Իր սլա րսէն
լքուահ– վւԼթակէ
մր կր նը–
մ անէ
ր (տ,Տ ս՚-սա րե ր»ի
խմ րագրա աունր |
անոնց
մ
եւ
^ում խե Հեաեւեալ
առաւօար
է
Ա՚նացահ էէն Հոն այն քանի մր
ժրանան
մեղու^ւԼրր
որոնց Համար աարրեր
Հսրէ—
գոն
գոյութիւն
չունի է ք՝այց
այն
Հր՚"ձՔ
օրերուն
, երբ շրշապաաուահ
էինք Նար -
գունիէն
, Փօլաաեանէն
, Տէր եւ
Տիկին
Պալաոէն եւ Լիւք
Անառէ
Աարսէլէն
,
կեանքր
նոր տեսիլք
մը ստացահ էր է Հը՜
րաբորրոք
անտեսանելիւ
բաւլին
մը ւԼառ
՚—
ո
լ III
հ էբ մեր
ձ՚"–1՚շը–
Ժամերը
Հեւասպառ
,
լուսաՀեգ
լնթացք
մ ր ունէին եւ կա
րհես
ձէէնք
է
"կ
մ տահեբ
վաէւճանին
՛Լրա յ ոբ
մեգ պիտի
շ/Լթայէբ
գաբձեալ
մ
իօբինակ
ՀոգԼբուի
լեցուն
տռօբեային
:
Հիմա
այլեւս
միեւնոյն
ճամբան կր գտ
նենք մեր քայլերուն
տակ ; ինհի
Համաբ
գբասենեակէս
մինշեւ « Տսւսաբեբ»
, սիր–
աէ սիրտ սւանոգ սսլիտաէլ
լուսաւււբ
գէ^
մբ կար ; կայ միշա այգ ՚լի^բ–,
թ՚^^յց
անոր
ւ1յւայ կախաբգ "գի մր բուռ մբ
հագիկ
նեաահ էբ վերշերս
% Այգ հաղիէլներն են
որ թառտմահ
են , ցիրուցան
^
Հիմ ա որ մենք
մ եղի
մնացահ
ենք , նոր
թախիհ
մը կը հանբանա
յ սբաիս
մէշ֊. Ա–
տեն
մր սչիտի
կրեմ այս ասլաւո
րութիւնբ,
մ ինշեւ որ իմ սւ ս ւո ո ւթ ե ան ձա յնր
Հն շէ եւ
վերսկսիմ
գոՀանալ
նախապէս
ունեցահ
գանձերովս
է
Նոբէն
առաւօանեբբ
Հոն երթալով՝
Աէէ–
ւոի գանեմ
սիրելթ
Բենիամինր,
գլխաՀակ
իր
ձեռագիբնեբոէն
եւ փոբձերուն
վբայ ,
բոլոբանուէբ
եւ անարտունշ
ւ
ինքն ալ ին
հի ձ
""է
յսւ֊ղո՚-ահ
է
,
՛ււ
՛ե թէ ո ր բտ ց ահ
է
Բա
յց լքուահ
վւե թակին
թագաւորն
է ան
ե լ առանց
անոբ գմուար
պիտի
Աէէ՛"Ր է
գրեթէ
անկարելի
մեբ այս օրերուն
, ստա
նալ
մաքին
էէւ սրտին
հա՛լիէլներէն
, այս -
քան
քս՚գցբ եւ ոսկե շիթ
մ եգ ր ;
Անոնք
եէլան
նեբ՚նշեալ
Հոգիով եւ մեգէ
աուին սեգան
մր ամբուլշասլէս
հահէլուահ
Հա յաստտնի
պտոււլնեբով
: Աւ ինչ ոսկե -
թոյբ,
ինչ խնկաբոյր
էին այղ
միրղեբբ՝
ո րոնք
մ եգ
կ չտ
՛ո ց ուցին
ե ւ ղէնոփց
" ՚ ֊ ց է ն ՜
Ոչ մէկ այգԼստան
աչխարՀի
մէկ
հայրէն
միւս^,
սլիաի կաբենայ մեգ գո -
Հացնել
այսուՀետեւ
իբ աշունին
բերքո—
փ1Լ՝– Այգ պաոււլնէ,բուն
մէշ էլար ոշ
միտյն
քագցբութիւն
, Հոգին , շուրին եւ
արեւին
խոբՀուբգներէն
