<Ց
Ա Ո - Ա Զ *
ԵՐք» ԶԱ ՏԻԿ է.
Ւ՚եչսչէս
աալւուան
ե ղս՚ն ա
ե լւչլ , 1լրօնա–
կսւն Լւ աղէլայիՆ
աօներն ալ րնէււկան
սլա–
՚ ՀանչնԼլ,
Լն :
Անոնք
նԼրէլաչնէսքլ
ամբ՚ււլշսւիքէւ-ն
մլչ կլլ
կաղմեն,
Հաէլաւէակ
իրենւլ Հակէսմարա
րո–
Վան
ւլա էլէէ լիք ե ան
Գարունը
իր րուրմունքով
եւ. աչունր
իր
ւոերեւաթէսվէէէէէ,
ամաոր
իր աաքոէէ եւ֊ ձր–
մեոր
իր ւյոլրաուէ անՀրամեչա
սւարրեր
էն,
մար՚լկալին
մէսրմինր
եւ. էքիաքը
ւէե -
րանո րո էէէւ լէււ , Հ աւա ս ա րա կչւլո լթիւնւ
Հաս–
աատելու
Համար :
Երբ
կ՝է"ենք
Նոր Տարի,
Հքնսէնէլ , Բա -
րեկենւլան
քլամ \ք աղկաւլարւլ
, Զաէոիկ եւ
Վարղավաո
, աեսակ
մը
Հուլեվախութիւն
կբ կաաաբւէլի
մեբ ւքէշ–.
Ու կր սէլսինք խլրաիլ։
Նսր
չ՚՚ւնչ
մբ կբ
Հոսի
մեբ
րմ բոն ումնե բուն ել զգացում ֊
ներուն
մէշ, ինչ էլաւանանք ալ ունենանք
՚.
Յեասյ կբ սկսինք բազգատել
անցեալն
ու նեբկան
։ ԱնՀուն կարօա
մբ էլը խոովէ
մեբ
սիբաը, եւ երաւլներ կր Հիւսենք
վաղ–
ո լան
՝էամ էսբ •
Այս սլարաւլան
ճի՛չգ է
մասնալսրասլէս
մեր
աարէսւլիբ եւ ցիրսլգան
բաւլմ
ութ
եանց
Համաբ
, որսնք աՀա երեսէէւն աարիէ ի
վեբ
էլր յած՛ին
օաա րութեան
մչուչին
մէ^ւ
Տակաւին
էէւնինք զանւլուաէէ
ւ/՚Հ»
էւր Հին
յի չա աա կն ե ր՛՛վ
էլասլբի
-.
Ուրիչներ
արւլէն
կլորցած՛
,
յարմարած՜
են իրենց րնաէլած՜ երկբի
սլա յմ էէէննե բուն ,
Հա յրենի աւանգոլթեանց
Հէւա
մ էանալով
մայբենի
լեգուն աչ :
Ալ վեբշւսսլէս
սլնինք
նէէ րսէ՝է ա սնե րո
լ
րաւլմ ութ
իէնւը , որ ոչփնչ էլիաէ անցեալէն
,
մ իաք
չի յոէէնեցնե ր վաղուան
Համ ար եւ
օբը
իրիէլուն
կ՝ընկ
այսօրը
հ՜ծ՜ելով :
ինչւգէս
էէբեւէ տօն , Զ՚ոաիկն ալ էոաբ -
բեր
իմ ասա
ունի ա յս երեք
գա
ս ս՛ կ՛ս ր ւլէէ -
բկն
իւրաքանչիւրին
Համ ար •
Տարեցներր
