խաղյլ , խորապէս
անարգական
այս
մեձ֊ Ոա,
ծանր
ղայթակղոլթիլձք^
անօրինակ
ու.
անանխչևթաց
որ աև,լչ, ունեցաւ մեր
կեանքին
մէշ
յ
Ի՞նչպէս
կարելի է ամլլսղչ
կաթռլյիկո–
սութիւն
մր - իր թեմերով,
թեմակա/նե–
րով
ու.միաբանոլթեամր
Գեկա
. վեԱԻ^
շարժման
մէշ գնել,
այս շարժման մաս -
նակից
գարձնել
նաեւ. Մայր Աթոոր,
եւ.
քանի
մր օր վերշ, Գեկա. 13ին, նոր
յայ–
աարարոլթեամբ
մր, աեղի
ունեցած
րնա–
րութիւննեբր
չեղեալ
Հռչակել եւ Հրա -
ւիրուած
մ-ողովներր
անորոչ
մամանակով
յե աաձղել ;
<ձ8ուսարեր»ի
1954
Գեկա. 2օի
թիւսվ
Հրաաաբակոլթեան
աուինք
այն
րողոքա–
Ղ
1՚
Ր
1
Լ
)
"Ր
1954
Գեկա
. ւՏին
յանձնուած է
ս եծ ի Տանն
Կիլիկիոյ
կաթողիկոսական
ՏեղապաՀ
Ի)ագ արքեպ.
ԱշապաՀեանի
,
սաորաղր
ութեան
ր աակ նորրնաիր
Աղղա–֊
յին
ԸնղՀ
. մողովի
21
անգամներէն
1Տի է
ԱնՀրամեչտ
կը գաաենք
առանձնաբար
կանղ
առնել
ա յգ
րողոքաղրին
վրա
յ ա–
նսր
մէշ յիչաաակուած
վւասաեբուն
կչի՚*–ն
ոլ
բնոյթը
ընթերցուչյւն
աւելի
յսաակ
գարձնե
լու
Համ ար ;
Տեաագարձ
Հայեացք
%
1952
Յունիս
21ին Անթիլիասի
մէշ վախ–
ճանեցալ
Աեծի
Տանն
Կիէիկիոյ
գաՀակա–
լր Գարե
գին
Ա. :
Այգ թուականէն
այս կողմ Հակագաչ -
նակցական
մամուլին
մէշ թունալից քա -;
րողչութիլն
սկսաւ Գաչնակցութեան
գէմ :
Մէկաեղած
ճիգերով,
միալար
ու միա -
ձա
յն , գաղութէ
գաղութ
կ՝ ա րձաղանգէ
ին
բոլոը Հակագա չեակցակտն
թ երթերը
,
— Դաշքւակցա-թ-իւնը գիսւակցարալւ թ֊ա–
փսւր կ ը ձգէ Անթ–|ւլիսւսի Աթոււը • • •
— ԴաշնակցսՆթիՆնը
ը ն տ բ ո Ն թ ի ւ ք ւ
չու. -
գ ե բ...
— կա/մ իր թ-եկԹսւծոՆն եւ կամ ռչ սք • •
— Ե
Լ
որովհեսւեւ
՚յ«աշ11ակցւււթեա(ւ
թեկնածուները իրենց կւսթողիկոոական
տարիքի մէջ կը մանեն միայն
1955ին ,
ռւսաի Դ՛աշնակցութիւնը, ե ր է երբեք
ըն
տրութեան յօժարի, ասլա այդ ընտբւո. -
թիւնր կատաբել պիաի տայ միայն 1955–
ին
. • .
