€6ԱՌԱձէ,
ՀՈ՛Լ՛Ս՝
ՏԻԲ
Ա՚եոելաթաղ
ղաչւձանք
նււչւէ
՚1ւ
սստ վեր -
շին մէկ - Լլւէլու
ամիս՚եեչււււ֊ն : Կամ
ւչւււմ–
կաննձչւ , ււրոնց
՛Լէ՛՛՛՛յ կքԼ հանրանայ
րս -
թաբեր
չչէասէու֊ի
աԼսսւ֊ր
սչա ր ա ա էլանյ,, ~
թիւնր։
Աիրեչիներոլ
Լւ հանօթ
՚չէմքէ.–րու
մա Հերր
դարձան ա յնսլէս
յսւշո րւլա էլան ,
որ մեր սիրար կր յսրդի
յուղումով։
Այլեւ,
այն վախով
, սր վաղւււան
օրր էլրնայ
էլէէ -
ւլնԼլ մեղ ղաոն ու ղաման
նոր
անաէլհէլալ–
ներու
աոշեւ։ Ջէ՞ սր էլր ղանուինք
միչա՝
յա ւիա ենա էլան անաե սանե լիին
նոյնքան
յաւԼւաենաէլան
նե ր էլա յո ւթէ. ան մեր մէշ ,
մեր
չո՚֊Ր^էԼ^
մօտր կամ Հեռուն,
տչխար֊.ի
որեւէ
մէէլ էլէաին ՛Լր՛" յ
1
Ե՛– "՞վ
՚է1՚"՚է »
ո^վ
կրնայ
ղիանալ, թէ որոէձն պիաի
իյ -
նա
լ վաղյչ սեւ վվւճաէլր եւ ով որուն մե -
ռէ, լաթաղր
սլիտի ղաոնա
յ • • •
Շ չմեցուցիչ
Հա րուահ– մթն էր , օր ինա -
կի Համար
, թանէլաղին
Տիղրան
Բաղտա -
սարեանին
մաՀր;
ք՚նչսլէս
կր^՚՚՚՚յինք
երե -
ւակա
յ ե լ , որ եռանգուն
, կորովի եւ րնգ–
Հանրապէս
առողշ
Տ ի՛լ րանր կրնար մէկ օ ՚
րէն
միւսր
ղառնալ
Հող ու փոչի , թ"է*
կսէլիհ մրսլատճառելով
իր
Հաղարաւոր
սիրէ, լին երուն •
Կր
մնայի
տակաւին
ա յգ հանր Հար -
ուահի
աղղեցութեան
տաէլ եւ աՀա,
՚լոյմ
մրն ալ Աարսէյլէն,
՚լրեթէ
նոյն
օրերու՛՛ ,
ն՛ոյնքան
տտրաժամ
ու ուլրալԼւ ,
որքան
թ՚եՀրանէն
Հասահր.
Այս անղամ իմ
չատ
"իրելի
րարեէլամիս՝
Տակոբ
Ա՚ալաք–՛
եանր
անունն էր « Աեւ ցանկ՛էին
վբ՛"յ
• ՒՐ կարղին
ղղետնսւահ
^Հարուահա
յին
կաբղով » :
Օւ քանի
մր չաբաթ
անց՝
մաՀուան
լու–
րլչ Ա Ի ք ՛ " յ է լ էնէղեանին
վաղեմի
րնկեր
մր
Իր
Կ՚"ՐՂԻ^ * "Ր ԹեՀրանէն
Հեռացտհ՜
, իր
" ՚ է ք ՚ - ր ռ Կ.Ա վ՚"՚կէր
Զո՚^Իցեբիոյ
մէշ ։
Ու վեբշապէ
ս , եբէչու օր առաշ , նոբ
բօթ մբ նսրՀասահ ^Տառաշաի
կապոցի՚ւ
մէշ, ֊ Պոլքրէչի
մէշ փակահ է իր աչքե–
յէր բաղմավաստակ
գաստիարակ
եւ Հան -
րային
ղորհիչ
Աաբղիս
Աբենցր — մէկր՝
իմ ուսուցիչներէս
, Պ՚սրաիղակի
մէշ ,
190՚յ - 1912
թուականներուն
:
Զորս
մ աՀեր ՝ ՛Լլ՛ա յէ վբա
յ ,
իրարմ
է
քանի մր օր երու
