^6ահԱՏէ>
Լ Ո ԻԻ Մ Ա Ռ Է Ն Ի
Ի ՚ Օ Ս - ^ Ը
ԽՄԲ
Ահաւասիկ ՜ւսյն Տասը
զսլւ
|\ւօօհցաւ ակսւդեՍ՚ակաՏ եւ քւաիյկին. նա -
|սարալւ Լուի Աաոէն, Սորպոնի ամփի -
թաարոնին մէջ, իրրեւ նաիւագահը մշա -
կոյթի փասատօնին (20 Փետր–) —
ւււլւաէւ , ււր այ"
աոեււակ խա՚եւլւսւէառ
Հանդէսէ
մչլ կչւ նա -
իագաՀեմ
: Երբ էնծէ
դիմում
եղաւ
այս
մասէն,
ես ւիայչ։1լեան
մչլ իսկ չվաչւանե
-
ցայ
ք
Հակաոակ
աաչւիքէս
,
առսղշակ
՛ն
վէճակէս
ել բմէչկնԼրոլ
սչատուէ
րնե
ր ոլն
^
ճէշգ
Հ
է
ես շաա
կչլ սէրեմ
Հայեր/ւ։
ճէշ՚է
Կ գեո
շաա երէաասարգ
Հէ ,
ե
,4
մեծանուն
մաաւո
չւա կաններ
եէ. սչեաական
մաբդէկ
, էնչսլէս
Տէրանսէս
աչլ
Փբէսան–
սէ , ոչ՛ ձախր կլչ նեչւկայացնկլւ
, Տչլնէ
Բո–
շէն,
որ ա^յչ կր ներկայացնկբ
, Ժան
Ժ՚ւ~–
ոՀս,
որ րնկե րվաբոլ
թ էւՍբ կչւ ներկա
յա
-
ցնէր , մ եզէ
ներկա
յաց
ուց ած
կէն
Հա
յկա
կան
ոզբեբգոլթէւնր
, Հայերու
ղէմ գոր
-
,ձուած
շ***րդերր,
Պոլէսէն
մէնչեւ
դա
-
։ւսէոներր։
Առածին
օրէն
՚քէացուցէ
ձայնս
ձազկելոլ
Համար
այգ
ոճէբներր
եւ անո ւց
•Հեղէնակներր
Տեաոյ,
ես անՀուն
բաիսան
ունեցայ
այ–
զեչելու
Հայաոաւոն
, աեսաչ
ոէ.
Տանչցայ
Հայ
մոզսէէուրգքէ
, աչէւաաասՀբ,
չւարէ
։լ
ՀԷ^Ր բնկալ : Այն
ժամ անակ
մարզիկ
կր
ճամբոչ՚դ
էէն սայլերով
կամ
զրասաներււ
եւ ուգաերու
քամակէն
վրայ բարձրացած
։
Հեաեւաբաբ
ամէն քայլափոիսէ
րան մբ կր
աեսնէէն
, կ՝ուսումնասէրկէն
-
Հէմակ
-
Աք
աս պէս
չէր։
Ներկայիս
ճեպրնթացչա
կ՝աոնես
9 ֊ 10
ժամէն
Մաբսէբէա
ես . 0 ~
գանալ
կ՚առնես
եւ քանէ մը ժամէն
Հա -
ղաբաւոբ
քէլոմեթր
կը կարես առանց
բան
մբ սաեսնելոլ
:
Պոլսոյ
մկշ աեսայ
Հայերու,
կոաոբուէլր
էւելաղար
ամբոխէն
կոզմէ
է չիսանութիււ
~
ներու
Հալանութեամբ։
Տեսայ
թէ
ինչպ՛;"
Հայ
մը կբ կեցնէին
կամ
ՀանբակառքՀն
^
վար
կ՚առնէին
եւ կը սպաննէին
յ
ԱՀաւո՜ր
|
բան
մրն էր, անսչաամելի
, անորակելի
: ՝
Օաար գեսսլանատուններր
լեցուած
ԷՒ^ \
Հայերով
: Անկարելխ
էր
չբմրոսաանալ\
