ԱՌ
ԱՋ
ի/Ս՚բ.-
«Ցո՛–""՛րեր»
արաատպհլռվ Ֆը–
րանսայի տնտեսակաքւ նախարայւիքւ՝
«1 •
Պերնսսւ լաֆէի ճաոը ֆրանք եՍւայ կական
կոչունքին աո-րիւ, գռր հրաաարակհր է -
ինք եոկտեւքրհր 16ին, հետէւեալ 1սորհր–
թիւնները կ՚ընէ 1սւքրա«յբականի
լքը
լքէջ (Պ– Լաֆէի պատգամը, 5 Նռյ •) •—
. . . Անգրաղսւռնալկ
առաք
Ֆրանսայի
ա ղ գ
. ա ն ա ե ս ո ւ թ ե ա ն
ն ա խ ա ր ա ր
Պ • Պ ե ռ
-
նար
Լաֆէի
սրտայոյգ
ու֊գերձին
, խօս
-
ուահ՝
ֆրանքելհայ
Ակումբի
ճաշին,
յ ի -
շենք
Ոլ
յիշեցնենք,
առիթէն
օ գ ա ո ւ ե լ ո վ ,
քանի
մը վկա
յութ
իւններ
մեր
մողովուրղի
րարձր
առաքինութիւններուե
մասին
:
1935
Հոկտեմբեր
27ին,
ճ ա ռ
մր խօսե
-
չհվ
մեձ֊
Հաւաքոյթի
մը րնթացքին
, եղե
-
բ ա բ ա խ տ
փրսֆէսէօրբ՝
՛Ն • Ե՛՛րկ՛"՝
կր
յտ յ ա ա ր ա բէ
ր
•
«
ժ "՛լ՛՛վ՛"–
րգն
եր
կան
, որոնք
ինքնին
մեհ
րան
մը չեն
արժեր
• ամէն
բան
կը
սլարաին
իբենց
ա չ խ ա րՀաղրա
կան
՛լիրքին
՚ ու
րսւ
գբացիներ
ունենալուն
։ Բայց
ա
յգ
սլէս
չէ
ձեր
ս լ ա ր ա գ ա ն : Ն՚"խ
գ ա ժ ա ն
է
ձեր
աչիսարՀ
ա գ ր ա կ ա ն
գի՛րքր,
" ՛ ֊
շրք՛"
~
սլատուահ
է ք ա ն ր ա ր ե ա ց ա կ ա մ
աղղե
բով
յ
Բ ա
յ ց , Հ ա կ ա ռ ա կ
այս
բ"
Է՛՛Բ
էն
^
Գ ՚ ^ ՚ - ք
եը–
կ ա ր
ա տ ե ն
սլաՀեցիք
ձեր ք ա գ ա ք ա կ ա ն
ղո–
յութիւնը,
ինչսլէս
եւ
ձեր
մչակութային
անկաիաւթիւնը
» :
Գարձեալ
1935
Հոկտեմբեր
20ին
,
Վիէն–
նա
յ ի
Ա ր ա ժ չ տ ա կան
Աիութեան
Հանգիսա–
սրաՀի
մէք,
« Ա ո ւ ս ա
լերան
քառասուն
օ–
րեր
»ռլ
մեհ՜աՀտմբալ
Հեղինակը
Ֆր՚ոնց
Վ ե բ ֆ է
լ
կը Հաստատէ
ր
.
«Վարժուահ
ենք
Ե
- Ը • գ ա ր ե բ ռ լ
չբ–
քանր
« խ ա ւ ա ր »
անուանել՛
ստկայն
Հայոց
Համար
«լոյդ
» էր
ան
: . . . «Ո՞վ
է
յաղթա
նակներու
մասին
իսօսալը,
գիմանալն
է
քաքու
թիւնը»
. մեհ
բանասաեղհ
ի
մը
այս
՚ " " Ղ Ը .
^շգրաօրէն
կը
սլատչաճի
Հա
յոց
ճ ա կ ա տ ա գ ր ի ն
» -
Վ ե բ
՚ Րըսըլ
Հէնրի
Սթէֆըրտ
,
1935
Փ ե տ ր ո ւ ա ր
Ոի՛ն,
Բէյմսլբիճ
Աէսսի
Հայ
Ա ւ ե տ ա ր ա ն ա կ ա ն
Եկեղեցիին
մէք,
կը
վր
֊
կայէբ
.