էչ ա մ չաբա թնե ր " ւ ա ա բ–
բերութեամր
,
Արենցինր՝
Տ ՚ ՚ ւ լ ի ո
19/՛^՛
1
Տիգրիսինր՝
Տուլիս
20ին , Աաչաքեանի
-
նբ՝
Ց՚՚ւլիս
՚Հ՝2ին եւ էնէղեանինբ՝
Օ՚լոս -
ա՛՛ս
ՀՕին :
Եթէ Բ"Լ"ՐԲ մեռահ
բէե՚ոյին մէկ եւ մ ի–
եւնո
յն վա յբի
մէշ , օբերով
մ ա չեց ուց ահ
պիաի
րլւ՛" յինք
՚ չ ե ր ե ՚ լ մ աննոցին
ճամ բան
1
ԵԼ
յ Ո ւ՛լա Ր էլ Ո՛ լ "բի
մել՛ երթր
ոլիտի
բլլար
չաբոլնակութիլ^
մր էչաբճ
րն՚լՀաաումնե–
Բ՛ով : Ցբ"՛ "՛հ՝ աչխարՀի
ամ էն
կո՚չմ բ ,
մենք,
մարմնով
բացաIլան^^բս
ղաբձս՚նք
մտքով
ներկաներ
անոնց
իւրաքանչիւլ՛Լւն
յո ւղա բկա
ւո բ ո ւթե ան : Եւ վեր
յիչեցինք
տւքէն
մէէլր
իրենց
ապրահ
—
անցուցահ
կեանքով եւ այն բոլոբ կապերով
, որոնք
մեւլ միաց ուց ահ էին իրարու այս "՚նցա -
ւոբ աչխարՀին
մէ^
յ
Ու պս՚բ՚սք"
Հիմ՛"՝
արձանագրել
քանի
մր ՛ո՛՛ղ անոնց
յիչատւսէչին ;
Տիղբ՚՚՚նի
մ՚ոսին
՚լրեցի
արղէն։ Ու ղբե–
ցի՝ առանց
սակ՚սյն
վերշացոլցահ
Ալլ՛^ ՜
լու րսելիքս իբ մասին ; կր գրԼմ տ՛^^""^^՛^
մօա՚սւ"բ
առիթով
մր; Ու
՚էՇ
"1"""^^^
այլասչէս
չաՀեէլան
՚լրուազ
^^՚Ր
Ի
է՛
՚է՚՚Ր ՜
հունէոլթենէն
, վերշին
10-15
տտբինե -
բու
բնթացքին
-
*
**
Այմմ
պ՚սբ՚"Ք"՝
Մարոէյլի
Հանղոլցեալ
բարեէլ՚ոմի"՝
Տաէլոբ
Աալաքեանի
յիչա -
տ ՛սէլին
Հանրահանօթ
էր Մալաքեան
գեբ՚լաս
-
տանր
Ո֊ոտոսթոյի
մէշ; Ու Տ՚սկոբր
մէէլն
էբ
այ՛լ
՚լեբւլտստանի
չտոաւի՚լներէն
,
վեբշինր՝
կտրհեմ
, տարիքի
էլարղով
. Ու
ցրուահ
փոքրասիական
"՛՛լէ տէն ի վեր ,
բն՚լՀանրապէս
Պալքաննեբու
մէշ (Պս՚-լ ֊
էլարիա , ՏոԼնասաան)
:
1 9 2 2 ^
աղէտր,ղին–
քբն " ՛ լ , Հանղերձ
րնտանեօք
Հեռացուց
պատմական
Ո՚՚՚ս՚՚՚սթոյէն
, ոբոլն՝
մեհա–
մասնտբար
Հայ բնակիչներր,
կամ ինչ որ
ւՈւացահ էր Հ՛՛՛յ բնակչութենէն
1915/՛
տե~
ղաՀանութիլններէն
ետք, էլիսուեցտն
եր -
կո*–քի : Մէկ մասր
մեհ՚սմասնութիւնբ
ապաստանեցաւ
Պուլկաբիա
,
միւսբ
Տունաոտան
;
Տակոբ
Մալաքեան
Տունաստան
՚ո^ց ~
նողնեբուն
մէշն
էր՛. Շ՚սա կաբճ
մամանսկ
՛քբ մնաց , նախ , եթէ չեմ սխալիր
, Ա ֊
լեքս՚սնարասլոլիս
(Տ էտէաղաճ
^ եւ ասլա
