֊ՏՈՄՍԵՐ
ԱՍ ԱԼ Ո Ւ ՐհՇ ԱՌԱՋԱՐԿ
%ոբաՀաէա սերունգին
լեզուն
Հա յացնե
լ ո լ
ոյ
շիաաանքին
զուղլւնթաց
, ւզէաք է Հա -
.յեբէ՛ն սորվեցնենք
նաեւ
մեծերուն
յ
Ա -
նոնց,
ոբոնք
իրենց
սլաչսւօնին
բերումովդ
դասատու
կ
^ Ո Ա ա ն
Յակոբիկնեբուն
եւ Աօ––
նի1լներուն ;
կ՝ակնարկեմ, ի միքի
այլոց,
մեբ քա -
Հանաներուն
կամ վարգասլեաներուն
, ո -
բոնէլմէ
չատեբուն
գիաւլած
Հա յեբէնբ
լ ^ –
Կ՚՚յղի
մր կճեսլն ալ չի լեցներ :
Երբեմն
ձեռքս
կ՝անցնին
մեր եկե -
Վեցինեբուն
կողմէ Հբաաաբակուած
ման
րանկար
«լբաղիբ»ներ
I Կս կարղամ ա -
նոնց
Հողե չաՀ լուբեբբ
Հ"՛
ձհ.11 Հ"՛ ձԿ"՛ ~
նոյչին Հետ կարղուեցաւ
, Տէր եւ Տիկին
քԼյսինչեաններուն
երա խան
մկրտուեցաւ
կամ
պարոն
Այնինչեանին
յուղաբկաւո
-
րութիւնբ
տեղի
ունեցաւ
ու կբ ղաբմա–."
նամ
.
\
Ա՛՛յո տէբաէրներն
են որ
Հայերէնի՛.
դասեբ
պիտի տան մեր երախաներուն
• • ՚ ՚,
էցեղճեբբ
, նախ, իրենք, ղտսատուի
մբ
պէտք
ուեին
. • •
Աչք
մբ կս նեաեմ
նաեւ
Ամերիկայի
մէք
Հբատարակուող
մեր թերթերուն
ւԼրայ :
Յարդելի
բացառութիլններէ
ղատ , մնաց
եալ
խմբաղիրնեբր
իրաւ
Հայերէն
չեն
գի
աեր : Ոչ բառե բուն
իմ ուստին
ծանօթ
են ,
ոչ ալ քե րականութեան
ամ էնէն տաբբա -
կան
կանոններուն
Ալ չեմ խօսիր
իրենց
թարգմանո
ւթեանց
մասին ,ոբոնք կր վկա~
նայ
Հայրենի
աչյսարՀբ,
Հրամարած՝
ղին
ուոբական՛ ծառա
յութենէ
Ոամնուելէ
առաք սիբած էբ աղքիկ
մբ ,
Արեւիկբ;
Պատերազմին
Գարեղին
՚Լիրա -
ւոբուած
էր
1
Հիւանղանոցի
մէք
խնամ -
•ուած
: Այգ օրերուն՝
Ասլան , ոբ նո
յնսլէս
Կը "էրէր
Արեւիկբ,
կեղծ նամակով
մբ
պաաճառ
եղած էր որ երկու
սիրողներր
րաժնուին
իրարմէ
\ Աբեւիկ
ամուսնացած
^ր առանց
սիբե լու ;
Գարեղին
, պատեբաղմի
Հերոս
ղար -
ձած
, կուրծքբ
ղաբղաբուած
լենինեան
չքանշանոէի
, կբ ւիերագառնաբ
:
Տակաւին
կբ սիրէբ
Արեւիկբ
: Տեսակցութեան
մբ
մէք
երկուքն ալ Հասկցան թէ ղոՀ
ղացած
էին
մեքենա
յութեան
մբ; Աբեւիկ
Համա -
ձայն էբ ձղելու
իր ամուսին
ր եւ փերա -
դառնալու
Գաբեգինի
Այս շատ սովորական
սիրտ
յին
Հէնքո
դնելէ եաք, Հեղինակբ կբ լուծէ
խնղիրբ :
Ամուսնալուծումնեբբ
լուրք
ղմուաբու -
թեանց
չեն բա
խի բ խոբՀրղա
յին ե րկի
բնե
բու
մէք, բայց Աբեւիկ
երեսուն
տարեկան
•է , ինչսլէս
Գարեղին
, այնաեղ
չուտ
կբ
խամբին
ծաղթկներր։
Գարեղին կր ղտնէ
թաբմատի
աղքիկ
մբ եւ կ՚ամուսնանայ
ա–
Հեւ
Վ. ՄԵԼԻ-ԲԵԱՆ
յեն որ խնգրոյ
առարկայ
անձերր տեղա -
ցիին
լեզուն ալ չեն սորված :
Ու նորէն կբ Հարցնեմ
.