այս աեսակ
ոճէբնեբու
Հանգէսլ
\
*
Անկէ է ՚էեր չաւո մբ ախուր
ու
չաբաչուք՛^
դէպքեր
պաաաՀեցան
, էնչպէս
1914 - 18/՛ |
պաաերազմէ
լնթացքէն
կաաա րուած
ա -
նեբ ելակս, յե չէ չա րադո
րծո
ւթէ
ւննե ր բ \
Վեբշապէս
եկաւ
Հատուցման
օրբ :
Հ՛ս–
յեբր
կբ յուսա
յէն , վսաաՀ
էէն թէ պէաե
սաանա
յէն
այն էնչ ռբ գաբերով
երազած
էէն , այն որուն ձգաած
էէն անվՀաա՝
է -
րենց անկա է, ութ է ւնը ; Նա խաղաՀ
/1ւէլսբ–
նէ
յանձնուեցաւ
Հայասաանէ
սաՀմաննե—
բր ֆծելու
պաչտօնբ
: Ան կատարեց
ու
յգ
պա
ր տ ա կանո
ւթ է ւն ր
:
0
Ս
մ րն ալ , սակա
յն
յայտարարեց
թկ էր երկրէն
Ծերակոյտը
չէ վաւերացներ
: ԱՀաւոբ
բան մլ^ է ասէ
կա։
ԱՀաւոր
է Հոգեկան
վիճակը
ժոգո
-
Վ^ուբգի
մբ,որ
կբ կարծէ Հասած
ՐԱալ
էբ
նպատակին
ու յանկարծ
ինքզէնքչ։
կբ
գտ
նէ
քայքայէչ
Հէասթափութեան
մբ առ
-
շեւ։ Աակայն
որքան սքանչեչէ
է Հայ ժո -
ղովոլրգըւ
Հակառակ
այգ
բոչորին
անձ -
նատոլր
չեղաւ
վՀատութեան
;
Ու-րիչներ
ալ տեսան
Խխուր
օրեր •
193
^է
պատերազմի չՐւթացքին
աչ տեղէ
ունեցան
չարաչուք
դէպքեր
:
Ֆրանսան
յաճավս
ենթաքկուած
է
գժն–
Գէ^է թատե բագէ
Րը
որ նեբչնչուած
յու
նական
ազբէլրներէ
, տուած
է
եբկարա
֊
չո՚֊նչ
ողբերգութէւններ
;
Ւբ վեբշէն
ներկայացուած
գործերէն
է,
նաեւ,
«ժան
0 Պէւչէ»ն
որ բեմագրուած
է
Օփերայէն
մէշ, Անեկեռէ
երաժչտու
-
թեամբ։
Բանէ մբ օր
է
«Բոմէտէ
տր Փա
-
բէ
՝»ն
կը
ներկայացնէ
«Փրօթէ»ն
:
Տա
-
րօբէնակ
Հակասութեամբ
մբ,
Բլոտէլ
չմեռաւ
երբ
ու յլեւս ծերացած՝
քաշուած
պէտք է ԲԱար
կեանքէն
, այլ ^էչզ այն
Օ–
բերուն
երբ ամէնէն
վառվռունբ
եւլած
է
ւ
՛Տ արժ անկա
ր ր ^
ձա յնասփէւռբ
,
Հեռա
ւզաակերբ
եւ
մամուլբ
ամէն
օր կբ
յոգնե–
Ց
ԷԷ^
ՂԷ^
ՔԸ
. ՝՝ Ւնք որ ծնած
էբ երբ
ՕթՕ
շկար
եւ
կբ մեռնէ
Հէւչէական
փորձերու
չրշանէն
, փերշէն
չաՀեկան
տեսակցու
-
թէւն
մբ ունեցաւ
«Լբ Մ >նտ»է
ղրական
քաչխաաակէցէն
Հետ : Այս առթէւ
կր սչար–
•զէր
ոչ մէայն
ղրական
, այլեւ քաղաքա
-
կան տեսակէտներ
