թի՚նքլ (Ֆաք - IIիմ է լէէ)
ասլել, ուր վը\
աեսնոլէր
Հ
^Վերի, , գրուած՝
նոյն
էնքն՝–
Ժան
Ժ է "–""՛ուէ
ձեռքով :
Շ ՛ւ՛ ՛ո գեգելւէվ
րեմագրութեամր
մր
, յ
Ա արէնեէր
թատրռնր կր ներկայացնէ ա յո ^
խագր
լաւագոյն
գերասաններով
^ԷԿ ՚ ՚
Մատլէն
Ո՚րնօ , էտւէճ
Ֆէօյէռ
,
Աէմոնն
Վալէռ, Պ-Պ– Ժան Ս եռվէ , ժան Լուէ՛
Պարօ եւ ուրէչներ : Այո թագէն կր մառ - ՚
նակցէր
նաեւ,
մէնչեւ
2
չարաթ
աոաշ ,^
"՛՛րէչ մեծ գերասանուՀԷ
մր , իւօն ար՛,
Պռէ որ, էր յանկարծական
մաՀով , Ը՝՛
կր փակէ ֆրանսական
թատրոնէն
ոլաա
-1
մութեան
մէշ–. Անոէ
Պաթայէ
կեանքէ
անմ խէթար
ընկերուՀէն
, անոր
նաիսասի–՛
քած
գերասանուՀ
ին երկար
սուգէ
մ ր ՝\
վերշ րեմ կր վերադառնար
, աասր տարի .
աոաշ
, աննման
ստեդծագործութիւն
մր ՚
կա տա ր ե լո վ
փոքթոյի
Վէ Փառան թ՝ե
– յ
ո է՚դէէն՝»
մ էշ : Անարդար է արտա
յա
յ - ՝
տուի
լ ժէոոաուէ
այս վերշէն
թատերդու–\
թեան
մասէն,
մանաւանդ
, եթէ
ուգԼնք^
խօսի՛լ անոր թերութեանց
առթիւ։
ԱյդՀ
սլզտիկ
սրրագրութիւններր
Ժ ի "֊՛"՛""
էնք .
սլէտէ կատարէր եթէ ողշ րԼԼար եւ Հեաե–\
ւէր խագէն
փորձերուն
, էնչսլէս
եւ^րեմա–
\
դրութեան
յ
Այս
վերշէն
դործէն,
էնչսլէս էր րոլոր՝,
գործե
րուն
մէշ կր տեսնենք
կրկէն ան -
բասէր,
անբէծ
էակի
մր տիւգար
Հեբո –է
սոլՀին:
Այգ
ՀերոսուՀին
տիսլաբն է նաեւ Ժէ - ՚՝՝.
ռոտուէ
լմ ան դբականո
ւթեան : Ան եգ ած՜ •
է սէրաՀաբ
մր դեգեցկութեան
, ճչմ ար - ^
տութեան
, անարատութեան
, նեբւէաչնա–
|
կութեան : Կր տառաոլէբ
Տ՚լեգէն
, բաբո֊–
^
յական թէ ֆէգիքական
: Աոոր Համար
եր–*
րեք չէ Հեռացած
մչակռյթի
մեծագոյն
ա– ^
ւանգութենէն
երրեք
չբաժնել
աբ - \
III
/»
սար ճչմարտութենէն
: Այ" է Ժէռո
— ;
աուէ ամբողվ
գաւանանքր : Ան ծառայած
\
է մէչտ այդ գագափտբէն
էբ թատեբա
— ՚
խագերուն
թէ վէսլերուն
մէշ,
նոյնէսկ\
չարժանկարէ
Համար գրած
ՍՐ"ձՏ^^Ս"՛^ \
մէշ
ԼՄեղքէն
Հրեչտակներր»
եւն՛)։
Ժուվէէ
մաՀուան
ատեն րսած
էէնք թէ \
քէչ
մր աւելէ
մեռան
Աոլէէռ եւ Ժէռո - ՚
աու։ Այս վերշփնր
սակայն
մէչտ
ներկայ \
կր թուէ
մեղէ , այնքան
արգէական
կր
յ
մնան էր բոլոր գոբծերրէ
Իր մաՀուան
^
աարեգարձէն