էլագմոււոհ
, ՚ոյէ
էլաբհես
երէլնքին ալ էլրա էգերէն
, Հ
ող իին
ամ
էնէն
գաղտնի
շեբմոլթէւնէն
ստէ. ՛լհուահ
րան
մր՝
որուն
անունն է
«Հա
լէլաէլանութիլն»
:
Ա յս բացառիէլ
Հ բապո
յլ՛ր գգա
լու , անոր
գեգե ց էլո ւթ
են էն
յաւի շաա էլուե լու
Համ ա բ
անՀրամեշա
է բսւցաբձւսքլ
միութիւնբ
մեբ
անցեալի
փառքերուն,
մէէր լեգուին
ներ —
գա
շնա
էլո ւթեան եւ անոբ
յաւեբմափա
յլ
գոՀաբնեբուն
Հեա
յ
Յէրանսացի
բանաստեգհր
,
Լիւք
Անտռէ
Ա՛արսէլ, եկաւ մեղ առաշնոբգելռւ
Ն՚սրե -
կա
յ փանքր ; Վանա
յ հոփին
մբմ
ունշնեբբ^
լսեցինք
անոր
ձայնին
մէշ՝ որ
ւլիւթւս^էք
էր
անսաՀման
• Աեբ ամենամեհ
քերթո -
գին
սրտին
զաբկր
չփ ո թ ե ց ինք մեր է"^
սրտին
բա բա իւումնե բուն Հեա :
ինչ որ կ՝բոէր
Լէ՚-ք Անառէ Աաբւ/կլ թե
րեւս անՀաս
էչ^ւ ալի
է ր չատ
էէբուն
Համ ա ր :
Բայց
ունէլԱգի
րնե
բու
բաղմ ութիւնբ աստ -
ուահային
խորՀուր՚լի
մբ աոշեւ կր ՛լբա–
նուէր : Բացարձաէլ
լռութեան
մէշ կր
բւս բ ձ ր ան ա ր ֆբանսաց
ի
բանա ստե
ւլհին
ձայնբ սրտագին
քտգց րութեամ
բ
;
2ա
յնր՝
որ
եբբեմն
էլ ալեկոհէբ : Կբ խագագէբ եր -
բեմն
Հասնելոփ
խորունկ
,
յուղումնալից
մեղմութեան
: էրբեմն ալ արատսուա
-
խառն մպիաէ
մր չոգոփր կբ
փայլաէլէբ
կաբհես ;
Այսպէ
ս փեբստեղհուահ
գտանք Նարե -
կացին եւ միշնաղաբեան
մեր բտնաս– •
տեգհնեբբ,
Աէլնայ
անտունիներրւ
Այս
տագեբուն
ունէլնգբոլթիւնբ
, ֆրանսե րէ -
նով , Հոգեկան
անփոխարինելի
գգլխանք
մբն էր :
Հրաչք մբ էլատա բուահ է , մ աքի
եւ
սրաի Հագո բգո
ւթե ան պե րճափառ
Հրաչք
մր;
Հա յ լեգուին
ագամ անգնեբր
բիւբե -
գացահ են էլրէլին նոր Հանքի
մ ր
գիչերին
մէշ։
Հայ
լեղուի
թանկագին
մեաա՚լնեբր
գտուահ են վերստին նոբ բովի մբ էլրա -
կէն;
Հրաչագորհր
Լէ՚-ք Անտռէ
Մ արսէլն է
է
Ղ՛եռ կբ ւլգանք
կա տ ա ր ո ւահ
Հ րա
շքին
նեբգոբհութիւնր
։ Պիտի
շՀէւռացնենք
ա–
նոր
ճաճանչումբ մեր գմայլաՀաբ
ա չքե -
բէն,
որպէսղի
մեղի սպաոնտցոգ
ամենա
թանձր
խաւարին
մ էշէն
անցնելով՝
մ էչա
Հասնինք
Հայոց
ԱշխաբՀի
լեոներէն
բխահ
ոսէլեՀոս
ագբիւրներուն
յ
Գեգեցիկ
Հէքեաթ
մր ապրեցանք իբա -
պէս
տ
Զատիկբ
որ տօնն է Ցտրութեան
,
ղուգտգիպեցաւ
ուրիշ անգո
ւշա
էլե լի յա -
րութեան
