ.
նե րկա
ք եղած են
կաղմակերպու–
թեանց
նելւկա քացուցիչները
,
որոնք
խօսք առնելով
նե ր կա քաց ու ցած են
ընկե–
լ՛ք՛ : Վե ր շա
լո
ր
ո լ
թեան ՝ խօսք
առած
է
յ^ւկեր Գապաղեան եւ իր խանղատԼառ
տբ—
սլաւո ր ութ իւննե ր բ յա քանած
ամերիկա
—
Հաք
ղաղութին
մասին;
Զոբս ամիս
Մի —
ացեէսլ
(քաՀան-^ներ
մնսււէ ետք
ընկերր
Յունուար ՛ձ է ին վե րագա րձած է Լիբանան
;
ՀՅ–
ԳԱՇՆԱԿՑՈԻԹԵԱՆ
Աթէնքի
ծ–
րիա– Միութեան ^րգ սլատղամ աւո րական
ժողովր
տեղի ունեցած է Յունուար
\^ին •
իրաւասու
ձա
քեոէ1
մասնակցած
են
24
պատղամ
աւո
րնե ր ,
իսորՀ րղա կցա կան
ձայնութ
1օ
Հրաւիբեա^եր
: քէւշաղբաւ է
որ այս տ։որի
Ե րիաասա րգացէն
34
րն —
կեր - լՐւկե լաւ֊, ինե ր անցած
են Հ.
3–
Գ՛
շարքերը :
ՄԵՐ
ՆՈՐԵՐՈՒՆ
ՅԱԶՈ%ՈՒԹՒՒՆՆԵՐԸ
Մարսէյլէն
Պ– Ս ե րժ
էթմէքճեան
յա -
շողած է
էնթէյւնա տէ Գ՚ՕփիթՐ^
քննռւ–
թիւններուն
մէշ
20
ներկայացողներէն
Յրգ
Հանղ իսանալով է
ա՚Ն
ՖՐԱ՚ՆՍԻՍք^ՈՅԻ ՀԱՅ Ե Ր ՈԻՆ 40 000
ՏՈ1.ԱՐԸ ՄԵս-ի ՏԱՆՆ Կ1ՎԻԿ1՚ՈՅ
Ա1։.Ն ՖՐԱՆԱԻՍԲՕ,
(Բալիֆորնիա)
Վ՚Լտրոլար
՛Հի կէրակի
՚լիշեբ,
Հ ՛
3–
Գ–
քիոստոմ
սրաՀի՜ն
մէշ Հաւաքուած
Հայեր
նուի րեցին
40000
՛ոռ լար Աեծէ
Տանն
Կ է–
ւէկէոյ
Աթոռէն;
Ժողովէն
կ՝ատենապեաէր
Պ • Ճ"Ր^
Մար^ռէկ եան : կարճ ուգեր ձներ
րրէն
Պ •
Ա ՚էւր
Աարո յեան , Տէր ՎտՀրէճ
Ք՛՝^ յ ՚
Շէրինեան եւ Հայր
Հբանա
Աբեղայ
1ւ1ա–
չսէտուրեան :
Սրրաղան
Հօր ՚էե՚լեցէկ
բանախօսութե -
նէն անմէշապէս
առաշ
չա րժ անկար ռվց
ու–
ցաղ րուեցան
Ն՛Ա–
Օծութէւն Տ • Տ - Զա
րեՀ
(I, - է օծման
արարողութ
իւնբ
. յարա -
կից ժոււովրգական
ցոյցերն ու պաչտօնա
կան
րնդունե
լութ իւննե ր ր ;
Օրուան
միակ
բանախօսն էր ԶարեՀ Ա՛
կաթողիկոսի
նուիրակ
քւքորէն Աբք. Բա -
Ր"ք եան
Ա րրաղան
Հայրը
պարղեց ա լն օաար
ու
աղգա քին , եկեղեցական
ու
քաղաքական
աղղակներն
ուձդաումները,
որոնք
իրար
բ՜ախեցան
ԿէէէԿԷ"
յ
կաթողիկոսական
վերշին
լղարութեան
չուրշ։
Անղամ մր
եւս ան չեչաեց որ Կիլիկեան
Աթոռր ոչ
մէկ վէճ ունի
