«8
ԱՌԱՋ*
ՆԱՐ
ԳԻՐԲԵՐ
« Կ Ե ԱՆՔԻ ՈԻ՚ԼԻՆ Ե Ր ւ ւ Վ »
(Ա. ՎՐԱՑԵԱՆԻ
8ՈՒՇԵՐԸ)
( Ր. ե ւ վ երշին մաս )
Եթէ
ւլնթ՚սցիկ
եւ. գիէ-րին աարազով
մշ
ուղէի՚եք
ոլաչել
գրքին
նվարաղիրշ,
ւղէ -
աէ
շսէէնք՝
ՀՀյ
ուչա
ղրո ւթէ ւն» ,
էնչպէււ
կչ,
թելաւլչւէ
խ,,չ,ա։լ
.է
լ,ն ալ՝ «Կեանքէ
,ււ ՜
ղէնեբով»։
Աակայն այս ղործԸ
աւելէ
բան
մ լ ^ կ քան ղկ պքե բու պաբղ
աբձանաղբու^
թէւնբ
..
Տասնեօթբ
ղլոլխնե
բու մէ^ ան ^եղէ
կուաա
I
աասնեօթբ
լ ^ ՚ " է բ պաամուահ՜ք -
նեբ
, բււլոբն ալ գբական - ղեղարուես
-
աակա՚ւ,
։լո ւեա
ւո
բ ում ուէ
Ա. Վբացեան
մաահոգ է կաբհ^ես
ղլ
՚քէ՛՛
ւս յս
Հ անղամ անքով
, եբբ
յառաջաբանէն
մէշ
կ՝լլ՚՚է • «Ընթեբցողբ
կաբող է խաբ -
ուէ
լ ղբսւաձ-քնեբէ
աբաաքէն
ձեւէւյ
կո՚բծելուէ թէ Հեղէնակբ
զուտ
էլբականու՛
թէւն է փոբճում
անել,
այսէնքն
եբեւա -
կայական
բանեբ է պաամում՛ : Զուա գբ՜
րա կանո
ւթէ
ւն
բ
էմ
կաբողութէւնէց
՚էեբ է
ու նպաաակէց
ղուբս
,
էնչ
որ ՛էչ՛ուած՜ է
ա յս Հատորում
ղուա
Էւրականոլթէւ1ն
է ,
պաամական
փասաեբ
, ,,բսնց ես մասնա -
կէց
եմ ե՚լել
, աեսել
։,ւ
՚էգացեչ
եմ , ու -
րախացել
ու ախրել
, ապբել եմ րոէէան ՜
.գակ
էո ւթեամ բ • • •» :
Ոչ,
մաաՀողուելու
սչէաք
չկայ՛
յ՛ն -
թեբցոէլբ չէ էսաբոլէր;
Գրքէն
առածէն
է–
շէն
մէնչեւ
վերչէն էշբ
էբականութեան
ձայնն է
)
էչւ ական ութեան
պատկերբ
Մէայ% թէ ո՞ր էբական,ււթեան
• • •
իբականութէւեբ
մէչա
երկու եբեսով կբ
ներկայանայ
• աբաաքէն եւ նեբքէն
ւ
Կբ բաւէ ա բ աա քէն է՛ե
է
^ել ներքէն
է -
րականութեան
,ոբպէսղի
որեւէ
գբուահ՜ք
յ
նոյնէսկ
պաբղ
յո
լչաղբութէլԱ
մբ, ղառ -
նայ
ղրական էշ
եւ
սաանայ
աբուեսաէւ
շունչ–, կաբեւոբ չէ թէ Հեղէնակբ, էբ
նէւ
թր
ուբի^եբո՞
լ կեանքէ՛ս
կ՝առ՚նէ թէ էբ
էսկ
ապբ
ո
ւմնե բ էն՝
է բա կան ութե ա
՛ե
բէքա–
խնգէբ
պաՀպանումով
; կսւբեւոբբ
՚Լգու —
լու
էքԼ արաա
յա յաել,,լ
կեբպն է :
Աբ՛է
1
Վրացեանէ
այս ւէոբհ՜էն
էլբեթէ՛
րոլոր