էլը փորձեն երիտասարգա
՚– ^
նալ,
յիչելո՚ի
եբբեմնի
Զաաիկները
:
է
քքրիաասարգնեբբ
աըձակոլրգ
մր
Ա
՛ւելի ^
Վա յե լած՜ կ՝Բլլան
;
1
իսէլ
Հ ալաաա ց ե ա լնե ր բ կբ մա՚լթեն
ոբ ^
չուչանայ
Հայութեան
Զ՚ոաիէլր
,
աւլա - |
աուիժ իւն եւ վ ե րածնութիւն
:
\
Անչուչա
ամէնքս ալ նոյն
ի՚լ^՚՚վ
կը ՛էէ՜
մաւորէէնք
Զաաիէլբ •
Բայց,
ե՛՛բր է սլաաաՀաձ– ռբ
մո՚լովուբ՚լ
մը բարիքնեբ
աւգաՀովէ
Հս՚ռա չե լււվ եւ ա՛
՚լոթե լով է
Ամ էն վաստակ
ե րկոլնքի
ւք բ էլր էլւսրօ -
աի : ԵԼ մենք այգ երկունքին
տսէբինէւբ՚ք՛ է
որ էլը Համ րենք
ամ էն Զաա էլի
յ
Ա՞ բր
էլո ււլա յ մեբ Զաա իկր :
Երբ "Ր ամ էնքս ալ Համւէէլսւինք
թէ
դաաասլաբտուտծ՛
ենք միա
յն Աւաււ. Աւք -
բաթներ
աեսնե
լու , եթէ չսորվինք
մ ե^>
ճակատագիրր
վարել
գիաակցօրէն
Տ աբբա կան
գիտակցութիւնը
կը ււլա -
Հանշէ Հաւաա աբմ
ււ ւթիւն եւ
յար՚սաէէւու–
^Ք՚իւն՝
աիբանալոլ
Համւսր
մեբ
աւլգային
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ
Ա Ս Տ ՚Լ - ՄԱՆՈԻԿԸ
Ասաղ Ա անուկը
թէեւ բացատրեց բս -
բոտին որ գրւգանին
մէշբ
ունէր
գեղին
ոս
կին
, սաէլայն եթէ զայն
իր տիբոշը չաա -
նէբ
ւլաւազանի
երեք
Հարիւր
Հարուած՜ներ
պիաի սաանար
, բ ո ՚ յ ց բորոտը
այնքան
թաիսանձագին
պաղատեցաւ
որ Ասաղ—Աա–
նսւկը
տեղի աալէէվ
ւլոլթի
ւլւլա ց ո ւմ ին ,
աուալ
գեւլին
ոսկին իսեգճ բռ րոտին ;
Ու աուն Հասնելով,
ենթարկուեցաւ
ւս -
Հալոր պատ իմին ու էլա րձեա
լ չղթա
յա -
կապ
նետուեցաւ
զն աանին
իո" րը ՝•
Հետեւեալ
աււաւօա
կանուիս
,
կախէՍր -
գը կրկին եկաւ ու բսաւ -
Եթէ
այսօր
յաշոգիս
ինծ-ի
բերել
կաբմ
իր
ոսկին
, ագա տ ո լթ
ի ւն գ պիաի
չը~
նորՀեմ
; իսկ Հաէլառաէլ
սլաբաւլսէյին ,
վստաՀ
էլրնաս
ըլլալ որ պիտի
սպաննեմ
քեղ
...
