HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 382

« 8 Ա Ռ Ա Ջ 1^
Ո Ր Ո Շ Ո Ի Մ Մ Ը
Ագքււղսւավսէն կ ա ռ ա ւ է ա րութ էւն լչ որո -
շում մ ր ա ո ւ ա ւ ե գ է ս չ ա ա Հ պ ա ա ա կ ո ւ թ է ւ ն
նոր սաացահ՜ Հա յերու մ ասին , ռրոնք սւի–
տի կրնան թ ե մ ա կ ա ն Ժողռ՚էներու րնարու–
թեանց մ ասնակց ի լ , ա ռ ա ն ց սպասելու , որ
օրէնքոփ ն ա խ ա ա ե ս ո ւ ա ք է Հինգ ա ա ր ռ ւ ա ն
շրքանր լրանայ %
Անմ ի քասլէս յա յտնենք , թէ այս որո -
շռւմր ա ն գ ա մ մր եւս կ՚ապացուցանէ ներ -
կայ կ ա ռ ա փ ա ր ո ւ թ ե ա ն բ ա ր ե ա ց ա կ ա մ փ ե -
րաբերումր գէ՚՚էի Հ " ՚ յ ե ր ր ւ եբկրորգ այն
կարեւո րութիւնբ , գ՛՛ր կուտան իշէսանու–
թէււններբ ապաՀոփելու Համար Հայե -
րուն մ-ոգոփրղական քուէարկութեամ բ եւ
օրէնքոփ նաէսատեսոլահ՜ թ ե մ ա կ ա ն մո ֊
գոէէնե րու ք կ տ րութ իւնբ ԳաՀիրէի եւ Ա -
ղեքսանգբիռյ մէք :
Բանի մբ տ ա ր ի է ի փեր առկախ կբ մր ~
նար ու կբ ք՛աշքշուէր այս խնգիրբ , բայց
յ ե ղ ա փ ո խ ա կ ա ն կառափա րութիւն բ ֊ ինչ­
պ է ս իր րոլոր գ ռ րհ՜ե րուն մէք ե գ ա լ ս։ ր–
գ ա ր ա մ ի տ ե լ փ & ռ ա կ ա ն , տ ա լ ո փ ւէերոյիչ­
եալ որռշումբ :
Հարցին էութիւնր բ ա ց ա տ ր ե լ ո ւ Համար՝
յ ե տ ա գ ա ր ձ ակնարկ մբ է
Ե գ փ պ տ ո ս ի Հա յ ե կ ե գ ե ց ա կ ա ն կ ա գ մ ա -
կե ր պ ո ւթ ի ւ ն ր անցեալին ե ն թ ա կ ա յ էր
Պոլսոյ Պ ատր իա ր ք ա րան ի ն ե լ կր կառա -
վարուէր Ա ղ գ ՛ Ա ա Հ մ ա ն ա գ ր ռ լ թ ե ա մ բ :
Եւրոսլական պատե րագմին Հ ե տ ե ւան քով ,
Պ ա ա ր ի ա ր ք ա րանի յարարերութիւնները
խ գ ո ւ ե ց ա ն ա ր տ տ ս ա Հ մ ա ն ի Հետ , Ի՛՛Կ "՚ ՜
ւելի ուչ կ գ ի պ տ ո ս , ս տ ա ն ա լ ո վ իր անկա.
խութիւնբ , Հաս1լնալի է որ այս երկրի
էւչխանութէւններր պիտի ուղէին մեր Հա.
մայնքի աչէսարՀական մասին կաղմակեր -
պումբ ն ե ր գ ա կ ա կ ե / երկրի օրէն^ւերռւն
Հետ :
Գ ժ բ ա է ս ա ա բ ա ր , երկար տարիներ ան–
տ ա ր բ ե ր գ տ ն ո ւ ե ց ա ն Ե գ ի պ ա ո ս ի Հայ գ ա -
գութ ի ն ե կ ե ղ ե ց ա կ ա ն ու ա չէսա րՀական
վարի^ւերը 1 Ջռւնէինք կառավա ր ութենէն •
վ ա ւ ե ր ա ց ո ւ ա ծ կաղմ ա կ ա ն կ ա ն ռ ն ա գ ր ո ւ -
թ ի լ ն մը :
Ա ն ց ա ծ պ ա տ ե բ ա ղ մ քէ բնթացքին է , որ
ԳաՀիրէի ե լ Աղէքսանղրիոյ Բ՝եմա կաննե.