Ա ե գմ րառերով
ա յս էր իմ ասաը
ա
յս
անթիւ
գրութիւններուն
,որ
1952^5՛
՚",յ"
կուլմ , կաթողիկոսական
Հարցի
առնչու -
ուեցան
Գա
էակցութեան
–գ՚ւ
թե–
ւք ի՚^չ
իրողութիւնն
ա
յն
էր , ։ւ;, Ղ
նակցութիւնր
իր բովանգակ
կարելին կբ
գործագրէր՝
օբ առաշ Անթիչիասր
արմա–
նսււոր գաՀակալով
օմտելու
Համար
ւ
Աակա
յն
գիւրին
չէ ր
կաթողիկոսական
Հարցին
մէշ անաեղեակ
բնթերցողր
Հա -
մսղել,
որ լղարութեան
Բ՛եր է
միայն
ԳաչԿւակցոլթիլնր
, մինչ
դէմ
է
բովանղակ
Հակագա^ակցական
բանակբ ;
Գժուար
էր , ոբովՀեաեւ
ԱՈԼտը
քողար
կումի
բիւր
ձեւեր
ունի , որոնց գէմ սլա
յ–
րաբիլբ
ղիլրին գոբծ^ չէ
յ
լս գիլր ութի էնէն է ,ո բ 1լ լ^ծա
լեն մ
եղի
Մեծի
Տանն
Կիլիկիոյ
Աղղային
ԸնղՀա ֊
նուբ
ժողովի
18
եկեղեցական
եւ աչխաբ–
Հակ ան
անղամն ե ր բ՝
կաթողիկոսական
սւեղապաՀին
ուղղուած
իրենց
1954
Գեկա՛
18
բողոքաղբով
;
(Մնացեալը յաջորդով)
ՏՈՍ՛ՍԵՐ ^
ԱՌ ՈՐ ԱՆԿ է
Ընկալեալ
սովոբութիւնբ
կը
պաՀանշէ
ոբ ամէն ասաուածավախ
քրիսաոնեայ
^
՛Նոբ Տարուան
առթիւ
, ուխա
մբ բնէ եւ
խոսառւմնեբ աայ . . • ինքղինքին
%
Այս տաբի պիաի չխաղամ
, այս տա–
լ՛ի պիաի
չխմեմ,
այս տարի պիտի
չծխեմ
• • • եւ ա յս տարի
կնկանս
խօսքը
մաիկ
պիտի
ընեմ ;
Առիթէն
օգաուելով
եւի գիմաց
Հայ
թերթերու
խմրաւլրո
ւթեան ց -
պիտի
խնգրէ
ի
մ եր բոլոբ
մնա յուն կամ պատա–
Հակ՚սն
թւլ^ակիցնել՚էն
ուաչխատակից -
ներէն
որ այս աարի, բացառարալ՛
, իրենց
երգումնեբու
ցանկին
վրայ
աւելցնէին
Հե–
տեւե՛ս
լ եբղումնե
բն ալ
.
-— Այս տաբի, խօսք մաիկ պիաի
րնեմ
եւ թղթակց
ութի ւննե րս սլիտի
գրեմ չատ
՛քաքուր , որպէս՚լի
խմրագիբնեբուն
աչքը
մ տնեմ :
Այս տարի
թուղթին
միայն
մէկ
էշին
վր՛ս
յ պիտի գրեմ,
որւղէսղի
ղբաչարը
թռււչթբ
գաբձնելու
սլէաք
չունենա
յ :
Այո
տարի , ձեռագիրս
խմբաղրա -
տուն
ղրկելէ առաշ
, մեր
վարժասլետին
ցո յց պիտի տամ որ առաշին
սրբաղրու -
թիւնբ
ինք կատարէ ;
ԱյոուՀետեւ
, մատիտով կամ կար -
միբ
մելանով
յօգուած
պիտի
չգլ՛եմ
, որ -
ոլէողի
ղրաչարին
ս՚չքը
չյոգեի
՚,
Երբ օաար բառ մը գործածեմ
, տա–
ռերբ
սլի ա ի գրեմ
Հ ատի
կ Հա տի կ , ոբ պէս
ղի սխալ - միսալ բանեբ
չՀրատարակուին
է
Ջ,եռագր ե թուէլթ-ին
Հիւսիս բ , Հարա–
լբ , արեւելքէ
ու արեւմ ուտքբ
պիտի
ձբ—
գեմ բութամատի
լայնքով
լուսանցք
մբ ,
որսլէսւլի աեղբացած
բլլամ
խմբա՚էրին
կասլո յա
մ ատիտին
Համ աբ
;
յ
Տ"ղեբբ
իրարմէ
պիտի
բաժնեմ
ցու–.