I
Այս մասէն
մէշ
այլեւ՚ւ
թատերադէրբ
չէ որ կր խօսէ , ոչ աչ բսւ–~
նաստեզծր
, այլ Թոքէս
յէ ղեսպանբ
ո՛ւ
լաւ
կ
.բ
ճանբայ
Ծայր
. Արեւելքր
;
Այս
տեսակցու
թեան
առթէւ
, Բլոտէլ
կբ փեբ -
յէչէ Մալարմէէ
՚ չանաւոր
«Երեքչաբթէ»–
նեբբ,
երբ կր Հաւաքուէ
էն Վեր
լէն,
Փէ՚.ռ
Լուէս , Ժէա , Մոռէաս
եւ էնք , լսելու
Հա–
ւ^ար բանասւոեզծութեան
մեծ արուեստ
՛ւ–
դէաը , Մալարմէն
; Բլոտէլ ատոր Համա
-
պատաս խան րան մը չէր գտներ
ա յոօբ
եւ
կբ խոստոփանէ
Կ։ոյնիսկ՝
((.բան չեմ ՀաԱ–
կչ՚նէսր
արդի րանա ստե
ւլծ ութենէն
» ;
Բլոտէլ
, բանաստեղծ
եւ թատերազիր
,
ոլղեց
չւչչաչ նաեւ
վւէլէսոփայ
,
էնչպէս
կեբելէ
«Ֆէկէւռ
՚ Փառապօլ»է
մկշ ,
ինքնատիպ
տեսակէանե
ր
յա յանե
լոփ
Տ է -
սՈւսի
կեանքի
մասին : Բա
յց ամ էնէն
ա -
էելէ եղաւ
քչւիսաոնեա
յ գրագէտ
մբ ո -
բուն
զործբ
կբ ներկա յացնէ
խաղագու
-
թէւն
Հոգէէ
եւ
մ աքէ
: Մ եռած
ատենն
էսկ , կասկած
չէբ ունեցած
, եւ
Մօնտ^րե
ղէրքը
ձեռքը
(«Ուսանող
Աալարմէ»)
կ՛ր–
սէր
իրենն երուն
.
^^ղեցէք
որ
Հանգիստ
մ եռնէմ , ես
մ աՀէն
չեմ փա խնա
ր» :
Այս
է անշուչտ
ամբողշ
գրական
ութէ
՝ --
նբ մեծ փարպետէն
: Եթէ
էբ թատերախա–~
ղերուն
ալ Հերոսնեբը
որոնումէ
մէշ
են
է փերշոյ գտած
են ճամբան
, պարզ
ե\.
լուսաւոր
, որ կբ ներչնչէր
զէնքր
մէնչեւ
էբ
փերշէն
չունչբ
, ճամբայ
մբ ղոր էնք ալ
ւչտալ
Ծննգեան
ցուրտ
առաւօա
մբ , Պա
տարագէ
մը բնթացքէն
:
ԱՐՓԻԿ
ՄԻԱԱԲԵԱՆ
ՀԱՏԱԱՏԱՆԵԱ՚կ
ԳՐԱԿԱՆՈԻԹԻԻՆ
Ս՛ԵՐ ՍՅԳՈՒ ԱՆՈՒՇ 1ՈՏՈՎ-
Մեր այգու դրան մօտով
Գնում է ւքի ջինջ աոոլ ,
Մեր
այգյււ անուշ հոտով
Գնում է հեււու, եհոռլ ;
Գնում է ու չի ք նում ,
Չի քնում րոլոր տարին ,
գնում է դնում գնում ,
հյասնւում Որռտանին:
Ափերին ծաո ու ծաղիկ ,
Յատակին ոսկի աւաղ,
Գնում է ալիք - ալիք ,
Հասնում է մինչեւ Արաղ :
Հիւսում է Արագի հետ,
Նրա հետ մտնում է ծով
Մէր այգու ցօղեբի հեա,
Մեր այգու սմւուշ հոտով :
Մեր այգու դրան մօտով
Գնում է մի ջինջ ասու ,
