€6 Ա/հԱՋ »
ԵՐԳԻ ԳԱՍԸ
ԿԵԴՐ– Կ.ԱՐԺԱՐԱՆԻՆ ԱԷՋ
Համիաի
օրով,
Կեքէր–
վարժարանի
մէ9
իբրեւ.
երգի
գաս,
աարին
մէկ ա ն գ ա մ կբ
փորձէին
աշավե
բաներուն
սորվե
յ ն ե լ
Աուլթանական
քայլերգբ,
"րպէողի
Ր ա -
մագանի
\՚5ին,
երբ Աուլթանբ
Եբլաբղէն
էյուպ
երթար
,
Մ աբգաբէին
պաա–
մուճանբ
Համբուրելու
,
կամուրքէն
Հ ա ւ ա ն ա կ ա ն
անցահ
ա ա ե ն
ե ր գ ո ւ է բ եւ ա.
նոր
մաաուցոլէբ
թուրքերէնի
ուսուցիչ
Ա.
կուբաիկեանի
կողմէ
ս լ ա ա բ ա ս ա ո ւ ա հ
ու
գ ե ղ ա գ բ ո ւ ա հ
ուղերձ
մ բ :
Հ ա կ ա ռ ա կ
բոլոր
սլաա
ր ա ս ա ո ւ թ իւննե
-
բուն
Աուլթանբ
գաղանօրէն
կբ
ա ե ղ ա -
փոթուէ
ր չ ո գ ե ն ա ւ ա կ ո վ մբ կամ
ուրիշ
մի
քոցներով
եւ մեր
սլաաբասաութիւններբ
Կբլլային
ի պ ա ա ի լ
մայր
թագուՀիին
եւ.
միւս
սլալաաականներուն
, որոնց
Լքեղ՝
կ ա ո քե բուն
լնկե
րացող
ա ւ ա ղ
թիկնասլա
-^
Հ ի ն կբ յանձնուէբ
պ ա ա ր ա ս ա ո ւ ա հ
ու
-1
գերձբ
I
1904^^,
Օրմանեան
պ ա ա ր ի ա բ ք ի
յանձ
-
նառոլթեամբ
, թնամ
ակալութիւնբ
իբ -
րեւ
գպրապեա
եւ կ ե գ ր
. վարժարանի
ե -
բաժչաութեան
ուսուցիչ
Հրաւիրեց
Լ. Չր–
լինկիրեանբ
որ Համբալ
Հանահ
էր Րղմ
ի -
րի եւ Ա ա ա փ ա ղ ա ր ի մէք :
-
Նոբ
ուսուց
իչբ
ա ա ե ն
մ բ
Ունճեան
չո -
գեն
ալայ ի ն բնկեբութեան
մէք իբրել
ք ա ր ^
տոլղաբ
հ ա ռ ա
յահ
Բ/լո՚լով՝
յաճախ
գ ^ պ ի
կ ո վ կ ա ս
ճամբոր
գելու
Հնա
բաւո
բութիլնբ
ունեցահ
էր՚Աքղ
առթիլ
Հ ո յեւ ռուս
ե կ ե
ղեցիներու
մէք բաղմաձայն
պ ա ա ա ր ա ղ ն ե ր
լսելով
անոնցմէ
տպալորուահ՝
ինքն ալ
փորձահ
էր եռաձայն
գաչնալոբել
Հայկ՛
ս լ ա ա ա ր ա գ բ
ե լ ժողովին
վ ա ւ ե ր ա ց ո ւ մ ո վ
երղե
լ աուահ
է ր
Րղմ
իր
ե լ Ա ա ա վ ւ ա ղ ա ր :
Կ ե գ ր ոնա կան վարժարանի
աղոց
մ
էք
չէին
սլակսեր
յարմար
տ ա ր ր ե ր բ
ե ր գ չ ա ֊
խումբ
մբ կաղմելու
Համար։
Շ ա բ ա թ ա -
կան մէկ մամ ե ւ ր ո պ ա կ ա ն
ձայնաղրու
-
թեան
ղաս եւ ամէն
օր, կէսօրուան
ճաչէն
անմ
ի ք ա պ է ս ե տ ք , զբօսանքի
յատկացուահ
պ ա Հ ե բուն
սկսան
ե ռ ա ձ ա
յ ն
պատարաղ
ի
փոբձերբ
, որոնք
ւք եր մէք սաեղհեցին
ո -
րոչ
ողեւո
րութիւն
եւ սէր՝
ղէպի
եւրո
-
պ ա կ ա ն
երամչաութիւնբ
: Շ ա տ ե բ բ
սկսան
յաճա
իսե
լ
Պո
լիս
ա
յցե
լ ո ղ
ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն եւ
ի տ ա լ ա կ ա ն
օ փ ե բ ա
յ ի
խումբերուն
,
կիբա
կի
օրերն
ալ
ււուսական
ղես
ս լ ա ն ա ա ա ն
մ ա ա ո ւ ո բ, քառաձայն
սլաաարագ
լսելու։
1900
Փ ե տ ր ո ւ ա ր Սին,
Հալաթիոյ
Ա.