«
Հայոց
նմսւէ,
ժողովուրղի
մը ա ռ
-
քեւ՝
Հիւսիսային
Եւրոսլայի
Հնաղոյն
ցե
-
գէն
սերահ
մարգիկ
իսկ
յ ա ր գ ա ն ք ո վ
ղ ը լ
-
իսաբկ
ի ձեռին
կանղնելոլ
են : Ա ե ր
տնղլօ–
սաքսոն
նախաՀայրերը,
օրինակ,
գ ե ռ
լւարբարոսներ
էին,
երբ
Հայկ;
մչակոյթբ
ա ր գ է ն
տասնեւՀինգ
գարէ
աւելի
կեանք
մը
ռ էնե ցեբ
էր։
Արբ
Գաւիթ
արքայ
Երու
սաղէմ
ի մէք
12
ցեղերու
վրայ
կր թ ա ղ ա
-
ւռրնր,
Հ ա յ ա ս տ ա ն
ա ր գ է ն
ա ղ գ
մլկ
Էր1^ %
Ջենք
կրնար
չ յ ի չ ե լ
ուրիչ
անգիր
վկա
.
յ ո ւ թ ի ւ ն
մ րե
ալ։
Ա բ տ ա ս ա Հ մ ա ն ի
սլաբսիկ
գեսսլաններէն
՚^էկբ,
անձնական
խ օ ս ա կ
-
ցութեան
մր
ընթացքին
,
մօտալորասլէս
կ՝ըսէր
իր
<այ
բարեկամին՛
« Ա ե ր
եբկրի
նաՀանղնեբէն
մէկը
ձեղի
տ ա ն ք ,
ձեբ
Ե
-
՚ լ ի չ է ն
մեգի
տ ո ւ է ք
» :
«
Ոչ,
ս լ ա տ ա ս խ ա ն ա հ
էր
անշուշտ
գեսսլանին
Հայ
ի՚օսակիցր,
ն ա Հ ա ն գ
մը,
նոյնիսկ
ամբողք
երկիր
մը
կորնչելի
է
՝. Ր՚"յՍ
^ ՚ Լ Ի է ^ ^
անկորնչելի
է » ;
Այո
«անկորնչելի»
^ այս
անբաւ
Հարս
֊
տու
թիւնր
ժ ա ռ ա ն գ ո ր գ
ոլիտի
չունենա՞
յ
՚Լ
""1քԼ*
ա կ ա մ ա յ
կը
Հարցնենք
մենք
մեղի
,
Հագիւ
ղսպուահ
,
^""ԼԻ
՛–
քողաբկռւահ
ղաոնութեամ
բ %
Բայց
ա ս ի կ ա
ուրիշ
պատմութիւն
է
ար
գէն։
Գառնանք
Պ ՛
Լաֆէի
վկայութեան
։
Ուղերձ
մը խօսելով
ՖբանքելՀայ
Ա
-
կումբի
ճաշկեբռ
յ թ ի ն , Ֆ ր ա ն ս ա
յ ի
ա զ գ ՚
տ ն տ ե ս ո ւ թ ե ա ն
ն ա խ ա բ ա ր
Պ • Պեռնար
Լ ա
ֆ է
կ՚ըսէր,
ի միքի
այլոց,
ասկէ
չուբք
I I I –
միս
մը աոաք
.
« Պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն
մէկ
հայրէն
միւսը
,
ձե
բ
ժոզովուրգը
չավւ
ուեցաւ
բոլոր
մեհ
ժողովուրղներռւն
Հետ
, եւ
ոչինչ
կրցաւ
պ ա ր տ ո ւ թ ե ա ն
մ ատնե
լ ձեր
ք ա
քո
ւթիւն
ը
յ
)\ք ա շակիրնե
ր ր
ձեղ
ունեցան
իբրել
նե
-
ցուկ
է
ժ ա մ ա ն ա կ ա կ ի ց
պ ա տ ե ր ա զ մ ն ե ր
ր
,
ձեզի
չատ
սուգի
նստե
լով
Հանդերձ
,
՛ււ -
ւե
լցուց
ի ն
ձեր
Փ ա ռ ք ը
։
«Հայ
ժ ո գ ո ՛իո ւբ
գին
յարատեւութիւն
ր
,
տոկոէնւռլթիէնւր
, ռազմ
ունակութիւն ր
գա
բերու
րնթացքին
րոլոր
աղղեբուն
կոզմէ
ճանչցուահ
են
իբրեւ
ցեզայ ի ն
յատկու
-
թիւններ։
Հայկական
Հեհելաղօրքը
մաս
-
նակցեցաւ
Աերձաւոբ
Արեւելքի
րոլոր
ճա
կա
ա ա մ արտնեբռւն
: Արշաւողներ
ր
իրենց
ճամբուն
՛իբ՛ոյ կը բախէին
այս
Հեբոսնե
-
՚
րուն,
որոնք
կր
Հսկէին
երկբի
սաՀման
-
նեբսւն
վբայ
եւ
կրնային
սլարտուիլ
միայն
ե լ
միայն
թկամիի
թ ո ւ ա կ ա ն
քախքախիչ
ո ռ ա ւ ելութ
ենէն»
յ
Պ– Լ ա ֆ է ,
իր
այս
յ ի շեց
ումնե
բ ո վ
,
սլատմ
ա կ ա ն
իրողութիւն
մ ը կը
Հասաատէ
պարզասլէս
ե լ ոչ թէ
կը
՚իերլսւհէ
կաւք
կը
զ ա տ է
Հայկական
նկարաղիրրՀ
Բայց
այս–
ք ՚ ս ն ն իսկ
1լ ուրախացնէ
մեղ
նախ
օ տ ա ր ի
մ ր
բերնոէէ
ըսուահ
ըլլալուն
, ապա
նաե^.
