է
8
Ա Ռ Ա Զ *
ԻՐ Ե ՆՔ ԻՐ Ե ՆՑ ՄԷՋ
Ջ՚սթալ
–թէսւէեբւււ
Լլ
վւսւչանԼբու
մաեբ–
մութեսւն
մաբւլՆ է ՎաՀան
ԱաչէզԼան :
^ ԳանաիԱի
թէմէննա-^Նեբոլ
սալոնի
մաբդ
, ղի՚"է թէ ո՛բ դասավաբդին
Հա -
ճոյք կբ պատճոաէ
եբբ Հաբկ
բլլայ խո -
նաբՀիլ
մէքք - կոաբելոլ
ասաէէ1\ան , եւ
րաբ եկամ ութիւննեբ
Հասաաաե
լ
կեղէէ
կամ աման դովեսանեբ
չ"–՛" յլե
լով աք ու.
յէախ
է
0այց
նեբողութի՛ւն
,
՛լի՛՛՛է նաեւ
կէէոլ
քննագա աութ– իւններ կաաաբել
,
նո
յնիսկ
իր
բնկերներուն
Հասցէին
, ոբոնք... մե -
ռահ՜ են :
Հրամմեցէք
:
Պիաի
ներկայացնեմ
իր բնկերներբ,
իբ
իոկ
բառերով,
քաղելով
իբ
Հրաաարակահ–
գորՆեբէն
•
ՋօԱյաայաԱ . ^ «
Յաճախ նկաաահ– եմ որ
էբ ^ինախնղիր
ոդին
չափաղանցութիլննե.
բու.
մղահ– է իր դլ՚իէՐէ
ղ՛՛ր երբեմն
՛լ՛՛բ -
ձ-ահ-ած է ամենաբուռն
կերպով,
կացինի
Հարուահնեբու
սասակութեամր
: Արբ
1940/՛^
լ ո յ " աեոաւ
«կարապի
Եբ՚էբ »
• ոաանա ւոբնե բուս Բ • Հաաոբբ
,
Քօպանեան
նախ անպաաեՀ գտաւ այգ աիաղոսր,
յե -
աոյ աք ուձախ յայաարարաՆ
էբ թէ ո -
սւանաւո
բնե բուս մէկ մ ասբ
«բռնա ղբօս
իկ
Է
Ֆ , քանղի ես «Հանւլիստ
կեանք
մբ ասլ -
բահ– րլլա լով» , անոնց
մէք
աբաա
յա
յ -•
աուահ՜ ախբութիւնս
«անկեւլհ
էի
կբնաբ
րլլալ
. . .» : Բոկ Հաբցո
ւմի
ս ալ ոլ աաաս ֊
խանեց թէ «քու րանա
ս աե
դՆ ութե անղ. մէկ
մասին
մէք աիբող
ախբոլթիլնբ
անկեղհ՝
^Րլլալոլ,
անբնական
րքքալու ապալոբոլ -
թիւնբ կրթողու» : Ֆրանսե
բէն
ի
թարղ -
մանուահ՜ ոաանա
ւո րնե բ ո ւս
՚թ՚րքէ^ Հա -
լյսքահ՜ոյին
Համար , վւափաքեցանք
յա -
էւաքաբան
մր ձեռք
րերել
Հռչակաւոր րա–
֊նասաեղհ–
Ֆէրնան
կբէկէն
, որով Հեաեւ ես
գբե
իժ է անհ՛անօթ
մ բ1, էիֆբանսաց
ի
։լրա–
սէրնեբու
- Հրանտ
Թորոսեան
պատուա -
կան բարեկամս
աւ^ոլութիւնբ
ունեցաւ
անձամբ
երթալ
իրեն Նանօթացնելու
անձս
ել
յանձնե
լու
մեր նամ ակն ու ձեռագիբ -
ներբ , բայց նախ կո ղիմէՋօոլանեանի
,'1-բ–
չի ուղաղափարի
վաւլեմ
ի
եղբա
քբակցէս
խնղրելով որքաբթով
մ.ո
ներկայացնէ
ինքբ։
Զօպանեան
ցրտօրէն կբ մեբմէ
այղ
փոքր հառա