Գմբախա
Աստգ - Մ անուկը
վե
րսաին
րռնեց
անտառին
ճամ րան եւ Հոն օր՛է ի
բուն փնտռեց
էլարմիր
ոսկին, ի ղո ւբ :
Յեաոյ,
յողնահ ու պարտասած– , նստեցաւ
քարի
մբ վբայ
՛ււ սկսաւ գառն արտաս -
կարմիր
ոսէլին զոր էլը փնտռես
, կը
ԳՐԱԿԱՆ ԹՒՒՈՒ1քԱ8ՈՒ^ՒՏՆՆեՐ
Ակամ ա յ սլիաի էէլա աա ս իւանեմ Ար . Ա՝ ան
նիկ
Պէբպկ րեանի
յօւլէէւահին՝
«Զո՛ րմա -
նալի
՝Բննէո ւլատ ութի էննե բ »
խորագրով,
"Բ
Հ ՞ , / "
աեսաւ
«Յառաշ»ի
7
Ա՚՚էբիլի
թի ՜
լին
մէշ։
Հաէլտռակ
միակսէլմանի
քննոլթեսէն
մր,
"՛յդ– յօգուահը
քանի
մը Հիմնական
կէտեր
էլբ սլարոլնէսկէբ
, ոբ՚ւնք
սլէտք է լռւս,է, -
բանոլին
թիւբ
իմ ացութիւննե
բ ը ւիաբատե–
լոլ Համաբ,
քանի որ անոնք կասլ
ունին
մեր
արէլի
ւլբա էլան ութ եան եւ էլբոէլնե -
բուն Հետ ;
Բուն
նիւթին Հեա առնչութիւն
չունե -
Յ՛՛Գ յառաշաբանէ
մը եաք, Օր– Մ՛ Պէր ֊
պէրեան
էլը ՚ լ ր է բ – ֊ - «Բննաւլաա
մը էլր
գանգատէր
թէ Հայաստանի
^ւնազւռանե–
բը , Ափիւռքի
մ եր Գրականութեան
վ րա
յ
խօսահ ատեն,
էլր թուէին
միայն
«Հէէէ -
յաստանասէբ»
գրագէտներուն
անուն -
ներբ »-
՚Բննագատը
, որուն
անունը
գրռւահ
չէ ,
այս տուլե րբ
գբուլն է , որ
«Յաէւս՚շ»ի
Յունուար
21 ի թիւին
մէշ
«ճանչն՚սնք
Ափիւռքի
Գրականէէւթիւնը
եւ
Գբոզնեբը»
իսոբագրով
յօգուահ
մը գբահ էր, Երեւա–
նի «Գրական
Թեբթ»ին
թիլ 4Տին մէշ
լոյս
•տեսահ
յօգուահին
իբբեւ պատաս խան , ,,-
բուն վեբնագիբն
էր «ճանաչենք
Ափիւոքի
առաշաւոբ
գրականութիւնը՝»
խորագրով
:
Օր. Աաննիկ
Պէբպէրեանի
առաշին
թ
իւ
բիմ ա ց ս ւթ
ի ւնն ա յն է , որ եբեք
սիւնակէ
բա զկա ց ահ իմ գրութեանս
մ էշ
երբեք
« Հայաստանասէր
» որակումբ
աոէւսւհ
չէի : իմ գիաոգութիւնս
« Առաշալոր ,
յառաշէլ
իմէս կան , յետագիմ ա էլան»
էէբա -
էլումին
էլէմ էր , սբՈէէՀետէ.լ
րսէսհ էի թէ
« Գրականութեան
մ սւբզին
մէշ
ղ ր՚՚՚լի
՛ք I՛
էոաղանգն
էէԼ
արժանիքներբ
կը փնտռենք
մենք» ; Հայասւոէսնասէ՞բ
. . . բւէլւյր
՚էրոէլ -
նէ.րն
էէէլ
Հտյէոէւէոանէսսէր
են , րսճաիէ ա -
էէձանց էոաէլանւլ. կամ էէբեւէ արժանիք ու -
նեն.
