« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
Տուցաբարներքլ
կշ քալեն,
բռնուեցքնեբը
սեղմած,
ղՂբթան
^՚Աոբ Օբէնքի
նոբ
նմաբ
մբ
էլեբաելոլ.
»•
,Րայ(, կ ՚ ե բ ^ ա յ ի ն աճոնք, ի զէ՜ն փ պ այ
քա՜ր,
Արդալաւթ-եաքւ կը դ իմ է ին խււնջ, տկար,
.Արդարւււ|>իւ։ն|, որ ա՛յս կերպով պիաի
գար ...
Աձս
ս՚ողեբբ
•նոյնպէս
վկայեն
թէ
Աեւակբ
որոչ կերպով
Համողուած
է
որ
յւաեուոբ
գասակաբղբ
կբնայ
յաւլթանակի
Հասնիլ
միայն
կռուի
միԼոցով։
Այսպի
-
սով,
Ա ելակի
քաղաքական
բմբռնումնե
-
բու
մասին
մինչեւ
այմմ
յայանուած
որոչ
մաքեբ,
մեբ կաբծիքով,
կբ կաբօաի՚Ա
վե՜
րա քն՛նութեան
• Ախալ
է այն
կո՚ր&իքբ
,
թէ Աեւակբ
բոլոբովին
չյչմբռնեբ
բանոլոբ
գաոակաբգի
պայքաբի
ուղին;
Անոբ բս -
աձղծաղոբծոլթիւննեբուն
մէչ
բազմաթիւ
աողեբ
կան,
ոբոնք
կշ Հերքեն
այղ կա
լ։ -
^իքբ
:
Ա ելակի
ստե։լծաղ.ոբծութիւ1/նեբու
մա
-
սին խօսած
աաեն
չենք
կյւնաբ մոոացու
՛՜
թեան
աալ
իբ «Թբուպասւուրնեբբ»
սքան–
^ելի
բանասաեղծութիլնբ
, ոբ
Հեզինակբ
•ձօնած
է իբ բանասաեղծ
լնկերներսւն
;
Այո
բանաստեղծութեան
մէչ Աեւակբ
խո–
բոէնկվիչտ
մբ էլապբի
աեսնելով,թէդրա–.
մ ատի բական
աշխւաբՀի
ստեզծած
լնկե
~
^ային
չաբի^եբբ
ինչպիսի
բարոյական
յսնկում
եւ սարկացում
պարտագրած
են
բանաստեղծներուն
, ոբոնք կոչուած
պէաք
է բլլա
յին վեՀ գոբծերու
ներբուլներ
Հիւ–
.–սելոլ ; Հքանբ վչտով
բանաստեզծբ
կբ
բա–
^աղանչէ
.
.. . Վա՜իյ , արծաթ-ն արու֊եստ՚ն հանեց
կաիյադան յ
Հ ի ն , ասսաւ-ածարնակ դ արեր մեոան ,
Ու. հիմա պէ տք է |սնդացնեն, մուրա՜ն
յշ՚րուպատոլրնեյւը :
1հ • Աեւակի
արձակ
սաեղծաղոբծու
-
թ^իւննեբոլն
չաբքխն
կբ պատկանի
«Բբ
-
մ՜էւԿԷ^
^էբքէ^
փրցուած
էչեր»
խորա
-
գբով
ղբո
յց - պաամ՛ ո ւածքկե ր ո ւ չարքբ
,
ոբ զետեղուած
է
երկայ
մոզոփածսւին
մէչ՛. Այս պաամուածաչաբր
, ոբ իր տե
-
.սակին մէչ միաէի
է Հայ
գրականութեան
մէչ
, գրուած
է բաբձր արուեստով
: Բա
-
նաս աեծ ական պատկերներն
ու
Հ
իւթեզ
լեղուն
գեղարուեստական
մեծ Հաճո
յք
կբ
.էգատճաոեն
լ^թեբցողին
; Պէտք
է
մԼ^ոյլն
ափսոսալ
, է<բ գրքին
մ էչ
զե տ ե ղո ւած
են
Հեղինակին
քսան
ղբոյց
՜ պատմուածք
-
նե րէն
միա
յն տասնեբկուքր
:
Բանի
մ ր խօսք՝
ժողոփածուին
թեբու
-
թիլններու
մասին;
Ե– Պեարոսեանի
ծա
֊
նօթութիաններու
մէչ կր կաբգանք
թէ
«Ժողովածուի
րամիննեբր
կագմ ուած
ե՝ե
՛այն խոբտղբեբով,
ինչպէս
մամանակին
Հեզինակբ
նախատեսած
էր
Հ րաաաբակե
լ
•« Աէրոյ
ղիրքԲ»
է
ՀձՋՀաոկցուածնեբր»