անսբ
Համաբ
, որ
ա յ գ օաարը
Հակահ
է
Հայոց
պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն
ղիրքերո՚ն
վ ր " ՚ յ
»
թեբեւս
աւելի
քան
նոյնիսկ
Համա լսա
ր՚ե–
նական
Հայ
մը
• - •
Պաամութենէն
այս
քաղուահքը
ընելէ
ետք,
ւքեհ
պ ե տ ո ւ թ ե ա ն
մբ
մեհ
զաւակը
,
Պ*
Պեռնար
Լ՚սֆէ
, գուղակշիոր
կկկէ
՛քեր
առալելութիւններուն
ու
թերութիւննե
֊
լ՛ուն,
շեշտը
դնելով
առաքիննե
բուն
՚ Լ լ " " յ ,
րայց
չանտեսելով
վերքվ՚ննեբն
ալ
:
ԱՀ՛Ա
թէ
ինչսլէս
կը շարունակէ
իր
իսՕԱ–
ՔԸ
Պ.
Լաֆէ.
«
Հայոց
ազգային
կեանքը
յաւիաե
-
նական
յարութիւն
մրն
է : ՀրգեՀները
Հա–
՚ լ ի ւ մաբահ
, Հեղեէկերը
Հազիւ
դաղրահ
,
Կււ
բո–
էէերստեղհեն
ՕՐՈԻԱ՚Ն Շ Ա ՐԺՈԻՄւ ՚ ՚Ն ՀԵՏ
վէրքերը
Հազիւ
բուժռւահ,
Հ"՛
յ ե
րը
սկսին
վերաշինել
աւերակները,
կբ
պիտի
զեն
անբարտա1լները,
կը
ապրելու
ուբաիսութիւնր
:
^
Հ ւ ^
, ուր
ժ ո գ ո վ ռ ւ բ դ
մը
կորսուէբ
, Հայուն
շինարար
կամքր
կը
սլաՀպանէ
ա ւ ա ն դ ո ւ թ
իւննե
բ ը , լեղուն
,մը–
շակռյթին
կենսունակութիւնը
ե լ մանա
-
ւ ա ն գ միութեան
տ ե ւ ա կ ա ն
ձւլտում
մը,
որ
՛լիացում
կը պաաճառէ
» :
Պ • Լ ա ֆ է
աււաքին
օտարը
չէ ,ռր
կը
Հիա–
նայ
մեր
շինարար
կամ
քին
, ա ւ ա ն դ ո ւ
-
թիւններուն
, լեղուին
ո լ
մ շակո
յ թ ի ն
վյը -
ր ո ՚ յ ։
ԱսլաՀովարար
պիտի
չ ը լ լ ա յ
նաեւ
վերքինբ։
Կը
սպասէինք
անչուչա
, որ
իր
զռլգա
-
ԿՀԻ՚^Ը
ընելէ
ե տ ք
պատգամ
մը
ուղղէր
ի
՛֊ "՜ ՚ ,
՜րւօ
^
՚/ /
" ՝
՝ Հ,
ո
.
<
/
,
եբեք
տարիներու
մէք
կարելի
ը լ լ ա յ
գնե
ԴԷՊԻ ԲԱՐՕՐՈԻԹԻՒՆ
•
Աալինկով
Գերագոյն
եոբՀոլրգի
Օ գ ո ս
տ ո ս
ութի
իր ճառին՝
մէք
կը
յայտարարէր
իժէ
«իրենց
ամէնէն
կարեւոր
ճի՛լը
սլէտք
է
ը լ լ ա յ
՛լալիք
երկու
ե ր ե ք աարիներու
լկ
-
թացքին
ստան։սլ
շ ա տ
աւելի
սննգեզէն
ժո–
Գ՚՚վուրգին
եւ
–էՈԼ՚ք
նիւթ
թեթեւ
ճարտա
-
րաբուեսաին
Համւսր
: Պ է ա ք է գ ա ր կ
տ ա լ
երկրագռրհութեան
նոբ
ճ ի գ ո վ
մըեւ
ւլօրա–
ցնել
կսկսողները»։
Ոսկ
Պ •1Սրուշշել
կ՝ար–
ձ ա գ ա ն դ է ր Աեպա
.
