<6 ԱՌԱՋ
»
Մ Ա Յ Ր
ԱԹՈՌԻ
Ա Ր Տ Ա Ք հ Ն
Յ Ա Ր Ա Բ ե Ր Ո Ւ Թ Ի հ Ն Ն Ե Ր Ը
•
խքքԲ
- ՀատււՆած մ ը եւս
է9ւք(>ածնի
Հււգեւոլւ ԳերագռյՐււ Խռրհւււրդի ((եկոլ -
ցումէքւ, ււր կարդացուած է կարու|– |ւ1՚.տյւ–
ր ո ւ ր եսւն ստ֊թ-իւ:
ՄԻՒՍ
ԵԿԵ%ԵՑԻՆԵՐՈՒ
ՀԵՏ
Հսւյասաանեա^ց
ԱռւսքԼլա
1լսւն եկհղեւք ֊
• ւո
յ գալւաւռբ
Լնսլա տմ
սւ /լան կԼ գրսնլլ
Ս •
էչմիածնչ,
Ամենայն
Հա յոց Հայրապք,
աու.–
քմ՚ւ՚ւնլչ
իր պատմութեան
ր^ւթացքէ՚ււ
շ՛՛՛ր -
ժած՝ է քրիստոնկական.
լայնաիւոՀոլթեա՚ն,
փոխագարձ
ս ի ր ։ ւ յ եւ յտրղա՜եքի
, Ներւ։ -
ղտմ
տութեան
ոգիով
Հանգէպ
քո
յր
ե1լե -
ղեցիներու
է
Կ լւօ՚նա/լան
րռնապետո
ւթ
ի ւ ն
ր ,
մ իւս
ե–
կեւլեցիներոլ
ւէրայ
իշխելու
,անոնց
ներքին
գորձ– ե ր ուն խ ա ռն ո ւե
լո լ
վէսւռա
սիրական
ձգտումեերր
, խորթ են Ամենայն
Հ՛՛՛յ՛՛^
Հա յլւասլետնե
րուն :
Հա յաստանեա
յց Առաքելաեան
ե կ ե ՛լե -
ցին
քւ՚իստոնեայ
միւս
եկեգհցիեեր
՛ ւ Հետ
փոխ
յա րա բե բութեանց
մէ^ , ա
։ւա2յւ
։ւ ր -
դոլած
է Հետեւեալ
սկզբոլհք"փ
•
«Ս՚(ւ–
ութ-իւն. ի կարեւորս,
սպաաութիլ1ւ՝
յ ե ր կ ր ա յ ս յ եւ ս էր ՝ յամեւէւայ1ւի;> ;
Հա յաստանեա
յց Առա
քե լա կան
Ե՚՚ւեգե
-
ցին
միշտ ալ կանգնած
է
քրիստ.<սէ–ական
ե կ ե գ ե ցիներու
մ ի ասն ութե ան , եկեգեյի
-
ներու
մ իշել
Համ
ե ք։ա շխութան
,
Համ սւ -
դոբհ՜ակցոլթեան
փրայ
, յանուն
քբիսաո
-
նէական
փեՀ իտէալնեբու
;
Ա յգ
՚/֊ռ՛ գ՛՛՛՛ի "՛բնե
ր ռ ՚ ի
առաչնորգուա1է
Մ
ռ՛ յր Աթռռր
՚ ի ե բ ^ ի ն տարիներուն
սբտա–
գին
փւոխյաբա
բերութիւննե
բ մշակած՜
է
Տիուս
Պրափոսլալ
ե կեգեց
իին Հետ :
Հա
յ
եւ
Ռ"՛֊"
եկե՚լեցինեբու
երկու
գեբագոյն
Պեաերր՝
Նորին
Ա
Օէէռւթեան
ԳէորգԶի
^
եւ
Մ
՚ ՚ ո կ ռ ՚ ֊ ա յ ի
Համայն
Ռ
՚ ՚ ւ ո ի ՚ ՚ յ Պ "՛՛ռ
—ւ
րիարք
Նորին
Սբբագնութիէն
Ալեքսին
ի - •.