,
« Պոէմներ»
,
Աակայն
յայտնի
է, որ Հեէլթնակբ
եր -
բեք
«Պոէմներ»
անունով
մողովածու
ու -
նենալոլ
մասին
խօսք չէ բրած;
Պաբղ
է ,
Ո ր ներկա
յ
Հբատա րակութեան
մ էչ
«Պ ո -
էմներ»
է գարձած
«Կարմիր
Գիբքբ»
, քա
նի որ բանաստեղծին
եբախայրիքն
է
եւ
միակբ,
որ տպագբուած
է իբ
կենգանոլ–
ՆՈՐ
ԳԻՐԲԵՐ
ԹԱՒՋՈՒԹԱԿԻ «4.ՐԱՅ
(Հեգինակ՛ 3– Աղայեան)
Բերթուածներոլ
գեղատիպ
այս Հատո
-
բին
Հեգինակր
մէկն
է մեբ
լեզուին
գան
-
ձապաՀնեբէն
, որ նախորգ
սեբոլնգնեբու
պերճաչոլք
մառանգբ
անՀ ուն գուբ գու
-
բանքով
պաՀելէ
եաք երկար ատեն ,
օր
մլն
ալ տեսած
է ոբ սիրաՀարած
է անոր
բաոերոլն
, խօսքերուն
, յանգերուն
ու
Հայրենի
չուն
չին
քէն թե ր ց ո ղին առաչին
տպա
լոր Ո ւթիւն ր
այս
պիտի րԱայ ապաՀովաբաբ
; .
Մեր
բանաստեղծութեան
գլխաւոր
«թեմ ա»ներր
թախիծ
,
անմխիթար
սուգ,
փչրուած
երազներ
,
ծննգափայբի
կարօա
, ողբ ու սլոռթկում
, անպատաս
-
խանի մնացած
սէ/ւ
եւ
առասսլելական
անցեալի
ոգեկոչում
, բոլոբն
ալ
պիտի
գ տնէք
3
.
Աղա յեանի
քերթուածներուն
մ էչ ; Բա
յց ամ էնէն
գրաւիչ
, մ իամ իտ
ու
Հտգռրգական
թ–էմա1ւ ,
որուն
ին^աբոլխ
անկեւլծութեան
անկարելի
է
չՀամռղռլիլ,
ալեՀեր
«մանուկ»
բանաստեղծին
տն չա
-
փելի
սէրն
է Հանգէպ
իր
Հանգուցեալ
մայրիկին
;
Գրաբարի
գանձարանէն
վերստին
լոյս
աչիսաբՀ
բերուած
անՀամ ար
բառեբ
,
Վ^տրուժանեան
լեղու
մ բ եւ որոչ
երամչ–
տակաեութիւն
զարմանալի
կերպով
Հաճե
լի
1լլ
^հ^այեն
այս քերթուածներուն
լն ~
թերցումր,
Հակառակ
անոր որ
Հեգինակր՝՛
աաբիքռվ
, ապրումներով
ու
ճաչակներով
նախոբգ
սերունգնեբոէն
պա տկանելռ
վ
Հանգերձ
, չի վ՚այլիր
՚-Լաբումանի
^ր.,
Մեծաբենցի
մր կամ
Թէքէեանի
մբ բա
-
նաստեւլծական
թ-եք ն ի ք •
3 • Աղա յեանի
արուեստին
իսկական
Հբ–
թեան
օրով
;
Ժողովածուին
մէչ
« / Հ յ
ագչիկ»
եւ «Ա
-
սեղի
Հիւսք»
բանաստեղծ
ութիւննե
բու
վե րնագլւէ բ ի տակ
ւլրուած
է
Հատուած
« կարմիր
Գիրք»էն
։ մինչգեռ
Հանրայայտ
է, որ այգ. երկու
Հատուածնեբր
«Թբքու
-
Հին» քերթուածր
որ տասր մասէ
է բագ—
կտցած
,
անՀ ա ս կն ա լի
պատճառնե
րով^
ներկա
յ մոգովածուին
մ էչ
մ եղի
կր ներ -
կայանա
յ կրճատուած
վիճակին
՚^էչ՜՛
Հասկնալի
չէ նաեւ,
որ ատոնք
տպա
-
գրուած
են «հյառն
բանաստեղծութիւն
-
նեբ»
բաժնին
մէչ,
երբ կր կաղմեն
«կար
միր
^էրքԲ^
Ժողովածու
ի մէկ մասր ։ Ա -
ւելցնենք
նաեւ , որ չատ
ցանկալի
էր
ժո
ղովածուի
մէչ զետեղուած
տեսնել
«Աէ
-
բով,
սէբով»
եւ «Եթէ
գիտնայիր
.. .»
