HARATCH, du 2 juillet au 31 décembre 1957 - page 158

« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
ՊՍ.1>11ԿՏՈՒյ ՑՍՆՌհՆ
«եԿե1եՑ11ԿԱՆ էքհԱՍՆԱԿԱՆՈՏ^ԵԱն»
Մ եր աղւլսւ յէԿւ
կեսւնքի
եւ. մ–աօնալ.ււ րա–
"/Հ"
Անթէլէււ՚ւ՚է
ա ՛ււ ՛քն ա պին
Լուրշ
1Լ՚"1՜
Հանւււր
իւօւււււկցււլթեաԿւ
մր առթիւ,
մեր
գաղ՚՚ւթի
ան կո լսա կցա կան
յա րւլե լի
անձ՜՝–
Նա լ ո ր ո լ թ ի լ^լ
մր , անւԼե րասլաՀօրէն
ար–
ղարացնելով
մեր
՚ չ ի ր ք լ , կր
ի՚նղրՀր՛
մեղմէ
— ,
յ
֊
Ամկն
միիղ
ղորհ
ղնել ի թերեւ
Հա–՝
նելու
մե ր աղղու
յին եկեղե ց ին
սլաււակաեէ^
ձգաող
ուժերու
ոճրա
յին
հ րաղ իր՚/ւե րր ;
ինք՝ ոեւէ մկկէ աւելի լաւատեղեակ
էր
Հայ
աղղային
կեանյլի
մէ^
գերակատար
քաղաքական
եւ Հանրային
կաղմակերոլու–
թիլններուն
, հանօթ՝
անոնց
աոաշաղրու–
թիւն՝՛.երուն
եւ ղորհերուն
:
Անւ՛ւ. ո ա ր կ ե լի օր
կն
կա
ոլո ւահ՜
էջմիահնին
ել իր ԳաՀակալին
, ո՛չ միայն
ղղացմուն–
քով եւ խօսքով,
այլ Հտւէտատ
գիտակցու–
թեամր եւ գորհով
:
քէնղղհ ե լով այս իլ՛՛՛՛է՛" թիւններր
, Հաս–
տտւոենք
տնմ իչասլէս
, որ մեր
յ
" ՚ 1 " ւ ե
լի
խօսսւկ
ից է չվա ր ա՚հե ղ ա լ Ան թի
լի ուսի տաղ -
նասլին մկ^, յստակութեամբ
եւ. սւնվարան
^չգելու
էշմ իահնի
եւ. իր Գա,Հակալի
ծա–
6օյ> պւււտասխա՞ւսւտուույյիւքւը :
Արղար
ալ՛՛՛է.՛"–
Համար պկտք է րսել սակայն
, որ
էր
" ՛ յ ո ՝աաստատումին
մէշ ներքին
թա~
խիհ
մր , վէԼրալորանք
եւ վ է չ՛ո
մ ր
կ՛՛՛լ՛
միամսլմանակւ
Ան ղիտկր եւ «Հաստսոոա–
պէս
Համ ոգուահ»՝
որ ա յս
պարաղ
սւ
յին
Հայոց
րնգՀտնրակտն
Ա • Հտյրսւպետլ։
, եւ
իր
՚ււախսոլտՀ՚ոլթեան
տտկ
գորհ^ող
էշ֊
միահնի
Հոգե
ւոր
հւ
որՀուրգր
ոչ «աւլատ՛»
է եւ ոչ ալ «տէ ր»ր իր .անունով
տ ր ո
ւահ
ՀրաՀանգներուն
եւ ղորհերուն
։
Ն ^ ՚ Յ Է Ք
ե՛–
ըսէք ինչ որ կ՝ուղկք,
մի­
այն թէ մի մ՚ոռնաք այս ի րողո
ւթ իւննե ր ր :
Պարղ էր իր միւ-աքր։
Ընղունելով
Հան­
դերձ, որ Ամ ենա
յն
Հա յ՛՛ց
կաթող
իկոսր
աղատ
չէ ր իր ք՛" յլե րուն
մ էշ եւ «Հարկա–
1/ րուահ» էր Հտչուի
ւսոնելու
Համա քնա–
՚/ "՛ր
ի չի՚ան ութեան
կամ քր , ան՝
մ ե ր "՚ն–
կո ւսա կցա կան իսօսակից
ը չէր
ու֊՚լեր "ր
չեչտ
գրուէր այս ՚էերշին
իրուլութեան
վր–
ր ՚ յ –
Ո՚րէչ
/"օոք՚՚վ,
՛՛լէ՛՛՛ք չէր "ր
«մեր
Ընղ Հանրական
Հ՛այրապետր
ներկայաց.
