այասա-ու-կ գրոշմէն
եւ. շուն -
Պ •
ք) • Պօղ՚՚սԼ
ան արտասանեց
Հ • *Հե ՜
^ւոնգ
Ալիշանի
«Հայոց
ԱչխարՀ
ի
դարանն
եկեր>ը ել. մ իշնադարեան
հ՛անօթ
աա
-
ղերգու՝
՚էյաՀասչետ
Բուչակէն
օրուան
ոչաաչաճ քառեակ
մր,
է՚՚՚չսւկս
նաեւ, մեր
քերկրռրգ
Հայրենիքին՝
Ֆրս՚նսա
յի
ձօն -
ւուաէՒ ֆրանսերէն
գեղեցիկ
քերթուահ՝
մր
ՅովՀաննէս
Աեթեանէ
: Պարսնր
հանօթ
.մեր
գաղութին,
ունի առոյգ
ձայե ,
ել
գիաէ
նե
րմ ուհեչ
անՀ րամեչտ
չե չա , սա ո՜
.գանոլթիւն
յէ*.
յլմրոնում՝
արաասանահ՜
.^քերթուահներուն
մէ^ ։
Վիէննայի
Ա խիթարեան
նախկին
սան՝
Պ՛ /* • Զամարեան,
Հայերէն
գրաւոր
ճա–
ռոՎ
մր Վեր առաւ
մեհ յորելեարի
աբւք՜ա -
նիքներր
, յիչեցնեչով,
որ անոր
կեանքը\
եգահ
է մեր ոսկեգարեան
սուրբ
Հայրե ՝–\
յ ՛ ո ւ կեանքին
նման՝
տքնութեան
, ամրոգ^ւ։
Հական
նռւիրուահ
ա չխա տանքի
ար
–^՚
գասալո
րում
մ
բ իսկ էբ
կէ ա֊նւգա տա
կչչ
Հայ
մոգովուրգի
գրական
եւ պտ տմ ա կան
Ոէբմ
-էքՍերոլ
վբա
յէն
թօթվե
չ
գարերու
փոչինեբր
, ել զետեղել
իրենց
աբմանի
ւպատուանգանին
Վրա
յ ;
Կաթոգիկէ
եւ րոգոքական
Հայ
Համանք–
ներու
անունով,
գե րապա յհառ
Ժ՛ Ջու -
•Հաճեան
եւ փբօֆ
՚
9* •
հ/այիկեան
շերմ
բառե րով վեր առին
յոբելեարին
վառ
գէմ–
^ր
եւ գրուատեցին
անոր մեհ ու
անկորն–
Հելի
դորհբ,
ցրոլահ
Ազգ ային Աաաենա
-
գար ան
մ ատենա չա րի
30
Հաաորնե
բուն
,
ինչպէս
նաեւ
«Հանգէս
Ամսօբեայ»ի
է^ե ՜
բուն
մէշ,իսկ
ձեռագիր
վիճակի
մէշ մնա–
ցահնեբբ
կը նեբկա յացնեն
պաակառե
լի
"ՀՒ
էւնք մր
Ձիսոլսեան
մ իաբանոլթեան
անունովն
խօսեցաւ
Հայր
Գաւիթ
|
\,աՀ անգա պետ ական խորՀրգական
Պ ՛՛հա–,
^իէլ
Մաթալօն
իրաւամբ
գիտել տուաւ
որ
հառա յելով
Հայ մոգովոլբգի
մչակո
յթին,
մ արգ
հառա
յահ
կ*բքքա յ
Համ
այն
մաբգ ՜
կութեան–
Ա չակո յթնե
րր թէեւ.
ձեւով
եւ
արտաքինով
կբ տարբերին
իրարմէ
, սա -
կայն խորքով
կբ մնան մէկ եւ ամբոգշա
-
կան
ԸնգՀանուր
ոգեւորութեան
մէշ
խօսեցայ
^եհ
Տոբելեաբբ
Հայր %եբսէս
Ակինե աս
,
յիսուն
եբկար
էւ մէիգ աարինե
բու աչխա
-
էոան^^ ու վասաակբ
իր ուսերուն
Հ
« ծառայել
Հայ մոգովուրգին
բ -
սալ ան, ի մէշ այլոց,
պաբհանք
ու
նաեւ
պարտականութիւն
է; Աեբ
ժոգո
-
վուրգի
Հարուստ
անցեա
լբ ուսումնասի
-
րել
քննական
մաքով
ու իր
ամբուլ^ութեա–
նբ մէշ
բո
լռ րիս
պարտքն
է : Մի չնոբՀա
-
ւորէք
գիս,
այլ չնորՀաւորեցէք
այն աղ -
գբ
, ոբ , Հակառակ
գարերու
կրահ
իր
աառա պանքնե բուն
ու
Հ ա լահանքնե
բուն
,
կրցաւ
կառչթլ
^
Հ Հ Յ ^
^
ել իբ
բամին^նսլաս–
ար
բերել
ազգերու
մեհ րնաանիքին
» :
Ջերմ հափերով
լ^գունուեցան
մեհ Հա.
