Հ 6
Ա
գ
Ա
X >
ք^ՈԼՇեհԻԿՆեՐԸ ե հ ձԱՅԵՐԸ
11918
թ– Մարա Ո թ ԽորՀրղային
քհ"ւ–
սաււաանր
սաո րաւլ րեց ք՚լէևսա
-
Լիտովյւ -
Կէէ
ղա^աղիրր
ԳԼրմանիա
յի
Լ լ թ՚սլր -
քիա յի Հեա : Լրանույք է ^Օամ եակլլ ա յղ
ղաչնաւլ րի : ԽորՀրղա
յին
իշիւանոէ.թի։ւնր
ժողուիուրղՆե
րի
աղա աութ
իւն
ր աւԼաող ,
սլա շաօն ասլէս Բրեսա
Լի ա ո վյւ կ ի ի
մ էք
ծա–
թեց
Հա յաս աան ր եւ. Հա յկական
Հ ողե ր ր :
Լենինր
1917
թ– Սեսլաեմրերին
դեո աէր
չղարձաձ՜
իշխանութեան
,
յա /աարա -
րում էր.
— « ՀաշսսււթեաՇ պայւէանՕեր
սա-աջարկելււվ, յսոբհրդային կ;աոավա.յաւ,–
թ-իւնը պէսւք է ոյւ աԱյապսւդ իՐւք աՕցնի
նրւսքւց իրսւկաքւ
գործսւդրու–շ>եան • • •
պէսւք է ո բ նաեւ Հայեբին ապահովի լիա–
կատաբ սպատա-թիւն , լքինչեւ աւյատռւ -
թիւՕն ա(1ջաաՈ1–ւքի» ,
այսսլէս էր խօսում
Լենինր
իշխանութեան
չաիրացաձ՜ , ո՛ւե -
չին նա սլաՀան քում էր ոչ միայն
ք)՚ուսաս–
տս՚նի
կողմից
ղրաւուահ՜
Հայկական
Հողե—
րի
սլարսլումր
, այլ նաեւ
թրքասլաակա–
նի : 1Լյղ.սլէս նա յայաարարոլմ
էր
«(յՈբ -
ծէմդբել բովանդյակ Հայաււաա(ւի նկաա -
՜ւքալքբ^ ,
այսինքն
թրքա՚ղաական
եւ ուու
- 1
սա պաա կան
Հա յասաանի
վերարերեալ
ւ ՜
(Տես
Լենին
. Հաաոր \կղ էք
128) , 1917^
թ
. ՚ԼքՈյեմ րերին
ի շխանութեան
աէր ղառ–՛
նալուց
յեաո
յ
բո լշեւի կնե ր ր փսխեց
ին ի -,
րենց
չեղուն ; Նո յեմբե րեան
յեղաշրքոլմից
,
յեաո
յ ա յլեւս
չեն խօսում
թրքապաական
Հակական
Հողերի
մասին,
միայն
մի քա
նի թոթսվանք
ցա րական
քիուսաստանէ
կողմից
(1914 - 17
թ–) Թուրքիայից
ղր -
րաւուահ՝
Հայկական
Հողերի
մասին :
Այսպէս
1917
թ. Գեկաեմ
բեր
ՅՕին Լե -
նինի
իբրեւ
խորՀրգա
յին
Կ՛"" ավարու -
թեան
նախագաՀի
եւ Աաալինի
, ագղու -
թեանց
գորհ-երի
կոմիսարի
սաորաղ բու -
թեամբ
լոյս է աեսնում մէկ
Հբովարաակ
բսա
որի
«ժոդովբդակւսն գոբծավաբ1ւերի
իորհււսրդբ յայա՚աբարոււՐ է հայ
ժ ո զ ո
-
վուբդին, ոբ Ռուսիոյ ցիւղա^իակաԱ հւ
ր ա ն ո Ն Ո ր ա կ ա ն
կառավարյււ–թ–իւնը պիտի
պաշտպանի
հայութ-հան իբա՚ւունքները
Ռուսիոյ կողւքից բոնագբաւուած թ-րքա -
պատկսւն Հայաստանի վըայ , ազատ ինք -
՚նորոշման հիմոլնքով, ւքինչեւ լիակատաը
անկաիյուբ-իւն» ; (Ստա՚լին - «|սորհրդա -
յին իշխանութեան
քաղաքականութիւն
ր
աղգային
Հարցի
մէք մի եոամեակի
շրքա–
՚եին»,
1920
թ– էք
15) .