մասեր՚յ, ալ նեբկայաւլուած՜
են նեբ
քէն
է
բ ա կան ո լթ ե ա մր , ւլէ պքե ր ո ւ
՛է՛ եչւղօբ
վերապրումով
ել յ,,ւէլական
ֆոնէ, վրայ
Տ
Այղ
պո՚՚ոճառով
ալ կենղանէ
են՛ ,
ղունա–
վառ եւ ղգաչյումով
րաբսւէսուն :
Այգ
պաաճառով
ալ կբ կարղացուին
մէկ չո
մե
չ՛՛ վ
եւ չչե
թեր
ցողէն կբ պատճա
ռեն որ -
քան
մ տաւո բ
լո յս , նո յնքան
եւ
Հողեկան
Հաճոյք :
Տ՚սբէ՚ներ
չաւալեակ
Հանրայէն,
քաւլա
քական եւ տղգա
յէն
Հարցեբու
վբա
յ ՚էբէ
Լ
մաչեէյսւցահ՝
Ա, Վբացեան
կբ էսոբՀԷ թէ
նեբկա
չ
Հաէոոբր
«Հե՚լէն՚ւսկէ,
ակար վրձէ -
նով
,էծ ո
ւահ՜
փաստեր»ու
Հ աւաքահ՜ո
յ մբն
է ։
Այ՚է
՚էյ
՚^է
՚՚՚Բ
այնքան ալ ակար չէ , ոբ–
քան էնք կր
կարհ՜է : ԸնգՀակառակն
, տեգ
տեղ ասպարէւլով
ղբաւէէտնեբն
է՛սկ անա -
կնկալէ
բերող
ում ունէ,
ճ չղրտ
ութ
էէն եւ
ձեռներէց
ութէւն -
Այո
Հատորր
պատմութեան
եւ պաամա–
գէտներոլ
Համաբ չէ էէրոլած
, որքան ալ
Հեղէնակբ « պատմական
փաստեր»
Հաւա
քեէոլ
Համար
ճամբայ
ելած՜
չ՛ք լայ : Զեմ
էսորՀէր թէ ապա էլա յ պաամ էսւէէրներր
ս՛՜
նո ր ղէ՛մ են , որպէս
ա՛ւրէ ւբ կամ
ատաղձ
պատմական
տեղե կութեանց
ւ Րայց նեբ —
կա
յ եւ ապաէլա
յ սերունգնե
ր բ սէրով պէ"
տէ կաբգան ա յս
ղործ՜ր , որպէս
Հա յրե ՜
նասէբ գործէչէ
մրՀոգէէն
փրթած՛ Հա -
բաղատ
ապրումներ : Գէտակցաբար
թէ
անղէէոակցաբաբ
Հեէլփնակր էր պատմած՛
՛էէ պքե
բ ո ւն պատմ ական կէփո-ր խոչոք չա–
փով
մբ զոՀած է անոնցմէ
բխող
Հոգեկան
արմէքեեբոէն։
; Եւ լաւ է բրած :
Ամբողշ
գէբքր
ողողոսսծ
է
՛լաւատես
տրամաղբ,,ւթեան
մբ լոյսով ;
էք ՚ Վրացեան
անցեալէ
ապրումներուն
՚էբո՚յ
նայելու
ղուարթախոՀ
կերպ մբ ու
նէ, որ տխուր
ղէպքեբուն
մէշ է՛՛կ
մպէտ
էէէտէ էսառնե
լ
Ներկայացուած
անձերբ
չ՚նգՀանրապէս
ղբա կո՛ն գէմքեր
են , պա յծառ
մ արգէկ ,
էսրմանէ
մեր գնաՀատանքէ՚ն
Հ Եթէ
եբբեմն
կբ փորձէ
խօս է լ նաեւ
ոմ անց
թեբոլ -
թէւննեբուն
մասին , իր բ՚՚լոր
գիաոէլոլ -
թիւններբ
1չ
չնէ
բարեմաութեամբ
եւ .
