€6ԱքհԱԶ^
Յ Ա Ր Գ Ա Ն Ք Ի
Խ Օ Ս Ք
ԽՄԲ
— Ահաւ–աս|ւկ այ1ւ ճաոը զոր կար -
դաց Սերովբէ Ծ– Վ– ՄանսՆկեաԹ, պատ–
ւքագիր Ռրնէ Կրուսէի նուիրուած
երե
կոյթին աււթիՆ, իբրեւ նախագսւճ–—
1քձծ՜անուն
ւդա սւմ ա բաՆ
Ո՚չնէ
կրուսէէ
յիչաւոա1լ1ւն
նսւէրուահ^
՚" ձ"
^ ՚" ՚–"՛ քո
յ թ
էն
ուլւէսխ եմ ոլւ աՆձամբ
ՆԼլւվայ
կբ դսւնբ -
ւիմ
եւ. Հայաստանեայց
եկեղեցւոյ
եւ
ժ ։՛ ղյյ ւԼո ւբ էէԼւ ու մասնաւոբաբաբ
Յէբ՛"^ -
"՚"յ1՛
^"՚յ ղաղութին
յարէէանքի
եւ
"էէ՚՚՚յ
աոուբքբ
կբ բեբեմ
ա՚նոբ
անձին , կւսսւոտ–
բած՜
ւլոբհ՚էն
եւ անռբ
անմոռանսւլի
յէԼ՛"–
աուկէն
:
Զլ՚նքբ
անձամբ
ճանչնալու
առէթբ
էեմ
ունեցած՛
^ սակայն
իբ ղոլւծ՜եբբ
ոբոնք
յ"՛–
ւեբքք՜ական
կոթ՜ուլբ
կբ կազմեն
իբ անոլ
-
՚եին յսաակ
կեբսլուի
կբ ցոլացնեն
իբ ա։լ —
նիւ
Հոգին , իսոբաթափանց
միաքբ եւ ամ -
բուլշ մաբգկութեան
սաեզծագոբծ՜ած՝
ար—
մ-էքներռւն
՚ / / " " յ գուբգուբացոգ
՛է՛է"՛
սիրաբ
,
բացաոիկ
յաականիչեերբ
ֆր՛–
յւանոական
մեծ
մչակոյթին
ոբուն
ազնբ -
լական
նե րկ՛" յ՛"
"՚֊ց
ի
ե ր է՚ե
մ էկն
էէ՛ ին~
քււ •
Ան իբ ամբող^
բեղուն
կեանքը
նուիրած՜
Հ՜Հ՛
Արեւելեան
ժոգովուբգեեէւու
սլաամու
թեան
ուսումնասիրութեան
ու արաա
-
գրած՜ այգ
ժոզովուրւլներու
կեանքբ
եւ.