յու թիւնբ
, այն
առարկու -
թեամբ ոբ Ֆէ րնան Կրէկ
անաա բակո
յս
^ կբ տՀաճի
ղրել ուդոււսհ՜
յ առաշա բան
յւ» Հ
Բնականա
բա բ նամակով
մբ ցաւս
յայանե–
ցի
ԻԼբչակին
, որ Հեաեւեա
լ խրոխտ պա -
տաս խանբ տուաւ
ինհ՛ի ՚ « Կտն
անչուչտ
ֆրանսացի
յայտնի
դբողնեբ
, որոնց կա -
րելի է ղի՚քել
յառաքաբան
մր
խնդբելու
Համար, եթէ թսւբղյքտնուահ–
տաւլերո
Հայ
մեՆ
բանաստեղհ՜ի
մբ աբտա
յա յտութիւն -
ներր ԲԱան, րայց
չեմ կարՆեբ
որ գուն կր
յաւակնիս
Հայ մողովուբղին
մեՆ
բանաս–
էոեգՆնեբէն
մին .ոլլալ ^ ;
Զօպանեան
չՀաւնի՛՛
Մալէգեանի
ոաա -
նալոբնեբուն
• Մալէլլեան
կր լուՆԷ
վրէմբ,
յայանելով
թէ «չՐէբի՚աի»
էր Զօ՚ղանեան
,
թէ սիրուաՆ էէբ Պօղոս Նուպար փաչա
յի
շրք ապա տէն՝
նսլաստի
չարո ւնա կական
խնգբանքներուն
Համար, թէ ՀանբաՆա -
նօթ
ղ էմքեր
տարիներէ ի ՛իե ր նսլասա
են
էՆ
Ջօպանեանի՝
բայց
ձանձրացեր
են
տուա
է
այլեւս, թէ պատեՀապալտ
էր Աօպան - ՀԱՑԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒՒԻԻՆ
եան՝ եբբ ուղեց
որ իր
յոբելեանին
նա -
խաղա
Հ ութիւձ1էբ ստանձնէ
Վթունգ
Ղ՛աչ -
նակցական
Շ •
Ն՚ոբդունի
,
չափաՀաս
ոբբե բու եբբեմնի
կբակոտ
ղեկավաբր
, որ
նտՀատակաց
սղաՀանգէսի
մ ր
՚էէԼեբբ
բիրտ
յարձակում
մբ գորՆո՚Ն էբ Ջօպան ֊
եանի \վտիա տնձին
վրայ
»%
Եւ այսպիսի
ուբիչ
«սայթաքումներ»
;
Տիղրան կսւմՄարա կ ան •
«Ցայանապէս
ղբամաոլաչտ
էր եւ կ^Նի : Գբամով
ոչինչ
,որաՆ է Հայ ղբականութեան
Համաբ,
Հա
ղիւ քա՛ւ՛ի մբ
ողո
րմե
լի վւչրան^ւեր
նետաՆ
է աղքատ գրագէտի
ձր կամ լրս՚՚լրոգի
մբ,
մինչդեռ
իրմէ կբ սպասոլէր ոբ գէթ երի -
աասարգ
օմտուաՆ
ղրու^եբու
սլաշապա -
նոլթիւնո
ստանձնէ ր եւ նիւթական
օժան–
գակութիւննեբ
լ^ւձեռէբ
, ինք որ ճոխ
կեանք
մբ կբ վայե
լէր եւՓալասնե բու
մէք
կ՝անցբնէբ
ամառնային
աբձակոլբգբ
;
Ղ՝ոՀ էինք ոբ պիաի
ղաբմանուէր
այղ պա
կասբ
2000
անղլ. ոսկիի կտակովը,
որուն
եկամուաբ
պիտի յատկացուէր
իբր
նր -
պաստ կարօտ
գրագէտներու
•
Բաչալեանի
Հետ սառ կարեցանք , եբր օր մր գրա -
սենեակս
գալով
յայտարարեց
թէ ^քաՆ