մ արգկա
յէն
Հա սկացողս
ւթե
ամբ :
•ինչպէս էբ յուզումբ,
նոյնպէս եւ էբ
արտա
յ՛ս յաութես՚ն
ձեւբ
սեղմ է
եւ
՚լուսպ : ՚՜հբքին
մէշ չենք Հանգիպիբ աւե ՜
էոբգ
է
կո"ք մէնչեւ էսկ քիչ մբ եբկաբա -
ձգոլած
առատաբանոլթիլններու
; Բանի
մբ գէծով
նկարաղէբներ
կբ սեւեռէ եւ ե–
րեւո յթնե ր կբ բնռրո չէ
% ժո ւմկա
լո
ւթէւ1են
ու ճչգբտութէւնր
էր Վ.էէյէձէն»ին
էական
յաականի^երբ
կբ կաղմեն
; Հոգեբանա ՜
կան պարղ կամ բաբ՛է վիճակներ
ե " յ ՚ ՚ է ^
կբ բերէ , առ՚սնց երկաբ - բարակ
էոոբ -
Հ ր գած
ո ւթ
էէ ւնն ե ր ո լ
:
Ա բամ էտ պաաչաճե
՜
ցումնեբն
ու
էմ ա ստա լփց
բէսէլգէստոլ -,
թէւննե
Բր աւելէ աե՛է ղբա ւած են ւլր
քէն
մէշ քան խորՀր՚էածութէէններբ,
որոնք
բետբւ,վէ
են , աւելէ էմաստասէլ՛ական
բԱ–
նոյթ
ունէն քան քագաքական
եւ կբ գոր՜
ծածոլէն
էբրեւ
Համեմ։
Ոչ
միայն
իբական են այս ՚էբքէն
րո^յւ
է^երբ, այչ նաեւ էւբապաչտ :
Հեղէնակբ
որեւէ
մէտում
ղւչա լ չվ, տար էր
ներկայա
ցուցած
՚լէմքեբբ
Հերոսացնելոլ
,
եթէ
մէ՛նչեւ էոկ Հերոսներ են անո՚եք։ կբ յա -
շողէ
ցուց ագր
ել ղանոնք
էրենց
մաբղկա–
յէն էէէէծեբով,
այն սչէս ինչպէս
տեսած
" ւ
ճանչցած
է ։ Օրինակ
, կոմէտաս
էէաբղա–
պետ, Ռոմանոս
Աելէքեան
, ՎաՀան
Տէբ
եան,
որոնք Հասարակութեան
մտքէն
մէշ
մեծ
արուեսաաղէտէ,
կէ"
առասպելակէսն
պատկեր մբ կաղմած– են , Ա ,
Վրացեանի
՚ լ բ ք է ն մէշ մեէէէ, կբ ներկայանան
նոբ
կերպարանքի
մբ աակ , աւելէ, էրէսկան ,
տեսանելի
, մաբգկային
: Անոնց
Հանղէպ
մեր
ղղացած
Համակրանքէն
բան չի սչակ–
սեցնեբ այս պաբագսէն
, որովՀեաեւ
Վ^բ-
բացետն
՚էիտէ
մ իեւնո
յն ատեն անոնց
գէւք–
Քբ սչարոլրել
ոէլեկոչումի
նս.բէՀ
թ,սխէ–
«՚նՈՐ ՀԱՐՍ »ԻՆ
ԿԸ ՕՊԱՕԷՐ
կ էէ վկա
ս է
սս՚Հմ անաէլլ՚էւխէն
սկսած ,
մօտ
երկու
չաբաթ,
ցերեկեեր
կռ՚էւելով
,
էէէչերնեբ
խոյս էոալով,
կէսմ
ոլղ՚լակէ
պաչարման
չէլթան
կտրելով
,
անօթէ ֊
ծարաւ
, յո՚չն՚սծ
եւ անքուն
, Ա՚ււչեէէԱ քա՜
՛սէէ մ բ լԽկեբներոլ
Հեէո եկած
է՛ս սած էբ
Աւերակ
շյրաղացբ ՚,
Նոբէն
կռիւ ու ղոՀեր , իբ
չնկեբներէն
Աակաբբ
ծանր վէրաւոր : Ամբողշ
"ԲԸ
1
թչնամ
էն
շ լ ՚ ՚ ո ՚ չ ա ց բ
սչա չար ելով
անղաւչ աբ
կրակ կր թափէ : Գէչեբր
վբո՚յ
կէԼ Հասնէ ,
Աոլչեէէ
Հնչած կբ նկատէ աղատման մա -
մբ : Մ ակար կբ լսէ րնկերներու
ոբոչոլ -
մբ,
Աո
ւչե
ղէն