չատ
սիրուն
բանաս տեզծո
ւթի ւններբ
,
որոնք
տսլագբուած
են «Աեր
Տարեցոյց»ին
մէչ
(1011)։
. . . ^ ^ ^
Աւելորգ
չէ յ ի չ ե լ թէ
ղրքին
մէչ կան
քանի
մբ կոպիտ
տառասխալներ
, որոն՛ք
չվւոթ
յառաչ
կբ բերեն
;
ԱՐՄԱՆ
ԿՈԹԻԿԵԱՆ
մ ա յքր պէաք
է փնտռել
ա յն միամիտ
ու
մ աքուր
շունչին
մէչ որ «բանաստեղծա
-
կան» պատմ ուճանով
մ բ
կբ
պարռւրէ
պարզոլկ
խոբքբ;
Ատոր
Համար
է
ռր
մասնաւոր
ճիգով
մր, լիաբուռն
կբ մաա
-
ռուակէ
գբաբարեան
բառեբռւ
ուգվսինա
-
Հոս
Հեղեղներ
(Հետեւինք
իբ
օրինակին)
եւ
մինչեւ
իսկ
կբ ղէմէ
«ի վերայ»ի
պէս
ձեւերու
Հ
3՛ Աղայեանի
Համար
ամէն
ինչ
կբնայ.
քերթուածի
նիւթ գառնալ,
պայմանաւ
ոբ «բանաստեղծական»
լիզոլով
արուի
I
Խորքին
մէչ իրաւացի
է թերեւս
, բայց
իբ
բնթե բցալնեբբ
Համ ամ՛ իտ
չեն ա յսօր , ո -
րովՀեաեւ
կբ Հաստատեն
որ «արգի»
բա
-
նաստեգծութեան
մէչ ամէնէն առաչ
«բա
նաստեղծական»
պերճաչուք
կամ
նբրա
-
Հիւս
լեղուն
ղոՀաբե ր ուեցաւ
ի
խնգիր
ինքնաբուխ
պարզութեան
: (
ՈՀ
, այգ
քա
ոսային
պարզութիւն բ • • •)
Օղաակար
ու թերեւս
ալ անՀբաժեչա
է
որ մեր
«Հին» բանաստեղծական
բագմ ա
-
Հարուստ
լեղուն
իր սիրաՀաբնեբն
ու գան–
ձապաՀներբ
ունենայ
տակաւին
՚,
թ՛երեւս
օր մբ, ա յս ղանձապաՀնե բու
ճիգերուն
չնորՀիլ
Վարուժանն
ու Մեծարենցբ
ղագ–
բին
«անՀասկնտլի
կամ
անմտտչելի»
բ լ -
լալէ
:
3 • Աղա յեան
ա յս առաչին
Հատորին
մ
էչ
իր
«թալչութակին»
միայն
«տօ»
լարր
կբ
Հնչեցնէ
, թարգման՝
խոր թախիծի
; Կր -
նա՞նք
յուսալ
որ միւս
լարերն
ալ թրթր
~
ռացնէ ասկէ եաք
:
ժ.
