« Հ Ա Յ ՄՇԱԿՈՅԹԻ Տ ՈԻՆ«
Յէրան
սա Հայ ւրսղսւթր
աւ֊ելի
Լ"՛–*" "կը–
սած
է
սւկարասնոէի
ձսէվոլմի
ճսւմբսւն
•քկ9
մանել։
ԱրագօրՀ
՚1։
կր մօաձնայ
ամերէ -
կաՀայ
գաւլութին
եւ.
եթէ
այս
կացութէւ–
նը չարսւնակու.ր
, աւե լքւ կա1՚ւււիւ ան սլի -
աի
կաւլմ
ւս լո ւհ ուի
Աւելսրւչ
է
մ ան
րամ
ասնութ իւննե
ր թր -
ւ ե լ ։
Ը ն թ Լ րէյալնե
ր լլ իւորասլէս
աեւլեակ
են
այւչ
աիւուր
վիճակին
եւ Հ
(3
>ս"ս՚իի
"էէ– ~
նակներուն
մէ
^^միչա
կշ
կարդանք
աիւուր
վկայութէւններ
, մարղկային
,
նիւթական
կս ր ո լ ս ան ե ր ա յղ
ճամբուն
՚Լ(""
յ
Գաբմա՞ն
: Գոնէ
նուաղձցնԼլ
Լ
"՚1՚1՚Ք1Լ
ե Լ
բա րձրաւչնե
լ մեր ու ղղա
յին
ղ ի մ ա -.
էէր ա կան
կո րս վ չլ :
Փոխանակ
երեւո
յ թ բ
լ ն ւչ՝> անրա
ւլն ե
լու
եւ
ղղաւլական
բսւ ցաւչան
չո
լ թ ի լնն ե ր ո վ ,
աչխա
ր
Հի ւչՀ մ
ւչ առնո
ւթ իւն՛՛ ե ք՚սվ
՚ լ ո Հ ա
նալու,
մաածենք
ամէնկ՚ւ,.
աոաչ
^ " ՚ ք ՛ / " / / ՛
Հայ
ղաղութի
մ ասին
, որու
մ աա
լ ո ր
ա
կա
նո ւ թ ի ւ ն բ , նախաոչաաե
բաղմ
Լ ան
չրք"՛ ՜՜
նին,
արղար
յու։ ւս1լԿււււթիւնբ
ունէր ա —
ռա^որւչ
Հան
դիս անա
չու
ամ /*"՛/.^
աչ՛ել -
մաաՀա յութեան
:
Ժամանակբ
իբ
աւե
ր բ
ղււբհ՜հէլ
, Փարի -
յլի
Հայ
մ ւոաւո
րսւ կան
ո ւ թ ի ւ ն ր
Հ աւլ
իլ թէ
ում
ունի
քանի
մ
ր
ղասա
խօս
ութ ի ւ ն
կար
դալու
սրճարւոնի
մր անկիւնբ
եւ կո
"1՛
մ
ւս–
մ
" 1 ֊ չ ի
՛քէչ
Հո՚չ
Լ չա Հ
ղրս
յցնեբ
կաաարե ՜
յու. ; ՚էյաՀանչյլ
կաաարեա
լ
է՝
եբղելով
կամ
Ա՛ոանց
եչւղիւ • • * :
(Լնաա • ։սկո
յս
( Ս Օ բ ալ ոլեինք
Փաբիւլի
՛ք
էչ
տա՛ւ
ւ՚ւ՝1ւ ղ
՛ուո
լ՛
–՛Ա՛յ
մ՚ոաւովւա
կաննե
լւ ,
արուեսա՚՚՚ւչ
էւոնւ, ր
;
Բսւյց չկայ
անոնց
մի՜
շեւ
Համ աւչ
ո չւծ ա կւլ սւթ
Լ ան ողին
, որով -
Հեաե
լ կ չւ ոչ ՛սկ սի ն
ւո ն ձ ն ա կւսն
չ ւի ում
ի
Հ չէ–֊
նա
չւաւո
բու. թ ի
լնն
Լ բ ր այս մ եծ
ու
ցրուած
քաղաքին
մէ
^ :
Զ
կ՛"
յ նե րկա յանա
լի եւ սե
փական
Հալւոքավա
չբ մբ ուրմեր
մաալո–
րականնեբր
, ե ր իաա
սարղնե
բ բ ,
ղործի
մաբ՚էիկ
յաճաիս
ի ր ՚ ս ր ո լ
Հանդիպէին
եւ
ղեղեցիկ
մւոածոււՈէե
բսւ ա յնքան
ա՚սաա
ծ^բաւչիրնԼր
ղործի
վեբս
՚ծէին
, թ ո ՚ լ
ԸԱայ
փոքբ չափի
վրայ.