Ա^յս խմբագիրներն
են ոբ մեբ
լեղուն
կենգանի
պիաի պաՀեն այս ափերուն վշ–
րայ :
Ջեմ
չափազանցեր
% Բացէք
Նիւ
Եորքի
ղոյղ կարմիր
Հբատարակոլթիւննեբբ
ել
անոնց
Պոսթբնի
«տպաղբութիւնր»
ու կ
.Ո
Համ ոզոլիք ;
« Նսր ԱշխարՀ»ի
մէք, անցեալ
օր, աչ -
խատակից
մբ կբ նկարաղբէբ
«.Ամերիկա -
Հայոց
Առաքնոբղֆին
գիտցած
աշյսարՀա -
բաբն ու գրաբար
ո : Եթէ չափաղանցու -•
թիւն
չկար
յօղ ո ւած ա գբ ին պատմ
ութեան։
մէք, կբ նչանակէ որ Հայոց
Առաքելակա
նին
Ամերիկայի
«Հողեւոր
պետր»
Աամ ա–
թիոյ
եկեղեցիին
գպիրներռւն
չափ ալ Հա
յերէն
չի գիաեր : Եւ անչուչա
, բան չէ
Հասկնար
այն սքանչելի
գբարարէն
, գոր
կբ կարդայ,
ամէն կիրակի,
իր
եկեղեցիին
բեմէն :
Ա՞յս
մարգն է սբ մեր Աեծասքանչր
իբ
բարձրութեան
վրայ
պիտի
պաՀԷ, այս
գաղութին
մէք :
Երբեմն
, կո մտնեմ
Հայկական
ղրատու–
նէ մբ ներս։
Հարիւրներով
գիբքեր՝
գա–
րակնեբռւն
վբայ։ Կր քաչեմ Հաա մբ :
Նիւթ բ չէ ՛լիս Հեաա քրքր
ողո :
Կ՝"՚–Ղ
եմ
ստուղել թէ սւս երեք
չորս
Հարիւր
էքնոց
ՂՐՔք՚ն Հեղինակբ
չնոբՀքով
Հայերէն
մբ
ղրա՛՛ծ է ;
Եւ յուսախաբ
կ՝րլլամ
յ
Վաղ անցայ
քե–
րականութենէն
: Ա արգր , որ գբագէաի ,
մասնագէտի
ու մտաւորականի
շապիկբ
Հագեր է , ուղղաղրութիւն
անգամ
չէ
գիտեր
.
Գարցաւ
, ղեղ քեց , րախալ,
նեբփո -
ղել
, սերական
, ղոյլ չտար ,
թիղեց
՚ • •
Ոա
յց , տարակո
յս չկա
յ , ա յս «ղրագէ -
ա»բ ա յնքան վստաՀ է իր գիտցածին
մ ա–
սին որիր պատիւին չէ
կեբցուցեր
ձե -
ռաղիբր
մէկու,
մր սրբաղրել
տալ՝
չարել
տալէ առաք ;
Եւ այս ինքնաՀաւանութիւն
ո այն աս —
աիճտն
լառաք ղացեր է ոբ նկաաած եմ
թէ կաբգ մբ անղբաղէյոներ
եւ կարղ մբ
խմբաղիբնեբ
կարեւորութիւն
անղամ
չեն
տար
այն մանր - մունր
չատ նախնա
~
կան
գասերուն
, ոբոնք կբ արուին
, եր -
բեմն,
այս
թեբթին կամ ս ՚ ֊ բ ի չ
թերթերու
մէք :
Երբ գասբ
տոլողո
Գաչնակցական
է
ք.
