4
յւսւժ՚եուփն
:
Ջդիսէեմ
ււ՛վ սաեղհեԱ
աշիւօրը
ԱՈքցիա -
ձ/՚գմի
ււչաւէւմւււթեսւն
մէ9–. Ո՛ր ՚ոնաեսա
֊
գէէոր
մսէսւհ եց քնքել գրամլլ,
աեւլր
դնել
«ա էիէօրր»
: Հա
ԼՈ
է-ակա
Ալ
թաէլուահ՝
է
վէ–
ճաէլաւլրսւ1լաՆ
տ"՛խսւոէկ՚է։երու.
եւ.
Հաշիւնե–
լւու. մէք,
որոչելոլ
Համար
աշ|սօր|ւ
քա
-
Նակր ;
՛Բարա կերաի
րոլոր
ւլէւրհ՜ե րո գէ՜շ Կ՝ըն
-
թանան
. -
Հ<\քա1լ քա ր ի ւլորենէ
մեհ՜ մասր
գրասաներուի
ե՚էւք աեգափոէւում
ՂՒ՚՜՚Լ
է
մէնչեւ.
բերում
ենք կւոլեբր
, ք է ր ք ի
ւ քի
մ ա ս ը մքւում է ճ ա ն ա պ ա ր հի ն » ,
կ^բ"կ
գի^–
գացէ
մ ս ;
Գէււլացէներոէնւ
արգէլու՚ոՆ
է էրենց
սե
փական
անա
ս ո ւնն ե ր ո լ Համար
խոա
Հա
-
ւաքել. «իաաՀարէ
օրերէն,
Կ"է1""՚ւ1՛ նա
-
(սագաՀբ
ւ ղ ա հ ա կ ն ե ր է ր դ ր ե լ
եւ
չ է ր
թււզ–
ն ո ւ մ ռ բ գ ի ւ ղ ս ւ ց ի ք խ ւ ե ն ց կ ո վ ե ր ի ե ւ
էծե–
րի հ ա մ ա ր խ ո տ
բ ե ր է ի ն սսւրից կ ա մ
մ ի -
,յակնեըից.
էնքան
խոա
մնաց
սարերում
սբ ասել
չի լէնէ»
, կ՝րսէ
ուրէչ
մբ։
Կոլխալի
անասուններր
ձմրան
մէք
խոա
չունէն։
ինչո՛՛ւ., ՈրովՀեաեւ
կոլխոզի
նա֊
վսագաՀո
անփո լթ է
գանուաՆ
Աւելցնենք
ա
լս
րոլորին
վբ"՛
լ
՚"–1՚ԷԼ
թեբութիւննեբ
֊
իքեքենաշարմ
արօբնեբր
, աարիներէ
է
•վեր
կբ վերանորոգուէն
, բայց
չեն րանէր
.
^չբքկեգրոնէց
գուբս եկանք աոօք
փւա
-
ոօք , մէկ
է լ աեսնենք,
այս
անիհահներբ
(մեքենաներր)
սկսեցին
խռխոալ.
Հազալ,
փռչաալ,
Հիւանգ
ձիերու
սլէս, մի
մամ
•գալէս
ենք. Հինգ մամ
՜կանզնում
.
մէկբ
կարզի
կր քցէինք,
էն մէկն
է լ էր փչա
֊
նոլյմ
(էք Ա.
293) :
կաաարեալ
րնելու
Համար
կ"լ1՚""1ի
ան–
կագմակեբսլ
վիճակի
սլաակերբ
Հեղինակբ
կո նկարազրէ
գոմեբբ,
ոբոնք
խարխուլ
վիճակի
մէք են , ու .ձմբսքն օրերուն
քուրբ
ւկր կաթկթէ
• կենգանինեբբ
պէաք
է փո
-
խագրել
չոր
զոմերու
մէք., բամնել
գիւ
-
ղացիներոլ
միքեւ
Կ՚երթան
բրուա
Մանկասարէ
մօա,
ա–
նոր
ղոմբ վւոխաղրելու
Համար
անասուն
-
նեբու
մեձ– մաս ո
ԱՀա
թէ ինչ կ՝բսէ բրուաբ
:
« Գոմ ր լաւն
է, մէքր
ի՞նչ
կայ
որ ,
Հրես
մի կով
ունինք
միայն
• ի"կ մամա՛–
նակին
, էս աեղ
չորս
կով
էի կապում
. ե–
բեսունո
ինբ թուին
(1939)
երեք կով
, մի
երիձք
ունէի
.