մշակոյթր
լուսաբանոգ
տեւական
արժէք
ներկայացնոգ
գոբծ՜եր ; Արեւելքի
ժոզո
-
*Լ"՚՜ՐԳԸ
ւ
՚ւ՛
՚ / " " ՛
երեւակայոլթեամր
, իւ -
րայաաուկ
իմաստասիրութեամբ
,
դէսլքե–
բու
եւ ղե՜կաւէաբ
գէմքերու
նկատմամբ
ունեցած
իր
մ ասնաւոր
րմ բռնոզութեամ
բ
կերտած՜ է իր Ոչատմութիլնբ
եւ ււտեզծ՜ած՜
ւ
՚ւ՛
Լ " ՚ հ " " ՚ –
քագաքակրթութիւնԱ
է
Աոանց
անոր իսորունկ
ուսումնասիլալ
-
թեան,
թ^րի "էէ՚"է
մնար
աշիււարՀիքազա–
քակրթութեան
սլաամութիւնբ
եւ
մասամբ
անբացատրելի
Արեւմուտքի
ւզաամ
ութիէյ–՛
նբ իր բոլոր
եբեււներով
;
Ւ ր ա յս
մ ասնագիաական
ուսոլմնասի
-
բ ութ ի ւննե ր բ զինք բնականօբէն
մ
զեցին
ուսումնասիրե՜լու
նաե՜ւ Ա՝ի^ին
Ղ՚արու
ա՜
մէնէն
նշանաւոր
գէսչքին
^
քցաչակիբնեբու
ար շաւանքին
սլաամ ութիւնբ
ուր
Աբեւել–
քըն
" լ
Արեւմուտքն
իրարու
կբ
միանան
Համագրելով
երկու
աարբեր
աշիւարՀա —
՚ ՚ * " յ ^ ~ ՛ յ ք * ՚ * Ր
^«^ ՚
քա.լա*ք^^ր^կ,գ.^իւ^^ձբ
••
քհրնէ
կր ուսէի
հէա չակիրներու
սլատմ
ու -
թիւնբլ
Հին եւ նոր վաւեբագիրնեբով
նոր
լո յս կբ սվւռէ Ա՝ 1՚ք^էն
՛հա
բու
ա յգ
մ եծ՜
Հուբժրւմին
որ այնքան
յեզաշբշումներու
պատճառ
գարձաւ
: Ի բ ա յս
Հեգինակաւոր
գործին
ուսումնասիրութեան
բնթացքին
էր որ իր ուշագր
ութիւնբ
գրաւեց
Կ
ի էի ~
կի՚՚յ
Հայկական
թազաւորութեան
մա -
տուցտծ
կաբեւոր
ծ՜առա յութիւնբ
Խ՛»
է"՛՜
կիրնեբուն
^ ի՚որ Համակրանքով
եւ պատ
—
մ ական
վւա ս տ ա ր կո ւթ
ի ւնն ե ր ո վ վեր լուծ՜եց
Հա
յ թագաւորներու
ուղւլամ տութիւեն
" ւ
քազաքագիտութիւնբ
,
Հա
յ
ժողովոլրգին
գիլցազնական
ոգին որ յատկապէս
ի
յայտ
կուգար
Կիլյւկեան
իշխանութեան
Հաստա–
աումով^
անոր
սաեղծ^ագոբծ^ոլթէէձւնեբն
ու մանաւանգ
քրիստոնէոլթեան
եւ արեւ
մտեան
քա ՛է՛ս քա կան ութ եան մի^նորգ
" ւ
ռաՀվիրան
էչէէաէու Հանգամանքբ
աբեւել֊–
քի եւ արեւմուտքի
մի^եւ
յ
Ասոնք
սակայ՚ն
իր բնգՀանոլբ
սլաամա
-
կան
ուսւ
՚է
-մնասիրոլթիլննեբոլ
լ^թացքին
մասնակի
ծ՜անօթութիլններ
էին
միայն
Հա
յ ժողրվոլբղի
պտ յքարնեբու
, ստեգ
-
ծ-ագործոլթիլններոլ
եւ
՚՚ւրիշ
աղգեէւու
կարգին
իբ կատարած՜
գերի
մասին : Ար–
գարեւ
Աերձաւոր
Աչւեւելքի պատմ
ութ
ի՛–՜
նբ լիակատար
պիտի
էկէ՚նար
Համ
արսւիէ