կ՝աղերսէ
, որ ՚լին՚քր
ո՚լշ
չձղեն
թչնամոլ
ձեռքբ։
Ա՚ուչեղ մէկ մբ
չ^կեբհշ կբ նայի, մէկ մր շլէա՚լացէ
ւո՛" -
կ^ն
Հոսալ
շոլբէն : ԱնՀնո՚լ, է ծանբ վի -
րաւոր
Մ " ՚ կ ՚ ՚ ՚ Բ ր
աս՚նէլ
շուրէն
մէշէն
տ ՚–
է^աբաՀատ
, անոր կրկնակէ
աւլերսներէն
:
վերշ
էչոբոչեն
րնկերոշ
կեանքէն
վեբշ՛
տալ;
Ընկեբներր
կբ Համբուրեն
վէրաւոր՜։
չւնկեբոշ ճակատբ,
արցունքբ
աչքերուն
եէ֊յ
Մուչեղ
գնգակ մբ կ՝ուգղէ
անոբ
սբաին ,
այն
սրտին , ,էր բացի
Հայրենիքէն
ել բն -
կերնեբէն
ուրիշ բան չէբ
ճանչցած • • • I
Հոս "էէ շուրի
մ է շէն
շբաէչացէն
ղուրս կու
գան, ել այսպէս
բաւական կբ Հեո՚ոնան
:
Բ՝շնէսմին
մ՛տքէն չէր էս՚եցներ, որ կրակ ու
բոց
Հշա՚եֆետէսյինեբ»
ձուկէ, նման
լողա՜
լով
՚ղաշաբմ՚ան
չ՚լ^այէն
գուբս
կուէլան
... անոնք կբ սպասեն
լոյսին, եւ ՛ե՛՛ր ու>–
մեբու^՛ :
Աոլչե՚չբ,
ւլէն՚քերբ
էեռբ պաՀելով գի -
չերով
կ՚երթայ
Աանաղկեբէոի
բերղբ,
իբ
րեւ
Հիւբ
կոմիտէին։
Աւլաշին
"՚նէչ ամ բլրոէով
Մ՚"~չե
էէ Հան -
ծով ել յէէ չէՍաա կէէն յարսւցած
էս ււր ունկ
խ ան էէա էէա էո ան քով
: «Անցեալի
իաէա լա •-
կանէսցում»
, սչիաի
բսէբ սէւվեա
քնեաւէա–
տր ; Րա
յց էսռանց
՚էէլեղէ ն ա յ,է բամ՛ե ի՛ե ,
իբտպս՚չտութիւնբ
պիտի
վե՜ րած ՛՛ւէ ր
չ՛՛ Բ
՛է լ
ւչ էէւնէոթէսվէ լուս ան կար չ՛՛ւթե ՛ոն
հւ իա , Համ ագրական
բա
յց
տպաւոր
էւչ
ե՛ե նմանտսլէ ս ա յս
՚էրքէն
մէշ տեէլ
՛լ ւ՚էած
ա
յն ՚եկաբա՚լչ, ականն՝ երբ , ոբսնք կբ վեչւէս–
րեբէն
Հա յասաանէ
բնութեան
, յատկա ՜
էղէ ս Արէս բսէէոեան
ղա չէոէն , Ա ա ս է ս էւն ,
Արէսէէէսծէե , Զո՚նէչեղուրէէ
չեոնե բուն , եւ–
ա
յ^ւ ; Հա յբենա
ս է բա կո՛ն ՛է՛*Բեէէ
ւչղացում
մբ կբ լու"
էէէ լոր է ւլան ՛էնք եւ կբ էչ աբձնէ
Հ ա էէէէչ, ՛է"՛ կո՛ն ;
Վրացեան
ունէ պաամ ե լու
շԿէոչէՀ , էղէսւո–
կ եր ո՛ւո ր I, լ
ս ՚" Հ ո ւն ոճ եւ յստակ ու
ւէ՛՛՛է–
քուր
լեղւէէ. , էոե՚լ - աեւլ
նոյ^իսկ
բանսւս -
տեւլծս՚կա՝1ւ :
ւ
՚նքեաէոէէսլ
էէ,էրծ՛ մչ^ է «կեանքի
ուէլէ -
ներէէվ»
էլէբքբ , որ յուշագրութէւնբ
կբ
բարձրացնէ
էէբ ական ութե ան ,
իհ՚՚ւբէնէ ,
Արմէն
Գարս
յէէ եւ. ա յլ տաղանէէա
ւ,, ք, էչ,,ր–
ծէէչ - ղչէ,էւլԿւեբւէլ եէլանակով ;
Մ՛
ԻՇԽԱՆ
գիսա նսէոած է ճաչէ : Նոյն
մէշոցէն
նեբս
կբ մանեն Գերեկ
էլէւ՚լացէներ
էէանգատ
մր
յայանելոէ : Եւ կբ սկսին
սչաամել.