Ըսա
բոլշեւիկեան
րարո յական
ի խոս -
աում
յ՛" րգե
լբ Հբուբմուական
ակարու —
թիւն է» , կարեւոբբ
վա յր կեանի
Համ ա -
ձայն
չաՀե
լ
մ ո ղովո ւբղնե
րի
Համ ակբ
ու -
թէւնբ :
քյրագաաես
Հայ մ՜ողովուրգբ
Հաւաաաց
րո լչե
լի
կն ե ր ի ղեղեց
իկ խոսաումին
, քանքւ
որ նրանք խոսաանում
էին ՚
« Անաըցել
դէպի Թրքահայաստան վեբադաբձնել
ցաղթ-ական Հա՛յեբին, ինչպէս նաեւ տա ֊
րագիր Հայերին, որոնք ցրուած են ցան"^–
գան եբկրներուււ՛ : Անարգել դէպի Թըր -
Անցեալները, այս յսոբագբիս տակ
Ֆի–
կարօ
հրատարակեց յօդուածաշարք լքր :
Ֆրանսական
օբար-երթին թ՜Դթակիցր,
Մաւքս դ.լօ, ընդուՍելով հանդերձ թ-է
Թուրքիա Միջին Արեւելքի մէջ համայնա–
վա,բոլթ1յսւ(լ տարածւքան դէմ բարւ1ւրաւյ -
ուած կարեսոր թումբ մըն է. Եւրոպացիի
աւկնոցով կը դիտէ ու կը քննադատէ մեր
այնքան լաւ ճանչցած Թուրքիան ու Թսւր–
քը : Ստոբեւ՛ յօդուածին գլիյաւոր մա -
սերր ;
Այսօբուան
Թ՚՚ւրքիան
բնղաբձակ
շինա–
ղոբհաբանի
մր վերահուահ
է ։ Ամէն
կողմ
նոր
ճամ րանե ր կբ բացուին
,
նաւաՀան -
ւլիսանե
ր ր
1լ ա բղիականա
ցուին ,
քարիւղի
Հ անքե բ գանելու
յո յսով
պեղումներ
կր
կաաարուին
, թումբեր
կր կաոուցսւին եւ
գո րհա բաննե բ կբ բարձրացուին
:
Աօթ
ր
աս^բուան
լնթացքին
աւելի քան
40 • 000
թբաքթո
բնե
ր ներահուեցան
եւ վե բքապէ"
կա րելի
եղաւ մէկ կողմ նեաել
Հնաւյ.ար -
եան արօրներբ է
ք՝այց այս բոլորր շաա նոր պաամու ~
թիէն է X ե րկրո
րղ աչխարՀամաբաէն
ան-
մի քապէս
վերք թուրքիան
յեաամնաց եր–
կէբ մրն էր , եւ մեհ յոյսեր ալ չէբ ներ -
^՚չեբ
ապագայի
Համաբ
Աակայն երբ Մենաերէս
կառավաբու
-
թեան
ւլլոլխն
անցաւ
1950/՛^՛ ,
ուղեց
օաար
ղրամաղէուխներ
ւլանել եւ ապաՀովե
լ օ -
աար
մասնաղէաներոլ
օժանգակոլթիւնբ
-.
