ԼՈհՐեՐ ձԱՅՐեՆԻՔԷՆ
(՛թաղուած «էջմիածին»էն)
ՏԱՆ
ՄկՋ ԳՈՐԾԱԾԵԼԻ
ելե1լտրա1լաՆ
ա–
՚ւալւ1լա՚եԱչ։ւ։ւ.
պւսՀէււնշլ, անղաղաչւ
/չաճի
Հայաստանի
ւլիւղերուն
եւ.
քաղաքներուն
՚ ք ^ ։
Անցեալ տարի ամէն տարու.ընէ
աւելի
ձաիաւաքք
էյ,
սառնագարաններ
,
ւիոչեհը~
ծ-իչներ , արդուկներ
,
լուաւլքի
մե -
քենաներ
եւ այլ իրեր :
էշմիահ՚նի ,
Ալավերտիի
, Հոկտեմրերեանի
եւ այլ
չրր–
Լանի
րնակիչներր
ղնահ
են աւեԱ։ քան
երկու
միլիոն
ււուսլլիի
աոտնին
ելեկարա–
/շան
իրեր ;
ՌՈՒԱ ԳՐԱԳԷ՛Տ եւ Հանրային
գ՚՚րքէիչ
Վալերի
Բրիւսովիւ
մաՀուան
^Օամեակի
աո
թ ի լ անգրագա
րձաւ
նաեւ
Հա
յասաանի
մամուլր;
Բրիւսով
հաւատարիմ
բարե -
կամ էր Հայերուն
եւիր
բաղմագարեան
մ շակո
յթի լաւագո
յն Հետաւլօտողր եւ քա–
րողիչր։
1916/<յ«
Վ– Բրիւոովի
(սմրագրու
թէ ամ բ լո յս տեսաւ
<(,Հայասաանի
բանաս–
տեղնութիւնր
մինչեւ
մեր օրերբ՝»
մեհւ^ւ –՛
ծ՛աւալ
ժողուէահ-ուն
•, ^Հայ
ժոզովոլբգի
ոչատմական
ճսւկատագրի
տ։ս րե ւլ րո ւթ
իլ —
5ք^» ,
ինչսլէս եւՀայ գրողհեբէն
թարդմա–
նոլթիլններ : Հանգուցեալբ
Հայերու
մա
սին կարդա
ւլւսձ՜ է բաղմ աթիւ
՚/ /՚ՐՔ^Ր *
շրշած– է Հայաստան
եւ
ուսումնասիրած–
Հա յերէն
լեղուն ; Հա յ բանա
ս տ եղհ՜ն ե բ
էն
մ ասնա լորտ պէս Ա սւ յաթ
Ն "՛իա յէն
,
3 •
.Թում ան Լ ան էն եւ ուրիշեե րէ կատա
րաՆ
թաբղմանութիլննեբբ
կբ մնան տնղերա -
վան
,
Աաիսալիւե , Խապարովսք
,
Զիթա ,
Իրքոււլ
, Ավերտլովսք
ԼՀոկտ. 17էն
29)
եւ
իբ գեկտեմբեր
՜էի ճառին
մէ^ է որ իր
յո
սլա
լո ր ո ւթ
ի ւնն ե ր բ
յա յտնեւլ
՚Ծայր • Ա -
րեւելքի ելԱիպերիոյ
մասին ;
Ա՛ոսկուայի
մէ^ բնակող
օաար
իրաղեկ–
ներ կբ Հաստատեն թէ իյրուշչեւ
ՀեաղՀե–
է^է աւելի
մ եծ– ղո րծ՜ ո ւն է ո ւթ ե ան
աղաաու–
թ ի լ ն
ունի ,թէ կրեմԱւնի
գիւանտղիտ
֊մ
եՆ
Հանգիպումնեբոէ^
մէ^ իւորՀրղային
վա —
րիչներու
ամէնէն
լեղուանին
էր ;
Այգպէս
եղաւ
երբ Պ ՚
Մ
՚՚է"թ"՚Լ
երեկո
յթ
մ բ կբ
սս՚բքէր
ի
պատիւ
Զինաստանի
վարչասլե—Հ
Սէին , կամ անւլլիական
գեսսլանատան
մէ^՝
.