Մէր այգու անուշ հոտով :
Գնում է հեոու, հեոու :
ՀԱՄՕ
ԱԱՀԵԱՆ
գակ
կացութեան
,
Վերսէնժէթորէքսէ
պաբտութեան
յաշորգեց
Հռոմէական
գր -
րաւումր
: Եզան
ուրէչ
եղերական
շյ՚շան
-
ներ
ալ՛ Ֆրանսան
մէշտ
յտշողեցաւ
պա ՚–
տէւոփ
ՈԼ,
յաղթական
գուրս
գալ,
շնորՀէւ
էր ընտրանէէն
:
Ընտրանէն
ժոզոփուրզէ
մը եւ երկրէ
մբ
փաՀանն
է : Ան է ոբ պաբտութեան
օրե -
բուն գէմադբութեան
ոգէն
կբ Հանգէսա
-
նա յ : Ան է ոբ յաշողութեան
եւ
յազթանա–
կէ օրերուն
առաշնորգէ
փափուկ
ու պա
-
ատսխանատոլ
դերը
կր ստանձնէ
:
I
Ղ՛ուք ալ մէշտ
Հող աաբէք,
րեւորանէե^\
(էլէթ)
• րնտրանէն
պատրաստեցէք
:
2
Ուրաէւ
եմ Հաստատելու
ոբ այս Հանգէ– |
սբ
նմ ան ճէզէ
մ բ փաստն
է
;
՚
ԼՈԻԻ ՄԱՌԷՆ
•
1953/»
Բ– ԶՕՐԱԺՈՎՈՎԻ
զէնուոբներէն
անոնք ոբ Ալժեբէա
ե ւ Թ ուն
ուղ
ղրկուած
են
, պէաէ արձակուին
Մարտ
31/՛^՛
եւ
ոչ
թէ
Փետր՚ի
վերշյլ
կամ Մարտի
առա^՚ն
օրերբ , ինշպկս
կը նախատեսուէբ
անցեա
լ
էքոլնուարին
: ^Ո՚֊րեմն
4օ
օր աւելի
պիտէ
մնան
ղէնքի
տակ
:
Խ • ՄԻՈԻԹԵԱՆ
Բ • մեծ քազաքբ
, Լե -
նինկրատ
(նախկին
Փեթեբսպուրկ)
,
որ
մօա
չորս
մի լի ո ն
լւ նակի
չ
կբ Հաշուէ
,
մօաերս պէտէ
ունենայ
էբ
փտպուղէն
(մեթրօ՝) , Հակառակ
բաղմաթէւ
զժուա
-
րութեանց
: ինչպէս
յայտնէ
է,
Մ
եծն
Պետրոս
1703^5՛
ա յս ք՚ողաքբ
շէնեց
ճա
-
Հէճներոլ
մէշ : Այգ պատճառոփ^ փապու
-
զ էնեբ
ը պէտէ
չէն ուին չատ
է՛որ
:
ՍհՍՐԱՅՐԻ ՈԳԻՆ
(ԱՐՏԱԱԱՆՈԻԱԾ
ՄԱՐԱԷՅԼԻ
ՄԷՋ)
Ձայնը հեռաւոր երգի մը վըսեմ ,
Երբեմն անուշ , երբեմըն հըգօը ,
Գարերու խորէն ես մի՜շտ կը լըսեմ
Կուգայ դարերէն՛ կ՚երթայ դարերուն,
Տըղմուտի ափէն, Հայոց Աշխարհէն՝
Մինչ՛ տընակն յետին տարագիր Հայունւ
Երգն այդ կ՚ողողէ հոգիս արեւով .
ւէարդանի ոգին կուգայ , ժըպտագին .
Րընակիլ իմ ւքէջ անդորր,
ա ն1 սըո ո վ :
Սերունդներու մէջ՝ որ դարբնենք հը -
պա՜րտ
Նոր արշալոյսեր, նոր կեանք ու աղատ,
*ք|ողպատեայ կամքով, սիրով անաղարտ -
Ո՜վ հայրերը մեր, դիւցաղն ու արի.