յ ե ս ա յ չ թ - ա լին խ ռ տ
բ ե ր ե ն ք
Սարից.
մորթեցի
: Օղո՛՛ւա
արին» :
.Բրուաբ կ՝աւլաքարկէ
ղաբման
մբ.
« Երեք
Հո՚բիւրից
աւելէւ
հուխ
ենք ,
եթէ
ոււլենք
մեր կոչխողբ
Հաղար
կով
կբ
սլաՀի , իսկ եթէ
ամէն գրան
էլ երկու
լի -
նի , վեց
Հարիլրի
կր Հասնի,
աարին
թե
-
կուղ երկու
Հարիւր
մսացու
աուր քաղա
-
քին
. • •» :
«Բայց,
կր Հակաճառէ
նախագաՀբ
,
եթէ
կոլանաեսականբ
երկու
կով
պաՀԷ։ ,
է լ ղորձի
չի ղնա
^
Եբկու կովբ
եբեխիքն
ու
պաււաւներն
է լ կո պաՀին,
միայն
թ ո յ լ աուր սարից
ու
արաերի
միքակներից
խոա
բերեն,
էն
խււ֊
աբ
որ մնում
է ձիւնի
աակ
. . .» :
^ւՏԱՌԱԶ»
ԻՒԵՐՒՕՆԸ
(178)
Ս Ա էքհԻԷԼ
(աՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ, 364 - 400)
բ.
ԳԻՐԲ
9 – ԱՐՏԱ՚եԵՐՍ
«Բեգ
վայել
է
մեէՒաբել
այն
բնհայով,
.որ ամենաբա
րձրն
է արքայական
պար
֊֊
գեւնեբի
մէք։
Գու
այմմ
քո
Հղօր
ուսերի
վբայ
ես աանում
Հայոց
աշվսարՀի
բոլոր
հ՜անրութիւն
բ ; Եւ ես այղ ա բմանի
ուսե–
ԲԲ
կր զաբղարեմ
այն վեբարկուոէէ
ւ " / ՛
.մ ի մամ անակ
կրե
լ է իմ թաղաւոբ
ամ ու
սին ր :
Ոպաբապեաբ
խորին
երախաաւլիս՚ոլ
-
թեամբ
հ-ունր գրաւ
աիէլնոք աոքեւ,
եւ նա
ձղեց
՛հր ա
ուս ե ր ի
ւէր ա լ
սւ ր ք ա յ աղղ ե ս ա
վերարկուն
:
Տեաո
յ թաղ
ուՀին
մեբձե ցաւ
բնձ՜աների
մ թե բքին , վեր
ա։ւեց
մ է։ ոսկեա
յ բամակ
,
.եւ մօաենալով
Ո՚աՀակ
Պարթեւին
, ասաց
.
Բա
Հայբբ
^ ԱաՀակ,
իւբ
Հ ա լրեն
իքի
.ամենաՀասաաաուն
՜նեցուկն
էր , ել
նրա
.սէւրո ք Համ ար՝
ա յմմ
կրում
է
աքսորէւ
այւամանական
կեանքբ
: Բո վեՀափաո.
ճա–
Բբ ո ւաբ
կր չա բ ո ւնա կ է •
• « Եթէ
ամէն
կոլխողնիկի
էրալսլնք
աաս
որ իբիկունր,
ղորհից
յեէոսյ
իր Հա -
մար
մի բեռ
խոա
բերի,
մի նոբմա
էէ.