բաբ
ու Հեա կապուած
էին սրտառուչ
Աա
րե կսւմ ութե ան ամ էնէն
անկե՚լծ
ե ւ վ՛""– %
զգացումն
եր ոփ ;
Երկու
եկե՚լեցինեբուն
միչեւ
վել՚չԲ՛
տար
ինե
րր Հաստատուեցս՚ւ
զիտս՚կքւյ
եւ
Համերաչխ
Հաւքագործակցութիւն
•, Հ ՛ ՛ ՛ յ եւ
Ռուս
եկեգեցինեբոլ
րաբեկամութիւ^՚րար–
տայայտւեցալ
" ՛ յ ն բացաոիկ
ու–չսգբ"ւ
—
թեամր
, որով
Ամ ենա
յն
Հա
յոց
Հա
յբ՛"
՜*
պետր
անձամ
բ գլխտլորեց
Պ րափոս
լալ ե–
կեգե
ցի
ի
ինքն անկա խոլթեան
500ս"է՚ես՛
-
կին
նուի
բ ուած
Հան
զ.իս
ութ
իւննե
բուն
մ ասնակցոզ
Հ՚սյ
եկեղեցիի
սլա տ՛է"՛
մ ՚" ւո–
բութիւնր
;
1ք)օ4։
Մ ՚ ս յ ի ՚ ՚ ի ն
ռուսակա՚հ
եկեղեցին
ան—
կե՚լծ
"իբոփ
բամւ՚եց
Հա յաստանեա
յց
եկե
ղեցիին
մեծ
կորուստր
,
կաթողի
՛ր՛ սին
մաՀ
ուան
առթիւ :
Ն ո յ ն սրտառուչ
Համագործակցութիւնր
կ՛՛՛ր
^ * " յ եւ փքւազ եկեգեցիներոլ
եւ
միու–
թենակ^
ս բոլոր ե կեզե ց ինե
բ ու , կրօնա -
կան
ւլա լան ութե անց
մի^ել
%
կաթողիկոսին
՛էա Հակա
լութ եան– օիե -
բուն
շարունակուեցալ
եւ սրտագին
բա ՜՜
բեկամութես՚ն
Հասալ
Հա
յ ե լ
անգլխական
եկեղեցիներու
վ։ո
խյա
րա բե
ր ութիւն
բ–. Այգ
մ ասին կր փկ՚ո
յէ
Հանգուցեալ
Հայր
ո
պե
տի եւ Բէնթբրպրրիի
արք
. Ջ է ՚ ՚ ֆ ր ի ի
թ՚է–
թակցոլթիւնբ
I
որ տակաւին
անաիսլ
է եւ
լո
յ ս կբ սփռէ
Հա
յ եւ անգլիական
՚՚ւկեղե–
ցիներու
անկեղծ
, բարե կամական
^
քրի"՜^
տոնէական
յա բա բե բութեանց
՚Լւ՚՚սյ
:
կաթողիկոսին
ւլաՀակա
լութեան
–ւռւս —
չին
տարիներուն
, ցաւ ի սիրտ պէտք
է
խոստոփանիլ
թէ Մայր
Աթոռի
եւ
՚Լատի–
կանի
յա րա բե բ ութեա՛՝ ց մէ^ կր
գղացուէր
սառնութիւն.