Որ պայքարեցաք յանուն հաւատքի
Ե
Լ ացատութեանյ որ Հայը ապրի :
Ով դուք անձնուրաց , սրրրագան գոհեր ,
Մենք պաշտամունքի եկած ենք այսօբ՝
Անպատռւմ սիրով ^ սրտով անվեհեր :
Ո՜վ սպարապետ գու կարմիր Վարդան,
Վառէ՛ սըրտիս մէջ հաւատքի իւորան,
Առիւծի սըըտէդ տո՛ւր մեղի բաժին
Որ միշտ վառ մնայ կըրակը ցեղին։
Հերոսնե՜ր անգին սուըի ու խաչի,
Տէեր սուրբ անունը պիտի չկորչի՝
Որքան ատեն որ հայ ցեղը կ՚ապրի :
Գսւք խորտակեցիք րըռնութեան շղթան
կըրակր պաշտող Պարսից Սասանեան՝
Տըղմուտի պըղտոր ափերուն վըրան :
իսկ
ձեր որդիքը, ձեգ պէս անձնուրաց ,
Արարատի սուրր լան^ջերուքլ վրայ ,
Համբուրելով հողն արիւնով ներկուած ,
Տընկեցին խրրոխտ եռագոյնն Հայկայ • • - :
Ու ես, ամէն օր, եայրենի հողին,
Տրղմուտի ափին կարօտը սրտիս՝
Կ՚երգեմ մեծ երգը, պայքարի երգը,
«Մաճ կամ ագաաութեան» սրբացան եբ -
գը..-:
Ե
Լ Աւարայրէն մինչեւ քաջ Սասուն ,
Սիփանէն՛ Նեմրութ ու Վասպուրական ,
Սարտարապատէն Հանրն ու Զէյթուն ,
Այնթապէն՝ Շապին ու մինչեւ Ուրֆան
՝^աջ հոգիներր , րնդ մի՜շտ թող ցընծան. .
ՎԱՀՐԱՄ
ՄԻԱԹԻԲ
Մ՛ ՆԱՀԱՆԳՆԵՐՈՒ
խոբՀբդարանը
ո -
րոչեց
7500
տոլար
աւելցնել
երեսփոխտ՝՝՛–
ներուն
եւ ծերակուտականներուն
տաբե
-
թոչակբ
, այսինքն
50
ոռ
Հարէւր
ւ
Պիոի
ստանան
22-500
տոլար։
իսկ
400
գատա֊
ւոբներր
պիտի ստանան
9500
աոլար
(ն՚յլ–
խապէս
7500) :
^աՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(87)
8 Ո Ի Շ Ե Ր Է Ս
ՃՇԳՈՒՄՆԵՐ
Ես անցեալ
անգամ
«Աանէսացէ^
ստո
-
լւաղբութեամբ
ՀՀայրենիք^ի
մէշ
ոլչա
գ րութէւն
Հրաւէբած
էէ , որպէսղէ
մէաս–
զամ
բնղ մէչտ սրբադբուէ
եբեք
տւքւսնեակ։
աաբթեեբէ
Լւ փեր կրկնուող
այգ
սխալը
3 ուսամ
թէ ա յս անդւսմ
փեր^ականապէս
կբ սբբագբուէ
•
Շատ
ցաւալի
է ոբ
Աղ էղո փ է
ձեռաղ իր
յոէչեբը
կորսուած
են :
— Մանիսացի
4ք Հբ ա ց անաձղո
ւթէ
ւն բ սկսաւ
կամ աց -
կամաց
