<6 Ա 1Ւ Ա Ջ >
«ՋԳՈՐ Ծ Ս ԶԵ Ռ Ա Ց Ս՜ԾՐՈՑ..»
ԱIII ւլմ IIIIԿ ՛հ քււււլա ա
հ կ "՛յ՛՛ "Լ՛" Լ՛ րէ՛ լւ ււ ւ. -
«
Զ ՚ ւ ՚ ՚ Բ ^ "
ձԼւաււլ
։1
/,
ր ււ ւլ
՚"֊՚լ1"լ
"՚ չ""՛
է
մեզ
, ճէլ՛
է
ղւլււլւծ
ււ ձեաւււլ
մԼլաւլ
աքսւլ -
ձա
մեզ»
(*Ւլ– ՛ւ.–
17յ :
Ա՚լօթքչ՛
օե,.
ձ
ա/ւացած , •էլւսա
լ
" ՛ յ "
էզալւբ/,լաւիքէւլ՚/ւլւ,
՛Լ՛՛Է՛ Հ^"" Կբ "էւ՚ե՝1ւ
ար–
աասեե
լ
մե
ր ե վե զե ւլ ա 1լսւ՝եՆե ր լչ եէ. լւալւե ՜
մ էա
սլա II ալնելւբ
՝ ււլւեւէ
ւլոլւէէ է ձեռնալւ
~
էլելկ առաչ,
զրե1</1,
.սյեքսւն՝
ոբքան
«
– ՚ " յ բ մեբ
»
աղօէքքբ;
Ալ. սա/լա
յն , սովյ։ բ ո լէք
ի՛
ւ.ն
ւլաււնալուն
՝
էամաբ
^ , աււլա֊, ուԼա բւս բ
,
ււբ աբաասւս
՜՜ ՝•
նալին
մէաքբ
Հաշա շբհթանաբ
բաո աւլէ •
ւ
աուէ/^եան
֊էեա
;
իաոեբբ
սւաբբեբ
բահ
)
1լ բսեն
,
ա լւա աս ան ս ւլի
ն
մի
"՛քբ
ա ա բ
բել։
( °՝ ) : Անոնք ոբ
աււ աքին
անւլ ամ
սե ֊
ւլանագիԱ
/ Հ ՛ " ^
Ամ ենա
յն Հա
յոց
մեբ
Վե֊էէսՎւաււ
լեւլուին
Հեա,
ոբ ւլբաբաբն
է ,
՚^եաե ւե լյււի ձաիւաւե բ
իք ա բ գման ո լիք ե ա
I՛
մբ
սլաբւլունակ^
"՛յ՛է
բ
՚ԱՈ
-եբուն
մկք
էլբ
•կա
բհ
1,ն ղանե
լ աւլօիք ք
մ բ
,
ԱսաուՆս
յ
յւէ–ւլւլեալ , խնգբելու. ֊էամաբ
ո ւ, «մեբ
ձեււ -
քի
էէոբծ ե բբ
ուղիւլ
բլլան
եւ
յ՛" քո
ւլու
թեամբ
սլսաէլուին՝» :
է՛սկ
֊էա յեբկն
ա չիւաբ֊, ա բա՛ բ Ասա ուա
-
հ^ամաաեանին
մկք, ոբ նոլէբ աբուա&
կ
մեզի
ղուաբճացնե
լու
Համաբ
միայն
կա բ ^
հ՜ես , կբ ւլաէւեմ Ա"ւ աււաո
շ
թ
՛ո/։
ւլմ ՚սնո
լ -
թիւնբ
. « Ալ մեբ Տկբ
Ասս^ուծոյն
վայել–
չութիւնբ
մեբ վբ՛"յ էԱայ,
եւ
ձեոքերնուս
Գ"բհքբ Հասաաակ
մեբ վբայ , մեբ ձեռ -
քեբուն
՚լ՚՚բծքբ
֊էասաաաէ»
.-
հ՞՚նչ
կ
ու յս պաբբե բութե ան բնաւլ բա
յին
իմասաբ
;
Երբ
րսւ՚լ՚էաաենք
զրաբաբ
թաբղմանոԼ–
թ Ի ՚ ն բ Ա ՛՛սկի բառացի
փոխաղրութեան
,
ինշսլկս
եւ Բբամփոնի
,
Զ ՚ " ՚ ո ո կ Բանի՝
եւ
*"յլոց
բաղմաց
գրական
թաբւլմանու
֊
թեանց
Հեա,
կբ տեսնենք
թէ , այստեգ
,
Հաւատա
ր իմ
չէ մեր «թա՚լո
ւՀ ի
՚1՚» ;
Ա՝>ա բն՚սզիրլլ
\ բաււացի
յ .