, այն պաբղ
պատւՀառ
ւփ որ
կարգ մբ բարձրաստիճան
Հոգեւո^ւական
-
նեբ
անբա րեացակամ
տրամ ա
գրութիւն
ունէին
գէսլի
Ս՛այր
Աթոռր
եւ
ելո
յթնեբ
ունեցան
մեր եկեղեցիին
գէմ ;
Ամենա
յն
Հա
յոց
Հ ա յրապետնե
րԸ
մ ի շա
ալ
Հանգիսացած
են Համայն
Հ՛՛՛յ
մ
Ո՛ԼՈ —
փուրգի
Հովուապետն
ու
Աղղ՚սպեար
է
Հանգուցեալ
Հա յրապետր
նո
յն
՚>
ոգեւոր
Հօր
անաչառ
աչքով
կբ նա
յէ
բ քաղաքա
-
կան ու տնտեսական
տխուր
պայմաններու
բերումով
եւ Հաչւկագրանքով
Հայ ա գ գ ի
միասնոլթենէն
ե լ Հա յաստանեա
յց Առա -
քե լական
եկեղեցիի
բնգՀանրո
ւթենէն
բաժնուած
իբ Հայ կաթոլիկ
եւ Հայ րոգո–
քական
զաւակներու
՚էրայ : «Ջէ՛"՛^ԲԳ
՝՝՛" ՜
մաՀարք
եւ մ ի ո յ մօր որգիք
երկ՚՚լ՚ս՚ւակք
լ ի ն
իցին
ե լ ոչ միաբանք
»;
Մայր
Աթոռի,
Ամենայն
Հայոց
Հայ -
րապեաութեան
եւ բովանգակ
Հայոլթեան
մեծագոյն
ու անխարգախ
ուրախութիւն
-
նեբէն
մէկր
սլիտի ԱԱար, եթէ մեր օրե -
բուն
իրականանար
Հայ կաթոլիկ
եւ Հայ
բողոքական
ե՚լբայրնեբու
եւ
գաւա1լներու
աւելի
սերտ փոխ
յա րա բե բո ւթի
ւն
ր
մայր
աթոռի
Հետ :
ՄԱՑՐ
ԱԹՈՌԸ
ԵՒ
ՍՓԻԻՌԲԸ
Մ
" ՛ յ ր
Աթ՚՚ռբ
եւ մեր ազգա
յին. -
եկեգե
ցական
թեմեբբ
կր կազմեն
օրկանական
անքակտելի
միասնութիւն
: « ^ օ / ռ յ ,
ար -
մատով
է ծս՚ռ
, տունն
Հիմամբ
է տէււն» :
Մ եր աւլգա
յին - եկեղեցական,
միասնու
-
թիւնր
աբտա
յա յտուած
է եւ 1լ արտս՛
յա
յ –
տուի
Մայր
Աթոռի
եւ թեմերու
փոխ
յս՛՜
րաբերութեամ
ր , որ կր բնորոչէ
նաեւ
մեր
ա ղ գ ա յին - եկեգեցական
մ իյսսնու,
-
թիւնբ
յ
Մայր
Աթոռի
եւ մեր թեմերու
փոխ յա
րաբերութեան
Հարցր
մ իչա ալ
աւլզւս
յ ի "
եկե՚էեցական
ժ ո զ ո վ յ յ եւ Հա յաս՚ռան
ե ա
յց
Առաքելական
Եկեղեցին
շաՀաւլրգռոգ
կեգրոնական
խնգիբներէն
մէկն է եղած :
Վերտին
տարիներուն
կապբ
Սփիւռքի
մեր
թեմերու
եւ նոլիրսւպետական
միւս
Աթոռներու
Հետ աւելվ։ քան երբեք
ամրա–
պնգուած
է , սեւ՚ւոացտծ
երչանկայիչա
-
տակ
Գէորգ Ջ ՛է
օրով։
Մեր
ագգային
- եկե՚էեցական
թեմերու
Ա Ի Ա Ն Դ Ա Կ Ա Ն
Դ Պ Ր ն Ց Ը
Ե Ւ Ն Ո Ր Ը
իքՄԲ՛
— Ամփոփում դասա|սԹսու. -
թ-եանյ մը որ արուեցաւ Ֆրանսահայ Լսա–
րաԱիԱ մէ ջ (14 Դեկա.)