ի պատիւ
աշիսա տաւորա
կան
պատուի
—
րակութեան
• Ա
ԻԼ
՛" քՍրոլշչեւն էր ղլվսա -
լոր
բան ե ի րո
ւն բ Կրեմ Ա՛նի
մ է^ յեղափո–
,
իւութեան
՚ճ1րգ տարեգարձին
առթիւ սար–
՝•
քուած
բնգունելութեան
մէ^ եւ "ւրիչ ա - .|
ռիթեերով
, որաաբաց
խօսեցաւ
արեւմա–
\
եան
երկիրներու
ղեսսլաններուն
Հետ , (
կամ
Հողեւոր
պետի
մբ Հետ , Համայեա -
վարն
Լ
րու կրօնական
քաղա քա կան ո ւթ
ե
ան
մասին : Աիրտլիր
իւօսակցսւթեան
բո
.նուե~–
ցաւ
Եուկոսլտլիոյ
գեսսլան
Վիաիչի Հետ
եւ
Հ
^րնկեր
Թիթոյի
կենացբ
իմեց» : Զար
մացած^ դիւանագէտ
մբ Հետեւեալ գի -
տողութիւնր
բաւ չկարծես թէ ինքն էր
պետբ, իսկ Աալենկով
իր
աշիւատակիցնե–
րէն
մէկբ » :
Բացորոշ է որ անցեա
լ տարի
Մ
ա
լենկով
աւելի
աննշմար
գիրք
մբ ունէր եւ չատ
քիչ
անդամ
իսօսք առաւ,
բացի
Գերաղոյն
յՍսբ^ո՚-Րգի
՚^էշ
իր արտասանած–
ճառէն
: ՜յ
զանցելի : էցօսած– է Հին Հայկ՛
մշակոյթի՝
ռռանձնայատկութեան
մասին, որիր մէ^
կբ սչարունակէ
Արեւելքի եւ
Արեւմուտքի
մշակոյթի
լաւագոյն
գիծ^երր;
Բրիւսով կբ
վւառաբանէ
Հա յ ժոդովոլրգի
մ չակո
յ թ բ «
որ իր մէշ պաՀպանած է « Շիրաղի
նուրբ
վարդերու
եբանգբ եւ Հոմերոսեան
կրակի
՚Ի՚ոյլր»
:
ՋԻՆԱՍՏԱՆԻ
Հանրապետութեան
Ե ՚
աարեդաբձին
առթիւ
տեղի
ունեցած՜
է
՛հանդիսաւոր
երեկոյթ
Օվ՚երայի
չէնքին
մէշ՛. ԱկագեմակաԿւ
>/. •
Համ
բա րձում
եան
խօսած՜ է չին ժողովրգական
Հանրապե -
տ ութեան
Հ ինդ
տարուան
ն ո լաճ ո լմնե -
րուե
մ ասին : Տ եղի ո ւն ե ց ահ՜ է նաեւ Հա -
մերգ , մասնակցոլթեամբ
կրեւանի
լաւա–
Գ"
յն արուեստտգէտ
ուժերու
յ
«ՀԱՅ ՊԱՐԲԵՐԱԿԱՆ
ՄԱՄՈԻԼԻ մատե -
նաիսօսութիլե՝^
, ստուար
Հատոր
մբ
լ ո յ "
լՐւհայեց
Հայաստանի
սլետս՚կան
դրապա -
լաւոր : Բացի
նաիսասովետական
ԼՐլ,՚"^Ի
մամուլէն,
գրքին
մէշ տրուած՛ է խոբՀբ -
ղ ա յին
210
տեսակ
թե՜րթերոլ
եւ
երկու
Հարիլբ