օբրձայնասվւիւռր
յէչա
~Հ
աակեց մեծ ղբադէտր,
տալով
էՓուռ
՚ճ
Լէւքռէսէ»
վերշփն աբարր ուր կր լսուէր
Հ
տակաւէն
իւօն տր Պռէ է ձայնր եւ « Երդ ՜Հ
եբգոցըՖ
՛քէկ աբարնոց
նուրբ թատեբա - ^
Լսադ մր :
ԱՐՓԻԿ
ՄԻՍԱ-ԲԵԱՆ
ԱՐՈԻԵԱՏԱԳկՏ
նկաբէչ
մրն է Գամաս–
կոսէ Ա • Ա արղէս
եկեւլեցւոյ
թ՝՚սթ"՚–է
ք Հ ն յ • Բէչէչեան : Նկարած է Լորս աւե -
տա րանէ չնեբ
ու
մ ե ծագէր
նկաբներր
ԶաՀ–
լէէ Ս • Գր Է՛Է՛՛Ր
Լո ւոա Լորէ չ
եկեղեց
էւ էն
Համար : Բնէկ կեսարացէ է , ծնած
1902֊
խն : իր նկարներ
բ կր դարգարեն
Ա է^է^
ԱրԼւԼլքէ
կարդ մր քէսղաքեերոլ
Հայկ. ե–
կեզեցէներր
:
(ԱԲԲԱՀՕՐ
ՈԻղԵՐՋԸ)
*
ԽՄԲ
—. Ուրբաթ օրհրաաաբակեր էիԹք ^
կարճ տէզեկութիւն մը այս մասին։ Երկ-յ
բորդ եւ աւՏլի մանրամասն թզթակցու
թիւն մը սաացած ըլլալով այս մեր աշ – |
իատակցէն , սիրով տեղ կուտանք
ՎԻԷՆՆԱ,
8
Փետր.
(Յաււաջ)
Երէկ1՝
7
Փետրուար
քաղաքէ"
Մ խէթարաց
յար–՝
կր ա րժանաւո
րասլէս
աօնաԼսմբեց
Ա՚Ներ—Հ
սէս
Լամբբոնացէէ
ծննդեան
%կ(Տամեակր։\
Յատուկ
Հրաւէրաղէրէ
մր սլատասխանե –\
լով՝
ղաղութր
ժամանակէն
լեցուցած էր
վանքէն
ՀանղէսասրաՀր,
որով ժամր
ճէչգ՝,
4։էն սկսաւ
Հանղէսր :
՝ է
Բացումր
կաաարեց
Մխէթ • Մէաբա –\
նութեան
րնղՀ.
Աբբայ
Մեսրոսլ
Աբքեռլ.՛
Հասլողեան
, ռր էր ողշոյնէ
իօսքէն
մէշ՛
րսաւ, է մէշփ այլոց.
.Լ
« Մեր աղղայէն
կեանքէ
Հաղարամ–^^
եակնե
բու
չրշանէն
լղար բերա բար սլատ -)
մ ական
նչանաւոր
դէւղքերու եւ ականա
-.,
ւոր
անձեբու
յէչատակէն
Հանղէսներով
\
վերակոչումէն
դեր մր վերասլա^ուած
է
մ եր ներկա
յ կա
ց ո ւթ եան
մ էշ • ա յգ սլա - \
Հանշ մր գարձած է : Աղւլէն կէս
Ղ"՚ն
~ յ
դուածր
միայն
մնացած է
երբեմնի -.՚
գաբձակ
Հայրենիքի մէկ փոքր մասին վր–
րայ։
Մխէ՚թարական
ու խրախուսէչ
է
ստուգիլ
Հա
յկ
. Հանբասլետութեան
չէնա–
լ
րաբական
յառաշգիմութիւնր
,
երկրին \
նիււթական
զաբդացումր
եւ ժ՜ողովուրդին
:
թուական
վերելքր։
Բայց
Ափիւռքի
մէշ՝
ցիրուցան
աղղին
մ իւս
ղանղո ւած ին վյլ
— .1
րայ կր ծանբանայ
ճնչող
մտաՀողութիւն
\
մր
աղգասլաՀսլանումի
կենոական
Հար—1
ցր
։ ՎերաՀաս
վտանգին
ղիտակից՝
այգ\
ուղղութեամբ
աՀաղանղ կր Հնչէ
այսօբ՛.