ուկ ր իբրեւ
կամ ա կատար
բոլչելիկ
իչիսա–
նոէթեան»;
Արձս՚նտ՚լրե
լով
մ ե բ
անկուսակցտկսւն
Հո՛ լրենս՚կց
ի այլապէս
երկար եւ
չաՀեկան
խօս ա կցութենէն
ա լս մէկ քանի կէաերը
,
մ եր
՚, "լ ատ ակն է Հաստատել
սլա րղա պկ ս
"I
քն
ի բսքաես եւ առո՚լ^
մ տա յնութիւեր
,
"Ր կայ եւ ղո յութիւն
ունի մեր
ժ֊՚ողովուր–
՚ւԻ ՚^^Կ
կտբեւոր
մասին
մէշ։
Գժբախաութիւն
է անչուչտ
, որ "՚յս
ձեւով
մտահուլնեբր
, րն՚լՀանրապէ
ս կրա­
ւորական
կեցուահք
մր կր պաՀեն
սաե՚լհ
ուահ– պայքարներու
մէշ, ել
ամբուլշապէս
էը
չէղոք՚ոցնեն
՚լիրենք։
Ե՛– իրրեւ
Հետեւանք
այո իրողութեան
,
Համ է" քնս՚վա րութեան
՛լ իրկր
նետուահ
յանցապարտ
տարրե
րր , ՛քիլս, տլ կր չա–
Հագորհեն
իրական
ւսնկւ>լ,,,^1լ,յ,ս
կ,,,^
Հ,,, յ
ղանղու՚սհի
անունր
, չարԿ,շ,^ՀԷլ,,վ
է լ
ճաաելով
անոնց
իբակս՚ն
մս՚ահ^ռ ւմնե
րն
ո լ
գնաՀատութիւններր
^ յ/յր
ներքին
կեանքլ
ալեկոհո՚լ
կենսակՀ,՝ւ,
խնգիրներու
ք ՚ - ր ի
Այս
իրո՚լութի՚ն՚ր
սակախ^ չի կրնար
միչտ
նսլ՚սստաւոր
րլլալ
ԱՀ^ղ
ա՜Սու՚լղելի
պաւլակտիչներւլլ
Համար -
Հայ
ժոգ՚՚վուրգր,
էշմիահ^է
է լ
Հ " ՚ յ ո ց
ԸնգՀանբտկան
Աթոոի
Հանղկսլ
միչ տ ա՜
՚-^ԼԻ
Ք՚ո՚ն խ՚ւբապկս
սլաՀելսվ
իր
Հաւատքն
ո լ սէրր,
՚լիտտկցութիւնն
ունի
սակայն
՛է" յ՛"–^
ի՛ն
ո՚ձեեցող
սլա յմ աններուն
:
Մեր իրական
սլառակտիչր,
մեր իբակա.
նութիւնր
թունաւորող
սլաաու^ասր
Հա–
մայնավարր
, էշմիահնի
եւ մեր
Հայբտպե.
տի անունով է որ կր վարձէ
մաՀացու
՛մարուահ
Հասցնել մեբ տւլւլ-ային
Հաւաքա–
կանոլթեան
:
Գարերէ
ի ՚էեբ
աղգային
միութեան
խո րՀուլ՚դր
Հ ան դի
ս տ ց ո գ մեր
սրրսւթիլն–
նեբր , այսօր
կ՝օ՚լտագորհոլին
էսնգթօրէն
խորտակելու
նոյն այգ
միութիւնր–
Անթիլիասի
տն յաշո գութ իւննե
րէն ետք
,
մեր
Հակառակորգր
կր փն՚ոռէ
նոր չրշան.
նեո ել նոր առիթներ
:
Տարիներէ
ի վեր կոտոբակուահ
եւ յա­
բա տեւ ղր կան
քնե
բու
ղնով
Հտղիւ
խա՚լագ
եւ չավւով
մր ՚ոանելի
կեանքի
մէշ մտահ՝
Յունա՚ւտանն
է այս անգամ
թւււ՚տերա.
բեմբ..