աէւանց
Հա
յ ժոգովուրգի
պաամ
ութեան
ամ բւ§ւլ^ական
ու մ ան րաւ^ւին
ուսումնասի
րութեան
եւ ւհէՐ՚է Կբուսէն
իր
վերԱ՚ն
տարիներու
լա
յն
փորձառութիւն՛ն
ու
սլատմական փաստերով
աւելփ
Հմ տացած՜
Հանճարեղ
միտքը
նոլիբեց
Հայաստանի
սլատմութիւն
գործ՜ին պատրաստութեան
:
Օսմանեան
կա յսբութեան
ենթակայ
Հայոց
՚ Է ^ Ր ^ ի ն շրջաններու
անլուր.աառա–
պան^ւերբ
, աՀաւոբ
1^"՚է՚Գ^Րր
մոռցնել
տուած՜ էին
քաղաքակիրթ
աշխաբՀին
ն" յնիսկ
անոնց
մ տաւորա կաննե բուն
^"՚յ
ժողովոլրգի
արժ-էքներր
եւ բերած՜ նբ -
պաստբ
աչխարՀի
քաղաքակրթութեան
:
Մեբիննեբուն
մասնակի
աշխաաանքներբ
՚ ո յ գ
ոէ
.ղղութեամբ
Հեռոլ
էին այգ նպա
-
տտկբ
իր ագռ բծ՜ելէ
:
Ա ասնաւորաբաբ
ա յս
անգնաՀատեչի
ծ՜առայութեան
Համար
է որ
Հս՚յ
ժողո
-
՚1/"–ՐԳԲ
յ՚ո՚-է՛"
երախտապարտ
է
Հան -
գուցեալ
մեծ՜անուն
պատմաբանին
%
Հեռոլ
ինձմէ
վեբէուծ՜ել
իբ այս կաբեւոր
գործին
արժէքբ
I
Ատիկա
բբած՜ են
ո ւ
պիտի
բնեն
մասնագէտ
տնձեբ : Ա՛իայն
Հոս
կ*ուգեմ
չեշտել
թէ անիկա
թանկագին
եւ ձեռնա
-
Հասօր^ն պտտբաստուած՜
վաւերաղիբ
մբն
է մեր ժողովուրգբ
իբ Հարազատ
գիմա
-
գիծ՜ով
օտարներուն
ծ՜անօթացնելու
Հա -
մ ար :
Իր Հայաստանի
պատմութիէՖբ
սկիզբէն
մինչեւ
1071
թուականբ
անգամ
մբ եւս կբ
Հաստատէ
կուռ փաստերով
Հայ
ժողո ~
վուբգի
Հոգիի
^ մաքի
ինչսլէս
նաեւ ար -
եան կապբ աբեւմուաքի
Հետ։
Իր աեսու
-
թեամբ
Հայոց
Արեւմտեան
մշակոյթի
իւ—
բացում
բ կր սկսի ՚Բրիսաոսէ
առա^
Ա՝ եծ՜ն
Տ իգրանով
որ ոչ
միա
յն
մ եծ՜ած՜աւաէ
կայսրոլթիւն
մը
Հիմնեց
, այլ եէ
զայն
օժգւեք/, յունակէէւն
մյ
,է
^կ^.ւ,էՔ
–Ա
–Լ
.է
–։Բ.քէէեէտյւ -
նէութիլեբ
այգ կապը միանգամ
րնէ
միշտ
նուիբագործեց
ու անկէ
սկսեալ
Հ՚՚՚յԸ.
քրիսաոնէոլթեան
եւ արեւմտեան
քաղա
—
քակրթութեան
շաՀակիբր
գաբձալ
Լքի՚շին
Արեւելքի
մ է^ ու
մ իչա
բաբձբ
բռձեց
ղայն , մարտիրոսութեան
եւ արեան
գի -
նով
:
Հեղինակբ
նո յն գոլրգուրալյւց
ձեռնա
-
Հուսոլթեամբ
վեր կբ Հանէ նաեւ քՏաչա -
կիրներոլ
չրիւնին
Հեթում
Ա.,
Հայոց
թագաւորին
մ եծ՜ագո րծ՜ութ
ի ւնն ե ր բ , <ձ Իր
ժամանակի
ամէնէն
մեծ՜ միտքերէն,
ամէ
նէն
խորունկ
եւ ամէնէն
ուղղամիտ
քա -
ՆՈք՛ Ի՛ Ա ՛ԼԵՐ
ԿԻԼԻԿԻՈՅ ԿԱԹււ՚Լ.