յուն խօսքեբր
:
•Մ աբսիլիաՀա
յ գաղութին
երախաագի
-
աական
ղղացո ւմնե բուն թարգման
ր Հան -
գիսացալ
Պ– Կ– Փօլատեան
, մագթե
՚
ԼՈՒԱԱՆՑ՚ԲԻ
Հք/՛^^ ..
«ՈԶ ՄԻԱՅՆ
Հ^^^^
՚ ՚ •
Ռուսական
նոր
գրականութեան
մէշ
"՚յոպէս
է գա բա չրշան
բանալու
աստիճան
յատկանչական
գոբհին
անունր,
որուն
Հե–
գինակն
է Գուգինցեւ
, ինչպէս
գրահ
է ~
Է^Ք
ք՚ոնէ
մբ չաբաթ
առաշ։
Մ ոսկուա
այցելուէ
մ իշադդային
գիտոգ–
նեբ
յ
կատահ
են որ չատերու
ձեոքր
կր
գտնուի
ա յս գորհբ
, որ
նո յնիսկ
գ ե ռ
գէրք
ւէ
է
ո՚յլ
կր լեցնէ
«Նովի Աիռ»
գբա.
կան
թերթին
աԳի
8, 9, 4՛^ 10
թէւերր՝
245
էշե
բու
վր՚սյ
:
Ամբոդշ
գոբհբ
Հարազատ
եւ
իրասլաչա
նկարագրութիւնն
է ռուսական
աչխարՀԷ
վերշյ՚ն
քառասնամեակի
կեանքին
եւ " ւ ղ -
զուահ
է էչխոգ գասա կարգին
, ա
յսինքն
պաչաօնատէրութեան
: Անուանի
գրագէտ
Հքոլոխովի
քննա գատ
ո ւթիւննեբբ
սթա.
լի՚ւ՚եան
մամ անակի
գրական
անկում
ին
մ ասին , րսա
երեւո
յթին , Գուգենցեւը
մ բ–
գահ
են ազատօրէն արտա
յա յաուե
լու
եւ
խա բագանե
լու (Տք^կեբ ՝տնօրէն»ներբ
եւ
մ ր՛
նացեալբ,
որոնք փոբր կուչտ
նստահ
են ,
՚^իչգ
ցա բական
մամ անակի
չխնովնի1^ե
֊
բուն
պէս
մ եհավա
յել գիբքե
բու
Վբ՛"
յ ՚
•Այսպէս
է Գբոգգովր
, իբրեւ
«րնկեր տնօ
րէն» , որուն
կէնր վերշ
է
վ^բքոյ
կր
փախչի
Լոպաթկինի
քով , ոբ
գիւտաբաբ
ճաբաարագէտ
Հերոսն
է գոբհին
եւ որ չի
յարգուի
ր պա չաօն եան եր էն
, լ^թացք
չի
արուիր
իր հրագիրներուն
, չւնգՀտկտռա
-
կր ,
1լ ենթարկուի
ութ աարի
աամ-անակիր
ա չխատութեան
, բա
յց վերշապէս
իր բան–
տակիցներէն
մէկն
է, որ արձակուելէ
ետք
գուրսէն
1լ՝աչիատի
, անմեղ
չ^կեբբ
կ*"՛՜
ղաաէ բանտէն
:
«Ոչ
միայն
Հտցիլ...»բ
Հինղ ամիսէ
ի
վեր
ձեռքէ
ձեռք
կր խլուի,
բայց արտօ -
նութիւն
չէ տրուահ
գբքի
ձեւով Հրաաա
-
րակելու
, որովՀեաեւ
ենթարկուահ
է կու՜
սակցական
«վեթօ»ին
, ինչպէս
ցո
յց
կու
տան
ղբագաաներոլ
արտայայաութիւննե–
ՐՐ՝ Ո՚ոսաովի
, ՝(՝էէվէ
եւ ղանագան
չրր -
շաննեբու
մէշ, ե «Հոկաեմբեր»
թերթր։
ք՝այց է՞նչպէս
Հասկնալ
անուանի
լեՀ
ռուս
ղրաղիտուՀի
Վանղա
Վասիլեւսկտյի
երկգիմի
խօսքբ
թէ «հիհաղելխ
մէկ
փոքբ
մասր ճչմարտութեան»
կբ բերէ
Գուղին
֊
ցեւ
.. ։
Այո,
ամէն ատենէ Համար
^իչգ
է
"Բ
մաբգ
միայն
Հացով չապրիր
, ոչ ալ
երեւի
«խորՀբղային
գրախտին»
մէշ
••:
Պ.