՛լու
.տ
Երր
«Գր՛ս էլան Թերթ»ը
արտա սա
Հէք անի
արգի
ւլր աէլան ութ եան մէշ
«աււաջաւււշլ
էէւ
յաււաջդ|ււքա.կա1ւ»
ւլրսէյնեբը
էլբ մատնա -
նչէբ
միայն,
մէէէւնալով
յ ի չ ե լ մեր ւլ.րաէլա–
նութեան
նո՛յն
չրշանին
աւէէլի տաղանգա.–
ւոբ
ներկայացուցիչները
, մեզի կբ մնար
սրրագրել ա յգ
թիւբիմ
ացութիւն
ը եւ գի–
տաւորեէսչ
անաեսումը
: ի՚^նչ
գբահ էի
այգ
առթիւ,
՚^Այո
անուններուն
քով
« Ա փիւռքի
գր ա կանո
ւթի
ւնն
ունի
բազմա
թիւ
"ւրիչ
տազանգաւոբ
գբոզնեբ եւ ո–
րոնք ոչ «յառաշգիմական
նկատուելով
յր–֊
չատակութեան
արժանացահ
Հէին •.Աէիիւռ–
քի
Հայութիւնբ
լաւ կը ճանչնայ
՚սյգ գէմ-
քերը,
արձաքլէսգիր եւ բանաստեւլհ
, ո -
րոնք
«իրենց
բնգգբկահ
թեմաներով,
ի -
րենց Հանրա
յէն առանձնա
յատէլութիւննե
-
բով եւ գեգա բուե սաա
կան ա րժանի
ք1ւե
րէք վ
րստ
ամ ենա
յնի
ււ ւչա գրա
լ
եքեւո յթնե ք
են»
1
(Յսւււայ, 27
Յունուար)
•
Նպատակս
գրական
ա յգ
սերունգին
պաականոզ
Հեէլփնաէլներուն
Հանգէպ
ցոյց
տբուէսհ անարգաբ
վեբաբերումբ
մսէտնսք
նչել
ըլլալով
, պէտք
չէի տեսահ
յէչ՛"
~
տակել
ուրիչ
անուններ
ալ , որոնյւ
թէեւ
Ա փիւռքի
մէշ սէոեգհագորհահ
են , սա -
կայն
չեն պատէլտնիր այգ գրական
էէէւ -
րունգին :
ինչո՞ւ
յիչէի
օրինակ
Լ. Շանթի,
Ն–
ի քալո ւնքներ
էէ
ւն •
Երբ
էէբեւէ Հաաուահ կբ վարանի , կը
տկարանա
յ քլամ կ՝րնէլրէլի այս
ճամբուն
՛ ւ ր ՛ " յ
^ Կբ գառնայ
զտնցառելի
քանակու -
թիւն :
Գարձեալ, եթէ որեւէ Հոսանք
ճակ՚ոա
քլը ճեէէքէ բանւլիտութեամբ
,
աւլիտէււ -
թեամր կամ իմ ՚սստաէլո ւթեամր , էշ մը
պաառահ
կ*բլլա
յ
ազգա
յին
ա։ւմ ւս
րին
մ ուտքի
գլուիէէն ;
Ուժեբէէւ
ամէիէովէէէւմ՝ տմէն բանէ՜ էսոաշ;
Մեր աչքը գէպի
Հայրենիք
, իսկ մեր
էս–
կանշր
էէէպի
Հողէէբաիք
, լոեէէէւ
^էէէէքար
աւելի քանմէկ միլիոն
գոՀեբռւ
ււլէսոէէէա–
մը :
Եթէ
ւլարեբ տեւահ է
քբիստոնէութէֆոէն
քարուլէէէհ Հէսւատքր
, ի՞նչու
ւոասնեաէլ աա
բին եր ու
յո ւսա խաբս
ւթի
ւննե րը
պիաի
խախտեն
մեր ինքնաւիստաՀ
էււթիւնր՝ լա -
ւաւլոյէւ
օքեքէէլ
Համ
Աէր ;
Զատ
իկ է ,
–ազգանչան
վե րանո րո գ -
ման։
Հանգիսէէէւռբ
քլոչ՝ Հաւաաքի եւ աչ–
խսէտէէէ^ւքի :
Վե բանո
բոզ
մ ան ա յւլ ճիէէին
մ էշ
բաժէն
ունինք
ամէնքս ալ, ո՛ւր որ ալ գտնուինք
;
Ընկերային
ո՛ր աստիճանէն ալ Հաստծ
րլ
լանք
I
Ոչ մէկ խտբսւթիւկէ
սեռի,
աաբիքի
,
գաւանանքի
-
Նոր ՛ԷՈյամ
արտ
լք բէէ է ււ բ կր մէլէէնք ,
բոլորովին
տարբեր
պայմաններու
մէ9
Ամ էնէն
Համ եստն ալ կրնա
յ ճրագ մբ
վառել
էնքնապաչապանութեան
ճամբուն
վրայ։
կաւք ճեղք մը էէաէլեչ ;
Տարուան
բո լո բ եղանաէ^ե
բէն ոչ
մէկը
այնքան
կը իսօսի մեր սբտէն՝
որքան
ւլտ–
րունր եւ էբմէ
անբամէսն
Զատիէլր :
Գարունը
ել Զատիկը
այլապէս խորի -
մասա
մը ունին
մեզի Համար
X
Այղ
եղանէսէլին Հետ կապուահ է "կԻգբԲ
Հայաշինշ Ա ա բսափնե
բուն ,
1915
ԱպրԻէ
11/24։
Փլուզո՜ւմ...