ամսաղրերի
, դիտական
ժոդովա -
ծ՚ուներոլ եւ տեղեկադիրներու
մատենա -
գրութիւն բ
յ
Գիրքր
^""7՛^
՚ " ^ է
բանասէ՛ր
Հ . Պետրոսեան :
ՇԷՆԲԵՐԸ
ԵՐԿՐԱՇԱՐԺԻ
դէմ պաշտպան
նելոլ
Համար
խորՀրդակցական
ժոգով
տեւլի ունեցած– է Երեւանի
մ էշ , Գիաու -
թեանց
Ակագե՜միա
յի Շինանիւթերու
եւ
կառուցումներու
կաճառի
Հրաւէրով
յ
Մասնակցած
են չքւրշ
ել^կու
Հաբիւր
Հողի
Մոսկուայի
, Թիֆլիսի
, Պաքոլի
, Աշխա -
բագի ,
Թաշքէնտի
,
Ա ատ
լին -
բադի եւ այլ քաղաքներու
դիտական
ղա -
նաղան
Հաստատութեանց
նե՜րկայացու -
;յիչ^՚երր։
Խօսած
են
17
^ " ղ ի թէ մասնա
գիտական
ինչպիսի
կանոններու
Համա —
ձայն պէաք է շինուին
բնակելի
, Հանբա -
լին,
արդիւնարերական
չէնքերբ
այն վայ–
բերուն
մէշ ուր յաճախակի
տեղի
կ^ոլնե–
նայ
երկրաշարժ
I
Ժողսվբ
"Բ՛՛չեց
ղօբա -
ցնել այդ շրշաններու
Հետախուզական
աշյսատանքներր
յ
ԷՋՄԻԱԾՆԻ
ԳԵՐԱԳՈՅՆ
Հսգեւոր
ե՛՛ր–
Հւււրգի
որոշումով
, Մ"՚յր
Աթ""–ի
Հ"դե -
լոր
ճեմ արանի
տեսուչ
նշան ակուե
ցաւ
ւլերագոյն
Հոգե՜ւոր
խորՀուրգի
անդամ Պ՛
Մարտիրոս Տէր Ատեվէանեան
,
Աեպտձմ -
բեր
20ին:
ԽՄ Բ •
ին չսլէս կ^երեւա
յ
,
պաշտօնէ
արձակուած՜ է նախկին
տեսուչբ
, պրոֆ
.
Մինասեան : Ն՚՚լ՛ տեսուչբ
քանի
մբ տարի
առաշ Երեւան
անցած՛ էր Լիբանանէն
յ
ԳԵՐԱԳՈՅՆ
Հոգեւոր
խորՀուբդբ,
նկա
տի ունենալով Պ • Ֆ • Բառչանեանի
հ^եբու–
թիլէւբ,
եւ. իր
բարեիւիղճ
աչիւաաանքր
Մ այր
Աթոռին
, կենսաթոչակ
տուաւ, ա -
ղատ
ձդելով
ղա յն
Հոգեւոր
ճեմ
արանի
գասա խօս ական պարտական
ութ
իւննե
րէն
ւ
ԳԻՏՈՒԹԵԱՆԴ
Ակադեմիայի
Պատմ
ու -
թեան թանգտ
ր ան բ իբրեւ
նուէր
ստացաւ
Գարեղին
կաթողիկոս
Յով՚՚էփեանի
գո
յ -
քերէն
երեք ոսկիէ,
՛Լեց արծ՜աթէ ել մէկ
պւ/նձէ դրամներ : Ոսկիէ
ղրամներէն
մէկբ
կտրուահ֊ է
830-318/-Տ. (Ն •
Բ •)
Աղեք -
սանգբ
Մ՚՚՚կեղ
ոնաց ինի
անունով
:
Մ ի"–" Ը.