ամէն
րերանէ , ամէն
գրիչէ ու ամէն եբ–\
կնքէ տակ, ուր իբ երբեմնի
ՀայբենիւքէնՀ
վտարուած
Հայր
նոբ բոյն
չինած
է ։ Ա –\
կանատեո
ենք ակամայ
օտարութեան
մէշ՛–
սսլառ1ւացոդ
Համայնակուլ
այս
ուժին ; ^
Սփիւռքի
մէշ Հասած է ուկր Հասնի ոե –\
րռւնդ
մր Հայ արիւնէ
, բայց
անոր սրտէն •
աղգա
յէն
գի տ ա կց ո ւթ ե ան
ղաբկր
մ աՀա - ՝-,
բեր
տկարութեան
մր վայբէշքին
վրայ է ։
Աղղին փառաւղանծ
անցեալն
ու ախուր
<
ներկան
չեն խօսիր
այլեւս
անոր օտաբա - ՝
ցած
Հոգւոյն։
... ճէչգ այս
սլաբաղանե–
բու
մէշ, անցեալ
փառքերու
եւ մեծոլ - ;
թէւններռւ
վեբակոչումր
անՀրաժեչտ
է \
ու ազդակ կր Հանգէսանա
յ ա ղդա սլա
Հ սլա– ^–
նումէ
նուէրական
նսլատակէն : Պատմա -
կան դէպքեր ու անձեր կր նեբչնչեն
ներ– :
կայէս
Լսրաիսոյս եւ աւղադային
յոյս։ Այս ՝,
նսլաաակով
1949/5՛
այս սրաՀին
մէշ ողե–՝^
կոչուեցաւ
յիչատակր
մեր վեբշին
դաբե֊.՛։
բու մէկ անմաՀ ին,
Միիթար Սեբաստա - ;
ցիին ,
իր մաՀուան
երկդարագաբձին
ա - ՝
՚^էթով։
1951/5–
կբօնաչոլնչ
ռաղմ էկնե
— •
բու՝
կարմիրն Վարդանի
եւ էր զէնակէց–
*
ներու
\^ք)^ամեակր
տօնեցինք
Համեստ \
Հանդէսով
մր։ Այսօր
Համախմբուած
ենք \
կատարելու
ութ դարեան
աարեդարձր
ծնունդին
մեր սլատմութեան
միշէն
չյ՚շա—
նէն
կարկառուն
դէմքեբէն
մէկուն՝
Ս.
Նհրսէս Լամբրոնացիին :
կիլիկեան
թա–
գաւորութեան
երկնակամարին
վբայ եր -
կու
Նեբսէսնեբ
, իբրեւ
երկու
շաՀեբ
կր
չոգան։
Ներսէս
ՇնորՀալի
մր, իբ մեղ -
րաՀոս չարականնեբով
, իր Հոդեչունչ եր
ղերով
զարդն է մերծիսական
մատեան -
ներու : Ներսէս
Լամ րբոնացի
, ա յս վադա–
փթէթ
ծաղփկր ,այս աներկէւղ ուանա —
չ՛՛ւ Ո քաբոզր
ճչմարտութեան
եւ ՛ս յս կան–
խաՀաս
սլտուզր
, մտքէ
խոբդ^թեամր
,
աբտաղրութեան
բեղունոլթեամբ
եւ Հա–
մապաբվւակ էր տեսութէլննեբով
կր ղերէ
մեր
ուչադրութէւնր
;
1յլբուզացէ
մ տաւո–
րականնե
ր , ոբոնք Ներսէս
Լամրրոնաց
էն
քննած ու ճանչցած
են՝ չեն
դեդեւած
Համեմատել
զէնքր
արեւմուտքէ
Հսկանե -
բէն
մէկուն
Հետ. Լամբբոնացէն
կոչած
են
Հայ
Թովմաս Աղուինացին ։ծւ
սակայն ա–
նոբ
մեծութէւնն
արժանապէս
չէ գնա -
Հատուած
մեր աղգէն։
Աւրախ
սլէտէ րլ —
լանք, եթէ մեր այս Հաւաքոյթր
չ ՚ " փ ՚ " Լ
մր ստտարէր այս Հսկայ
մտքէն
ծանօ -
թռւթիւնր
խորացնելու
՚» :
Մ խէթարեան
աչակերտներր
երգեցին
« Նորոգեալ
կղղիք^
Շարական
մ ր՝ ո–
բուն թէ՛ բառեբուն
ե ւ թէ՛ երդին
Հեզի -