ԹՐԱԿԱՑԻ
լով,
որ բտխտն
ու պատեՀութիւնր
ունե -
նանք տօնելու բագմավաստակ
բանասէրին
աղամանգետյ
յորելեանր
;
Այս
առթիւ կարգաց
ֆբանքեւաւստբիա–
կան
րնկե րութեան
նախաղաՀին
չնորՀա
-
լոր ական
Հեռադիր
բ , ոլղգուահ
3" բել
-
եարին
:
ԺԻՐԱՅՐ
/$^ԻՇՆԵՐՈԻ
ԱԼ
ԿԱՐԾԻ՝Ր՝Ը
ԿՈՋ
ԶԳԱԱՏՈԻԹԵԱՆ
Պէյրութի
Հայերէն
թերթերուն
րնթեր
-
ցհւմր
գմնգակ
տպաւորութիւն
մբ կբ
թո
ղու : անուն
«աղղին»
, այս
անխօս
ու
չարչա բուահ
«աղգին»
, պգաոբ
մարգիկ
կան
որ կր չա բ ո ւնա
կեն
վնասել
ա յգ
«աղ
՛էէն» , րնղվղում
պատճառելով
նոյնիսկ
ա–
նոնց որոնք
Հեռու
կբ մնային
պայքաբնե
-
բէն
ու վէշեբէն..
Պէյրութի
ղաղութ
բ պղտորող
ափ
մ բ
անպատասխանատու
մարղոց
ոլղղուաքք^
կս չ
մ բն է Հետեւեա
լր , չէղոք
Հա յրենա
-
կէցէ
մ բ ստո րաղբութեամ
բ , որ
զղաս
-
տութեան
Հրաւէր
կբ կարղա
յ
ցՈյց աա
՜
լով
«աղղին»
Հասցուահ
վնասբ
Կու -
տանք այգ
կո չր
է Հասաատե
լու Համար
թէ
չէղոքներն
ալ գղոլահ
են այլեւս
•
**
Մեր տգգային
կեանքին
մէշ
սաեգհուահ
ագեգսւթիւննեբբ
իմասաակոլթեան
կր
յանգին
• քքո ալ կբ Հաւատամ
, որ
եթէ
Վագգէն
Ա. Կաթողիկոսր
է կարգ
Հրաւի
-
բէ ել յորգորէ
որ բաւ
է կա աա
ր ո ւահ
ր ,
կարհեմ
կբ վեբշանայ
ամէն
բան
:
ՎեՀափառ
Հայբապետբ
չի՞ խոբՀիր
, որ
մենք
կբ գտնուինք
աբաասաՀմանի
մէշ ,
ել տ յսքան
աղմուկ՝
կք վնասէ
մեղի
ամէն
աեսակէաով
- հքնգէրր
կաթողիկոսական
Հարցէն
գուբս
ելահ
է եւ մտահ՝
անկար
-
ղութեանց
եւ մեր բնա կահ
երկիրներու
Հանղէպ
անՀաւատարմ
ութեանց
ճամ
րուն
մէշ՛. Ի վերշոյ
կրօնական
խնգիր
մրն
է,
ե պաաե բազմական
ու քաղաքական
բնոյթ
չունի , եւ ոչ ալ ղաչխնքնեբ
պիտի
կրն ՝
քուին
, այլ