պէտք չէ անոր
խորՀուրղին
Հետեւի
լ ու
պէտք է ղրել
—ո ե ւ է ք ա ղ ա ք ն ե ր ո ւ ւքէջ ,
ո ր ե ւ ֊ է ւքայւդոց հւսւքար, ե ր բ է ք , աւքէն ագ–
գ ե ր ...
Ոչ,
ամօթ
չէ , սչէաք է Հայերէնի ղա -
սբնթւսցք
մլ^ւ ալ Հաստատել
Հայերէն
« գիտցող»ներոլն
Համար։ Աեր կարղ
մբ
«խմ բաղիբ»ներուն
եւ
«գրագէա»ներուն
Հ ա մ ա ր :
Ոբպէս
ղի Պէյրութի
, Հալէպի կամ Պոլ
սո յ վարմարաննե
բուն աչակերտներռ
, օր
մ բ , իրենց
վրա
յ չխնգան : Մ եղք
են
ԵՒՐՈՊԱՑԻ
ՄԻ Տ Ք Եհ ԱՐՈՒԵՍՏ
ՄՇԱԿՈՅԹԻ
ՕՐԸ
ՎԻԷՆՆԱՅԻ
ՄԷՋ
❁
ՎԻԷՆ
, 16 Հ
ոկտ
.
ինչպէս
ուրիչ տա -
բինեբ
,այս աաբի եւս տօնեցինք
Մ չակոյ
թի
Օբր , Հանղիսաւո
րապէս
յ
կիրակի
,
լ4
Հոկաեմբեր
պատարագէն
վերք, իներկայութեան
ե րկսեռ
րաղմոլ -
թեան փառաբանուեցաւ
Հայկական Մչա -
Կ՚՚ձթ^Լ ՚
Առաքին
ճառ,,
խօսեցաւ Պ • Վեւոնգ Պա
Հա ու ր Լ ան , որու բանախօսսւթիւնբ
ներ -
փակ
պիտի ստանաք :
ՀետղՀեաէ
րեմ ելան Պ՛ Կաբօ Տօնիկ -
եան , որ արտասանեց
«Գիւտին
փառք»բ
(Աիամանթօ)
:
Ապա Պ . Ներսէս
Աոաքելեան
րնթեբցում
մր կաաարեց
Հայ լեղուի
մասին ; Օր՛
քԻիթաՄ ե լիք
Աս լանեան արտասանեց Աաբ–
մէնի «Արտի
քՏորքից»ր
, խոր զղա
ցում ով՛.
Մեր
գաս
լնթացքի
փո քբ ի կն ե ր էն Իզա -
ոլէ
լ Ապաճեան
, Աբսլանեան
քոյրեր
ու
Զարեան
քոյր եւ եւլլւայր կատարեցին
յա
քող
արաասանութիւններ
, քեբմ
ծափերու
մէք
։
Հանղէսի
նախաղաՀբ,
փակումբ
կա -
տարեց
Կիլիկիոյ
երքանկայիչաաակ
Գա -
րեւլին
կաթողիկոսի
սքանչելփ
խորՀրգա–^
ծութիւններով՝
լեղուի
ու
մ
չակոյթի
պաՀպանման
մասին :
X
Այո տաբեչբքանին
բազմաթիւ
ուսա
նողներ սկսած
են
յաճախել
քաղաքիս
բարձբ
ուսո ւմնա րաննե րբ : Ցանկբ
պիտի
ղրկեմ յաքոբգով ;
X
Հայտզղի
Հռչակաւոր
գեբասան
Ա՚աուլ
Ասլանի
70
ամեակին
առթիւ
մեծ^ Հանգի -
Աութիւններ
սաբքուեցան
այսօր : Գաւլթ •
վարչութիւնն
ալ Հեռագբով
յայտնեց իր
լնոբՀաւո
րութիւննե
ր ր ։
ԹՎԹԱԿԻՑ
« ԿՈՆԲՈՒՌՆԵՐՈՒ
ՕՐԱԳԻՐԸ »
Գրական
կաբեւոր
դէպք
մբն է
«Կոն -
քուռնե բու օրագրին»
Հբա տա րակո
լթ
իւն բ :
Այս
0 բագի բ բ ղրել սկսած
են Կոնքուռ
եւր–
բայբնեբր
1851/՛*՛,
Բ՚"յՅ
^6"^էն ետք, այ–
"ինքն
Ա՚ի՚-լ Տբ Կոնքուռի
մաՀէն
՚Լեբք »
էտմոն
չա ր ունակած է մինակո
, մինչեւ
իր
մաՀբ
(1896) :
ինք իսկ