Հաւատա
երեք
է լ կբ կաաարէ
:
Որ
աեղ
չաՀ
կայ,
ւս յնաեղ
ղի՚-ղացին
ասլան
է
կտրում
» :
ծէ,
նախագաՀբ
խելքի
ինկւսՆ •
« Գա չաեսնոլաձ՜
Հարստութիւն
է
էւնչո"լ
բաց
թողնել
ձեոքից
• ։ղիաի
զՐ^Լ՝
մինիսաբների
սովեաին
եւ
կենտկոմին
,
Համ։։ղիչ
։իաստերով,
ցոյց
աալ
բբուտի–
աս։սհների
օալտակա րութիւն
ր » (Բ •
80) 1
Այս խօսակցութիւնբ
ամէն
բան
կբ բա
-
ցատրէ
. արղիլուահ՛
է անՀատական
կա
֊
Րիքի
Համար
,
աչխաւոա
նքի
մամ եր էն
գուբս էսոտ Հաւաքել
իլոտո
կբ փճանա
յ
ձիւնէ
աակ
, կոլխոզէ
նախաղաՀ
բ
իրա
-
ւ։՚ւնք
չունէ։ , իր
պատասէսանաաուու
՜
թեւսն աակ՝
այղ բանբ աբաօնել
• պէաք
է
՚ւՐ^էէ
Համոզել
մինիսարների
խորՀուրգբ
,
եւ. էթէ
ասոնք
Համուլոլին
, արղեօք
կր
վերքանա՛^յ
Հաբցո
• • • :
Կոլփւողփ
ղմո ւա րո ւթիւննե
րէն
մէկն
ալ
մեքենաչարժ
։ււբօրնեբ
ճարելու
խնգիրն
է ։
էքՍւխագաՀ բ պէաք
է լ։սլ
յա րա բե
րութիւն
նե ր պաՀԷ ւոբակտորնեբոլ
եւ մեքենանե
-
բու
վարիչի
Հեա,
այսինքն
զայն
«կե
-
րակրէ»
:
—
« Գոնէ երկու
արակաոր
ո ւղա րկե
լ
մեր գաշաբ
: Ուղո՞ւմ՛
ես որ վարի
պլանբ
(վարուցանի
հ^բագիբբ
ձախողուի)
,
որ
ինձ
Հանեն
նախաղաՀութիւնից»
.
Այս
սեէլմ խօսքի
մէք կայ
ամբողք
ող -
բեբգսւթիւն
մբ։
^թէ
՚Լ՚"1՚Ւձը
ձ"՚^ղ՚"րկէ
տրակտորՏւձ^Հ»՝
Բարակերաբ
չի կրնսւբ
իր
վարոլցանքր
կատ՛արել
մամանակէն
; Հունայ։
կր փճա–
նայ
Հողին
մէք,
պլա՚նը
չի կաաարուիբ
,
ւսչէսօրի եկամուտբ
կ՚իյնայ,
նախա։լ։ոՀր
կբ կորսնցնէ
իր պաչաօնբ
, գիւղացին
ա
-
նոթի
կր մնայ
. . .
Եւ իքանւլաաեան
մէկ
նոր վէպ
մր
կր
գրէ ••
Այսպէս
են ղիւղին
։լորհ^եբր
, բսա
իլան–
ղաւոեանի
նկաբաղբաձ–
ու
Ներկայացուցահ–
վէպին
:
իսկ
եթէ պաաաՀէւ
ոբ ամէն
ինչ լաւ
բն–
թանայ
, ՆախաւլաՀէր
կո ստանայ
լենին
-
եան
շքանշան
, գի՚-ղր
կո փրկոէէ։
:
ԱՀա
թէ
«ինչ բանից
է կախուաՆ»
ղի՛֊–
ղէ ճակատագէրբ
•
Վ.