Հարց
մլ^ւ է , որ կր էիերա ֊
բերի
միայն
ու միայն
Հայ
մո
ղո վուր
ղին :
կաաաբուահ
լղարութեան
մ բ
Համ
աքէ
Հ իւրբնկէս
լ պետութեանց
վաւե բացում ր
ստանա
լէ յեաո
յ
ագմ կե լր
, անոնց
Հեէէէ–
նակութեանց
գէմ եբթաէ
չէ՛" , անՀնագան–
ղութիւն
չէ՛"
Վաղղէն
Ա՛է
յոբղորն
ու պաագաէՏն
էր
Հաւատարիմ
քա ղա քա ց էնե բ ր Բէէ՛ո է
մեզ
Հէւրրնկալող
պեաութեանց
, եւ ուրախ
էր
Հայրապետը՝
որ մենք աղաա
էէնք
;
Ի՞նչ
բնեէու
ենք , կամ
ինչպէ՞ս
լնելու
ենք,
ոբ Հաւատարիմ
քագաքաւյիներ
ե ՜
ղահ
րլլանք
; Պատկան
իչխանոէթեսնց
վաւ.երացռւմ բ
չը^դ"
ւ՛ե ի լ(Լ ,
Հաւատարիմ
էքնա՞ է է ; Անոնց
Հաւանութէւ
^է
ր
սէոանալէ
յետո
յ ՚էէբենք
անՀանգիսա
ձգելբ
եւ ան–
ղագաբ
մեղմով
ւլբաղեցնեէբ
Հալա՚ոարիմ
մնա՞լ
է մեբ է^ակահ
եբկէրներուն
: Աբ -
ղեօք
մենք սխա՞լ
կբ Հասէլնանք
մեբ
Հա՛յ
րապետէն
Հաւատարմութեան
պատւէէսմ
-
ներբ։
Որքան
գոՀ պիտի
Ըլլայինք
,
եթէ
վերշ գտնէր
այս անիմաստ տագնապր,
Լւ
վերշ տբուէր
արքլահախնգիրներոլ
սայ -
թաքումնեքուն
։ Մեր մռգովոլբղր
սէմէնէն
չատ
Հ իմ
11/
պէտք
ունի իսա զա ղութեան
՛՛ւ
Հանգիստի
, խնայելու
է այս բազմաշար
-
չա ք
մոգովուրգին
Յաբղանքնեբով՝
ԿԻՐԱԿՈՍ
ԳԱԲՊԷՆՃԵԱՆ
ՏՆՏԵԱԱԿԱՆ
ԾԱՆՐ
ՏԱԳ՛ՆԱՊ
ԱԱՆՃԱԳԻ
ՄԷՋ
•
ՀԱԶԱՐԱԻՈՐ ԱՆԶէքՐ ՀԱԼէՊ ՓԱԽԱէք ԵՆ
Հագարաւոր
անձեբ
այր , կին , ու ե––
րախայ
Ալէքսանտբէթի
Աանճաւլին
մէշ^
աիբող տնաե սա կան
աՀաբքլէււ
տաւէնապէն
փախչելով,
անցահ
են սուրիաքլան
սաՀ -
մանր եւ եկահ
են Հալէպ
, ուր
մուրացկա–
նոլթեամբ
կ՚ապրին
Աուրիական
թերթերր
կր ւէրեն , որ այս
ղմրախա
անձերր,
ոովի վախէն,
մաՀր
աչք
առին
սուրիական
սսւՀմանբ
անցնէւ -
լով, որովՀետեւ.