«Ամբասլնգ
-
հա՝
զզ որհս ձեռաց
մեբոց»
: Ա յս
կարճ
ալա
ր բե ր ո ւթ
ի ւն բ ան ւիովւո էս կբ
կրկնուի
.կոչականկն
եաքբ
:
Եւ
սակայն
,
ր ււ
։ո
թ՚ուռնկի
եւ Շվասլէւ վկայութեանց
, եբրա.
յեբէն
կար՛է
մ բ
Հ ին ձեո աւլէ րնե
բ՜ու
, մ էք
կը սլակսէ,
կրկհո՚֊թիւն՚ը^ւ^՚Հայեւէ^նը-էք՚բն–
(*) 11ւ–1փշ առյյիւ
լքը քյնււսյՅեան պիաի
աււԱեԱ՛ «Հայր Ս՛եր» աւլօք-քր, ցոյց աա -
լու հաւքար թ-է հաշտ չէ էւահւ տէլաւԱա -
կաս աղօթքին րաւՆագիաոեթիւնը ա,րաա -
սանուլին ցանկւււթեանց հետ :
՛լ՛՛՛նէ՛
կրկնոլթիլ՚հբ
^ որ կը կւսզմկ
եբբ՚ո–
յակաե
քեր
էւէսգա կան բաբբաո
է՛ն յաակա
-
՚եիշեեբկն
"է՛՛,
բ ՚ ո յ ց կրկնութեան
մկք՝
կբ
՚ի՚՚է՚՚կ
լ՚՚՚՚յբ,
ուբեմն
նախ
«՚ււ՚լիւլ
ար՛"՛» , յ ե ՚ ո ո յ
ՀՀս՚չո՚լեա»
:
Օսթէբվալտի
էյ
՛ս ր՛էմ ան ութի
ւ՛էւը եւս կը վւոէսկ ,
եբ1լու
աար
բեր
բա
յ կբ
ղ ործաէՒէ : իմասաա բա
֊
նական տեսակէտով՛
Հայել՚կնբ
կբ ֊էեաեւվ,
յոՕ՚արկեին
,
կր ւլործս՚ծկ
Համսւգօբ
բա
յբ , բա
յց
եււ բ յունարկնբ
կբ1լն ՛՛ւթ եան
մկք
եւս կբ գործածէ
նոյն
բայբ
, Հ"՚յե
~
լ՚կնբ
կբ
֊, ն ռանա
յ յունարկնկն
ու կբ
՛լ ոբ ֊
ծածկ
նոբ բայ մբ ;
ի՛ք ասաի՚Ա մօտենալու
աեսակկտով՝
բս
՜
աե ՛լծ ուած
շվ՚ոթութեան
մէք աոաքին
մե -
՚լւսւորն
Հ Հս՚յերկն
առաքին
բայը,
ՀՀ՚՚ւ–
՛ւէ՛՛ւ արա՛» ; Աբւլ , «ու՚լէւգ
առնուլ»
ոճա
-
կ՛ոն ձեւ մբ՛՛ է, "ր, ագօթւսձել
"՛յ՛է
սլար–
բել-ութե՚սն
մէք , էլասլ չուեի
«ոլ՚լի՚լ»
կ՛սմ
«աըգար»
՛լ ւ՚լ՚ծ ե բ կաաա բե լու
ց ան կո
լ
թեանց
Հե ՛ո :
թ՛կ
ամբո՛ւք
"լա
լ՛ րե ր ո ւթ է՛ւն բ երրայս,
-
բան ո ւթ
ի
ւ1ւ
մ ըն
կ , կը
֊է՛ս սաա ՛ոէ աբւլ
էն
"լար
բե լ՛ ո ւթ ե ան
«զ՚էործս
ձեռս՚ց»
՚սնւլ ա -
մբ
I
Այ՛լ աեգամին
արուած
բ՛ս՛ յն
է ,
թա բ ՛լ մէ" ն ո ւթե
նկ թաբ՚էմ
ա
ււ ո լէ՛քէ՛ւն
կ ՛ս մ
լե ՛լուէ
լեւլու
բո
լո բով
ին աաբբե
լ՛ , ո ր
ծ
է֊
ռւ՚ւծ կ ՚էէծբ
եւ
քբ
ի սա
ո1ւ
կ ա կա՛ե
կս՚՚լս՚սլաբ
է տուած
֊.ն թան
ոսա կա՛ն գաւլավւաչւ
է՛ն
;
Թաքյ.