ցամատիս
չավւ
լայն տաբածութեամբ
մբ, ՚;
որպէսղի
սրբագրութեան
Համար աեղմ բ– :
նացած
րլլայ , ոբովՀեաեւ,
փորձառու - ;
թեամր
ղիաեմ
, Հայ խմբաւլիբ
կոչուած՜ •
արարածբ
, Ջրչիլին
գրածներուն
մէշ
ան
ղամ գրիչ
կը խաղցնէ ...
Հանգէսներու
նկարագբութիւնբ
պի
տի ղրկեմ , ամէնէն
ուչբ , երեք
չորս
օրէն
յէ»,
մ անրամ ասնոլթեանց
մ էշ պիտի
չմ տ -
նեմ
քքրի%–^–կ սլէաք
չ^-ւնիմ
յիչելօւ թէ
« սրտՀբ
267
աթոռ
ունէր եւմիայն
13
ա–
թոռ պարապ
մնացած
էբՖ • • •
ՄաՀերոլ եւ յուղա բ կաւո
րութեանց
լուրերն ալ պիտի
Հասցնեմ
, օրը օրին
, ո–
բովՀետեւ
, աս քանի անգամ
եղաւ , կը
յանգիմ
անեն թէ
«ւ/՛
էսրգը
մ եռած
է ր
յու–
՚ւ՚իո
մէէլին,
գուք
իր մասին գրած էիք
Գեկտեմբեբ
մէկին»
. իրաւունք
ունին ...
Գիտեմ ոբ մեբ խմբագիրներէն
ամէն
մէկր
չորս , Հին՚լ
լեղոլ գիտէ , բայց ի-
բենցմէ
չեմ սպասեբ
որ աչխարՀի
բոլոր
լեղուներն ալ գիտնան եւ ծ՜անօթ
բլլան
,
՚^րի^ակ
, Խ՚սրրերղի
, Վանի , կրղբոլւՐի ,
Այնթապի կամ ԹեՀբ՚սնի
բոլոր
գի ւ՚լսր ո ւն
ո
լ՛ի ո ղո ցնե բ ո ւե անուններուն
.
ուրեմն
,
ինչպէս
բսի , Վրղրլչախչախբ
պիտի
գրեմ
Վ Ր ՛լ Ր Լ չ ա խ չ ա խ
,որպէսղիամէն\՚ոառ
խէքբա՚լբին
ա չքր
մ տնէ
. րաչելիք
ունին
ՁԱՅՆԵՐ ԳԱհԱՌԷՆ
ՀԱՅՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ–
Բ%Ի
ՄԱՐԱԷՅԼ
Աիբելի
«Յառաշ»
,
՝Բ.լչ՚ի
Հայր՛
Միութեան
Աարսէյլի
մասնաճիւ՚լը
կաղանգի
առթիլ
կաղմակերպած
էբ երե
կոյթ
մը Յունուար
8ին , Աէրքլբ
Ռէփի՚-՚ղ–
լիքէ^Ի
սրաՀին
մ էշ–. Հանգէս
բմ իեւնո
յն ա–
տեն
նուիրուած
էր Մ իութեան
քսանամ -
եակին;
Ներկայ
էին Բղեցի
Հայրենակից
ներու
մեծ մասբ եւՄ իութեան
բաբեկամ–
ներբ :
Հանգէ
սի բացում
ը կատա րեց Հա
յրենա–
կից Գ • Անգիկեան
: Պ ՚ Փանոսեան եւ Համ–
բարձումեան