Այսօր
՛քեր
գէ՚-՚լո՚ցէ
ա՚լքատէ
մր տբ–
էէէսն պէտէ, ա՚քուոնէսնայ,
Շաֆխի
րէկբ
ե՜
կած է էչիւէէլլ կբ պաՀանշէ որ առաշին ե–
րեկոն
նոչ՛ Հարսբ
իրեն
բերենք Այո չուեր
մեղ
թալանելէ
, կոտոբելէ ետք եբես է տ–
ռած։
Հիմէսկ ալ մեբ պաաիլբ
կ՝աղարտէ
,
Հնարք
մբ էլ՛ոէք
՛ոյս չու՛եր
էք էս քբ ե լո
լ : Հե
տեւանքի
մասին
մէ, մտո՚ծէք
, ինչ կ^ուգէ ,
թո՛ւ պտաւսՀի
, ամբուլ^
ՂԷ՚՜՚ԼԲ
՚ է հ ^ հ ^ ւ
կամաււ,ր
կերպէէւէ էր էէլո՚տէւր
անօվւէնն՚ե՜
ր,էլն
չէէ տար
. . • ;
Ա ուչեղէն
պաաառբ
կոկոր՚էբ
կր
կբ մնայ , սէնօթսւթիւԿէ
, յէէղնութիւե
եւ
ան^ութէւն
կր մոռնայ
, յա՛եձն
1լաււնէ
մաքրել
այղ չունր
% կոմէտէն
սէր՛է էէ կ՝
ղունէ
Աուչե՚լէ
սւռաշաչ՚կբ–.
Տէետայէն
նոյն գէչեբր
՛հեչէեկցիներ"ւՁւ
Հե՛ո կր մեկ՜
նի անոնց
՚էէ՚-՚լր •
՚Աէէւչեէլ
կբ սկսէէ մչակել էբ
ծբա՚չէբբ։
Նախ
կ՝բսէ
անոնց : կե բու խումր պէտք է
չար ունակէ ք մէնչե
՛֊ կէս գէչե
բբ
" ՚ ^ ց •
իսկ
Հարսն ու փե սան
՛ղէ աք է
է\էսէքբ՚՚՚յ
Հանէք գէպէ կովկաս : Տեաոյ, եո
Հէսլւսէն
Հաղոլստնե
բ բ կր Հաղնէւմ , անոր
Ք՚՚՚եՔե՛
՚լչխուս
կ՝առնեմ
, ղէս կր տանէք
Շո՚ֆխէ
բէկէն
ննշասենեակբ
: Ա՚նացէսծբ
իմ
ղ"չ>–
ծրս է :
Գիլւլաց իներբ
կէ՛ո "՛ո կէ՛ո կբ ղ ործ՛" -
գրեն
Մ ուչե՚լի
Հ րամանբ֊
Երբ
Հարոնե
լ ո րնե ր բ կբ ցրուին եւ գէւղր կր Հանգար–
էոի , գիւղա էղե տր
նէէր «Հարս»
էն
ձեռքէն
բռն ելով կբ տան էէ ՛Բ է ւր էոէն , ւէր անՀ
ա՛ք-
բեր կբ սպասէր
•, Գէէլյլապեար
գուոբ բա
նալով
(քն՛՛բ
Հ ո՛ ր ս» բ ներս կբ Հրէ եւ գու–
"Բ ևբ ՚է՚՚ՏԿ
անոնց
վբայ :
« Նոր Հաբսբ»
Ա
՛մօթխածութիւն
ց՚՚յՏ
կու՛սա
յ , կբ վտրո՚եէ
, կռ՚եակբ
պէստէհ
տէէւած կբ սպասէ , Բէլրաին
անկողինբ
չերթար • Շունր
, սչառկած
աեւչէն
կր
ցատկէ , եւ «ն,,
չ, ֊,ա րսի»
ձեռքէն
բռնե
չով
Գէ՚էէ
ս՚նկս՚լէն
կբ քաշէ ՛՛՛Աուշեէլ
էբ ե–
բեսէ
քո՚լքբ մէկ կո՚լմ կբ նետէ եւ գօտիէն
կեռ
ւլա
շո յնբ քաշելով
շ՚՚ւն՚ին
սիրաբ
կբ
՛է էսէ : Ան էչ՛ւ ղէն բ ե է. շունէ՛ն
՛լէ ակր
ալ՛ եան
՚քէշ Կբ լողան...