կր խոստովանէ
ր
իր բարեկամնեբուն
• « Օրագիրս
ռում–
բի
մ՛ո տպաւո ր ո ւթիւն բ սլիտի
ձւլէ» եւ
խոՀեմ ութեամբ կր թելաղբէր
որ Հ րա տա
րա կուի քսան տարի
վերքբ :
Ոա
րյ
1916/»^
ալ լոյս չտեսաւ։
կոնքուռ–
եան Ակագեմ
իան նախլնտրեց
սպասել
30
տարի
եւս : Աբղէն
որոչ
ատրակարծու
-
թիւններ
կային
ղիրքին
բո վան գա կութ
եան
չուրք : կոնքս
լ
ռնե ր բ տեղեկութիւննե
ր կու
աան
Ֆլոպեռի
մասին որ Համակրանք ու -
նէբ
որոչ
«տուներու»
Հանղէպ ; Նկարա -
ւլրութիւնո կայ Թուրկենեւի
սիրային
մէկ
գիշերուան
մասին
գեբեղմանի
մբ մէք ,
Պալղաքի
սեռային
տեսակէտներու
մասին;
կարւլ
մբ
զրոյցներ
Հասած
էին
Տ՚՚աէի
մառանղո
րգնե բուն ակակքր
եւ1 Կ՝Ր"է1՚ն թէ
վտանղաւոր
յա յանո ւթիւննե ր կան Ալ -
ֆոնս ^ոտէի գէմ : Այս պատճառով
19ւ)3
/՚5ք
Տոտէի
մառան
ւլո րգնե
րո գատ
բացին
, ինչ
որ եր եք տար
ի ե ւս ո ւչաց ուց գի րքի
ն Հր՜
բաաարակոլթիւնբ
ի վեբ
քո
յ
Ղ/՚ՐՔՇ,
տպուեցալ
Աոնաքոյի
մէք :
Գիրքբ
ուշագրաւ
յայտնութիւննեբ
կո
պարունակէ
կոլայի , Ֆլոպէռի
եւ
"ւրիչ
ականաւոր
ղէմքեբու
մասին; Կբ նկարա–
ՂՐէ
^՚՚Լ՚"յ1՛
աշխատանքի
տենգո
, աչխա–
տասենեակբ
եւայլն : Ֆլոպէրի
Համար
•(•1863)
կ՝ր"է թէ չունի
որեւէ
ղեղաբուես–
աական, ւլւլացում
: « Երբեք չէ զնած
ղե -
ղաբ ուե սաա
կան առարկայ
մ բ;
Բնակարա
նին
մէք ոչ արձանիկ
մր ունի, ոչ սլատ -
կեր
մր , ոչ ալ որեւէ
գեղոր
յ
Եւ
սակայն
կատազօրէն
կբ խօսի արուեստի
մասին
է
Ան աբուեստո կբ սիրէ ինչսլէս
վայրենի -
ներր կբ սիբեն պատկեր
մբ,
ղայն Հակա -
ռակ
կոգմէն
րռնե լով » ;
Տարակո
յս չկա
յ թէ Օրաւլ րին
Հ րատա -
բ ա կո ւթ
ի ւն բ մեծ աղմ ուկ
պիտի
յաբու -
ցանէ ;
ՀԱՅ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ
ԱՐԱԲԵՐԷՆՈՎ
Հալէպի
երիտասարւէ
ուսուցիչներէն
Պ՛
Արմէն
Տոնսյեան
իր արաբ
սլաչտօնակ
—
ցին՝ Պ– Հիւսէ
յն Զեբքէզի Հեա 1լաչխ,սաի
աբա բեր էնի
թարղմ անե լ Հայ
ղ րականու -
թեան
արմէքաւոր
կաորնեբր
:
Հալէպի
արաբերէն
ղրական
պաբբեբա
•-•
թերթբ՝
«ԱլՄաՀրիֆէ » առաքին
էքին֊^
վրալ Հրատարակած
է Գանիէլ
Վաբումա–\
նի «Գիակին Ա այլո»
, բանաստեղծին
լու–
•
սանկաբով եւ կենսաղրական
աեղեկու -
թիւններով
: Երկրորղ
թիւին
մէք
թարգ
մանած է ՅովՀ.