Այս
կոչին պաաասխանեցին
առաւելաբար
•Մ ՚ ՆաՀանղներր՝
ռագմագիաական
նկա -
աումներով
, եւ Աբեւմաեան
Գեբմանիան՝
անաեսական
մաաՀողոլթիւններով
•
Աբգիւնքն
այն եղաւ, որ Թուրքիոյ
մէք
նոբ
Հանքեր
երեւան
Հանուեցան
(ք րոմ ,
վոլՓրամ ,
քարիւղ) : Պոլսոյ
մօաեբք
քյլ -
բ է ՚ ֊ ղ ի ղաա բան մր շինուեցաւ
, որ տարին
երեք
միլիոն
թոն քարիւղ
պիտի
կարենայ
զտել :
Բտյց մայրաքաղաքր
, Անղաբան
աղքատ
քաղաք
մքն է : Խանութներր
պաբա՚գ են է
Թէյբ,
սուբճբ,
շաքարր,
նոյնիսկ
թուգ -
թր անգտանելի
ասլբանքնեք
ղարձահ
են ։
Փողոցներուն
մէք, ժողովուբգբ
աղքա -
տութիւն
կբ բուրէ
. Հագուստներր
Հնա -
մաշ են
. չատ չատեր
իրենց
ճաչին
կ՝ոլ ֊
տեն կտոր մբ Հաց, դլու խմբ սոխ, Լոլէկ
մբ եւ քանի մբ ձիթապտուղ
•
Հարցն
այն է, ոբ Թուրքիան
տնտեսա -
կան
հանբ տագնապ
մը կ^անցբնէ այո մի
քոցին։
Գմ՜գոՀութիլնբ
ՀետգՀետէ կր հ ա–
՚^ուլի կառավարութեան
ղէմ , որ
կաբհէք
տնտեսական
որոչ հբագիբ
մբ չունի. կա~
բեւոր
բաներու
Համար յատկացոււէնեբ
չր–
ներ
, մինչգեռ
աՀագին
գումարներ
կր
հախսէ տնկարեւոր
չինութիւննեբոլ
Հա -
մար. օրինակ՝
Պոլսոյ
մէք ձեռնա բկահ
են
օփէրայի
չքեղ
չէնքի
մր եւ փապոլւլիի
մր
քահայաստան վհբադարձնել այն
Հայե -
րին որոնք պաէռեբագմի շրջանին թուրք
իշխանութեաւնց կողմից քշուած էին դէպ
ի Թւուբքիոյ |սուրերը »
(Ատալին ,
նոյն
աեւլբ) ;
Հա
յ մողովուրգբ
սբանից
աւելի
օման–
դակութիէն
կարող էր երեւակայել
մեհե -
բէց
, Ր՚ոյՍ աւա^ղ
րոլչեւիկեան
խօսքեքր
մնաց
ին
՛ք էա
յն
ղեղեցիկ
խօսքեր
, իրակա~
նութիւն
ր եւ րոլչեւիկեան
քագաքականու–
թիւնբ
՛լնա ցին աբամ աղհօրէն
Հակառակ
Հայկական
չաՀ երին :
Բոլչեւիկներր
1917
թ– Գեկտեմբեր
՚ձ^Տին
Հայասաանին
աղատռւթիւն
խոսաացան եւ
Մարտ
17ին
1918
թուին
Բբեսա
Լիաո -֊
վոկի
մէք չքաշուեցին
ստորագրել
գաչ -
նաղիբ
Թուրքիս՛
յի Հեա, ոբի
4/"ք
յ**Գ ՜
ուահռւմ
յստակօրէն
աս ուահ է ;
«Ռուսաստանը պիաի անի իրենից կաի–
ուած ամէն բան՝ ապահովելու համար ա–
րաղ պարպումր Անատոլուի արեւելեան
շր^ան՚նեբի հւ նրանց օրինական փոխան -
;ցումը Թուրքիոյ : Արտահանի, կարսի եւ
Րաթումի շրջանները եւս արագօրէն ւղիտի
պարպոլի0 ոուսական ղօրքերից ; Ո՚ու -
սասսււանը պիտի չմիջամտի այդ շբջաննե–
րի պետական եւ լքիջաղգային — իբաւա -