ԱՐԳԱՐԵԱՆ
ՄԻՏ Ք ԵՒ ԱՐՈՒԵՍՏ
ԱՆԳԼԵՒՍԱԲԱՈՆ
ԳՐԱԳԷՏ
ՄԸ
էնթբնի
Փաուլի
վէպբ
«Գնոբգներու
չուկան
» կամ
ֆրանսերէնի
թարգմանու
-
թիւնր
«Ա րտի
չա բժ
ս ւմն ե ր ր » , շատե
բու
կա
րծ իքով
վէսլ
մր չէ , չունենալով
ոչ
նախա բան ,
ոչ
Հանւլո
յց
ոչ
աչ–
վա խձան
, ոբոնք
անՀրաժե
շտ
աարրեբբ
Կբ կագմեն
աւանգական
վէսլի
կառուց
-
ուածքին
Առաչին
անգամն
է որ անգլիացի
գրա
-
գէա
մր այսքան
մօաէն
կր
Հետեւի
Փրուսթի
վիպագրական
արուեստին
։
կարծես
իբ ղործր
յաւելուած
մլւ1ւ
է
՜փրուսթի
Հո յակապ
զ ործի^
:
էնթլնիի
ղրքին
մէչ
լայն
աեղ
կր
բռնեն
նկա բա գր ո ւթի
ւնն ե ր ր , սակա
յն ինչ որ ո -
ղեւորիչ
է այս
գրքին
մէչ,
գործողու
-
թիւնր
չէ , քանի
ոբ կայուն
եւ
լճացած
վէպ
մրն է , այլ գիտոզութեան
մ եքենա —
կանռւթիւնբ
, որուն
անիւին
ամէն
մէկ
թ ալա
լումր
վ։ ր ո լս տ թ ե ան կնիք
մ ր
կբ
կրէ =
էնթբնի
ի վէպին
անձերուն
կերտ
ուածքբ
այլաբան՛ական
է, եւ չաա
յաճաիւ
Փրուս—
թի
սլէ ս կենգանական
կամ
բուսական
աշխար
Հի
նմ ան ո ղո ւթե ա մ բ
կ՝ րլլա
յ ,
ինչպէս
օրինակ
, վւոքբիկ
ցնծուՀիի
մր
«խոշոբ
կրուն1լներր»
մ ա յթե
բուն
Վբ՛"
յ
փայափորի
մբ կբ նմանի , որ ծառերր
կր
փ՛որէ
Պաբբերաբաբ
, ինչպէս
Փրուսթ
էնթընի^
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
ՆՈՐ
ԳՐՈՂՆԵՐԸ
ԶՈՒԼԱԼ
Ա՚ԼԲԻՒՐ
Անցած լ ե ոնե ր , գետեր ու ծով ,
Տ եսած հա<րսր մահեր ու հուր.
Ես քեգ մօտ ե մ եկել այս օր ,
Իմ հայր ենի գուլալ աղրիւր :
Ես դարձել ե մ կրկին քեգ մօտ
Հո վիտներո վ մեր ծ աղկ ա բ ոյր ,
Ջրի դ կարօտ, եր գ ի գ կարօտ՝
Մանւկուց ծանօշ)^, գուլալ աղրիւր
:
Ջիւն է գալիս այս սսւաւօտ
Ք ա մին ձմրասւ ե ր գ ն է ասում ,
Ես կանգնել ե մ ձեր ա յ գ ո լ մօտ
Ու կարօտով քհդ սպասում :
Ք անի անգ ամ եմ քո երգը լսել ,
Քանի անգ ամ ես երգել ինձ համար ,
Քանի անգամ է իմ հոգիս յուգել
Հ ա յ ր ե նի ե ր գ ը քո քաղցրարարբաո. :
:
Միշա ի մ սիրելի, երր դ ո ւ ես ե ր գ ո ւմ,
ի ա ց ւ ո ւմ եւն ե ր գ ի հմ ա յնքն ե րր փակ
• • •
Րերել ե մ ես հագար լերան
Աղբիւ բն ե րի երգ ո ւ հ ա մբ ո յր
,
Սիրաս լիքն է բ ե րն է բերան
Ախ,
ռնց քեգ տ ա ւ ք , գուլալ աղրիւր :
Հ ե ո ո ւ ի ց եկել, քեզ մօա հասհլ ,
ՅոգՕած ե մ ես , կանգնած ե մ լուււ ,
Սիրտս երգ է ո ւ գ ո ւմ լսել ,
Ե ր գ ի՜ր , ե ր գ ի ՜ ր , գուլալ աղրիւր :
ՆՈՐԱՅՐ
ՄՈՎԱԻԱԵԱՆ.