եղրայբնեբու
նուագախում–
րբ
Հ՚եչեցուց
«Զայն
մբ Հնչեց
էբղրումի
Հայոց
լեռնեբէն» • Յետոյ
խօսքը
տուաւ
սւողեբս
գրողին որ գրաւորապէս
պաբղեց
Մ իութեան
մասնաճիւղե
բու
մ իացմ ան
Համ առօտ պատմ ութիւնբ եւ
աղգօգուտ
գործ
Ո է ն
է ութ իւնր
I
Օբ • Ա՛ Յարութիւնեան
ղւլացումով ար
տասանեց Ա . ԱՀարռնեանի
«Մասիսը» եւ
Րեկլար
Նաւասարղեանէն
կտոր
մբ; Օր՛
Մ
. Գաբրիէլեան
ւլեղեցիկ
կերպով
երգեց
երեք կաոբնեբ : Երկուքն ալ շերմ ծափե -
բու
արժանացան
յ
Յեաոյ
րեմ
Հ ր՚սւի ր ուե ցաւ
օրուան բա
նախօս
էիբոֆ
. գ. քլյայիկեան
, որ
իբրեւ
նիւթ
ունէր
Հայր
Հայ պաՀելոլ
խնգիբբ
I
0 րինակնե ր
յի չեց
Հա յոց
պատմ
ութենէն
եւ եղրակացուց
թէ՝ Հա յբ Հա
յ սլ՚սՀե
լու
գլխաւոր
միշոցն է լ^տանիքբ
;
0՝ելագրեց
սբ ամէն
Հայ մայր նաէս աչխատի
իր տան
մէշ
Հայերենէ գատ ոչմէկ լեգու
խօսիլ
եւ
ղաւա1ղերուն
Հայերէն
գրել կարգալ
սոր—
էէեցնել։
Այս առթիւ
օրինակներ
բերաւ
Օս^աբ աղղերէն
որոնք չատ մր Հայերէ ա–
ւելէւ լաւ խօսիլ եւ գրել
կաբւլալ
գիտեն
՚.
Թե լա՚էբեց
Հա յ ծնողքներուն
որ կարգան
աւեաա բանն ու Հ՛ո
յոց
պատմ ութիւնր
եւ
սորվեցնեն
նաեւ
իրենց
ղաւա էգերուն :
Գովեց
Բղիի
Հայր՛
Միութիւնր
որ իր
գլխաւոր
գոբծ-ունէութիւնր
•
կեգբոնացու–
ցած է 1լրթական
ճակատին
վրայ :
Բսանամեակի
առթիլ
մասնաճիւղի
վա ր չութիւն
բ ւլնած էր կարկանգակ
^Բ
քւ էէւն մոմեբով,
որոնք վէոռուեցտն
երի —
ձեռքէս
, եթէ ատանկ
, Հատիկ
Հատիկ գբ–
րելէս ետ^ւ ալ սխալ բանեբ
գրեն
. . .
Այո
\այո , երգում
կ՚՚բնեմ
որ, այս
երղումնեբս
պիտի
սլաՀեմ
այս աարի,
ո–՛
րոէէՀետեւ
ականշի
ս Լուր Հասած՜ է թէ
անլն^թեռնելի
ձեռագիրնեբով
յօգուածնե–
ԲԲ մէ կ կ ողմ կբ գնեն եւ ամ էնէն
առաշ
ւլրա չա րին
ձեռքբ կուտան
լ^թեոնելի
-
նեբբ ...