Ա է/լանիէլ , ուր ունէր՝ վա ՛լուց
Հոն Հ՛սս -
աաա ուահ
ա՚լ՚լական
մբ ( Տէր Արիս ատ էլէս
Ա
քՀ^յ՛
Մ՚սլաքեանբ)
: Այնտեղ
ալ
ճանչցայ
ղինքր առաշին
ան ՛լամ ; Եբիտա -
սար՛է, ղորհունեայ
եւ էլորովի
իբ առա -
շին մտահումր
ե՛լաւ
կաոլուիլ
ղոլ՚հԼ։
մր,
ոբ ղիւբին չէր այ՛է օրերուն
, մէէլ
միլի՚նէ
՛սւե յԼ՛ ղ ա ՛լթ ա էլանն ե բ ո վ
ո՛լ՛ւ ղուահ
Տ՛՛Լ ~
նաստանի մէշ; Ջեռնաբէլե՚լ
, քալլեր նե —
տեց
, ՛իո րձե ր բբաւ , բա յց Համ չառաւ
Եւ
ոլ՚ողՀետեւ,
Տունաստս՚նր
, ՚լա՚լթա
-
կանոլթեան
այղ չրշանին
,
մամանակաւ՚՚ր
կա
յք մր մի՛ս յն եղաւ
Հա ր իւր
Հաղարի
Հասահ՜ Հայ գաղթականութեան
երկու
է,–ր–֊
րոբ՚լ ին Համ ար , ինքն ալ , չատ չաաերու
|
նման Հեռացաւ
Աելանիկէն
, ուր կարեւոբ–^
Համրանք
մր ղաբձահ
էին Ո՚ոաոսթոցի
-
1
նե Բր եւ ման՛" ւանղ իբ աղգա կաննե չ՛բ : )
Հէւ՚ւ՚սցալ
եւ չ՚՚ւնչյլ
առաւ
Մարսէյլ
; ^
Տարիներու
բնթացքին
էլ իմանա
յի , "բ
իր ձեււներէց՚՚ւթեէսն
չն՚՚բՀիւ
կրցահ
էբ
լա լ ՛լո րհ՜ մ ր Հ ասա՚սաե
լ ե ւ տուն - ՛սեգ
բււ՛՛՛ւ այնաե՚լ : Ու կքթէ՚լ
մանաւ՚՚՚նղ
իր
միաէլ ղաւակր, որ երէլամեայ
մանոլէլ
մրն
էր փախի
տարին եւ ոլ՛ ապաղա
յին , սա
վերշին
(>-7
՚ո՚սբիներուն
, իր յաշ՚է՚լու
-
թի ւննե բով
1
սլիաի
Հ անղի սանտր իր աբ -
գս՛ր
Հպարա՚՚ւթիւնր
;
Տ՚"կ"բ Մ
•Լ՛՛՛Ք
եան ,
"՚ւանգապա՝է"ւ
—
թեան
մ էշ Համբա ւա լո ր
Ո՛՛՛տո "թ"
ցիի
անգեբաղանցելի
տիպարն էբ ; Ուր "բ ղը~
նաց եւ ուր որ մնաց , Հետր պա՚ոցուց
աՍ
Ո՚ո՚ոոսթոն,
իր բարքեբով,
աւանղոլ
—
թիլէւներով
, բաբ չլա՛լով, ու
սովորութիւն–՛
ներով : Հետր սլատցուց
մանտւանղ պաա–
մ ական Ա ուրր Թագա ւորբ
որուն
Հնօրեա
լ
կտմ ա բնե բուն աաէլ եւ վւոքր
տալ՛ Լ՛ քէն
^ ^ ^ լ, "իլ՛ել
Հա յա" տ՚սնեայց
Եկե՚լե -
չ,ր "I ՚ լ օ թ ք ն ել՛ "վ
՛՛լ չար ա կ ՛ս ննէ.բո վ^ ,
^ս՚՚լեբ՛՛էէ
եւ մէ.էլեէլիներ"էԼ;
Այ՛լ սէբր մա
մանա էլէ՛ րնթացքին
վեր ահ ուէէցաւ պա չ ՜–
տամ՚՚ւնքի
եւ լեցուց իբ նել՚աչխարՀր
ամ -
բողշոլթեամ
չւ ; Եւ ա յե՚՚ւՀէւսէեւ
, բաղմ ա–
թիլ
տ"ւսնամեա1լհեբով
, Տ՚"կ"բ
Մո՚լաք -
եանին
՚^՚էէլ
"՛ոքր
մնաց
Հա յ .