բու Համ ա գ ո ւ մ արէն բնտրուած յանձնա -
խում բ մբ պատ ր ա ս տ ե ց կանոնագրութիւն
մբ , եւ երկար ա շ խ ա տ ա ն ^ ^ ե ր է ե տ ք կա -
ռավաբութիւնբ սկղբունքով տ ո ւ ա ւ իր
^ամ ամ տոլթիւ1։ բ , յտնձնտ ր ա րե լով կարգ
մբ վւուիոէսութիւննեբ , որոնց մէք կ ա ր ե -
լորն էր , րնտրելոլ ե լ բնտրուե լռ ւ իրա -
ւունք ունենա լու Համար , ե ղ է ւ պ տ ա Հ պ ա -
տակ ը լ լ ՛ " լ ը ՝•
Բայց եգիպտաՀպատակ Հայերու թ Է՚՚֊Ա
մեծ չէբ : Այս կացութեան ա ն գ բ ա գ ա ր -
ձան իչխանռլթիլններբ , ռրոնք սկսան րն­
թ ա ց ք տ ա լ ե գ ի պ տ ա Հ պ ա տ ա կ ս ւ թ ե ա ն Հա -
մար գէ՚մում կ ա տ ա ր ո ղ Հայերուն , ան -
շուշտ եթէ լրացնէին օրէնքի պ ա Հ ա ն ք ա ծ
պա յ մ աններբ ;
Բանէւ մբ տ ա ր ո ւ ա ն բնթացքին Հինգ Հա­
րէ՛ րէ աւելէ՛ Հայեր ս տ ա ց ա ն Հ պ ա ա ա կ ո ւ -
թ ի ւ ն ։ Հասկնալի է, թէ այս պ ա ր ա ղ ա ն
ենթա կանե բուն 1լ ա պ ա Հ ո ՛ է է ր , երկրի տ ն ­
տ ե ս ա կ ա ն ու ք ա ղ ա ք ա կ ա ն կեանքին մէք ,
պարտակտնութիւներոլ կարգին նաեւ ի ֊
բաւունքնե բ :
Պ՚սաերսէղմբ աւարտած էր, պիաի կա -
տ ա ր ո ւ է ր թեմ ա կ ա ն ժողովի լնարութիէնւ
Ա գ ե ք ս ա ն գ ր ի ո յ մէք, երբ ա ր տ ա ք ի ն միքա–
մտութիւններ մեր ՚լաղռւթի ղոբծերէն
նե բս , ձախոգեցուցին ա յգ լկաբութիէՖ -
ները։ Ղքալ նստելու պատրաստուած նեբ -
գաղթոգներբ ոլղեցին մ ա ս ն ա կից գաբձնել
ընաբռւթիւննեբուն : Ջենք ուղեբ մանրա -
մասնել ա յ գ գ է պ ք ե բ բ , ոբոնց Հետեւան -
քո՚է քանի մը անւլամ յ ե տ ա ձ գ ո ւ ե ց ա ն թ ե -
մականէ՛ ընտբոլթիւննեբը ԳաՀիրէի ե լ Ա—
ղեքսանգրիոյ մէք ;
Հաղիւ գագրած էին ա ր տ ա ք ի ն միքամբ–
տութիւններբ , այս ա ն գ ա մ ուրիշ գ մ ո ւ ա –
րութիւն մը, չենք գէւտեր որու կողմէ ,
մէքտեղ նեաուեցաւ։ Ե ղ ի պ տ ա Հ պ ա տ ա կ ո ւ –
թիւն Հ ր ո վ ա ր տ ա կ ո վ ս տ ա ց ո ղ Հայեբբ Հ ի ն ղ