ղազաբել։
կռէլբ
էբ
վախճան՛ն
է չւ
Հասեում
« կռէ
լ է սկզբնաւորութեան
եղած
խաղր
յաշռղած
էր լէովէն
; Ասատուրբ
էբ
ղեր
ր
կատարած
էր : Օրուան
Հերոսը
Մ՚*կունքցէ
Ասատուրն
էր
յ
«
Այ՚^՚ք
1
լսէ.ում էբ
խուլօրէն
թո։
՚1ք
ւչէնռւոչւներէ
ոռնոցր
^ Առաքել
Աղան
մ է քանէ
խուղաբ
կու
ֆեաայէներ
ղրկեց։
Նբանք վեբագառնա
-
լսվ
^ իմացուցէն
, որ Թուբքերբ
Հաւաք
-
1 ււ*մ են Աուլուխէ
կոզմը
եւ
աչիատում
Մուրաա գետէ կամ ուրշբ ապաՀովեէւ
Այ՛Լ
կողմ բ , ուրեմն
, մեզ Համաբ
ապաՀով
չէր
: Նոյնպկս
ապաՀով
չկէն Աւրանէ
ե.ւ
ԶխուռԿւէ
կողմերբ
; Այգ
կողմերն
էէն
իննակե ան (Ա • կարապետէ)
լեոներր
, եւ
թուրք
ղէնուորներբ
աճապարել
էէն
այգ
կողմ է ղլէւաւոր
դէր քեբն
է լ
բռն
ելո
Լ :
Մեղ
մնում
էբ՝
՚լէ՚֊ղր՝՛
« Երկէնքէ
ե բես
բ ամ պեբով
ծածկուած
է ր : Ոչ
մ էա
յն լուսէն
չկար , ա յլ եւ
•է է
իսէստ թանձր
մթոլթէւն
տէրած
էբ։
Մէ
քէչ
Հեո ուէց
էէկ
կարելէ
չէր
նչմ արե
լ
մաբղէկբ
: Այ՛լ կր նչանակէ ր , որ բնոլ
-
թէւնբ
մեզ Հետ էր :
« Մէւս
էողմէց,
սակայն.
Թուրքեր՛՛
էչ
էն ուո րական
տեղափո խութ էւնւնե ր
է ՛ւն
կաաաչւէէւմ
մեղ երեք
կուլմէց
ղէնոլորա
-
կան չբշաէզատէ
մէշ առնելով
; Իսկ չոր -
րոբւլ. կուլմբ՝
Մ՚՚ւբատ
ւէետն էբ \
Նրո՚նք
կբ Հաւատա
յէն , ռբ գետը
անցնիլ
կարելի
չէբ։
Հետեւաբար
, միւս օրբ արգէն
յաղ -
թանակբ
կբ լինէբ
իրենցը :
« Այդ ղազափարբ
իրենց
մէշ
այնքան
Հէսստատ
էք , որ մեղ չբշապատոզ
թուրք
զօբախումբե
րից
մի ղինուոբական
Հե-ւ -
ուէց կբ պոռար
. վ Գուք
, անաբւլ
ճնճ
ղռլկնեբ
, տեսնեմ
թէ վաղր
էմ
բազէի
ձեռքե
բից
է՞նչպէս պէտէ աէչատուէք
: Ջեղ
մեբ
ճանկերէ
մէշ պիտի
բզքտենք
» :
« Ամէն
կողմ
լռութիւն
էբ ։ Գա փոթո
-
րիկէ նշան էր : Գէ րքե
րբ գատաբկուեցէն
է
Ռէս
ՕՀտնը եկաւ Ա^գրանէկէ
մօտլա ՛է
Ամբողշ
օրբ նա կռուել
էր մեր
աւչայոց
Հետ մէասէն
, այժմ
յոգնած
էր։
« Անգրանիկը
ասաց
նրան
.