ձ֊\Հ–
1 8 ) ։
Ամե հայն
Հ՚ոյոց
մեր
վե֊
Հափաո
լե՚լուն
կը ՚էբկ • «կան՚լնե
աց ի քքա
բին
ղաբձ՚ս՚ււս
ի –էովիաս
թս՚ւլաւ ոբաց
» :
Այլ
լե՚լուներոգ
թար՚լմ
անոլթեա՚ւ՚ց
մէ՛/ «•
՚1կկ
աեգ
կբ գտնւ՚ւի
այ՛ւ
"՚նունբ,
Աարեն :
Մի՚իթ՚որ
՚սբբաՀայլ,
կբ ղբկ
.
«Բ՛ո՛ւս
,
Յարէ՛ն , ոշ կ յատուկ
անուն , այլ կ Հա -
սարակ
բա՛ւ
է՛նչ ելեալ
էւ Յունաց
բառէն
,
լարրն ,
ւ՛բ թարէլմանի
ին՚էունիլ
կամ
ու -
՛՛ԷԼ՛–
Ա ՚ ֊ " ՚ " Ի
ասելն՝
եւ ԱրեսաղօԱ՛ կւււնգ -
նեաց էլիւր արձան՛ եւ կանդնեաց ի
յարի՛ն
ցարձանն ի հովիտս թագաւռրսւց ,
է ասել
եւ Արհււաղօւէ՛ կանցէւեաց <լվէւ1՛ ն՛ի,
կամ
էլկոթող սսւ ի ունել ցարձանագիր ի յիշա–
տակ յւսւիտենական ի հովիտս թացաւո ֊
րաց» :
Այւ՛ բա ցաւս յ։ ո ւթ է՛ւն ը ոշ ձեւլ կրնւսյ
֊,ա–
մալել,
ոշ ալ ՛լիս : Ա՚՜րէշ
՛է"՛՜"՜
՚Լ՚՚՚րնենք
Ան ս է՛ ՛է" լ՛ չկ բ կտն
՛լն ե լ նման
յոլչար
-
ձաննել՛
Երրայեցւոց
էէ օա
-. «Եկ՛՛
Աաւուգ
ի կաբմեգոս
. եւ կան՚լնեաց
իւր ձե ո՝ն՝^ ( Ա •
Թագ.
ԺԵ •
12)։
Այս «ձեռն»
բաոին
վէո -
էսարկ
՛հ , ա շխա
րՀա
բա
չ,
թա
լ՛՛լ ւէ՛ ան "ւթե
ան
մէք
կբ կս՚բգանք
«յա՚լթութ
եան
նշան
»:
՚Լք՚՚յն
«էճեռքին^
մասին
է Եսս՚յէ՚է՛
ի՚օսքբ
( Գլ
• \)՝ց
• 0) ,
Բ՚՚՚յԱ
Կ"
՚" "լ՛"
շ՛""՛
թ ե ան
֊ է ա –
քլառակորւէեերը
բնագբէւն տուած
են տար
տամ
ա՚եուն
մբ,
ԵՀ՚՚վա
էլբ է։ւոէէէոանայ
տալ ա յ՛՛ "էէ՛"ի ^^յձ"–յ1Հ՚ձ1Լ^ ՚"^
1^
՚
"է՛
՚ Հ " " – " ՛ ՛ ^ ՜
նՐՕԿ ՈՅ Ս՜Ը
ա
գրոդ.ներո^ն
մ է ձ
Այ՚է ԻրէԿ"՚–նր\
փ՛"բի՛լի
այն երեկոնե
-
ւ՛էն կր , ուր անձրեւ
չ՚էալով
Հանգերձ
,
կարծես
անձրեւ
1լոլւլայ...
Կր վ՚նսաէի
Հայկական
ճտշաբանբ
Անել
երելցոէԼ
անցքի
էէբ ՛է կ ք ՚էաայ , ու -
րէչիերուն
օ՚էն՚՚ւթեամբ
:
Եւ
Հազիւ մտած
ներս, աբգէն
կը գբա–~
նուկի
գրո՚լներու
բ՛ս
՛լմ ո ւթ ե ՛ս ն ՛էբ
՚^՚էք
•
Ուրախ
ե՛լայ եկած
ըլլալուս–.