Լուսաւորիչ
եկեղեցւո
յ մէք կեղր.
վ ա ր ժ ա
րանի
ե ր գ չ ա իսումբբ,
Պոլսոյ
մէք
առաքին
անղամ
բ
բլլալով
բաղմաձայն
կ ՝ ե բ գ է ր
պատարագբ
,
Եւ ընդ ճոգւոյդ ք ուլք - . .
Զեռնարկբ
յաճողահ
էր:
Եկեզեցւոյ
երեք
րաժիններբ
ա յ գ
օբբ
լեցուն
էին անՀամար
բազմութեամբ
:
Օրմանեան
պ ա տ բ ի ա բ ք բ
փ ա փ ա ք ա հ
էր
որ
Պոլսոյ
արուարձաններու
մէք իբ մա -
տուցահ
պատարւսղներուն
մասնակցիկեղ–
րոնականի
ե բ դ չ ա իսում բ բ ։
Այսպէս,
ղբե -
թէ
ամէն
կիրակի
մէկ մէկ գիւղ
կ՚երթա
-
յինք,
մեր ետեւէն
քաչելով
բազմաթիւ
Հ ա ւ ա տ ա ց ե ա լ ն ե ր :
Միքոց
մբն ալ, տ գ է ա եւ գ ժ գ ո Հ
եանէն–
տէ —
տիրացուներ
սկսան
խուլ
պ ա յ ք ա ր
մր
մ ղ ե լ ե ռ ա ձ ա
յ ն ի եւ մ ա ն ա ւ ա ն գ
ե ր գ ե -
Հոնի ղէմ եւ Բիւղանգ
՚Բէչեան
միչա
« Բիւղանգիոն^ով
կբ պ ա չ տ պ ա ն է ր
Զիլին–
կիբեանի
այս նոր ձեռնարկբ
եւ կբ խ ր ա -
խուսէր
: Շատ մբ Հարուստներ
նիւթական
քաքալե
բութիւն
ալ կուտային
Լսում
բին :
Ա զ գ • Հիւանգանռցի
ա ա ր ե կ ա ն
պարա
-
Հանգէսին
եբղչախումբբ
մ
ա ս ն ա կ ց ե ց ա ւ
եբկար
փ ո
րձե
րով
պատբասաուահ–
գ ժ ո ւ ա –
բին
ե ր գ ա ց ա ն կ ռ վ
մբ , ե ր գ ե
լով
Վէբո՚ԼԼ՛
Հհապռլգօն՝^^
, Աէն
Աանսի
« Ա է ր է ն ա տ
տ՝իվեր–»ր,
Վ է պ է ռ ի
«Ֆրայչիւց»բ
ե լ
Աուլ
թ ա ն ա կ ա ն
քայլերգբ
քառաձայն;
Ղ՚ժռլարաՀաճ
Պոլսո
յ
Հա
յլա
յֆբ
չատ
ղնաՀատեց
այս
երգչախումբբ։
Տիրացռւնեբռւ
պայքարին
Հետ
սկսան
նաեւ
«ժուռնարնեբ
: Նչանաւո
ր
Կէօչէ
-
Օզլու
լրտեսբ
Լ . Զիլինկիբեանբ
ներկա
-
յացուցահ
էր կովկասէն
եկտձ^
յ ե գ ա փ ո -
խ ա կ ա ն մբ որ կ ե գ ր ո ն ա կ ա ն ի
տղոց
յեղա -
փ ո խ ա կ ա ն
ե ր գ ե ր կբ սորվեցնէ
• • • :
Ամիս–
ներռվ
զրկուեցանք
իրմէ
;
Պ է ր պ է ր ե ա ն
վարժարանի
իտալացի
ե -
լ աժիչտ
- ռւսուցիչբ
կ ո ւ գ ա ր
կեղրռնա
-
կանի
տզոց
սորվեցնե
լ իր յա յտագրէն
եր
ղե
ր ,
ո րսլէսզի
խումբբ
երթար
Ակիլտաբ
ե լ
Տասն
ակց
է ր Պ է բ պ է ր ե ա ն ի
մ
աՀուան
տարելիցի
Հանգէսին
, եւ