Նսր չէ Հ •
Աչակոյթի
տ
՛՛՛ն գաղափաբբ
•.Ա–
էնքր կբ էլ՚չս
՚՚հ
անոր
ա՛ւ ո՛ ւե չո ւթ ի ւեն ե բ ր :
Ծ
րա՛չ
ր ի ն
՛լ ո բծո՛ղ լ՛ո
լ
թ
Լ ան ալ
՛՛կս
ուած
էր
քանի
մ բ աաբի
առաչ , Հանղան
ա կե լ՛ւ վ
700
ս՚ւլս՛ Ր
^իր ան ք ի էամԼսա ՛չում ա բ
մ բ ։
Այմմ
՚չանուած
է
կԼղբոնական
թ
՚սղամ
լո
սի մբ մէչ
քանի
մբ յար
կանի
չէնք
մ չ, ՛ւր
կր
կարօաի
Հիմնական
նորողումի։
Ն
՚սի՚՚ք՚սն
ղ ն ս ւ ՚ է ի
ղործո՚լութիւե
բ ՛սն -
Հբո
՚մեչա
էր
ւոեսնեչ,
թէ
ի ՛ ն չ աբամւս ֊
ղլ՚ւււթիւննե
ր
կային մեր չբչանակնե
բուն
՛քէչ
" ՛ յ ՛ է ղսբծին
Հ ա ն ղ է ՚ ՚ չ ։
Հ
/ս՚չ՚թու՚սն
մբ
չլնթացքիկ՛
, առանց
վ՛ո ՛լի եւ թմբուկի
,
ե րկու
ս ե ՚ լ մ –.աւաքս
յթնե
րու
մէ
չ
Հ
ան
ղա–
նս՚կուեցւսէ
մէկ մ ի լ ի ո ն
300
Հաւլո՚բ
ֆ է ՚ ՚ ս ն ք
եւս
՛ււ
700
Հաղարր
Հասաւ
չուաով
երկու
միչիոեի։
Աեր բնկեբնեբէն
ու բարեկամ
-
ներէն
ր ղ
II եո. IIոո
ո.
ղիաի
յձան՛
գրուին
ու
Ա՛յ՛լ–
՚էում
՛որ բ "լԿ՚ոք է ոչ՛ ք՛"–
ռապաակուի
:
Եբկրոբգ
՚ է ՚ ՚ բ ծ բ պիաի
բէէայ այս ձեռ -
նաբկին
՚ է լ " ՚ – խ բ Հրաւիրել,
բացի մեբ բն–
կերնեբէն
նաեւ
բարեկամներ
,
որոնք
ձեռնՀ աս ութիւն
ունին
իբա գործե
լու ծբա–
գիբր
եւ
Հեաագային
ալ ՚ " յ գ Տունր կաղ -
մ ա կե բ պե
լո
լ
, վեբս՚ծե
ԷՈԼ
՛լա
յն Հայ
մ չա–
կո յ թ ի իբական
վառարանի
մր , ա րմանի
Փարիղի
Հայ
ղ ա ՚ լ ՚ ւ ւ թ ի
գիբքին ու Համ -
բաւին
:
Ժո՚մ անակն է որ Հ ողե չաՀ
՚էրո յցնեբբ ,
խօսքեբր
վեր ածուին
կենգանի
գործի
Տ
ԱՀա
գեղեցիկ
մրցակցութիւն
մբ ոչ թէ
ճառի , այլ
՚լսրծի ; Այստեղ է որ ի
յայա
սչիտի
ղս՛
յ մեր մ ո ղո վո
լբ
ղին
չինարար ո՜
՛էին որ ամէն
՚էաւլոլթի
մէչ վառ կր մնայ :
Փարիղի
Հայոլթիւնչլ
Համեստ աչխա -
ւոալ
՚ւ
բէն
, ուսանողէն
մ ին չեւ
ամ
էնէն
րաբե կե ց ի կբ , ցո
յց պիտի աան , թէ օաա–
րութեան
մէչ կորսնցուցած
չեն
իրենց
էո
՚չեկան
աբմէքնեբր
Տնտեսական
ղետնի
՛իչ՛ա յ Փարիղի Հա
յերբ,
Բ"լոր դասակս՚րղեբր
նկատի առ ՜
նելով , կարելի չէ բսել թէ նուաղ բաբե -