նակբ Ներսէս
Լամրրոնացին
է :
Տետոյ
բեմ
ելաւ
օրուս՚ն
բանախօսր
, Հ •
էւերսէււ
Վ ՛ Ակինեան,
որ նեբկայացուց
Ա. Ներ ֊
սէս
Լամրրոնացին՝
ԺԲ • դարու
տիաանր
իբ Հանճարով
, միտքով ու կեցուածքով
,
իբրեւ ասագ մր ճառաղայթարձակ
, որ
Լամբբոնի
բարձունքէն
լուսաւորեց
ի՛ր
ղարր՝ իբ մ ա յրամ ռւտքէն
վերշն ալ աբ -
ղիւնաղո
րծ
պաՀելով իր ճառաղա
յթնե -
Րր : Բանախօ"ր
չեչտեց թէ Ներսէս
Լամ–
րբոնացին
եղաւ ա յն
լա յնօրէն
մ չակուած
մԼ՚՚ոքր
, որ օ՛չա ուե
լով
արեւմ աեան
ւլար–
դացած
մչակոյթէն՝
ճոԼսացռւց
Հ՛ոյ ծէ -
սական
կաբդեբր
, օրէնակ՝
էրմէ է որ ա–
ռաշ էն անդամ
ունեցանք
կաթողէկոսէ
Օ -
ծութեան
կանոնր։
Լամրրոնաց
է եղած է
խորաթափանց
, վերլուծուլ
եւ ստեզծա -
գործուլ
մէտք
մր, արտագրած
է
աւելէ
քան
50
ղանաղան կաբդէ
երկեր
թարգ -
մանածոյ եւ էնքնաւլիր : Բտնաիսօսբ տր -
լաւ
նաեւ Համառօտ
կենսա՚էրական
մր ու
–եզբակացուց
թէ. Հո՛ յոց պատմ ութի՛ւնր չէ
Իւնեցած
երկրորդ
Լամրբոնացի
մ ր , ան
նման եղած է ան ;
Երզչախռւմբր
երդ եց Զ"""կէ
ծանօթ
չաբականր
« Այռօբ
յարեալ»
ոբ
նո յնպէս
Ներսէս
Լամ բրոնացէէ
Հեղէնա -
կռլթէւնն
է
է
Աչտկեբտնեբր
յստակ
առո
դանութեամ
բ կարղ աց էն
նմ ռ յչ^՚եր
Լամ
-
բրոնացէէ
ճառերէն
,
ներբողնեբէն
ու
տտզերէն
: Ե բ գչ՛" խ ո ւմ բր
թնդաց
ուց
«Տէ՛ր,
կեցո՛ դու դՀայս»
, որով կր վեր–
շանաբ
Հանդէսէ
յա յտագ
էրր , սակա
յն
Հանգէս ականներ
ու փափաքէն
վրա
յ եբգ–
չտ խումբր
երղեց նաեւ քանի մր Հայ ժո -
զովրդւոկան
եր՚լեբ
, ինչպէս՝
« Ակոռիի
մեծ
կարասին»
, «էս օր ուրբաթ է , պաս
է» , եւայլն :
,
Պ •
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
ԳՐԱԿԱՆՈԻԹԻԻՆ
ե Ր Գ Ե Ր
*
՚կուէր Սփիւոքի հայութեան
Մի ծաղիկ չի տայ օտար հողը
քեղ,
Բայց թէկուղ ծաղկես օտար դաշտերին,
Թէ Հայրենիքում մի ղաւաթ չունես՝
Գ՛ինիդ արցունք է քո էլ շուրթեբին :
Օտար աշիարհը մի հիւղ չի տայ քեզ ,
ք^այց թ է դղեակ էլ տայ արեւի աակ ,
Թէ Հայրենիքում մի խր՜նիթ չունես՝
Մսւէացռւած որբ ես օտար լուսնի տակ :
ք^իւր լեզու ղիտես օտար աշխարհում ,
Րայց թ է մայրենիդ |սորթ է քեզ համաբ ,
Հուր լեղուդ պոկած հաւք ես՛ վանդա -
կում—
էլ ի՞նչպէս երղես հայրենեաց համար– • - :
՝Րո հայրենիքը Հայտստանն է նոր, ^
Ուր ամուլ ժայոն էլ ծաղիկ է ծնում ,
Ուր թսպուած Մեսբոպ Մաշտոցն ամէն օր
Ինձնով քո բա|ստի (քաոին է հարցնում • - ^
ՅՈՎՀ.