Պ է ր պ է ր ե ա ն
վարժարանի
ի ն պ ա ս տ
ՓբթԼւ
Շանի
մեհ
Հանգէսին:
1907/՛^,
ղաբձեալ
Րամաղանի
ա ւ ա ն ղ ա -
կան
թափօրին
, կեղր
. եբգչախումբբ
այս
անղամ
քառաձայն
ե ր գ ե ց
Աուլթանական
քայլերգբ
եւ
III
յս
առթիլ
թաղին
Բ՚՚Լ"Ր
ռուս
եւ
յ ո յ ն խան ռ լթ պանն
ե ր բ կ ո ւ գ ա
յ ի ն
իրենց
հ ա փ ե ր ո վ
քաքալեբելռւ
ե ր գ չ ա -
խում
բբ :
1008/՛^՛,
Օսմ
. Ա ա Հ մ ա ն ա գ ր ո ւ թ ե ա ն
տա–
բեղաբձին
, Ո բ ա վ ա ն
փաչայի
որգին
նչա–
նաւՈր
բ ե մ ա գ ր ի չ Ր է չ ա տ պէյ կ ե գ ր ռ ն տ -
կանի
երգչախումբբ
կբ Հրաւիրէր
,
լ ՛ " յ ն
վճարում
ով
Հռչակաւո
ր « Վ ա
թան՝;^
թաաե
բախաղին
մասնակցելու
Համաբ
:
Եբգչախումբին
2-3
տ ա բ ռ լ ա ն
գոյոլ
-
իժի էնբ ^ աչակե
րտնե
բու մէք արթնցռլց
եւ–
րոսլական
երաժչտութեան
Հ ա ն գ է պ
որոչ
սէր
ե լ չ ա տ ե ր բ
Հետեւեցան
ե ր ա ժ չ տ ա կ ա ն
ասպարէզին
:
Երբ
կոմԼւտաս
վտրգապետ
Պոլիս
ե կ ա ւ ,
՚>՚ն գ տ ա լ
ա ր գ է ն
պաա
ր ա ս ա ռւահ
կորիղ
մբ,
բաղկացահ
կեղբոնական
վարժարանի
նաիէկին
ա չ ա կ ե բանե
րէն
:
Եթէ
ոչ առատ՝
բայց
օգաակար
Հունձք
մբ
տ ս ւ ա ւ կ ե գ ր ո ն ա կ ա ն
վարժարանի
մէք
ա ւ ա ն գ ո ւ ա հ
երգի
ւչասբ,
ուրկէ
ա ռ ա ւ ե լ ա
պ է ս
օ գ տ ո լ ե ց ա յ
նաեւ ես, երգչաիսումր
մբ
կազմելով
Փարիղի
մէք :
Լ–
Հ Ա Մ Բ Ա Ր Զ Ո Ւ Մ Ե Ա Ն
ԿԱՐԴԱՑԷ՛Ք ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՑԷ՛Ք «8Ա0–ԱՋյ.Ր
ՐԱՏ>ՖԻ ՊեՏՐՈՍԵԱՆԻ
ՆՈՒԱԳԱձԱՆԴԷՍԸ
Եբեքչաբթի
իրիկուն
բ ա ց ա ռ ի կ
Հաճոյք
մբն էր Փարիզի
մէք լսել
Ր ա ֆ ֆ ի
Պ ե տ բ ռ ս –
եանբ,
որուն
յաքողութիւններռւ
ա բ ձ ա -
գանղնեբբ
վերքերս
կուղային
Միլանռյէն
եւ
ուբիչ
կեղբռննեբէ:
Ն ո ւ ա գ ա Հ անգէսին
մասին
խօսելէ
ա -
ռ ա ք ,
քանի
մբ Լսօսք այդ իբիկուան
Հա -
ս ա բ ա կ ո ւ թ ե ա ն
մասին :
Ուբախութեամ
ր ու նաեւ
ց ա ւ ո վ
նկատե–
ցԼ՚նք Որ ժողովուրդբ
մեհ մասով
օ ա ա ր
էր։
Ուրախութեամբ
,որովՀետեւ
մեհ Հա–
^"յՔ
^ նկատել
որ մեր ե ր ի տ ա ս ա ր դ աբ -
ո ւ ե ս տ ա դ է տ ը