ԸՆՏՐՈԻԹեՍՆ ԱՌԹԻհ
իյԱ՚Բ–
—
"ւէյր՚^՚-ւ^ի ւ^՚եր պաշտօնակիցը,
Ազգակ
^
տասը |սւ1՚բագբականներ նու֊իրած
է այս ճարցին, իսկ
էձուսաբեր՝
երեք ,
պարցելօվ ընտրութեան դէւք սարքուած
նոր դաԱյշւը: Սաորեւ
Յուսարեր]^.
աոա–
ջին լսմ՚րացբականը • —
Ա՚եծի
Տանն
Կ1՚էէԿ1"՚յ
Կաթռղիկոսու
֊
թիլնբ
ե՜բկու բարձրագոյն
ատեաննեբ
ու -
նի ^
— Ազգային ընդեանուբ ժողսվ
Լոր կբ
Հրաւիրուի
^նտբե
լու
Համ ար
կաթողիկո
սութեան
գոբծ՜ագիր
իչփւանութիւնբ
թէ
ա զգա
յին եւ կրօնական
կեգր •
՚է"՚1՚է"՛՛
~
թիւններր)
եւ
պատգամաւյւրակա11 ժողռվ
(՞/՛
Կս. ՜՚ր՚^՚-իր՚՚՚֊ի
ընտրելու
Համար
Ան -
թիէիասի
գաՀակալբ)
;
Աեծ^ի Տանն
Կիւէ
՚կի՚՚յ
կանոնագրոլ
-
թեամբ
Աղգային
ԸնւլՀանուր
Ժս՚լովբ
•, "բ
կբ աԼում արուի
Ա^թի
լիասի
կրօնա
պետին
կաթողիկոսին
եւ կամ անոր
Տեղապա–
^ին
նա խագաՀ ութեանբ
տակ
յ
ունէ
24
անգամ
, որոնցմէ
երեքր
—-- ժողովէ
1/7–
ՐԳբ
եկեղեցականներ
ԼԼէրանանէ
, Բե
րէ" յ եւ Կիպրոսի
թեմ "՛կա լ^էերբ
) ,
/ ՚ " 4
ղս/քագէտնեբէն
մէկբ՝»
կբ նկատէ
ղայն
:
իր թաղաւոբութիւնբ
1226 - 1269
կբ շարունակէ
ան ^ Հայոց
պատմութեան
ամ ենա մե՜ծ՜ թագաւոր
ութ իւննե
րէն
մ էկբ
եղաւ» , ու մասնաւոբաբաբ
կբ
ջատագովէ
Ա՛ոնկռլներոլ
Հեա
ղինակցութիւն
1լնքելու
իր նախա ձեռնութիւնբ
, ու կ՝
եզրակացնէ
թէ
Ֆրետեբիք
Բ.էն եւ Լոլղովիկոս
թ
.էն
աւելի քաղաքական
ոլայծ՚առատեսութիւե
ի
յա
յտ բերաւ
Հա
յոց թագաւոբբ
:
Այս
երկու յատկանչական
պարագան
երբ
յէԺցէէ
9"յ՚յ
՚"՚"
Է
՛"–
<ամար իր ուղղու
^
թիւնը
եւ
բմ բռնում
բ
Հա
յոց
պատմ
ու
թեան
եւ
Հա
յ ժոգովուրգի
կատարած
գե
րի
մասին
;
Ափսոս ոբ իրեն չտբուեցաւ
շաբունա–
կել
եւ լրացնել
իր գործէին
երկրոբղ
եւ
վերտին
մասբ
ոբ պիտի
բնգ՚էրկէր
101
2էն
մինչեւ
մեր էքրերբ։
Ով գիաէ ինչ
ներշրն–
չումով
պիտի նկարագբէր
Հալ
ժողովոլր–
գին աղատագրական
պայքարներբ,
Հձփոք–
րիղ
Դ"՛^(քԻ^՛՝^
Ֆպաստբ
Ա.