էշմիածնի
Աթոռին Հետ ։
յյ՚ենք
մ իա քն պաչտպանած
ենք Կ է
Լ
Է կ —
եան Աթոռէ
դարաւոր
էրաւուե^ները
,
բնգունոլած
եւ ճանչցուած
նո քնէնքն
էշ—
մէահնէ
կողմէ
մէնչեւ
երէկ։
Մենք
խնդէր
չենք րրած
նոյնէսկ
էշմէածնէ
Աթոռէն
նախապաաուութէւնր
այն մէակ պաաճա—
ռով որ առաշէն
անգամ
այնտեղ
Հէմնուե—
ցաւ Հաք Եկեղեցէն։
Աեղէ Համար
կը
մնաք էշմէածէնր
էբրեւ
կեդրոնը
Հայ Հա–
ւատ
քէն
: էշմէածնէ ու կէլէկէոյ
Աթոռ -
ներուն
չաՀ ե ր ր նո քնն են , մէկբ
մ էւսով
մէա
քն ղօրաւոր : էշմ էածէնբ պէտէ
մնա յ
որքան ատեն որ կ՚սյ ուկբ մնայ
Կէլէկ —
եան Աթոռր
:
Ապա
ժողով րդական
Հանղանա
կութ
էւն
մր եղաւ,
որմէ
ղոյացաւ
46 • 000
տոլար,
ա^;նախբնթաղ ելանաքլնկալ
ղումաբ մբ
Աան
Ֆրանսէսքոյէ
Հաք դաղութէ պատ —
մ;\ւթեան
մէշ։
Հանղանա
կութ
էւն
ը կը Հա—
րունակուէ այս պ ումարը
50 ՚ՕՕՕ^
բաբ -
ձրաղնելոլ
մտածումով
:
Ներկանեբր
Հ ե տաքրքր
ութ եամ ր կր
սպասէէն Պ • Մ ա ր տ է կեան է
յա
յաարաբու–
թեան
կ՝իմանամ որ կիլիկեան
Աթոռի
ամարանռպր
Պիքֆաքա
պէտք
ունի
ՎեՀ ա բան ի մր , որու
չին ո ւթ ե ան
Համ ար
կր նախատեսռլի
Հարիւբ
Հ աղա ր Լիբա —
նանեան
ոսկի,
մեբ դրամով
30*000
աո–
լս>ր •• Արդ
1
կր ստանձնեմ
կիլիկեան
Աթո
ռի ամարանոցի
վեՀարանի
չինութեան
ծախս ր , իմ ուՆաղենիկին
կողմ է տալով
30 000
տոլար։
Պէտք է յիչե
լ այստեղ որ Տէր ել Տիկ՛
Մարաիկեաննեբ
ԶարեՀ
կաթողիկոսի
րն
տրութենէն
անմիշապէս
վեբշ
Հեռաղրով
անոր տրամադրութեան
նեբքեւ
դրած
էին
ՄԵՐ
ԿՈՐՈՒՍՏՆԵՐԸ
Մ
1՛
առ մի աքս ֊, իւր րն կալ
ե րկր Լւն մ
էշ
,
Հողին կբ յան ձնենք
>• ին սե ր ունդէ ն աղ -
ղս՚յին
դէմքեր
, նաիսկին
ռաղմիկներ
, ո–
Ր՚՚^՚Յ
յաշո րղալնե բ
ՀետղՀ եաէ
պիաի
"(ս՛կ՛՛ին
դժբաԼստաբար
, Յունուարի
՛Լեր—
շին չաբթուն
, Ա . Մորիւի
մէշ
թաղեցինք
խնուսցի
Միսաք
Փուրթո
լեանը , Հին ղի՛ն–
ոլոր մր Բաղքիկ
ղիլղէն
,
1893^5՛
ծնած
ել
Հա յս՚շինշ
սա րււ ավէնե րէն
Հ բա չ քռվ
՛Լեր–
ասլրած :
191*՛^^
Մ իսաք
Փեթարցի Ա ա -