Հռովմէական,
կբ սԼաւ9կա՝1։ի Վ^եսսլասիա -
նոս
կայսրին
(09-79
՝Բ • Ե •) , իսկ
երբոր–
՛ա
ի"էամական
գինար է կտրուած– Խ"րա -
ՑԱՑՆԷՐ ԳԱՒՍ>Ո–ԷՆ
ՄԱՐԱԷՅԼ
ՋափաՀաս
որբ մբն էի
ուսման
տենչով վառուած
, րայց
դէ՚՚Լք
^ՐՐ
ղվէս Ֆրանսս,
բերին եւ զՅառաշ»բ
իմ գպ–
յւոցս
եղաւ ; Ա^ոբ կբ պարտիմ
ինչ որ սոր
ված՜ եմ : Հինղ
ղաւկի տէր բանուոր
մբն
եմ եւ կ՝ուղեմ ոբ իմ ղաւա1^երս ալ ունե
նան
Հայեցի
դաստիարակութիւն
, գրեն
ու.
կաբ՚ւան
մեր մայբենի
լեղուն
յ
Փառք Աստուծ-ոյ
, այսօր
ունինք
ու -
սուցչուՀի
մբ, Տիկին Աոնա Թ"րոսեան
ոբ
կ՝աչիս՚ոտի
Հող եւին , որպէսղի
ամէն
"ւբ՚Լ՜
տիկ
" ՚ ՚ ր վ ի
Հա յերէնբ : ինձմէ
երշանիկբ
չկ"՚յ
^ քանի
իմ ղաւակներուս
բեր
նէն կբ
լսեմ
մայբենի
լեղուն,
Հայ երղբ%
Տանս
մէշ օտար
եր՚էբ գագրեցաւ
, եւ
Հայկական
^ՐԳ1Լ
^ււԼ ՚"իրասլետէ : Ամենավւոքր
մանչս
^ՍԲ
Քք՚՚ք-Բ
^^՚" կը
թնդացնեն
Համեստ
բոյնս ,
Հ
<Գարձեալ
վւայլեց»
, <(.Թնգաց ո -
բոտաց՝» ,
ՀՄ
չակ
բանուոր՝^ եւ ուրիչ եր-
՚էեր , կըՀրճոլի
Հողիս, եւ ինքղինքս ե -
րախտապարտ
կը ղգամ
Տիկին
Թ՚՚րոսեա -
նի :
Եր կէ՛ լ դպրոցական
Հանդէսներու
ներ -
կայ
եգայ,
մին
18
Յուլիս,
՜Լնօ4ւին , ի"^
^Ր^Ր"ւ՚Գււ
" ՛ յ " աարի
Յունուար
Ղին , մէ
կբ միւս
էն գեղեցիկ : Այս երկու
Հանդէս–
.^ներն ալ կաղմակերսլած՜
էին , Պուլվ • Օա–
՚ոոյի Ֆ • կապ • Խաչի եւԱ • Յակոբ
Մ ատ–
րան թաղականութեան
աղգ ՚ Դ
֊"1Ր
"քքԻ
՚" ~
շակե ր տնե
ր բ ,ղեկավա
րոլթեամ
ր
ուսուց––
չուՀի
Տիկին Ա . Թորոսեանի :
Մեր
փոքրի1լ1ւե
ր բ բառ մբ Հայերէն
չէ
ին
դիտեր, իսկ այսօր
կը գրեն, կը կարդան
եւ կըիսօսին
Հա յերէն
, ^ոբՀիլ
տրուահ՛
՛կրթութեան
X
Ուսու՚լչուՀին
ամէն
ղոՀո —
դութիւն
յանձն առած՜ է , նոր
սերունդին
վ/րկութեան
Համ ար ;
Առանց
բացառութեան
աշակերտներբ
շատ
յաշող կատա րեց ին
իրենց
Գ^Ր^ՐՐ
« ^Տօնած՜առի
ետեւէն՝^ դպրոցական թա -
տերախաղբ
, արտասանոլթիւննեբը
, Հա յ—
կական տարաղով
պարերբ,
ծ՜ափեր խէե —
ցին եւ քանիցս
կրկնուեցան
՝• Նոր տար -
