ՀՕ
Ա Ռ Ա Ջ »
Ն ն Ր Ս Ե Ր ՈԻՆԴԻՆ ՀԵ Տ
Դյ֊ռւարին
յ
գժ ո ւ
.էււ
բ ա լո յհ՜ խնգիբ
մ քն է
աէքբունգնեբոս
յաշո բգու֊թ՚եան
խնգիր բ ;
Գժու֊արխն ոէ միայն
մեղի,
այլեւ, բո -
էոբ ժոգովուրգնեբուն
Համաբ
, մեհ՜ թէ
փոքբ :
ի՞ն էսլէս
լ ^ ե լ , ոբ նոբաՀաս
սեբունգ -
՛հեբբ աէբ կենան
իբենց
Հայբենի
ժաոան–
գութեան
, չաբունակեն
Հաւաաաբիմ
մնալ
ագգային
աւանգութիւննեբուն
,
ագգային
նսլաաաէ^եբուն
,
ձգաումնեբուն
. մէկ
խօս քոփ՝
ունկնգիբ
բլլան ագգա
յին սլատ–
մ ութեան
ձա յնին ;
Ղ՚ժգոՀ
են
,
աՈ-Հաոաբակ
, Հինեբբ
. աա~
բէցներբ
նոբեբու
կեանքէն
, մտահ՜ում -
նեբէն ու գորհեբէն -
ԳժգոՀ
են նոբեբբ
, յաճախ
յաբձակողա
կան ու նոյնիսկ
աբՀամաբՀական՝
Հինին
կամ
Հինեբուն
Հանգէսլ •
Ե բեւո
յթր կբ կբէ^ուի
, սեբունգէ սե -
բունգ
: Այսօբուան
նոբ սերունգբ, որ գժ
գոՀ է Հէներէն, փագբ ինք սլիտի
քէքլայ
գժգոՀ
իրմէ աւելի
նորեբէն
, որոնք
սլիտի
ժխտեն
ղինք ,ուրանա
լու աստիճան
իր
բս–
աեղհահ
աբժէքևեբբ ; ՚Հ,ոբեբբ
նոր
ոլա -
Հան^եր
սլիաի
գնեն . նոբ եբաւ^երու
ե -
տեւէ ոլիտի փաղեն . նոր ճաԼա1^երոփ
սլի–
առի տռաշնորգուին
;
Կեանքի
անիւր
ոլիտի գառնայ
այսսլէս
,
սեբունգէ
սեբունգ
,
մշուշոա
,
յաճախ
ոչգ–
տոր
Հողեբանութեան
մբ
մէ^;
Գո՞Հ
Լն մեհ,
այսսլէս
կոչուահ
« ձ ^ ր ^ ա –
նիկ»
տզգերր
իրենղ
նոբ սեբունգներէն
:
Ջենք կաբհեբ ;
Թողունք
եւբոսլական
ժողոփո ւրգնե րբ ,
Ամերիկայի
մէշ իոկ, դեռ փերշերս
, խոր
մաաՀոգութիւն
յայտնուեղաւ
ամէն
կող
մէ, ամերիկեան
նոբ սերունգին
սլաբգահ
սլտտկեբին
Հանգէսլ
է
յ՝այղ
, բոլորոփին
տաբբեբ է մեբ սլա -
րագան :
Աեհերր
կրնան
լուհել
իրենղ
խնգիրնե–
ԲԲ • իրենղ
ՀայբԼնի
Հողին
փյ՚այ
են • ի -
բենղ իչխան
ութի ւննե բբ Հտստտտ
են ու
աղատ : \,որԼ՜բբ կուգան եւ կր գտնեն ճամ
բա
յ մ բ , Հինե բուն Հետ լեղու գտնե լու ,
փիճելոփ,
սլա յքա րե լոփ,
զիշումներ
ձեռք
բերելոփ կամ ղէշումներ
րնե լոփ ;
Մե՞նք :
Մենք
Հեռու
ենք մեր Հա լրենիքէն
եւ
Հսլաաակ
բաղմ աղան
ի
չխանութիւննԼբու
եւ կաբգեբու՛
ենթակայ՝
Հաղար ու մէկ
աղգեղութիւննեբու
• .