Երկ աբ
ճս
՛են
է
ւՍ՛
՚յ՚էք՛
՛ ն
Հ
"՛յ
՚ լ ր ո ղ \
Արգ,
՚ղաՀ
մը էժո՚լունք
ր՚սյբ
եւ
քձնենք
նեբ ունենալէն
աւելէ, յարգի՝
յսւիաենա–
աեսնենք
թէ
ի՛նշ կը նշանակկ
« ձե
՚ւքի
ւլործ» :
« ^եոք
^ րառը շա՛տ
գոբծածուս՚ծ
է
Աստսլածաշունշ
Ա ատեանին
մէք :
//ւ՚ւաէւ
էաբկ
կբ էսւմաբիմ
նաէ"
բ՚սցատբել
«ձեււք»
բառին
ա յլազւս՚ււ
ն չա՚հա
կ՛ւ
ւթ
ի ւն -
ներբ
, ետքբ
էէեբլուծելու
Համար
Հձւլ՚լոր–
ծբս ձեռաց»
ա ս ա ց ո ւած
քը
:
Հ
ե աաքբքր ւսկան է «Աբիսո
ղո
մի
ձ ե ռք »
ա սա ց ուածքբ
:
Արիս "՛լոմ , ի կե՚հգան ո ւթ ե ան , ՛ս րքա
յից
էովաին
մկք Հ–") կբ կանգնկ
մ ա
չ,
ւէա բեա
յ յ՚ւլշաբձան
մբ, որսչէսւլի
չմսււ
-
ցոլի
իր անունբ,
«քան՚լի
չիք իլք որգէ
"լ՛
յ է ճ ՚ Յ ^
՚լանուն
նոբա» ; Այգ
յ՚"–շ՚"ր
՜
ձանը կոչոսեցաւ
«ձեռն
Աբիսողոմա^»
(/• •
էլա՛ն անուն
մը սլիտի
ձ՚լկ : ԼԵւ է""լ՚՝՝էէ
"Ր
կա
ս էլա ծ ո ւլն ե՜ բ կան
ա
ս ան կ Ասաուծ՚՚յ
մբ
էէմւոսւոութեան
՚ԷԼ""
յ)
՝•
Այս
յուշարձաննե
րբ , ոբոԿւք էբենց
ծ ա~
ւէոււէ բ էլառնեն
վէ էէ ւն
ի կե ւս՛ն
քաղաքակր
թութենէն
, բլէւլաձե
լ մարմարեայ
կէէթող–
՛ւե
լ՛ կ ին էլամ
ս էւ լներ , որոնց
ղա
՛լ ա թի
ն
՛ է յ " " յ կը փ՚ւլ՚ա՚էրոլէր
բտց
ձեռք
Ր \
մասէներբ
1էէ"լէ՛ երկինք երկարած
,
մ էւն-
չեւ
՚սյմմ
Արաբ՚եերբ
կբ սլաՀեն
«ձեոքին»
միասին;
կ՝բսեն
թկ
՜՛՛՛՛յ՛
՚էրս՛կ՚"նութէ՚ւնը
կբ մեռնէւ : ի՛՛՜՛նչսլէ
ս կրնա
յ մեււնէւ/
, երբ
տակաւին
այղքան
՚լբողներ
կա՛ն :
Այ"
"լաբագան
է՚նծէ՛ ՜էամար ալ նոբութիւն
՛էր
եղաւ
. • .
Անոնք
, մեծ՛ մասով , տոկուն
Հա
յեր
կին
, սէեղական
"Բ"Լ
՚էէ՛^ ա՚լէ՚ծ ով
:
Տ " ՚ 7
մ բ,
նո
յն է՚"կ
էլր աղէ ա
, մ իե
1.՚1
՚ոյն
ձեւով
կը նեբկա յանա
յ ;
Աեոնց մկք, շա՛ս ցանցաո
կ էէն
ւլասական
՛է տալորականէէ
֊էալած
եւ մաշ՚սծ
երեւոյ
թը
ունեցսղեեբբ
;
իա
յց
սրաՀին
էս ՛՛բքին
մէք նսասւծ
է ր
բոլոբովէւԿէ եբիաասաււգ
բա՚էւա"ւ.։1. ՛լծ ՛քր ,
ապաՀովաբաբ
նոբ լաւաղոյն
սեբունգբ
նե բկա յացնուլ
կս՚բգացած
ե՛է՛ է՛ր լալ
/՛ա–
՚եաստեւլծութիւննեբր
,
ֆրանսերէն
ւե -
ղ ո լ ՚ ՚ վ ; /՛այց
աՀա
էլբ
մաս՚եակցէր
՜՛այ