է "՛յգ կտակր : Անձնապէս ալ գառն
յ ո ւ -
ոախարութիւններ
կրաՆ եմս՛ յս եղրտ
յ —
րակիցէն եւ մէկէ
աւելի
անդւոմներ ղտ -
նոլաՆ եմանտւ^իլ
սագբանքնեբուն
աււ ֊
քեւ։ Կո սէրէր
գր՚սմբ, ել կբ
գնաՀտտէբ
գբամ
ունեցոգր։
Հաւաքս
յթի
մբ
մէք ,
երբ կամ սա րական կո փառաբանէ
Հ ՛Բ ՛Ը •
Միութեան
եբեք սէւնեբբ
, Նու՚գար
, Ագա–
թօն եւԱնղբ ան է կե ան , քեռայրս կր Հար -
ցրնէ
՚ • Կբ մ ոռնա՞
ս Մ ալէզեանր
; Աչ , ա -
նիկա
պաչտօնետյ
է , վճարովի կբ գոր -
Նէ , կբ պաաասիսանէ
-
Եւ Մալէղեան կր սկսի
յարձակիլ կամ -
սաբականի
յի շաաակին
վրայ ,
«,ինքհա ֊
Հաւան
, քինախնդիր–^ Կ"Լելով
ղա յն ; ՝Ա
յս
առթէւ կբ պատմ է թէ կտակի
մբ ա բձանա
ղբ
ութ
եան ՚ ժամ անակ , աոլա Հուէա րար
մէք–
նորղչէք
սաանալուՀամաբ
, կբ ղժաուէԱ–
րապե անէ Հետ : կամ սա րական
,
Նանօթ
այս
գմաութեան
պաաճաոնե
բուն , Հեռա -
խօս/ւ կբ բանայ, կբ
խօսի
Ա
ալէղեանի
Հեա, եւ վէճբ կբ քրքրէ։
Մ ալէղեան կա -
տաղի ե Նանբ յարձակում
մբ կո գորՆէԱ–
բապեանփ
Հասցէէն
, բայց
՚Լեբքբ
էլիմտ -
նայ որկամսարական
Հեռախօսի՛ն
երկ -
բոբգ
^նկալուչբ
յանձնե ր էր • • • Արապեա^
նէ , որ կր լոէ Մալէղեանի
աբաասանաՆ
Նանբ խօս քե բբ
յ
Աոլրէն Պսւրթ-եւյյան—-
Կբ պատմէ թէ
ի՛ն չպէ
ս նպասա ապաՀովե
բ է Հ . Բ • Ը •
Մ իոլթենէն
, բա
յց Պ՚"րթեւեան
«Լուսա -
բեր»ի՛
մէք «աներեւակայելի
յարձակո -
ղական
մր չւլթայագեբՆեր
է» իբեն գէմ ,
վրէմ
լուՆելու
Համար ոբ Մալէղետն
ն ո -
սլաստբ չէ աւելցուցեր
քիչ մբ։
Վահսւէւ; Թէքէ ե ան
«ԴառնացաՆ
մար–
ղ ու անՀաճո
յ կեցոլաՆք
մ բ ունէր , կար–
Նես էնք էր մէք չէբ սեղմեր
։իբ
աննորմալ
վա րուե լա կերպբ կո բացատբէէւնք
անով
ոբ
կեանքէ։
մէշ չէբ յաշողաՆ
: Իր
անՀբապոյր
ել վանողական
բնաւո ր
Ո
ւթեամ
բբ , անգամ
մբ բախում
ունեցանք
, երբ վէճէ
բոնուե՛
լով
քի ՚ Ա՛ կուոտկցութեան
վաբէւչ^՚եբուն
Հետ , սկսալ
«Նոբ
Լս՚-բ^ր էր անճաՀ ե -
լոյթներուն
րեմո
բնել, ու ես, գայբա -
ցաՆ
, էւբեն գրեցէ , որ եթէ
ուրէ^երբ
չվերցնեն էր նեաաՆ
ձեռնոցր
, ես է՛նքս կր
Ա.