ուան առթիւ
կը մաղթեմ
կարոդութիւն
եւ
Համ բե րոլթիւձւ
ոլս ուց չուՀ
ի ին
Հ
Հ՚ա^էգ^սբ
փակուելէ
առաշ,
ուսուցչու -
Հին
յիչ^Աուց
բոլոր
Հանդիսականներուն
թէ ամէն
^այ ծ՜նողք իրաւունք
ունի
-
տ ա քր
քր ո ւե՜ լո
լ
՚է՚գր՚՚ցո՚Լ
^՚–
ծ՜նողական
ժ ողով ի Հրաւիրեց
մ եզ : Նո յնպէս բացա -
տրեց թէ դսլրոցն է աէւաշին
մ իշոց բ Հա յ
սանի
Նիչաբուր
քաղա
քին
Մ
աղանգարանի
չաՀ Ռուսաեմ
Իրն Ալիի
կո՚լմէ
(1157 -
1358) :
Արծ^աթ դրամներէն
մէկբ
Հռոմի
կայսր
Մս՚րկոս
Աւրելիոս
Անտոնիոսէն
է
եւ կր կրէ անոր ՀՀԱրմենիկոս»
մականու -
նբ
(161—189) :
Մնացեալ
չորսը կր պատ
կանին
Կիւի՚կիոյ
Հ՚ոյոԱ թագաւոր
Լեւոն
Բ-ին
(1197 - 1219) :
Կ՝ըսուի թէ ատոնցմէ
մէկը խիստ
Հաղուագիւտ
է •. Ուչազբաւ է
նաեւ
Տ ր՛ո՛՛ւ ի՚/ոնիէ կայսր
Ալե՜քս իուս երկ -
բորղի
(1297 - 1330)
արծաթէ
գրամբ ,
իբրեւ
եզակի
օրինակ : Պ՚լնձեա
յ
ղ րամ բ
բիւզանդական
է , մաչած՜ է եւ կբ պատ
-Տ
կտնի կ
.
գարուն
՛Բ • Ե • :
\
մ անոլկբ
Հա յ սլաՀելու ; ճՕ՚չնեցէք
դպրո–
ցին ոբ միչտ
կանգուն
մնայ՝^ ;
կա՛լանդ Պապան ալ ա չակերտ
մ բն էր
որ իր նուէրնեբը
բ՚սժնեց
ել
Հանդէսբ
փակուեցալ
աշակերտներուն
(էինչ
ադուոր
է այս իրիկուն՛,^ երղով
յ
Հանդիսականներս
մ եէ^եցանք
շաա
ւէոՀ , մա՚լթելով
դարձեալ
ուժ եւ կաբո -
ղութիւն
ամէնուն
:
Հ ՚ ^ յ Ր մը
ՈՐՐԵՐՈՒ ՕԳ՚Ս-ՄԱՐՄՆԻ՚Ն ՀԱV^՚ԻՊ(1ՒՄԸ
•
Նոր
տարոլւսն եւ Ա • (քննգեան
տօնե -
բուն
առթիւ,
Փարիզի
Որբերու
Օղնու -
թեան
Մարմնին
կողմէ սլաչտպանուահ՜ ա–
չակերտներուն
աւանդական
Ռունգիսլւ^ւմը
սեգի
ունեցաւ
կիր՚ոկի
յ 9
Յ՚՚՚֊նուաբ
կէս -
օրէն ետք ։
Ներկայ
էին Փաբիղի
առաջնորդ Աե -
րւ՚վբէ Ծ • ՝Լ՚ Մանուկեան
,
Մուրատեան
վարժարանի
տնօրէն
Գեր– Աերովբէ
Վ՛
Ագբլեան
, ծ՜անօթ
աղդայիններ
,
Միու -
թեան
անգամներբ
, ինչպէս
նաեւ
29
" " ՚ -
ներ եւ սանոլՀիներ
, որոնց \.^ը
Աեւռի
Մ"ւբատեան
վարժարանէն
, տասբ
Գպբո–
ցասէբէն եւ չորս ^ոգի ալ Առնոլվիլի Ա–
նա բատ
Բո յրերու
վարժարանէն
յ
Սերովբէ Ծ– Վ՛ իր ի՚օսքը