գբաւլէ էոնե Ր" լ ֊էէսմ էսխմբում է՛ն
, եւ
քետոյ
ալ էոեսա
յ որ սքանչելի
Հա յերկ
ն էէբ էսօ -
սէբ
:
\քստայ
շւսէսե բու
կաբղին
, եւ է" ե ց է։
որ
ա
լան
՛լո
ւթ
ի ւն բ , եւ
իրե՛նց
ւնել՚ւ
(•••^՝) (իարաւոններ՚ն ալ
ունին
իրէ՚՜՚՚Տ
« արքայից հովիԱւը»
իի^՚նց ցերե((մանւ–
էւ&րուն ՚յաակասւծ հսղամաս ; Ս1շ|սարհի
վրայ ոչ մէկ րան |լնծի հիացում պատճա ֊
ււած է, ահաւսր մեծութեան մր տպաւո -
րութիւնը թ"ղած
յ
որքան պաոյտս փսւ -
րաւոններոլ արք՛այից հովտին
մէյ
, էու
–ք–
ւար ;
/լիլ՛ով
՜ճերմ կց ո լած
սլա տե լ՛ուն ՛էէ՛ա յ
կր
տեսնուի
սեւ ներկով
ձեռք մբ, որ
տնեցի–
ներբ կբ ւգա
֊էԱլանէ
չաբ աչքերոլ
գկմ
Ար՛է, եբրայերէն
Լինչսլէս
արաբերէն)
ձեււքբ
կբ կոչուի
եասւ ;
Հին ատեն,
այս
բառը
կբ ղրոլէր
յադ
,
կը կարծեմ
թկ
Ասւոուածա
շ ո ւ ն
չ Աւոէոեանի
բնղ օր էւնա 1լ էէ
չ^
ներկն
մին , ֊•ա ւանա
լւէ"
ր ա րա
բ՛ս էսօս ,
Լ " ՛ ֊ –
սա՚եցքին
՚Լրայ,
«արձան՛^ բառին
Համա
-
սլա էՈ ա էէէ, ան
յադ
է գրած
իբրե՜Լ
բ՚սցւո
տրոլթէււ1ւ
ոլ բաոբ
յետս՚ւլային
մէոած
է
բնաւլ րին ՚քէք , քէ 1^ մ բ
ճե լափս էս ուած
:
Յար
կամ
յարին
գժուար
թկ
ունենայ
"ւ–
րիշ
մեկ^նութիլն
; Աէսէ՚թար
աբբւսՀօբ
բա
ցատրութիւևր
, թէ
լարին,
յունարէն
բառե
է որ ցցուած
է այղտեղ
ւլրեթէ աեւոեղե
,
քմածին
կբ թուի
ինձ :
Այմմ , երբ մեք ճանէլին
էլա ո շած
է ա
յլ–
եւս
Եբրա
յե՚յւոց
ձեոքբ , շաբունա
կենք ո -
բոնել
ու սլրսլտել
թէ
ուբիչ
ի՛նչ նշա՛նա
-
կութիւննեբ
ունի
նոյն այս ձեււքբ
, ՜ւաս -
նելու
֊էամար
. . . սւսւլմոսասացութեան
;
Ծ–
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
3.
V
Պ– Անդրս^նիկ
ք^արերդեա(1։|
յօդուածաշարքին աոթիւ, ի՛ր հրուէրով–
յաոսւջիկային պիաի բելւեմ պրպտում -
ներս, ուր ցոյց պիսվւ տրուի թ է
"՚–րի2
ս՞Վ
(լրաղած է այս հարցերուն
քննու -
թեամր, ի՞նչ տեսակէտներ բերած են եւ
ո՞րքան հի՚ն է «ում» մասնիկը, միաժա ֊
մանակ պիտի հաստատուի թ է արեւելա -
հայերէնը, համաձայն ապագշւեալ օրի -
նակնելւոլ ,
առնուա՚լն
էտրէէւր աարէ։ աւե
լի
Հին է
քան– - . ԱբռվեաԶ,ը :
Ո Ն –
Գ^՚Լ^՚յէհ.