ՄԵԼԻԲԵԱՆ
«էքմիահ-ին»
ամսագրի Յուլիսի թիսէՔ
կը քաղենք հետեւեալ տեղե կու թ֊ի ւննե րը •
Տուլիս
՚շ^ին Աալր Տաճարէ։
մէկ
։ղա–
տ արաւլ ին ներկս։
լ եւլաւ
մեհ՜ բաղմ
ութիւն
մր,
։։ր։։Նց
մէք մ։սսնաւորա\բաբ
ֆրանսա—
Հալ
ուխտաւորներէն
էսումբ
մբ : Իսկ
Տու
լէս
մէկին
էքմէւաձ–է։Ն
այցելեցին
խ։։ւմբ
մբ ամերիկաՀա
ք ուխտաւորներ
որոնք
վե–
Հար։սնէէն
մէ9 բնւլունուե
ւլանԱմ ենա
յն
Հա
յոց
կաթո։լէ։կոսին
կո։լ։քէ ։ Ն • Ա • Օհ՜ու ֊
ՏՈՄԱԵՐ
&՜ՏՏ;։։։։;;։։։տէՏ։։։։։։;;։>։լ։;։/
1 / ե Ռ Ն հ Մ Ա Լ
1ՈԳՍ
Տէ..
Տղաո , քալէ եկեղեցի
երթանք
. . .
Ո՞բ եկեղեցին
;
-
Մերէնբ
:
Ջեմ
գաբ
.
՚.
~
ինչո՞ւ
:
Բ։սՆ չեմ Հասկնար
։ Աա
քուէէ
եկեղե–՝
ցէն
կ՚երթամ
. . .
֊
ՄերէՆբ
չէ ...
Բուկ.լ
շէ , րայց
էմս
է :
ք՝*"յց
ան
Հայու
եկեւլեցէ
չէ :
՚ք՚րիոաոնեայ
եկեղեցի
է , չէ՞
բաւեր։
Ոչ, աղաս։
Աեբ
եկեղեցիին
մէք,
Աս–
աուհ՜ոյ
Հեա
միասին
, ազգն
ալ կայ ...
Ո՞բ
ազղո
:
Մ եր աղղբ
:
Մենք
աղգ
չենք
Բերանգ գոցէ , Հիմա
լեղուղ
կր կա
֊
րեմ
...
0" , փափա
, էնչ Հէն ~ գլուխ
մարգ
ես : Այս երկիրն
ես,
ուբեմն
այս
աղղին
անղամն
ես : Մ ոռցիր
ստ
«երկիր՝»բ
Մ ոռնա՞՛ մ . . . Ա աիկ
բրէ
աս
աչ
-
էսաբՀիս
մէք քանի
մո բաներ
կան,
ոբոնք^
մինչեւ
գերեղման
մտնելս
պիտի
չմոռ
-
նամ ; Ն՛ոխ , մեհ՜ Հա քրիկգ
եւ մեհ^ մայ -
րիկգ։
Տեաոյ
մամաղ
, յեաոյ
քեղ,
յեաոյ
մեր
աղղբ,
մեր
եկե։յեցին
, մեր
լեղուն
,
մեր
Հայբենիքբ
Աւոոնք փ։որ չեն կչտացնեբ
՚ • •
Փոր
չեն կշաացնեբ
, բա
յց
մ արգս
մարղ. կոչուե
լու
արժանի
կ^րնեն
;
Անիձ^
^ ՚ ^ ւ
ր.ււ՚".ւ ՚"յն Հ՛"/.՛՛., "ր իր
"՛ՂԳԱ
ԿԸ
մ ոո^։ա յ ։
Նորէ՚՚՚Ն
խրա։ո
աալու
ելար : Փափա ,
ինձի
նա յէ , ես աաս
աաբեկան
եբախայ
չեմ
: Բսաներկոլ
տարեկան
եղալ. Եո
ինք
զինքս
կրնամ կառավարել
առանց
քու
աղղէլգ , քու եկեգեցիիգ
եւ քու լեզուիգ
։
՚ " Ղ 1 Լ ՛
1
"՛յգ
եկեղեցին
եւ այգ
լե
ղուն
միայն
էքմս չեն , աղաս : Գուն
ես ա
-
նոնղ Ժառանգոբգր
: Ե"
, այսօբ
կամ,
վաղր չկամ : Օր մո պիաի
ամուսնւսնաս
Հալ
աղքկան