Հէւ
։մաշխաշ1–
Հայէն
սլատերազմին
, անոր
յոյսերբ
իբ
մ եծ՜ դասակիցներէն
ու
մ անաւանգ
էն է
գառնութեամր
պէտէ սչատմ է ր պնոբ
յ ո ւ -
սախաբոլթիլենեբբւ
իր մաՀր
ամէնէն
ա–
ռա^ մեծ՜ կորուստ
մը եղաւ Հայ
ժողո
-
վոլրգէն
Համ ար
Հ
Իբ անունբ
արգէն
արձանադրուած՜
է
ֆրանսացի
լուսափայլ
մտաուրականնե
-
րու
ել անմաՀներու
կարգին
, ի"կ ^"՚յ ժո–
գովուրդն
ալ միչտ
եբախտադիտոլթեամբ
եւ յարգանքով
պիտի
խոնաբՀի
իր յիչա
-
տա
կին
առշել
:
ՍԵՐՈՎԲԼ՛
Ծ– Վ–
ՄԱՆՈԻԿԵԱՆ
18բ ժողովիւ
(յ/7րգբ
աշիարՀականներ
(8
Հ ՚ ^ գ ի
Հ՚ոէէ՚էէն,
եօթբ՝
ՊէյրութէՆ^
մէկական՝
Գամասկոսէն
եւ Կ/ւպրոսէն)
.
նաիւագաՀով
կ՝ամբո,Փսնայ
ժողովփ
կազ֊
մբ :
ՆախագաՀն
ու թեմակաչներբ
ժողուՍւն
մաս կբ կաղմեն
ի պաշտօնէ
^ իսկ
աշիար–
Հական պատգամաւո
րներ ը
կ՝բնտրռւէ՚ն
թեմերու
գաւառական
ժողովներէն
:
Գալով սլատգամաւոբական
ժողովին,
որ
կբ գումարուի
գաբձեալ
Անթիլիասի
կբօ–
նապետին
կաթողիկոսական
տեղապա
-
Հին
նախագաՀութեանբ
տակ
, ունէ
51
անդամ
,
որոնցմէ
16–17Հ՛
՚^"՚Լ"՚Լե
մէկ
երրոբդբ
եկեղեցականներ
Լա
յգ
՛մէկ
երբորգին
երկու
^ՐՐ՚՚ՐԴՐ
կոլսա
-
կրօններ , իսկ մէկ երրոբդբ
քաՀանա
-
ներ)
, է՚՚կ
մնացեաէ
անգամներբ
ժողո
վի
երկու
երրոբգբ
աշ1սարՀականնեբ
է
Եկեղեցականներէն
սլատգամաւորական
ժողովին
կբ մասնակցին
Անթիլիւասի
մէա–
բանութենէն
Հէնդ
Հողի
Լրնտրութեամբ)
^
թեմերու
թեմակալ
առա^ոբդներբ
Լի
պաշտօնէ)
, էշմիածնի
պատուիրակր^
է՛*^
գաւառականներէն՝
քաՀանա
յ
Հայրեբբ
յ
ժողովէ
բնգՀանուր
կաղմէ
քիչ վ^՚ՐՐ
նա–
խաճշգած
սաՀմանին
մէշ՛.
ԱշխարՀական
պատգամ
աւոբներբ
կ՝բհ–
էո բրուին
թեմ
եր
ու գաւառական
ժոգովնե–
բէն.
Հինգ Հաղար
Հոգիի
՚ / / " " /
՚ ^ է կ պաւո–
ղ ամաւորի
Հիմունքով
:
Այս
ժողովներն
են աՀա
^ ոբ
՚Ս՚Ր^^
անգամ
,
1954
Գեկտ
. &ին
, կեանքի
կոչուե
ցան
Անթիլիասի
կաթուլիկոսական
տեղա
-
սչաՀին՝
հ)ագ աբքեսլ– ԱշապաՀեանի
կող
մէ
. ասոնցմէ
Աղգային
ԸնդՀ •
ժողովը
պիտի գումարուէր
1954
Գեկտ. 1&ին (կա–
աարեէոլ
Համար
րնտբութիւեբ
Աղգային
կեդրոնական
եւ Կրօնական
վարչութիւն
-
ներու) , ի"կ Պատգամաւորականբ
պիտֆ
գումարուէր
1954
Գեկտ.