մբ ; Հագար տարի առաշ մաՀաց– •
եալ Նաբեէլացիին
գե բեգմանւսքա
բ ր գԼոբ -
ուահ գտնուեցաւ
; Ֆրանսացի
բանաս -
տեղհ
նուա գաՀ ան մբ ուխաի
երթալով
Նա րեէլա
յ վանքբ՝ պատռեց
հի բանի պա -
տանքր
ո ղբե
ր գո
լին եւ մբմնշե
ղ անոբ լե -
զո ւնե բուն
ամ էնէն
լոլսաՀեղովբ
,
«Հերիք
ննշէէս Հազար տարիէ ի փեբ; Արթնցիր եւ
րսէ
ինհի անձկա յրեաց
Հոգիիղ
թորիմ
աց
գաղտնիքբ
, որպէսզի
անոբ
շբվիմւսՀոս
,
փոթորկալից
եւ անխզելի
նուագր
լ "
ելի
լնեմ
ամրոզշ
մարգէլութեան
»;
Զմոռնանք
Լիւք Անառէ
Ասւբսէլր;
Ան
օր մր ոլխտի
ղնաց Աուբբին;
Անոր
փանքր,
շատ
Հեռու էր, ՛Լանայ
հոփին
ափերուն
վբա
յ ; Բա
յց առաշնորգ
եղաւ
տնբշական
Երազր, եւ Նեբշնշումր
անոր
քտյլեբուն
վրայ
հազկեցռւց
ոսկի բամաէլներով
շ՚՚ւ -
շաննե բ ; Ծազէլեցուց
վարգեբ
երբեք չտես—
նուահ
իբ երէլբին
պարտէզներուն
մ էշ :
Նա Հատակնեբու
աբիւնբ ոգեկո չոգ վար -
ղեր : Վարդեր
Հայաստանի
;
Այսսլէս ան
Հասսւլ
ցնորքի
Հրաչադեզ
իրիէլուն
մր վանքին
առշեւ՝
որուն
կբ
Հպէին
աստղեբբ
իբենց
Հրեղէն
թեւերով։
Հազա բ տարիէ իվեբ վառ մնացահ էր Հռ֊
զէ ճրագ մբ խուցին
՚քէշ դեռ լեցուն
շեր–
մեռանդ
Աուբբին
չունշովբ։
Պաաբոյղին
գողգոշուն
լոյսին տաէլ բաց էբ մատեանբ
։
Ուխ՚ոաւոբր
Հակեցաւ
սւնոր վբայ եւ յան
կարհ
յտփշաաէլոլեցաւ
յոզնաթեւ
ոլատ -
կեբնեբով
մբր1լուո
բանաստեզհութենէն
;
Բոպէ մր բաւաէլան
եւլաւ որպէսղի
այցե -
Մէկիկ
մէկիկ
կ՝անՀետանան
գա՚ւթաշ -
խաբՀի
Հայ վեթերաններբ
: Անոնց
յէչ՛"–
տակչլ ասազեբու
սլէս վառ կբ մնայ,
բայց
տեղեր
ր թավւ
ուր ։
Ե՞րբ,
վեբշասլէս
ե՛՞րբ պիտի բարեՀա -
ճխնք մեբ եբիտասաբգութիւնր
Հրաւիրել
՛՛՛զգային
գոբհունէութեան
գաչտր
յ
Թէեւ
ամէն
Հոսանքի
մէշ
պատանեէլան
կազմակերպութիւննեբ
կան , բայց
անոնք
վւբթահ են Հին սերունդի
զանգուահէն
է
կաբհես
Հիւբ
են , իրենք
իբենց
ուրոյն
էլեանքչլ
էլապրին
միայն։
կարելի է բսեէ
թէ մեբ եբեսոէնբՀինղէն
վար
սերունդը
չւացաէլա
յ է մեբ ազգա
յին էլեանքէն ; Աի -
հերն ալ անոնց
Հ ա մ ա յն քէն
–.Ասի էլա
ձու
լումի
ւսմ էնէն վտանգաւոր
էլէ տե րէն
մին
է՛
ճիչգ է որ Հին եւ նոր
սեբունգնեբու
այս
տաբանշատումր
լնգՀանուբ
երեւոյթ
մլն է, աչխաբՀի
մէշ ; Բայց