աչակերտնե–
րուե
"՚֊դդեէՂվ
՜հայրական
խրատներ
տը—
Լաւ,
թելա՚լրեց
երա խտաւլիաա
կան զգա—
ցումնե՜բ տածել
այն մարմիննելԽւն
Հան -
՛էէ ոչ , ոբոնք ազգանուէր
այս
՚լործ^բ կբ
կատարեն
, Հայեցի
դաստիարակութիւն
ապաՀովե՜լով
Հ
Պ՛Ա–
ճինճեան,
Որրերու
Օգնութեան
Մարմեին
անիսոնշ անգամը , որուն
բնա -
կա րանին
մ էշ
աե՚լի
կ՚ունենար
լ^դունե -
լոլթիւնբ
, բացատրեց թէ սլաՀանշը չատ
է
I
Բաղմ աթիւ
գիմ
ումնեբ
կ՝ ըլլան , եւ
սակայն
Որբերու
Օդն
. Աաբմինբ ակա —
մա
յ կբ մ երժէ չուտ անդամ ,
նիւթական
մ իշոցներու
անբաւականութեան
սլատ1\ա––
՛լով;
Մարմինբ
իբ ուսերուն
վբայ
ունի
նաեւ կարօտ
ընտանիքներոլ
ւիոքրիկնե -
րուն Հոդր
։ Հակառակ
ասոր , ա քսօր
շնոբ–
Հ իլ
մ եր Հա յ ր ենա
կ ի ցն ե ր ո ւն
նիւթական
օժանգակութեաե
, կրցած է
զգալապէս
բարձրացնել
իբ սլաշտպանեալնեբուն
թի —
ւբ :
.
Խօսք առին 7§աեւ Պ • Պ • Ա •
Գաբակէօղ–
եան եւ 0. Թյսդէոսեան : Ամէնէն
վերշբ
Տ իկնանց
Մ իութեան
կողմ է դեղեց
իկ ճառ
մը կարդաց
Օր •
ԵրանուՀի
Օ^անեան
^
ուղղուած՜
սաներուն
եւ սանոլՀինե՜լ՛ուն
լ
յ1՚չելով ալս աոթիլ
իր ո՚լբ՚սցեաչ
Հա/րբ,
ամէնուն
ծանօթ
Ն • ՕՀանեանբ
,
ՀՈ
ր բե -
րուն
Հայրիկր՝^։
Աշո՚կերաներբ
եւ աշա -
կերաուՀիներր
մէշ րնգ մէշ
արտասանու–
թիւննեբ
բբին
X
Կազանգի
սեղանէն ետք , տեէլխ
ունեցաւ
նուէրներու
բաշխոլմր
: ՀքնորՀիւ
մեր
Հայ—
բենակիցներոլն
առտտաձեռնութես՚ն
, ա —
մէն աշակեբա
ստացաւ
իր հ՜բարը, Հա -
գուստեղէն
, ճերմակեղէն
, վւ^ւո^,
՚էուլ -
պայ
եւ դիրք :
Բոլոբ ներկաներր
Հիւբասիրուեցան
ոլբ––
տոււլներով
, կարկանդակներով
ու խմիչ -
Ժամր
Հին րոլորը
՚քեկնեցսւն
,
անշուշտ
ի՚որ
՚լոՀոլնակութեամբ
:
ՆԵՐԿԱՅ
ՄԸ
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(55)
0
8 II ի շ ե ր է0
Եթէ
մենք այս լեռների
մէշ ւլիտակցօ -
րէն
Հրացան
արձակենք
, մենք
մեւլ կը
՚քատնենք եւ Հրաւէր կր կարդանք
թշնա -
մ ուն պատերազմ
ելու , ինչ որ
մ ենք
այսօր
չենք
ուզում
, եւ պիտի