(քկե՚լեցիէ՚ն
մէշ : ՛հա րձաւ ան այղ ՛լարաւոր
Հիմնար–
էլոլթետն
նոլէ՚րէքալ
մէէլ սսլա"աւորր
: Հ"~
՛լ եկան
՛լ է,րա՛լ ՛ւյն ինքնա բաւս ւթ իւն
մ ր կբ
՛ԼՂ՛"է՛ "՛մէն
անւլամ , երբ կր ւէ՛ա սնա
կցէր
անոր
մս՚մեբղ
ութեանց
, յաճախ
իբրեւ
՚լեէլավաբ
, ղպբասլեա եւ մեներղոլ
• ՛իա -
ւանա կան
խտբ
ութիւն
Հգբալ
Հա
յաստսւն–
ե ա յց Առա քե լական եւ Հայ Կ "՛թո ՛թ՛ էլէ Ե~
կեւլեցիներուն
մէ՛շեւ։ Ու չմել՚մեց
որեւէ
Հրաւէր այս վերշթ՚էն;
Ամենավեբշինր
ե–
՚լահ է անցեալ
ամառ , ինչպէս
ղբո՚հ
էր
է՛նհէ՛ ատենին
, եբբ Մ
՚"Բ
"էյէԻ
ֆբանսա
—
կան
մայր - տաճարին
մէշ. Հայ
էլաթո՚լի–
էլէ Հ ովի լի խն՛է ր անքէ՛ն
վբ՛"
յ , կբ մաս -
նակցէր
Հայկակ՚սն
պաաաբաւէէ՚ն
^Փա—
ռաւոր "լատաբագ մր բբինք՝^ , կր գբէր
1
ւ
իր սովորական
խան ղավառո
ւթեամ բ :
Տակոբ
Մալաքեանի
ուբիչ
մէէլ աբմա -
նիքր
եղաւ
ղբաս է՛բ ո ւթիւն ր : ք՛ր
ամ բող9
էլեսւնքի
լ^էթացքին
գուրգուրաց
Հայկ .
մ չակո յթէ՛ն
վրա
յ ,-— սիբե ց
առ՚՚՚նձնապէս
Հայ
գիրքն ու եբամչտութիւնր
; Եղաւ ոչ
միայն
ԳՐ՚ոսէր
, "՛յլե՛– ՚էբատաբահ
: Ոչ
միա
յն ե Ր՛՛՛մ չտա
"է լ՛ , այլ եւ երամ է՛չ՛" ու
երգիչ
ոչ տիտղոսաւոբ
՚ոեսակէն
, ան -
չուչա
, բայց
անմբցելի
Հողեւօր
եբ՚լե -
ցողութեանց
մէշւ
Այլեւ
եղաւ սբտի
մար
գր եւ Հայ մ տաւո բակա^՚ին
բոլորանուէր
բարեէլս՚մբ;
Ոչ թէ խօսք
՚՚վէ
այլ ղոբհնա -
սլէս , անձն աէլան ՛լ" Հ ո ՛լո ւթե անց
ւլն ով :
Ժամանակաւոր
բնակութիւնս
Ֆրան -
սա ,
1950 - 51/»^ լ
պատեՀութիւն
մր ե -
՛լաւ , ոբ քա՚ւորգ
գաբու
բամանումէ
մբ
ետքր
նոբէն
Հանգի պին ք իրարու
Փաբէ՛ղ
ել
Մարսէյլ։
վաւլեմի
Ա՚ալաքեանն
էբ ,
րնէլեբաէլ՚սն
եւ սիրալիր
, րարեմոյն
••՛ւ
անկեւլհ ; Եւ նոյեքան
երիաաստրգ՝
սրտով
ու մ աբմնով
- Երբ ղիտել կուաա
յի , թէ
մնացեր էբ ՛ս յն՝
է՛նչ ոբ էբ առաշ,
<Տ
.չմնա՞՛լս որն է, էլբսէր.