Աոլշե՚լ
ղուռբ կբ բա -
նայ եւ ՚չէլյչացէներ
նեբս
էչբ մտնեն։
Ապս՛
է՚օսք^
անւ,՚եց
"՚-՚լ՚լելոէէ
կ՝բոէ •
Շաֆխի
բեկի
գլո՚-խբ, սեւ չունի
մր
՚լչ՚՚՚՚խբ,
էքնչպէս
նաեւ
իր ձէէէւն
պոչն
էււ
ակս^նշներբ կբ էչտրէք,
բոլորբ մէկ մա -
էսո՚՚լի
մր մէշ էչբ չեց՚կէք եւ իր ձիուն
վրայ
չ՚եռցնեչով
կբ տ՛ոն իք
իր
ղի ւ՛լին մօա
էչչ՛ թողուք , ձին էէչ՛
բեռբ
՚ոիվ՚ոշ
տունբ
էչբ էոէսնէէ
Ե թէ
ոէ յսպէ"
անարղական
ձեւով
չր^էք , ՚է՚"՚էր
"կ՛էւ
քիւրտ
բէէչ
ւք ր էչ՝եԱէ եւ կ՝ուգէ
խաղալ
Հայու
պսէէոէւէ
Հեէո : Թ ռ ՚ լ այս մէկբ
օրէ -
նաէչ բչլա
յ ոլրէ^ե
բու
Գի՚յլացէէներբ
գաբձեալ կէա առ կէա կբ
կատարեն
Ա՚էւչե՚լէէ
պատ՚էւէրբ
:
Միւս բէկեբբ
լսհլով
Շաֆխէ, րէկէ՛ ա -
ձարղական
ոպանոլթիլնր,
կբ սմքին
: Ե~
թէ
40
էչէէմէչի
՚էւմ
ունէին,
իշաւ
՚ոասնի
^ ՝
էէքեաթի
՚էեւեբուն
պէո • • ՚ ։
ԱՐՄԵՆԱԿ
ՏԱԿՈԲԵԱՆ
ԳՍԻՍ Դ Ս Կ ՍՆ Ո1–ԲէւՐԳՈհԹԻՒ
\ւ
Այսսչէս էր մտածում
ե ւ տրամաբան
՛է լւէ
՛ւս էչերէ՛չ
^ իէէէր ա՜՜ք՛բ առա՛շին
օրերբ , բս՛
յց
Գ՛՛ալով
մթա էէն՛ե ց նրա էչ ի սէ էս էչց ո լթ
ի լնբ ,
սկսեց
իսենէչ պասւկեբնեբ
ո՚եսնեէ -^ ՀէԱ–
շի աէէէսն եւ կինր միասին
, իր
էսնէչոէչ -
նւէէ.մ , էչամ ա ծ էչէէլն ո ւմ թաէէէսւի
՚Լյ""
յ է
թեչ՚էաԼ"
էււ էէէ էէ Հէ՛էն էէ ցում ...
Ա ի ՕրՏիգբան
բ չինեց
մէէ
աբծ՚սթեա
յ
ասչարանշան
եւ տ՚էլն
ւէԼէէէսբէչեց
իբրէւլ
նբ–
ւէր
էչնոշբ։
Զրսես թէ Ոէէ էլբկեց , բսէ մէկբ
ք ե ՚ լ ի
նէէլէբ
՚լրէլեց , ֊ — պատոլիրեց
նա այն՛ ա -
՛լային
, որի միշ՚էցով
ւէւէլէսբէլեց
՛սպալէան–
շանբ :
Տի՚էբաե
մասէծոլյք էբ ոչին՛չ չասել,
ոբ
պէսղի երբ իրիէլէէւնբ
աուն էէեար , տեսնէ ր
թէ Փ՛ո յլուն
ինքբ
սլի՚ոի
յայանէ՞ր
, որ
էբ է
՛Յ՛՛Լ
՛Ե րե էչէէյե էէ՛ն Հէնց որ Տէ"էք""եր
՚էՈէր
՚էրեց
տան
չե՛ւ քէէ
՛իլ""
յ , Փա
յլունբ
՛էէ՛՛ք աւս
րեց
նրան ու մէսնէչէսէլան
ուր ա խւէլթե ամր
թեւբ
ցոյց
սէուեց
ամուսնուն : Տի՚էբանբ
տեսաւ
ապաբս՚նշէոնբ
եւ խոբՀրղաւոբ
Հաբցրեց
.