Օն անգր առաշ,
սիրելի աչխատակից
—
ներ
ե՜լ թղթակիցներ
, ա յս տարի
ա յս
եր–
էէուէքնեբով^ ճամ
բայ
ելէք եւ էոմօթով
ձգե–
ցէք Հա յերէն
թերթերու
էսմ
բաւլիրնեբն
ալ , գր ա չա րն ե րն ալ , որոնք
յաւիտեանս
յաւիտենից
երաիւտապարտ
պիտի
ՐԷԼան
ձեղի :
Այլապէս
մեւլք իրենց
աչքին
էոյոին,
ււր
արգէն
մարելու
վբայ է •
կանխա
յա
յտ
չնո ր Հ ա կա
լո ւթ է՛ւն ի գէ՛ ~
մաց
աղգին խմբագէէ
րնե
լ՛ուն եւ ՛լրա չաբ —
նեբուն ,
ԵԻՐՈՊԱՑԻ
աասարգ
ՅուԼՀ , Տէմիրճեանի
կնքաՀայ -
բութեամր ; Այս առթիլ
ՀայրենակիցլԼ
նուիբեց
երկու
Հաղար
ֆբանք :
Միութեան
սաներէն
ՅովՀ՛
Աոսոյեանի
ծնողքը Տէր եւ Տիկին
Տ ՛
Եղնոյեան
մասնաճիւէլէէն
նսւիրած
էին ավւսէ մը
թերթանոլչ
որ աճռւրգի
գրուեցաւ
: Շա -
^"՚լԸ.1
Հայրենակից
էցոսբով
Տէմիրճեան
^
Հաւլաբ ֆրանք
եւս նուիրելով
աճսւրգին
էէումաբը
բաբձբացոլց
10 •750
ֆրանքի
1
Հ՛" յ Ր ենա
կի ց բ սէւբա յօժար
թերթէսնուչր
վերագարձոլց
որպէսղվ,
ծախուի
միու -
թեան
Հաչւոյն :
՚^՚լեյյի
երէւտասարէէները
(իանեթ
Նեբ՛–
սէսեան
, ՅովՀ՛
ճառայեան
եւ
Տիգբան
Հուրոյեէոն
ներկա յացուցին
«Բաէստաւոբ
միլիոնատէր»
՚լաւեչտբ
որ վերշ՚սցալ
ծա–
վէեբու
եւ ծ՜իծաղի
ւքէշ., Հանղէսէւն
ւլեէլար–
ուեսաական
րաժինբ փակուեցաւ
էէ՚ոքբիքլն
Ժիրայր
կով՛ս յեան էէ ա րտասանութեամր
;
՚քյախաէլտՀը
րո լորին
^ ո լ՚Հ ա կա
լութիւն
յա յանելոէի՝
Հ բաւի բեց
նու՚ս՚լա
էսումբը
որ էգէս ւլի պարի
բաժինը
սկսին ;
Բղեցինե–
• ՐՐ. եռանգով
սլարեցին
Հայկական եւ մա
նաւանգ
Բարձր
Հա յքի գաւառներու
գա -
նաղան պարեր բ ;
Հանգէսբ
վերշացաւ
առէոուան
ժամը
^ին,
՝
գ.
ււոփոյեան
ՏհյՐէէԻՆԻ
ԼԱՆՏՈՆ
, 13
Յունուար
.
Երիաւսսարէէ
րմ՜է՚չկ
Նուպար
Տ է բունեան
, ււր
՚էեբ^Ի^
սլաաե րաւլմ էն ետք Հաստատուած
է Լոն–
առն , էլժրախտոլթիւնբ
ունեցաւ
կորսն -
ցնելու
էւբ մայլ՚բ : Մէկուկէս
աաբէ՛
առաշ
մ եռած՛ էր Հա յբբ : Յունուար
\2ին , երբ
ղալկին Հեա կբ խօսէր
Հէսրսնէէքի
մր առ–
թէէլ, յանկարծամաՀ
եղաւ;
Թաւլումբ կա
տարուեցաւ
Յունուար
\1 ին : Ագաւոր
րը–
մ՜իչկը օղտակէէէբ եղած է չատ մբ
Հիւանգ–
ներու եւես ինքս երախտասլաբա
եմ եւ
կեանքս
իրեն կբ սլաբտիմ
: Ա է՛չ՛ո խոր-
Հուբգներ
կուտայ
առանց տէ^կալութեան
.