ինչո՚^լ 3" ւնա
՛լ տան
, երբ մեր
ւլաղութ–
ներոլ
մկշ, եթէ չենք սխալիր,
ղբեթէ
մի–
նակն է , որ
11344—45/՛
արիւնոտ
սւնցքե–
բուն
յա
շոր գո՛լ քագաքացի
ական
երկարա­
տեւ
կռիւներուն
րնթացքին
, մեհ՜
գժոլա–
բութիւննե
բու
գ ն ՚ ՚ վ յաշողեցաւ
ստեգհե
լ
՚ " Գ ՚ լ ա
քին
մ իութիւն՝
րոլոլաւահ
աղգային
կե՚լբոնական
իչխտնութեան
ձ"*^/՚ճ ՚
Յայտնի է նոյնպէս
, որ մեբ այս կոտո­
բակուահ– եւ տ՚ա՚ւապահ՜
ւի՝"քրաթիւ
ղա–
՚լութր
, մ իչա
Համ եբտչխո
ւթեամր
կարո­
ղացաւ
լս՚լաւլո
քն ձեւով
պաՀել
մեր եկե–
՚լեցիներր,
գպբոցներր
եւ
բազմաթիւ
տա ր րե ր Հանրային
Հա սաատո
ւթ
ի ւննե բ բ :
Աղգ • ՚առաշնորգաբանր
իր
կեգրո՚նական
Վա ր չութ եամ
ր եւ յարակից
օր կաննե լաւի ,
մ իչա ալ կան ՛՛ն՛ււ լ ո ր արար վա րեց ին
՚լա–
՚ բ ո լ թ ի ղորհ՛երր
, իբրեւ
ոլւլեց՚ւյց
ունենա­
լով
Ա՛ւ՛լ֊ • Ա "՛Հմ
ան աղ բութի
ւնր :
Աո աշնորդի
մ ր
լն տ ր ո ւթ
ի ւն ր եւ սլա
չ–
տօնա՚լրկումր
կեղբ
. Վաբչուիժեան
իբա–
ւասութիւններու
սաՀմանիԴ,
՚քէշ
ըչլալով,
նաիսորգ
առաշ^ւոբգի
Հրաժտրեցմտն
պա­
րագան աբտակարգ
եւ բացառիկ
ե րեւո
յթ
մր չէր , եւ Հետեւաբար
ներքին
խն՚լիբ
մբ
միայն,
Հ ե ՚ ւ ո լ Ամենայն
Հայոց
կաթո­
՛լիկ"
" ի
միշամ տ ութեան
անՀ րաժե չտու–
թենէն
:
Մէկ
իսօսքով,
Յունաստտնի
Աղ՚լ • Ա–
ռաշկւո բ՚լտբւ՚ւնր
եւ իր օրինաւոր
կաղմ ա–
կերպոլթիւններով
կարելի էր նկատել
օ–
րինակելի
չրշան
մր, որու
Հան՚լէպ
Ամե–
նա յն Հա յ Ո ց ՎեՀաւիաո
ր կլւնաբ
մ իա յն իլ՛
ԼՈՐՏ ԱԼ^ՐՒ1;ՇԸ1յհ ԵԼՈՅԹԸ
ԱէւԳԼՒՕՅ ԹԱԳՈՏՃՒՒՆ Գ է մ
փ
Րովան՚լակ
Բրիտանիան
մեհ յուղում
ի
մէշ է այո օրերուս : ի՛՛նչ է պտտաՀահ -.
Երիտաոարգ
Աւա՚լ
մր , Լռրտեբու
Խոբ­
Հոլրգին
ամենաե
բի տա Ա՛ս բ՛լ
անւլամ ր՝
Լորտ
Ալթրինչբմ
, իր իւմ րաղբահ՜
«Նէչր­
նրլ էնտ Ինկլիչ
Բլ՚վիու»ի
մէշ
խստօրէն
քննա՚էա՜ցահ
է էլէ՚լապէթ
Բ ՛ր ,
ե ՚ լ բ ա փ ա –
կելով
Հե՚ոելեալ
ի ս օ ս ք ե բ ո ւ է ՛
« Ա եր միասլետութ
իւն է անոնցմէ է ՛լոր
կ՚"րե
լի է քնն՚ո գա տ ե լ ել ա յգ իոկ պատ՛
ճառով ալ տեւական կ • - • : Լաւաւլոյն
պա–
՚աասխանր որ կրնայ տալ թա՚լուՀին
, ա–
տիկա
ինք՚լինքր
սբրա՚լրե
լն է անպա
յ–
ման
... » ;
Ակիղբնեբբ
րովանւլակ
Ան՚լլիան
հաո սւ–
ց՚՚՚ւ
երիտասաբւլ
Լորտին
դէմ, ւ՛ր
՚֊,ա–
մարձակահ
էբ Հբապտբակալ
րսել
այն
ինչ որ ուրիչներ
միայն կր
մտահէին։
^է^ՐԻ^լԲ՛^
Ք՚"՚Լ՚"քին
քտղաքագլուխր
ղայթակւլահ^
, յայտարարեց
.