4
Աբաբատբ,
՚լե՚լեցիկ
ո՛շ մի
այն
էէ ե՛լ
Հայել՛իս
֊էաււաբ^ "՛յէ Բ ՛ ՛ Է ՛ ՛ Ր
՚"յ՚ե
օտար
Լւամ բո ւ,ւէեե բի
վկա
յութեամ
բ , ՛ւ -
բոսք
տէէսել են Ա,լ՚արատբ
երկնասլաց
,
իր
յաւել՚մական
ձէ՚ւնասլաա
գա՚լաթով
;
Լան
քեր էէն , մէք
բ՚-՚լ
մկք, արեւի
ճ՛՛՛ռա
-
գայթսեբից
խայտացո՚լ
ու
՚իայլաւոակալ
լալ՛ս
յէ։
շեր ա եչւով՝
յ
՚լ1լ
ո ւած
գա
ր ե ր ի րն–
թ ՚սցքէէն սառն ՛Ա՛լ ա շան
րի
էի լ։՛ ււլո ւմ ՚ււէ
Արարատ
իշխում
է իր ՝շբքապատի
լեռ
ների վրայ,
իե շսլկս մի արքայ,
իսկ
միւս
լե
՛ւ ՛ե րբ
Սվ՛ բ՛՛՛՛ս
ից
մէէնչե
ւ Արաքս ,
իր
շո՚-րքր
պար
են բռնած,
իբբեւ
իր շքա
-
խումբբ
Այս
սք՚սնչելվէ
լեոբ,
իր յաւլթական
մե–
նակէէւթեան
մ՚^ք, աւելի
Հւգալ՚տ
քան // -
ւլէէմ՚սլւ՚սբ
ՀեԱաւլայի
, ՚էաբձել
կ , ոչ մի–
IIIյն Հայերէէս աոասւղելական՛
ու
սբբաղան
լեոբ,
այլ եւ մարւլկոլթեան
, քանի
որ
Աստուածաշունշը
Արարատին
է
վերա
-
գրսւմ
Ն ՚ ՚ յ ե ա ն Տասլանբ,
ո ֊.րկէ
իքան
մ՛աբւլիկ
, կենգանիներ
ու թռչոլ1ւնե
ր , ա
շ..
էսարՀը
բաղմացնելու
;
Երբ Աբ՚որաաբ
՚լիակք
Նա էսիքե
լան
ից
,
ձեզ
թւում
կ մի էլանգուած
,
ցցուած
,
՚էկսլէ՛
Հիւսիս
արեւմ՛ուտք,
իսկ եթկ
գէ, -
տէք
Հարալից՝
Բայազէտից
, կամ՛
Հիւսի–
սից
՝ Եբեւա՚եից
, շատ
յստակ
ձեւով
տես֊
նում էք երկու անքատ
լեռներ
, Աեծ
Մա–
սէսբ
եւ Փոքր
Մասէ՚սբ
, իրարից
բամ-ան–
ուած
անգնղախոբ
ձորով -,
Աեծր՝
այգ
Հսլաբտ
Հսկան, իր
երկճիւղ
գագաթով,
ցցուած
է գէագի
Հիւսիս
աբեւ–
քւ ուտք
,
^"ՔՐււ
էր
Կէ"ՐէԿ
դաղաթով՝
դէպի
Հարաւ
արեւելք
:
Հոյակապ
է Արարատի
աեսարանբ
մա
նաւանէէ Արարաաեան
գաշտից
գիտելիս
՝.
ւքեծ
ու Փոքբ
Մասիսները
իրենց
լան -
քերով
Հտյասէոանից
գրաւում
ե՛ե մօտ
֊էա–
ղար քառակուսի
քի
Լոմ ե թ լ՛
աարածու
-
թիւն :
՛իմս լար կ բարձրանալ
Աբ արա տէւ ղա -
՚էաթբ,
֊էակաււակ
իր շատ
֊էամա չավ։
եւ
ասաիճանաբտբ
բաբձրացէէէլ
կո՚լեբին
:
Գմուալ։
կ , շն։։լ։֊էիլ
այն էսէլայ
քար՛՛՛կ"յ–
տե րէ՛ն , ււբ
՜է բաբէս ա յին
լե
՚Լր
մա յէ՚^քե է կ
լալան
եէ.. փռել
է։ ,ւ կէ՚^քէ՚ն
;
Գ՛ս ղա թ
ի յաւե րմակ։սն
ձի
ւնբ , մէսնա
-
ւանէէ ամառբ
, սառած
կաբծբացաձ
չէ ,
այլ
կէ՚զիչ
արեւի
տտկ,
փավւկաց՚սծ
, ո -
բով
Ալ՚ս՚բ՚սս՚է՛
բարձբանալբ
ւ\ ։սմ
բո
ր ՛էն ե -
բէ։
Հ ամ՛ա բ տայ անե
լի կ :
Այս
կ պատճառբ
, ոբ էայ ա՚ւաս՚պե
ւսւ -
բանութիւնբ