ՇԻՐԱԶ
X
ԼԻՐԻԿԱԿԱՆ
Տարինեբ աոաջ,
Երբ դաշտում կանաչ
Ուր ջինջ աղբիւբն է անուշ խոլսոջում ,
Ես 1սաղսւմ էի,
՚Ե՚իծաղում էի ,
Թիթեոի նման թփից - թուփ թոչում :
Ե
Լ յեսայ յանկարծ ,
Երբ ամուր գրկած
Մեր հարեւանի սեւաչ աղջկան
Ես համբուրեցի ,
Մէկ կ նայեցի՝
իմ մանկութիւնը կորել էր, չկար :
Մանկութիւնը
իմ,
1օնդութիւնը իմ.
Որ կորաւ անհետ ու յանկարծակի ,
Գտայ ես նորից ,
Երբ ժոլտացին ինչ՝
Պայծառ աչիկներն իմ լոյս մանկիկի :
ԱՐՇԱԼՈՅԱ
ՍԱՐՈՅԵԱՆ
ԵՈԻՆԱՅԹԸՏ
ՓՐԷՍ Հեռադրական
գոր
ծակալութեան
Եւրոպա
յի վարիչ
նչա -
նակուած է
Հ ր ՚ ո չ Թ՚սթարեան
, որ
1938–
ին ակարտած է Ֆրէ՚^ոյի
դռլէճր ; Ուստ–
նող
եղած ատեն
Գռլէճի
թերթին
խմբա–
•գԽ^յըյ.
....
..........
ԿԱՐԴԱՑԷ՚ք– ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷ՛Ք «ՅԱՌԱՋ^Ը
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(8)
ԿԱՆԱՉԵ՚ՍՑ ՀԱՐՍԸ
*
ԱՌԱՋԻՆ
ԳԼՈԻԽ
ՌԷԱ
ԱԱՆՕՆ
Մ էա
յն երբ ղանղակէն
թրթռուն
կանչր
•կր խառնուէր
դէւ՚էէ տակէն
անցնող առ -
ուակէ
մբմունշփն՝
Հողր կր խնդար
, կր
խանդավառուէր
, բլուր
էն
կողմէն
կա -
քաւն
եր
կ՝ ան
ցնէ
էն
օբՀն ութեան
մ ր Հո -
ոում էն Ոքէս բաբէ, ու գէւղացէներր
ա -
րօբէ՛ դլուխ
րլլայէն կամ մանգաղէ
, շր -
տուքէ
մէշ կամ խոտՀարքէ
վրայ. Հեղ մր
գետնէն
վրայ կր Հանդչեցնէէն
էբենց
դոբ–
ծէքներր,
մէշքեբնէն
կր չտկէէն,
աղօթ
քէ կր կենայէն
:
ԵԼ
գէ՚֊գյԼ
" ՛ ֊ Ռէս Աանօն՝
եբկէնքէ
մի
եւնոյն
կամարէ տակ ապրեցան
, սիրոյ
ել
մտերմութեան
մր բոլռր
մ անրամ
ասնովր։
Ռէսէն եւ գ է ՚ ֊ ղ ի ն
բոլոր
եբդիքեեբէն
բարձրացաւ
ծուխր,
ժամու
բուբվառէն՝
դլդլաց ու գուրս
խուժեց
խուն
կէն ծոլ-֊
Լսր,
մէասէն
ելան երկէնքր,
խառնուեցան
Հայկական
երկնակամարէ
Հաբազատոլ
-
թեան
չունչէն Հեա, կաղմեցէն
խռրՀոլբ–.