19/'Տ»
Լկատարե–՛
լու Համար
լԱտրութիւ^ւբ
Ա՚եծ՜ի
Տ՚սնն
Կէ–
էիկիոյ
կաթողիկոսին)
;
Աբձա գանդե
լո վ կաթողիկոսական
տե
-
դասլաՀի՝ քՍագ արքեպ. ԱշապաՀեանի
Հ/^–
բաւէ րէն՝
սաՀմ անագրութեամբ
նախէԱ
-
սաՀմանուած՜
բնէորութիւններր
կատար
-
ուեցան
եւ պաագամ աւո
րնե
բ բ
խմ
բուեցաՆ
Պէյրութի
մէշ՝ Գեկտ. Աին եւ 1^ին Ան֊
թիլիաս
գտնուելու
Համար
:
Անդամ
էշմիած՜ինբ
աճապարեց
Հեռա
֊
գբով
յա յտնե լ , որ իբ
ղո յ դ
սլա տ գամ
սւ -
րնե բէն
մ էկք^ Աշոտ ԱբրաՀամ եան՝ Ե -
1՜–^
՛ե
՝՝•.I
^րդէն
ճամբա
յ եէճւծ՜ է
դէպի
Պէյրոէ^թ
^ իսկ միւսբ
Եղփչէ
արքեպ՛
Տէբտէրետն՝
Պէյրութ
սլիտի
Հասնի
Եբ"՛֊–
սաղէմէն
է
Աակայն,
մէկէն
եւ անակնկալաբար
, ա ֊
մ էնքբ ապչտնքի
մ ատնելով
,
մ ամ
ոլլի
մէշ,
1954
Գեկտ.
13
թուականով,
լոյս
կը
տեսնէ <ձՊաչտօնական
Հաղորգազ.բութիւն՛^
մբ,
ստոբադբութեանբ
աակ
^Գիւան
կա ֊
թողիկոսաբանի»
, ուր կբ
յայտնուի
, թէ
« Նորին
սր բագն ութեան
կողմ է առ
ա
յժմ
յետաձգուած՜
է գոյդ
ժողովնեբու
գումա
-•
բումբ
» :
Ի՞նչսլէս
ըմբռնել
այս
Է^Գ՚1/էեցուցիչ
(33)
«ՕԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
Ա Պ ԱՆ՚նՈԻԱ Ծ ԱՂ^ԱԻՆԻն
ԵՐԿՐՈՐԳ
ՄԱԱ
\
Զ–
I
Եբկաբ սպասում
էի , Թուսեանբ
չէբ
վե–
րագաոեում
% Ասացի,
երեւի
դրանբ
խօ -
սակցւււթեան
են բռնուեէ
եւ ոբտեղ
ոբ է՝
կբ մտնի ; Ու Հիմա , անՀանդիստ
, ՚"յ^՛
մասին
էի մտած՜ում
, թէ ինչ յիմար
գրու
թեան
մէշ է ւէեեէու ինձ իմ սեփական
բբ–
նակաբանում
այգ անամօթ
մարգը։
^I՛ Ք1՚է է լ "Ր ոսլասեցի
, տեսնեմ
վե -
րագարձաւ
մենակ
եւ ձեռքերը
տաբած՜եց
հ՛այր աստիճան
տարակուսանքով
%
Ատ
ի՞նչ
Հանլուկ
է,
ասաց , ոչ ոք
Հանելուկը
պաբզուեց
Հետեւեալ
առա–
է
.օտեան երբ ես նոր էի գնացել
պաչտօնա–
վայրս
ե՜լ, առանձնասենեակումս
նստած՜ ,
ձեռնարկել
էի
օրուան
աչխատանքիս
է
Թէել
պատուիրել
էի , ոբ
աշ/սաաանքիս
որոչ
ժամեբին
ոչ ոք չխանգարի
ինձ ,բայց
եւ այնպէս –ծ՜առան մտաւ, եւ ասաց , որ մի
պաբոն
ուզում
էբ տեսնել
ինձ, մի
շաա
կարեւոբ
գործ՜է Համար
Հ
Ատիպուած՜
էի
պաառլիրեէ,
որ ներս Հրաւիրէ
;
Ա՛
տալ
մ է կը չաա
ղդո
յչ եւ անՀամաբ
-
ձտկ
քոէյլերով
% Երլւ ՚էէուխս
բարձրացրի
^
որ տեսնեմ՝
ով էր , սկզյրում
զարմացայ^
յետոյ
մէկէն
վեր
թռայ
ուրախական
բա -
ցականչոլթիլեով
յ .