Զ ի ն
• -—-
« Տ ն տ ե ս ա կ ա ն
ամէնէն
կենսական
ճիգը
պէտք
է
ԲԼՍ"
յ
)
շարունակելով
Հանգերձ
գ ե ր տ գ ս յ ն
^ավավ
զարգացնել
հանր
ճարաա
րար
ռ ւ ե ս տ
ը
,
ս տ ա ն ա լ
արադ
սլացք
եր կրա
գ ռ ր
-
հռւթեան
բոլոր
ճիւղերուն
մէք
ե լ զ գ ա
լա
պ է ս
աւելցնել
երկու
ե ր ե ք տարիներու
մէք
երկրին
սննգական
նիւթերը»
;
՜Պ՛
Ա-Միկոյեան
իր
կար՚լին
Հոկտ.
Ոին
Կը լեչաէբ
,
« Պ է ա ք
է որ գտկք
երկու
մ ե զ ի ։
Պաաւլա՞մ
• • . Հ ա ւ ա ն ա բ ա բ
ոլիտի
բ–
սէր
ինքն
ալ
մեր
երէց
ընկերներէն
մէկուն
պէս.
«Պատղ՚սմը
դուք
ձեր
մէքը
՚ինտռե
-
ցէք
եւ ոչ թէ
ձեզմէ
գ ո ւ բ ս »
;
Բայց
մ օ տ ա ւ ո ր ա պ է ս
սլատզամի
մր
ուժը
ունի
Պ ՛
Լ՚ոֆէի
ուղերձին
՛Լեր
քին
մասը
.
«
Համերաչխութեան
կորՀիլ
է ,
որ
կրնաք
անեղհ
պաՀել
ձեր
Հ ո գ ե կ ա ն
ե լ
ֆի–
ւլի ք ա կ ա ն
ժ–աււանգ.ութիւնր
; Օ ա գ թ ա ն ա կ
-
ներբ
կը
հնին
Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն
ուժէն,
ի"կ
Հաւաքաքլան
ուժը
կբ
հ ն ի միութե՛նէն
:
Ա–
Հա
թէ
ինչու
կ՚բսեմ
•
՚^Ի՚"ՅԷՔ
1
չ՚"գկ՚"~
սլեցէք
ձեր
ճի՛լերը,
ստեգհելսվ
ձեր
ու
֊
ժեըուն
գ ա կ ա կցո
ւթիւնբ
:
Ա իա
յ ն
ա
յ ս
կել՚սլսւէ
ւգիտի
կրնաք
սլաՀե
լ ձեր
մչակոյ–
թլկ
ու
աբժանիքներբ»
Հանգ՝)
:
Շն՚ւէՀտկալ
ենք
մ եզի
տ բուահ
ա
յ ս
գ տ ս ի ն
Համաբ
^
Որ
պատգամի
մը
ուժբ
ունի
իրօք
:
Աենք
ալ քատագովահ
ենք
միշա
Հ ա ւ ա
-
ք ա կ ա ն
ուժին
, «ուժերու
դակա/լցռլ
—
թ ե ա ն »
ղոբհահ
Ոլ գորհե լիք
Հրաշքը
ժո
-
ղոէիոլ
բ ՚ լ ն ե բու
կեանքին
մէք։
Հ ա մ ա ձ ա կ
ենք
Պ ՛
Լ՚"ֆէի
եղբակացոլ
-
թեան
՚ «ԱշիսարՀբ
պէտք
ունի
իւբաքան
-
չիւբ
ժս՚լուիուրգի
յատկութեանց
; Պ ա Հ ե –
ք՛՛՛ի
ձե
լ իննե
լ՛բ՝
՛քեգի
օւլտակար
կ՚ըլլաք»
։
Այս
գ ա ս ը
ո ւ գ գ ո ւ ա հ
է անոնց
մանա
—
I
ա՛հ
ւլ
, ոբոնք
կ՚ուրանան
մեր
յատ1լռլ
-
թիւննե
բը
ե լ կ^ ու զեն
օտա րէն
առնե լ ,
ինչ
որ
մեբ
«ահռլ»ին
մէք
սերմանուահ
է ա
-
ռատօբէն
, ՛քեբ
Հայրերուն
Ու
ն ա խ ա Հ ա
յ
-
րերուն
ճի՛լովն
ու
քր ա ինքո
վբ
:
Ան
՛լամ
մ բ
եւս
կ ո ր Հ ա կ ա
լ ենք
ա ս ՛զե
-
ամէն
քաղաքի
եւ գիւղական
ամէն
շբքանի
մէք
ամէն
ա ե ս ա կ
անՀրաժեչտ
ա պ ր ա ն ք
•