^Այսօբ
լաւ
գործ կատարեցինք
, Բեռիի
փրէ^Ա
լուծեց
էնք
»:
«
Այո
է
լուծեցինք
, գրա
մասին
ոչ մի
խօսք : Բա
յց սարսափում
եմ Հիմա
ԳՐ՛"
Հետեւանքէց
, ասաց Ռէսբ
•
Ով ւլէտէ
,
վաղը արեւաէչածէն
, այգ
ղաւլաններբ
էնչ
նա խճէ րներ պէտէ գործեն
:
« Այո , ղէտեմ
, այղ. պարղ է
:
ԱյԳ
խժգժութէլննե
րէց
խո
լսա
էէե լու
Հէսմար
այնպէս
կա րւչաւչ ր ե ց է , որ էքեր
Հեռանալէե
/ետոյ
դէ ւղա ւյ էն ե բն է լ , կէնե բով
եւ ե -
րե իսաներով
Հեռանան
նո յն
ՃանապարՀով
գէպի Արտեբթ
, Աղշան եւ Աչէճան
% Այգ
պիս ուի
ւչ ոնէ մէկ
մասին
կեանքը
կրնանք I
աղատելտ
Այս անղամ,
այգ
գազաննեբր՚ձ
տեսէէէն նաեւ մեբ Հաբսների
եւ ադշիկնե
- յ
չւի կատա րած
օժանղակ
ւչ ե րբ եւ
իրենց
^".1^11
" ՚
ՏԴ իէեէլճերի
դչխին
պիտի
թա
-
փեն
: Այս կռուի
բնթացքին
Հայ
կէներէ
Հե րոս
ութի ւննե բ ր Հաւէսււարեցան
Աասուն
ցէ կէէէնանց արսւծներին
:
« Զեբ ո՚՚լշէկր՝
Ջավայիրբ
Հէսց
ու
շուր
Հէոսցոլց , ինչպէս
նաեւ
փամփուշտ
գերեղմ աննոցի
կռուող
մ ե ր
տղան
եր է •
արՀամաբՀելոփ
թչնամ
ու
գնգա կնե րբ
է
Թուրքեբբ
, որ այդ տեսան,
զայրացան
եւ
կատաղութէւնէց
պայթեցան
« Այգ
բոլորբ
գէէոեմ , Անգրանէկ
է
Բայց
էսղատութէւեբ
ղոՀերով
ձեռք
հ.^\
բերուէ
տ
Գուք գնացէք
: Թող մեբ
կեանքն
էլ, մեր տներն կլ Հ՛ 8՛
Գաշնակցոլթեան
ղաղափարէն
Համար
զոՀոլէն
: Արգէն
ա ~
ռէսնց այգ
կռէւէն
էլ
Թուբքերբ
պէտի
քանէէէ էն մեբ
՚չէ՚֊ԳՐ
I
ինչո՞ւ
կոիւբ
" կբ–՜
ոեց
: ՈրոփՀետեւ
թուրք
զինուորներբ
տունէ տուն կբ մտնէին
, Հազար
ու
մէկ
կողոպուա
, յափչտակութիւն
եւ
ԳՐ"՛ ՝~
ւումներ
կ՚անէէն
, էչուզէէն
բոնաբարել
ա յն Հարսը , որ Ա՛լա յէ ապաստանած
տան
կէէղմբ, փախել
էբ։ Ա՛լան տեսնում
էր
այգ
ւպէրշ
ղէնուոչ՚նե
չ՛է վարմ ունքբ
յ
Ե՛– նաս
ՀրաՀան՚լ
տուաւ
տւլանե րէն , ոբ
պատժեն
՛ս յդ
ղ աէչաններիԿւ
եւ
մ է ան գամ
լ^գ
մէշա
նրանք գէտնան
, ոբ որքան ատեն ֆետա–
յէն ողշ է , չէ կարելէ
Հայ կնոշ
պատէւիՆ
Դ"էԺԼ =
-
^Ֆեաայէն
թ ո յ լ շէ տայ,
որ Հսւյ կը–
նոշ պատէլբ
արատէսւէէրէէւէ
ալդ
"լէգ^
ղէնոլ որներէ
կողմ՛էց : Թուրքերը
պաա
֊-
ճէսռ
ղ արձան
եւ
պատժուեցան
4;
Շատ
ուրախ
եմ , Անգրանէկ
;
Ե՛*
շատ
րաբէքներ
արած
եմ օսմանեան
կսւ -
ոավարութեան
, ասէսց
Ռէսր •
ԱյԳ
պաէոճէսռով
էլ ամբսւստանուել
էէ,
որպ
՚-Ա
«մատնէ
չ–» , «դաւաճան»,
^Վէսսակ»
եւն.
է |
Բայց
ասեմ
քեզ , չատ
բաներ
եմ արեչ
^ \
բէսյց
՛ս յղ ածականներէ
յատկանչած
յան– •
ցանքներբ
բնաւ
չեմ ղործել։
1895
թոլէն
\
էր։
Մէ «մազպաթա»
կզետական
թուղթ՝) |
սաոբագրել
եմ :
^
(Շաբ)
ԱԵՊՈՒՀ
Fonds A.R.A.M