էլեցէ՚բ
նայինք,
ղե
՚լ
սլիտի ապրիմ
՛ս յնքան
, ոբքան
պէաք
է Թէքիրտաղր
անղամ
մլն ալ
տեսնելու
^"ւմալ՛^ : • <ձՈ՞բ Թէքէ՚ր՚ոագբ
, սիրելիս
,
Թ է քէ՛ր "՛ա՛լէ
՛լ
է՚՚^նչ է մն՛ացեր
Հիմււ՛ :» =
« Ա ուր բ Թ՚ողաւորիկ,
ա ւե բ ա էլն էէ՞բն ալ
չկան , Հո՞՛լն ալ չկ՚ս
յ , ճաէլաաս ա յ՛լ Հո–
՛լի՛՛՛ "՚– աւեբակնեբ՚ււն
ք"ելո՚է
պէ՛տի
ուղէի
մեռնիլ
». . .
Մեռաւ
, սաէլա յն , ճակատր
Մ
՚"Ր"էյւէ՛
Հողէ՛ն
քսելով ;
Ո՛– լալ որ չղղաց , թէ ինչու է. լ
ինչ՚ւլէս
՚քէւոալ;
Ալլա՚ղէս
պիտի
մ՛եռնէր գառնա -
ց՚՚՚հ : Պիտի
ղւչար թէ կր մեռնէր
մաՀովր
" ՛ յ ն
Բ՚՚Է՚՚Բ
մաՀկան՚սց
ունե բ ուն ,
որոնք
Հ ո ՛չին
կ բ յանձ՛ն ո ւ ին մէկ ա չք բ բաց եւ
Հ՛ս յրենի
կարօար
պաղահ՝
ա յ՛լ
՛ո չքին
մէշ...
իյնայուեցաւ
իրեն գոնէ
՛սյս
տառտսլան–
քբ
յաւիտենական
բամանումին
Հետ
էլասլուահ այլ տառապանքներու
կաբգխ^Ոէ
Եր՚սնէւ՛՛ է՛ր քաղցր
յիչաաաէլին
;
Պէյւաւթ
ԿԱՐՕ
ԳԷՈՐԳԵԱՆ
Գ.
կ յ ւ ի Լ Պ Է Ն Կ Ե Ա ՚ ն Ի
Մ Ա Ս ԻՆ
Այգ
օրերուն
նաեւ
մէշտե՚լ
Էէ՛ն
եկահ^
Վենետիկի
Մ խիթ՛ս րեաննե րբ Աեւրի մէշ
վարմարան
բս՚նս՚լւ՚ւ
հրաւլրուէ։
Ըսա
երե֊
• ֊ " յ թ ի ն , անււնք ալ ՚էիմահ էէն
Կէւլոչէնկ–
եէսնին եւ նոյնպէս
ներչ՚՚չու՛"^
էէն
մեհ՛
յոյսերով։
Ի վերիյ,
Մովսէս
Աճէմե՚ս
-
նր եէլաւ պատուիրակութեան
յայտնելու
,
թէ
Կիլլպէնկեանր
ոբոչահ է Մ խիթար -
ե՚ոն
ն՚ւր բացուելիք
վարմ՛"
լ՚՚սնին
մէշ վեց
թէ եօթր սան պաՀել։
Եւ ի՚^՚էԻրՐ
" ՚ " ՚ ո վ
ալ փակուեցաւ
ի մեհ վր՚էովում
փբոֆ.
Ագոնցի
֊՛
Մենք
լաւա՚ոես
էէ՛նք
Կիւլպէնէլեանի
« փաչա յութեան
» մասին, այգ պաաճւ" -
ոով
ուբիչ
նման
ին՚էիր
մրէ՛ աչ ունեցանք
,
Համաղ՚լային
ճեմ՚"բա^ւ՝ի
Հիմնտ՚էբոլ
-
թեան
մամ անակ : Եթէ
սխ՚սլ
չեմ , Հա մօ
ՕՀանշանե՚սնի
խնղբս՚նքին
վբ՛"
յ ՜՛Ալ՛ հէ ա–
տիսեանր
անձամբ
ղիմում
բրահ՜ էբ Կիւր–
"լէնկեւ"նին
, որ , բստ սովորութեան
, Աի
ւ՛ ալի բ
ր1
։ղ.ո էնե լութիւն
ց" յց աուէէէհ էր եւ
խոստացահ
էր ((.բան մր բնել^ երբ ճե -
՚քարանր
բացէէւահ
լինի : հէո՚աիսե՚սնբ
լա
ւատես եւ ուբախ
վէէ րաղ արձահ էր տե -
Ա՛ս կցո ւթեն էն՝
Համ ոզուահ որ
Կիւլպէնկ–
եանր պէւտի օմանղակէ
ճեմարանին
:
ճեմարանր
աբւլէն
բացուահ
էբ
՚^էէչ^
թէ երէլու տարի; Աենք