Րոնագբտւուահ
եւ բոնութետն
աակ
Հտ յբենիք
մ ր ունինք , երկու կէս եգահ ՚
ղ իրուղան
ժոգոփուրգ
մ ր եւ
բաղմ
աթիւ
« երկրոբգ » Հայբենի^եր
• ՚ ՛
Ւ՞նչ կրնանք
բնել :
Տեղ
մբ նոբ ււերունգր
գժղոՀ է մեբ գբ–
բականութենէն
. տեգ
մբ
մեր
Հւոնրւււյին
կեանքէն
, կաղմա կեր սլա կան , աղգա
յին
բնգՀանուբ
կտղութենէն
• ուրիչ տեղ մ ր՝
մեր
ըմ բււ% էւ
է
-մ՚ե ե ր ԷՆ ու. %ե ^1լա յաց ու–Ասյէէ ՛ԼԷ -
ճակէն
%
Ջենք կբնտբ
րսել , թէ իրաւոլքլք
ունին
միչտ,
ւղաբղասլէս
անոր Համար որ «նոբ՝»
են գժգոՀնեբբ,
եբիտւսստրգ եւ ասլագա
—
յին տէբբ ։
Բայղ
էենք ալ կբնտբ
րսել թէ
անիբաւ
են միչտ,
իրենղ՝ գժգոՀոլթիլննԼ
բուն
մէշէ
Ամէն պարագայի
մէշ,
այսօրոււոն
մեր
կեանքի
գեկափարոլթիլնն
ու , ինչու չէ ,
նաեւ
բոփանգտկութիլնր
Հիներուն
ձեռքն
են գեռ, մեհ մասոփ ; Ապագան կր սլատ
կանի
նոբ սերունգին •
Ուրեմն
, կր մնայ ոբ Հին
սեբունգբ
կաղմ ակեբպէ
մեբ կեանքն
ո լ
ղորհեր բ ,
նոբ սեբուէւգր
առա^ոբգելու
, անոբ գժ -
ւլո Հ ո ւթ ի ւննե ր ր մեղմելու
,
սլաՀտնշներր
գոՀաղնելու
գոբհբ
: Իր սլ^սբա^ է -
Անչուչտ
, նոբ սեբունգն ալ ունի
սլա -
էոասխանաաուութիւն
մ ր՛ բա
յղ քիչ ան -
դամ կբ ղիտակղի , քիչ անգտմ կր ղգա
յ
ասնոր հանրութիւնր
; Հինե բուն
պարտքե
Հ–
եւ կոչումր
նորեր ր պատրաստելու
, իր
մ աւսհումնե
բ ր , Ճաչա1լնեբբ ,
եբաղէւեբբ
էիոխանղելոլ
ա չխաաանքր
, Հաղո
րդակիղ
մնալոփ
նոր ժտմտնա
էլնե բու
ոգիին ու
Հասկաղոգութիւններուն
Հետ :
ԱՀտ
մեր դբակտնութիէնր։
Հթներբ
կոչ
ուահ
են նոր սերունդին
Հտսղնել
գայն , իր
րուն
արժէքին
, իր
ստեղհադորհական
թափին ու Հաւատքին
մէշ,
իրտկանու -
թետն
ճչմտ բիտ
ղգաղումոփ :
՝Բննա1լտն
ոգիոփ
սակսւյն
, առտնղ
կոյբ
1ւ բե բանաբաղ
, անմիտ
Հիաղում
ի , րա
յղ
նաեւ
առանղ
ուրաղումի ու բիրտ,
անի -
բաւ
ժխտումի ;
ԱՀա
մեր կրթական
կեանքր
%
Գիտենք
թէ յեգտշրշումներ
եգահ
Լն մեղմէ
գուբէ
ել մԼբ
չուրշյլ։
Գիտղա՞հ
Լնք
կագմակեբ–
պել
զայն,
այնսլէս
մր ոբ նոր
սԼրունգր
ոգեւորուի
անութ անոր արտաքին
ու նեբ–
լ
քին պաակԼբոփ. պատբաստուահ
ու րն -,
տրրուահ
ուս ուղի շնե րոփ,
լաւագոյն դա -
սագիբքերոփ,
փայլուն
գասլնթաղ^ե