նուկի
իսում բին
մէշ որպէս
ղինուոբ ,
Անխոնշ
կռուող
մ ր եղած է եւ մ իչտ իր
պարտականութեան
ղլուիսր : Վե ր շին
ան
դամ
Փիլ""ի
խումրին
•էեա
եղած
է
մ իչտ
ամ էնէն
տաք ե ւ
վտանղ
աւոր
կռիւներու
մէշ, եւուր մնացած է
մինչեւ
Փետրոլարեան
ապստամբութիւն
: Հտ —
յաստանէն
ուղղակի
Ֆբանսա
անցնելով
,
նախ Ա . էթիէն ույետոյ Ա . Ա որիս կր
Հաստատուի
իր Հէնդ
ղալա1լնեբով։
Գաչ—
նակցական
, էբ եբէտասարդ
տարէքէն ,
նո քն •էաւրենասէրութեամբ
եւ նոյն
ողէով
կր մնայ ճչմարէտ
՜՛այ ռաղմէկը եւ աչքե
րբ կը փակէ կարօտ բ եւյո յս ր
սբտէն :
Աղօթք
մը եւ փունշ
մը ծաղէկ էբ
յէչա֊
տակէն
X
ՓԻԼՈՍ
X
ՆԻԱ
հոր ծերութեան
մէշ,
Յուն -
ուար ^\էն աչքերբ
յաւէտեան
փակեց
Գր–
բէդոր
Երամեան
, բնէկ Վանեց է ,
ծնած
1800^5՛ :
կանուխէն
փոխադրուած
ՊոլԼւս ,
էբ առեւտրական
փա ւլուն դ է րքէն
չնռբ -
Հէւ թէ նէւթապէս
եւ թէ էր
Հանրայէն
գո րծ
ուն է ո ւթե ամ բ (Աղգ. քէ/նամատարոլ
—
թեան
գանձապաՀ)
, մեծապէս
օգտակար
կ-բլչաք ագգայէն
կեանքէն
, եւ Պատրէաբ–
քարանէն կբ վարձատբռւէ
ոսկիէ
մեաայլի
ել «որբերու
Հա քբ» մակդիրով :
Բեմ ալական
չաբժմ ան օրերուն
էլանց -
նի Նիս ուր իր չորս երիաասարդ
ղաւակ
նե րուն կընեբչնչէ աղգ • "դի եւ ժոգո —
վոլրգին
ծառա
յե լու Հաստատ
կամ ք : Ա–
նոնք այսօբ ա քէլ. աւանդութեան
ռրպէս
Ժառանւլո
րղ կր կատա
րեն
իրենց
Հօր գոր
ծբ
X քւ) ո՜ր՚է^ վչտակցութիւն
իր պա րաղա —
ներուն :
ԲՐՄՈՒՆԻ
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ՏԱՐԱԾ ԵՑԷԲ
«ՅԱՌԱՋՎ
տասը
Հաղաբ
աոլաբ։
Այսպէսով
անոնք,
երկու
տարին
չլրացած
, կիլիկեան Աթո-
ռին
նուիրած
կ^բլլան
4 0 ՚ 0 0 0
տոլար :
Խորէն
Աբք–
Կէլէկէոյ
կաթ.
ԶարեՀ
Ա՛է եւէբ չնորՀակալռւթէւնները
յայտ -
նեց
բոլոր
նուէ րատունե
բուն եւ Աան
ՖԱ—
բանս էս քո յէ Հա յ ղաղութէն
:
ՏԵՀԵԿԱՏՈՒ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
Հ^Հ Հ^ք. ^յ^^
Հ^Հ ՀՀ։՛;
>^ >X" >xյ
՚ՃՀ
է յ յ 555
փյ^ >^
>^ փճ^է *յճ ՚ժճճ
^ \ IX* /.