մբ Հետ
եւ
• • •
Հալ
աւլքկան
մրէ Գուն անանկ
գ^
^–
Ես անանկ
ւչիտեմ
եւ անանկ
։սլ
պէ
աէ։
բլլայ
: Զաւակներէլ
մեր եկեւլեցին
՛ղի–
տէ։ մկրտուին
, Հայերէն
պիտի
ս։։րվին,
Հայու
ղէլացում
սլի։ոի
ունենան
՚ ՚ ՚
Եա
, եա ,
ւլոլն
այ՛լ
յոյսով
գնա։
Ե"
այսաեղացի
եմ , քու Հա լաստւսնւլ
ալ քե -
՛լի \ քու եկեւլեցիգ
ալ,
քու լեղուգ
ալ ։
Լռէ ,
անսլի։ոան
I—
ինհ՜է։
ն։ոյէ
վւ։սվւ։ս , եթէ տսանկ
շա -
րսլնակես
, ես այս տանո
մէք
ղւ։բհ՜ չու
-
նէւմ ; Գուբս
ոլիաէ, ելլեմ
եւ մինակս
պիաէ
ապրիմ
: Ես քու խրատներուգ
պէտք
չու -
նէւմ ...
Այս աունէՆ
ւլուրս պիտի
ելլես,
մի -
նակգ պիտի ապրիս
• • • Ելիր : Օր մր
է,նհ՜ի
պէտք
կ՛ ուն ենան ս ; ինհ՜ ի ալ,
խրատնեբուս
ո՛ւ
:
Լեղուս
՚Լլ՚այ
չերթար
, բայց , ւլիտցա^
Րլլաս ,
Օ ր
մր մեւլալի
էղիտէ։
։լա։ւ
. • . Աստ–՜
ուահ՝ Հետգ
բլլայ
, ղնա
...
՚
Երկու տարի
եաք
- Փավւա
կրնա՞ մ նեբս
գալ
:
Տունո
քո՚^կ՚է
է
I
՚ալաս
, եկուր
:
ինչ
պէ՞ս
ես, աղէ՞կ
ես... Պեթի՞ն
ինչպէս
էէ
թ՜ոռնի՛՛կս
: Ե՞րբ եկար ...
Այս աո.։ոու ՚ • . ,իա։իա :
ի՞նչ
կայ,
է՞նչ
ունէս , աղաս
:
Բաժնուեցանք
: Գլուխբ
աոաւ
։լբ -
նաղ
յ
Եր՚սխան
էւնհ՜ի մնաց
։ Հոս
կրնա՛՛՛մ
բերել։
Մ՚ոման
կբ նայի՞,
կ՚րսես
...
Բաժնուեէ
Ին.
ւՀեցալ
թոոնի՛^կս
սւր է . . .Գնա , ղնա բեր : Աա
-
ւՐաղ. երք։ւ։նկութենէն
պիաէ,
խե^.թենայ։
պատմէ
նայիմ
• . •
Պաամելիք
շատ
բան
չկ։ս
յ , վւափա
ԱմէՆ
օբ կոէ,լ կար՝ տունո : «Գուն
Հայ
ես , ղուն
խե։լճ
աղղի
մր ւլաւակն
ես , ես
քու
եկեղեցիդ
չեմ գար
. . .» Ալ
,
սրաեղս
եկաւ : Օր մրն ալ ձղեց
, ւլնաց • Բանի
մբ
չաբաթ
կրնա՛՛մ
Հւ։,ւ ասլրիլ : Փափա
, իբա–
ւուեք
ունիս
եղեր
. . . Երբ
Հ՛ս
յ ձՆահ– ես (
ալ ուրիշ
բան
չես կրնար
րլլալ
եղեր
. • •
թոոնիկգ
կրն,ս՞նք
մեր եկեղեցին
մկրտել։
Մ ամ ան
Հա լեր ԷՆ կր սորվեցնէի
անոր
է
ի՞նչ
կ՝բսես
:
Աբ՛
, ալ,։ աղաս
. . - Հիմ ա ,
մեոՆիմ
աչ
Հողս
չէ : Գնա
բեր թոռնէլկս
;
Հարսնիք
ունինք
այսօր
: Ազգբ երկու
Հոգի
շաՀե ֊
ց՛"՛."–
՝՝
•1;...,^,..։.