կեցիկ են քան ԹեՀրանի
, Պէյբութի
է Հա
լէ ՚ գ ի , ԳաՀիրէի
Հայերր,
ոբոնք
տասնեակ
Հաղար
Հայ աչակերտներոլ
կրթական
–է՛՛
ւէր եւ րաղմաթիլ
եկեղեցիներու,
ակումբ
ներու
մ ատակա րա բութեան
բեռբ
ունին
ի–
բենց
ուսերուն
՛իլ""յ :
Փարիղի
Հա յբ իր տնտե սա
ղան
՚էիրքԱ
ւսմբասչեգելէ
ետք, ՚ղէաք է այմմ
Հեաեւի
Ամե րիկա
յի Հա յութեան
որ կր
ղերաղան
ցէ ամէնքբ
, իր առաաաձեռնութեամբ
:
Բոլորին
սլարաք է օգնել
ամէնէն կեն —
սականին՝
ներկայանաչի
, սեփական
տու–
նի մր կառուցման
: Տուն մբ ուրմեր
երի–
տասարգնեբբ
միչտ
առիթ
ունենային
ի -
չ՛աբ տեսնելու,
խօսելու,
միասին
՚լուաբ—
ճանալոլ
• Այգ տեսակ աղգա
յին
մթնոչոր՜
աի մր մէչ մեր ղաւակներբ
աւելի լաւ ՛գի–
՚ ո ի կասչսւին
ամէնէն
առաչ
իրենց
ծնող -
քին։
Մեր
խօսքր
"՚֊ղղել՚՚՚ի
տարեցներ
ո
լե ,
կ՝բսենք
••— Զեբիսն"՛յողութիւննե՚բբ
տմ -
բողչ՚՚վին
ձղեէով ձերղաւակնեբուն
, ա -
նոնց կասլեբ բ կբ թուլցնէք
Հաւաքակտ
-
նութեան
Հե՛ո : Նիւթապէս
օմանգակելով
Հանրօգուտ
ձեռնարկի
մբ, լաւագոյն
օբի
նակբ կր Հւսնղիսանաք
ամ է՛՛էն առաչ
ձեր
ղաւկին
Հսւմաբ,
սքւու1ւ ապա՚էայով
այն -
քան մաաՀոգ էք ւ Անչուչա
պի՚ոի
էուղէիք
որ ձեր սեբունդր
միանղամ ա յն
րԿ
՚գմ
ի չս՛
կո
բ
՛ւ"
ւէէւ օտարութեան
մ էչ :
ւ՛՛՛կ երիտաոարգնեբուն
կ՝րսենք
.
Թս՛է
բլլ՚"ն
Համեստ
գումաբներ
,ձեր մաս—
նակցութի՚ձ՛բ
նուիրական
ղործի
մբ պիտի
Հերքէ այն կաբծիքբ,
թէ նոր
սերունդին
վրայ խաչ քս՛չուած
է : ԸնղՀակառակն
,
ան
ս՚բթուն
պս՚Հակն
է ,
յառ՚սչաոչաՀր
կեն ղան
ի ա չխատան^ւե
բու
Փ՚որիղբ
պէտք է չարմի
, իր թիլին ու
՛էի Բ
քին
աբմանավա
յելմ ասնակցութեամ
բ •
կասկած
չունինք թէ «գաւառէն
ալ պիաի
բերէ իր լ՛ոյն
բամինբ
ղործի մբ որ պ՛"՜
աիւ բերէ
ամբ"՚լ^
՛լա ղութին
եւ ւՐեբ
ազ–
՛էա
յին
՚է՚"րկէ՚ե
էնղՀան բապէ
ս
Հ
գ. ԼԱԶԵԱՆ
ՕՐՈՒԱՆ
ԵԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
աI•1է>:ո^;•;՚:^՚:^:՚:՚:^:-:^^:•7:^ր:^՚^^տ:•:տ-^•^•^•^
ԱԼԺԵՐԻԱ
՛Ն
ԻՐ ՀՈԳԵՐՈՎ,
հքՄԲ
—