ա յ գ ք ա ն
դ ն ա Հ ա տ ո ւ ա հ է օ–
տար
չրքանա
կնե
րոլ
մէք։
Ց ա ւ ո վ ,
վասնզի
պ ի ա ի
ուղէինք
Որ Րաֆֆին
, այլեւս
մ ի -
քսւղգային
արժէք,
ա ն տ ա ր բ ե ր
չ ձ ՚ չ է բ
Հայեբբ^
նոյնիսկ
եթէ անոնք
Հինէն
Հե
ա ե ւ ա հ են անոր
յառաքգիմութեան
: Պ է ա ք
էր որ Հայեբբ
մ եհամա սնութեամր
լեցբ -
նէին Աալ կավօն ։
Ր ա ֆ ֆ ի
Պ ե տ ր ո ս ե ա ն
, իր Հաստատ
եւ֊
այնքան
հանօթ
«թէքնիք՝»ին
՚ ի բ ա յ
այժմ
ալե
լցուցահ
է նռւագելու
նրբութիւն
մբ ,
որ կբ յատկանչէ
ճչմարիտ
ա բ ո ւ ե ս տ ա -
գ է տ բ ։
Պաքէն
եւ Աքաււլաթիէն
վերք,
մեհ
ոգեւորութիւն
ստեղհեց
ՊէթՀովէնի
«Աօ–
ն ա տ ան ռէ
մինէօռ՚ֆբ
; կ ա տ ա բ ե ա լ վ ա ր -
պ ե տ ի մբ նման,
Ր ա ֆ ֆ ի
Պ ե ա ր ռ ս ե ա ն
վեբ–
քացուց
առաքին
մ ասբ
Պ ո ա մ սի
« Վ ա ռ ի ա –
սիօն»ներովԼՓականինի
կտորի
մբ վբայ)
։
Երկրորդ
մասբ
նուիրուահ
Շոփէնի
,
նոբ
ասլացո
յ ց մբն էր թէ որքան
Հ ա ր ա զ ա ա
թարղմանբ
եղահ
է տ ա ղ ա ն դ ա ւ ո ր դա* -
նակաՀարբ
նչանաւոր
ե ր ա ժ չ ա ա գ է տ ի ն :
Երրորղ
մասին,
Ր ա ֆ ֆ ի
ն ո ւ ա գ ե ց Լիա -
վէլի «Լա Վալլէ
տէ
՚Բլօչ»բ,
մեհ ՚ ի ա յ լ մբ
տ ո ւ ա ւ ՊեԱա
Պարթօքի
« Ա Ա ե կ ր օ
Պառպա–
ռոյին–»
: Պելիառէն
ն ո ւ ա գ ե ց
իրեն
ձ օ ն -
ուահ
երեք
(<էթիւտ»ներ
, ե լ
վեբքացուց
Լիսթի
«0.բգ
Ռափսոաի»ով,
ոբռւն
մէք
գ ր ա ւ իր ամբողք
ճ ա բ տ ա ր ո ւ թի ւ ն բ :
ԳոՀացում
տալու
Համ ար Հ ա ս ա ր ա կ ո ւ -
թեան
կրկնակի
հաւիեբռւն
, Րաֆֆին
նբ -
լ տ դ ե ց
Շոփէնէն
«Նոքթիւռն»
մբ,/–Տէ
Ֆալլայի
^Տս՚նս
Ռիթիւէլ
տիւ Ֆէօ^ն
• եւ
Ա բաււ;
աթ
իէն
Ա օնատ
մ բ ։
Ր ա ֆ ֆ ի
Պ ե տ ր ո ս ե ա ն
մօտերս
նոր
չբքան
մբ
պ ի ա ի
բոլորէ,
այցելելով
Եւր՚՚պա
,
Ա՚իրիկէ
եւ Միքփն
Արեւելք։
Նորանոր
յա
քո ,լո ւթ
իւննե
ր կբ
մ աղթենք
:
Ա Մ
ՆՈՐ
ԳԻՐ-ԲԵՐ
ԵՐԵԻԱՆԻ
ՄԷՋ
Ե Ր Ա Ժ Շ Տ Ա Կ Ա Ն նռբ Հրաւոաբակութիւն
-
ներ Ե՛
Մ իբւլոյեան
« Ե ր ՚ լ
իյ աղ
աղութեան՝»
Վ
. Ա ր ա ր ա տ ե ա ն
^քցնդութեան
ե բ գ » , Ա •
Ջբբտչետն
«Աք Ազրիւր»,
Ա.