մենք
ստիսլ–
ուահ
ենք ճիգ մբ փորձել այդ
լնգՀանուբ
օրէնքին
Հակառակ
ուգգութեամ
բ
չարմե–
լու;
ինչպէս որ Հտյբչ,
կորսնցուցահ
որ -
բոլկբ
էլր ստիպուի
մ տնո
ւէլ Հասա էլէն աշ
խատանքի
լհուի
լ, իր որբեւայրի
մօրէլանր
ձեռք մր տալու
Համար
, մեբ
պայմաններն
ալ
մեզ կչ, ստիպեն ոբ տարեց թէ նոբա -
Հտս
սեբունգներր
իրարու
միանան
, որ -
պէս
զի ազդային
չգթային
Օղակր,
առանց
անշատոլեչու
, փոխանցուի
ապագային
:
Նոյն իսկ ազգա պաՀ պանմ ան
գորհին
մէշ
մեր եբիտտսա
րղութ
իւնբ
ամ ենամ
եհ
գեբն
ունի
կա տւս բե լի ք ։ Ի ն ^ ւ
իբրեւ
օզակ
Կց ուե լոփ
մ ա յր չղթա
յին , պիտի
շանա
յ
մանոլէ^ւերու
օղաէլն ալ կցել
իրեն : Այս -
պէս ցեղա պաՀ սլան ման
դորհոփբ
ղրագելու
փաբժութիւնն
տլ պիտի
փոխանղուի
սե -
րունգէ
սերունւգ ; Աւ այս օրուան
չափա–
Հասնե բուե
անՀետացոայքոփ
,
մ
եքենան
կւսնդ պիտի չառնէ ;
Աբգէն
ազգապաՀսլ՚սնմ
ան
հանրութեան
էլէւ դբ ոն ը առաշին
մ անէլութեան
մ էշ
չէ
մ իւս
յն : Ամ ենասաստիէլ
տազնապ
մը էլը
սկսի
16—17
աարեկանէն
փերշ : Երբ գէ -
տակցութիւնր
կր ^ագէլի , սլտտանին
կը
սէլսի բտգդատել
մ եղ մեբ
շրշա պատին
Հետ
, եւ ,
ոբոփՀետեւ
բաւականաշափւ
ղաբգացաոհ չէ տակաւին
Արեւելքի
փլւթՕ՛–
րէդւքՀ»
էլտրենալ
ճա շակե լու
Համար
,մեբ
յոռի
կողմերբ
առաւելապէս
էլբ բտթին
իր
ուշադրութեան
եւ կր շղայնանտյ
; Կ՛՛ուզէ
խոյս տալ։ ԱՀա թէ ինչպէս
բշիշբ
էլչլ ձգ–
ա ի անշ ատուի
լ զանգո ւահէն ;
Այս
եբեւոյթբ
յաճախ
եզերական
Հան -
գամանք կբ ստանայ
բնտանեկան
յաբկե -
լուն
օ՚լակուէբ
էակներու
անդունդին
փե
բեւ
ձգուահ
գղրգա
լից
չղթա
յին : Ա ուր -
բր որ իր Հալին
եբգահ էր այս տտզե -
բուն
մէշ՝ ուր երկինքն ու երկիր բ Համտ–
ձուչուահ
են սւնքա էլտ ելի օրէն , անոր մբ —
մնշեց յաւիտենական
՚լրոյցի
մր
խօսքերբ՝
որոնց մէշ մարգ
կչլ յագթանակէ
միայն
բացարձակ
Անէքեղութ-եաւքր .:
ԱՐԱԷՆ ԵՐԿԱԹ
. ՎԱՍՊՈԻՐԱԿԱ՚նԻ
ՀԵՐՈՍԱՄԱՐՏԻ ԱՌԹԻԻ
Դ Ա ՆԻԷԼ Վ Ր Դ ԶԱՏՈՕԵԱՆ
Ցեգափոխաէլան
Հեղինաէլչլ Աալփսաս , ոբ
աււլրահ է Հա յդուէլնե
բու
էլեանքչլ
՛Լաս —
սչուրտէլանի
մէշ, ու քաշահանօթ
փարգտ^
պ ե–տի ն , իր «Զա
բ թօնք»
ի մէշ
Հարաղատ–
օրէն սլտտ
էլե րա ց ուց տհ է , թէեւ