Ո եւէ ժողովուբգի
մէշ,
միայն
այս
ւղւս–
բաղան
պիտի
բաւէր
լռութեան
ղաաա -
պարտելու
բոլոբ
խորթ
ձա յնե ր ը եւ հուռ–
բեբէսն
էլան չերբ ;
Աիայն
այս պարաղան
ամբողշ
քարոզ
մր կ՛՛արժէ , աբթնցնելով
^^ացռէլնեբն
ոլ
քնացնոէլնե
ր բ ;
Զատէկ է , արթնցէ՛ք :
Շ–
(Զատիկ, 1955)
Ագբալեսէնի,
կ. Զաբեէէէնի,
ՎաՀան
Թէքէ
եանի, 3– Օչականի եւ ուրիչներու
ա -
նունները
, որոնց
ամբուլշաէլ՚սն
ւլորհ բ ,
ժամանաէլագբաէլան
կաբգով
, Հաւլիլ ըԱ–
փիւռքի
ւլբականութեան
մէէլ մասր
կը
կագմէ :
Օր– Մ– Պէր՚գէրեան
ուբիչ
թիւրիմէս -
ցէէւթեէսն
մբ^ւ ալ ՚է՚՚Հը կբ ՚էաէւնար : Աէլ -
նարէլելով
յօ՚լուահիս
, կը էլրէր
. « • • • ըԱ ֊
վէիւէւքի էէրաէէէ տնե
բՈէ..
ցէսնէլ մը էլը ներ -
էլէսյացնէ
ի ,
էէԼր
ա յս անւլամ ալ քլար , մի–
Աէ
՚յն
եւ
միէս՛յն,
ի՛ր կոՆՍակցՕՆթ եան
պատկանււղ գր՛ագէտներուն անունները »
( Ա
էոէւ
բէէէէլ հ ումնե բ ր մեր կոէլմ է ) •
Օր • ՛Մ • Պ է րսլէ րե ան կրնա՞ յ
Հաէւտատել
թէ իմ քլոգմ էս
յի չուահ
Հեւոեւեա
լ էէւնո
ւն
նե ր ք իր ակնա բկահ
«կո ւսա
էլց "ւթե ան» էլբ
պաա էլան ին , եւ Հետեւաբար
չէգո ք չեն :
Արամ Հէսյկագ,
Նչան
Պ է չիկթա
չլե
էսն , Ա -
Հաբոն
, Ն • Աարաֆեան
, Բ . Թօփալ/էսէն ,
Զ– Գազագեան
, 8՛ Կոստանղեան,
Հ – Զ " ՚ բ –
գաբեան
, Զ • Ոբբունի եւ Կ . Փոլատեաքէ :
« Հա
ք գրականութեան
գլուխը
ղւոնուոզ
քաշ չէգոքներու»
ուրիչ
անուններ
էլրնէս"յ
տալ ;
Գժբա խտա
բաբ
յօգուահագիբ
օր
իէէ
րղին
աքլնոցները
չափազանց
պղտոբ
են , եւ մե
ւլի կը վերաղբէ
մ աա յնութիւն
մ ր , էէբոէն
գէմ պայքարահ
ենք աարիներէ
ի
վեբ :
Օր– Մ. Պէբ"լէրեանի
յօգուահին
^ մէշ
աէ^արկութէւն
մբն աչ կաբ, ոբ
ուղւլէէլահ
էբ Հբ • Ա ամ ոլէլէ
կողմ
էն
սւոո