Թումանեանի
«Գիքոր»ր,
նոյնպէս
լուսանկարով
եւ
կենսագրական
տեղեկոլթիլննեբով;
Եբբորգ
թիւին մէք
Հրաւոարակուած
է Վարուժանի
«Ցան»բ :
կդմանանք թէ Պ. Տ ոնո յեան
ղոբծի
ձեռնարկած
է արաբերէնի
թարգմանելու
Համ աբ արմէքաւոր
կաո րներ գրեթէ բո -
լոր
Հայ գրողներէն :
ՊԱՏՐԻԱՐԲԻՆ
ԳԻՐԲՆ ԱԼ–
Պոլսոյ
թեբթեբբ
կբ ղրեն թէ ներքին
գործերու
նախարարութիւն
ո աբւլիլած է
Գարեւլին
պատրիարքի
ղիրքր,
«ԱչիւարՀի
լոյսն ի
Հայս», որթար,էմանոլաէէ է «
էրմէնինին
տիւնեա
րչրղր»
, (Հայ"՚–ն
աչխարՀի
լոյ -
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵՍՏԻ
Հոկտեմբեր
2
,0ին
յ
էք՚*Լ
Նորմալի սրա—
Հին մէք
(78
Ո-իւ–
՝թ.ԱԱւաի1ւէ)
տեղի
կ՚ունե
նայ
Թրիփր-իքի
նուագաՀանգէսբ
, ուր
Պարթոյի,
Րիվիէի,
Ֆուրէի
կարգին
Գո~
Հաբիկ Վաղարոսե
ան պիաի նուագէ
իր Հե
ղին ակո
ւթի
լննե րէն
« Ա ոնատ
էլաչէւակի
Համ ար»
չորս
մ ասեբով
; Այս կտորին Գ •
մասին
մէք «անասւնթէ
էսփրեսիվօ»
ներ -
չնչուած– է Ներսէս
ՇնոբՀալիի
«Սիրոյ
քու
Հուր անկեալ
յեբկիր»,ո
մե,լեգիէն : Տա -
ղանգաւոր
ղա շնա կա Հա րո
ւՀ ի ին ա յս գոր-
ծր սլիաի
ունկն
ղրո
լի
առաքին
ան,լամ
րէ–
լալով :
ՀՅԱքԻԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(170)
ւՊՍ.ՏՍ՚ԱԿԱ1ւ
ՎԷՊ,
364 - 400)
բ.
ԳԻՐԲ
•
9 – ԱՐՏԱԳԵՐՍ
Այդ
թանկաղին
գնդերբ ա յն
ասաիճան–
^անր
էին , որ ականքների
ւիոխաբէն
,
.կարթաձեւ
ճա րմ անգնե
Է,Ո,Է քարշ
էին լն–.^
կած
թ""էէ երկու
Կ"ղմից • Ի"կ նրանց^^
^ա յբերբ
վեբ քանում
էին
ղանղա
կաձե
՚լ՝.
վւն^իւլեերով,
որոնց
իւրաքանչիւրի
մէք
բռնուած
էր մի-մի
խոշոր
գոՀաբ :Մի
մ արգարաաշար
շ՚էթա
յ միացնում
է ր
գլն–
դերի
երկու
ծայրերբ
եւ՝ ի^ում էբ մին
չեւ
կուրծքբ
է
Պարանոցին
կրում էր նոյն—
պէ ս
ղ ոՀաբա,լարղ.