ալ
կր Հակագրէ
բանաստեղծական
սլատ–
կերնեբր
սոփորական
եւ գռեՀԼւկ բացատ
-
րոլթԼւ ւննե րոփ ; Փրուսթի
պէս
իր
Հե րոս
նե րռւն երեւակա
յական
ան՛ուններուն
կբ
խառնէ տկան աւոր
գէմքերու
անուններ
,
ինչպէս
Միւբա
յինբ
;
Փբուսթեան
է նաեւ
էնթբհիի
գիտելու
ե–
ղանակր;
Անձերբ
անմԼւչասլէս
կբ փոխա
-
կեբպուին
իրենց
Լսո րՀ րգան
ի քեբռւն
:
Ակ–
նւսր1էեեբ
քլյ^է
) որէէնք ծանօթ
չեն լ ^ -
թերցուլին,
ել որոնց
մասին
որեւէ
լու -
սաբանոլթիլն
չէ տար
; Ա ասնաւո ր
մեթո–
տոփ
մ բ անգաղա
ր անցեաչր
կր կապէ
ո։ -
պագա
յին
;
Աէբ^
էՍեոր Համար
խորութիւն
չունե–\
ցող
զգացում
մբն է ՚. Հեբոսբ ատեն
մբ
սիրաՀաբուի
ա ւլ չ կ ան մբ, սակայն
ուրիչ՜
օր
մ ր ճա չի
մ ր բնթացքին
կ՝ ան գրա գառ
-
նա յ որ գա
յն չի սիրեր
ա յլեւս
եւ
քսւ^ւի
մբ շաբաթ
ետք
, ուրիշ ագչկան
մ բ
քով
նստած ատեն,
կր վեբյիշէ
որ
ուսանոգու–
՛թեան ատեն
Հրապուրուած
էբ այգ֊
աղչի—
կով։
Եւ յանկսւրծ
Լ՚նքն
Լւրեն Հարց
կու
տա
յ թէ
ազ^իկբ
եթէ
ամ ո ւսն ա ց ած
չրէ ~
լար,
պիտի
սիրէ՞ ր ղարձեալ;
Արսսլէս
,
սրտի
չարժումներբ
՚լրեթէ
արժէք
Հ^են
նեբկա յացնե ր
էն թբնԼւին
Համա ր ;
ՄԷԿՈՒԿԷԱ
ՄԻԼԻՈՆ
ֆրանք
տուգանքի
գատասլալւաոլեցաւ
նախկԼն
նաՀանղա
՜~
պետ
մր , ա յն ամ բաս տան ութեամ
բ
թէ
բռնի
յիմա րանոց գրած
է բմիչկ
մ բ ;
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(123)
41– ՔԷՄԱԼԻ ԴԷՄ ՍԱՐՔՈՒԱԾ
ՄԱձԱՓՈՐՑԸ
ԵՒ ԿԱքսԱՂԱՆՆԵՐ
•
ՄԱՍ
Ալի իհսան
Ես մանբամասնօբէն
աբ–
.տայայտուած
եմ այս մասին , չաա
մբ
բա–
նեբ
Լսօսուեցան
, իմ յԼ՚չած
ինղիրս
ալ ,
այսինքն
Թէ բաքքրփէ րփէրնե բուն
Լսնղ իրն
ալ
քննուեցաւ
Հոն :
|
Նախա գ ահ—
Ալի իՀսան
պէյի
"՛յո՝.
յայտարա
բութիւնր
չեմ կրնար
՛է էկ Հար
–՜–.