չուզենք
կռուի ա–
ռս՚շին
աւլդանշանը տալ
Պետրոսը
, Գէուխբ
կախ ,
Հեռացաւ
:
Վաովռ
ուն եԼեռան դուն
մի ե րիա ա սարդ
էր , սիրում
է ր
հ րացանաձզութիւ1ւր
: Մ
ի
օր
Նեմբութ
ում առաւօտ
կանուխ
սպան -
նած^ էր մի այծեամ եւնուէր րերտհ^
ինձէ
ԽոբՀահ՜ էրթէ այսօր
էլ կրնար
նոյնր բ–
նել :
Գիշերն
ան՛յաւ խաղաղ ;
Պ՚ս^ապաննեբից
մէկբ,
ձեռքին
ճերմակ
մի
թուղթ
բռնած՜
, արադ արազ. եկաւ
մ
օ ֊
տրս
Լւ յանձնեց
ինձ;
Բացի
նամակբ,
ստոբաղ րութեան
վրայ աչք նեէոեցի
;
Մ
ու–
չւատից
էր։ Գրում
էր՛
« Այսօր
ցերեկը
մենք Թախթալիի
դի-
մացբ
^էչ՚է
Նեմ բութ
ի ստորոտի
սլուրա–
կին
մէշն
ենք։
Հոս կբ մնանք
մինչեւ
մու–
թբ գայ, եւ գի չե բուտ
յ
երթեւեկութիւնը
դաղ-րի ; Աոկից
(չանցնինք
Շ՚սմիրամ :
Մենք որոշ չենք զիտեր քո տեղր
Եթէ
զիտնայինք,
ո լ զ ի զ կըղայինք
քեզ
մօտ։
"Երբ
Հասնինք
Շ՚ոմ
ի րամ , մ ենք
քեղ ան-
՛ւ՛
իշ
՚սսլէս
լուր կր տանք։
Մեր
թիւր
12 է–
Կաւրդադրէ , որ պաշար
պատրաստեն :
Մեր
ունելիքի
մ ասին
մ իա
յն կրնանք ա բլ–
՚ոե՚լ
որոչել : Մեր գիշեբսւայ
վվւաոօլ—ն է՝
^.Վաբւլան^
յ
Եթէ մեր ՜ՏանասլարՀի
վբ՛ս
յ
ոլսէՀակներ
դրկէք
ւ
թո՚Լ
"՚
քԳ
անունր
՚չոբ—՚
ծածեն
, որ՚դէողի
թիլրիմացոլթիւն
չլի - :
նի : Շո՚՚ո երկար պատմ
ութ իւննե բ
ունիմ
քեղ
՚ոսելու
• Բայց
թ՚՚՚լ մնայ ; Երբ եկայ
,
ւքանրամսքսն
էլրոեմ : Տղ՚՚՚ներբ
լալ են է
Ան՚լ րանիկր , Գէորղ
Ջավոլշր եւ «.Ա՚լաՖն
կր բարեւեն
; ԱուլւՀանդակբ
Հող. կր պա -
Հէք
:
Մ ու֊չո՚՚էչէնցի
վւա խս աական
մ ի տր–
՛լ՛" I
Հ ,
^"՚Ր"է1՚^1 ու կտրիճ։
Համբոյրնե -
1՚"Վ ՝
ՄՈՒՐԱՏ»
Ո վ բերաւ ա /ս նամակբ :
Շամ իրամցի
մ ի սուրՀանդակ
,
որին
՚Լւ՚հ^Լ
^ ^՚"Լ"յ1՛
^՚ՂԲ՚՚՚յՐ
Գասպարբ :
Ը"էք^
^"Գ սպասէ։ Եթէ սոված^ է ,
Հաց
՚ոուէք
:
Անմիշասլէս
՚չրեցի
Տելե՚քաքին
« ինչպէս
առշի
օր պաՀապաններ
նչա -
նակահ
էիք ՚լանաղան
կէ՚ոերի
վրայ
, այս ,
՚ւիչեր
էլ այ1ւպէս արէք;
Տղս՚քը
Թ"՚իւթտ֊~
լիի դիմաց՝
Նէմբութի
՚իէչեբի
՚էր՚՚՚յ
Հան–
ւլէ՚տանուէք
են : Ա՛յո
ւլիչեր