ԵՒՐՈՊԱՑԻ
թիւնբ
։գա տաս խանե լո^
ուխտաւորներէն
Պ՛ Աբ՚ոմ
Տոլիկեանէ
մաւլթանքնեբոլն
,
յայ,ոարարեց
.
—" Գուք
սկէւլրբ
կր
՛լնէք գէպէ
Ա
. Ա–
թոռ
,ււխէոա։լն։սցութիւն
մբ Հայբենի
Հո ֊
զէն Ներս ։ Այսպէ սով
առիթ
պիտի
ՐԱայ
մ օտէն
ղղալու
Հա յրենիքի
քաւլց
չ։ ո
ւթիւնբ
եւ նուէ, բ։։ւ կանո ւթի
ւնբ
; Պիաէ։ փափա
-
քէ ինք
որ ա յցե լոլթիլններ
լ։
կաէոէսբսւէին
մ ասնա ւորա րար
Ա եպտեմրե
բէ։
րն թացքին
,
ոբովՀետեւ
մինշեւ
այն ատեն
շաա
մո
փո–
փոխութիւններ
պիտի
բլլան
,
ինչպէս
Մ ՚" յր Տաճարէն
ներս
ա յնպէ։/
։սլ ամ
բողք
շբշափակէւն
մէ ք : Այ"
շէւն ւս բ ,ս բ ո ւթ ի լն–
նեբոլ
Նէ։ր չրքանբ պէւտի սկսի
լտակապէս
Աւիիւռքի
Հայութեան
սրտաբուխ
նուէր
֊
ներով
Ամ ե բիկաՀա
լ ուխտա
ւո րնե բու
խումբէւն
ներկա յացուցի
չլ։
Հ։ս յրաւգետին
լանձնեց
ոսկիէ թանկաբժէք
ինքնաՀոս
՚էբէչ
մբ I
Ուխաալո
բնե րու
միւս անգամներ,։
եւս ի ֊
րենց Հգարպաս»բ
տուին
Աթոռին
պայձա–.
ռուձթեան
Հ՚սմար
;
3)րանստՀայ
ուէսաա
-
ւոբնեբր
նուիբեցին
յիսուն
Հաւլար ֆրանք
Հ
ԱմերիկաՀայ
ուխտաւորներ
ր խոստա
-
ցաձ
են Հաբիւբ
Հաղաբ տոլար
Հաւաքել
^.