Շատ
աէլգսւե՜ցաւ
մօրբ մաՀէն
է«Մէ՚չա
Հա
յերէն կբ էսօսէր եւ կը սորվեցնէր
իր
թոռ
նի 1լնե բուն ;
Այս
անաէլնկալ
կորուստը
սուգի
մ ատ -
նեց
նաեւ
բնկեր Եր • հ)աթանասե՜՚սն
լ ^ -
տանիքբ
, որ Ե՚լէ՚պաոսէն
ծանօթ էր Տէ - Հ
րոէնե՚ոնենց
I
Տիկին
Վ
. ԷՍաթանասեան
յ ^
ատենապետէէւՀե
Եգիպաոսի
Հայ կարմիր
յ
իյա^ի վալւքս՚-թեան
, Լոնաոն
կր գտնուի
\
իբ կրտսեր
աւլ^կան
ամուսն՚էւթեան
առ -
թիլ եւ ճա >ասեէլան մը պիտի
էորուէբ
է
պատիւ
իրեն, բայց Հարկ
եէլաւ յեւոաձբ
–՛
գել,
այս բնտանեկան
սուէլին
պատճառովէ՝
Յ&վհ– Չալըքեան |
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
ԳաչնակաՀարուՀի
Օր * ԳոՀարիկ Վա -
՚լարոսեանէէ
Հեղէէնակութիւննել՚էն
Փրէ -
լիւտ է Ֆիւք
(«ԻյորՀուբ՚լ
քցորին»էն
ներ -
չնչու՚սծ) եւ
Հիւիթ Վարիասիօն
Լկոմի -
սէասի
սլարերէէին
վբայ)
երկու
երգերր
սլիտի
նէ՚ւա՚լ
է
Ցէ՚ւրիէսի
ձ՛ս
յնա՚ւ՚իիւռբ
Յունվ
.
24/՛" ; Տ"՛
յնաղրութեէօւնց կը Հըս–~
կէ ղէսչնակաՀար
վւբօֆ .
Օթթ 0 ՇթրսաԼՍ :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(54)
3 ՈԻ
Շ
Ե Ր էՍ
•
Պատմեցին
կռտանի
սէսրտէէոբծոլթիւն
-
նեբբ։
Տ՚՚՚՚իավանքէէ
բէէ՚ղբ
այնքան
էէ՛ն
չ՚՚՚բչ՚՚՚բել
, էէբ Հաւլիւ թէ ուլ^ մնար :
Այգ
անիրաւ
կոաանբ
ֆետայիների
կողմ է՛ց չպատժուեց
եւ գրա Համար էէ
սանձարձակ էր գարձել :
Տ ե լեմ ՚սքբ
Հ
՛Ո
՛Լ" Բ գեց
նաեւ , որ աւլաքբ
յառաշացել
են մինչեւ
Մ"՚-Լաղչէն
, տեսել
են
Մեբաւյի
Գասսլարբ, եւ Գասպար է -
ֆ էն աէէն էէէսեԼ էրթէ՝ տղանեբբ
երկու
օբ
առաշ
լղէէՀաբէււմ
են էէէնեցել
թուրք ոս-
էսիկէսնների Հետ Մկր՚ս՚լոմի
մէշ֊. Աի ոս
տէ՛ կ՛՛՛ն սսլաննուե լ էր , եւ էէնա ցածնե ր ը
թողել
ու ՚իախել
էէ՛ն է Տ՚էաքը
բու էէ՛ն
եւ
^ս՚էո ողե լոր ուած՜ , միա
յն
ւս յգ
կռիւէն
վերշ
չ՚լիաէին թէ ո՛՛ր կողմն
են անցնել :
Նրանք Հէսւատացել
կին թէ՝ ՏէՈէիավան ֊
քէէ կո՚լմէ՚ց
Նէմրութ
են
բարձբացել։
Այ՛է հՍւ նչանակէր
, ուրեմն, որ նրանք
՛ ՛ ՛ յ " ՚էէ՚ԺՐ կամ վաղր
ղիչեր
անպայման
կբ
լինին
Շամիրամ
ում
էլամ
Ջչ՚Հորսւմ
1
Ուսաի ասացի
.