տ ա ր ի սսլասելու էին կարենալ մ ասնակցե–
լու Համար ա յ գ րնա բութ էււննե րոէնւ : Ւբա—
կանութեան մէք , ՚ " յ գ արգելքբ Ե՚ք է՚՚ղառ–
սի պետական լկտր ութ իւննե բուն կբ վե -
բ ա բ ե ր է բ , բայց Հարցբ եբբ գ ն ա ց Պետա -
կան ԽորՀուբգին , այ ս ՚էերքինը է.Կե ՚Ս՛"՛՜
վճիռ արձակել ի ն սլաս ա քս ւէա րկու -
թեանց մասնակցութեան ե լ պ է ա ք տ ե ս ա ւ
նոբ օրէնսգբութեամբ մր յօղուած\.Օը վւո–
էսել ի նսլաստ մեր պաշտպանած տեսակէ–
տէւն : Գ ժ բ ա է ս տ ա բ ա ր նախորղ կառավա -
րութեան օրով, մեղի Համաբ անՀասկնալի
պատճառնե բով շա րունակ ձղձղուե ց ա ւ
այս Հարցին կարղաղբութէււնը , ոբ Համա–
պատասէսան էր Հա / գաղութին , նո յնպէս
Ե՚լէ՚պաոսի շաՀերուն :
Ն ա խ ա ր ա ր ա ց էսռբՀուբղի նո ր ո բո շումբ
կուգայ փեբցնել վերքէն արգելքբ, որ կար
ձեռնարկելու Համար Հայ Համայնքէ՛ թ ե -
մական ժալոփնեբու խ տ ր ո ւ թ ե ա ն
Ըմրռնելոլ Համար, թէ ինչքան բ ա բ ե -
պատե Հ եւ օգտակար կաբգ ա գ ր ութիւն
մրն է եղածբ, անմիքապէս բսենք, որ Գա–
Հիրէի Թ ե մ ա կ ա ն ժողոփյլ մեծ գմ-ուաբռլ–
թեամբ գ ո ւ մ ա ր ե ց իր փեբք էն նէւստեբբ։
Անգամներէն մէկբ (Հիւանգ) եթէ ղոՀո -
ղութիւն յանձն առած էրլէա ր ներկա յ ղտ.
նուելու, չէինք ունենար թ ե մ ա կ ա ն , "Բա­
ղ ա ք ա կ ա ն ժողոփի կանոնաւոր Հ ա մ ա բ ա -
տուութէ՚ւն եւ նոբ Բ ա ղ ա ք . մողոփի բնտ -
ՆԻՒԹԵՐ Պ Ա Տ Մ Ո Ւ Թ Ե Ա Ն Հ Ա Մ Ա Ր
ՍԷՅԴՈՅԻ
ԵՈ-ԵՐԱԿԱՆ Վ-ԱխճԱՆԸ
•
Խ Մ Բ Վհրջին մասն է այս յօդսսա -
ծաշայւքի մը ոը ճրատարակուեցաւ֊ Սեպտ՛
1 7 - 2 4 :
Այղ օրերուն Գէորգի եւ %ասբմ բէկի
բ ա ր ե կ ա մ ութեան լ ա ւ ա գ ո յ ն օրերն է է՛ն Հ
Այգ. կռուին, գիւղի թալանբ ամբողքապէս
Խոյթեցինեբ Լ*Լասբմի աչիբէթէն) ՛լրա -
ւեցին : Հքատերոլ կարծիքով , Ղ,ասըմ բէկ
գ ր ա ւ ա ծ թալանըւղիտի վ ե ր ա գ ա ր ձ ն է ր ։Ուլ
մ ը անղամ ետ չե կ ա ւ յ