կան յարաւբերութեանէք հաբցերին , թ " յ 1
տալով, ււր այդ շրջա^ննհրի ագգաբնսւկու–
թիլնը նոր կարգ հաստատի, համաձայ -
նոլթեամբ եարեւան պետութեանց և յատ–
կա1պէս Թոււբքիոյ » :
«Տ՛ո ղո վո ւր
՛լ ների աղա աութ իւնր պա
շսւ–
սլանող ՝» բոլչեւի1^եբր
սաղայէլեան
ի՛՛նչ
միքոցնեբռվ
խաբեցին
Հայերին
։
Բբեստ
Լիտովսկիի
ղա վագրով
, բաւական չէ "բ
Հբամտրուեցին
ԹրքաՀայաստանից
,
՚ոյէ
եւ
Թուրքիտյին
տուին ԱբտաՀանի
, կար -
սէ չրքաններր։
Իրենց
Գեկտեմբեր
ՅՕԷ
Հրովարտակը
սին խոստում էբ «լի ա կսւ -
տաք անկաիսոլթիւն»
Հայաստանին
, իբա–
կանութեան
մէք նբանք
՛սմ
էն րան
արին
ղերեգմանելռլ
Հայկական
ղաաբ
Բբեսա
Լիտովսկր
առաքին
քա յլն
է բ , Հապա^
Մ ոսկուա
յի ղա^աղիրբ
1921
թ •
Մ
արա
\^ին
, Հապա՛՛ Կաբսի
ղաչնաղիրր
1921
թ՛
Հոկտեմբեր
ւՏին Հապա՛՛
Ջիչեբինի գաղ -
թաքլտն
Հա յերին
Հիւսիսա
յին Կով
կաս
վէՈիսաղբելոլ
^բո՚ղփրբ
, Հապա^ Վիչինս -
կէէ՝
Ղ,արսի եւ ԱբտաՀանի
Հարցերբ ,
Հասլա^
Մ ոլոտովի
Հբամա բումբ
1954^^
Հողային
պաՀան^երից
Թուրքիայից
, Հա
պա՜
1920
թ. Աեոլաեմբեր
մէկի
Բաղուի
,
եբրորղ
Միքաղղայնականի
Գոբհաղիր Կո–
միէտի
կողմից
Հբաւիրուահ
Իրանի, Հա —
յա II աւ՛՛՛ւ՛ի , Թուրքիա
յի րանուո
բների
եւ
ղիւղա ց ինե բ ի խոբՀ րգամոգովր
, Հապա՜
կոմինտէրնի
1920
թ. Օգոստոս
1^խ
կոչր։
Աակայն
երկար է՜ չարքր
րոլչեւիկեան
խարղախ
ութե անց :
Ա֊ Ի–
չինութեան
• մինչղեռ
եթէ քէւ*նիւ մշ նսր
ճամրաներ
րս՚նս՚յին
ու թիները
քիչ ՛քր
լայնցնէին,
աւելի օւլտակար
գորհ՜ կատսւ~
բահ
կ՝Րլլային : Տտսնեակներսվ
նոբ գե -
րեւբքանատուն
եւ չաքարի
՛լոբհաբան բ՛" -֊
ցին,
մինչգեռ
՚քէկ Հատ էսկ գամի
՛լոր -
հարան
չկայ
Երկրէն
ա՛ւե լար ական
սլիւաճէն
ամ
էն
աարի
Հինւլ
Հս՚րիւր
միլիւոն ոսկիի
բ՚՚՚ց
՛քր
ունի. թբքական
ոսկին
մեհ անկում
կրահ
է
. պաչաօնական
սակով
՛քէք/
՚ "
՚ ՚ Ր "
Բ Ր
կ՝արմէ
2-80
ոսքլի , սակայն սեւ չուկա
յին
մէք կբ գնոլի աասր ոսկիով :
ի ր ա կանո ւթե ան
ւք էք , Թուրքի"
յ
՚ոնտքյ–
սութիւնբ
խարուսիքլ
կեբպով
քլանւլու1ւ կր
մնա
լ առա
յմմ
•^ւորՀիւ
ամե րիկեան ա -
քակցութեան
, որ կբ Հասնի տարեկան
200
միլի՛ոն
տոլարի։
Այսքան
մեհ
օմանղաէչոլ.^
թիւն ստանալով
Հանղերձ
, Թուրքերը չա
փաղանց
քլր ղմղոՀին
ամէն անգամ որ Ա.