Լալ
Հսէւեցէք ;Ես էսոբՀուրւլ կբ տամ ,
Հիմ ա անմիշասլէս
վեբա գառն աք
նբանց
Հանգիոլիք եւ Հաւանական
կէաերի
վբա
յ
մա րէէիկ գնէք : Երբ գան եւ չուղեն
ա յս -
տեղ գալ , անմիշա
սլէ
ս ինձ տեղեկացու -
ցէք : Լալ ւգիտի
ւվ՚նէր , եթէ ա յստեղ գա
յին եւ այսաեէլ
որոչէինք
մեր
՚սնելի^՚ե
—
ՐԸ
: Եթէ մի բան պիտի
սլաաաՀի
, լ՛սւ է
որ այսաեէք սլատաՀի
;
Տելեմաքբ
ոլէլղաէլի
՛լիւղ սլիտի երթար ,
եւ
սլաՀեսէոների
մէշ ինչ որ ունէր
պիտէ՛
վէոէոագբէբ
Շամիրամ
; Նա երկու
օրուան
՚ ^ է ^
Վ՚՚՚^ԻՅ
ոաացել էրմի քանի
Հաղաբ
էիամէիուչա
եւ մի քանի
ռումբ՛
Կբ Հէսւատայի
, որ երբ տէլաքր
ւլան
,
րոլորի
փամ վէ չտաէլա ^ ե բ ը պարասլ
պիտի
լինէին,
ուստի
սլէտք
սլիաի
լէ՚նէր
լեցնել։
Ասացի
.
դ՚ասպա
լ՛ եւ Փո՚իէբ
, ՛ԼՈ լք
պա
չար
էւլէ1էտր՚սստեցէք : Նրանք
մօտաւորա՚՚լէս
60
էլաւք
70
Հողի
էլբ լին է՛ն : Այգքան
մարգիէլ
1լեբար1լելբ
բաւաէլան
գժուար
ւլոբծ է : Ե–
թէ պատրաստութիւն
չտեսնէք
նախապէս
,
տղանեբբ
սովէոծ կբ
մնան։
Այգտեղ
մի սովորութիւն
կար, ոբ ժա–
աւանգուած էբ Տարօնէւ
Հիւրասէր
ժողո -
փրգից : Եթէ
100
Հւսյւլուքլ
մի գիւղ
մտնէր
ԼԱէսլաթ կամ Մո՚֊չ)
^ գի՚-ղր
առանց
ս՚րր–
էոէէւնշի էլբ սլաՀԷ ր եւ կր կերաէլբէր
Հա յ -
դուէլնեբ բ , որքան որ ա յնտեղ
մնա յէ՛ն :
Եթէ խմրապեաբ
սէսալէր
ու ասէր.
«Առէք
այս
գրամբ եւ այսինչ
բանր բերէք»
, եւ
կամ
«մ եղ տրուած
էլերա կուր էէ կամ Հացի
փոէսարէնբ
Հաչուեցէք»
, նրանք
փիրաւոբ–
ուած՜ էլը ղգայէ՛ն
:
Այժմ
18-20
մենք
էինք,
60-70
Հոգի
էլ
Հաւանաբաբ
եկուղե ր բ սլիաի
լինէէւն , ւււ —
բեմն,
90
մէսրգ։
Գրանց
Համաբ
մ իմ
իայն
էէւաելիք
ոչխար
ղտնելր
բաւական
ԳՐ՛^ ~
ոլսւբ
էր .