« Լբ
Մ ոնտ
»ի
ռ ո ւ ս ա ղ է տ
ա շ խ ա տ ա կ ի
-
ցը
, Ա ն ա ռ է
Փիէռ
այս
ճառերէն
կԴզրա
-
կացնէ
թէ
անոնք
խորՀրգային
ք ա ղ ա ք ա
-
ցիներուն
էլըսեն
«ԳժգոՀ
է ք այսօր
, ե լ
իրաւունք
ունւիք
։ Ա ն բ ա ւ ա ր ա ր
է ձեր
ս ր -
նունղբ,
լաւ
Հ ա գ ո ւ ս տ
ե լ ք լ օ չ ի ՚ կ
չ ՚ ՚ ւ ն ի ք ,
սակա
յ ն կառավարութիւնը
եւ
կռւսակցռւ
թիւնր
մեհ
ճ ի գ մը
սլիտի
վւռրձեն
,
ռրպէս
զ ի փոխուի
ա
յ ս
կացութիւնը
,
19օօ/»&
կամ
1Ցօ6/՛^
գ՛՛Հ
սլիտի
ըլլաք
եւ
ա ռ ա տ ո ւ թ ե ա ն
՛քէք
պիտի
ասլրիք
» :
ճ՛ս
՛ւե
բուն
ե լ քլառա
էէա բ ա կ ա ն
Հրամ
ա
-
նադիրներուն
մէք–,
թեթեւ
ճ ա ր ա ա ր ա ր
֊
ռւե՚ւտէյ
ե լ սննգական
նիւթերու
Համար
ա–
նոնք
որոշ
թիւեր
տուին
, էՍ ՚
Մ
իութեան
ժռղոփռւբդր
Համռղելռւ
Համար
; 1951
195Ց
Հնգամեայ
հրաղիբբ
Հետեւեալ
սլատ–
կերը
կր
ներկայացնէ
^Արտադրութիւնը
ն ա խ ա տ ե ս ռ ւ ա հ
է
թոնի
փրայ)
»
1953ին միս 2550000, 1956ին 3^ միլիոն ,
,1953ին խոզեգէն 850-000, 1956ին մէկ
մի
լիոն, 1953ին կարագ 560-000, 1956ին 600
աակա^
Ֆ ր ա ն ս ա
յ ի ասպետական
զաւկին՝
էր
աաք,
սրտաղէն
րառերուն
Համար
։
Միայն
մենք
ենք,
ոբ
չենք
զէտեր,
թէ
էնչ
է մեր
արժէքը
աչէռսրՀԷ
մեհ
" ւ
՚ ի ՚ ո ք ր
ա՚լւլեբուն
մէք :
թ հ րեւս
գ է ա ե ն ք , բ այ ց
մոո
ցահ
ենք
:
ԵԼ
Ֆ
ր ա ն ս ա ց է
մը սլէտք
էբ
յ է թ ՚ ց ն է
ր
մեոի
ցօնքը
ՕՏԱՐ
Լ՚ՋԵՐ
ՃՇՄԱՐ8ԱԻ0ՍԸ
ԵԻ ՍՏԱԻՕՍԸ
•
(ք^. եւ վերջին մաս)
Ե"
քեղ
առաքնորգել
չեմ
կրնար,
ը ֊
սալ
ու
Հ ե ռ ա ց ա ւ : կո
յ ր ը
կերաւ
Հացը
եւ
խաբիսափ՚ելոփ
էնկաւ
ճամբայ։
«Ր՚եբեւս
,
կբ
մտահէբ
, կբ
յաքռգէմ՜
գիւղ"
գ ա ռ ն ա լ »
։
Ե ր կ ա ր
քալեց,
մռլորեցալ
ճամբան
եւ
չէբ
՛լիտեր
այկւս,
թէ
ուր
պիտի
երթար։
Ա գ օ թ ե ց
ու
խ ն գ ր ե ց
Աստուհմէ
գինքՐ
չ լ ք ե լ ։
Եւ
ա Հ ա
անհանօթ
ձայն
մբ
լսեց,
որ
կբսէբ
.
Գէ"էԻ՛
ա ք
գաբձիր,
անտառին
մէք
կ ա բ կ ա չ ա Հ ո ս
աղբէւբէ
մբ պէտէ
Հ ա ն գ է
-
ոլէս։
Ա յ գ
ազբէւրէն
քուրաէր
լուացուէ
եւ
պէաէ
՚ է ե ր ա գ տ ն ե ս
տեսռղութէէնգ
։
Ան ~~
տ ա ռ է ն
մէք
Հսկայ
կակէ
մը էղէտէ
տես
֊
նես,
բարձրացէր
անոբ
փրայ
եւ
գ է չ ե ր Ր
Հոն
անցոլր
։
Կոյրբ
դէսլի
ա ք քակց.