-՚
Ալ յետոյ՝
մեր ԵկեգԼղին
, իբԼն հառա ֊
յոգ սլաշտօնէութէամբ
%
Ունի՞նք
անՀ րաժեշտ
տաբբեբր
գոՀա -
ցում տալու
Համար
օրուան
պտՀանշ^ւե -
րոէ^ւ , նորաՀաս
սեբունգնեբուն
ա1չԱկա -
լութիւննե բուն
.\
Ամեբիկան
, ինչպէս
Ֆրանսան
, տարբեր
պատկե րոփ կբ նԼրկայանան •
Այս
Լբկիրներ՚ււն
մէշ, ամէնէն
աւելփ ,
նոբ սեբունգր
մեբ կեանքին
ու
գորհերուն
կասլԼ լու Համ աբ , պէտք է նոր , Հմ տ յիչ ,
աբղիական բանմր տալ ղիտնանք
; ԱԼբ
Հանբա
յին կաղմ ակեբ սլո ւթ իւննե ր բ , մեր
գպբողներբ
,
Լկեգեղիներբ
,
Հանբա
յին
ձեռնա բ1լն երն ու Հ անգէ սն ե բ ր իրենց բո -
փանդտկութետմբ
Հմա յիչ ,
աբժէքաւոր
բան
մր պիտի
ունենան
, թէ իսկ
աբտաքի–
նոփ բլլան
անչոլք :
Հին սերունդին
սլաբ աքն է
Հրապուրիչ
դարձնել այս ամէնբ,
ոբւղէսղի
նոբ սե -
բունգր
Հետաքրքբուի
, Հմայուի
, բան մր
սոբփի ;
Մեր
լեզուն
ղեղեցիկ
սլէաք է Հնչէ բե
մերէն , ա1լնսւհանքոփ
պիտի պաշտպան -
ուի ու պաշտուի
բոլորիս
կողմէ ,
ամէն
տԼղ։ Աեբ երդն ու երաժ շտութ
իւն ր
սլիտի
լնաբուին
բհախնգբութեամբ
եւ
սլիտի
արուին
մեհ ճւսշտկոփ
ու ղփտակցու -
թեամ ր • մեր թատրոնն ու Հանգէ
սնքւբր
պիտի
սարքոլին
արուեստոփ,
բացառիկ
փա
յԼ լչութետմբ : Բէէ պիաի
խօս ինք ,
խօսքի
շռայլութեան
տտկ
չկոբսնցնելու
Համաբ
իբտկանութիւնբ–
աւելի չատ
պի
տի գորհենք ու ղորհեր
պիտի տանք :
Կրցա՞նք այս ամէնր
իրսւկանաց
նել ,
այն ատեն
կրնանք փստաՀ
բլլալ, ոբ սե -
բունգր կր կտ
լզուի մեր կԼւսնքին
ու մչա -
կոյթին, կբ մօտԼնտյ
մեր կեանքին
ու
գորհերուն
, թարմ
ութիւն
, նոր չուն չ ոլ
եռանդ
բերելոփ
միասին։
կտրեւորբ՝
նորոգուիլ
գիտնալն է՛ մա–
մանակին Հետ քայլ փոխելր,
գիտակցու -
թեամբ ուզոՀաբե րութեամր .
յարատեւ
ա չխտտանքոփ
յ
Վագուան
մասին
լուրշ ու գուբգուբա
-
գին գղացումոփ,
որպէսղի երբ նոբ սե -
րունգր
Հայ կեանքի
Հայելիին
մէշ նայի ,
իբ գէմքբ
չտեսնէ
գժդոՀ եւ մռայլ, այլ
տեսնէ
առոյղ ու ՚լեգեցիկ
, իր
Հայրերուն
Հետ,
անոնցմոփ
զոՀ ուՀսլսւրա :
Անոնց նման , բայց
աւելի
թարմ
ու
երի–
աասարգ , Հտյեսւցքր
դէւղի ապագան
յ
(ԽւքբագրակաՐւ ՀԱՅՐԵ՚նԻՔի)
ՄԻՋՆՈՐԳԸ
Աղշկանգ
Համար՝ բա -
րի , սլարկեչտ.