մ անե ակբ , "բից
քաբչ
էր
բնկած
աբքա յական
լանքաց պատիւր
,
–որբ ճաճանչաւոբ
լուսնի
ձեւ ունէր ել
Հան,լչւ,ւմ էբ էիաււաւոր
կոլբծքի
"/.Ր՛՛՛յ՝
Հոլանի
բազոլկնե
րբ
ղարքէսւբած
էին ոս–
•կեա^ ասլա բան քաննե րով , իսկ աք
ձեռքի
^Կ՚՚յթ/՚
՛ Լ Ր ՛ " յ
՛ի՛"յլո՚-մ
էլ՛ թաղուՀու
յա
՛աուկ
՛լատանին
: Նա Հաղել էր
ծիրանի
սլարե՚լօա
, որ երկար եւ մեղմ
ալի,^երով
իքն
ում
է ր մ ինչեւ
ոանեբր
, որ կրում
է ին
նախ չուն , մարգարաաՀիւս
մաշփկ^եր
:
Մ էքքը պնդած էր միաձո
յլ ոսկեա յ
լա
յն
քամաբով,
որի ծայրերբ
առքելից
կցուած
էին
երկու
ականակուռ
վաՀանակնե
բով։
Ուսին
կրում էր թեթեւ
սամ ո յբենի
թ/՚կ–
նոցբ
^ որ պատած էր ւէարդագոյն
թաւի–
չով։
Նբա աք կողմ ում
, առաքին
տեղում
,
կանգդնած
էբ Ա ուշեղ
Մ ամիկոնեանբ
Հա
յոց
ԴՐՐքերի
լնգՀանուր
սսլալ՚ապետբ
:
Յետս
յ ԱաՀակ
Պարթեւբ
Ներսէս
Մե–
ծի
ոբղին : ՚Իրանցից
ներքեւ,
իրանց
աս—
տիճանի
եւ
տււՀմային
ղե
րաղանցութեան
Համ եմ ատ , կարղով
շարու ած էին զանա
զան
նախարարնեբ
եւ ղանաղան աւագ —
նեբ։
Վերքյ,նների
թւումն էր
Մեսրոպ
ս՚արօնեցին;
իսկ ձախ կուլմում
,
նոյն
կարգով
, կանղնած
էին ազատանի կա -
նայք
եւ
օրիոբղներ
, որոնք
իրանց ա —
մ
ուս
իննե
րի
Հեա րեբղն
է
իե
մտել : Բոլո
րի
ւէէմքե
լ՛ի վրա
յ ՛եկա լ՛ո
ւած
էր ան սաՀ–
սան
ուրա խութ
իւե
, բոլորի
"՚շքերր
՛իա յ–
լում. էբն խորին
բեբկրռւթեամբ
;
Հան՛ւլ՛
.աղաննեբից
ոշ ոք նս՚ոած
էր ,
րացի
,^ ։..չ
՚.
սլիս ղո պո
ս բ , Ն՚-րսէս
Ա՛եծի
աե
էլա՚կ
՚՚՚֊՚ր
.
որին
ն՛ս
իլր
փոխանո
բ՛է
Գրոից
լ"եէի
էին լինում
նուա ՛էաբան -
ների
ձայներ
, եւ ամրողք
բ^րգր
թնգում
էէւ ցնծութեան
ա ղա ղա կնե ր ո վ
է
Իսկ սրա–
Հում
աիրում էր խորին
լււութիւն
:
ԹաղոլՀին
դարձաւ
գէոլի
Հանգի սա -
կաննե
բբ ա յգ խօսքե րով •
—~ Երկարաաել
սլաչաբսւմից
յեաոյ
,
վերքասլէս
ՇապուՀբ
թուլեց
մ ե ր բերգԲ :
Նբա
րոէոբ ա Հար կու
ղօր
ութ իւններբ
փշրուեցան
մեբ
ապառամնեբի
վբայ։
Բայց
աւե
լի քան ասլառաէէնեբի
ամ բու -
թիւնր,
անխոբտակե
էի եւէաւ
ձեր քա քու
թիւնբ,
ձեր
անձնաղոՀութիւնբ,
իմ սի
րելի ղօբապեւոներ : Տէրր
ում աուեց ձեբ
րազուկնեէ՛ին
եւ գուք
^ իլւբեւ
լաւ
Հերոս–
նեբ
, Հեբոսաբար
կռուեցաք
մեր
Հա
յ / ՛ ՛՛՜՛յ
նիքի
վայբաւլ
թ^ամսւ
ւլէմ։ Գաք ասլա–
ցսւցիք, որ նրա արմանաւոր
՛գաւակներն
էք : Գա^ռն էբ ա յգ
ե րկասատեւ աաաե –\
•,11
ե.