Հօրաքո՞ւրգ
տուեց ;
~ ^ է ՛
Եա վո վ
տ՚էւեց
—
՛հուն
չե՞ս
ղրկեր :
֊ Ջէ ՚.
՛Բա
. . . բացաէէանչեց
Փա
յլունբ
, ես
բ լ բսի , Տի՚էրա՚նս
ղրկեր է :
Վ՚՚՚Վ
բերեց ;
Տ՚լայ
մի բերեց ;
ի՞նչ բսաւ Հ
,
Ըսաւ
ն՛ուէբ է :
Գուն
չՀաբցուցի՞
ր քի ուրկէ՚՚ց
է
նուէբբ ;
֊ Ջէ :
-
ինչո՞ւ
:
՚քէէս , ի՞նչ
սչիէոի Հէսրցնեմ ;
Գիաե՚ք
Ո
ր ,է՛է ւե ես ՛ԷԲ կեր ;
Եկուր
տեսնեմ
, ասաց
էւսկեբիչ
Տէ՛՛չ–
չէէսնր եւ միէսսին
էլնաց էէն սեն՛ե՜ակ :
^Ի՚ւԲ՚՚՚՚՚՚Բ
սենեաէլում
՚էեբցրեց
ապս՛ -
լ՚էսնշէսնբ
էչնսշ թե ւից , լաւ քննե ց ել ա– ՚.
սաց՚
՝
I
, -
Ա՚լշի,
Փ՚ոյլո՚^ն,
իմ չինածն
է ։
, Ես ղիաեմ
, որ քու չինածն է ,
ք ՚ է ւ
ձեռքղ է է
֊ – Հա , աէքա ես չեմ ՚էբկեչ՛ :
Ի1լէո՞լ Համաբ ես շիներ,
միտքէէ
բեր,
Հաբցրեց
Փայէունր
:
Ոսկերիչբ
չեչաակի
նայեց
կնոշ աչքե ՜
րին եւ ասաց
.
•
Շիներ եմԽամբ,,ւրենց
Հաշի
սէ՚լէսյին
Համ
լ
՛ր :
Խամբուբենց
Հաշաէլա՞ն
•
-
Հա։
Փա
յլունբ
բաբձր եւ մ իամ ի՛ո
ծիծագեցէ
-
ինչո՞ւ կբ էսնգաս , ւլայրէէյթէէվ
֊,աբ–
ցբեց
Տի՚էրո՚նբ։
ի՞նչ
չէսն՚լամ
, քա ՚ • ՚
Խամբէէւրենց
Հաշի
աղա՞ն •• • երկարացրեց
Փ՚սյլ՚՚՚֊՚՚ր
եւ
նորից բալէձր ծիծ էէէ էլե ց եւ էարցբեց
•
՚— ^"բբ ՚ " ՛ Ճ՛՛՛՛՛Բ •
-
Երկու
օր
Ա՛՛՛՛ս
շ:
Խելքս
Հէչ բան չէէ սլառէլիր
, , ղար ՜
մանքով
ասէսց
Փս՚յէ՚՚ւնբ
եւ ՚լսւրս
ւլնաց :
Տիգէ՚անբ
մտածեց • ^Ա՝էշաե՚յն
էշբ ե"
մնացի»։
Ե՛– էոեց որ էլինլ,
երգէէւմ է եւ
սուլում
; Եր՚էելբ
նրան
ղ՚"յրացրեց
,
գուբս
գնա ց եւ կ՛՛ոլ իտ ասաց ՚
^
-
Փայչուն,
թի լ է զի կ ^
եա
՚լրկէ
Արու՞ էլբկեմ :
,-
Հ՚ոշփ
էսւլային :
Խենթ
էսենթ
մի էսօսիբ :
-.