սւրղիական
ապաբան
մբ նուիրելու
Համար
էքմիածնի
, բո չո բ կաղմահ՝նե բով
։
կատի
վյրայ
վւա յլում
է Հօր լուսապա
յհ՜առ
աստղը,
եւ այգ
երեւեցաւ
վերքին
կ՛՛է՛ւ
-
ներէ։
մէք։
Ընգունի՚բ
այգ րաժակբ,
եւ
ամէն անգամ,
երբ
բմսլելու
լէնես
գրա
-
նով , յիչիր
իմ ղէպէ՛
քեղ ունեցաք՛
քեբմ
զգացմունքբ
;
Պեբթեւաւլկ,
եբիտասաբգբ
ձ՚՚ւնբ
՚էրեց
եւ \բնգունեց
նբա
ձեււքէ՚ց
գե՚էեցիկ
բա
-
ժակբ :
Այսպէս
առատաձեռն
պա բղեւնե
բով
վաբձատբռւմ
էբ էսելէԱցի
տիկինբ
իւբա
֊
քանչիլրի
քաքութիւնր,
եւ նրա
քազցրա–
խօս
լեղւռւմ՜
ամէՆի
Համար
կայէն
էսիստ
իմ աստա լփ ղովասան,^ե
ր , Համեմատ՜
նբ֊
րանց
տոՀմային
նչաՆակութեանբ
եւ նբ -
բանց
մատուցահ՝
հ՜աււտյւ։ւթիւննեբին
:
Ա ե^ ձ է բ նբա
՝1։ս։է։։արա բների
գոՀունա
-
կութիւնբ
, եւ անսաՀման
է լ։ նրանց
մխի
թարական
ո։լեւոբութիլԿ։բ
: Տէ՛կնոք
ամէն
մ ի ժպիաբ
^ ամ է ն մ է մա յբական
զգաց
~
՛ք ունդերով
լէ, Հայեացքբ
նբանց
նոբ
ո–
ղի , նոբ եէէ անգ
եւ. ս։նձնուի
բութ է՛ւն
է բ
ներ
շհ շ,։լ,լ– • ՝1,բս,նք ուրաէս
էին
,ո ր է՛բանց
հ ։սռայութիլ^ւներբ
ոչ
միայն
վարձաարր–
ւում
են , այլ Հասեացլոլմ
են , եւ մի այն–
(յլի՚՚ի
՚սփ՚ու՚ոմիէո
կնոք
Հէսմակբութեան
են աբժանանում,
որպիսին
էր Հայոց
Տի–
կինբ։
Երբ
աղամ արգեբի
որս բղե լաբա շիաւ
֊
թ Ի՛՛նր վերքացաւ,
ւսիկինբ
ւլաբձաւ
ղէպի
աղատանի
կանա
յքբ , որոնք
պաշարմ
ան
ժամաՆակ
խիսա
փայլուն
հ՜առայւ։ւթիւհւ
-
նեբ էին ցոյց
տուել։
Նրա
գե։լեցիկ
աչքե
րբ որոնում
էին մէկին
,
"ՐՐ
կանանց
խումբի
մէք չէլ՛ երեւում
:
իմ
Ք՚՚՚քեբի
թւում
կար
եւ մի
օրիոբգ
Հե բոսոլՀի
^ ա II
1Ճ1
նա : Ո՞ ւբ
է ԱշխէՆբ
,
կանչեցէ՚ք
այստեգ
Աշխէնին
:
Ո՚չտունեաց
ն աղելէ
Օր է՛ որ ՛լբ
Համ ես
-
աութէ՚ւնից
թաղնուել
էր ; Ա է քւսնի
բո–
։տլէից յեաոյ
ներս
՚լ՚տալ
նա , ւլփնուոբա
-
կան
շքեղ
ղբաՀալոբութեան
մէք :
Բոլորի
"՚ էքե լ՛ ր գա րձան
գ էպի
գե՚լեց
իկ , էէա յե լ–
շ։ս կա՛լմ
Հե ր ո ս ւ։ ւ֊, ի՜հ ֊. Տ իկէ՚Ն ո ղրկեց
նրան
ել ճակատբ
Համրուրելով
, ասաց
.