Աճէմեան
«Երկու
երդ՝»
, է . ՅովՀաննէսեան
«Երկու
Ա՛ի»
, Ա • Տ է ր
Վեւռնզեէսն
«՝Բայլեբ
.թ
, Ա .
Նաիսգեան
^Հանքաւիւորի
երղբ»
, Գ. հքա -
չ ա տ ո ւ ր ե ա ն
«Օրօր»
, է •
Բ ա ղ գ ա ս ա բ ե ա ն
«Պրէլյիւգ»
:
Լ Ո Ւ Ր Ե Ր
ԵՐԵՒԱՆԻ
ԹԵՐԹԵՐԷՆ
Մ Ո Վ Ա Է Ա
ԱՐԱԶԻՒ
(Մովսէս
Աելիքի
Յարռւթիւնեան)
հննղեան
յ^ամեակի
առ
թիւ
, ինչսլէս
ղրեցինք
երեկոյթ
մբ սար -
քռւահ
էր Երեւանի
մէք։
Ա
. Արաղի
սկբ -
սահ է գրել
1905^1.։ 1912-1913^1–
լ ո յ ս տե
սան իր «Վերքին
Երազբ»
, «կարմիր
Հե -
բռսուՀին»
, «կիսատ
տունբ»
^ «Արեւբ»
, եւ
կ ա ր դ մբ ուրիչ
երկեր։
1914^1՛
Հ բ ա տ ա -
ր ա կ ո ւ ե ց ա ւ
«Բանուորի
ալբոմբ»
ե լ
«կար
միր
մե Լսա կնե ր՝»
ժ ո ղռ վահ
ո ւ ն ե ր բ : (ձԿար -
միր
Համբոյրին
» ե լ «Հէքեաթին»
, « Ա -
րեւբ»
քնարական
արձակ
րանաստեզհոլ
-
թիւն
է ։ «Աոէէ. Հայաստանբ
Կ՝Բ"է թէ Ա ~
բաղին
իր րոլւէր
ուժերբ
նուԼւբահ
է սո
վետական
դ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն
ւլաբգացմտն
« Ընկեր
Մռւկո-^չբ»
,
«Աչքբ
վ ա խ ե ց ա հ
Հ ա ն գ է ս բ » ,
«Փուչ
Ա բ ե լբ»
վէպերուն
մէք
կ^աբտացո
լան նոր լնկե
բութեան
եւ ղ ի ւ -
գացիներուն
ապրումնեբբ,
Լենինեան
—
Ա տալինեան
ա զ դ ա
յ ի ն
ք ա ղ ա ք ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն
նուաճումներբ
, բն կե ր վ ա
ր ա կան չինարա
-
րութեան
՚իերելքբ։
« Ջր՚Լէժի
ցո
լքում»
,
եւ
«Լո
ւսն
ի
ցոլքե
բում»
վի սլա
1լն ե ր ո լ ն մ էք
ցոյց
կուտայ
այն գ ե ր բ
զոր
կբ
կատաբէ
Համ
III
յնավա
ր կո ւս ա կց ռ ւթ
Լւ ւ ն ր
մ ա ր դ ո ց
Հ ո դ ե բանո
ւթ ե ան
վե րափոիսմ
ան
դորհին
մէք։
«Այրող
Հորիզոնբ»
Արաղի
հաւալուն
գ ո
րհե
բէն է ռբ
ռբոչ
թե
բո
ւթ
իւննե
բուի
Հանգերձ
, իրասլաչտ
կ ե ր պ ո վ կբ
պատկե
րացնէ
Հա
յ յ ե ղ ա փ ո խ ա կ ա ն
մաքի
գա
բգա–
ցում
բ
ռուս
յ ե ղ ա փ ո խ ա կ ա ն
մ ՚ ո ք Լ ւ ա ղ գ ե -
ցութեամբ
: «Անյաղթնեբբ»,
գրուահ
Հայ
րենական
Աեհ Պ ա տ ե ր ա զ մ
Լւ
տարինե
բուն
մասին,
«Յաղթական
Ծ
ի լե
ր բ »
՚Լէպբ
ԳԲԲ՜
ւահ
է Գեբմանիոյ
պաբտռւթենէն
ե տ ք ։Ա–
բազի
գ ե ռ կբ չաբունակէ
՚ լ ր ե լ :
ԱԼ–
Ա Պ Ե Ն Գ Ի Ա Ր Ե Ա Ն
օփերայի
եւ պա–
բ ա խ ա
զ ի