Նոր
գասաիարակութիւնր
ԺԶ •
գարէն
սկիղր
առած
է , իբրեւ
Հակ՚սզտում
սքո, -
լաստիք
շյ՚է.՚"^է
կրօնական
-
վերացական
կրթութեան
: էր՚սզմ
, Ռապլէ
, Ա ոնթէյն
,
Բոմէնիուս
, Լոք ,Բէյքրն
, այս
չարժումին
յառաչապաՀներն
են ;
• գարոլ
կէսին
Ժ՛ • Ժ՛ • Ռ՚՚ւսօ
յայտնութիւն
մր ե՛լաւ
իր
«
էմիլ » Հատորով
ուր մանուկի
մր ֆի -
զի քական
եւ Հոգեկան
աճմ ան զո ւգրն թա ց
տրուելիք
գաստիարակութեան
խ ^ ՚ ՚ է Լ ՚ ր բ կբ
շօշափէ
; Այսօրուան
նորագոյն
գաստիա–
րակութեան
գբեթէ
բոլոր
ս կգբո
լէւ քն ե բ
Է ,
իրենց
սաղմ՛ն ու սեբմ ե րն
ունին
Ռուսս
յի
քարոզած
վ ա ր գ ա պ ե տ ո ւ թ ե ա ն \
մ է ^ ։
Ոչ
մէկ
գիրք
«էմ
ի լթ ի չ ա փ ա ր ձ ա գ ա ն գ
գտած
եւ
աղմուկ
յարոլցած
է
մ անկա վա րժ։ս
կուն
աչխարՀին
մէ՛չ;
Ո ՚ ՚ ՚ ւ ս օ կբ ՀրաՀանգէ՝
^ո^
չինչ
մ ի ուսուցանէք
մանուկին
,
առանց
նախապէս
այգ ""րվեէիքի
պաՀան^^
իր
մէչ
արթնցնելու»
;
Մանկավարժութեան
պատմութ՚ւ
ոն մէ^
կեգրոնական
գէմք է Զուիցերիացի
Հան -
րի
Փեսթալոցին
: Ան ալ,
ի ՚ ՚ ՚ չ պ է "
Ռուսօ
,
կր ձգտի
ուսռլցումբ
Հիմնել
աչակերտիե
անձնական
գիտողութ
իւննե
բու
եւ
վ ւ ՚ ւ ր ձ ի
վրայ։
Մ աքի զարգացման
Հետ մեծ
կարե–
լռբութեամբ
կբ մօտենա
յ բարոյական
կր
թութեան։
Ամէն
ոլսուցմս՚ն
վերին
նսլա -
տակր
պ է ա ք
բ Ա ՚ " յ
բ՚որոյական
մարգը,
կերտել,
եւ գաբձեալ
վարձի
եւ
կեանքի
կենգանի
օրինակն՛երու
միԼոցտւ
է
որ
սլէաք է պատուաստուին
ա ՛ւ՛ս քին
ո լթ
ի
ւն~
ներր : Փէսթ՚Ոէոցիի
մայրերու
՚հէՍՔքԼ
մ անկա վարժ "՛կան
աւե տար
ան մբն է
:
Ո Լ
Ոք կրցած
է աւելի
թաւիանցել
՚ ք օ ր եւ կբ–
նոչ
գաստիարակչական
առաքելութեան
մեծ
իմէսստին
, քան Փեսթալ՚՚ցի
է Փես -
թ ալոցիով
կր սկսի
իգական
սեռի
կբ թ
ո ւ–
թեան
կարեւո
բութիւնբ
, մինչ ա յ՛է
^ ^ ՚ " ^
կրթութիւնբ
անկարեւոր
նկատուած
էր ու
կինբ կր նկատւէր
իբրեւ
այր
մաբգոլե
ստորագաս՝
ե բ կբ ո ր գա կան մէկր
: Փես - .