միչտ կբ
յիչե ~
ցնէինք
Աճէմեանին
, որ բան մբ էնէ. ան
ալ կր ձղձ՚էէր : Անչուչտ
, չէր ուղեր
ոեւէ
բանով
վչէոացնել
Կիւլպէնկեան
իր չա -
Հերին
չւԼնասել՚՚լ
մ տաՀ
Ո՚ԷՈ ւթեամբ
: 0/»
մլ
^է
ալ եէլէսլ , թէ Կէլլպէնկեանր
սլատ -
բաստ է .լՐ՚գունելուէ
ԱՀաբոնեէսնր
բա -
ցաէլայ էր Փարիղէն
, հյաաիսեանի
Հետ
ւլա ցեբ էի
Աճէ մեան էէ
ո ւղե էլցո ւթե ամր
Կի ւլսլէն էլե անի աւգա րանքր •
Ե՛* նոբ կր էոեսնէի
Հ՚ոյ
Կրեսոսբ։
Ա -
ռաշին
Հայեացքով
առանձին
տպաւորու
-
թիէն
չ՚չոբհեց
վրաս
•—~ սովոբաէլան
կեսէս–
բացի
վւէէճառաէլան
՛քբ, արտա
յայտիչ
թուխ
ւլէմ քով եւ հանբ
չաբմ ումնե բով
բայց
խօս ակց էէ ւթե ան րնթացքին
, մանա -
ւանէէ , տեսակցութեան
վել՚շբ
պաբղուեց
,
ոբ էէէբտա կաբգ
անՀ աէո ա կան ութե ան Հետ
էր մեբ ղոբհր :
Մեր
կո՚լմէն
էլԱ խօսէր
հ)ատԼւսեանր, ես
միայն
ներկայ էի։ Կիւլպէնկեանր
ուչա -
՚էբսւթեամբ
մաիէլ
էլ՝րնէր , կր լսէր
հքա -
տիսեանի
ներկա յացուցահ
խն՚էէբբ,
եր -
բեմն
էլրնգմիշէբ
էլարճ Հաբցէււմներէէվ
,
երբէ.մՆ
ղլխի
չարմ՚էւմով
կր
Հէսստսէտէբ
կամ կր մերմէր
հյատիսե՚էէնի
յայտնտհ՜
միտքեբր : Մէկ խօսքով՝
կենգանէւ
Հե -
տաքրքրոլթիւն
ցոյց
կուտար ;
Հաբցր
կաբհես չատ մօտ էր սրտին
Շուրշ մէկ մամ տեւող
տեսակցութեան
բնթացքին
^ կիւլպէնկեանր
, միչա
ուչա -
՛լիր ու քաղաքավարէւ,
ցոյց տուաւ,
ոբ
չատ լալ հ՜անօթ է Հայ կեէԱնքէ երեւո
յ թ -
ներուն եւ սիրտին
մօտ. էլ լնգոէնէւ
Հայու–
թեւսն
ճա էլատա գիբր ; Գալով
ճեմարա -
նին րսաւ, թէ ինք ւսրէէէն էլօմանդաէլէ
•
թէ էսոստացա՞հ^ է օմանղակել
, է"^
չեմ
յիչեբ
Մ խիթարեան
վ՛" րմա բանին :
4։ՅԱՈ՚ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
ԿԱՄՈԻՐՋԷ ԿԱՄՈԻՐՋ
խէէՀեմւէւթեան
Համար
չարաճճի
Աիէէն
դարձեալ
՚լբաւեց
է՛բ էէ՚եէլյլ;
Հանրմ՛ր եւ ես
իրար
ղաանք ախսռր
: Հաղիւ
աեղաւ"ր–
ուահ ^կաբգր
ձերն է , բսի անՀամ բեր :
Տբէսմաղիր
կ՝եբեւար
, բայց, կր վար՛ս–
նէր ; կիսա-խուփ
աչքեբով
միչա
էէեաք՚նր
ւկր էէէ՛ տ է լ՛ , կաբհես իր ցրուահ
մտքել՚սւն
թելերր կր
փնտռէր
ի՞նչպէս
սկսիմ,
ո՝ւրկէ
սկսիմ ; Մի
^աբմանէսբ
, եէչբայրս
: Այս տունր ոբ էլր
բնակինք,
իմ Հօրենական
տունս է
յ
Ալն
սենեակր ուր կը գիչեբեմ