Երկար աաենէ իվեբ Խ՛
Հայաստանէն
գրական
՚լոբՆ
մբ կր գբաւլեցնէր
՛լէս։ Այգ
Աեբօ 1է1անղատետնէ վէպն
էր , «Հո՚լր»
, եր–
կոԼ Հատոր,
է՛՛յս ՚ոեսաՆ
անցեալ տարէ ,
Երեւան ;
իյնամ ուաՆ աչխաաանք
, չսւրք
Հաղաբ
է ք
^ Ր
՚ ՚ ՚ Լ – Եթէ տաբբե ր ճաչսւկով
սնաՆ
մեր
մէտքբ
մեՆ արմէք
մբ չտայ
անոբ՝
՚էրա -
կան տեսակէտով
,
էւբբեւ
վաւերա -
գէլ՛ մր
սոցիալիստական
ղարաչբքանի
մաբղկոլթեան
եւ Հայ
ղիւղին , արմանի
է ունենալու
էլբ տեղո ;
Նախ
մարղ
Ա
՛յն տսլալո
րութիւՍ
բ
կբ
կրէ թէ ՚ԼԷ՚ղՐ
Հի^^ուաՆ է ոչթէ իրական
կեանքի փասաերու
վրայ։
Պաբղ է սակայն
Հեղինակին
ն՚գաա՚սկբ
,աալ
բացասական ե
Հակասական
երեւոյթներու
, գրական
ե ւ
բացասական
տէւպարնե
լ՚յւ
Հ
ա
կա
ղր ե լո փ
յոււլել
էսն դիբնե բ ելանոնց Հանգէպ իբ1
գիբքբ
ճչգել
յ
^
Այ"
Ղ
Է
Ր
ՔՐ
կարղալէ
վեբք
մարգ կը
ճանչնայ
այսօբուան
Հալ գէւղը
,
Ա11ցիա -
լ ի ղ մ ր ,
կոլէսողական
կայւղուսարքբ
, ար -
տաէլր ութէ
ւնր ու բաշէսումր
կեն
ս ան ի
լթ ե–
բէւլ,
մէկ էսօսքով
մաբւլւէց
կենցաղր ;
Մենք առաւելսւսլէս
կանէլ
ոլիէոի
առնենք
ա
յս կալէէէի իսնգի բնե բ
էէ
լ վլ՚ա
յ
Ա երօ հ/անղատե ան ււ Նանօթ չէ ինՆԷ
ե ւ
էբ առաքէն
ղոբՆն է ղոբ ձեռքէ տակ ու -
նէմ
; Սն սկոաՆ է գբԼ՛ առնել
՚" յ՛՛ ՚Լէոէ՚Ը,
1952/՚5՛
ու աւաբատՆ՝
1954/՚յ> :
Երկար
մամանակ
ապրաՆ
բլլալու
է
դէլղէէ կեանքբ
, ուսումնաս
է բաՆ
՛ք է՛ւ՛լա -
ց էւնե բու
՚կենցաղբ եւ պայմ աննեբր :
Եթէ նկաաէ չաոնենք
՚էրքԼ՚ն
նոբ
ւււղղա–
գբութիւնււ,
ոբ լ ՚ " – ր ք ղմ՚էւարութէւն
կր
պաաճառէ
բնթե լ՛ցո ՛էին , ՚էէսլր կր կար ՜
գացուի
Հաճոյքով,
մանաւանգ՝ եթէ մէկբ
•կ
էէ
Հետա քրքրուի
Հա յբենի
դի ւ՛էի կեան -
քով :
կալէէէ
մբ տեսակէտնեբով^վէպբ
կբ նմա
նէ
Հյոլ
՚՚Լո՚՚վէ
«Հեբկէէւահ
էսոպ՚սն»էէն
,Շ"–
լռէսէ/վ վաբսլեէոօբէն
նկարաւլբաՆ է
՚էԼ՚՚-ղէ
կոլխողացման
պատմ ութիւնբ եւ կուլակ -
նեբւէւ գէմ մղյււաՆ
պայքաբս։
Խան ղաա եան
էէ
ն կարա
էլբ
էսՆ
գԼ՚՚֊գԼ՚ն
մ էք
չկա
յ սլա յքաբ՝
կուլակ)։ե