Հեզ, քաղաքավար
պարոն
մր ղտայ
յ
ՎԱՃԱՌԱԿԱՆԸ.~ Գնա բանդ,
ես իմ
ագշիկս
այգպիսի
տնաքանդ
մէկուն էեմ
տար
• • •
Այն մարդը
ո ր
չանւլրադառնար թ-է
ԱՄԷ
՛Ս
ինչ պարտոնթ-իւն մըն է,
յիմար մրն է :
ՈՒ՛
ԱԱՐՈՑԵԱՆ
Ենահ
աՏին
Ֆրէղնօ , Պիթլիսցի
հբ
–՛Յ
նողքէ , Ուիլեբմ
ԱաբոյԼան
այն
բացառիկ
երեւակայական։
Ալ ժամանակր
կ*սւնցնի
–.՚Րոք Վակրամ
տիսլտրն է մեր
րա լո ֊-
բին , հնահ օաար
երկինքներու
տակ
ուր
ոչ Ֆբանսաց
ի ենք, ոէ իտալացի
, ոէ Ամե–
րիկացի
, եւ վաղ1ւ ալ եթէ Հայրենիք եր -
թանք
,էենք ալ կբնաբ
լման
ՀայԼր
ՐլլաԼ1
Աարո յեան
իր ամէն մէկ տուլին մէշ
աէ^
նի ժոզովրգա
կան
բանաստեղհ՜ութիւն
մբ,
տմէնօբեայ
վւիլիսոփայութիւն
մր,
տխուբ
եւ իբատես
Հոգեբանութիւն
մբ։ Եթէ Հե—
Ջախէն
աշ՝
Արշա Մալլուառ , Միշէլ Վիթոլտ , ժան ա՚իա, եւն • եւն • :
գրողն է որ տարիներէ իփերկր
սլար -
տադրէ
ինքղինքր
իբրեւ
Հայ ,մ իշա զգա -
յին
ղ լ անի ՛էլ՛ա յ : Տ՚՚՚րօրինակ
յամ առու -
թեամր
մր 1լրկնելոփ
ամէն
ու1։ղամ
իր Հա—
յութիւնբ,
ւլ աղ թական
Հայուն
ՀողԼբա
—
նական դժբաէստ
փէւճակր , սլտրաաւլ
րԼլով
նոյնիսկ
օաաբ
րեմ ե բու
Հա յ լե՚լուն
՚էոբ
ինք անղամ
Հազիւ ղէւտէ :
Շա՛ո
առ էէթնե ր ունեցահ
Լնք
էէւօսե լու
Հոս տմ է բ էէկէէէՀէււյ էլրագէաէէն
մասին
, ա -
նոր վփւպակէսն
արժէքին
,
ինքնա
յատուկ
լեղուին
վրայ
:
փ^^եբշԼբս
լէւմփոփԼղէնք
նաԼւ
«Լբ Մ ոնտ»էէ
ւլ բ ա էսօ ս էս կււէն ր « Ոոք
Վակբամ՝»Լւն
մասին։ Այգ ՚ւէ1
՚Ք1՛^
մէշ
ան
կր նկէւէրալլբէ
Հայ աւք Լ բ ի քլա ղ Լէն , մւորգ
մր
ոբ ոէ բէէլոբոփէն
կբցէսհ է
«Լւբոպակէէէնւս—
նալ», ոչ րոլորոփէէն
Հայ մնալ եւ
կ՚ապրի
ի սփէււռս աչփէաբՀէէ կեանք
մր որ
իրենր
չէ , ձէլտե լուէ երազի
մբ ա՛էէշօշա էէւելի եւ
Ա Յ Ն Գ Ժ Բ Ա Ի Տ
Օ Ր Ե Ր Է Ն
(&/*. ԱԳԱՄԵԱՆԻ
ԳՈՒՇԵՐԸ)
Ա^ոնք րոլոբբ
Հայերէն
գիտեն, ոչ մի
այն
էսօսիլ
այլ եւ կարդալ,
երեք տտբ -
ուան
լնթացքին
ամէն
ժամտնակ
ունե -
նալուս կր Հեաաքբքրուէի
անոնց դաս -
տիաբակութեամբ
, կր պատմէր
մեր անց–
Լալէն, սլատմ ութենէն
, աււսն գութ իւննե -
րէն եւ կէւսնքէն։
Մերթ
ք՚սբԼ՛
մբ
փյ՚այ
ահուիէի
կաորոէԼ կր ԳրԿԼ՛ մեր սուրբ տա–
էւելէր, երբԼմն
Հուլփն ,*աււսւլփն
՚էբայ
կր
՚էհէի
անոնց լուսաւոր
պատկերբ,
մեբ
Հո–
՚էեղմայլ
աւլօթքնեբն
ու չսւբակտններր կբ
""րփե՚յնէի
, քբիստոնեայ
աղնիւ ,
մաքուբ
ղգաց ումնե բոփ
քլուղէի
Համ ակե
լ
անււնց
խոպան
Հուլինե բր , մէ՛՛չտ
յո յս
ունենալոփ
մեր ազդային
ճէսկաւոաւլբին
բարե՚իոխու–
թեան
փրայ : Աւելի
՚էերշ իմացանք
թէ
այս
քաշ
ՀայոլՀէէն
անգնաՀաաելի
աչխա -
էոանքներ կատարահ է շբշակա
յ
էլիւզերն
"՛լ
՚ " յ ՚ յ ե լ ե լ ո փ :
Ամէն
օր կբ մեկնէինք Տէր
Ջօրէն
շր -
շակայ
՚լիւգերր
երեք չորս կառքով մէկ
/լամ եր/լու
օրէն,
երբ /լտռքերր
լեցուէին,
կր վէոխադրէինք
քագաք
մեբ
նաէսասլատ–
բաստւււհ
չէնքին
մէշ,
ուր տարեց
կիներ
էլբ խնամէին
փոքրի/լներր.