թուրք
իչխանռլթիւննե
ր
ո
խիստ
միշոցնե
ր ձեռք առահ
է ին՝
անոնց
փախուստբ
տրւլիլեէոլ
Համէէէր ;
ՎԱԼԱՆԱԻ ԿԱՐՕՏ
ՀԱՅԵՐԸ
ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈԻԹԻԻՆ
ԿԸ
ՅԱՑՏՆԵՆ
«ՏՕՖԻՆԷ
ԼԻՊԷՐԷ»ԻՆ
ինչպէս
գրահ
էէնք անցեալ աաբի,
այ
րի
տիկին
Լիէնար
նո յնքան
գոՀաբերոլ
-
թեամբ
կբ շարունակէ
իր ողբացեալ
ա -
մուսնոյն
աբշաւբ
«պարկ
մր ահուխ»
ճա
րելու
Համար կարօտ
բԿ տանի^^ե բ ուն
;
«Տօֆինէ
Լէպէւլէ»ի
Հանգուցետլ
տնօ -
րէնին նախաձեռնութ-եան
շնորՀիլ
այս
աա
րի
եւս
43
պարկ
ահուխ
(2150
քէլօ)
բաժնուեցան
մ օտ
երեսուն
Հա յ կարօտ
-
եալ բնտանէ^^ւ՚եբու
։ Այս
րնտանիքներր
անգամ
մր եւս կը յայանեն
իրենց երախ
-
աագիտութիւնբ
կաղմակերպիչներոլն
, ո–
բոնք
երրեք
խտրութիւն
չեն ղներ
Ֆբտն–
սացինեբուն
եւ Հայերուն
միշեւ
։
^
(
Է Մ
–
ՄԱՆԸԲԷ-ՆՆԵՐՈԻ
ՏՈՎԱՆՑԲ
ԼԻՈՆԻ ՏՕՆԱՎԱՃԱՌԻՆ
ՄԷՋ
Տեղի տալով
լնղՀանուրի
փափաքին
,
Լիոնի տօնավաճառին
վարչութիւնը
ոբո -
չահ
է այս տարի մասնաւոր
փայլ
մբ
տալ
Հագուստեղէնի
վերարերեալ
ճիււլերոլն
•
Անցեալ
աարի
մեհ յաշողութիւն
գտաւ
մուչտակներու
ցուցագբռւթիւնը՝
ւքան.յւ -
^է&նեբու
միշոցով
:
Այս տարի,
նոյն
ձեւի ցո ւցաղր
ութ
իւն
-
ներ պիաէ կաղմ ա կե րպո
ւիՆ օրական
երեք
անղամ,
ժամը
\.\ին , 1ռէն եւ Ոին՝
Հա -
ղուստեզէնէ
ղանաղան
ճիւզերուն
Համար :
Ցուց աղբ ութե սւնց յայտաղէրր
"Ր՛՛Հ. ~
ուահ
է Հետեւեալ
ձեւէէվ
Մ՚ՂՐէԼ
29
Լկէբո՚^ԿԻ
եւ եբքլուչաբթի)
այբ
մարգոց
Հ ա գո
ւս տե էէէն ի Համար ;
-
Ա՚ԳՐէլ
30,
Մայիս
1 եւ2
(երեքչար
թի
, չորեքչաբթի
եւ Հին,էշաբթի)
կա
-
նանց Հագուստեղէնի
Համ ար :
Մայիս
% եւ
(ուրբաթ
եՆ
շաբաթ)
ճերմակեղէններու
Համար •
Այս
աոթիւ
կր յիշեցնենք
ոբ Լիոնի
տօ -
նավաճառբ
այս տարի պիտի
սկսի Ապբք
Լ
27ին եւ պիտի տեւէ
մինչեւ
Աայիս
© :
ԱԳՌԱՒՆԵՐՈհ ԱՐՔԱՆ
(ԿԱԱ-ԲՈՆԵԱՆ
ՀԷ֊ԲԵԱԹ)
երկարեց
իբ ձեէւքէ մթութեան
մէշ
եւ
իէր մսւտնքէրբ Հպեցան
իբ եւ իբ
ամ՚էւսնոյն
մէշեւ
ղետեղոլահ
սսւրի
մր պաւլ
երկաթէ
չեզբէն
։
Հետեւեալ
առտու
, լռ յսէ
ն աէւաշ
, Աւլ -
ռաւներոլ
Արքան
ելաւ էսնկոէլնէ
ն եւ
մէչտ
մթութեան
մէշ, վերցուց
էսնկռյնէն
մէշ
ղետեգուահ
սէււբր , Հաէլաւ վերստին
էր
փեաէէւրներր
եւ մեկնեցաւ
աււանց
խօսքէւ
.ԱյնուՀետեւ,
աււաւօա
ել իրիէլուն
էչլւկ -
նուեցաւ
միչա
միեւնոյն
տեսարանբ
ԹագուՀին
, սաէլայն , սկսահ
էբ Համա –՛
կրէք "՚– "ԷՐ^Լ
Ա ՚ լ ՚ ՚ ՚ ո ւ ն ե բ ո ւ Արքան,