լ
՛ու
՛էէմ ,
պարղ
այն պաաճառոէէ
որ • • • այլեւս
չէլէոն ա -
նոնք , ՚էէւ՚լբ
«կուլակաթաէէէ»
եէլաՆ
է ,
գէւղացէէք
կո լէս
"՚լ^՛
է կն ե բ են , Հաւասաբա–
պէս
չքաւոր ;
Այմմ անոնք պայքարբ կբ մղեն
էրարու
գէմ
եւ՛
. • բնութեան գէմ :
Պ՛" (րաբէ
էլ եբէոկաէոարներբ
բացէսսա -
կան
եէ, գրական
աէպաբնեբն
են :
Խո՚-մր
մր՝
էսոչրնգոտներ
կբ գնէ՝
ուրէչ
մ բ՝ կբ
պայքարի
անոնւլ գէմ :
Հեղ էէնա կր կաբՆեո
ա
րուեստա
կանօրէն
կբ ստեղՆԷ պայքարբ,
յա յանա բե բե լու
ե ւ
ցուցագբելու
Համաբ
կոլէոողէ։
կաբղու -
սայ^էն^թե^էնեքւլ–.^^^
^
8110Ը ՕՐ ՀԱ311.ՍՏ1յ.1յԻ
Արաղա ծը
որ չւլթա յո
՛է
մբ պա
չաբուաՆ
է
.
էէ
Ց՚՚՚-ց՚^եր
թէ
4000
մեթբէն
աւելէ
բարձր
ութ
էւն
մ
ր ունէ
, բա
յց եր ր կբ մօ֊
աե
եաս
իր վե Հութիւնր
սասանեցուցիչ
է •
Մասանեցուցիչ
է նաե իբ չոբոլթիլւնբ : Իբ
չսւրք
Ր ՛ղար
բռնող
ամրււէլք սարերն ու
րլոլրնե ր
բ
էերկ
են ,
սեւու
չոո : Խ
՚ ՚ ՚ շ ն ա -
րաօնե
բու
Համաբ անգամ
յուսաՀատական
է այս շրշանր ; Գ՛արնան
կ՚ունենայ
մանր
կ անան չութ
էէ
ւ^ւ , բայց
մեր երկրէւ
եէ՚՚՚՚չար
շւէ։ սէէւվ կ^
Հորց՚՚է
1
բնա
կչէէ
ւթ ի
ւնն
Ու ա -
՚(, ՝ ւ։.
րուՆութէէւնբ
կր աումեն
:
^: ւ։ .՜։
էն
է1՚է շ
ա
սլբ ե լու
Համ
ա
քւ
ււ
ունենալ
Հա յ ո ւ ան
1
"՚լղ.ո՚լէէ կամք
,
I
"՛ւի "Ր՛՛ձ. Հեռէսնկար
; Ե" Հոն
•1111րա գէսու
ր
Հ ու
չէէ
րէէլթէէւ1ւ որ
կւյ
֊ քւ րնակէււնաբար
մաբւչոց էսլ
՚ • ա յ : Ի՞նչ կբ բան
էէ
• «Բ ր էէսաոն ֊
• ՚՚ւրՀր
, ո՞ւր է մաբգկայէ՚ն
քնէս -
••
՛է
, մողովուրգ
մբ ոբ
էքբքԼ"
նէ
•աղար
եռոլղեռ
է
մ էք է ,
էն
չո՞
ւ
կո ղրկուէ պապենական
Հողերէն : Տ՚սրօ
՜
նբ,
Վասսլուրականր
, Բաբձբ
Հ^յքր
՛է՛ոյ՜
լեբոլ
բո
յն ղէսբձաՆ
են , է՛սկ
՛ս յ՛է Հ.րք՛"^ ՜
նեբոԼն
տասնէն
Հագիւ մէկ
աէլատոլւսՆ
Հա յլչ կ տառապ
էէ
Հ՛՛՛էէ՛ սակա
լութ
ենէն
լ. լ մնացեալներբ
յ անձն
էէ
ւաՆ են ա չէոէսրՀԷ
չորս
Հ՚՚՚էե
բւււն
յ
Արաւլէսհ ի
ցու իքնե
բու
տակ
ՆուարաՆ
բուռ
մբ Հայութէււն՚ւ
աա -
կալին
արղարութիւն