^ալոցիով
, կրթական
ղ եանի
վբա
յ
^լէ^՚Ր
•
՚էաբձալ
այրեբու1է
Հաւասար
,
սակայն
բնոյթով
տարբեր
;
Փեսթաէոցիականութե՚սն
Հ ալ՛ աւրս տ Հե–
աեւորգն
է գերմանացի
Հէբսլաբթ:
Առ՛ս–
չինն է որ կը թելագբէ
անՀ
բաժե
չտոլ -
թիւնր
մանկավարժութիւնը
Հիմնելու
մ՚սրգկային
Հոգու
խոր
ճանաչողոլթետն
վբայ,
այսինքն
Հոգեբանութեան
;
Ւ վ^Բ^ո
յ՜ձփորձնական
Հ ո գ ե բանոլթիւն
բ
եկ՚սլ
մ անկավա
րժութեան
տեսա բան
ու -
թիւնր
գործնական
գե՜տնի
վրա
յ ւիոխա
-
գրելու–
Մս՚՚նուկբ
փորձնապէս
ուսումնա
սիրելու
՚էործը
սկսաւ •
Նոր
մանկավարժութեան
իսկական
Հիմնագիբներր
ե՚էած
են չորս գաստիա
-
բակ
բժիչկներ՝
իթաբ,
Սէկէն
, Մ ՚ ՚ ն թ է -
սորի եւ Տրքրոլի
• Այգ բժիչկ
-
գաստիա–
կազմակերպութիւնբ
եւ սրտագին
, կեն -
գանի
կապը Ա այր Աթոռի
Հետ, միչտ ալ
Հայրապետի
ուչագրոլթեան
կեգրոն
է ե–
զած
: Այգպիսի
վերաբերմռւնք
կբ
բխէր
Հայրապետի
« Եկեւլեցակա1(ւ1 միասնակա–
Րաւթ-եան ե ւ ա ց ց ա յին միասՐւութեան գա–
ղափարա|սօսութ–ենէն» ;
Մեր
ազւլա
յին
— եկեգեցական
թ\մերբ
կը
կազմ
են մեր եկեղեցական
մ ի ասն ակա–
նոլթեան
օղակներբ
, ոբոնք
կո չուա
V
են
կենգանի
եւ գործարար
1լասլ
սլա
Հ սլան
ք լ
Մ այր. Աթոռի
Հետ , որովՀետեւ
(ձմ ի
է
Հայրն
մեբ,մի
ե լ միակրօն
աղգ.ն
Հայոց»։
Այս
բոլորէն
կր բխէ ՚իոխագարձ
կապի
սլաՀսլանում
Մ ա յր
Աթոռի
եւ
Ս վ՛ի՛
"քի
միչեւ
, սլէտք
եղած
ցուցմունքներն
• ու
Հ
րաՀանդ
Խերն ստանա
լու
Համ
ար ,
ոբպէս
զի մե,ր, թեմեբբ
ի վիճակի
րլլան
ոլաՀսլ՚ս–
նելու
գա լանա բանա կան ,
ծիսական
,
սլաշտամունքային
, եկեղեցական
կարգա–
պաՀութիւնը
, օր
ինա
սլա
Հ ութ
ի ւձեն ու
միա–
ձեւութիւ1ւ
ր , Հան գամ
՛սնք
մ բ որ
զարերէ
ի վեր
զՐրս՚՚Լի՚է
Հանգիսացած
է Հ ս/ Եկե—
գեցիի
Հոգեւոր
— ագգային
նկաբս՚գրի
անազաբտ
պաՀպանմ
ան , մեբ
Եկեղեցիի
ինքնուրո
յն
ո ւթե
ան :
ԳոՀունակութետմ
բ սլէտք է
չե
լ "ր
Ս փւ՚՚-՚՚-քի
՚ ^ ե ր
Հա յբենա սէր
թեմ
ակ
ս՚լ1։ե րբ
իւրացուցած
են Հա յրապետի
եկեղե՚լ՚սկան
միասնականութեան
եւ աղ՚լային
միա" -
նութեան.
ս ր րա ղան պատգամ բ ;
Հա յաստանեա
յց Առաքելական
Եկե ՛լե -
ցին
քաղաքական
կազմ ակե րսլութիւԱ
չէ
Մայր. Աթոռր
միչտ
Հեռու
կանգնսւծ
է
քա ՛լաքա կանո
ւթենէն
, անոր
նչանաբս1՚ն
է
եղած
ՀՏուք
զկտյսերն՝
կայսեր
, եւ
գԱսաուծոյն՝
Աստուծոյ
»
Տ
Հանգուցեալ
Հա յրապետր
իր կոնգակնեբով
եւ
կոչերով
խրատած
է մե բ թեմե
բը
Հեէւու
սլաՀ
ե լ
Հա յաստանեա
յց Ե կեղեցին
քաղա
բ
յւկան
գործուեէ
ո ւթենէ
եւ կուսակցական
.ոզգե–
ցութենէ
յ
օբինապաՀ
մնալ
օտար
երկիր—
ն ե բ ՚ ւ ւ իրաւա1լաբգի
Հանգէպ
;
// ա յր
Աթոռի
խաղաղասիրական
րն -
թացքր
, որ արտա
յա յտուեցաւ
Հանգուց
-
եալ
Հայրապետին
միչոցով
՚էերչին
աա -
րինե
լ՛ բ , կասլուած
խաղագութեան
՛քի -
չաւլգ՚սյին
չարժմտն
Հետ ,
բնական
ու
տրամա
բանական
Հ ե տ ե ւո
լ թ ի ւ ն ն
է բ Հ"՛ ~
յաս
ա՛՛՛նե ՛Այց
Առաքելական.