« Եթէ կարենայինք
մեր քա՛լաքին
ա–
նոլնբ
ւիոխել
,ս՚նմ իշտ
սլէ ս պիաի
բխ՛էինք»
%
Թ՚ս՚լուՀիին
զարմ իկներէն
մ ին՝
Կոմ
ս
Աթբէյթմօբէ,
աւելի աոաշ երթալով
յայ–
՚ոաբս՚րեց
« Եթէ ա ՛ո րճանա.կ
մ ր ունենա
յի ՛անմ ի–
շ՚սսլէ,,
գիտ՚Ապաս՚տ
կ՝լնէի
Լորա Ալ–
թրինչրմր
» :
^՚-րԻձ
՚^՚Ը^
Արմելի
գուքսբ,
բացագան­
չեց թէ « Լորտ
ԱլԲրինչրմ
արժանի է
՛լս
՛ւ
՛ո ղ
ա կ I"
՝>
ս՛
բուել՚ււ
» :
Աէոկա
յն
ի՛ն գրո
յ տռւաբկա
յ
եբիտասարգ
Լորտր դեռ կեն՚լտնի
է եւ կլ։
չարունակկ
իր
իստչտկր՚ւլթիւնր
թաղուՀիին
՛լէմ :
Մէկ
Հոգի
միայն՝
3>/
Հ/"/
ԲինկՀօբն
Պբիպիճ
, նախկին
ղինուոբական
մը, Հա–
մ ա ր ձա կ ս լ թ ի ւէն ր ունեցահ կ խօս
քին իսառ–
նե, ՚լորհր եւ •ապսւակել
թագուՀին
անաբ–
՚ լ " ղ ր , երբ այս վեբշինր
գոլրս
կ՝ելլէր
Հեռատեսիլի
կե՚լրոնէն
, ուր ՛լացահ էր ի՛լ՛
գագտփա
րնե բ ր Հե՚ւասփռե
լու • . • :
Ֆիլի՚ի
ԲինկՀօբն
Պրրոլիճ
աւելի
խի՚լախ
Հանղ իսա ՛լ՛"
լ քան Հրամ անատա ր ճօն
Լինտլէ
յ Տիմօքկ
, որ րստ •ա լան
՛լ՛՛ ւթե
ա՛՛.։ ,
•>ա յ րական
օրՀնո լթիլննե
բու
եւ
՛ք ա՚լ–
թանքներոլ
կոնղակբ
՚լրկել։
ինչ՛՛՞՛ի
րացոէալ՚ել
ուրե՚քն
, Հայքւսւսլե -
տական
կոնղ–<"կով
ՆշսւՆակոււէր
կաիյոզի–
կո սա էլա՛ն Պատուիրակի
ե ւ. Աո ս՚շկ՚ո
ր՛լ
ի
՛զա չաօնին
նաիսկին
տե՚լսւսլա
Հ ին , աո իթ
տա
լով
ան ո ր Հրսւժ՚սրեցմ
ան
Ա՚լ՚լ ՝
Վ"՚ր՜
չութ եան
կուլմ
կ :
Մ ի ՚ " կ
բ՛ս ց ատ րութ իւնր ա յս պա
րւ"էլա–
լին
՛ս յն
է
՚լժ րա իստա բու ր , որ մեր ե րկր
ի
Համա յնաւէաբ
ի չէսանաւո
բնե բ ր չեն
վս՚բ"ւ–
նիբ
մէ՛նչեւ
՚էերշ
էշմի՚սհնի
եւ
Ամենայն
Հ՛Ա
յ՛՛ց կա թո՚լէ՚կ
ոս ութե ՛ոն Հ"
՛լե
ւոր
- բււ՛ր ո -
յակսւն
Հեղինակ
ութեամբ
լզաոակտել
եւ
քայքէսյել
գաղթաշխաբՀի