սլե էո ա կ ա ն
թաարոնի
իւ ա ղ ա
ցան
կբ
տ ա ր ո ւ է
տ ա ր ի կբ Հարստանայ
ռուս
,
աբեւմ
տ ա ե ւ ր ռ պ ա կ ա ն
ե լ
Հա
յ երաժչաու
-
թեան
դէււ ս ականնե
բ ո լ , նաեւ
իւորՀրդա
յ ի ն
եբգաՀաններոլ
օւիերանեբու
եւ
պաբախա–
ղ ի
րեմ
աղ բու
թիւննե
բուԼ : Թատրոնր
կ՝աչ–
իսատի
աւելի
րարձրացնել
նա Լսկին
ներկա
յացումներ
բ , ինչպէս
օբԼնէսկ
ււուս
«իւէան
«Ա
ուս
անի»
օ փ ե բ ա
յ ի
նորող
ռւահ
բեմ
ա -
գրութիւնբ։
Ա օ տ
օրէն
պիաի
ներկայացուի
Ալ
՚
Ասլենւլիարեանի
«ԼՏէսնղ
ութ»
պարա
-
իսագբ • ՑսնկԼն
մէք է նաեւ
խորՀրգային
նո
ր օվւե րանե
բու եւ պաբախագե
բոլ
բեմա–
գբութիէնէբ
: Այս թատե
ր ա չրքանին
կբ բե–
մ ա գ ր
ուի եբաժ
չէոաէլէա
Ա է յաուսի
«Եբի
տասարդ
Գ վ ա ր դ ե ա »
օփերան
(Ալ •
Ֆադե–
եի
Համանուն
էիէսլի
մօթիւնեբովղրուահ)
:
Կբ
պ ա տ ր ա ս տ ո ւ ի Գ . Եզիաղաբեանի
«Աե–
ւան»
պարախագբ,
Մինկոլսիի
«Գոն
Կի ~
խոէո՝^
սլաբաիսաւլբ
: Լենինականի
ե լ
Կիրս—
վ ա կ ա ն ի մէք եւս սլիտի
տբո
լ ի ն այս ներ -
կար ա ց էէ ւմնե
է
Ա.Մանուկ -
Գուն
ե՞րբ
հնահ
ես :
Մանուկ
1947^^–
Ա Մանուկ
Ուրեմն
ես
քեզմէ
մէկ
տ ա ր ի
աւելի
մեհ
եմ . ես
1948^1/
հնահ
եմ :
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(16)
Վ ա ն ա կ ա ն բ
յանկարհ
իո մութ
"՛չքեբբ
սոլղեց
իմ ա չ ք ե բուս
մէք :
Այստեւլի
մթնոլորտբ
աաբօրինակ
չթ
թուիր
ձեղի :
ԵԼ
կամ բնակա՞ն
կբ
գ ա ն է ք
գայն
:
Ոչ
բոլորովին
բնական
;
Նիւթական
աեսակէտով
բոելփք
չկայ
. բայց
մարդ
աե
ս ա կ մբ սրտնեզութիւն
կբ զղայ
:
ԵԹԷ
Լէնհի
Հէսրցնէք
, ես
ինքզինքս
բո լոր ովին
Հանգիստ
չեմ
զգար
։ (ԱյԳ^
վայրկեանին
իր օ տ ա ր ա կ ա ն ի
չեչտբ
քիչ ՚
մբ
աւելի
ւլգալի
դարձաւ)
: Այն
նաիսղգա–
ցում բ
ունիմ
թէ ան
լնա կան բան մը կբ
պաարասաէ
Տ ո ք թ • Լէյանբր
,ինք ալ
Հան–
ղիսէո
չէ տ Զանազան
Հողեր
կբ
կրհեն
իբ
սիբտբ
։
կնոքբ
առողքութիւնբ
:
Թերեւս
: Բայց
այդ չէ բոլորբ։
Տ ե -
ս ա կ մբ մտաՀռդռւթիւն
կբ հփայ
օղին
մ էք :
ի րաւունք
ունէ
ր :
Մ տ ա Հ
ո
ղութիւնբ
կր ա ի բ ա պ ե տ է ր
ամէն
աեզ ;
Այս
անղամուան
Համաո
խօսակցութիլ—
նբ Հռգ կանղ
ա ռ ա ւ , ռրովՀեաեւ
Տ ո ք թ •
Լէյտնբր
մեր կողմբ