կբ պտՀանշէ
. . ,
ԳաէլթաչէսաբՀբ
Հա յեր , մ իանանք , •ւս–
աեէլհենք
մեբ կւ–ւռն
միութքէ՚նբ,
սչաՀան -
շեն ք մե բ Հողերէն
՛էէթ
մ աս էքբ ,
րա
բէւ
ղրացնութեան
երաշխիքներով
՚էերշ
ւոէոնք
մեր
այս անել եւ տամսւնելէւ
ւէիճ՚էւկէէն :
ՄաՀէսցու է կրէւււորական
՚էէ՚րքբ
։Տաբինե–
ՐՀԼ
կր
Ա
՛՛՛Հ էն եւ կոբուսաբ
էոնգ ա լւմ անե
լէէ
է։
Պէ՚ոք է միչւո
ցնցել,
սաբէւել
էոչէսէէւբՀէւ
ի՚իգճբ։
«ինձմէ
վերշ քքՀեէլեղ»ի
Հողե -
բանութէււնբ
աւքօթ է, մեէլք է
Մոսկուայէն
Փարիղ
մեր ճամբորղո\ -
թէէւն՚ւ
եղաւ
նոյն ճամբով եւ նոյն
ձեւով։
կարեւոբր
բսաՆ
եղայ։
Բէ՛չ մբն ալ թ"ղ
"լրԼ՚չնեբբ
խօսէն :
(12րդ եւ վերջ)
ԼԵԻՈՆ
Տ։ՈՆԻԿԵԱՆ
վերցնեմ
յ
Բաբերաէստաբար
մեբ
չփացաՆ
րնկերոշ
անղրագաբձումր
չուչացաւ
եւ
նորէն
մեր չարքեբուն
մէք մտաւ » ;
Յեաոյ կբ պատմէ թէ ի՛նչպէս
լ^կեբնե–
Բբ ու՚լաՆ
են ոբ օւլնէ Թէքէեանի
, թէ գը–
րամ ճաբաՆ է որ մեկնէ
Ե՚էէ՚գաոս
, «Ա -
րեւ
»էւ
խմրագբութէւնր
վարելու
: Թէքէ -
եան
էսռաՆ
է գբամ բ , բա
յց չէ մ ե կնաՆ :
Յեաոյ
երր ւլարձեալ
նեղութեան կր մաա–
նուի , Մ ալէղեան
՚լէ՚նքր
Մ ելքոնեան
վար–
մապետանոցէն
անօրէն կբ կարգէ ,
բայց
չոլէոով ատկէց ալ կբ Հրաժարի :
կ՚ե՛րթայ
ԳաՀիրէ
, «Արեւ»է
մէշ « անարղէոկան ,
վաբկաբեկէչ
խմրաէլբէսկաններու»չս՚բք
մր
Կր ՛ււ՛է Մ՚սլէ՚լեանի
գէմ
յ
«Կիրքով,
ժաՀ–
բսա
էոհ բՆանքնե բով»
ղ բուաՆ ա յղ յօգ -
ոլաՆնեբուն
պատճաոն
այն էր ապաՀ
ռ ֊
վաբար
, կ՝րսէ , ոբ ես , ՛երանելի՛՛
առանձ–
նաշ11ւէէքէՀեալ
մր րարէւք
ր
բ՛՛՛Ն եմ
էբեն ;
Ջէլ՛ կրնար
Հանղուրժել
ատոր , եւ ես չեմ
կրցաՆ բացատրել թէ
էլ
՚նչպէս
բանաս -
տե ղՆ մ ր կրնա
յ չար աս բաո
ւթե
ան
ղոեՀէկ
ղ՚լաւյ ումնե բով
իր անձն իսկ վարկարե -
կել»
։
ԱՀա
Մ՚սլէղետնր
է։
ր ււնկեբնեբոէնւ
Հան -
գէ"1 , որէէնք
. . . մեռահ
են ; Մեղի
Նէսնօթ
են
«թէմէննաՀներբ»
ողջերուն
Հանգէպ։
Այմմ
ներկայացնենք
բէոբեկէբթ եւ մե ֊
Նէսնձն Մալէգեանբ
Հանղէպ
ղաւլա,իարա ֊
կէսն իր Հակառակորղնեբուն
.