Արաբաաին
տուել
կ
։։։նւ1՚էսս՚–
չե լէ՛
՚։։նունբ
;
Ունինք
Ա
. Յակոբի
աւանգութիւնբ
, որ
Աոէ^բբբ ամէն
ան՚լամ մօտեցած
չերան
ղ.։ս-
գաթին
, երբ յոգնած
եւ ուժասպառ
գիչԼ–
բը
էան՚լչում
է , լուս։սբէսցին
շարունակե–
լու
իր վերելքը
ղագաթր
Հասնելոլ
Հա -
մար , աո էսւօէոեան
իրեն
ղտնում
է
նոյն
աեղբ , ուրկէ սկսած
էր
վերելքբ
Աուրբբ
Համաբեէով
այգ Աստէէւածա
քէն
կամք, այգ
աեղ կառոլցանում
կ էւր վա՛ն
քը,
աղբիւրի
կողքին
Գոյութիւն
չունէէ այսօր
այգ վանքբ,
ոչ
իսկ
Հետքերը
ա^ւեբակների
;
Մինչեւ Արարատի
թրքական
Հո։լ
ղառ–
նալը ,
ղո յութ իւն
ունէր
լեսան
կբծքին
,
մօտ երեք Հաղաբ
մեթբ
ծովէւ
մակեբեսիղ
բարձր , մ ի շաա
փոքրիկ
աւազան
,
կաթիլ
կաթ
ԻԼ Հոսող
աղբիւրի
վր՚եյ
պարզ քա
-
բերով
շինուած
փոքրիկ
կամարաձեւ
խո -
բան,
աոէսնց ի"կ խաչի,
ոչ շատ
Հեռու
ձիլ^յէէ շեբտից,
ուր ^ա
յ ոլէստւոէ ո րնե
ր բ ,
ամէն
կողմից
ղալիս
էին, իրենց
մեղքեբբ
թօթափելու
, իսկ եբիտասաբղ
ամուլ
մայ^
բեբբ
ղաւակ
աղերսելու
Յակոբ
Ա^բնայ
Հա
ւրապեաից
Աբտր։ստի
անմատյե/իո
ւթիւն բ
։ս
յնքւսն
էր արմատացած
է
։ս
յ
ժ
ւ՛՛լո վյ՚՚լի
մկք , ոչ։
երբ
ւղրոֆ •
Պ
արլ՚ոտ
, բնկե ր
ա1չց
ուէժես՚մ բ
իք. Աբովեանի,
1821)
թւին
յաքռլեց
Արա–
րաա
բարձրանալ,
երկաբ
տարիներ,
մ"–
էլովո
ւչ՛
էլ.բ կասկածի
ենթար կեց
Պ
ս՛ ր ր " աի
Հալասսէիացումներբ
,
մ ինչեւ
ոչ՛
՚ււբիշ
լեււնա
ի։ո
յքլ1
։ե լ։ եւ
։լի ան
ա
կանն ե չ։ , նոր ա ր–
շա
լա
էսում բե է ւ՚վ
Արար՚՚՚էոի
ղ։։։ ։լ։ս թ բ
բարձրացան
;
18;)0
թուին
՛էի ա
։։։ կան մկ էլ
ա ր շս։
է ՛ո -
խոլմբ,
ամբուլք
էէւնղ օբ մն։ոց լեբան
՛լա-
գաթբ
եւ կաաարեց
երկրաչափական
ս* յ, -
էսատանքներ
, պա
յ ։1՝ ա՛ե
ա 1լան
նշաններաէ
1լասլուելով
ուբիչ գիտական
արչա՚-ա
-
էսումբերի
էետ,
էաստա
։ոուած՝
Աաւալա–
նի , էլբբուսէ
եւ Գե՚լամայ
լեռներից
Աւլ -
Գաղի
՚լլիսին ;
Այնէ
՚Լէ
եաեւ
ուրի
՛նե
րր^
մ ինչեւ
ա յսօր :
Գմբաէստաբար
Ար։ւ։ ր ։ս տ բ
լե բ կ է ան ՜
ա։սոնեիից
, րայց
մինչեւ
3500
մեթբ
ծովի
մակերեսից
, իր կողեբբ
ծածկու՚սծ
են
բոլսականութեամբ
, իսկ
մինչեւ
յաւե
ր -
մ՚ոկան
ճիւնի շեբաբ,
կբ Հանղիպէք
Ալպ–
եան գագաթնեբին
յատուկ
բոյսեբի
Արա բատ
ի բուսականոթիւնբ
, մանս։
-
լանգ թփուտնեչ՚բ,
շատ
նման են
Աէ՛՛լ ՜
եաննեբին
, միայն
տեսա1լնեբոփ^
աւելի
քիչ
են
-.