փէսլի
ձե
ւոփ եւ քո գաբ
էլե լոփ անոր
ինքնութիւնը
« հուռ փտբգապետ»
անունին տակ,
այն
շերմ ու ղուաբթ
մթնոոլրւոր
որ էլր ստեղ
—
հուէր
ֆետայիներու
չրշտնաէլին
մէշ անսբ
նեբէլա յութեան
ատէէն։ Աւելորդ է րսել թէ
ամէնքն ալ էլր ււիրէին
զայն, խոր Հա -
մաէլբտնքոփ,
Հիացումոփ
ու յտրղանքոփ
\
իր
անուն
չլ մ ասնաւոր
Համբաւ եւ մո -
ւլո փր ղաէլան
ութ իւն ստացաւ
այն փտռա -
ւոր
գերին
Համ
աբ
զոբ կատարեց
երբ ^
Աասունի
դէպքերէն
փերշ ,
Անգրանիկ
,
Գէորղ֊
Զափուշ եւ Ա ուրատ
իբենց ռազ -
միէլնել՛ոփ Ագթամաբ
էլղղին եէլան :
Աբտասոփոր
տրագութետմբ
սուբՀան -
գաէլնեբ
Հանելէ ետք գէպի Կարէլառ՝
իչ -
խանին , եւ ղէպի
ք՚սզ՚սք՝
Կոմււին ,
Ք՛"^
փա րգա պե
՛ոբ
փանքի
նա ււս
էլր
սլտ շաբ ոփ
լեցնել տալով
նոյն
դիշեբ
էլբ վւութայ
էլղ–
՚ւին։
Մինչ
միւս
սեւաՀոդի
վեղտբաւոբր,
տեղասլաՀ
Արսէն վարդապետ
, իր քար -
աոլզսւրր՝
ԱիՀրտն
էֆէնտին
Ոստան էլր
՚լրէլէ քտռասմբակ
՝ կառավարութեան
լուր
տալու :
կոմս իբ յուչէէբու
առաշին
Հաասրին
մէշ
այս
առթիւ
էլչ, ՛լրէ՛
«1904
Ցուլիս
10ին
Ազթամ արի
Գանիէլ վա բդա պետ
էն
խիստ
ս տ ի սլո
՛լա էլան նամաէլ
մ չ, առի
յ
Կր
դրէբ
թէ
նոյն
՚լիչեբր
կղ՚լին է Հասեր
Աասունէն
նտՀտնշոդ
Անգբսնիէլբ
Հաբիւրէ
աւելի
մարտիէլներով
: կբ խնգբէր
չասւսլել կգ -
ղին՝ կարղագբութիւններ
չ,նելու Համտբ •
Կ չ, յայտնէր
նաեւ, որ միեւնոյն
ատեն
ին
քր
լուր տուահ է էճւ իշխոնին ; իր նամա–
էլէն է^երեւսւր որ վարգասլեար
խիստ
շվէո–
թահ
եւ մտաՀոգ էր : Աւ իրաւունք
ունէր
,
ի Հաբ
էլէ , մանաւանգ
որ էլաթոգիէլոսա
-
կան փոխանորդ
Արսէն փտրգա պետն
ալ
եբբեք
բարեէլամ չէբ մեզի , եւ նախապէս
ալ
յանձնառու
եւլահ էբ
լ է։ գա վախ աէլան -
նեբ
չրնգու-նիլ
վանքի
մէշ՛"»։
կոմս դիչեբով
էլբ չտտպէ
կղղին , ուր
Հասահ էբ տբգէն
իչխան
- Ցս՚շորգ
օրր ,
միշտ ա ր թուն պաՀակ
Գանիէլ
վաբգապե–
տբն է որ , բստ կոմ սի վկա
յութեան
, կբ
նչմւսբէ
էլգղին պւոշաբեչու
Համաբ Ոստա -
նէն
թնդանօթներով
յառաշա
ցող
ղ՚*րքի
շտբմումնեբբ
: Երկու
օր ֊էլռիւ
Հերոսա -
էլան , որ ունղօր էլտաաւլութեան
էլր մ
զէ
թյն՚՚սմին : Ցեաոյ
մեէ^ում
կղզիէն
գիշե
- 1
բով,
առանց
կորուստի
։ Փոթոբիէլ
հովու.