Ասոր վրայ կ՚աւելնային ն ո յ ն տ ա ր ո ւ ա ն
աշնան վեր քեբր , Խասբմ բէկԻ ւլո լամ
Խ լո յ ի սխրագործռւթիւնները : Հ ե ծ ա ծ
՚Լասբմ բէկի ձ ի ն , գինուած անոբ ղէնքե -
բով, կը մտնէր Խարսայ Բ ա ւ ա Մարղարի
տունը։ Ուտել խմելէ ՚էերք , բզիկ բղիկ կը
սպաննէ բ 80 տ ա ր ե կ ա ն ծերունի Ա ա ր ղ ա -
րբ, որուն յարկէ՛ն տակ Հէւմնուած էբ %ա– :
սըմ բէկի եւ Գէոբղի բարեկամոլթիլնբ : |
Րէկը լալ գ ի տ է ր , որ այղ տունբ Գաշնակ– \
ցութեան թ ա ք ս ա ո ց ն էր ուր , կբ ղաբբ — յ
նուէր եւ կբ ղործաղրոլէ բ տարիներու
ա շէսատանքը ;
Վասըմ բէկ մոռցած չէբ Բ ա ւ ա Ա ա Հ տ կ ի
տարած կռիւը Գրմ ա գ բ ա կ է ւ լան քին ՛էլ՛ա յ
9 ընկերներով 1904^ Մկրագոմի կռուի օ–
բերռւն ^ երբ մարախի նման չորս կողմէն ,
յարձակող խում անի գ է մը ցցուե լուէ քա–
ք ա բ ա ր կռուեցան ե լ զարկին մեծ մասով
իր մարգիկբ, ապաՀովեցին Ակրաղոմի
ռազմիկնեբրւն , Աէյասյի, Ա մ բ ա տ ի , Զու–
լումաթի , Տ է ր Բերռբի եւ ուրիչներռլ թի^
կունքը։ Ւ ՚էեբքոյ անէսն՚սյ ՚լոբծածելով
կը ս պ ա ռ ե ն իրենց ռազմանիւթբ եւ 9 քա­
քեր ն ա Հ ա տ ա կ կ՝իյնան։
Շարունակենք մեր սլաամութիւնբ :
Ն ո յ ն չաբթուն , նոյնԽլօն , ն ո յ ն ձիով ոլ
զէնքերով , օր ցերեկով սպաննեց ն ո յ ն
ղիւղէ՛ Գաւոյի նորընծան , Տ է ր Յարու -
թիւն, եւ Պօղոսի տզան՝ Աուչեզբ :
Անփորձ Աէյգօն, իր երկու անփ՛որձ րն–
կերնեբո ՚է, Զաւէնի ե լ ճնտոյի Հետ^ կ ե բ –
թ ա ր այս գալաճանին քով, նոբ ո ւ խ ա ու
էսոստումներ փնտռելու : Եւ ք ն ա ց ա ծ ա .
աեն կբ սպաննուէ՚ն ՚Լասբմէւ ղալաճանոլ ^
թեամր։ Գէորզի գ ի ա կ ի փոխարէն , Աէյ ^
գոյի, Զաւէնէւ եւ ճնտոյի ղիակներբ փ բ –
ռելով Հրէչբ նեբման էլարմանանար ;
Ռ Ո Ւ Բ կ Ն Ւ Կ Ա Ր Ծ Ւ Բ Ը ԱկՅԳՈՅՒ Մ Ա Ա Ւ Ն
« Աէյգօ Պօղոս Մ ալէստսեան , Ծ շո յ
Առվարինչ ւ լ ի ւ զ է ն : Ա յ գ էսալի մէք կան
մ եծո ւթ իւննե ր որ Հ ա գ ա ր Հաղար գիպլո.