Վեյւջերս շսւլւք մը տեսութ–իլյ1յՀ–
նեը հրասւսւըակեցինք միջսսլգսւյին մա -
մււՆլէ(ւ, ծաՐւօթացնհլռւ հաւքար
Ալժե ~
րիաււ՝ իր ներք իքւ եւ արաաքիքւ հռցերււվ ;
Ահաւասիկ այլա պ է ս շաճեկան, տեզե -
կութ–իւն|նւեր յ քազռւ ա ծ ՛ աեղակաԱ թ ե ր -
թ է
մ ը . ֊ –
ժամ տնակին Ւ"էամնե ր բ ղբա ւած
է Լ՛ն
Հողեբբ
: 1871/
չլմ բո սա ութենէն
ետք , "՚–
րեւելեան
Ալմերիոյ
մէչ,
440 000
Հեկ -
տար
Հո՛լ ետ առնուեցաւ
ա՚ղստամրնե
բէն
Մինչեւ
1002
Հո՚լեբբ
ձրի կբ
տրուէին,
այնուՀեաեւ
աւելի
յարմաբ
ղատուեցալ
ծա
խել ;
Մօա
25 • 000
եւրոպացի
Հողաղործնեբ
կան
Ալմերիոյ
մէչ։
Բայց երբ ՚լաղթա
-
կանի
մասին կշ
խօսուի
,
առՀասաբակ
նկատի
ունին
եբեք Հաղար Հարուստ այ -
գեպաններբ,
մնացեալ
՚՚ձ2
Հաղւսրբ
միչակ
ապրուստ մբ կ^ապաՀովէ։
ԱեծաՀա -
բոլսաներր
իբենց
դբամբ գրած են ծիսա -
խոտի եւ ա յգինեբոլ
մ չա կութե ան
մ
էչ
ՄեծաՀարուսա
իսլամներ ալ կտն ։
Համ ա ձայն վիճակագրութեան
3 "300000
Հեկտար
արմ աիք
արտագրող
Հողին
2 –400 000/»
կբ պատկանին
իսլամներուն
,
իսկ
մնացեալ
000 • 000
Հեկաարբ
Եւրոպա
ցիներու
։
98
՛ոռ Հա ր իւր բ եւբոպո՚ց
ի մողովուր
-
՛էին Հաստաաւսծ
է Թեէի մէչ,իսկ
եբեք
ւրրրոբդբ
ա րեւմ տես՛ն
Թելի
մ էչ
;
Օր Ո՛նի
ղա ՚չյթա կաննե ր բ կարեւոր աաբ ր մ բ կչւ
ներկա յացնեն ;
Ֆրանսսւ ցինե բ բ Հււ՚մաԼսմ բուած են Ալ ՜՝
Ոի
չ " ՚ ֊ Բ չ , Ա"՚<ելի,
Միթիճայի
մէչ եւ
ծովեգերքր
ե լ արեւելեան
մասին
մ էչ ,
^ւ
՚Լէփ՚ԼէԼ*
Կ սնո աան
գին
, Պրոն։
՝Բապիլի
մէչ
Հաղիւ
12
Հաղար
ֆրանսացի
կայ ;
Եւրոպական
ծ աղում ով Ալմերիաց
ինե -
րուն
եօթբ տասնեբորգբ
կբ բնակի քա —
՚լաքներուն
մէչ , ուր առեւտրական
կամ
պետական
սչո՚չ՚ոօնեայ
,
եւ ՛որ -
Հ եստաղէանե
բ են :
՛Բ աղաչեր
ուն
մ
էչ
իսչամ
մուլո վուրւչ
Լւն
թԼ՚՚՚բ
շատ
"՛ւեչի
պակաս է քան Եւր՚՚՚ղաց
ինե ր ոլն : կաչւե -
լոր
թիլ
մ լլ կբ կ՛ողմ են ե ւր ո պա ց ի չւան -
ուո
րնե
բր։
Եթէ
Եւրոսչացիի
մր Հարցնեն թէ
/ ՚ ՚ ՚ ^ Հ
բբ
էն
Ալմեբիոյ
օգտին
, կբ պատասխանէ.