Հայ
կեանքր;
Ա. ՏԷՐ ԹՈՎՄԱԱԵԱՆ
ՕՏԱՐ Է^ԵՐ
ԸՆՋԱՋՕէ^ՐԿ ԳԼՈՏ
Տնօլ՚կ նր
հ "՛նօթ
ութ
է՛ւն
Հ ա՚՚տ՚ստե
ց
ա–
նսր
֊.ետ , ՛լէ՛ն քր
ճանչցալ
է՛րր Լալ
՛լոր–
հ՚ու՚՚բ
մր ել անոր Հետ *ատ լաւ վարուե­
ցաւ։ Եւ նոյնէ՛սկ, օր մր,լաւ տբամա–
դր՚՚ւահ–
րլէ՚՚՚լ՚՚՚է
եւ տեսնելով
Գլոտէ/ տր–
խոլր
երեւոյթր
ոբովՀետեւ
խե՚լճ
բան–
աարկեալր
միչտ ալ կբ մտահէր
այն կնոշ՝,
մասէ՛ն
որուն Հետ կ՝ս՚պրէր եւ որ էւր կինր ՝
կր
կ ՚ ՚ չ է բ -—- սլատմ եց ՛անոր
կա՚ոակաէս՚սռն
ոճով
մր եւ մէոիթարելոլ
չեչտով, թէ այգ
խե՚լճ
կէ՚նր
պեբճա՚լէւճ
՚քբԿւ կր ՚ լ ա ր ձ ՚ " հ :
Գլռտ
սառն կերպով
Հարցուց թէ
ի՛նչ
եղահ՜ էբ եբաէսան ;Մաբգ բան չէր ՚էիտեբ
;
՛Բանի մր ամիսներ եաք, Գլոտ
րնտելտ–
ցաւ բանտ
ի մթնո լորտին
ել ա յնպէս
կր
թուէբ թէ այլեւս ո՛չ մէկ բանէւ մասին կբ
մտահ՜էր
:
Տեսակ մր իսստամ րե ր
էս ու ՛լա
՛լո
ւթ
էւ ւն ,
•Ոբ իր նկարա՚լրին
յատուկ
կբ, տիբեց իբ
.վրան
1
Նոյն
այ՛լ
ժամանակամիշոցի
րնթաց­
քին
, Գլոտ
յատկանչական
աղղ
եցութէււն
մր
ձեռք
բերաւ
իր րանտակիցնե
րուն
վրայ։
կարհ^ես րնգՀանուր
Համ աձա յնութեամ ր
մր
եւ. առանց որ որեւէ
մէկր
ղիտնայ
թէ
ինչո՛՛ւ,
նոյնիսկ
ինքր,
րոլոբ իբ բան.
տակիցներր
մ տիկ
կ՝ընէին
ղթեքր ,
էրմէ
է՛ւ՛ւ
բՀ՚ւ ւբգ կր Հ\՚ւ՛
րցնկ
ին
, կր Հիանա
յին
Ի է՛ ՛Լւ""
յ
՚՛՛՜
կ՛՛ա չխ՛ոտէին
ն՛ք անի
լ
էւբեն
:
Ա յս տնՀանղ արտ եւ խստարարո
յ
մարգոց
կուլմ
է յար՚լուիլ^ւ
է
սի բուէ՛ լր
արՀամ ար.
Հելի
՚ է ւ ս ՚ ռ ք մր չէբ ։ Իբ
րաէսաակէ՚ցնեբուն
վբայ
ճ ե ՚ ՚ ք
րերահ– էաղգե ցութ
է՛ւն
ր
տեղի
ունեցաւ
ինքնւսրեբաբաբ
առ՚սնց այգ մա­
սին
է՛ր
մ տքէն բան մբ անցնե
լու ; Իր Հա­
տու
ե լ առին,քնո՚լ
նայուահքր
րաւ՚սկան էր
եւլււոհ– այ՛լ.