մաւռր ուսումնական արժեն • Աէյղօն սւ -
սոնցմէ էբ , ՛սն ս ո վ ո ր ա կ ա ն մարղ չէր ,
Ա ր տ ա ք ի ն ո վ աչքի կբ ղարնէր իր էսոշոբ
գեզեցիկ ա չ ք ե ր ո վ ^ ոսկբուտ ւլիմագծռվ ,
թիկնաւէտ լ՚սնքքով էսիստ գիմացկուն ու­
մեղ եւ ղիլրաշարմ ։ Րն՚սւո րոլթԼամը
չատ բարի էբ . էսեղճին չգ՚ղչող ,այլ անոր ^
մասին Հողացող։ Ինկածին Հարուած տբ - )
լ ո զ ը նամաբտ էբ անոր աչքին, ն ո յ ն իսկ ՚
զեբի ինկած ոստիկանին պաչտպան էր
Աէյգօն։ Այս տ ե ս ա կ է տ է ն ՝ ան բաբի
^այ քրիստոնեայ էր • 1
Ր ՚ " յ Յ Աէյգօն անողոք էր ցասումի մէք, ՚
րութիւն :
իսկ Ազեքսանգբիոյ մէք Բաղաք. ժողո­
վի սլա շաօն աւխս բութեան շրքանը ^էնգ
տ ա ր ի է ի վեր լրացած է , որովՀետեւ եբ -
կու անղամ՜նեբը Հրաժարած են Թ ե մ ա կ ա ֊
նէւ անգամակցութենէն եւ չեն փ ա փ ա ք ի բ
անոր գումարումը , որպէսղի կարելի բ լ -
լար լ ն գ ռ ւ ն է ՚ լ Բազաք. ժ ո գ ո փ ի եօթը
տ ա ր ռ ւ ա ն նիւթական ու բարոյական գ ո ր -
հ ոէնւէութեան Համ արատ ՛՛լութիւնը եւ
ձեռնարկել նռրէ՛ բետբռլթեան :
Մենք րացԱէսական փեբաբեբռւմ– չունինք
Ա գ ե ք ս ա ն գ ր ի ո յ ներկայ Բաղաք. ժոզո -
վին , ոչ իսկ անոր Հակտւէա կա կ ց ա կ ա ն
երկու անղա՚քնեբուն Հ ա ն գ է պ , րայց մե -
ղ ա գ ր ա ն ք է ղեբծ չ ի կբնաբ մնալ փ ո ք բ ա -
մասնութիւնր , որ անելէյ մ ա տ ն ա ծ է Թ ե -
մականբ։ (,՛՚ Թեւքականբ չէ՛ կրնար նիսա
գում ա ր ե լ :
ԳաՀիրէի թ-եմականին մէք եւս կայ
փ ո ք ր ա մա սն ո ւթի ւ ն մ ր , ս ր շար ունա կե ց
մ ասնակց ի լ ժո ղո փնե ր ո ւ ն , Հ ա կ ա ռ ա կ ա յ ն
իրողութեան որ իրեն Համ ար ռ չ ցան կալի
մարգիկ անցեալին լձւտ բուեցան Բ ա զ ա ֊
քականի անղամ :
Հ ա ր կ ա գ բ ո ւ ե ց ա ն ք յիշեցնել թէ Թեմա -
կան չէր ղումարուեբ քանի, մր մարղոց
քմաՀաճոյքին Հետեւանքոփ։ Ւսկ ՚ ս յ ժ մ Ե–
ղիսլտոսի Հայ ւլաղութի գոբծերր կբ մտ ֊
նեն աւելի օրինաւոր փիճակի մբ ՛քէք։ Ժո–
ղո ՛էբ ղական քուէա բկո ւթեամ բ բնտրուե -
լիք Թեմականի անգամներ պիտէւ գ ա նբս–
ա ա ն ա լ ղործաղիր իշիսանութեան Համ՚" -
րատուութիւնբ եւ Բ ա ղ ա ք ա կ ա ն ժ ՚ ՚ ղ ո վ ^ ՚ ե –
րբ միշտ պատասէսանատոլ պիտէւ մնան
Թեմականի առքեւ։
Ամէն Հայ ^ ամէն է՛ւմբ ա կցո ւթիւն , մոո–
նալով մօտիկ անցեալի ւէէճերր, ամէն
քանք սլիտի թ ա փ է , որպէսղի օրինական
ե լ խ ա ղ ա ղ պա յ մաններու մ էք Ե գ է ՚ պ ա ո ս ի
Հա յ գ ա գ ո ւ թ բ ունենա յ է՛բ գ ո յգ Թեմ ա -
կաննե րբ. Համաձայն նոր կանոնագրռլ -
թեան ա բ տ մ ա գ ր ռ ւ թ ե ա ն ց , է՛նչ որ ցան -
կռւթիւնն է նաել Ե՚լէ՚պտռսէ՛ յեզափւոխա -
կան կալ։ավարութեան :
գ. Լ–
Մ Ո Ռ Ց Ո Ւ Ա Ծ կ Ջ Ե Ր
ՃՆՃՂ.ՈԻԿՆԵՐՈԻ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԸ
Րարին Ա ս տ ո ւ ա ծ ա ն գ ա մ մբ ինքղէւնք
թո չռւննե բու էսում բի մր աււքեւ զտնե լուէ ,
արմանք ՛լա բմանք կբ յայտնէ թէ՝ է՚նչ՚գէո
անոնք երկրէն երկինք անՀուն միքռց մը
ճամբայ կ տ ր ա ծ իրեն կբ նեբկա յանա յէւն :
ճնճղուկներ , ամէնքն ալ Հոգի գոյն փ ո ք –
բէ՛կ ճնճղուկներ , մէկբ մէքեբնէն Համար–
ձակոլթիէնբ 1^ունենա յ իր բութ կտուցին
բ ա ց ո ւ ա ծ ք ո վ բ Հեատքրքբոզ պատճառնե -
բու պատմռւթիէն մբ լկ՛ել ան իրենց յան -.