անպայման կր
շինեն
Շամիրամ
։ Եթէ կրնաս ,
Շամիրամ
՚չնա : Հոն սպասէ • Երբ ՛լան
, ինձ
իմաց
տուր , որ ՛լամ : Զմոոանաս
ոաւլմամթեր–
ՔՐ
՚ի"1""՚դրել,
եթէ մինչեւ
Հիմա վւոխա ~
գրահ
չես ; Այսօր
թէեւ
Գասպաբից
մ ի
երկտուլ ստացայ, րա բլ աքդ մասին
մոռ —
ղ ա հ՜ էր յիչել
: Փ" ՛ի ե ր ի ն եւ
Գ ա ս պարի
ն
ւղաչարի
Համար սլատուիրած՜
էի։ Ենթա ՝~
դչւաբար
ասել
էի , որ մեր տղա լոց
թ ի
՚ ֊ Ր
Շ;՚>էն
70
կբ չինի : իմացայ, որ երեք վի -
րաււ^
ունին
իրենց
֊^ետ եւ նրանք
էլ աքն–
քան վտանդաւոր
չեն • Ուրեմն
, վաղր
կամ
՚ի՚ո՚ԼԲ
^Ր
^^էոյ կբ տեսնուինք
: Կր
յուսամ
՚/իշերբ
մի բան չ ի պատաՀիր »:
Գասսլ՚ոբին
էլ դրեցի
Հետեւեալր
•
« Խումբր
Ա
՛յս
դիշ^՚ր կբ քինի Շամիրա -
մում ; Երբ ՛լան , ինձ անմիշապկս
իմտց
տուէք
յ
Տ ե լեմ աքին
ղրեցի
պաշարի մա
սին : ճիչզ
73
աղաներ
են
I
Մեւլ Հետ միա–
սին
"՚-՚էի՚Լ
90։
Մի կատարեալ
բանակ
։
Կե րակլէելու
մասին խորխեցէք : Ս եհ բա —
նեբ
չանէք ; կ՛իտէ ք , որ մեր
տղաները
սակաւասլէտ
են եւ քիչ՛՛՛ի
կը
՚ԷՈ
^անան ;
^՛ասպար, քեզ մատաղ,մի
քանի լաւ տւլա–
նեբ
՚լրկէ Ս • ՛հանիէ
լի անտառի
կողմբ
Հետաղօտելոլ
Համա
ր
ւլիչե՜ր ուան
մ իշ՚է -
՛յին
: Երէկ , "՚ ր լո՛ Լ" յ՚Վ՚՚յ
առաշ , այն
կուբ֊
մ երբ
կրո՚կի
Բ"՚յ^՛ Ր նկատեցինք
;
Մ ի
՚ղաՀ
խորՀեցա
ք , որ թուրք
զինուորներ
են
կամ
ժանտարմաներ : Թող ղնան , մինչեւ
լուս
նա լ ր չբշաւլ ա յեն
ա յգ
կուլւքերբ
ե ւ
լո
յս
սւչքով
տեսնեն թէ՝ իրօ՛՛ք անտաււի մէշ
կրակ վառուած է : Եթ/, ՚էաոուած է , թ՛՛՛է
լուլ
զննեն ինչ որ տե սնեն կրուկի
ւիոշինե–
րի
մ1,շ։ Թող
՚լիտեն
նաեւ
Հե՜աքերր ան -
ցորղների՝
ձիու թէ
եղի։ Եթ^ ՚"յ
՚1
՛լուսին
"Բ"շ
մի րան ասեն , կր •^աււկնանք թէ կր—
րակ վաո ողներ բ բ՚ս
ր եկա՛ք նե՞
ր են թէ
թչ~
նա՚քիներ : Աքժմ կարծ՜եմ
Հասկցար
թէ՝
ինչո՞ւ
Համ աբ
կ՝ոււլեմ
մ անրամ ասնոլ -
թիւնր^
.
Ս ուր Հանդ ակնե
լ։ ր ճան՛ս ւղարՀ
ղ րի *
Մենք թաղնսւեցանք
մւսցառնեբի
մէշ֊
(Շար.)
ՈԵՊՈԻՀ
Fonds A.R.A.M