Ք^ճ
Ք^ճ Քճճ
ա
" ՚ / ՜^/
">
քյ՛^ ժՀ^ փճ* էճէ
(422)
իսկ այն ժամանակ ես էլ, նախապաչար—
մունքնեբաի
լէ , նոյն սնաՀաւատ
ուխտա–
ւորնեբէց
մէէլն էէ : Ես մէնչեւ
այսօր
^եմ
կարող
մոռանալ
այն ուրա Լսռւթ էւն
ը , երբ
ԼԵ
•ք-ՈԻՐԴԸ ֊քւՐԻՍՏՈ՚ՕէԱ՚ւԱ՚ւ,
ՍՐԲԱՐԱՆԻ ՄԷՋ
Համբուրելով
սուրբ
մ աս ունքնե րր ,
մ ենք անցանք
ե րկր սլաղ ութ
էւն
տ ա լ Ո լ
Աաոուծոյ
Մ օր ւլերեղմանէն :
Ամէն տեէլ դրած
են ղանձանէսկէ
թասե
րը , որոնց
մէշ ուխտաւո
րնե ր ր ղցում
են
էրոէնց
նսւէ րնե բ ր ; Աբեւլան
,
կանղնած
ղանձանակէ
թասերէ մօտ, պատմում
է
ս ր ր ո ւթ ի ւնն ե րի
Հ րաչալի
ղօ բութ իւնբ ,
չարժում է ուխտ՚սւռրների
շերմեռանգոլ–,
թիւնբ, եւ ուժ է տալիս
նրանց առատա–
ձեռնոլթեանր
:
Աքս
բոլււրն
ինձ վրայ
այն ապաւռրոլ -
թիւնբ չէր ղոբծում
, ինչ որա յժմ
ղրում
եմ • ւլա
՚Լել՚շին
ժ ամանա1լնե
րում , չատ
տարիներից
քետոյ. Հին տպաւորութիւն
-
նել՚է այչակեբպուած
արաաղրոլթիւնն
է :
Մ աբօն , տալով
ինձ Ա ա րգա բիտի
ձեռքբ
,
ասաց .
Հիմա
Հ ամբոլրոլեցէք
ել Ք"յՐ ~
եղբայր
դարձէք :
Ես եւՄարգարիտբ
միասին
Համբուրե
ցինք
սուրբ
մասոլնքնեբր
եւ այն
*^ր/՚9.
ուխտեցինք
մնալ
միմեանց Հեա
որպէս
քո քր եւ եղբայր
։ Մ աբօն
Համ
բոլբուեց
Մաբիամի եւՄագթաղի Հետ,իսկ մայրս
պառաւ
\^ աթ ունի Հետ , որ
վերշացնելով
իր ղործր,
եկել էրժամ :
Տիրամօր
վանքի
նեբսի
կաղմակերպու—
թիւնբ
ունէր
նո քն ձեւր , որբ տեսնլոլմ է
աքս
1լուլմերում
այն էիյսնքերի
մէշ,
ոբոնց
չինութեան
Հն ութ
իւնբ
Հ ասն ում է մ
ինչեւ
Հէնղերորղ
դարբ,
աքսինքն՝
տաճարբ
բաժանուած
է նախաղաւիթԼւց
, որ կոչում
են
դարպաս :
Ժողովուրղբ
կանղնած
է
դարպասի
մէշ , իսկ աաճարում
կաաար -
ւում է ժամերգութիւնը,
այնպէս որ,
Հան
դի սա կաններբ
դպիրն
երին
չեն տես -
նում : Մի գուռ
միայն տաճաբից
բաց ՜
ուած է դարպասի
մէշ, որաեղից պատա -
րաղիչր
երբեմն
գուբս է երեւում
, խոր–
Հ ուրգբ կատարե
լու
ծ է սեր Լւն Հ ամ աձա
յն X
Տաճարի
մ էշ կատաբւում էր սուրբ սե–
գանի
խոբՀոլրղր
, թէեւ
պատա բադի
չր
չէ բ ե րեւում
, բա
յց ես իսկո
յն նրա ձայ–
նից ճանա չե ց ի վաբժա պետիս՝ աէր Թօ -
դիկին
X Թոյլ տալ մի օտաբերկբեայ
քա—
Հանային պատարագ
մատուցանել
վանքի
բեմի վբայ,
այն եւս մի այնպիսի
Հանդի
սաւոր
օրում , դա մեծ ^ոբՀ էր վանաՀօբ
կողմ ից
դէ՚ղի աէր Թօդիկի
անձնա
լոր
ու
թիւնբ : Գա ունէր եւ իբ նիւթական
օղու—
ար , որովՀետեւ
,
ո՛^րքան
բագմ աթ
իլ
ձեռքեբից նա ա՚յնօր
նուէբներ
րնդունելու
էր նրանց
անուննեբր
սուրբ
սեղանի
վրայ
ՀՀ քիչելու»
Համար
. . . ։
Այս
իրողութԼււնր
դարձրուց էմ առան
ձէն
ուչաղրութէւնր
ղէպէ տէր Թօղէկը
X
Մ Լ՛ ա քլ երեւոյթ
, ոբ ոչ սակաւ
դրալեց
էմ ուչագրութ
էւնը , այն էր, որ այնտեղ,
սւբ
բեմէ
վրայ չարած
էէն վանքէ
սբբու–
թէլնները
Համբուրելու
Համար
, վարղա -
աետնեբէ
թուում
կանղնած էր մէ քուրդ ,
եւ Հսկում էբ նուէրներէ
վրայ, ռրՀամ -
բուբոգ
ուիստալոբնեբն
լ^ծայում
էէն
՚.