բՈլորէ՚ն
Համար։
Մաբգուն
ա չքր պատուՀան
մրն է ուրկէ
յստակ կր տեսնուին
իբ մտահումներր
ո–
րոնք
կ՚երթեւեկեն
՚լլխուն
մէշ •
Բազմաւլտկ,
լլտ՚լա՚իա
րնե
բու տէր
մէկր
դրէք
այնպիսի
մաբ՚էոց
մէշ որոնք ոչ մէկ
։լ.ւ"ղտփար
ունին
, եւ աՀա ,
Ո բ ո չ
ժամա–
նակի մր րնթացքին
եւ. անգիմաղրե
լի
բէնքի մր Հետեւանքով,
րո
լո բ
էսոնաբՀ
ոււլեղներր
կր
ս կս
էւն
չ ր շ է ՚ լ
այն
ու՚լեղէէն
չորս
Բ"Լ"Ր՚"ԻքՐ որ կր ճառագայթէ
։
կան
անձեր
որոնք
ւոավւակ
եւ երկա­
թի
սլէս կարհ-ր , կան ալ որ ս էւ րա
լի բ են :
Գլ՚՚տ
կլւ պատկտնէր
վե լ՚շիննե
րու կար–
՛լին։
Երեք
ամսուան
մէշ, ուրեմն,
Գլոտ
՚լաբձահ
էր ա չէսատանո ց էւն
Հո՛լին
^ Հ,–
բէնքր եւ կարգն ու սաբքր : Ամէն բան կր
՚էաոնար իր չուրշբ եւ յաճախ կը մտա–
հ-էբ թէ արդեօք
ինք բանտ՛ս բկեա՛^ լ
մ
րն
էբ Բէ թագաւոր մր;
Տեսակ
մր Պ"*պ գարձահ^ է բ ,
չբշապա՚ո–
ուահ՜ է՛ր կաբաինալներով
;
Եւ
ի՛նչ ՛որ չատ բնա կ ։ւ։ն
Հակաղղ ե ցոլ­
թեան
մր աբգէււնք էր , որքան
Գլոտ
սիր­
ուահ ու յաբ՚լոլահ–
էր բանտարկե
ալնե–
բէն
, նո յնքան եւ աւե
լի
րանտա՚՚լաՀնե
բր
կ՝ատկին
՚լէ՚նքբ։
Ա է՛չա "՛լ այ՚՚սլէ"
կ ե–
՚լահ
%
Տ՝ո՚լ"՚էբգ"՚կ"՚ն"1–թե
ււ.ն
Համ
բաւին
կ՛րնկերանայ
անմէ՚շապկ
ս
չնոբՀաղրկու–
մր : Ատրուկնեբուն
սէրր
ե ր կբ" բգոլ՚ււհ
է
1
ի շիսակ՚աւս
րնե բ ո ւ^ւ ատելւււթեամ
ր :
\
Որկբամ"լ
էբ Գլոտ ; իր
օրկանական
կտւլմին մէկ մասնա՛յատկութեան
արւլիւն–
քբ։
Իբ ստսւմոքսբ
այնսլէս
մրն էբ
չէ՚ն–
ոլահ– որ երկու
Հողիի
օրական
սնուն՚լր
Հազիւ թէ բաւէր : Ապանէւացէէ
մեհ
ղուքո
Պ • ՛որ կ" թատե լլան
նմ ան աէս" րմակ
մ բ
՛՛լնէր
եւ֊ յտէւաէ" կր հիհաւլէլ՛ <"տ"բ Հա­
մար • Աակայն
ինչ ոբ հիհ՚աղէւ
պատճառ
էր
սպւսնէ՚ացի
տղ^աւականին
Համար, որ
500
ո չխա
րնե
բու աէր էր , տւելորգ
բեռ
մրն
է
բ գորհաւոբի
մ ր եւ
՚լժրա խտու­
թի՛ւն մբ բտնտաբկեալի
մր Համար ;
Ե ր ր ազատ
է
ր , Գլոտ է՛բ վե բնա
յտբկէւն
մ
էշ
ամբո
՛ւշ
օբբ կ^աչխատէր եւ
օրական
չորս քաչ Հաց չաՀելով
կ՚ուտէ ր
զա
յն :
Բանտին
մէշ, սակայն,
Գլոտ
ամ րուլշ օ–
րր աչէ՚ւատելով
կր ստանար
Հազիւ
մէկու­
կէս
ք՚՚՚չ
Հ՚աց եւ չորս մատնաչավւ
միս։
Ուրեմն
, ՚^լէբվոյի
կեղրոնական
բան­
տին մէշ Գլոտ
շարունակ
անօթի էր :