վասն
էէի ֊,սւմէէւլքէւահ
էբ թէ ան քաշ
էր
ու
խրոխտ
;
ՀետւլՀեաէ
ակայն , թաղուՀին
էլբ սէլսէր
ձանձրէսնէսլ–
այս
միանձն
կեէոնքէն
: ՝Րիչ
՛քբ ւիաբատեէէէ լՀամաբ
իր ձէսնձրոյթր
յ՚էէ–
ճախ առաւօտ
էլանուխ
էլր մեէլնէր
սււոելի–
.^ով
լէ՚ց՚՚էն
էլոէէովէէվ մր ; Աիւնէէէհահէլ
ու
սէէէոցապատ
ղաչաերոլ^է
մէշէն
կը յառա
-
շանէէէբ ամբալշ
օրբ,
մինչեւ
ւււչ ՚էիշեր
եւ
սաէլայն
չ^չո՚է
էաէլի մը չէր
Հոէնգիպահ
ւսաէլաւին
:
;
Աոէոոէ. մր, եբր այոռլէս
կր
չբշագէսյէր
պղեաէլէն
Հեռու,
իր դէմացը
տեսաւ
լեռ
մբ բարձր , էէբսւն ղաւէտթբ
ճէւնահահկ
ւէր
=
Ու սկսաւ
վեբեէքր
Հ
Եօթբ
ժամ ետք
Հասահ
էր լերան
ւլաէլա–
թր
:
քՍեղճոլէլ անակի
մ ը աււշեւը
ւլտ
ալ
էնք
ղինքբ
, ուր քլար նաեւ
ԷՈ ււէւ ցա ր ան
մ բ
Լուացարանին
եէլեբքբ էլաչխատէր
՛կէն
մր հեր
ու խորչամահ
ղէմաւէհով
;
Կէնր կ՝երգէբ
ու
մ էեւնո
յն
ժամանտէլ
Կը էուար
ահուխի
նման
սեւ լաթեր
. - •
ք՝տբի
ԷՈյս , կին , ըսաւ թագուՀ
ին
Կ՝ոււէեմ
օգնեէ
քեւլի
լուալէէւ
Համտր
քու
ահուխի
նման
սեւ լաթերղ
•
Հաճոյքով
, վէէւքբէէլս , պաւոէսսխա
-
նեց
հեբոլքլր
:
ԹաէէէէւՀէն
սկստւ
օւէնեէ հերսւկ
կ՜^-՚՚շ
եւ
Հագէւ
թէ
շուլ՚ր
թա թխահ
անոր
էւեւ էա -
թեբէ , իսէլոյն
եւեթ
"՛ւ՛ւ էաթեբբ
էէուրս
եէլան
էլաթի
նման սպէտաէլացահ
ու մաք–
էէուահ
:
ԼոլացաբարուՀին
րսաւ
թւսւէէէւՀիէն
.
Փոքբիէլո
, երէլաբ ատենէ
ի վեր
էլբ
սպաէի
քե՚լի է իմ չաբչէորանքներս
վերշ
ւլաան
չնորՀիւ
քեէլի
•, Գէէ՛լն , սէոէլայն , աա
էլաւին
չաա
պիտի
տանշուիս
•
Ամուսինգ
քե՚լէ
լաւ խոբՀէւլբւէնեբ
տուաւ,
սաէլայն
խոբՀուրէէներբ
յաճախ
բսէնի մր չեն հա -
ււայեբ
է-Լ անխուսաէիե
լին
էսնսլւսյման
կր
կաաարէււի
: Հիմէէէ, անցիր
քու
ճամբադ
եւ երրեք
այլէւո ՛քի վե ր սէէէէոոնա բ Հոս
եթէ
իսկապէս
կարիք
չունենաս
ինհի • • •
Թաէլ ոլՀին վերագաբձաւ
լլ էլե ակ
վեբրս–
տին չարունակելու
Համաբ
իր ամէն
օր -
ուան
էլեանքր
•
Լման
եօթբ տարի
էր անցահ,
մէկ
օր
միայն
կր պաէլսէբ,
այն Օրէն
երր Աւլ ,
ո աւնե բու
արքան
Կ՛՛՛նա
չ Ա ՚սրգուն
տնա
կին
մօտ տմուսնացահ
էր իրեն
Հետ
;
Թա՚ԷՈւՀին
րսալ
ինքնիրեն
.
իմ չաբչանքներս
ալ վերշ պիտի էէսէ–
նեն
: Օր
մ է, էէէւելի, օբ մբ սլա էլա ս , ն չա -
նէսէլութիւն
չունի։
Այս ղէչեր պէտք
է ռր
անպայման
էլիանտմ
թէ ո՞վ
է Աէլռալնե
-
բու
Արքան
:
Երբ
՚լիշերր
վրայ
Հէէէսաւ ,
թաղուՀին
լ ո
յս մը վառեց
իր էւենեակին
մ էշ եւ էէէյղ.