Ալպեր
ի գագաթին
Հ աչւում՛
են մօա
49
աեսակ
բոյսեր
եւ թփուտներ,
մինչ Աբէս -
րատինբ
31
տեստկ՝
Համապատասխան
բւսբձբոլթեան
վրայ
;
Այս պէտք
է բացատրել
մ եբ
Կէէմ ա
յի
տաքութեամ
բ եւ խոնաւութեան
պակա
-
սով
:
Աղքատ
է Աբարաաը
նաեւ
կենգանինե
-
բով
ու թռչուններով,
պատճառբ
նոյնն
է՝
անտառներէ,
եւ քրի պակասը
Համեմատելով
ուրիչ
լեոնաշղթաների
Հեա , Արարատի
լանքեբին
ձիւնր
էատ
ա -
ւելի շուտ
է Հալւում
եւ
յաւերժակ։։։ն
ձիւնի
սաՀման
ր շաա
աւելի
բարձր
է քան
միւսնեբինբ–,
Պաաճառը
Արարատի
մե -
կուսաց։սծ
լինելն
կ , ուր արեւը աղատօ
-
րկն
թաւի։։ւնցում
է եւ Հովյլ
սէսեձաբձակ
փ չսւմ
՚սոանց սչատեէ
շի
-,
Տարօրինակ
կ , որ Ար՚սբ
՚"1
"բ
Հակառակ
իրեն
էէյր՚ոյ տեէլացոէԼ
մեծս՚քանա1լ
ձիւնին
եւ
ա՚եձրեւին
, իչ, ձիւնապատ
էլաղաթին
ու
կր^քին
թա՚էնոլս՚ծ
՚լարաւոբ
սա՚ւհա
-
գաշաերին
, ւլուբկ
կ քրից եւ ա՚լբիւրնե
-
Ր Է Յ
՚–
Արա րատից
"կէ՚ԼԲ
ԼԿ աոնում՛
ոբեւկ
գետ,
բացառութեամբ
մկկ երկու
աննշան
աոոլակ^ների
, ձիւհաՀ։։։
լքի ց ՚էոյացած
, ո–
լ՚ոնք
էա՚չէ՚լ
լերսւն
սաորոտբ
էասած
յ
չքաեում
են , առանց
Ալ՚աբատեսւն
գա
շ՛ո
•
եւ Արաքս
է^ւսնելու
;
ճ է՛ լ՛՛՛ից եւ առատ
անձբե
ւի ց
գո
յացւ։ծ
քէ՚եբր,
ան յա յաանում
1ւն լերա՚էւ
^ե՚լ ՜
քուածքնեբի
մէք, էաւանօրկն
/լաղմելՈէէ
մէկ
ս ա ո ր ե լ՛ կր ե ա
յ լիճ Կ՛"՛^ ստորերկրեա
յ
՛էետ , ան յս։
յտ
է։ ւ՚լւլսւթ
եամ՝լ՛ ;
Աբւլեօ՞ք
, այգ
;ւսւորերկրեայ
քյ՚երի
շո -
՛լիացումն
է , ոցնցում
կ էեոը
երրե։1ն
աէէսւոր
ե րկր ա շէսրմ։։։է
;
Յայտնէ,
է
1840
թուէւ երկրաչարմը,
որ
սարսափելէւ
աւերներ
ւչործեց ,
չեռբ
• ^ ՚ " յ թ ք
^ ւ " ՚ Լ էր
՚ " ր ՚ է ՚ ՚ " ^ ՚ ւ է 5
՚է^"ժ
՚՚ՐԿԷ՚՚՚Ք
նստեց
մեծ
քւ՛՛ն ա կութ եամ բ քաբ
ել ս՛ -
սչառամ
, "րի Հետքերը
մէէ՚ւշեւ
այսօր
էլ
կաե
1
Ա յ գ
երկրաշար՛ժին
էր , որ Ա.
3"՚կոբայ
վաեքր
մնաց
փ լա տա
կն ե բ էէ
տ ա կ
, էնշպէ ս
ն։սեւ Հարուստ
ու բարէչալ՚սճ
Ակոռէւ
ղեւ––
էլր իբ երկու
էէսղէսբ
րնակչրլթեամբ
Ա՚լկ տբ
այսքանսւէ
չսւսՀ։քանափակուեց
,
I րկրո չարժ
ին ղոՀ ղնաց
բաղմաՀա՚լար
ժոէլովէ
.լրգ
Երեւանի,
Նաէւիքեւանի
եւ
Հ ի ն
Բայս
՚ղիսէի
շրքաննեբոէմ
:
Ա ր ա ր ա է Ո բ
շա.,։ անւլամ
կ Լրկրաշաբյ
-
ների տեղիք
էլալձել,
բայց
այս
ղէպքշ
ե
՛լ՛ոկի
է իր
"I
Հ՛ու
Որ
Հետեւա ն^էե րով
ւ
Յ՜Ա.
Fonds A.R.A.M