Գարեգին
Աիոակեանն
էր , որին
ոտով
Գէխով կոբած
էի Համարում
յ
Ու
մինչ
ուզում
էի բնդուձել
նրան
^ ըսա
^ին
սովորութեանս
, մտերմական
-
Հեգ
նական եղանակով,
ղարմանքով
տեսայ
,
ոբ այն Գարեգինբ
չէ ։ Գէմքը գունատ
էր «
աԼքերբ թափառուե
եւ Հիւանդոտ
,
ան -
՚իո՚յլ
ցոէքով, քնատ
մաբղու
աչքերի
պէո
^
մ ի շտ կենսուրախ
,
մ ի շտ
իսանգավառ
տրամադբութեան
Հե աքն անգամ
չէբ ե -
րեւում
ոչ գէմքի
^ ոչ շաբժումների
մէշ.
ընգՀակառակն
, Հոգեկան
ծ՚անբ վչաի
տակ
ճմլուած՜ մարգու
տպաւորոլթիէն
էր
թալ–
նոլմ իր ամբ՚՚ղշ
արտաքինով
:
Աոանց
բարեւելու
եւ առանց
երեսիս
նայելոլ
նստեց
գրասեղանի
մօտ եւ տեն–
գոտ
, անՀանգիսա
Հայեացքն
սկսեց
ման
ածել թտփթվէած՜
թ՚էթե
ր ի ՚էրայ
;
Նսաեցի
իմ տեղը, նրա դիմաց , եւ , ին–
քըս
ճնշուած՜ նրա արտասովոր
Հոգեկան
վիճակի
տպաւորութեան
տակ
,
սկզբում
ք՝^նչ
չկարողացայ
արտասանել
եւ
միայն
ապչած^ դիտում
էի նրան • Հ^ատ պարդ էր |
որ խորաւպէս գժբաէստ
էբ, եւ ոչ մի տա
-
բակոյս
չկար ինձ Համար,
ոբ նրա գր՚ք՜ -
բախտութիւնր
ծ՜ագում
էբ Հէնց այն բա -
նից , որի դէմ ես նախազգոլշացնում
էի
նրան
ամ ուսնութիւնից
առաշ
;
Եւ
ա յգ
տեղփց էէ սկսեցի
Հարցուփորձս
:
- •
Ջէինի՛՛ դոլչակոլթիլնս
^իչգ
դուրս
եկաւ
, ասացի , եւ ա յգ
աւլ^իկը
վե՜բշ
ի
՚Լեբշոյ
ւէժբախտացրեց
–րեղ :
Նա յանկարծ՜
մ ի վախեց ած՛
Հայեացք
՚էցեց
չորս
կողմբ,
՛Ս՛Ր կացաւ
եւ
արագ
ու
ղ՚ԼՈյշ
ք՚"յէ^՜րով
մօտեցաւ
դրանբ
•
—: Այ" գուո^բ կարելի
է փակել,
ձէ՞
է
ասաց գրե՜թէ
շշնչալով
;
կարող
ես
1
Տ^ա/ո
գգոլչօրէն
, ե՜րեւի նրա
Համաբ
,
ոբ շրխկոց
չՀանի
, բանալաին
շուռ
տուեց
վւականքի
մ էշ եւ եկաւ նստեց աոաշուա
յ
աեւլը • Ա յժմ
մ իա յն ուդիղ
նա յեց
աչքեբիս
եւ ասաց
.