վրայ։ Վ^աբդապետբ
Աուրաաի Հետ գարձ
եալ կբ կաաարէ
ւիբէլաբաբ դեր ։
Կոմսն է ոբ էլր ՛լրէ՛
« Ծ՚՚վր
անՀան -
՚լիստ
էր։՝» «Գէլփաղ
քամին»
էլուդար Հա
յող
Զորի
էլո՚լմէն
, իսէլ
նաւափարներէն
Հայր անճարաէլ՝
ասլաւինահ
էր
^Փութէլու
Աուրր Գէոբղին»
, Լնաւավաբնէ.րու
պաշտ
պան
Աոււբբը)
, շարունակ « Եա
Փ՚՚ւթէլ՚՚ւ
Ա. Գէորղ,
մեոնիմ քե , քէօ բախտն
եմ
բ^ւէլեր» , էլչլ մբմնշար
անճարաէլ
։
Ն՛ուբ
տար
՛՛գութենէն
շտտ աւելի բեռ -
նա ւոր ուահ
է լ՛
մ ե՛լ՛ք "վ եւ վաճ ա՛ւա կտն -
նէ,րու ապրանքներով;
Րա բե րսւ խաա
բսւ
ր ,
առողշ
մնտցուլներու
մ էշէն
Գանիէլ
վտր–
ղապետր եւ Ա ուրատբ
էլա յ ի ն ,
ոբոնք
զ երմար՚լէլային
ճիւլեբով
էլրցան
անւթւաս
սլաՀել
ոլարաններբ,
էլա յմ չլ եւ առաղաս—
աբ։
Ամէնքս
, կիսամեռ
թւսվւուահ
էինք
նաւուն
յատւսկր։
Պ՚ոյքաբբ
էլսւ տաղի հո -
փուն Հետ եբէլար
տեւեղ ;
Տաշեղի պէս մեր խարխուլ
նաւը էլը
բաբձբանտ
ր ամ եՀի
ւս լի քնէէ բու
՚լէուխ
ը եւ
էլբ սաՀէր
շբային
խորխորատի
մէշ՚.Բիլրտ
նաւափար բ «խոտէ
, խոտէ»
(Աստուահ
,
Աստուահ՝) կը պոռար;
\քոփչլ մեզ
գէ՛՛լի
Աբտամեա
կը քշէր,
մինչգեռ
պէտք
էբ
դէւղի բաց ^ոփչլ բացուիլ
այգ փտտնղտ -
ւոր
թբքա խառն
գիւգէն
Հ եռանա
լու Հա -
մւ
(8)
ՎԱԶԱՐ
ՆԵՐԿԱՐԱՐԵԱՆ
(Շաբ
՚)
բուն տակ։
Ծնողք եւ զաւաէլնեբ
,
իբար
խորթ գտնելով,
էլր մատնուին
էլատտբեալ
շգային
տազնա՚զի : Եւ, ոբո՚լՀետեւ
երէլու
կոգմերն ալ անէլարոգ
է.ն էլսւղսւթիւնր
րմ^
բռնելու,
՚^քրցր կր ՚^^՚^յ է
Հէ՚-անգութեան
մբ պէ"
,
Բ՚ք-լԿԻ
Կ՚՚՚րօա
։
Այս
տա՚լնապր
թէեւ
լոպ
՚շ
է–
սաէլայն
գարմանր՝
սաոյգ։ ԱւեԱ, ղի՚֊րին է
կաբ՚լի
բերել
դաաողութիւնը
էլա՚լմուս՚հ
՚՚լ՚ո՚ոտ
-
նիին։ Ան չուա կը Հասէլնա
յ , էլր բաւէ որ
զ թ ա ՚ լ ի ն ք ։ ԱՀ
՛Ա
Հոս է ոբ մեբ նոբ
սեբուն
գր ղորհի
լհուելով
օղնութեան
սլի՚ոի գայ
թանէլագին
հ՛ո՛ւ՛սյո՚^թի՚-ննեբ
մա՚ոուցա
-
նելու
Հւսմար
մեղի։
Ինքն
անցահ է այգ
տա՚լն՚սպէն։
Փոբձառու
է եւ չափաՀաս -
նեբէն
աւելի
կբնայ
Հասկնալ եւ լուսա -
բանէէլ ;
"