Տգաքր եւ ագ–
շիէլներբ կր Հեաեւէին
մասնաւոր
գասե -
րու եւ մաբղտնքի,
այս
չէնքին
մէշ մեհ
հառայութիւն
մատոյց
ԳոՀարիկ
Գասապ–
եանր թէ ուսուց
չուՀ ի էր թէ մէսրղիչ
եւ
թէ
էլր օն էո էլան , չ^ւէոանԼէլան
գաս
տ իա րէււ կ ,
բոլորին
սիրելի
մայրիէլն էբ
գարձահ :
Երէլու ամսուան
լնթէսղքին
Հաւաքեղինք
մօտէուոբապէս
550-600
Հ " ՚ է ի եւ փւոէստ ֊
ԳՐ^ՑՐ^Ք
Հ"՚լէ"է–
Մեր աչէսատէսնքին
իր
սիրայօժար
ւք
ասն
էո
էլց ութիւն
ր բերաւ
Պ՛
Հայկ
Կօչկաբեան •
Պ •• Ռուբէն
Հերեէսն
լիաէլօբուահ
էբ
Հալէոչի
Ազգ.
Միութեան
կոգմէ։
Մենք
երկուքս
որեւէ
էէճարում
էէինք ստանար ,
կամաւոր եւ սիրոփ կբ կատարէինք
իբբեւ
ագգային
սրբազան
սլա րաա
էլանութ
իւն ,
իսէլ Պ • Հերեան
փճարուահ էբ թէ ոչ ,
չուղեցի
Հեաաքրքբւււիլ
; Աիէէէսին աչէսա–
տեցանք
էքէէլուէլէս ամիս
էք
իչտ սիրէէփ :
Աւելորդ
չեմ Համսւրիր պատմել
ւիոքբի–
կի մբ
յուզէ՛չ
պաամոլթէււնբ
: Արաբ
էլին
ու տուն կը տանի, կը խնամէ, երաիան
մր։
Մայրր
մաՀտմերձ
՚է՚՚ՔրԼ՚կբ
՚^օբբ
ղամքահ
հհին
փւաէլւսհ կբ էլտնէ , էլր խղ–
ճայ անոբ
՛էր՛ս յ էէւանձէս ր ուր ով կբ
լէեբղնէ
ու
տուե
էլր տանի , էլր էսնամ է ,
եբաէէէան
մեհցահ երբ մեղի
յանձնէւց Պ՛
Ռուբէն
Լորս թրքաէլէոն
մէշիէՈ
նոլէր
տուէւււ
էլնոշ։
Կէ՛նբ այնքան
ուբաթացաւ
իր նուէրէն
որ
սէլսաւ
1էրէ1է
էսւոն Հսւ
՚ք
բուրել եւ լալ։ Մեհ
գժուտրութեամբ
Հալէպ
Հէոսցուցինք մա–
նուէլբ՝
անունբ
Ռո՚֊բէն
էչնքւսհ էէ՛նք :
Տ–
ՀԻԱԱ8ԵԱՆ
ռու է էլրսէէլէսն խոր վէբլուհումնէրէ
, ա -
ւԼլի
մ օտ է էէէմէն անՀաաի
տսլրահ ատգ–
նասլին , Լւ էէէտոբ Համար
աւելի
մօտՄար–
գուն :
Մ ի՛ոէլ թատերագիրն
է որ
չաՀահ
է
« Փ՚՚ւլիցեր»
մբցանաէլբ
, <(Ջեբ
էլեանքին
ժամսւնէէէէլբ » թատերախաէլին
Հէււմէոբ ; Այս
խաղբ
նե բէլա յէոցոլց
1950/՛^
«Ռէ՚աօ
տր
Պ րէ՛ււ՛ է լ» ր թտր
ւլմ անութեամ
բ էլէն Պա -
յանի : իր վեպերէն եւ նռբավէսլերէն
գասա
<^Մարգէլա
յէւն կատակե րէլութէէւն»ն
ալ
թ ա ր էլմ
էէէն