« Չորցուցինք
ճւսՀԼէճնեբբ,
մէչտեւլէն
վերցուցինք
մանւոատենղր
, մանտաիւտբ ,
չեբմր։
Մեր չնոբՀիւ
աչքի
թր ա ք ս ւման
պակսեցաւ
, աչԼսատանք կբ ճարենք
իսլամ
Ֆրանսացիներուն
; Ն"լ"ոծի1՚նեբոլ
մաՀե
բու
թի
լլլ պա կս ե ց ո ւց ին ք ; Ութսուն Հա–
ղար
քԼւլոմեթր
ճամբայ
չինեցինք
ոբուն
25 ՚ՕՕՕՀ»
Լ"^՚"–՚ԷԼ՛
) 21
նաւաՀ՚սնգիստ
, ո -
րոնց կ
Ալմէի ,Օրանի ,Պոնի մէչ, միչաղ–
ղա յԼւն կարեւորութիւն
ու1՚ին :
4900
քԼ՚է"՜
մեթր
երկաթուղի
,
33
"Դ "՛կ՛"յան
, որոնց
է"Ր"բ
՛ք էչ՛"
ՂՂ՛"
յ Լ՛ն ՛որմէք
ունին ;
Ալմերիոյ
ելեւմտ՚սցոյցին
մէկ
վեցե -
ր՚՚րգբ
ուսման
յատկացուած
է ։ Ունին
48
երկրոբ դա կան վարմ
՛սր
ս՛ն
ե ւ
3 7 0
՛սւ՛ս բ -
աական
գասրեթացք–.
Աչմէի
Համքքլսարա–
նր
երբորգն
է ֆրս՚նսակւսն
Համալսարան
ներուն մէչ, Հինղ. Հաղար
ուսանո
՚լնե
բով
եւ
81
ղասաիսօսներով։
Երեք նաՀանզնե -
բուն մէչ
15-000
ուսուցիչ
կայ :
Ալմեբիոյ
Ֆրանսացիներ
ր կբ
կարծեն
որ եթէ Ֆ է՛ան սան րաւա բա ր
գչւամագլուի՛
ել աբՀեսաաղիաակս՚ն
մի՛չոցնեբ
տրամս՛ -
գրէ,
աւելին
կբնայ
րնել
Աէ^երիոյ
Հ
՛ս -
մար
։
Ալմեբիոյ
տնտեսութեան
մէչ Եւլ՚ոպս՛ -
ցիներու
բամինբ
ւՐօա
կէսն է ,
242
մի ֊
չիառ
(1953/
թիւե րոփ) , միւս կէսբ
իսլամ
բնակչութիւնն
է ։ Միչին
Հաչուով
240-000
ֆր • ԵւբոպացիԼէն
,
30-000
Իսլա
՚Ոէեբուն
Ալմեբիո
յ Ֆբ՚սն սաց
ինե բուն եւ
կեգբոնա–
կան
ի չխանո՛ թեանց
մ իչեւ
յարաբե
բու -
թիւն՛նե
րբ միչտ ալ ոիբալիչւ
եղած
չեն :
Բ
. կա
յսբ ութեան
անկում բ
1870/^
ւող–
գանչանբ
եղաւ
Լ ո ՚ ֊ ր չ Լսռով՚՚լթեանց
Ալ–
մերիոյ
մէչ։
Ամէն
կեղրոնի մէչ վպաչտ -
պան ութե ան մտրմ իններ կամ
եւրոպական
ՀՀանբա
յինՓր կութեան»
կոմ Լ՚տէներ
կաղ–
մ ուե ցան եւ կանոն
ա լ որ
Լւչխանո
ւթե
անց
տեէլբ բռնեց
Լւն ; Այն աաեն էբ որ Հանրա -
պետութեան
կառավարութիւնբ
քաշուե -
լով Թուր , Ալմերիա
՚էրկեց
իր անէլամնե -
բէն
մէկր,
Ա՚չոլֆ
Բրեմիէօ։
«
Հինգ
շաբս՚թէն
պէաք է վերւսՀասաատես
կա -
ցութիլ1ւր,
բսին
անոբ։ Պէաք եղած
մի -
չոցներր
կրնաս
ձեռք առնել
։
Ատոչֆ
՛Բրեմիէօ
58
Հրամանւագիր
սաո–
րսէղրեց : Մէկով
ֆրանսական Հպատակս՛..–
թիւն կր տրուէր
ԱլժերԼւսյ
Հրեանեբուն
Ւսկ
ուրիշ Հրամանաղբով
մբ
Աչմեբիս՚ն
բոլորովին
կր կցուէր
Մայր
երկրին :
Այս
միչէէցնեբբ պատճառ
եղան որ իս -
լ՚ոմնեբբ
րմբոսաանան
։
Պատերա
՛լմ էն ի վեր իբրեւ նոր երե -
ւո յթ , Ալմեբիո
յ Ֆվւանսա ց իներ բ
մայր