Բաբեբախտաբաբ
ամէն
Հոսանքի
մէշ ալ
կան
ողիւմիա
պարմանիներ
^ ոբոնք, ի -
րենց կուսակցսւէլւսն
Համսզումնեբր
պ՚ոՀե^
լոփ Հանգեբձ՝
բա
ր բա րոՍա էլան
թափավ
չեն
լհուահ
պայքարի :
ԱՀա այս առո՚լշ տարրն է ոբ պիտի
Հր -
րամէ
ղորհի
աս՚ղարէդ,
մեր
աղզային
կեանքի
էլենսանիւթր
թարմացնելու
Հա -
մ ար
է
Հարցն ա յն է որ զազթաչխարՀի
մէշ
«ոչ
մեր տարեցները կը հաւանին ծերանալ եւ
ցործէ քաշուիլ, եւ ոչ ալ երիտասարդնե
րը կը հաւքարձակին չափահաս դաոնտլ եւ
ագցային ցործի լծուիլ։
Մէկ
խօսքով՝
դազթաէլան
Հայուն
կեանքի
մ իշին
չլ եր -
կարահ է " ՚ : Այս մռայլ
կւսցութեսւն
սլւս–֊
տաս խանա տուն՛երբ առաւե լտսլէս
եբէ
ցնե–
Րբն
են ;
իլե՚լդուելու
վտանգին
ենթաէլան
կաբե -•
նալ
վւրկելու
Համար,
Հարէլ է շուբբ
նետ֊
ուիլ , լողա լէէվ անոբ
Հասնի
լ ; իսէլ
մէէնք՛
կանզնահ
ենք քարափին
փլ՛այ ու էլր բա -
ւաէլանանանք
ճչալոփ
, կանչելոփ
,
որսլէս–
ղխ ուհացում
ի յորձանքներ
բ ձգեն եւ մեզի
գան
մ եբիններբ • Եւ սաստիէլ
էլբ որ սնե -
՛լինք ոբ անոնք
մ աիկ չենլ^ւեր ; Ա յս է
պաաէլերր
տասնեաէլ
տարիներէ ի վեր : Ու
մինչեւ
այ"օբ
էլչ, յամառինք
չրմբռնել թէ
անոնք
անկարող են: Հոսանքը աւելի ղօ -
րաւոր է :
Անոնց
մ օտենա
լով
պիտի
Համ
ոզուինք
որ մեր էլաբհահին չափ ալ
օտաբացահ
չեն ; Լեզուն եւ արտաքին
ձեւեր բ թոդ
այնքան ալ չխբտշեցնեն
մէ.ղ;
Ցետաղային
անոնք երբ Հայրենիք
երթան
,
խնգիրը
ին^ւին
կչլ լուհուի ; Բայց անոնք որ պիտի
ապրին այս երէլիբնեբուն
մէ^ ստիպուահ՛
են
յ՛ս բմ ա րի
լ տեւլական
սլտ յմտննեբուն
Տ
Բայց
չյուսաՀատինք
• Ջանանք նախ էլա -
րելին իրականացնել
: ՀետւլՀեաէ
, ինչ ոբ
անէլարելի
էլբ թուի
այսօբ,
՚էա՚լր
իբա՚լոբ–
^ելի կը գառնայ ; Ե ր իաասա րգութ
իւնը
մեր
Հաւտքոյթնեբուն
ղալոփ, բնտէլտնա -
րար պիտի ^ւտելանտյ
ոչ միայն
մեր լե -
գոլին , այլ ագգային
բոլոր
աւանգու -
թիւններուն
։
Ժ՚ո՚քանաէլն
է , ուբեմն
, ոբ մ։եբ
թեւերը
սլաբզահ
երթանք
գէպի
մեր
երիաասարղ–
նեբր,
ղանոնք
բերել
խառնելոյ.