գ ժ ո ւ ա ր ա ւ
Հա
-
սալ
անտառ
ե լ նրբուղիի
մբ
Հետեւելոփ
գտաւ
կ ա բ կ ա չ ա Հ ո ս
ագբիլրբ
:
Ա՚իերով
քուբ
ա ռ ա ւ
եւ
կռպերբ
լուաց
,
վերագտաւ
իր
տեսռզոլթիւնը
• Փ ա ռ ք տ ո ւ ա ւ Ա ս տ ո ւ
՜
^ "
յ
ել,
չուրքը
նայելով.
Հսկայ
կ ա կ ի
մը
տ ե ս ա ւ , ռրուն
ստորոտի
խոտերը
կռխկռ–
ա ե ր
ե լ Հ ո կ ալ
վւորփրեր
էին։
Բարձրա
-
ցալ
հառին
փրայ
ե լ ղիշերուան
ս պ ա ս ե ց
։
Երբ
մութբ
կոիսեց
, չար
ոզինեբբ
կաղնիին
ս տ ո ր ո տ բ
Հաւաքուեցան
եւ
սկսան
՛զար
-
ձենալ
իրենց
շ ա Հ ա ա ա կութիւններ
ո վ
ու
պ ա տ մ ե լ
իրենց
ղռբհահ
չ"՚րէքները։
Գե
-
ւեբէն
մէն
ըսաւ.
Գեզանէ
էշխանռւՀէէն
մօտն
եմ •
տասբ
տարէէ
ի փէր
կբ
չարչարեմ
զայն
ա–
մէն
միքոցով։
կ՛ու
զեն
՛կս
վ ա ա բ ե լ
պալա
տէն
, բ ՚ ս յ ց
ոչ
ոք
կրնայ
յաղթել
ինհի
։
կրնայ
յ ա ՚ լ թ ե լ
այն
մարդը
միայն,
ռր
յա
քոզի
մ օտակա
յ քաղաքի
մ եհ
վաճառակա
նին
քռվէն
Աստուահամօր
պ ա տ կ ե ր ը
ա ռ
-
նել
ե լ իշխանուՀիին
ա ա լ
;
Ա ռ ա ո ւ ա ն
, երբ
ր ՚ ՚ լ ո բ
չար
ոզինեբբ
ցր
-
ուեցան
, պ ա ր կ ե չ ա
ռ լ ճչմաբա՜ախօս
ւքար–
դբ
հաււէն
՛էս՛ր
իքաւ
ե լ մօտակայ
ք ա ղ ա
-
քը
է կ ա ց վ ա ճ ա ռ ա կ ա ն բ
փնտռելու
։
Հյ
աա
Հարցուց
, փ ն տ ռ ե ց
ե լ էէերքապէս
ղ ա տ ւ
զայն,
էբբել՚հառայ
մ տ ա ւ
անոր
քոփ
աշ—
խ ա տ ե լ ռ ւ
;
Ամբոզք
տարէ
մը պատրաստ
եմ
ձրէ
ձեր
քոփ
աշխատելու
,
եթէ
է ւ ո ս տ ա ն ա ք
Աստսւահամօր
սլատկե
բբ
էնհէ՛
տ ա լ
:
Վ ա ճ ա ռ ա կ ա ն ը
Հաւանեցաւ
; Բ ա բ է
գիւ
-
ւլացին
Հալատաբմօրէն
հ ա ռ ա
յեց
: Ոշ
գի
՜
շեր
բ
եւ
ոչ
ալ
ցերեկբ
Հանգիստ
1լ բնէ
ր
,
ա յնքան
եռանղ
կբ
գնէ
ր էր
գորհէւն
մ էք
:
Երբ
տարէն
վերքւսցաւ,
էբ
Հաչէւբ
էսնգ
-
բեց
։
Բ ա ր ե կ ա մ
ս ,
բսալ
փ ա ճ ա ռ ա կ ա ն ը
,
թէեւ
չատ
գոՀ
եմ ա շ փ ս ա տ ա ն ք է գ
, բայց
կբ
ցաւէմ
պատկեբբ
քեղէւ
չկրնալ
աալռւս
:
Կը
նա է՛ բնտ
րեմ
դրամ
փ ճ ա րե
լ
;
—
Րլ,
ղ ր " ՚ մ
կ մ
ուղեբ
, տուր
էնհէ
էնչ
որ
.–ւրքչահ
էէնք
:
Ե թ է
ա յ գ պ է ս
է, տարէ
մը եւս
հ ա ռ ա
յ է
եւ սլատկերը
կ ո ւ տ ա մ
:
Հարկ
էբ տ ե ղ է
տ ա լ
։ Գէլզացէն
փաճա
-
ռ ա կ ա ն
էն
մօտ
մնաց
տարէ
մը եւս,
առաք
ռւան
պ է ս
Հաւաաարմօբէն
հառայելով
։
Երբ
տ ա ր է ն
լրացաւ
էր
խոստում բ
էլատա–
րելու
.