Ախալւում
ես , ես ւլժբախտ
էեմ
եւ
չեմ
եղել երբեք,
եւ այս րոպէին
է լ
ինձ–
նից
աւելի
երշանիկ
մարգ չի կարող
էինելւ
Եթէ
• • * նա կամենա
յ ;
֊
Ո՞վ ։
֊ ֊ Կինս ։
-
Ինչպէ՚՚ս
թէ
...
^"ՒՐ
պատմ եմ, բնգՀատեց
ինձ Գա֊
,
րեգինբ
, նորից մի վախկոտ
Հա յեացք
գէ^
;
ցելով
չորս
կողմբ,
յետոյ
գլուխբ
մօտե -^
ցրեց ինձ եւ Հաբցրեց
չԱչիէձւով՛
" " ՛ Հ
է՝
այն
պաբոնբ
,որ քեղ մօտ
Հիէ
֊բ է
• • • 1
Այգ անակնկալ
Հաբցմունքբ
եւ մանս* -
ւ.անգ այգ
չչ^՚չէ՚-նը
, որ չատ
խոբՀբզաւոր
Կ^րոէով
Հնչեց
ականշիս
, կայծ
՜ակի
աղ -
գ(։ցութիւն
ունեցաւ
ինձ վրայ
յ
Կար
նես
մինչեւ
այդ ՚էայրկեանբ
նստած՛ էի
("ոբ
մթութեան
մէշ, եւ յանկարՆ
մի
անաէԱ֊
կալ սլայծ՜առ
լոյս
Լ՚՚գաց
եւ
լուսաւորել
չրշ՚ոոէ՚ոտս
: Մի ակնթարթում
մաքիս մէ^^
եկան չաղկապուե՜ցին
իրաբ
Հետ
երեք
է
^նձնաւոբութիւն
, Աառան
, Թուսեանը
ես
Գարեգինբ,
եւ ինքս իմ մէշ վճռե՜ցի,
ոչա
ես արդէն
ամէն
լւան գիտեմ
:
Այս
ինքնաբուխ
պարղատես
ութի
ւնն
"՚ յ՚՚՚Ք"՚ն
անակնկալ
էբ ինձ Համ աբ
,
ոբ
Գ ՝.՝»բեդինի Հարցմունքին
իսկոյն
սլատաս–
խքւնել
չկարոզացայ
: Տետոյ
, երբ անա
֊
կր
՚՚՚ւ
՚ո
1փ առաշին
չշմեցուցիչ
տսլաւորոլ
-
թիւն
՜և
անցաւ
, ինքս Հարց տուի
նրան ՚
Գոլ
ո՛^բտեզյից գիտես , թէ ինձ մօա
Հիւր կայ :
Գիտեմ
... եւ ես քեզ մօտ չէբ ,
ոբ
գալիս
էի , նրա մօտ էի գ՚ոէիս :
Ե՞րբ
I
ի՞՚^չ
ես ասում
•
Այս
եւ անցեալ
գիչեր
•
Ապասիբ , այն գո՚^ւ
էիր
ղանդակէ*
քաշում
, բացականչեցի
ես
ւ
-
Ես էի,
^
Տեսէոյ
ինչո՛՞ւ
չէիբ սպասում
,
որ \
գոլոր
բանա
յի
|
-
ինչո՞ւ
: ԱՀա թէ
ինչո
՚՚է.
է
^
Եաեւի
դրպանից
Հանեց մի ատրճանակ^
ցոյւյ տուաւ, եւ նորից գրպանբ
կոխեց
ըչ–
աապով
:
ՆԱՐԳՈԱ
Fonds A.R.A.M