մեբ լսա -
րաննեբուն
, մ ոզոփներուն
, տզգա
յին
ւլոր–
հ՚ււնէութեան
բոլոր
մարգերուն
մէշ •
Զօր՚սէլոչի
ենթարէլենք
զանոնք;
Նոյն
իսկ
Հին
՛ւ
չ՚սբթ ինե
րու
գասլնթաղքներոլ
Հո -
դաբարձութեանղ
մ էշ,անոնք
,ի բրել
թարմ
ում,
թանկագին
դեր ունին կաատրե
լիք :
Ա^ւոնղ երիտասարդ
ձեռքեբը
մեբ
մանուէլ–
ներու
ուսերուն
փր՚ոյ՝
ւսւեԱւ մեհ
եռանգ
եւ ինքնաբուխ
սէր պիտի
ներչնչեն
զէպի
տզւլբ ;
Այս
՚լեղեցիկ
առաքելութեան
լհուելոփ^
մեբ
եբիտասարգնեբոլ
Հողինեբուն
մէշ ալ
պիտի
մայթքէէն
խանգտփառութեան
լու -
սե
՛ւէն
ակեբ , որոնղ
այնքան
սլէաք
ունին
անոնք՛..։
ի ՚Լերշոյ, իԴչ կր գտնեն
մեր
՚ք^է–,
Ջաբզերոլ
սրտեէլե՚լեք եւ
ւսնփեր֊
շանալի պատմ ութիւննե
ր , եւ ներքին փէ -
ճեր...
Ատենն
է՝որ
լ՛ոյն բանանք
մեր պատու -
Հաններբ,
ով/՚ղէսղի նախ սո,
ատելութեան
հոլխբ
ցնդի
ե լ արելչլ թտփոոնցէ մեր որ
մերուն
մէշ. Լայն բանանք մեբ
՚լոները
" Ր ՚ զ է ս ՚ լ ի մեբ մատաղ
ե բիտաս
սւ րզ սւ
թիւ–
^է1 ՛ւ՛՛՛յ իր թարմ
աւիչով
Հականեխել
եւ
վերանոբոդել
մեր ազդային
մթնոլորտր
I
Անոնք
իրենց
՚սչքեբր այս
երէլիբնեբուն
մէշ բացահ,
ուբեմն
մեզմէ
նուաղ
օ ՛ո
I" —
րաէլան եւ աւելի
տեզաղի
,
լաւաղոյնս
պիտի
կրնան
տեսնել
էլտղոլթիլնչլ
եւ ճչ ~
գել
Հեաեւեչիք
ուղին ; Թեր
եւս
ունենան
նաեւ, աւեչի,
ո՚լքմ՚ոութիւն
Հտսէլնալու Հա–
մ՚ոբ թէ իբ,,,ր
ղղելոլ չտփ ելվանիկ չեն
X
Ամէն
սլա րաղա
յի մէշ անոնղ քազտքտ
-
ցի՚ոէլտն
իրաւունքներն
ալ մեհ
կշիո ու
նին
մեղի
Համար։
Օն, ճիգ մը, Հեբոսաէլան
ճիգ մը։ Եր ՚
Fonds A.R.A.M