ՆաՀանգնեբբ
ուզեն
խորՀուբգ
տալ : Այ"
պատճառով
ալ Ա. ՆաՀանգնեբբ
մերմե -
ցէն
երեք Հտբիւբ
միլիոն
տոլարի
յաւե
լ -
եալ յաակացում
մը ք^ե
լ , ո րովՀետեւ
Ան–
գաբա կր մերմէբ
բացատրել, թէ ինչ բ՛ս–
նի
կ^՚ոլզէ
գորհահել
այղ գումա
րր :
Վերքեբս
ամերիկեան
քննիչ
յանձնա -
խումբ
մբ մեկնեցաւ
Թուրքիա : Տանձնա -
խումբին
նախագաՀբ,
մամուլի
ասոլլիս
մբ քլագմտկերպեց
եւ ա յնաեգ
յայտնեց ,
որ գրամ
քլամ
ղո րհի
քնե
ր ստանա
լբ րա -
լական չէ , սլէտք է գիտնա
լ նաեւ
ղանոնք
լալագո
լն կերպով
ղորհահելոլ
ձեւր X
Բայց
թուրք
լրաւլբողներ
ր այնքան տղ—
մուկ
բաբձրացուցին
ու ղմղոՀեցան
, որ
յանձնա
իսում բին
նախա՚լաՀբ
լաւաղոյն
սե–
պեց
ասոլլիս բ չուտով
վե րքացնե
լ ;
Թուրքերու
մեհագոյն
Հպարտութիւն
֊
ներէն
մէկն ալ իրենց բանակն է •
կ՝լ՚սեն
թէ Աալանաեան
Ուխաի
անղամ եւբոպտ -
կո՛ն պեաութեանց
ամէնէն լաւ մարղուահ՜
բանակբ
իրենցն
է. ասիկա
կրնայ
չաւիա -
զանց ութիւն
րլլալ , բայց
իրողութիւն
է
որ
400-000
մաբղ
զէնքի տակ կբ պաՀեն
ւ
Ամեբիկա
վեբքին
քանի մբ
տարիներուն
բնթացքին
, աւելի քան երկու
միլիառ աո՜
լար
հախսեց
թրքական
բանակին
վրտ
յ %
Ա պաներն ու սպայաքլոյաի
անգամնեբր
լալ
են , բայց
Հասարաքլ
թուրք
զինուորր
աներեւակայելի
քլերպով ղանգաղամիտ
է;
Զին ո ւո րն ե բ ո ւն
70
տոկոսը
անգբաղէտ
է
ել
անՀուն
Համբերութիւն
պէտք է անոնց
գինավարմոլթիւն
սորվեցնելու
Համար •
Երբ քիչ մր քլբ Հեռանաք
մեհ
քաղաքնե
րէն , գոլք
ձեղ կը կաբհէք
օսմանեան տի
րապետութեան
աակ ։Թուբքէա գաբ մը ետ
մնացահ է՛ աչխարՀի
միւս մասե բէն։ Ա -
թաթիւբք
կրցաւ
իսլամութեան
գագա -
փաբն ու ոգին արմատախիլ
բնել
միայն
քա ղա ,Փ՚ե
ր ո լ ^ա
կչո ւթեան
Հոգիներէն
.
բտ
յց մոգովուրգին
մ եհագո
յն աո
կ ո ս ր ա–
մսւր կառչահ է իբ Հին
մոլեռանգու
-
թեանց : Այսպիսի
երկիր
մը ղմ՜ուար
թէ
դեւքոկրատիկ
րլլայ
խորքին
մէք,
որովՀե
աեւ
մողովուրղը
միայն
բիրտ
ումին է որ
ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ
ՀԱՄԱՐ
ՇԱՒԱՐՇ ՄԻՍԱ ՝թեԱՆԻ
3 Ո Ւ Շ ե Ր Ը
ւոլ ա՛լ
—
Այսպէս
, գանաղան
թուականներ՛
քեւ
նչանաէլուահ
տոգեր
իրարու
մ իացնե֊
լովէ գրահ էբ մէքլ թուականի
առքեւ,
ո բ–
պէսզի
ամբողքական
եւ վնասակար
իմաստ
առնէ
գրութիւնը
է
Տետոյ
, չէր թաբւլմանահ
"րոչ
տողեր
Որ
քլրնային
նպաստաւոր
տսլաւս բութ
իւն
գորհել ;
Օրինակ
, աեղեկագբի
մբ
ամփոփումը
կար
Գոնիա
յէն , աքսո բա քլան կաբաւաննե
-
բու
մասին,
Պոլիս
Հաւլոբղոլահ՝
բոլոքո–
վին բարեպաչտ
մարգու
մր կ"գմէ :
Տե ղեքլաղիբբ կբ սլատմ է ր թէ Գոնիա
յի
վա
լին , ճէլալ պէյ Լոր Հաքլառակ էր աե՜
ղաՀանսւթեան
թէ Հալէպի եւ թէ Գոնիա–
յէ մէք), չէ քլրցահ
՚լսպել
իբ վրղովու -
մբ , տեսնելով
աՀաւոբ
թշուառո
ւթիւն
ը ,
եւ բաց ագան
չահ է :
^– «Ասաուահ
պէլայ/
տայ այս
ղոբհերր
կատարուլնեբռւն
• . .» :
Տար.