երկրի
Հէո
յբենակիցնեբուն
Հանգէպ
գերա–
ղանցութեան
ղղացում
մ ր
կր
տածեն
, մի
եւնո
յն ատեն ա յն տպա
ւո բութիւն ր
ունին
թէ իրենք
մառան
ւլա ղուրկ
են : Ոբ՚՚՚Լէ թէ՛
ղօրաւոր եւ թէ լքւււած կբ ղդան :
Եւ՚կու
անղամ,
1914/^
եւ
1942/5՛
Ալ -
մերիացինե
ր բ ղէեքբ
ձեռք
աււին
՛ւչա չս4 -
պանելււլ
Համ՛աբ Մայր
երկիրր։
1942/^՛
ա՛
1ւոնցմով
կաղմ ուեցաւ
իաալիոյ
մեհ բա —
նակբ, որ աղաաաղրեց
Ֆր՚ոնսայի
Հարա
ւա յին
մ ասր : Եւրոպացի
բանուո
րնե
բուն
ութսուն առ Հա ր իւր բ
ղինուո բաղբուե
—
ցան : Երբեք
Ֆրանսայի
մէչ, մինչեւ ան -
՛լամ
1914
՚ – 1916
Համեմաաարաբ
ա յ ՚ լ ք ՚ ս ն
մարղ
ղօբա չարմի չէբ ենթարկուած
։
Երկու
սլատերաւլմնեբու
բ1էթացքին
Ալ —
յ՜երիոյ
Ֆրանսացիներբ
60-000
Հուլի
կոր՜
սրնցոլց
ին՝ պատերսէղմ
ի էլա չտ Լւն
վրա
յ
Տիսուն
Հաղար ալ վիրալորնեբ
վե րաղա
բ–
ձան
՛պատերաղմէն
I
Ալմերիացի
նւսխկին
ււաւլմիկներլ,
չատ
Համեբաչխօրէն
միւսցած են իրարու Հետ
ել. կբ մ տածեն թէ իրաւոէն^^եբ
ունին
Մ՚՚՚յր
երկբԼէն
՚էր՚՚՚յ
,
"Ր
մէէէսամբ.
Լւրենց
ԳԱԻՍՌԱԿԱՆ ՈԴ-ք^էւՐԳՈԻՕ՚ԻԻՆ
՚նձ
«չոչուիս»
–իմ, նէ էչ իմ,
«Հայ ֊
վ՛՛՛՛ե » , վչտացած
բա ցա էէսւն չե ց Ա ա ր -
՚էս՚վ։
էսղան ;
Տիրեց
լռութիւն
,
Հ " ՛ ^ / .
աէլս՚ն
մի
ա1չն -
թարթ
ում
ղւչսւստացալ
եւ ղղաց որ աւե -
ւ՛՛բ՛է
Հ՚"լ՚ց
ս՚ուեց :
— Բան ՛ք չ^ էր րոէ է ներէ ;
-— ինչ ներելու րան է , ես
եկեր իմ
քէֆղ կբ Հաբցնիմ
, դուն
ինծի
ինչ կ՝բ~
սես , պատւսսիսանեց
Ա արղս՚յ,
ա՚լան
եւ
լռսւթեոէմր
Հեռացաւ
իւտնոլթԼւց :
Հաչի
աղան եկաւ այն
եւլյ՚ակացէււ
-
թեան
, որ կոպիտ
վարւււեց
Մաբգար ա -
՚ւ՚"յէ
^՚""
է
բ ՚ " յ 9 է Վ ^ ր է ՚ ՚ յ
Հ""ք
"Ղ
^ց
է -
ր
՛էէ
՛ս , որ նրա լեղուի տակ
մի բան կար եւ
չւս սաց : Ա կսեց
ղբա ղո ւել
ի՛ո՛ն ութի ասչ -
րւսն^էեբ՚ւվ
մեծ՜ ճիգ՚ւվ
,
նեբքին
Հ՚Բ^Բ
պայքարով,
որպէս
ղի
ղուրս
^այի։
Գա րսած ա պր ան քն ե ր ր վերստին
ղասաւ"–
րեց , բա
յց չկա բ ո ւլա ց ա
լ
ներքին
բուռն
ց ա՛ե կո
լ թ
ե ան յաէլթաՀաբել
ել
նոր
ից
դէէլրս
նա յեց ; Գրսէէւմ՛ էչի՛ մ ի քանի
ՀողԼ՛
կանղնած
էին եւ իրեն
էին նայում
, նա -
յում
էին տաբօբինէսկօրէն
; Տեսաւ
չԼ, կա–
Ր՛՛՛լ աղաաոլեչ
՛հա յ՚՚ւածքնե
բ ից՝
մի, միտք
յղացաւ - փակել
խ՚սնութբ
եւ էչնալ տուն :
Այս
անգամ
ղարմանալիօբէն
արաղ. վճ
ռեց , աբաէէ ՚իակեց
խանւէւթբ ել
սկսեց
քալեչ
՚էէխիկոբ :
Մէկբ
կո՚լքից ասաց, բայց Ասեց .