Եկե՚լե
ցւո
յ
ժոգովբգանուէ
ր
ոգիին,
ա՚լգա
յին նկա -
րագբին
,
մ ա բ գա
ս ի ր ա կան վեՀ
։; ա՛լա -
փ ա րներ ուն :
^
Մ՚՚՚յբ
Աթոռի
խսււլաղասի
րական
՛է՛՛բ -
ծուհէութիլնր
ր1ւգՀանուբ
ոչինչ
ունի քա~–\
ղաքականութեան
Հետ :
\
ՓԱՌ ՛Ի Ջ Ո Ի Ր Ի ՚ ն եհ Հ Ո ՚ Լ Ի ՚ ե
( Փո|սասացութ–իւն ՝ իրիկուսււն պահերուն )
(Ր. ե ւ վերջին մաս)
Արա
յի
ղ եղե ցկոլթիւնը
ե ւ սնոր
բնաա–
նեկան
ուխաին
սրբութիւն
ը իրարու
խառ–
նեցի եւ անով
օծ՜եցի
մա յրութիւնբ
Նռւաբ–
գին
, բան մբ՝ որ ժառանգ.
մն՚սց
Հայ
մայրերուն
;
Ե՛՛՝
Հիմա
կր վերագառնս՚մ
մայբոլ
-
թեան
սբրատաճարէն
, փառաւորելու
Հա
մար
Հա
յ տունն
եւ անոր
մ էչ
երկունքի
նստած
՜՛՛՛՛յ
մ՛"
յրութիւնբ
:
Թորոն ըսաւ–
Սրբ Կբ քնանամ
գետնին
վբայ
եւ
գ ե տ ի մը ափը, Հագար
ե ր ՚ ս ՚ լ ն ե ր
կ՛ար -
թննան
մաքիս
մէչ֊.
Երազ
Հո՛լի եւ չ ՚ ՚ ւ ր ի է
որոնք
աղքատբ
թագաւոր
կ՚րնեն
եւ Հի–
լանգր՝
կենսառոյգ
ռւ արի :
՛Լա
յ անոնց որ Հողու չ ՚ ՚ ւ ր
չունին
,
ա յսպիսինե
ր ր կր նմանին՝ ա ՛լտ ոտ լաթե
-
բով եւ այլանզակ
ղէմքով
ւ լ ն չ ո լ ի •
Բարե–՜
կամ
, ամէն
ինչգ ծախէ
սուգ
կա՚ք
աժան,
չուր– եւ Հ ո ՛ լ ՛էնէ անոր
փոխան
;
Սիման ըսաւ .