րագրուահ
յօգուահէն
գէմ ,
որուն
վե
րն ա ւլ
ի
րն էր
«Յաււաջ»ի Ս^^ները
(«Յառաշ»
,
Մարտ
17)
յ
Այգ խմբագրականէն
մէշ էլը խօս -
ուէր
մ ասնաւո րէո բաբ
«3 առաշ»
է
Ա անե -
բուն
մասէն
• Թէեւ աչխաաաքլէց՝
Օր՛ Մ–
Պէրպէրեան
չէր կրնար
«Յս՚ռաշ
»է
սան նը–
կատուիլ ույիչատակուիլ
, ինչպէս
Տիկին
Հուրի
Իփէկեան
, Աըչաւիը
Խ անէ աւէէնեան ,
Հր
. Բալուեան
, Խ՛ Վշտունի
, Տէկէն
էլէն
Բէւզանգ
ել բազմաթիւ
ոլրի^եբ ;
Բարեբաիսաարաբ
Օր • Պէրպէրեան
ինքն
իսկ քլր փորձէ գարմանել
էր
սխալ տեսէս–
կէար,
երբ
կբ էլրէր թէ «Մէկ
քտնէ
սքան–
ւխլի
իսմ բաէէբաէէլեանեբէէւ»
վաբ
էէէհ
կոլ -
էքակցական
թերթերու
եւ պա ր բե րաէլւէւննե
~
բու
մէշ է որ բէսզմաթիւ
էլրռւլներ
իբենց
յայտնութէւն
բ
ըրահ
են ու կբ չաբունա -
կեն ստեգհսււլո
րհել։ Եւ յեաոյ
Օր–
Մ •
Պէբպէրեանէ
սլ՚սբաղան
էսէլ
չի՞
Հերքէ
-ր
« կուսակցութեան»
մ ը
վերագրուահ
կոէբքնակալէէւթիւնը
, քանի
որ
երեսուն
էոարինե րէ
է
վե բ ան ա չխատաւլիցն
է
օ ~
րաթեբթ եւ ամսաղիր
«Հաշ^Հւ\ւ
^»ներոլ1ւ
,
ել վերշերս ալ
«Յաէւաշ»ին
,
որոնցւքէ
« կուսակցական»
ուբէչ
թերթեր
մէչՍւ
տրտատէզռւմներ
էլ լնեն ;
Օր՝
Մ • Պէրպէրեան
չեմ կարհեր ոբ Հե
տեւահ
ըլլայ մեբ վեբշէն
եբեսնւէէէք եէս յ
ղրականութեան
• Հակառաէլ
պաբաղայէն՝
հանօթ
պ է ա ի
էլԼէար «էյաՀաաակ
Գբաղէէո–
նեբու Բաբե էլա մնե բ» (նեբկա
յիս
^ Հ՛՛՛յ
Գբ–
րտղէտներոլ
Բարեկամներ»)
անունր
քլբո՚է
Հրաէոարակչական
լ^ւէլեբտկցոլթեան
, ո -
բուն
արղի
կազմին
մէշ մէկ «էլուսաէլցա -
տեր
էնչպէ՛՛ս եւ ուրկէ" , յանկարհ–
կանգյ
նած– էր իր
առշեւ։
-
Ա"^
, չ՛՛՛՛է՛
ո ոՀակա
եմ
էէէնէէաՀմ
ան
գանուի
ք
ետիգ
է էո 1ւո ւոI
քո՚բ՛
՚ յ ր ի ^
իոբը,
ըսաւ
յանկարհ
եգնիկբ, ոբ չե՛ւ