գէ բուրգ եւ Հաւատքէ դէգ , ապա՝՝ աա -
պալեցան , էնկան
Հայ գիւղի
տանիքնե ֊
՛տոլ
—
բուն
՚Լյ՚այ :
Ո՚լշոյն
, եւ փառք քեղ, ով
մէամւ
թէւն
Հտ յկեան տգէտ
բա յց
բարե
ւլո
րծ
գէւգերուն
• . . :
ԱԼՕՆ ԼԱՄՈԻԿ
ԷՐ
Աանօն բարեկամ էբ քանէ մր քէւրտ ՚
պէկերու : Տուտէբցէնեբու
աչԼւրաթաոլե
— ,
տր
իսմ ա յէէ
աղան
,
կբաւեանց
էնե
բու\
Շաքէբ
աղան , Ա ոկաց անուանէ Ա ուր -
թուԱա
՚զէկր,
Հէր^ Դէ՚-դէ աւաաասլետ -
ներէն
ՄաՀմուտ
աղան՝ էր
մաբդիկնեբն
էին,
որոնց՝
ամէն տարէ,
Րամաղանին ,
չնոբնաւորական
նամակներ ու
նուէրներ
կը
Դյ՚կէր , երբեմն ալ անոնց
այցելու -
թե
ան կ ՛՛եր թա ր •
Մանաւանղ
Հիբճէ
ՄաՀմուտ
աղայէ
Հետ՝
եզրօր պէս էբ, էրար
պրա
(եղբայր)
կ՝ ան ուան է իւն , էրարմէ
ղաղտնէք
չէէն
պաՀեր։ Այս երկուքէն
սակայն,
ՄաՀմու–
ար աւելէ սրաբաց ու անկէզծ էր , Ռէ"
Աանօն՝
մէչտ վեբապաՀ ուզգոյչ էր, ու
րէչ կերպ ալ չէբ կրնար
րԱ՚"է–––
էնքԱ
յեւլավւոԼսական
էր , զէնուորազբռւած
էբ
Հ–
8– Գաչնակցռւթեան
, Համոզուած էբ
որ միութեամբ
ու
ալագտնապաՀութԼամբ
մէայն
կրնար
փրկուիլ
Հայոց
աչիսաբՀր
որուն Հաբաղատ
զտւ։"կն էր :
՜Բիւբտր
վերշապէս
քիւրտ էր, գաչԿւակից
Թուր -
քին.
Հայեր
սպաննելր,
անոնց
էնչքերր
կողոպւոելը
կրօնական
պաբւոականոլ
-
թէւն էբ երկուքէն
Համար ալ :
Համ աէէարա
կ մր Հնձեց
Հէր^է
՚Բէւրտե–
բր։
Մեռան
ՄաՀմուտ
աղան,
կէ՛նը եւ ել՚~
կու
զաւա1լնե
բ ր , ողշ մնաց
միա
յն Ա լօն
^ :
ամէնէն
՚գ՚էաիկր
, գ ե ռ օրօբոցէ
մէշ ; Աա
նօն , Լւշալ
Մ աՀմ ուտէ
տունը ,
թաղեց՝
Մ աՀմ ուար
, կէնն ու ղաւակնե
րբ ,
լացաւ
անոնց
մահուան
Համաբ
:
ԳԼ՚՚֊՚ԷԷԼ
վեբա -
կարձէն՝ էր Հետր բերաւ Ա լօն , դեռ
չորս
ամսու,
ոբղեղբեց
ղայն, Ա լօն՝
ՏԼ՚ղբանէն
Հեա ծծեց
Հայ կնոշ կաթը
,
արժանացաւ
բաբէ
կնոշ մրմայրական
ղուր՚լոլբան
—
քէն։
Ա լօն ու Տ էղր՚սնր
, քով քովէ , երկու օ -
րօրռցնեբու
մէշ մեծցան
, Լւրենզ մէշ բաժ
նեցէն
Ռէս է կնոշ կաթն ու սէբր,
մէասԼէն
քալեց
էն ու խա՚լաց
Լւն , նո
յն յարկէն տակ
՜եւ