լո յս բ ա յնպէս
ճա բաա
րօրէն
սլաՀեց
որ
ամբՈէլշ
ենեաէլբ
սեւ էիոսի մբ նման
թաւէ–
ուէ, էքէէւլ մթութեան
մէշ։
Յետոյ
մտաւ
ան֊
կողին , պառ1լե–։յաւ
ու սպասեց
Կէս
՚լիշերին
, սոէխւ րէէէ կանին
նման
լշս–
ուեցէսլ
թէԱէիէսՀ ար՛էւ
մ բ թե ւէա րէէ ւ :
Աէլ. -
ռաւներու
Արքան
էր որ կուէլէոր
իր էլէսր–
՚է է^՛ ՚սնէլսէլ
ին էքտնե լէէւ
Թ՛ո՛ւ ուՀին սէէլասե ց որ ամ սւս
ինբ
սէււի էէ -
րաէլանի՚կ
սլէ" փետրաթափ
րլլ՛"ր
-
Երր
՚սմէն
բէէէն վեբշէսցաւ,
Աղռաւնեբոլ
Աբքէէէն
ուբբ
անէլսէլնին
մէշ ւլնելէ
եէոք ,
ին ք էսլ իր կարէէին
մտաւ
ու սկսալ
քնէո–
նալ
:
Այն
աաէւն թադուՀին
կամացուկ
մբ ե -
լալ
իր աէ՚՚լէ ն , էլնսէց վաո եց
նախապէ ս
պատ
րաս տահ
իր I" յ՛՛ր եւ ե էլաւ գէտե
լու
է բ ամէէւսէնբ
•
Արեւի
լոյսէն
նման
ղե՚էեցէկ
տէլամաբգ
մ՛րն էր ան
Ասաուա՛՛հ
էմ , էնչքան
ւլեղեցիկ
է
իմ
ամուսինս
;
ԹագուՀին
մօտեցաւ
անկոէէեին
, իր ճր -
րէսւլր աւէ, լի մօտե ցուց լալ մր
էոեսնելէէԼ
Համար
եւ այւլ
միշոցին
Հալէէւլ տէսք
մոմի
կաթիէ
մբ ինէլաւ
ամուսնոյն
ղէմքին
վր -
բայ
։
Ա՛,
էւնե I
Ալ՛ք՛ ՛ն
ւ^գո
վեբ
ց.
կեց իր աեէլէն ։
-— Կին ,
մեհ
ղժբախաութիւննեբու
պատճառ
ե՛լար
ինհի,
քեգի,
ել
ամբողշ
ժոէէուիուբգիս
Համէսր֊
Վաէէլ
մեր
չէւէրչա֊
բանքնէյրբ
վել՚շ պէէոէ ւէտնէի՝՛ : Վաէէր
քու
ի րաէլան
ամ ուսինդ
էւլիաի ղառնա
յի
այն
կե բսլէո բանքին
մէշ
ուր էլր աէւսնե ս
Հ իմ ա
՛լիս : Այժմ , Սէսկայն , էէլիաի բւէւժնուիւք
աչ
խարՀէն
: Ջ՚սր
վՀուէլբ
ոբ ՛լիս պաՀահ
է
իր տիրա
սլե էոո լթե
1է1
՛՛ւ տւսէլ էէլիաի՛ րն է ինչ
որ
ւ.–լղէ : յ՚եչ
էէր սլւււ աաՀ եցաւ , սակայն
,
պաաոէսՀեցաւ
, այլեւս
աւելոբղ
է
ղղշ՚՚՚է՚Կը
ներեմ
յէեւլի ալն չէսրիքին
Հէէէմէսր
՚ք"Ր
Հասցսէցիր
ինհի : Հեոէսցիր
ւսյս դղեակէն
,
որովՀետեւ
Հէէս ա յն սլի
ւլի դ է էւլքեր
էէւ է, ւլի
սլիէոի ունենան
ոբոնք էէլէաք չէ որ
էլւււն
աեսնես
։ Հեէւացիր
, եւ Ասաուահ
թ՛՛՛է քե
ւլի րնկերնանայ
ամէն
էոեւլ, ուր սլիէոի րլ–
լաս
. . •
(Շար–
3)
Fonds A.R.A.M