գուղն փերելքին, որուն տ ե ս ա կ ը , իրաւ որ\
ժայռերու շաՀապին՝ րաւլէին ալ մտքէն՚Հ
չէր անցներ :
^րԿԻ^քԻ ՚ ^րԿրԻ մեծ ստեղծողը « ւ« -
սոնց ի տես » կը թողու վ ե բ ք ա պ է ս ղար -
մանքբ ու պ ա Հ մը իր գութի զգացումին
տ ե ղ կուտայ այն պղտիկ բաներսւն վ ր ՚ ՚ ՚ յ
ակնարկ մը ձղելու վայրկեանին :
Գիտես թէ՝ ես ձեզալ ս տ ե գ ծ ե ց ի ,
ճնճղուկներ , կ՝ըոէ , ձեռքիս կալին գ ա ն -
գ ո ւ տ ծ ո վ ը երբ մ եծ ութիւններ մ ը ծ ր ա -
գրեցի ու նետեցի երկրի վրայ . մնացա -
^ր՝ այն կալէն մանբ, աւելորգ վւշուրներ ,
ձեռքս թօթռւեցի ռւ գ ո ւ ք եղաք։ Ե ս ապա
ինչպէս մտրգռւն , մրքիւնին, ձեզի Համար
ալ կեանքի ա գ ո ւ ո բ , աժան պայմաններ
ա պ ա Հ ո վ ե ց ի . մարգկային բնակարաննե -
բու այն ինչ բարձբութիւններբ ձեր ան — •
մատչելի բոյնեբ է ալ թնչ է ոլզածնիգ •
Հա , ար ալ կար , որ ինչպէս գ ո ւ ք ալ կը
տ ե ս ն ա ք , ձեբ քովեբը մաբգէւկ երբ պա -
ա՚սռ. մը Հացի Համար զ լ ո ւ է ՚ յ ն ի ն ք ա ր է քար
կբ ՚լարնեն ու նո րէն չ պ ա բ ա կ ս ւած անօ -
թաււթիէն մբ կսւլտն , ձերբ ր ա խ ա մը չէ^
որ գ ո ւ ք չ ց ա ն ա ծ կը Հնձէք, անցորղը ճամ­
բան չատ բան կբ թ ա փ է , ղուք կբ մող -
փէք • ՛լ՛ս չտ ի ն երեսբ մ իք ա ա ն ու մարա էսր
կ ա ր , չատ մր անոնցմէ ձեղէւ րաժէւն կ ՝ է ՚ յ -
նա յ չէ՞ , ալ է՚՚^նչ է ուզածնիգ :
Աեբը ուրիչ էսնգրանք է. Տ է ր , կր
պատասխանէ մէկը առաք անցնելոփ , ՛քեր
րոե լիքր շ ա տ կարճ , բայց շ ա տ բանաւոր
է
Ըոէք , չուտ ըսէք, ՚էաէսնամ սէսալ մը
պիտի ՛ոաք երեսիս :
Ջէ , մեզայ իմ լեղոլիս
կ, ու,բեմն , մտիկ պիտի լնեմ :
Մերը գանգատ մըու մեր գեղին տէբ–
տէրին գ է մ միայն. Տ է ր ,նա ան ց ա ծ օր
մեղի այնպէս մը ե բ ե ւ ա ց յանկարծ , որ
մեղ ամէնքս ալ զարմանքի ու զայրոյթի
մէք քարացոլց •
Ջեր գեզին տէ րաէ՛" բ բ , ես ա լ ն մէկբ
բաբէ։ կրօնաւոր մր կբ ճանչնամ սակայն :
Մենք ալ ա յ գ պ է ս . Տ է ր , մենք ալ