Մքչբտիչեան
չէր թարղմանահ
այս
աողր :
Այս
միեւնոյն
տեղեկաղրին
վբայ էր որ,
« Գոնիա
յե մէք վրանի
կազմակեբպու
-
թիւն»
երեւակայեքով.
Ալի Րէղա
չունչր
Գոնիա առահ
Է^^"՚Ր՛
Մկրաիչեանի
Հեա
եւ իբրեւ
ղալագիր
Պոլիս փոխագրահ
էին
երկու
էլրօնա ք լաննե
ր , Մեսբոպ
եպիսկ.
Նարոյեան
եւ Հբանտ վաբգապք;ա
Տով -
սէփեան
, ոբոնց
ան ո ւննե՜ ր բ կբ
յիշուէին
իրրեւ
աքսորաքլան
• ԼԵրկ՚՚ւքե ալ վւբկուե–
ցան այս տեղափոխութեան
չնորՀԷ՛–) :
Մէկ - երքլու ժամ թաբւլմանին
Հեա աչ–
խատելէ
յետոյ,
օգաուելով
իբ
բարեացա
կամ
տբամագրութենէն
,
փորձուեցայ
Հարցնել
անո
էնը X
ՄԷՀմէա
սլէյ
^
պաաասխանեց
Ո՞ւր սոբվահ էք Հայերէնբ :
Հա
յ գպրոցներու
մ էք
աշխատահ
,
պաշտօն
էիարահ եմ;
-
Գուք
ՄԷՀմէա
Աիւրէյա
պէ"յն էք ,
երբեմն
կրթական
քննիչ
Հտ
յ գպրոցնե -
բու X
— Այ"՛
յ
"՞՚^րկէ
գէո՚էք
՝•
Թերթերու
մ էք կարգացահ
, լսահ
եմ :
Այս
առթիւ
Հ ետաքրքրուե
ցաւ
բան -
աարկեէսլի
վիճաքլովս
, Հարցուց թէ
ինչու
կը կաղսէէք , ինչու
վիբալորուահ
են ղաս -
էոաքլներս , եւ
պատրաստակամոլթիէն
յա յտնեց
բժ շկա պե տ ը կանչելու
•
Րմիշէլբ
յեաաձւլելով
, իսնղբեցի
միքամաել
, ոբ -
պէս
ւլի արտօնեն
ւլոնէ թուրքերէն
ել ֆը–
րանսեբէն
թերթ
բերել
տալու
յ
Սէրով
ստանձնեց
, եւ յետոյ,
շարունա -
կութիւնր
յետաձգեց
ինք յաքորգ
օրՈւան
Տ
Եթէ չեմսխալիր, մէկ շաբաթէն
վեբ -
քացալ
թաբգմ
անոլթեան
րաղգատութիլ–
նր : Թաբգմ անբ , որ աշխատանքի
միքոցին
քանի մր անգամ
եւս
Հարցաքննիչ
ատեան
գնաց
աւելի կէւպիա սիսալներ մատնանշե -
լէէ
լ
Համ աբ , մեհ
բա բե ա ց ա կամ
ութք.ամբ
կաաաբելով
իբ ւգաչաօնբ
,
տեէլեկագիրբ
նեբկայացուց
եւ
բաժնուեցաւ
Մանրամասնութիւններբ
մէկղի
ղնելով,
աէէնսւաէլն
15
նշանաւո բ
ս իւա լնե ր
՛լ տահ
էէ, որոնց մէկ մասբ եթէ հիհաւլ
քլբ չ՛ո բ–
ժէր
, երկու
երեքն ալ բաւական էէն ուղ
ղակի
կա խաղան
առտ^որղ
ելու
Այսպէս , օբա՚լրէն
առա
քէն
էքեբուն
մէք աեղ մը կար Հետեւեալ
նախագասռւ -
թիւնը
Մեխակը լուծել երեքով :
Այսօբ ալ չեմ ուզեբ բացատրել
իմաս -
տբ,
րայց չատ անէինտս էսօսք
մ լ ^ էր ՝
Տար.