ղ՚"բղ
՚ է / ՚ " ՚ ձ
;ե։
•ւ՛"
• ՛յ՛
Բի
յգ
է
,ր էլա բատս
լ
ս
Ր՚սղմր եւ լփ
աւլէո՜սեբո՚Լ։
՚ ի ա ՜ ւ ՚ ն էբ,
կրկնում
եմ , ւ։բովՀետեւ
բացի
օտար
թտնամուց
,
ւ1
՚ենք ստիպուած
էի՛՛ք
՚ / " " ՚ – ՚ ^ Հ
ել
մեր
Հ՚սլ՚ս՚՚լաանեբի
՛էէ՛ք : Աեր թշ^՛" -
մուն առաքնռբգում
էին մեբ Հաբաղատ -
ներ.; : Որ՚լին
կուում էր Հօր ՛էէմ՛ ,
ե՛լ -
ք՚՚՚՚յՐՐ
եղբռր
ղէմ ; Եւ Գրա ՚քէԲ՛ էր ձեր
Հա յ բ ենա
ս ի բո
ւթ ե ան
բաբձր
ուլին , ոլ՛
ղուք
է/"նայեցիք
ձեր տոՀմա
յիննե
րին , եւ
նոանղ
։լէ քե րին
՛լէն քով
"լ,ս,ոաւ, ե՛ա
՚։ե -
ղի.ղ։
Գո՚Լում
հմ ձեր առաքինութիւն
եւ
տալիս եմ իմ
մ ա յբական
օր Հն ո ւթ
ի ւն բ
է
Ամ էնքբ
լո ութե ա՛քր Գլ՛"՜/" խոնա
րՀե -
ցին
^ աբտա յայտել,՛,է
իրանց
խորին
^որ—
Հակաէութիւնբ։
Նա շարանակեց
.
Բայց
քէեռ չատ դործեր են
մնում
մ եզ կաաարե
ԷՈԼ
, եւ ամ ենա գմուաբ
ղոր
ծե բ :՝<Մենքիմշնամուն
՚խսնեցինք
մեր
էէե բգի
չորեքկողմից
, բայց ո՛չ մեր աշ
խաբՀից : Մենք պաչտպանեցի՛նք
մեր
ան
ձերր,
րայց ո՛չ ՛ք ե ր աշխաբՀր; Աեբ աչ
խարՀբ,
մեր սիրելփ
աշխաբՀր,
դեււ գբ–
բած է նբա բա ր բա րոս ութ ե ան առքեւ
: Ես
աաբակոյս
չունեմ
, որ ՇապուՀբ,
այն -
պէս
ամօթալի
կերպով
Հեռանալով մեբ
բերդի
սաոբոտից
, պիտի
կարողանա՛՛՛յ
աբւլեօք
մոռանալ այգ գառն
վիրալս -
րանքբ : Նա իւր մաղձն
ւ
։լ
թոյնբ կր թա
փէ
^ ,,ւնշուշսէ , մեր աշխարՀ
ի միւս ան-
պա
շո, ՛՛լան ՛քնացած
տե՚լԼ
բի
վր՛"
ք\ ՝• Ի՛՛կ
,սյսսլիսի
՚ոե՚լեր
սակ՚սւ
չեն
յ
Աեբ նախա–
րարնե
րից
ոմ,սնք
,սյնքան
երկչ,,տ ղբտ ֊
նուե ցան , ոբ իրանց
ել՚քլիրր
թալին ան
՛ո է բ ք՛ւ
լի
աիւ ան ՛էէ ՛գի
ղանաւլան
կուլմեր :
Նբանց
ա՛քրոցնքտրբ
գրաւել է
թշնամին
։
Նրանց
լնտ՚ս՜ւիքւ՚երր
րանտաբքլու՚սծ
են
իբանց
սե։իակ,սն
ամրոցների
մէք եւ
սլ՚սՀ–
ւում ք՛ն որսլէս պաաան՚լ ;
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