բարի գ ր ա ց ի մբ գիտէինք ղինքբ :
֊ Վե՚՚րքը :
Իրիկուայ կոզմբ խ ա չ մբ ձեռքը ժամ
կուղար ^ մենք այն ա տ ե ն սայլակներէն
թ ա փ թ փ ա ծ Հասկեր կը ժողռւըտէինք ճամ­
բուն մէքտեղբ , է՚բիկուայ ճաշերնիս կ՛բ -
նէինք. տ է ր տ է ր ը մեր քռփէն անցնելո՜ւն , \
բան մր նետեց վրանիս , պղտիկ ք ա ր մը ո ւ \
ժամ մտաւ : I
Այն քարուէ թնչ եղաւ ձեզի :
Մեզնէ մէկուն թեւը կ ո ա ր ե ց ա լ ,
խեղճ պղտիկ մը ոբ ինկած տեզը մնաց ո լո­
քեր ու տակ, ու Հիմա մեռաւ կ՛ա՛րելի է :
ՕՀ , գ է չ բան իրաւ ոբ . տ է բ տ է ր ը . , , .
Գէշ.՝ "*– շ""" ալ ցաւալի , Տ է ր , այն՝–
մէկը, որուն ալ լմնցած է բանը, կ՚ըսենք.
Ի ր ըն՚ոանէւքէ՚ն մէկ Հատն էր– երեք էէն
"։նսնք, մէկբ որին փաէսցռւց , միւսը ան­
ժ ա մ ա ն ա կ թռիչք մը փորձեց ու մեռաւ,
այն ւէերքվնն ալ, բայց իբալ ոբ չատ ր ա ­
րի մնացորգ մբ այն վերքինբ, ժամուն
գիժ տէբտէրին ձեռքռփբ լմնցաւ. գութ
Րրէք Տ է ր , գութ բրէք, մենք, պ գ տ ի կ ճնճ­
ղուկներս կբ Հ ա ւ ա տ ա ն ք թէ րարին Ասա -
ուած մեգի ալ կբ խորՀի :
Շատ լաւ , չատ ճչմ ա ր ի տ , ուղած -
նի՛՛՛գ սակայն :
ինչ որ ղուն էլուզես , Տ է ր-
Տէր՚ոէրին ձե՛"ռքբ կտրէի Հրաման մբ
շանթերուն ու էլ բլլար ա յ գ պ է ս :
Ջէ չենք ուզեր այւլպէս
Աչքերբ կուբցնե՚^մ , Հրաման՝ մբ աբ -
ծիւնեբուն ու կ՝բլլա ր ա յ գ պ է ս , անոբ կռ -
պէ։ճներն ան։լամ ւէւռբել տայէ՛ , զոյգ մը
մութ ծակէ։ էէե ր ա ծ էի , ուբ ալ միայ ն մա–
մռւկնեբր բնակէին ;
Այն ա տ ե ն աւելի գէչ. Տէր։
— ինչպէս :
^ " յ ր մր, ռր չ ի տեսներ ^ կրնայ ըլլալ
որ ոտքէ՚ն տակ ուրիշ կեանքեր , ուրիշ
թանկութիւննեբ ալ տրորէ . վերքն ալ ի ՞ ն չ
ըոել անոր, կո քր մը շ ա տ աժան կ ՛ ա ր գ ա -
ր ա ն ա յ :
Ըսել է գ ո ւ ք ձեր մաքինբ ունէ։ք. օն ,
ուրեմն :
ՇնորՀք, Տ է ր ,չնորՀք, Հիմա ա ղ ա -
չելոլ քեղի, որ անմէւքական Հրաման մը
ղրկես գեղին սափրիչին , որ ա՛յն անբաբո յ
տէրտէրին մօրուքն աձ^իլէր ։
Ըսէ., ի ն չ ո ՚ ^ ւ այգպէււ :