7;
•ՆԱՐԳՈԻՆԻ
ինչո՛՝
լ
չքաւոր է ՚լիւղբ
: ճէչգ է , սր
լեռնա
յէն երկէբ,
Հոգյլ մլատ է եւ ոչ բա
ւա րար
. Ուբեմն
առաքվէն
Հերթէն
գբուաՆ
է էապան
Հուլէ մբ,
«մ չկա
Հ անտ է» մչակ -
ման
էէնգիբր.
Այստեղ է որ
ղէմ
գիմաՆ
Կ՝ելլեն պայքարոգ
կողմեբբ ;
Խանղատեանի
նպաաակր
կարՆես
թէ
այս
պայքարէն
էութէւնբ չէ ; Անոր լու -
Նումբ
էլէլրին է • կուսակցութեան
կամքր
օրէնք է ; Խանգաաեան
կարՆես աբՀեսաա
-
կանօրէն կբ ստեղՆԷ
խնգիբո
,
պաբղապէս
ցո
յց տալու
Համ
աբ
Հայ շինականին բո -
վանդակ
թչուառութեան
պատկեբբ
ել
գարմանբ :
Ուրեմն
մարգիկ
էէր տակաւին
մինչեւ
այսօր կբ քանդեն
«սոցիալական
դորՆր» գ
ասոնք
չեն նման
իր ձ.^^1ական թուական -
նեբու
«էէնասաբաբներուն»
, այլ
կոմ ու -
նիոտնեբ
են , կբ վարեն
կարեւոր
պտշաօն–
ներ : Ասոնք
են որ կբ վնասեն
դոբՆին :
կաբճ խօսքով^ արատաւոր
կոմունիստ -
ներն են, ոբոնք կբ մերկացուին
Հեղինա -
կին
կոգմէ
Ըսինք
որ Բարակեբտ
էլիւգո
չքաւոբու -
թեան
մաանուաՆ է : Կբ մնա
յ կամ
լքել
գիւղր,
երթալ
Հաստատուիլ
դաշտային
չրքան
մբ , կամ բարձրացնել
արաագբոլ -
թիւնբ
, նոբ մեթոտներով
մչակել
Հոգր
ել
խոպան
Հողեր մչակե լ ;
Խ անղա աեան էէ ՛էէ ՛գբ իրաաես
րմրռնու -
մով կուտայ
կոլխոզի
կեանքին
սեւ գիՆե -
րբ, մերկացնելով
վատո,
երբեմն
լուսա -
նկա ր չական
Հա րագա տո ւթեամր ;
Մ արգ այս պատկերներու
առաք
կր
Հ՚ոբցնէ
ակամայ
, արդեօք
Լցանզատեան
չէ՛" ազաւաղաՆ
իրականութիւնբ
, գիտակ–
ցաբաբ
, չէ՞ իսեգաթիլրաՆ
տիպաբնեբր ,
Հիւանդոլթիւնր
ցոյց տալու
Համար։
Հե -
գինակր
չի իաէալացնեբ
կեանքբ ,
9"յՍ կուաայ
տիպարներուն
բովանդակ
նեխաՆոլթիւնբ
, անոնց ստոր
ղդացումնե–
րբ, անոնց Հակադրելու
Համար
տէ^իւ
ու
ղտաբիւն
տիպար ր; էւ այս բոլոբր գասա -
կան , քիչ մր նաիսնական
արուեստով
մր ;
Լ^թեբցողր
անշուշտ իյառաքադունէ կբ
դոլշակէ թէ ոբ կող՛ք բ պիտի
յաղթէ
պա
յ–
քաբին
մէք :
1950 - 1952
տաբիեբու
վէպր
պա
յքաբ
էէր պ՚սրունակէբ
, տիւգաբնեբբ
ամէնէն
ալ
առանց
բացառութեան