Մկրաիչեան
յաքողահ էր Հրաչա–
լի՜ ճարտարամաութեամբ
«լուհել»
ւլաղտ–
նիքր :
Թարղմանահ
էր ^էչգ այսպէս •
Տերորի ենթաբկել երեք հոգի :
Եւ
որ պէս
էլի
էս
յս չքնաղ
էլիւաբ արա -
մաբանական
եւ Համալիշ
գաոնայ
,
իրրեւ
լուս արան
ութ է՛էն
էլ աւելցնէր թէ աէլնար -
կուահ
երեք
անձերն են Թալէաթ
,
էնվէբ
եւ ՄիտՀաթ
Շիւքրի
(ԻթթիՀատի
րնգՀ
.
քարտռւղաբր)
, «ինչպէս կբ Հետեւի տետ
րակին
միւս
արձանաէլբոլթիւնւներէն
» ;
Այս
եբեք
անունները,
ինչպէս
ուրիչ -
ներ,
ցիրուցան
արձանաղրուահ
էին
յ ո ւ -
չաաետբին
մ էք , օրուան
ղէպքեբու
առն–
չութեամբ.
Մէկուն
եգահ
գիմոէյմի
մբ,
միւսին մէկ յա յաա բարո ւթեան կամ ա յ -
ցե լութեան
առթիւ
եւն
. X
(Զէ" որ
1915
ապրիլ
^1ի
ձե բրա էլա լութիւննե
րէն
յետո
յ
գէպքեբբ
արձանագբուահ
էին Օրը օրին)
X
Եկուր
գուն ա յս ան ո էննե բ բ
մ էկ տար -
ուան
օրագրի
մ բ ւլանազան
էքեբէն
ժող -
վէ , բեր էիաէլց ուր ա յս նա
խաղասութեան
— Մեխակը լուծել երեքով —
ել թարղ -
մանէ .
— Ահաբեկել Թալէաթր , էքւվէրբ եւ
ՄիտհսԽւ Շիւ-քրին
- • •
ԹչՈւառաէլանբ
մէկ վայրկեան
չէբ ան -
գրագաբձահ
թէ այսքան
հանրակչիռ
վբ -
ճիռ
մբ ի՞նչպէս
կարելի է գրի առնել ոբ
ել է յուչատեաբի
մէք ;
Թուրք
թարղմ
անը
Համ ոզուեցաւ
. իոկ
ինք չեմ ւլիտե ր թէ որեւէ
խղճաՀարոլ
-
թիւն
ղղա՛^ց , ղին աւլա ղար իլն , երբ աՀարե–
կումբ կր պայթէր
իր ւլլխռւն
,
բոլորովին
անգիր ;
Ուրիչ
աեէլ մբ
Յունիս
ամիսը Տունաս -
տան
կարղալով,
թաբւլմանահ
էին «Եու ՝՛
նանիսաան»
• Այնսլէս որ, բուն
ղատավա–
բութեան
ատեն, պատերազմական
աաետ
նի նախագաՀը,
Նաֆրզ վյաչա, օր մր պո–
՚ւաց երես
իէէ .
Գուն բնաւ
ճիչւլ բան մբ պիաի
չքսօ ՜
սթս :
(Շար.
26)
Fonds A.R.A.M