ուածով
մեբժել
; Գուք րսէք,
ՀԼււսէյին
յճաՀիտ
պէյ
:
Հիւէսէյին ճսւհիա
Եթէ
կ՝աբտօնէք
,
Հարցում
մբ
ու նիմ
Ալի ԻՀսան
պէյի
,
Բանի՞
անգ ամ գացե ր է ճավիտ
պէ
յի
յսէունր
;
Ալի իհսան պ է յ • —
Ըսինք
եա,
երկու
՜անգամ
• • •
Նախադահ
Ալի ԻՀսան
սլէյ,
կբնտ՞ք
բսել
թէ
ո՞րքան
ժամ անակ
անցաւ
ձե լ
ծբագրԼւն
եւ Թէ րաքքբվւէ րվէ բ կուսակ
-
ցութեսն
ծ րաւլբ Լւն վիճա բանս ւթենէն
ի
վեբ
:
էֆէնտիմ
, լ ն տ ր ո ւթե
սնց ատեն
ես
ձեղի ՀանգԼւպած
էի , ա յգ
օրերուն
է
կուսակցական
միացման
նսլաաակով
մո —
ղով
ղումտրեցինք՛
Եբկւ՚ոբղ
Ժոգովն
ալ
ղումտրեցինք
Թէրաքքբփէբվէբ
կուսակ
-
ցութեան
կաղմ ութ
ենէն
մէկ ամ իս
յեաոյ
:
Նախագսւհ
Հրամեցէք,
Հիւսէյին
ՃաՀիտ
պէյ , ՀԼւմա գու ք րսէք
;
Հ ի ւ ս է յ ի ն ճ ահիա
Ես գբեթէ
ամէն
օր , ճաշԼւ ուտեն ճավիտ
ոլէ յի կր Հան
-
՛էէ ՚
Ղ
1՛ մ • Թէր ս՚քքէփ
է րվէբ
կ"՛– ո Ա՛կց ու -
թեան
ոչ ծրագււԼւն
, ոչ ալ
կսւղմութեան
առթԼւլ
կատտրուած
վիճա րա՚–՛ութ
իւննե
-
բու մասնակցած
եմ ; իմ տունս
մօա
էբ
իրեն,
այս սլաաճաււով
կր Հանղիպէի
յա -
ճախ
;
ՆախաղաՀ
բ այս անղամ
Լսօսքբ
ուղղեց
ճավԼւտ
ե է ճ Ա՛Հ Լ՛ա
սլէ
յեբուն
Գ՚"–ք
կբ
՚ղ^՚ղէք
թէ
Լ՛նբ
յօղուա
բաղկացած
^ Ր ՚ ՚ ՚ ՚ է է ր բ
"՛յ՛Լ
մոզովնեբու
բն
թացքին
պատբասսէուած
է;
ՄԼ՚նչ՚լեո
ձեր
էէ իւս րնկերներբ
կր ժխտեն
այս
բանբ :
Հիմ ա բս^ք
» ^ե ր տունբ
քս/նի՞
ժոէլով
գում արուեցաւ
:
ճա վիտ
Երկու
ժողով
... Երերա
-
յաչոբղ
ւս յ՛լ. ժողուինեբոլն
մէչ Լ՛նբ
յօղ. -
ուածէ բաղկացած
ծյ՚ագի ր բ
խմ բաւէրոլէ—
ցաւ
:
Միա/Ա ծրագի՞րր.
Լէսլ
յիչեցէք
,
ղ ուք
ա յգ Հալտքո
յթնե
բու
լ^ւթացքին
կարծ
իքի
փոԼս ան ակո
ւթի ւննե բ
ունե ցեր
էք ն՛աեւ
Լսմ բակցութ
իլններ
ու
միացման
Լսնգբին
շռւլ՚չ
Զեբ րնկերներր
ա
յսպէս
բսին
ճա վիտ պ է յ — -
Ոչ,
միացման
Լ»՚^ղէր
չկար , այլ լ^ւաբռլթ
իւձէւնե րո
ւ
մ ասնակցե
-
լու
ոլէսրաւլէսն
;
Ա^է կա խէււթե ան Ատեանի
նա խաւլաՀ բ
այէէ Հակասութիւն^՚ե
բու
թնճուՏլին
առ
-
չեւ
պէտ
ք տեսաւ
բ՚՚լ՚՚բ
ամ բաէւտանեալ
-
ներբ ևեբս կանչելու
եւ ոստԼւկան
՚լԼ՚ն —
սւորնեբուն
այս իմաստով
Հբա՜ւանգ
տր —
լաւ։
Ամէնր
մէկ եկան
եւ չաբուեցան
գա–
էոաւոբնե
բուն
գԼ՚մ աց
;
|
Ն՚սխագաՀբ
խօսքր
ուղղեց
Հ •
ճ ա
–\
Հիտի
.