ագնիլ
կոմունիստ–
ներ
էին, որոնք
կէ,
մրցէին
լաւութես^
մէք :
Հայէսստանի
վէպեբբ
այն մամանակ ա֊
ռէէէՀ՚ց պայքարի
Լ ան կէէնֆ լի կտ)
գբակա -
նութեաւք յատկանշական
նմոյչներ
էին, ո–
բոնց մասին կր էսօսէի
1953 ֊ 54/ւն Յա -
ռաշի
մէք։
Տիպաբներբ
բարի
մաբղէկ ^
լեցուաՆ
էին «սովեէոական
լաւատեոոլ -
թեամբ»
, ոչ վէճ, ոչ կռիւ, րաբեացա -
կամոլթիւն
եւ անՀուն սէրիբարւէլ
Հան -
գէպ։
Անբաւարար՝
ղեղաբուեստին
մա -
կաբդակով,
թ ո յ լ ու տաղտկալի պատկե
ք–
բացումր
կեանքին •
1952/ք
Համամիոլթենական
1^բդ
Համա–
գումաբր
եկաւ քանդելու
գրական
այս
բմ–
բոնոէ-մր •
Մ ալեն
կ ով վեբք ա ո ւա ւ
«Ան
կ ոնֆլի
կտ»
դրականութեան
տեսակէտին
(Սււվ • Գրա–
կանութիսնւ, 1953,
թիլ
1,
էք
116) :
Գբականութիւնր
պայքարի
զէնք
է^
պէէոք է օգատզորՆել
ղայն
կռուելու Հա -
մար աբատնեբէէւ գէմ ; Պէաք է
մերկացնել
թ ե բո ւթ ի էնն ե րբ :
ա
Խանզէստեանի
վէպր
էլբոլաՆ է այս
ուղ
ղութեամբ
, եթէ աիպարներր
կեէլհ֊
են ,
գորՆր կր դառնայ
զբպարտութիւն
, Է"Կ
եթէ էբական
են , "Iյն աաեն կր նշանակէ
թէ մարղոց
ն՚կարաւլրին
մէք րան մբ վէոիս~
ուսէՆ չէ դէպէ
լաւո :
Խ անզատ եանէւ տէէ պա րներբ
էլէ ւղէէէց էւնե ր
են , չունէւն
Հոէլեկան
ներքէէն
պայքար
յ
չեն մաաՆեր
, չեն ւէէլփսոփայէբ
, կայմ է–
՛Այն
էէօսքէ
ււլա յքա բ :
Իյանղէսաեան կո ՚էրէ է՛նէպէս
Բ"է"Ր
է՛՛ոբ–
Հրդսէյէն
՚ Է Ր ՚ ՚ ղ ^ ե ր բ : Անէէ զաեաւլանէէւէբ
,
ոչ իր ոճով, ոչ իր լեւլուէէէէ,
Հայաստանի
միւս
ղբողնեբէն : Անոբ
բնութեան նկա -
բաէլբ էէւթ էէւն՛ե ե ր ր չեն տար ապաւո
րութիւ
նր Հայաստանի
էււբա յատուկ
վայրին
,
չունէն
տեղական
Համն ու Հոէոր եւ դու -
նաւոբումւչ :
Ամէն տեղ միօրինակ եւ իրա քաւ նմա -
նող
նկաբաւլրութիւններ
. . •
Փորձենք տալ վէսլին բովա՛՛; ր ակութէէլ -
նր :
Որսան գետէ
ավւ էն , Աիւնեաւ/
տ*խարՀԷ
մէք,
Բարակերտ
դԼ՚՚֊զէ
՚քս՚էոէեներէն
Բտ–
քանց Գարեէէէն,
որ սլա տե ր էէէէք մ ի
էոարին
ՀեռացաՆ էո գէւղէն
, այմմ
կ,-
մեբաղառ–
Fonds A.R.A.M