խռֆահ
հերու -
կին Հետ՝
հ՜նողքիս
ննշարանն է : Հոն՝ ոլր
ես
հնահ ու եբաղահ
եմ , Հոն՝ ուր օրօ -
բահ են ղիս։ Այո, այո, հնահ՜ եմ այս
տե՚լ, այս տան մէշոր սեւ սգատուն
մը
գարձաւ ^
Տամանելի
է սեւէ
մէկուն
Համաբ պւչ -
հ՜ութիւն
խաղալ իբ հնո էլնեբու
ւմն կող -
նին, իր օրօրոցին
մէշ, այն ալ
աբիւնաբ–
րէէւ թչոլաոակս/նի
մը Հեա ; Ջարդէն ու
աե ՛չաՀ ՛սն ութենէն
չաբաթնեբ
առաշ , չու
նբ
Որ
Հիմա
ամուսին կր կոչուի
մեւլի ա^
ցեչեց եւ Հօրս յայտնեց թէ ճՀայեբու
ւչէմ
( 1 1 )
«բաներ–^ մր էլլ՚նային
պատաՀիլ, եւ թէ
խէէՀեմէււթիլն
էբ ոբ , առանց
մամանաէլ
կէւբսնցնելու
մենք
մ եր ունեց ահնե բ՛՛վ
է՛ր
ա՚՚էնր
ապաստանէէւնք
, եւ
Կ՛"՛^՛
1
է՚^ՔէԼ
գար
տեղաւ՚՚բուէր
մեր տուն՛ր
իբբեւ ա -
ղատարար
• • :
Շ՚ստ
էլանուէսէն
մեր էււ իրենց տան մէ՛ —
շեւ
յաբ ՛Ա՛բերութ իւններր լաւ են
եղեր
է
բա յց , չատ ուչ Հասկցանք
որ
Թուրքին
^բարեկ՚սմ
ութիւնը»
Հաչիւի
եւ
չաՀու
Հետ էլապուտհ՜ է միայն;
Հայրս չատ Հա
մեստ ու փսէէիէչանկտտ
մաբդ էբ։ Իր բ՛ս -
բե՚լոլթ
բնաւորութեանր
Համար
(էԳաբե–
ղ ին ողորմահ՚ձի
տիտղոսին
արմանացահ
էր : Իր գեղագոբհի
խանութր
մ՚սմաղբա–
վայրն էր բոլոր
անկարներուն
, աւլքատ -
նեբուն եւ չքաւորներուն
>: Աեբ
չրշանէ՛ն
մէշ չկար
մէկր ոբ օգտուահ
չբէլաբ
անոբ
բարեսիրութէ^էն
»; Այս չունբ,
ամէնէն
չաա
օգտուոգնեբէն
մէկր
եղահ է թէ մեր
սեղանէն
, ելթէ Հօրս
քսակէն
^ Մ ինչ
Հա յրս մպիտով
լ^թաց
ք կու
տար իբ
փաղաքոլչ
խնգբանքներ
ուն ,
մայրս
ոււլղակի կր պմղար
իբմէ,
կաբհես
կը ղուչակեբ
յետաղային
պատաՀելիք
բոլոր
գէպքեբր։
Մարէէս,
կ՛՚ըսէր յա -
ճախ
Հօրս , այս մաբգուն
չատ երես մէւ
տար , չատ տունը
մի րեբեբ։ Ես այս մար–
գէն կր սոսկամ
Տեղափոխոլթենէն
քանի մր օր
առաշ
կրկին եկաւ
մեղի : Լ՛ու
տրամագր՚՚ւահ
էր,
՛լո Հոէն՚ա կութ եան
մպիտ
մը
այաերն
ի վար : Կր յուսայինք
թէ լաւ լուր մր բե–
ր՛՛՛հ է , բ ս ՚ յ ց չարա չաբ
սէսէսլահ
էինք։
Աշէ ն—ձաէէէէն քանի
մ ր էսօսքեր ա բտասւս–
նելէ վեբշ,
էէարձաւ
մէւղի չոր ու ցամաք,
« Եթէ էլուղէք
կարաւաններէն
ետ
մ ր–
նալ ՛ււ շս՚րւէեբէն
վ՚բէլուիլ
,
Վ
՚"՚ԼԲ
կ"՚մ
ձեր ունեցահներով
կուդաք
իմ աունս , եւ