՜
Ա՝>՚" , ձեբ
րս էսծն ե բո ւն
Հակառակբ
ւղնղռղհերբ
ձեր գէմ կեցած
են :
ՀԼւմա
ղուք բսէք,
ձեբ այս լնկերնեբուն
յայտու–
րարութեանց
մ ասին
Լ՚՞նչ
կբ խոբՀիք
,
թնչ
էէլիտի րսէք .
Հ ի ւ ս է յ ի ն ճ ս ւ հ ի ա –
ԱպաՀովաբաբ
յ ի –
չողութեան
վքիսլում
մբ ունեցած
են
— Զեր Հսէլեբանական
վվւճակն
է
ոբ
ա
յւլ
վյւ իպումր
զետեղեր
է ձեր
մտքին
մէչ
։
Բ՛նաւ այւլւէչէէէ չէ , չեմ կարծեր
ւ
Գա տ ա վա ր ո ւթ
ի ւն ր ւէե բչա ց ա ւ այս ա
-
ռաձւչակտն
մթնոլորտին
մէչ, տարտամ
ել
խուսափուկ
պատասխաննե
բու
եւ անո ւլո ք
Հ ա բ ց ո ւմն ե ր ո լ
ս էո ե ղծ ւս ծ
չվւոթ
է։ ւթե
ան
Հետ : Ի՞նչ
պԼւտԼւ
ր յլա ր այս
բո
լ՛է
րին
վաԼսճանր
, ո՞վ
էր
բուն յանցապաբաբ
,
բոլո՞բն
ալ, մէկ
քանի՞
Հողի , ի՞նչ
Հան–
ղամ անք
ունէԼւն
ճ՚սվիտ
ւղէյի
տան
մո–
՛ԼՈ վ՛՛ե
ՐԲ
, պա տ ր ա ս տ ո ւած
քագաքական
ծրագիբբ
:
^Հ.
յետոյ
ուրիչ
կաբեւոր
պարաւլայ
մր՛՛
0 րէնքի
եւ
ար՚լ-ա րութեան
աո.չեւ , ա
յս
րո լո բ ր
Լ՚՚՚՚նչ
աստԼէճան
յանցասլաբտւ
—
թիւն
եւ ոճիր
կՂնթաղրսլէին
: Ո՞վ
ա բ–
• ժանի
էր պատԼէժվէ , ո՞վ էր
անպաբաբ։
ճ՚սՀիա
եւ
ճ՚՚՚վիա
պէյերր
նաԼէւէսւլա
-
Հին
Հ րամած՛ով
բանտ
վե բագաբձան
;
ՎԵՐՋԻՆ
ԳԱՏԱՎԱՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ
Անկա Լսո ւթե ան Ատեանբ
ղիչեր
ցերեկ
կ^աչխատէր
՚" յս ծանրէսկչիռ
ղատր
ժամ
առա
չ վեբչացնելոլ
ել
Իթթի
Հ ւսա ական —
ներոլ
Հաչուե յաբգա
րբ
լրացնելու
Հա —
մար։
Ամէն
ոք
Հ ե աաքրքրոլթե
ամբ
կբ
սպասէր
ելքին , աբգեօք
Լ՚՞նչ
վճիռ
պիտԼ՛
տրուէր
, որո՞նք
պԼւտԼւ փրկուէին
պատույ–
Հասէն
եւ արգարութեան
վերաՀաս
Հար—
ուածէ ն ;
ԼՇաբ.)1
Fonds A.R.A.M