Անօթի էր , սակայն չէր խօսեր։
Այսպկս
էբ Իր էոառնոլահ՜քր
։
"լաչսւօն
ունի
ձեռնոց
նե՚ոելոլ
բոլոր
ա–
նոնց որ կր Համարձակին
ւսնարղել
վեՀա–
սլետր։
«Ախոյեան»ր,
ստկայն
, րւսլակա–
նացահ է յա յաա
րւ՛։ բե լ " ՛է . «Ա չին
չ
ո՛ նէւ՚ք
բոե՜լիք,
ոբովՀետեւ
արձակուբգի
մկշ
եմ»;
էր
եբբե՚Ծ՚հ
, ւււր Տիմօքկ մր աւելի նա­
էս անձ՛" է։։ն ՛լ է՛բ
ւղէէտի
Րլլար
վեՀ՚"պե՚ոէ։ն
արժանապատուութեան
։քասին։
ՈրովՀե–
։ոեւ , Տէ՚մօքէ
րնտանիքր
1006
քմ"ւ։սկ"՚նկն
է՛ ՛էե բ ^ Հօրմէ զաւակ,
սլաչաօն
ունի թա–
ւլաւոբին կամ
թագոլՀիին
«ախոյեանէ՛ն
րլլալու ; Այս սլ՛" չ՛ո
օն ր ուրիչ
րւ։։ն չէ , ե
թկ ոչ թագա,լրութեան
օրր
Հրա՚՚լաբակա։
կաբ՚լի
Հ բ՛ուի
րել , եւ
նո յնիսկ պաամ ել
։ ՛քուր ձ ակ
ի ն
մ էս ա ե լ
բոլոր
ւնոն
՛լք որ ղր
վեՀա։,լե։ոէ։ն
ի չէս՚սնո
ւթ է՛ւն ր ;
Ուկնմիկէ։սթրր
Հօլէ՛ մէշ,
թս՚։լա։լր։։լ–
թեան օբբ, «ւ"էս"յեան»ր
ձիաւոր եւ
՛լէն
ու էլրաՀուէ կբ նեբկայո՚նար
եւ Հո։լ էրոր
կր նետէր
իր ձեռնոցբ՛–՛
եթէ ոլէտք
։ոես–
նոլէբ
I
«Աէ՛։՛՛ յե ։"ն»նեբուն
՝
ա՚քկ նէն նչա–՛։. ։"ւոլ։ր
ե։լահ կ Արր ճօն Տէ՚մօքկ
, ԺԳ •
՚լ՚որո՚ն՛։
Գա։։նանք
ս՚սկա
յն
Լւ։ լ։։ո
Աքթ՛ Բէ՛^^՛ Հ^Լ^ է
ել
թսւ՚լուՀիին
:
ի՞նչ
մե՚լադրանքՍեր
ունի
Լորաք
ւլասլէթ Բ՛ի գէմ ;
էւՒ
է ։։ւ ա ռ ա
ն եւ
՚ չ ի ն չ ։
Թէ՝
թ՚"։լոլՀԷ։ն
էսօսահ^ ։ստենը
՚լսլրոց՚ս–
կ։սնի մբ կամ
«՚՚լօ յ–սքութ»է։
մ ր
կեբպ՚ս–
րս՚նքր
ունէ՛ , թկ Ան՝ է։ր
զաւս՚կնեբուն
։ւլկ տք
ե՛լահ՜
ղ ՛ս ստ է։։՛՛ բա կ" ւթիւնբ չի
տար , թէ հ՜իհ՜ազելի
ձեւով
կբ
ղւլեսսէա–
ւորուի ել ա յս
բոլորին
՚ւլ՚ւ՚տճառն
ա յն է
է
Կ՝Բ"Է
Լոր՛"
ԱլԲբինչբմ
,
թա։լ"լՀին
չլ
՚շ՛"
՛՛լա տուահ՜ է ։։ւնճարակ
սւնձեբէ, ո–
բ՚։նք
աբքունէ։քէ։ն
մէշզսէ
յն սեգմահ
ու
ճ՚լմ Ա՛հ՜ ե ն հ՜ան բ
՛լ լ՚սնէ։
։1
՚ր տս՚կ
ո բ
կ ր
կ՚՚չուի
էթիք էթ . • .
«կարելի՛՛՛ բան է , կ լ։ բացագանչէ
Լո
բ։ռ
Ալթբինչրմ
, ".լ\
Թ՚՚՚գուՀԷ՚ն
աո՚լանցք կ։"–
էոարահ
" լ ՚ ս Հ ո ւ ն երբ անցնի էւր
կրընասւիէ–
ներոլն
աոշեւէն
եւ եթէ անոնցմէ
մէկր
յանկա
րհ ա րելտՀսլ
բ ԲԱ"՛
լով
։լ ե ։ո ին
է՛ է՜
նա յ ոչ ։։ք էւ րաւ՚ււնք
։։։.նե՜նա յ
ւլա
յն ՛էե ր՛
ց՛նե լու, անոր
օ։լնո։.թես՚ն
Հ՚սոԿւելու։
Ա–
օ ՚ լ I
մ ա մ
՛սն
ս ՚ է լ ն ե ր ու
մ էն անոնք որ կ
լ, շբշ։ւ՚պատ/ւն