Ե ս
որոչահ
եմ
դ ր ա մ
փճարել
քեղի
,
րսաւ
, բ ա
յ ց
ե թ է
կ՚ռւղես
անպատճառ
պատկեր
բ
ունենալ,
տարէ
մբ եւս պէտք
է
ծ ա ռ ա յ ե ս
յ
Գժուար
էբ
դ է մ ա գ բ ե լ
Հարուստ
ե լ ազ
-
գ ե ց է կ փաճառականէէ
մ բ ։ Գէւզացէն
պար–
տ ա ւ ռ բուեց ա ւ
Հաւանէ
լ ։ Տ ա ր է
մ բ
եւս
մբ–
ե ա ց
եւ
ն ո յ ն եււանդոփ
հ ա ռ ա
յեց
:
Երր՚՚րգ
տսւրուան
փերքը
, փ ա ճ ա ռ ա կ ա ն ը
պ ա տ է ն
՛էա ր ա ռ ա ւ Աստուահամօր
պ ա տ կ ե ր ը
,
՚ ո ը –
ւաւ
գ է ՚ ւ ղ ՚ " ց է ի ն
եւ ըսաւ
՚
– Ա , Հ ա , ր՚սրէ՛
մ ա ր դ ,
քեղի
կ ո ւ տ ա մ
այս
պ ա տ կ ե ր ը
էւբբեւ
փարձք
քու
երեք
տար
-
ուան
ա չ է ս ա ա ա ն ք է ՚ գ
, թող
Ա ս ա ո ւ ա հ
պա
Հ Է
քեզ
եէ. փափաքներղ.
1 լ ա ա ա ր է
:
Գիւղացին
ա ռ ա ւ
Ա ս ա ո ւ ա հ ա մ օ ր
պաա
-
կերը
ե լ անմէ՛քասլէս
դնաց
այն
երկիրը
,
ուր
չար
ոգին
կը
նեղէբ
գեղանի
իչխանու–
Հէն
։ Ե բկ՚սբ
ք ա
լեց
եւ.
մ
ա
յրաքաղաք
Հա
սալ
. ո ւ ՚ լ ՚ լ ա կի պալատ
ղնաց
:
Ե կ ա հ
եմ
գե՚լանի
իշէսանսւՀին
բժշ
-
կելու
, ըսաւ
:
Հ
–Ոսկռյն
ա ր ք ա յ ա կ ա ն
յարկաբաժին
ա
-
ռաքնո
բգեցէւն
ղինք
ե լ ցռ
յ ց
տուին
գրմ
- 1
բ ա է ս տ
է։շէսանուՀ
է՛ն : Աման
մբ
ք ՚ ՚ ՚ ֊ ր
"ւղեց
,՝\
Ա ս ա ո ւ ա հ ա մ
օբ
պատկեբբ
եբեք
ա ն դ ա մ
մէսբճեց
քուբին
մէք
ե
իշէսանոլՀիին
պատ
ուիրեց
ա յ գ
քուրոէէ
լուացռլիլ։
Լուացոլե–
էուն
պ է ս
,
չ ՚ ս բ
ո՛ւին
մ րրէ՚կէ՛
մը
նմ
ան
դ՚ււրս
ե կ ա ւ
իշխանուՀիին
մարմնէն
եւ
ա ն յ ա յ տ ա գ ա ւ
; Հիւանգռլթիւնը
անցահ
էր
•
՚ լ ե ղ ս ՚ ն ի
ադՀիկբ
փ ե ր ա գ տ տ լ
իր
տ ռ ո ղ –
քռէմիւնը
:
ք՚ք՚ազաւորն
ու
թազուՀԷ՚ն
շ ա ա
ռւրաէսա–
ո՛՛՛ն
ե լ չէին
ղիտեր
ինչպէս
էէա
ր ձ ա ա ր
են
«րժիշկ»ը
: Տիտղոսներ
, կալուահնեբ
, լե
-
ցուն
թոշակ
խ ո ս տ ա ց ա ն
:
Ոշ , պ ա ա ա ս է ս ա ն ե ց
պ ա ր կ ե շ տ
գիւղա
ցին
,ես
ւէարձատրռւթիւն
կ մ
ուզեր
,
ոչ
մէկ
րանէ՛
պէտք
ունիմ
։
Բա՛ւէ,
է՛է
ան
իմ կեանքս
՚է՚բկեց
, ը -
սալ
իշէսէսնոլՀին
^ իր
կեանքի
լձւկերուՀին
գէսէէնալ
կ՚էէւզեմ
%
թազաւքբն
ու
թագուՀին
իբենց
Հալա
-
նէէէ թիւնը
տուին
: Հաբսնէ՚քը
կէստարուե
-
ց ա ւ
;
Այն
օրէն
պ ա ր կ ե շ տ
ղիլղացէւն
պ ա լ ա տ ի ն
մէք
ա պ ր ե ց ա ւ , գ ե ղ ե ց է կ
զլէեստներ
Հաւլաւ.