Հարսին քով կ՝եբթայ
։
ԵԼ
Հեաեւեց
նրան ;
Հաչի
աղա՚1է
Հ րապա բակի ց
անց
հե
լուց
յեւոէէ յ , սկսեց
քալել
Հին Ժէսմ ի սլատե
բի
՛սակէ,վ եւ յանկա
րծ
էսեց •
—
Ա՚մի՛
Փս՚յլուն
• • •
Կւի
ուչագրոլթիլ՚ե
չգաբձրեց
այղ կան–
չիրին,
ինչսչէս երր լսեց
միեւնոյն
կէււն -
չբ , իր տան լէէւսամուտի
տակից
֊
Աղչի
Փո՚յէո՚՚ւն
• • •
Ջ,այնր
սուր էր եւ սարսափելի
Հեղնա -
կան : կան՛չող բ
մ իեւնո
յն փողոցա
յին պա–
տանին էր , սեւ ա չքեր ով , կս՚բճ կարբ -
՛ււած, ստեւի
նմա՚Ս ցցուած
մ ա՛լերով
Հ՚՚՚չի
աղան չաբունակեց
ք՚"էեէ :
Այս
անղամ՛ պատանին
կտրեց
ւերա ա -
՚ւաչբ
, եբկէէւ մատբ
կււխեց րերսէնբ ,
սէէԼ–
լեց եւ կանչեց .
֊ ֊ Ա՚լչի
Փայլս՛՛ւն
• - -
Զս՚բմանաչվւ
արւսղէէւթեամբ
,
ինչպէս
կաբծ
՚էւկի
մտրակր
, որ կտրում
անցնում
է "Գէ. ^ւ՚հէ՚^ՔԱ–
՚ ^ է ո՚քչնթարթում
, Հաչի
աւլայի
մ՚իւոքբ կասլուեց
այն կանչԼւ Հեա ,
"ՍԷՅ
հէ՚^Բ
Ղ1՚^^^
ուչաթափուեց
։
Ուրեմն
Ա
՛յդ
«Ա՚լչէ
Փայլոլնր»
ի
՛նձ
Հետ կապ
ունի , մտածեց նա, բ ՚ ս յ ց
"էէ՚^Լ
չՀասկացալ
,
չ
^ կ ա լ
տանչա
լից
մ տած -
մունքի մէչ
յ
Երբ պատանին
մ՛Լւ անղամ
է լ կանչեց եւ
է ի ա խ տ ւ ,
այլեւս սչ մի տարակոյս
չմնաց
ՀաչԼւ աղայի
Հոգում
։
Երչ՛ կէնբ
ղուռբ բաց արաւ եւ
տեսաւ
իր
ամուսնււյն,
բւսցւսղանչեց
•
՛Բա , Հաչաղա՞՛ ;
Հ ա չի
ւսղէսն քչեց
նեբս ;
Հի՚-՚ո՞նէէ ես , Հարցրեց
կինր ;
՜
֊ Ջ է ։
եե
՛լ՛"
լ՛
ա ո տււււ.