նոյն
չունչով
մեծցան : Վերասլրող բո
էոբ
՝Բէւբտե բ ր՝ ղէտէ ին որ Աանօն կըխր -
նամէր Ա լօն իրղաւկէն Հետ եւ Լւր ղաւ -
կէն պէս , մէասէն
սոբվե
ցան
զ է ւղա
կան
բարլաւռր,
մէասէն
դպրոց գացէն, կար —
ղացէն
«Այբբենարան՝»ն
ու <ձԱէրուն ԶբՕ -
սաբանր»
, Ա լօն սորվեցաւ
նո յն էսկ եկե
ղեցական
կարդ մր աղօթքներ :
Հաճո յքռվ կ՚արտասանէ
Հ»«Հս/
յր
Մ եբ»ր
,
մ ասնաւոր
տրամ
աղ րութեամբ
կ՝եբղ էբ
« կռուեցէք
տգեբք»ր եւ «Լուսէն
չկարր»
է
Ա լօն ՀետզՀետէ կր Հա յանաբ : Ա լո յէ Հո–
դէէն
նեբս կր թափանցէր
ւսբմենական
լո յոր : Մեր անցեալփն
ճոխռւթէւնր
եւ
էէտեզծադոբծ
մեր Հանճարէն
ՀպաբաաՆ
—
քր կր լուծուէին
Ա լոյէ
արէւնէն
մէշ
է
Արամ ՆաՀապետր,
դարեր
առաշ, կր
պատժէր
Նէւքաբ Աանտէսր՝
ղայն ճակա
տէն ղամելռվ
Արմաւէ
ր քաղաքէ
սլա -
բէսւղներէն
մէկուն
վրայ : Գարեր ետքր
յ
Ռէս Աանօն, Արամէն Հակառակէ էբ աու—
նէն մէշ կր պաՀէր ուիր 1լ1ւոշ կաթռվր
կը
սնուցանէր
Նէ՚֊քաբէ
ճետերէն
մէկր :
Ս լօն ու Տ է՚էբանր
մեծցան
եղրա յրօրէն
:
Տ Լ՚զրանր եթէ ղեղեցէկ էբ, Ա լօն ալ աը–
գեղ չէր, բարձր եւ ուդիղ Հասակ,
վ՛այ -
լուն
աչքեր , Հպարտ
քալուածք
,
ղբաւիչ
ձայն եւ Համաչափ
մարմէն
ունէր։
Ջմեաւ.
էբէկուննեբր
, երբ գուբսր կր ձէւնէր
, կր
Հաւաքուէին
թոնիրի
չուրշ,
Ռէսը
կէԼ
պատմէր
Հէն
պատմութէլններ
ու Հէ -
քէաթնեբ
, տեղե կութ էւննե
բ կուտաբ
Հայ
Հայղու1լ^ւերռւ
կեանքէն
, կր սլանծ՚ոցր -
նէր
անոնց քաշադո
րծ
ութ իւննե
ր ր , այս —•
պիսով
է ր ոբ Տ Լ՛ դրանն ու Ա լօն
ծանօթա
ցան
Աերոբ փաչայի
, Գէորգ
Ջավոլչի
յ
Անղրանիկի
, Աեբսւստացի
Մուբատի,
Իչ~
խանի , Արամիւ եւ դեռ միւս
Հայ յեղա -
փոխականներու
կեանքին եւ անոնց գոր—
ծունէութեան
;
Աանօն , Հին եւ փոբձառու
յեղափոխա–.
կանր;
կամ աց կամաց եւ
ղդո
ւչո
ւթեամբ
երկու
պզտիկնե
բ ր կր յեղափո իսա կանա -
ցնէր , անոնց սիրտերուն
մէշ կր ցանէր
Հա
ք եւ քիւրտ
ժողովուրդներու
եդբայ -
րակցութետն
անդրանիկ
սաղմերր :
(Շար.)
ԱՕՍ
ՎԱՆԻ
Fonds A.R.A.M