— ՈրոփՀետել մենք մինչեք. Հիմա աշ -
խարՀիկ մտրգռւն ներկայոլթենէն միայն
կ ա ս կ ա ծ ն ե ր լկելով կը փախչէինք անոր
Հէնց Հոտը առած Հեռուէն . ծոցը էսաչ կը^
րող կրօնաւորէ մր թնչպէս չարիք սպա -
սել . ա ր գ ՝ քանէ՛ ռր Հ էւմ ՛ււ էսա բուածնե բ ե–
զանք , մենք անոբ մօրուքին կամ գ ր ս ե ր ե -
ւո յ թ ի ն պ ա ա ճ ա ռ ո փ ը մենք ա Հ ա անոր այս
ծպտանքին մեբկացռւմն է որ կ՝ուզենք
քեէկէ : Այս ա ե ս ա կ պ ա տ ի ժ մբ, ասկէ
՚էեբք ա ն գ ա մ մլկ ալ պիտի նորոգէ ր մեր
մէք այն Հ ա ւ ա տ ք ը , թէ տ է բ ա է ր մը. Ա ս -
աուծոյ մարզը, միչտ այն բարի ոլ սռւբբ
մարգն է, ոբ իբ ռաքին աակ ե կ ա ծ մըբ -
քիւնն ալ սլիտի չուզէ տբորել։ Ա ե ր էսբն -
գիրր այսչափ՛ ւքիայն ։
Բաբին Ա ս տ ո ւ ա ծ կբ լսէ ճնճզռլկնե -
բուն , է՚բաւունք կուտւէւյ անոնց , ու ան -
մ էւքապէս Հրաման մբ իրենց իսկ ռւղածէ՚ն
պ է ս , ոբ՝ սափրիչր իբ գործր կատարէ , ու
ճնճղուկներբ անկէ փերք ա յ ն մ էկր ՛ոնմ օ–
բուք ու ա ն փ ա կ ե զ աչիէաբՀական մբ ճանչ–
նալոէէ , անոր Հտնգէպելուն, վայրկենա -
պէ՝^ւ ինքզինքնին ժռզվռաեն ու թեւերնուն
վբայ էլտնուին ։
֊՛ ԱոՈր վրայ, անոնք երկինքէն երկիր
զուարթ ճռուուլիւննեբուէ Հ պ ա ր տ փայրէքք
մբ կ՛լկեն , ու կբ էսռբՀին՝ թէ էւրենց ա -
րելին ու բ ա բիին Համ ա բ ալ բ ա ր ե գ ո ւ թ
Ա ս տ ո ւ ա ծ մը կայ երկինքը։ Երքանիկ ճնճ–
զռլկներ :
Ու կ՚ըսեն, այս գ է պ ք է ն ի վ ե ր մարգիկ
ալ շ ա տ ա ն գ ա մ այն կրօնա կաննե ր ո էն վը–
րայ ըրին, պաՀեցէւն կասկածնէ՚ն ու գը -
տ ա ն թէ անմազ, լերկ փինչ մբ ունին ,
ու գլխլկուն վրայ ալ ծ պ տ ա ն ք բ ամբողքա–
ցնոզ կասկածելի փ ա կ ե ղ բ էր ցռւցաղրեն :
Ր " ՚ յ Ց մենք ալ ի ՞ ն չ պէւտի րսէինք։ Վ ա յ
այն ճնճղուկներռւն , փայ Հէք, միամիտ
ժողսփոլրգին մ ա ն ա ւ ա ն գ , որ անանկնե -
բուն չուբքբ կբ թո֊չկոտէ , ու անոնց
գուրսի կեղե լան քովբ ապտ Հովուած կը
" ՛յ ։ ԹԼԿԱՏԻՆՑՒՆ մ ն
Fonds A.R.A.M