թագուՀԷ՚ն
ա՚^՚սւաէլաննե
ր
յ ս ւ
յտ ա
բ ա
ր
՛է
ւ–
՛լ՛ի
Հին
են...»։
Աքթրէ՚նչրմի
էսյս
վերշին
թէւէ.նի նոբ չկ սակ՚սյն
յ
Անցես՚լ
«•^4,///
ք
^ԻԲՐԲ»
կը
՚ւԲէբ
Հե՚ոեւեալր
« թւս.լ ուՀԷ,ն կր յէսճէսխէ
Հին եւ
ւէ։ոշ։ւ–
՚ոս՚հ
I Կ։ ։ո ա՛ն է՛ քնե րէէւ պ՚ս տ
ան ո ւլն ե ր ո ւ չք՛ր–
շանտկ մր; Օրինակ՝
Նէվիլնեբր։
Այս րն–
տանէւքքչ
մեհ՜ հա՛ւա յութ էէ ւնէնէւ–բ է
մս՚տոլ–
ց՚ոհ– էտուար Գ .ին , բայց
։Րենք
1957/
մէշ
ենք
ել էտուար
Գ՛
մաՀացահ
է
ւաին.–.»։
Լորտ
Ալթբէնչբմ
տակաւին կր
մե՚լա՚լրէ
թ՚՚էէլլ
է՛ ւՀ ին , րսելով^ ոբ տն յաճախ
էլերե–
լայ
ձէէԱ՛ ր չաւնե
բու
գաչտերուն
վրա
յ ։
Ար՚լս՚բեւ
, թ՚սէլոլՀ
ին ո ւն ի իր յ ՚" ՛ո՛՛՛ւկ
«ւսէէ։ոռ»ր, ել երբ իր ձէէերկ-ն մին
ա ո ա շ –
նութիւն՛ր
չաՀ
է։
ո րեւէ
մրցումի
րնթ։սց -
Օր մր, Գլո՚ո իր քչիկ
մր Հա՛յն ու միոո
լաւիելկ ետք լհ՝ուեցալ
էսչխատտնքէ՛
, էլար–
հել՚՚վ
էէր աշէււաէոանքով
1լլէնէէւբ
քաղց ր
մոռնալ.
Մի՛–" րանտա րկեա ^ ե ր բ էլր ճա–
չէէէն
ւլէէ լէսր ճ ՝ւ։նալւէ վ :
Այ՚է
՚^Իւ
՚՚տԻ^՛
՝ նիՀաբ , տժւլէէյն ,
էոէլար
ե բ էէտ՚սսա
րւլ
մ ր մօտեցաւ
Գլո՚ոէ՚ն
:
Տ՛լո՛ն
ձեոքէւն
ւքէշ ունէր
օրաէլէէ՚ն ուտե­
լիքը , որուն
էոաէլէսւին
չկ ր
ւլսլ՚՚՚հ^ : Ոաքի
էլեցահ , Գլստէէն \ք"վիկ,ր, կարհես
կ՝ոլղէր
էսօսէ՚լ
ւսնէւր Հէ.ւո եւ չէր Համարձակեր
։
Մ է" բ՛լ ուն , Հացին եւ միսին տեսքր
ւսն–
Հ ան էլ էւ էո էւէ ւլ էէ լ էլէէն Գլոտր ;
Ի՚^նչ
էլ՚էլղես,
րսաւ
յանկարհ՜
Գլոտ,
բիբէո չեչտով
մր։
—- կ՝ոււլէ,էք էէր հ՚սոայ՚ււթէէէն
՛քբ
էքո՚ւոու–
ցանես
ինհի , "լս՚էոասխանեց
երէէտասարգր
էլբեթէ ամ^տլով
-
ի՛՛նչ
՝ոլզես :
Կ՝ուէլեմ որ օղն ես
էւն հ
էէ
աէէոնք ու­
տե՜լու։
Շ՚ստ են էէնհի
Հէսմար;
Աբցունքէէ
կ՚՚՚թիլ
մր նշմ ւսբուե ցաւ
Գլո–
տի վեՀեբէէէո
էսչքին մէշ; Գունւսէլ մր ա–
ռաւ , աէլուն
ուտելիքր
եբէլոլ
Հաւասար
մասեբսւ
րաժնեց եւ մէ/լ մասր
աոնելով
սէլսալ
էէւտել
յ
ՇնորՀաէլալ
եմ , ըս.ւսլ եբիաասարգո
է
Եթէ
էլ ու՛լե ս , տմ
էն օր ա քսպէ ս կբ բաժ–
նենք...
Անունղ
ի՞նչ է , Հարց՛ուց
Գլոա :
֊ Ա,պէն :
ՎԻԲԹՈՐ
ՀԻՒԿՕ
(Շար– - 2)
Fonds A.R.A.M
1...,148,149,150,151,152,153,154,155,156,157 159,160,161,162,163,164,165,166,167,168,...608
Powered by FlippingBook