Ա է՛րե լէ՛ Աչ^խէն , կար
մ է։
ժամանակ,
Հսւն՚լսաէէ
եւ խաւլաղութեան
երքանիկ
ժա
մանա
1լնե
լ։ ում , մեր էէշէսանաղն
օր իո րգնե–
բ բ
իբանց մ՜ատնե բէ։ ճա բտա
բութ
իւն բ
ցոյց
էին
տալիս
գե ՛լեց է՛կ
՚էո բՆ ուաՆնե
բի
մ էք ,
ւէրոնց ո վ լլարգարում
նախա րա բնե բ ի
փա–
ոաւոր
սրաՀներր
եւ
մեբ
տաճաբնեբի
սուրբ
սե։լ։սննեբբ
: Անցաւ
խ ա ղա ւլո լթ ե ան
ժամ անակր , եկաւ արեան
եւ
կո։ոո րաՆ
է։
աագՆապբ
: Եւ
գու , քո գովելվ։
օբինա
-
կով^
մի ղեւլեցիկ
ղաս
ւոուեցիբ
քո
ի շէէւա–
նաղն
քոյբեբին,
թէ եբր
Հայբենիքբ
վը -
աանղի
մէք է, կնոք քնքոյշ
մատներն
եւս,
։։է։ւեղէ։
՛է՛։՛ էսա րէ՛հ , ։ւլէ։ոք է նէ՚ւլուկ
րանեցր–
նեն
է՛՛՛կ թելէ՛ ւէ՚ոխարէն
։։լէ։ոք
ձ՚լեն
ազե–
ղէ՛ ամ րապինգլա
բ բ ։Ղ՚ու աբղեամբ կաաա–
րեցիբ
այղ,
եւ
կ՚սաաբեցիբ
Հրաշալի
կերպով։
Եւ ես,
սիրելի
Աչխէն
,
ա ՝> ա
այգ
արժանաւոր
կամարով
գօտեւորում
եմ
քո արիական
մէքքր,
ցանկանալով
քեղ
Սէւելի
աշվսոյժ
եւ
ւլՕբութիւն։
Տիկինբ
ի՚֊բ
ձեռքով կապեց
ականակուռ
կւսմաբր
նբա
մէքքին
, իսկ
օրիորգը
ոլ -
րաէս ութ
եան արտասուքբ
ա չքե րում
Հնւմ ֊
բուրեց
նբա բարերար
ձեռքբ
:
Ո է՛ւս կանանցից
եւ օրիորղնեբից
շա
-
աերբ
՛հո յնպէս
,։նհ անե բ
սէոացս
՚ն
:
Երբ
ւսլ՚սլ՚ւլ
ե
ւա բա շվսո ւթեան
Հանղ էսբ
էէե րքա–
ցաւ,
ե
։ւլիսկոպոսը
կարգաց
ՕրՀնութեան
մա,լթանքբ
: Այգ
մ իքոց ին
սեւլանատան
՛յէք Հնչեցին պալատական
նուաղա բաննե ր ը
ել թաղուՀին
ամ ենայն
ս ի բե լէ ,։ ւթե
ամբ
՛լա րձաւ գէպի
Հ անղի սա կաննե
լ։ բ ,
Հլ։է։ւլի–
բեց
իւբ էէ՚օտ ճա շե լու
։
Մ ինչե լ երեկո
յ բաւլմ ութիւնբ
պալատ
էւ
՛լւ՛՛՛՛ն
Հս։նգէպ
, Հրապարակի
՚էրայ,
ան
֊
Հւսէքրե րութեամ
ր ս ՛ղա սում
էր նա էսա բաբ–
ներէ։՚Ա : Երբ
ն ր ս
։ Լ ք
յէո
յ ՛ոնո ւ
ե ց ա ն
,
ք"ելէւ
ե՛լան
ոլբաէ՚ւութեան
բարձրաղո
չ
աղ։ս
-
ղ՚սկնեբ։
Ամրոի՚ի
ո։լեւորոլթի,նբ
չ՚"՚ի
չ։յլնէր։
Ամէշ
կս՚լմից
շրի,
։,լ՚ս ,ոե ց
ին
սի
րելի
իշխ՚սններին,
ամէն
կռլմից
\եաւում
էէ՛ն,
ո ր
ձեոքեբի
վր՚ոյ
բ
՚ ո բ ձ բ
՚ ս ց ն ե ն
,
ե ւ
"՚յն՚՚լէս
աանեն,
Հ
։ոոցնե\
նրէսնց
մինչեւ
ի
ր
՛սնց
օթեւա
ն Ն ե
բր
.
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