՚էո՚բձոէւ
, սուր
նէ
՛յ՛՛՛յ
՚ք՚յբ՚-ց
Բա ,
ինչւ
Կ^ԷՎէ
/""*՛
՛քբ
Կ՝ՐԱէ՚^\
քաղաքբ
ղլ -
խուս կբ ղառնա
յ ;
—- Մ ալւ,է
II չ՛ քւսոսւււն
աարւէւան
չբրւոհ
բանն
րնէ , է՚լպէս
Կ՝ՐԱԻ ։
Ի
՞նչ
, սէնձկաղԼւն
Հարց տսւեց
Հաչի
աղաե
Մեմիկ
Լսւոթունբ
րւ-եց •
ՀաչԼւ աղան եո
1լեոչ աչքե րին
եւ
Ա " Լ ՚ " – Է Ղ
՚ո՚ոկն
էնչ
կայ նէ , բսէ :
Մ եմ Լւկ Լսաթոլնբ
սչէէւ տ չւ ա ս ա ո լյսծ
է ր
ամէն
ինչ ասելու,
բայց
փ՚՚՚Լոցից
մի Լսօսք
է"եց եւ ամբողչովին
այլսւյչուեց
•
Փ "
՛է"
ցի ց աս ացի՚ե .
Փայչոլնր
քբ՚չի՛ կր
սպ՚ոսէ
«
ՆորԼ՚՚՚ց
Փ՛ս յլուն
անունբ »
մ տսէծեց
Հաչի
աղան
, իսկ Մ եմ իկ
իսաթունբ
սլիտի
փռուէր
ղետին, եթէ էսմուսինբ
չրռնէր
նրան :
Հ՚՚՚չէ
՚ ո գ
՚ ո ն
"է մ
Լէ
եղրւսկացւէւթեան
չէր
կաբ
էէէէ
յանգել,
ոբովՀետեւ
Փա
յլուն ա —
նուն՚ով
էւչ ոքին էԿբ ճանաչում
ող^ կեան–
քում
, ողչ քադաքում
եւ
ոՂ^
աչխավւՀում
%
Մեմիկ,
ինչ կայ նէ բսէ,
խեւլճուկ
ձւսյնէէվ ասաց
Հաչի
աղան ;
Ա՛եմիկ
իսաթոլեբ
չկարուլացաւ
Լսօսիլ «
ւոբցոլեքբ
Լսեւլղեց
նրան;
ՀաչԼւ
աղան
լուռ եւ ՚էլիոիկոր վեբ
բ՚որ՜
ձրացալ,
երկու
՚լաւաթ
Օ
՛էի ճնկեց եւ բ" -
կսեց երթեւեկել
սենեակում : Ոչինչ
չէր
կարող
՚չէււչսէկեչ,
Հաղար ու մի բւս՚եեր էր
միտքր
բերում
, չափչվւսւ՚ք
, վեր ՛Է՛՛՛Ր
4/՛
ասում : Ոչ մի կաթիլ
է՚՚յս : Եէ՚կաբ
եբթե–
ւեկելուց եւ մւո՚ոծելսւց
յեաոյ,
իչաւ
նելւ
քեւ
: ԿԼւնբ էսէւՀանոցէէւմն էբ \ Ա տալ նեբ" ,
տնկէէւեց
կնոչ առսւչ եւ յարեց
.
Ա՛եմիկ , րսէ , ե՞ս եմխելքս
թռցրեբ
,
թկ
գ"՚–ք ••
,
Գուն՛ ես Լոելք՚է
թռց
բե լ,
;
1
Հաչի
աւլան
ք՚ոբւսց""
: Այ՚Լ՚գի"Լ՛
սչս՛ ՜ ՚
աասխանի չէբ ս՚՚չ՚՚՚ս՚՚ւէք
;
Յանկարծ
բ՛լ՛" ՜
ւեց .
՛ ֊
^՚՚՚է Կ՛՛՛յ
^՚ձ >
բ"Կ ՚ ՚ •
Աեմէւկ
խաթոէձւբ
չ՚ւեց :
Հաչի
ա՚լան
ւլս՚յրացաւ,
մօուեց
՚սլ
կնո -
չբ , բռնեց
ուսեբից եւ սպառնաղի՚ե
բ ՚ է " ՚ ~
ւեց
.
— Ը"է
ք
բոկ , րոէ • • ՚
Մ եմիկ
խոէթունբ
պատմեց
ինչ որ լսեէ
էւ՛
~
Մեմիկ
, ւչուն կբ Հաւտա՞ս
, Հար-
ցբեց
Հաչի
աղան
ամբուլչովին
գո յնր ղր -
ցած ;
(7)
ՀԱՀԱՆ
ԹՈԹՈՎԵՆէ
(Եաբ.)
\
Fonds A.R.A.M