Երբ փետատս
կը զարնեմ
գետնին,
Հո–
՚ւբն կբ ՔՐՔԲ՚՚՚^Ի
է
վեր կբ 3"""ԿԷ
Փ ՚ ՚ Ժ ^ ^
այգ
վաչին՝
կ ՚ ի յ ն ա յ խոըբ իմ
ծոցին
,
ուրկէ
էլելյէ
մայրութեանս
սրրտգնացած
դ - ւ ՚ ՚ բ լ ի
իսկ
երբ կբ ծռիմ
երգող
աղբիւրէն
, որ
չոլրթս
ւլնեմ
ա՛նոր
ակին
, որ չուբն
ու
ղովն
խմեմ
միասին
, չ ՚ ՚ ւ ր ը
՚լ1՚ս կր Համ -
բուրէ
, ես ալ
զա
յն՝ ես Հարս
կ՚բլլամ
,
չուրբ
էիեսայ
, կր
սիրուբաինք
,
սիրոյ
գինով
ճամ բուն
վրա
յ ՚ ՚ ՚ ;
Կբ խնգամ
ես , կբ բերկրիմ
, վասն
ղի
սիբաՀաբն
եմ չուբին
ե՛լ Հողին,
. . ; Ապա՝
գինով
, ծաւի
զարնելով
, կր կենամ
աակն
արե
լ ի ն , կ՛ե րգեմ
փառքր
յաւե
րժական
մեբ
Հոգին ու չուբին
յ
թ՚որոն ըսաւ •
Երբ կբ Ուսուիմ գետին,
Հացս
էլ ուտեմ
եւ
Հացիս
Հետ՝
չերմ
ո ւթ
ի ւնր քրտինքին
,
արքայ
կ^՚րլլ՚՚՚մ
եւ փ ա ռ ք կուտամ
իմ գա–
Հ ի ն :
Երբ
չ՚՚ւր
կբ ("^եմ , սափոր
գսլցոլցած
եմ պապակ
շո ւր
թ
ին՝
սիրտս
թռչոլ1ւ
, կբ
թառի
Հպա րտութեանս
անմ ատ
չե
լի կա -
տարին
, ու ե բգն
կ՝ եր ՛էէ
ա՛լա տ ութե
՛սն
՛ԷՐ
ո Հ ի ն :
կեանք
չկա
յ առանց
Հ ալի եւ
է.՚"–Բ է
I
ես այս ՚էիաեմ
, ամէԿւ. բանէ
աւելի
:
Սիման ըսաւ–
Թ ՚ ՚ լ ա յ ,
գուն
արքայ
, ես՝
թաղոլՀի,
մեր
պալաար
Հի՚֊զակբ
մեբ
սլապենի
,
ապրինք
միասին
Հաչտ ու սիրով՝
մեր
չուբին
եւ Հոգին
քով՛
Մեր. գիււէն
բԱ՚ռյ,
մեր
կայսբսւթԼան
մայր - քա՛լաք
, անոր
վրայ՝
աբեւն
ր լ յ ա յ
քաղց
բ ու տաք
%
Ես
Հարս
ե՛լայ,
երգոլլնցայ
չՀեռանալ
մեր
Հայրենի
Հող ու չուրէն
, իսկ
գուն
փեսայ
երգում
բբիբ
"էբեէ
զանոնք
չզատուի
լ անոնցմ
էն , ա յնպէս՝
( ՚ ^ Լ ՚ գ է "
կրեան
իր պատես/նէն
:
Թորոն ըսաւ.
Հոգէն
ծնանք
Հոգին
Համար,
թէ
ապրեցանք
ապրեցանք
միա
յն մ հր
սրբ՛"՜՛
ղան
Հ ալին
Համ
աբ
Հ ո ՚ լ ր ՝ բառ ու լեղու
, չուրբ՝
ոգի
Հան՛–
ճարատու
, ^"՚ԼԲ՛
խ ո ր Հ ՚ ՚ ւ ր ՚ է եւ
աւա՚ւգու–
թիւն մեր տուներու
, չ ՚ ՚ ւ բ բ
Կ՚ոբկ՛"Լ
մեբ
երգերոլ
:
Հուլն՝
մեբ ա՚լգին
Հ ի մ ն
Հաւատքին
,
Հալն
Հայելի
մեր
անցեալին
.