ե կ ա ւ : ինհի
ցոյց
ա ո ւ ա ւ
աղու մբ ղերեզմանբ,
ղոբ նոր զ բ–
ա ա հ
էին ։ Ա բ տ ա ռ ո ւ չ էր
տասա
րա նո
. -
Մանտբտիկ
ոսկռրներ
,մէ կ երկու
անօթնեբ
ե լ Հատի1լներ
որռնք
բ ս տ
Տ ՚ ՚ ք թ -
Լէյանբրի
մ ա ր գ ա ր ի տ է
մանեակի
մբ բեկորներն
էին :
Հոգակիրներու
տ ե ս ք ր մեհ զուարճ
ու -
թԼէւն
սլատճաէւեց
Լնհի : Ե բ բ ե ք չէի աե -
սահ
խրաուիլակնեբոլ
ա յգպիսի
խումբ
մբ
, ամ
էնքն ալ ցնցռտինեբռվ
եւ գլուԼս
-
նեբբ
ա յնպէս
մր էիաթթահ
որ
կարհես
ակոայի
ցաւ
ունէին
: Երբ
կ՚երթային
կու
դայԼն
Հողով
լեցուահ
ս ա կ ա ռ ն ե ր
փոիսա
-
գրելու
Համար
, եզանակ
մբ կ՝երգէին
որ
երբեք
չէր վ ե ր ք ա ն ա բ : Բոլորն
ալ ս ա ր-
սավէելի
ա չ ք ե բ
սէնէին
,
փոչեթաթաի։
:
Մէկ
- երկուքբ
կոքբի
կբ նմանէին
: Կբ •
իսզճայի
իրենց
տիսուր
էէիճակԼն
վ ր ո ՚ յ *|
եբբ
Տոքթ.
Լէյտնբր
բսաւ.
Ա Հ ա
մ ա ր դ – \
կալին
ցեղի
բնտԼւր
նմռյչնեբ
, ի՛՛նչ կր մբ.. |
ա ա հ է ք » : Տ արօր
Լ՛նա կ աչԼսարՀ
մը,
ուր՛՝
ն ո յ ն տեսարանին
ա ռ ք ե ւ կեցող
երկու
մաբ—
դԼ՚կ
բո
լո րով
ի ն
Հ ա կ ո տ ն ե ա
յ տ պ ա ւ ո բ ո ւ -
թիւննեբ
կրնան
կրել :
՚ ^ Ի է Վ ^ Ր է ռ
Տ ո ք թ ֊
Լէյտնբր
յայտնեց
թէ
տուն
կբ վ ե ր ա դ ա ռ ն ա
յ գ ա ւ ա թ մբ
թէ
յ
խմելռւ^Համաբ
ճաչէն
ա ռ ա ք ։ Ե բ կ ո ւ ք ս մէկ
ճամբայ
ելանք
ե լ չատ
մը բանեբ
պ ա տ մ ե ց
ինհի : Երբ իր բացատրռւթիլննեբբ
լսեցԼ՛
,
ամէն
բան տ ա ր բ ե ր
երեւոյթ
մբ ս տ ա ց ա ւ
իմ
աչքիս։
Այն ա ա ե ն
կրցայ
երեւակայել
փողռցնեբբ,
տուներբ
այնպէս
ինչպէս
ղո–
յ ո ւ թ ի ւ ն
ունէին
երբեմն
այս երկբին
մէք։
ինհի
ցոյց
տ ո ւ ա ւ
Հացի
փուռեր
ե լ
ըսաւ
թէ
այսօբ
ալ Ավւաբնեըբ
ն ո յ ն տեսակ
փռւ–
ռեր
կբ
դո՚ւհահեն
Երբ
տուն
Հասանք
ՏիկԼն
Լէյտնբր
ելահ
էր։
Աւելի
էսռողք
երեւոյթ
մը ունէր
եւ
գէմքը
Հանէլստացահ
էր։ Անմիքապէս
թ է յ
Հրամցուցին
եւ Տ " ք թ • Լ է յ ՚ " ն բ բ
պ ա տ մ ե ց
ւրւոքը թէ ինչեր
դ տ ա հ էին աււտուան
պե–
ղումնեբուն
մէք։
Յետոյ
բաժնուեցաւ
մեղ
մէ, իր աչԼսատանքբ
չարռւնակելու
Հա .-
մաբ եւ Տիկին
Լէյտնբր
ա ո ա ք ա ր կ ե ց
ինհի
երթալ
քննել
ամ ե ն ա վ ե րքին
գիւտերէն
մ ա ս
մ ը :
հւ անգավառ
ութե
ամ բ
լնղունեցայ