ո ւահ , նո յնիսէլ վերահուահ
է
չա բժանէլէսրէէ : Աարո յեան
վէքրշԼրս
երդ
մբն ալ ՚լբեց
, վերշին
տարիներու ա
մէնէն
չատ
հախ ուահ
երէլաէգնաէ^ւ
Աւք Լ րէւէլա
յի
մէշ։
Հին
էէ
տարի
անլնդՀատ
նորոէլ ելէ
վերշ
Հեզինաէլի
իրաւսւնքնե
ր ր ,Մ ի չէ լ
Վիթոլտ,
ձա յն ա ս
վէ էէ
ւռէն
Լ
լ
ՀեռապատէլԼ
րէն
՛էե րէ
էպէռթէէ
յի բեմին
վ բա
յ
էլբ նեբէլա
յացնէ
ոչ - թատԼբական
, բա յց խիստ
էլեզտր -
ուեսէոաէլոէն
էլււբհ
մ բ՝ «Աէէբտս
Հէսյլէնտ
—
ներու
մէշ» (*):
Այս
՚լ՚՚բհր
որ նա էս ապէս
ե՚էէսհ է նո -
բաւէէսլ
մբ, յ1,տոյ թատեբաէսա՚լէ՛
փեբահ–
ուահ
Հ Լ էլէէն
էո
էլէէն էլոգմէ, ոչ Հտնէլէւյց
ու
նի ,
էէ
չ ս րէսէքիտ խօսակցութէէւն
, ոչ ալ
թատերէսէլէսն
«էֆէ» :
ՐանասաԼգհութիւն
է , ինչւէլէս
Հեւլփնւսէլն տլ րսէոհ է ,
էլրնէսյ
էսօսէէլ
մէէէսյն անէէնց ոբոնք
է՚լ՚է՚նց
սրտէն
մէկ
ան էլէէ ւնբ էւլա Հահ են
մ ւոն էլութ էււն ր ,
ե բաէլր,
որոնց
Հէւդին
անբէէհ է,
սիրւոր
՚^"՚քուլ՛
: Հ
՛էէ
ւէէէն
էււ
րա ր
Վիթ
ււլէո
դրամ
էԼ"՚^ի
" ՛ յ " էսա՚լէն որ «առե ւտբ աէլան» չէ
եւ ատոր
Համէսր
իսկ աւելի
էլնտՀւոտելի է
իբ աչէսատանքր ;
Վիթոլէո
այն Հազուաէլիւա
գէմքերէն
է
որ տա էլա լին էլր Հաւսէտւէւն
Ալւէէւէ.
էէ
տին եւ
Հաէլտռ էէէէլ
րէէէ
ւլմ
էս
թ
իլ
յ
ււէ
շէւ ւլո
լ
թ ի ւնն է.ր
ո
ւ ,
սլաՀահ
էն տնչէսՀախնդիբ
ուլի մյ, ել
ի \
գէէն նիւթակէէւն
գոՀոզութիլննԼյՏքա.
էլր էլա–^
աււէբԼն
ւլ
էէ
րհ մր ո բուն
էլր Հ էէւ
ւէււ էո
էսն ; |
՚Րալիֆոբնիոյ
մէէլ անկիւնբ
, ւոնաէլի
մը\
մէշ
էլ՝տէւլրին էտբեք Հոէլի , առաշինր՝
Հայ
1
մամիէլ
մր էէր մէէլ բսւռ
էոնէլլէ.լւէն չէ սոբ–\
փահ
( Հաւանէսբէսր
Հեզինաէլբ
նէ,րչ1ւչուահ
|
( 1 6 )
ԼՇաբ.)
(*) ԽՄՐ
իաոական
թ-արղմանու -
թեամբ ճիշդ է յ մանաւանդ ռր Սկովաացի
մը կ՚երեւայ խաղին մ է ջ ։ ք^այց էքենք պի
տի նախընտրէինք թարգմանել «Սիրտ իմ
ի Իարձունս»: Սկովտական բարձունքնե
րու կարօտր տարբեր չէ հայկական լ ե ռ
ներու կարօտէն, փո|սաբերաբար :
Fonds A.R.A.M