Մէ Ա՛ւլ քս՚՜ԲԴ եւսնոյն պաչաօնով
կանղ
նած էր Տէրամօբ
դեբեղմանէ
մօտ
X
ինձ ասաց էն , թէ Բրդել՚ր
Հէ յդաբ տ -
ղա քէ մարդէկն
են , որոնք պա-էսլանում
են
ուիսաաւո
րնե րէց նուէ րուած
արծաթր ,
որ վաբդապետնեբր
անՀաւատա
բ էմ կեր -
"("՛Լ
չ՚Լաբուեն նրա Հետ , եւ աղան կա -
բողանայ
ամ բողշութեամ
բ ստանալ
էր
մասբ, ոբնչանակուած
է նրա Համար
տօ—
նէ եկամուաէց
% Եւ ասացին
, թէ Է^ՔԸ
Հէ քղաբ ագան
գտնւում է վանքոլմ
եւ
վանաՀօր մօտ Հէւր է
յ
ինձ
՚Լրա յ խէստ
դառն
ապալորռւթէլն
գ ո րծե ց , որ քբդէ ոտքբ
անցնում էր մէն—
չեւ անգամ
քրէստոնէական
սրբարանէ
շէմքէց
, եւնա մէշամտութէւն
էբ ղոր -
ծում եկեղեցականէ
տնտեսութեան
մէշ :
Մ էնչ
էնձ խռովոլմ
է ր ա յս
մ տածոլ -
թէւնբ,
ղգացէ ոբ էմետեւէց
մէկր
Հան–
գարտ
կեբպով
փէչս քաչեց : Շուռ
եկայ,
տեսնեմ՝
Աօնան
կանղնած
է ր էմ մ օա ,
խօսում էբ Մ արոյէ
Հեա :
Բաղմութէւնն
այնքան
սեղմուած էրմէնր
մէլ^սէ վբայ ,
որ Աօնա քէ աբարմունքր
մնաց
աննկաաե–
լէ : Նա էր քօնքէ չարժմունքով
նչան տր -
լեց ելչարունակեց
խօսել
Մ արոյէ Հեա X
Ես Հասկացալ. նա էնձ զդոլչացրուց
, որ
քան կտրելէ է էնձ Հեռու
պաՀեմ
նրանէց
,
որովՀետեւ
նրա մօտ կանգնած էբ էր մօ–
րաքոյրր
• Ի՛՛՛նչ էրնչանակում այգ ։
Բայց ես չկարողացաւ
առանց
Հէաց -
մունքի
տեսնել նբա տխուր եւ
ղունաթափ
ղէմքբ
, որ իր դա
լկո
ւթ եան
մէշ
աւելի
Ղ^ՊԻոէԿ էր ՚–
Ասում
են , սարիցր
մի ճգնաւոր են
բռնել
, խօսում էր Աօնան X
Ես էլ լսեցի , պատասխանեց
Մ ՛ս րօն
է
Ասում
են , բերել
են ւէանքր , ղցել են
մէկ
խուցի
մէշ,
դուռը
վւակել
են .
միւս
օրր
ղնացել
են , դուռը բաց են
արել ,
աեսել
են ճդնաւռրր
խափանուել է ։
ՐԱՖՖԻ
(Շար.)