կամ ես Հսս կբ տեւլաւորուիմ
աւոենի մր
Համար։
Ուբիչ
ելք չկայ
ձեղփ
Համար..՛»։
Աբգարեւ
, այ՛լ
օրերուն
Կարնււյ ,
Բաբեբգի,
Եբ՚լնկայի
, Պիթէիսի
, ՜Ր՚չիի ե^
"՛յւ)՛ կաբա՚լէսննե
բ ր Լ՚քնացահնե
ր ր՝^ Հասեր
էին մեր քէսւլաքր , է։ ւ մենք
որէէչ չավւէււԼ -
հանօթ
է ին ք անէէնց քաչահ
անլուր տա - ^
ռապանքնե
բուն ; Ջաբդր
այլեւս
դաղտնիք\
չէ բ , այլ Հրաէղար՚սէլաւ
, օր ցե րեէլո վ էլր •
կաէոաբուէ
ր , եւ անն էլա լ՛ա ՛լ լ՛ ե թւ վա յբա -
ղութեամբ–,
կասկէսհ
չկար ոբ նոյն
վ ի -
ճակին պիտէէ մ ատնուէ ինք , եթէ ճամ բա
յ
իիսյինք
;
ՀՀայրս
, խիստ
մտաՀ՚ւղ մեր վիճակով,
երկար—բարակ
մտահելէ
վերշ^
նախրնա–
բեց
ե րկու չաբեաց
վ՚ոքբագո
յնր ,
ա -
պէսւինիլ
հանօթ
բաբեէլամի
մր,
մինչեւ.
որ անցնէր
փոթորիկը;
Օր չանցահ՛ ՚ ^ ^ ք
((.բարեկամբ% եկաւ եւ իր սեփական կալ -
ուահին պէս արձակ—Համ արձակ
փռուե -
ցաւ
անոր
մէշ :
Հէյաբաթ
մր չանցահ
, երբ ՛սյս
տեղէն
էլսէբաւաննե ր ր սկս՚սն
չարմիլ, ի ղարմաեա
մեր
բէէլէւբին , մեղ Հէսւաքեց իբ չուրշբ եւ
չոր կերպով
աղգաբաբեց
• Պէաք է թէւ–
էէէէւն ք էքեր բոլոբ
ունե ցահնե ր ր , թ ՚ չ ք ՛՛՛
Հտ բստ՛։ ւթիւն
, եւ բէէ լււ րս մ՝իասին բնա -
կէ՛նք այն սրաՀին մէշ էւբ այմմ
ախոռի
վերահուահ
է\ ;
(ձՀամակերսլեցանք
; Իրեն
յանձնեցինք
աուն,
էլանձ էէւ Հաբսա՚ււթիւ՚ն
եւ սէ^էլմուե —
ցէէէնք մէքլ սԽնեակէէ
մէշ։
Օրեր անցան,
1/1
էսմէէէն ե լի օրեր;
Հօրս
Հարցումներուն
կլ*
էղատասխանէ
բ կարճ ,բսէրկոլթե։սմ
բ ,խու^^–^
էոս էի էէէլա էլան , ւււ չնակէսն
հիհաւլով
մբ \
էլէսւելցնէր
թէ , «ինչ որ կ՝ընէբ, մեր բա
րիքին
Համար էր •
՚ •» I
^Աո տւէլ մր կանուխ
, շա ր դար ա րն ե բ ՛ւ վ
լեցուց
տունր ;
Րոլորն ալ Հօրս
նախկին
հանօթնեբր
; Հբէ չ՛՛երր , մեբ Վբարեկա -
էէին–^ ու Հպաչտպան^ին
.աչքերուն
աււշԼւ֊
րռնեցին
, խոչտանւլեցին
, հեհելով
գուրւէ
Հ անեցին
մ ա յրս , էիոքբ եւլբա քրս ,եւ եր կոէ.
քոյրերս
ու աարին
, ո՞ւր ,
չգիտցանք
։
Մինչեւ
այսօբ ալ չե՜նք ւլիտեր •• . Ես ու
Հայրս մեր էչա բե լին փոբձեցինք
ոբպէսղի
չրամնոլի՚նք
անոնցմէ
, բայց ի զուր; Աեթ
Հբարեկամին՛»
կամքՅ։ էբ որ ես եւ Հայրա
մնէսցինք,
մնացեա^եբոլն
ւղէէոք
չունէր.^
Fonds A.R.A.M