գի–
չնորՀակաչ
եմ , բացաէլանչեց
Ասէուլ - Ա ա–
նուկր , ինչքա՜ն
չնորՀապարտ
եմ քեղի • ՚ •
-
Առաշին
էսնղամ
էլո՞ւն
չէ ի ր սր էլթա–
ռաա
վերարերում
ունեցար,
էլբէլնեց էւէլ1ւի–
կր, եւ ուրաիս ոսաումէէվ
մբ
ւսներեւււյթ
եղաւ :
Աէէտղ - Մէէէնուէլը
մտաւ
քարայրէն
ներս, եւ Հէէն, Հեււաւոր
խորչի
մը մէշ
գտաւ
էլաբմ իր ոսկին , գրաւ
ւլա
յն գրէէչա -
նր , ռւ յտռաշացաւ
ղէպի
քաղաքին
ղուռնե
րբ :
Հոն էբ, ւլարձեալ,
բորոտր
որ րսալ •
Տուր
ինհի
քլարմիր
ոսէլին, ապա թէ
ոչ պիտի
մեռնիմ
սէնսուէսւլ :
Աստղ - Մէսնուէլր վերստին
խէլճաՀսւրէ, -
լով , տուաւ
կարմիր
ոէէկին բէէրոէոէն եւ ր–
սաւ .
Բու կարիքգ
իմինէս
աւելի
մեհ է ••
Այս ռ լՀ էսնէլ երձ , սիրար
լեցէէւահ էր ւլէս–
ւով , վասնւլի
էլի տէբ
իբեն սպասող
էիախ–
ճսէնբ X
Բայց , էէ՜էէ Հբ՚ոչք
, երբ անցսէլ
քաէլւէէ -
քէ՛ն ղուռնէն
, սլաՀ աէլները
էէէէւնարՀէէցան
էր առշել
յաբղէսնք
մատուցանելով
ք,լ
մէաձտյն
էԱէլազաէլեցին
.
Ի՜նչ
ւլեզեցիէլ է մեր աէրր • • .
ՀետղՀետէ
խռնուող
քաղաքացիներու
ամբոխ
մը միւս
կողմէն
քչ ա ղա ղււէէլէ ր ,
Անկասկահ ոբ աչխարՀի
վրայ մեր
աէբ՚՚շմէն
աւելի
գեղեցիէլր
ղոյութիւն
չունէ ;
Ասաւլ - ՛Ա անուէլր սկսալ
արտէսսուել
եւ
խոբՀեցաւ.
« \ ՚ մ
թ չուառս
լթ էւնս է ււր էլը
Հեղնեն
. . .» :
Ամբոիսր ՀետգՀետէ կր բազմանար
եւ
մէ՚շոց
մբ Աստղ - Ա անուէլը
ինքզի՛նքը
էլը -
տալ
Հբտսլաբաէլի
մբ վրայ,
որուն
ղիւք"՛֊
ցը կբ ր՛" րձրանա բ թաւլաւո բակտն
էէլա -
լատը
յ
Եւ աՀա , էլարհես
մ ողա էլան գալաղոէ -
նի մր աղգեցութեսէն
տակ,
պտլատէէն
ղուռնե
բբ բէսցուեցան
ել կբօնաւո
րնե բ ու
սլտ լաաա էլէէէն սէւաւլ ան էէն բնգառաշ
՛լա լէէվ
խէէնարՀեցտն
էւբ առշեւ ուըսին .