Խենթբ
էէ՚էւն ես :
ՓայէՈւն
լր֊եց
Առաշփն
ան,լս,մն էր ,
I,բ
իր
էյ-^էց
մ իշե
լ կոպիտ
իւօ է՛էս էչց
էււթիւն՝
էր տեէէի ՚էւնէ,նէէէ.մ :
-
Հէ՚էքա ետ ՚լբկէ :
Թերեւս
Հաշի
ա՚չան չէ ՚էբկեր
:
.- Մի Հակաճառեր
, բ՚լաւէ՚ց
Տիգբ՚՚՚նբ
եւ
էէուրս
կն
՛Յ ••
Փա յլունբ ապչած
ւքնաց էէր
էչո^նւէնած
էէէ1,ւլէէւմ , սէւելե
բեէէալ
ձեռքից
^
աչքեբբ
թացացան
, ՚էս՚էեոցէւ
ծայբով
սրբեց
՛ս ր ՜
ցոէն^ւե ր ր եւ գնաց
Հարեւանի
Փ՚՚ՔԲէ^
աղա
յէ^
Է՚^Դ Բ՚՚Յ
ապաբանշանլ,
էո անե
չու
եւ
յանձնելու
Խամբուրենց
Հաշի
աղային։
Երբ
Մ եմիէչ էսաթունբ
բ՛ոց արաւ
ղու -
"/^
1
՚է՚՚ՔԲէ՚Լ
՚ ո ՚ լ ա ն
թ՚լյթի
՚ ք է շ փաթաթ
-
՛էլած
աէ՚լէսբանշ,սնբ
երկարեց
նրան եւ ա -
սաց
.
I
—
՚Լույ
ում ճէէ Տ ի՛էէ՛ ա՛նի
կն իէչբ ՚էբ էչեց :
Աեմիէլ
էէէաթէէւնր բացագանչեց
•
~
Վսւյ...
Տ՚էան
թռաւ •. Ա եմիկ
խ՛սթունբ
բաց չա–
րէսւ
ծչ՚ս՚րբ
, ու՚չի՚լ
չւաբձրացալ
վեր , ծբ– ,
բաբբ
՚էրեց
Հաշի
աէէէսյի՚ե
առաշ ել ասաց
.
Տես
, ի ն չ Ա՛ստիճան
էկո՚ի
ւ՚ւըլլ(ւ )
"Ր
Քէէ՛ւէ ՛՛՛՛՛վբ
՚լբևէ •
֊ԱԴ.
՚ԺԷԿ–
Աիբո՚կո՚նղ%
Հաշի
ա՚էէսն
ց՚՚՚ց՚՚՚֊եց
: Տիրեց
րւ՛ււ թէէւն :
բա էէբ մնաց
է՛լ էրմ
է շտեղում
եւ ռչ ոք
չէբ
մօտենում
բ՛ոց
ունելու
;
Լէ, ղուէէ չւէբցա՞
լ , էչէէ պիտ ճչաց Ա ե -
միկ
էէէէ"թո ւնր :
Հէսշփ աէլան
մե՚լմ
ձայեով ասաց
՚
.-
Մեմիկ
, էս ի՞նչ է
,
՚է՞վ խենթ է , է՞ս
թէ
էչ ուն
, թէ՞ ՚սչխաբքբ
;
֊ –
Գուն։
էէ
""էԿ՚ւ "Բ միԽաէչ ես եմ խենթե -
ցեբ
, էսչխարքբ
էսեչօք է , էչուն
բ լ
խելօք
ես :
Հաշի
ա՚լա
յէէ ձա յնին
մ էշ կար
ւլ էւղգո -
շ ո ւ ն մի ալիք, որ Մեմիկ
էսաթունի
մէշ
առաշացրեց
խ՚լճաՀա
րո ւ թ ի ւ ն ,
"՚չքերբ
լցուեցին
՛Արցունքով
, մօտեցաւ
փաթաթ -
ուեց ամուսնուն՛ եւ "՛է՛՛քէ՛չ
ձէսյ1էով ասաց ;
ՎԱՀԱՆ
ԹՈԹՈՎԵՆՅ
^Շար՛)
(9)
Fonds A.R.A.M