եւ
ղիս
առա
քնռ
ր դ ե ց Հնութեանց
սբաՀը
^ ուր
չաբուահ
էին այլազան
ա ռ ա ր կ ա ն ե ր , մեհ
մասով
կ ո տ
բահ
ղա րղանօթնե
ր , զ ոնէ ին
հ ի
այնսլէս
թուեցաւ,
եւ կամ
ռւբի^եր՝
նորէն
չւոկրտուահ
եւ ւիակցուահ
:
Ասոնք
բոլոբը
բ ս տ ԼէՍ ,
ազբաման
նեառւելիք
բաներ
էին :
ՕՀ
, Ա ս ա ո ւ ա հ
իմ , Ա ս տ ո ւ ա հ
Լ՛մ ,
մեդք
որ
բոլորն
ալ կոաքւահ
են : կ՝արժէ՞
պա -
Հ ե լ :
Տիկին
Լէ/տնբր
դիտել
տ ո ւ ա ւ
թեթեւ
ժսլիտով
մ բ •
^ Ը Ա ՚ " յ "Ր
հ բ Ի ք Ի
առքել
բսէք
ա յ գ
իսօսքերբ
: ԱշխարՀի
վրայ
չկայ բան մբ ոբ
ա յնքան
Հ ե տ ա ք բ ք բ է
ղինքբ
որքան
կ ա ւ է
անօթներբ
: Ա ի մոռնաք
ոո ասոնց
րեկոր
-
նե
բ կան
ոբոնք
եօթբ
Հազար
տ ա ր ո ւ ա ն
Հնութիւն
ունին
:
Բ ա ց ա տ ր ե ց թէ կան այնւղիսիներ
,
որոնք
չ ա ա խոր խ ա ւ ե ր է
Հանուահ
են ; Ա Հ ա ւ ա -
սիկ
Հազարաւոէէ
տաբԼներ
առաք,
մաս մր
կոտբահ
ե լ կուսլբուԼ
ւիակցռւահ
է , ինչ "ր
անվիճելի
կեբսլով
կ՝ասլացէւլցանկ
թէ
այն
ա տ ե ն ալ մարղիկ
այնքան
կ ա ռ չ ա հ էին ի–
բենց
ինչ
քեր
ուն
ոբքան
ա յսօր :
իսկ
Հիմա
աւելցուց
, չ ա ա Հ ե տ ա ք ր ք ր ա
կան բան մբ պիտի
տեսնէք
: Գարակէ
մբ
տ ո ւ փ մբ ա ռ ա ւ եւ ցոյց
տ ո ւ ա ւ
ոսկիէ Հբ–
բաչալի
գաչէէյն
մ բ
ոբռւն
կոթբ
ւիոբա -
գրուահ
է ր
մութ
կապո
յտ
ք ա ր ե բուԼ :
Մքանչացման
ճիչ մբ արձակեցի
:
Տիկին
Լէյտնբր
սկսաւ
խնդալ
;
Ամէն
մ ա ր գ կբ սիրէ
ոսկին,
բացի \
ամ
ուս
ինէ
ս
\
ինչո՞ւ
այդ
իսռ
բչանքը
%
Նախ
անոբ
Համ
ար որ ա քս
մ ե տ ա ղ բ
իրեն չատ
սուղի
կբ նստի։
Զայն
գտնող
րանէէւոբներուն
պէտք
է վճէսբել
ա յ գ
ոսկի
առարկային
հանբութեամբ
:
Տ է ր Ա ս տ ո ւ ա հ
, թնչ պատճառռվ
:
Առւիոբութիւն
է : Նախ
ա յ դ
ձեւով
գողութեան
ա ո ա ք ք բ
կ^ւձռնուխ
: Ա յ գ ա -
ււա
ր կան իր ՀնադԼ– տական
արժէ
քռվ չէ որ
վաբձռւթեան
կր մասւնէ
զԼւրենք
, ա
Ա
Լւր
ն երքին
արժէ
քո վ : կլ։ ա անին
կբ Հալե ~
ցնեն
: Այսպէւ՛
մեր նոբՀիլ
, իրենց
պար–
կԼ չտութեան
Համա
բ
բան
մ բ չեն կորսն
-
ցնեբ :
Ափսէ
մբ ա ո ա լ
ե լ սքանչացայ
էոեսնե–
լռվ
չքնազ
բայ ակ մբ
Ոբռւն
ւէրայ
փ ո բ ա -
գ բ ա հ էին Լսո
քի
ղ լռլէւներ
: կրկին
Հիա .
ցիկ
մնացի
.
Fonds A.R.A.M