եւ
թ ա գ ա ւ ո ր ի ն
սեղանէն
ճաշեց
:
Ա տ ե ն
մը ետք,
թ ա գ ա ւ ո ր ի ն
ու
թ ա գ ո ւ
Հիին
ըսաւ
՚
Լ^՚՚յԼ
աո՚-էքէ
խնգրեմ,
որ իմ
Հայրե–
ն ի
երկիրս
է է ե ր ա գ ա ռ ն ա մ
, հեբուկ
մայրս
տեսնել
կ ՚ ո ւ ՚ լ ե մ
։
Ե ս
ալ
կէէւգամ
, ըսաւ
գեւլանի
իշխա
նուՀին
, մա
յրդ
ալ
անպատճսէււ
քեւլի
պէ"
բարի
՛ ւ ւ ճշմաբտաէսօս
մէկն
է
յ
Երկու֊քբ
մէ՛ասէ՛ն
ճամբայ
ելան։
Ջիեբը,
կւսէէքը
, ամէն
ինչ
թաւլաւորին
կը
էւլսէա
-
կանէէն
: Ե ր կ ա ր
ճամբռրգեցին
ե լ Հան
-
գ ի պ ե ց տ ն ս տ ա խ օ ս
խ ա ր ե ր ա
յ է ն
: թագտ
-
ււէրին
էէէեսան
տ ե ս ա ւ , կառքը
կեցուց
եւ
ըսաւ
•
Բ ա ր ե ւ , բ ա ր ե կ ա մ
։ ճանչցա՞
ր
՛կս
՝
Կը
յԻԺ՞">
՛Ղ՛Ր
Կ՝ւ
"ԷԻՐ^
թէ
աշխարՀիս
՛ԼՐ
՛"
յ Լ""՜ ա պ ր ե լու
Համար
էէէնՀ
բ ա ժ ե շտ
է
ստել,
կեզհել
ե լ ք ^ ն ի լ ։ Ր ա ր ե կ ա մ ս
էիր
,
բայց
չէսզճտՀաբեցաբ
պատաււ
մբ
Հացի
Համար
աչքեբս
փռբելու
:
(ցորամանկը
ւէաիէցաւ
ե լ
շփւոթութեան
մատնուեցաւ
:
^ Ի
՚էաէսնար
, ըսէսլ
թաւլաւռբէ
փւե
-
սան.
քեզէ
գ է մ ես
ոխ
չունէմ
: Ո ւ ր ա խ
եմ
մ էւա
յ ն
,ռ
ր
ճչմ
արտութէւն՚ը
յաղթանակեց
:
Ալ
անոր
սլատմեց
էր
ւլլէսուն
եկահները։
հւա բ ե
րան
ուչաղրութեամ
բ
մ տ է կ
բրաւ
եւ
մտահե
ց
էնքն
ալ անտաււ
երթալ
կաբկա
-
չուն
աւլբէլրէն
մօա։
«Թեբեւս
, կը
մտա
հէբ.
Հոն
կը
սոբւէէէմ
եբքանէկ
դառնալու
մէ՚քոցր»
։
Անէոէսռ
ղնաց
, գտաւ
/լարկաչռւն
ա գ
-
բէւրը։
Բ ա ր ձ ր ա ց ա ւ
կա՚կիի
հառին
փրայ,
ե լ
ւլիշեբոլան
ս պ ա ս ե ց ։
ճ ի չ գ
՚լէչեբին,
չւսր
ոգիները
եկան
, հառին
ստորոտը
Հա
ւաքուեցան
, նչմարեցին
էսաբեբան
, որ զ ի
րենք
մտիկ
կ՝բնէր,
փ ա ր
առին
հառէն
եւ.
կէոոբ
կտոր
ըրին
:
Թ ա ր գ մ ՛
Հ.
ԱՄԻՐԵԱՆ
( Ռ ո ւ ս –
հէքեաթ)
Fonds A.R.A.M