2
."՚–ՐԲ
սուրբ է ե լ սրբութիլ^ւ
, որուն
գսլալ
չրբ–
թոլնքբ
սուրբ
արիական
Աբմէններուե
։
Հ"
՛ԷՐ ՝
օր
բոց
ու գերեզման
, որոնց
մ՛է–
չէն
միչտ եւ անվախճան՝
Հնչեց
երգբ մեր
գոյութեան
ՋուրՐ
անցեալ
ու սլատմութիլ1։
, գե -
գ ա գ ա ն գ ո ւ բ ու ե րագա
չէն մեր սլասլե
լ՛ուն ,
չ՚՚ւրւ՛
յա՚լթանա՚կ
ու մաբանչում
,
չուբն՝
յագթական
ար չսքլ
մ եր
, գէպի
ես՚աա
ր՛՛ւ
բա բձունքն
եր ուն ;
Սիման ըսաւ •
Հ՚՚՚ԼԲ
^եէէի Հետ, մենք
Հոգին
Հետ,
գաբեր
ա ռ ա չ եւ գարեր
ետք,
մենք
ոլխտ
ունինք
յաւեբժտկան
մ տեբմ
ութեան
,
մենք
պիտի
տանք մեր տաք
քրաինք
,
ի՛՛կ
Հոզբ
իր, տաք
ծոցն ու ՚ լ ի բ կ , պ ի ՚ ՚ ՚ ի նրս -
տինք
մ ենք
երկունքի
, ցորեն
Հաս
ցնենք
Համակ
ոսկի
, ասլա՝
թխե՛նք
Հաց
լ, բարի
,
մ ե ՚ լ ր ի
սլէս
քաղցր
ե ւ ա րեւո լ սլէս Հա -
ճելվ.
Թորոն ըսաւ •
Հողն ու չուբն
են մեբ պապենի
տուն
ու տանիք,
մեր ճր՚ս՚լալոյս
,
թոնիրն
,
կրակ եւ Հարսանիք
• • • :
Ջ՚՚ւլ՚ն
ու ՚>ոգը
մեր ժամն ու վանք ,
մեբ
չարական
ու պատարագ
, մեր այբ ու
բեն,
մեր
՛ԷՈ
յութեան
անսասան
վէմ ։
Սիման ըսաւ •
Փ՚սռք
տամ,
օՀԷ^ , մեր Հայրենի
Հո–
ղ ի ն , չուրին
, այտերս
քսեմ
անո՚^՚ց
կա -
խարգ
սրբազնութեան
, անոնց
գա՛լո՛նի
եւ
անշօշափ
իշխանութեան.
• • • ;
Մեր
կեանքն
եղաւ
տառապալվ՚զ
, ոէնե—
ցանք
՚թէՐՔ՚ւ ՛յ""– ու կսկիէ)՜ , բայց
անսար—
սափ
մ ենք
քալեց
ի ն ք խա
չ ի ճամբէ
ն՝
ս՛ր–
գարութիւն
"բոնելով,
ի՛՛նչն էր
աւււլեօք
ոբ մեզ ՚ լ ի ն ե ց
յանղղ%օրէն
, ու մեգ
քշեց
արգելքներէն
, տարաւ,
Հասցոլց
յաալթա—
նակին
, անկախութեան
Հաւ՚՚՚աամքին
. . :
կ՚բսեմ
, կ՚ըսեմ
ու կբ կա՚նչեմ
, Կայբե— ;
նիքի
Հ՛ազին , չուբին
անմաՀ
ոգին • • * ;
((Ւորոէւ րսաւ .
Փ ա ռ ք
մ եր
Հ ոգին
, աստռւածա
բո
յր
անոր
կազմ
ի ն , ՛՛ւլ՛
"՛մ
էն
ժ՚՚՚մ՝
խաչ
մ
բ
կ՚երգէ
վ՚առքր
խաչին
:
Սիւքան րսաւ •
Փ ա ռ ք մեր չուբին^,
անոր Տէն մ ի
սուրբ
կաթիլին
^ որուն
մէչէն
կ՚առնես
ձա
յնը
մ ե,ր
յա
ր ո ւթե
" ւ ն
Հնչուն
կանչին
:
Թորոն րսաւ -
Հայբենիքր
Հող ու չ ՚ ՚ ւ ր է , ՚է՚"յ
անոր
որ՝ անկէ
զուրկ
է ։
Սիման րսաւ •
Հայրենիքլ,
վյբկութիւն
է>
աոանց
^ոզի
, առանց
չուրի՝
կեանք
էկւսյ
, ոչ ալ
չո՛ւր
արեւի
... ;
Հայբենիքր
եթէ չունիս
, քեզի
կ՚բսեմ
տնվախօրէն
,
մեոյնիլՕ)
լաւ է Հա՚լար
ան -
•լամ,
այսպիսի
խեղճ
ապրելէն :
ՍՕՍ -
ՎԱՆԻ
Fonds A.R.A.M