Գէէւն մեր էէէէբն
է, էէ , էէրուն կըսպսէ -
սէէէնք, գէէւն մեր թաւէէսւորին
որգին ես :
Աստղ - Մ անուէլը
ււլա տ ա ս իէան եց •
:.. . Ես թա
ւլա Լէէ բաւլո
ւն մը չեմ , ես խեւլճ
մուրացիէլի
մր ոբղին
եմ : ինչո՞ւ
էլբ ս^է֊
ղէք որ եէէ ւլեզեցիէլ
եմ , երբ վստաՀ եմ
թէ իժի մը նման տգեղ
եւք
. . •
Նոյն
պաՀուն
, միեւնոյն
անձը
որւ՚ւն
սաղաւարտին
վրայ
առիւհ
մրն էբ քան-
գաէլուահ
, Հայելիի
մք նման ^էիայլող վա.
Հան
մր բեբելոէի
ներէլա յացուց
Ասաէլ -
Մանուէլին եւ րսաւ .
^
ինչպէ՞ս
իմ տէրս
կրնայ
պնղել թէ
ինք
աղեղ է ՚՛ .
Աստղ - Մանուկբ
վաՀանին
մէշ ցոլա -
ցող
իբ ղէմքբ գիտեց
-.-
Ա Վ երշանկութիւն
, իր ղէմքբ
վերքս -
աացահ էբ նաէսկին
չնոբՀն
ո ւ
ղեէլեցէլու -
թիւնբ ել իր ա չքէ, բուն
մէշ
էլը վւայլք–բ
ուրտասովո
բ չող մը
էւ
բ նախապէս
ւլո
յու–
թէււն չէր ունեցահ :
Բարձրասաէէճան
էլրօնա լորն երբ ու բռ -
վան էլակ աւազան
էւն խէէն՚ս րՀեցան
իր
սէո..
շեւ
ո ւ
ըսէն,
Վաւլուց է որ ւէուչաէլահ
էինք, իժէ
օրին մէկր պիաէւ ՛էար այն՝
էէր
կււչէււահ էբ
է՚չէոելէէլ
մեր ՛էրայ։
Ուոտէւ մեր աէրր
թող
Հաճի
ընգունիլ
ււէ
յս թաէէբ եւ էւր բ՚սրոլ -
թեամբ եւ աբղ՚ս րաղէստո
է
.թեամ բ ղււէււն ւս յ
մեբ
բոլոբիս
թէս ւլա լորը :
Աակա
յն
էո
ւլե էլբ պատասխանեց
•
՚ Ես
էէէ
րժանի
չեմ , քէսնւլէէ ես
ւէւ
բուցա
յ
էմ
մայրս որ էլրեց զէս է՛ր տբւէանէէին
ւքէշ,
ել Հանւլիսա
ո ւ
գաւլաբ պիաի
չունէէնսէմ
մի՛նչեւ
էէլէ
չւրոնէէէք ղէնքը
եւ
չարժտնանէսէք
իր
նէ.րումին։
Թողէք
ղէս մեէլնիմ , ո ր ՛Վ -
Հետեւ պարտիմ
չբշել
ամբողշ
աչխաբ՛Հր ,
Որոնեմ , էլտնեմ
մայրս։
Զեմ կրնար
կենալ
Հոս,
թէկուզ
՚լաՀ
ո ւ
ղայէսոն
նռւէրէք
ինհի ...
Եւ
մինչ
այսսլէս
քլը խօսէր, անգգտլա -
բաբ
իր Հէսյեացյւր
ուէէէլեց գէպի
ղիմէսցէ
ճամ բան
էււ Հոն , էէււնոլահ
ամբոխին
մէշ
յանքլէէէբհ
նչմաբեց
այն մէէւբացիկ
պէսռա -
ւր
էէր
իր մայրն էր եւ ոբէէւն քով կր զրւո–
նուէր
նէէ
յն այն բոբոտբ
որուն
պատաՀւսհ
էր ճամբուն
վրայ
Հ
ՕԱԿԱՐ - ՈԻԱՑԼՏ
(Շար. - 8)
Fonds A.R.A.M