Այգ պաաճսաոէէ
ուղեցի
առաշարէլե՜լ
ւլբամ , բայց
անմիշւսւգէս
տնգրագարձս՚յ
,
որ արած
^էէ
մեծ սէսալ էլբ լինի եւ գրանոփ
էլբ թուլացնեմ
մեբ բարէւ էլամ աէլան ու բն–
էլեբաէլան
կապեբր։ Եւ Լուռ մնացի
այգ
է՝
աս էէն
:
Փ
՚է
՚իեբբ
ասէոց
.
Ամ էն բան պատրաստ է մեր անե
բէւ
մ Է9 • Ագղէ՛
Հ ՛ոմարէ։
Մ աաաղ
լինեմ
նր՚սնց
• Ա յգ
^^ կլււ ր^. ե ր ի ամ էն
մ է (լբ տաս–
նե՚սկ
թչ^ւամինէքր
աՍղէէի
աչխւսրՀբ
ղ՚լբ–
էլսւծ է եւ մեր վրէմ՜բ լուծած
: Հ. 3՛ Գա,–
նաէլցութեան
՚էատաղ
լինի
մեր տունն
էլ^
մեր
օշս՚խն
էլ, մեր
ղլուխն
էլ, ոլ այգ -
պէէսի փբիժառ
՜էւ էլոր իւններ է Հլսսէքլցել
;
Եոեքբ
մէէա՚՚էէն « մնաս բարով
»՜
ասէՀե
ու
յ եկնեցսէն
նեղ կածաններով
եւ էւրենց
՛է՜ան օթ
ճէքէնապւս րՀնե բով
ղ է սլէէ
լնրան
ստորոտը
• Նրանք արգէն
ա յգ
լեռնեբէէ
մէշն
էին մեծ-սցել, եւղիակին
թ
ԷՀ
է."
ր
տևւլ1ւրն են վտանգալից
, եւ
ո
՛՛՛է
տևլերը
ապաՀով
յ
Աեր
պաՀապս՚ննեբի
թէ"–բ
աւեէ^ ւլ -
ցբնք –Մի քէսնէէ աղանե ս երբ լսեցին
Մ
^–
լէ՛ս է՛ի բանտա
րէւ
էէ
ւթիւն ր , ա էիս
էէ
սա ցին »
է՛ւ՛
ա՛րա լան էէ կծ ՛՛ւա էլէէ Ա՚է/բօն
, էւր նրա
Հ եա
չատ էր գոբծել,
ղեռ նբա Կարսոլմ
եղած՜
Ժւ.–ւմւսնա1լ Հ Ուոիչնել.,
ւ^եանի
վրայ ատ–
լ.էէւձ էէւած , անէէւչ անոէ.– կր
քնանա
յէւն :
Փ՛
Հրէ՚կ Պետրտէսբ, էէր Հաղէււ
18
տարե -
էլ՛՛՛ն էր , Մօտէլանցէէ , լեռներէ՛
գաւ
՚էէ
՚ւ ,
I
էգ անն
ել էր իր
՛լ է՛ ւ՛լի "էէկր եւ
փախեէ
մե՛լ մօտ : Բոէէ՚ւ եկաւ եւ ասաց
.
կարելէւ՞ է
"է
րէլ եօք
էլն ալ I^ւ
ղւս րնե
լ
մէէ վայրի
այծեամ, որաբածում է
բլու
րի ետեւբ
.
Բա ցատ
ր^^
ւլ էւ , որւքեբ էոյէւտեղ
ւլալու
մէ՛՛սկ պատճառբ
թչ^ւամ
ու
Հեւո չրնգՀ ա ր–
ոլիլն
է.
(Շար.)
ԱԵՊՈՒՀ
Fonds A.R.A.M
