HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 263

6 Ա Ռ Ա Ջ *
ՏՈՍ՜ՍԵՐ
ձե՞ ՏԸ ՊԻՏհ Տ ԱՆԻ՛
կը ճ ա ն ^ ա մ եօթաՆասունը աՆցած
կին մը ,ոըուն Համար կ՚ըսեն թէ գ ր ա մ ա –
աունը սլաՀ դրահ է երկու Հարիւր Հաղար
տ ո լ ա ր , րայց կ՝ապրի շ ա տ Համեստ պ ա յ -
մ աննե րու մէք։ Ամուսինը մեռաւ քանի մը
տ ա ր ի առաք : Զ ա ւ ա կ չունի ել եղրօրը
տդուն երեսը կը տեսնէ մէկ , երկու տ ա -
րին ա ն դ ա մ մ ը ։ Աղգային դորհերոլ այ չի
խառնուիր , որովՀետեւ, կ՚ըսեն, չ ա փ է ն
աւեԱւ կհ՜հի է : Ա ո վ ո ր ա ր ա ր կհհիներն են
Որ ամ էնէն առաք կը րաժնռւին մեր աղ -
դէն, որ միչտ կ՚առնէ եւ բան չիւ տար ։
Անցեալները , քանի մը տիկիններ , ռրոնք
բ ա ր ե սիրական քնկե րութեան մը ա ն դ ա մ
են , իրեն դ ա ց ե ր են ել խնդբեր են որ Հա­
մեսա դումարով^ մբ մասնակցի իրենց Հան–
գանա կո ւթեան • դիտե՛՛՛ս ինչ պատասիւա -
նեբ է «աղդբ ինձմէ առնելիք չունի՛
ինհի ի ՚ ^ ն չ տ ո ւ ա հ է որ Հիմա ետ կ՝ուղէ՚» ։
Ա ի ր տ դ կտոր, կտոր չրԱա՞բ երբ կբ տես–
նես այս անղդայութիւնը ... Հե՛՛աը պ ի ա ի
ա ա ն ի • . •
Ժամ անակին մենք կ ա բ ա լ դ ե տ ա ղ ա մը
ունէինք մեր քաղաքը։ Բ ա ւ ա կ ա ն կ ո ւ ա կը
բռնէբ : Ունէր Հինդ, վ ե ց վւա յտա չէն
տուն, որոնց եկամուտը լիուլի կբ բաւէր
իրեն։ Լսահ եմ ոբ իր Հօրմէն մ ա ռ ա ն դ
ս տ ա ց ե ր է ,ասկէ յիսուն տ ա ր ի առաք, մ օ–
տ ա ւ ո ր ա ս լ է ս տասբ Հաղար թ բ ք ա կ ա ն կար­
միր ոսկի, ռր այս օրուան յիսուն Հաղաբբ
կ^աբմէ ։ կարապետ աղան ունի կնիկ մբ եւ
եբկու ամուսնացահ աղքիկներ ։ Ամբողք
օրը տունն է ,Հանղ.ստեան կռչուահ է եւկբ
կ ա ր դ ա յ ու կբ կարդայ. դիտե՛՛՛ս ինչ
Ա ս տ ռ ւահ ա չուն չին ա չ խ ա բ Հ ա բ ա ր բ ։ Երբ
գ ի մ ա ց դ առնես եւ խօսիս օրուան լուրե -
րուն մասին, անպատճառ Աուրբ Գիբքէն
մէքրեբում մբ կ՚բնէ ։ Տ է ր բ այսպէս բ ս ա ւ ,
Տ է ր բ այնպէս ըսաւ... Երէկ ԼԷ 1 առքի օր
ա յցե լութեան ղացի իրեն՝ բ ա ր ե կ ա մ ի մը
՝>ետ , որուն տղան չաա հանր Հիւանդ է •
Շասւ խնդրեցի որ Հարիւրնոց մբ տ ա յ ի
Հա^իւ Հիւանդանոցին հախքերռլն , որով––
Հեաել խեղճ Հայրիկին նիւթական մի քոց–
ներբ ա ն բ ա ւ ա ր ա ր են ։ կա րապետ աղան
յօնքերբ պ ռ ս տ ե ց ել իսեղճ Հօրբ արցունքը
աեսնելռվ Հանդերձ , « Ա ս տ ո ւ ա հ օդնու–
թեան Հասնր • • •» բսելով մեղ ճամ բու դ բ –
րաւ ՚ - ՚ Բ ի չ մնաց դ ա ւ ա ղ ա ն ս դլխուն ի՚քե -
ցնէի եւ. սատկեցնէի . • . Հե՛՛աը պ ի ա ի աա–
նի ...
Ե ս ալ կը ճ ա ն ^ ա մ ուրիչ Աբիսողոմ
ա ղ ա մբ, որ Հաղաբներ կբ հախսէ իր 1^ -
կանբ վրայ , բ ա յ ց տ ա ս ն ո ց չի տաբ մեր
աղղին ։ Շատ լալ կբ յիչեմ , կաղանդին օ–
բեբբ , աչքիս ա ռ ք ե ւ պաառեց ն ե տ ե ց մեբ
Բաբեսիբականին «Պ*"–ա մը կ ա թ » ի կսքբ
եւ բււնսհին սլէս ղամբիւղբ նետեց «Հիւ -
հ ա իստա ւո րնե րու Բ ո ւմա ր ան» ին մէկ նա -
մ՛ակբ ,ոբ իբմէ կբ խնղբէբ տասբ աոլար՛
Համբերութիւն ունեցիր ու մի անիհեր այս
անիհեալնեբբ ; Հետերնթն պիտի տանին . ՚
Ոչ միտքն անիհեալ, անղդայ ու ան
սիրտ, այլեւ դ ե ր ա դ ր ա կ ա ն ապուչներ՝ ե -• ՚
րեքն ալ։ Ո ր ո վ Հ ե տ ե ւ չեն լսեր Ա մ ա ր Խ ա – ՛
յամ ի բառերը ՚ ւ
Տ է բ բ եղիր Տունաստանին , Եղիպաո—1^
"Լ՛ն, Հնդկաստանին Ենթարկէ քո իչ -
խանութեան Հանուր Հոդբ մոլորակին
ՎստաՀ եղիր թ է այս կեանքէն իմ ու քու–
կին բաժինն է լոկ Տ ա ս ը կանդուն ճեր -
մակ պատանք , երկու կանդուն Հողբ գաչ­
աին • ՚ •
Անղիի աչիսարՀբ ֆբտնք չանցնիր , ոչ ալ
սթերլփն կ ա մ տ ո լ ա ր ՝ ւիաիսու1^եր ՚ . ՚
ԵԻՐՈՊԱՑԻ
ԳՍ.ՂՈԻ.ԹԷ ԳԱՂՈհԹ
ԵՐԿՈՒ ԳԻՇԵՐՕԹԻԿ սաներ պիտի ղր -
կուին Պէյրութի Հ ա մ ա ղ գ ՛ի ճ ե մ ա բ ա ն բ ,
Համաղղային բնկերութեան ԳաՀիրէի եւ
Աղեքսանդրիոյ վ ա ր չութեանց կռղմէ ։
Պ Ո Լ Ա Ո Յ պ դ ր ե վ ա ն ք ի ն Համար 1 0 ա կ ա ն
մաՀճակալ նուիբահ են Պ– Պ– Յարութիւն
Աանթիկեան ել Արա Վ ա ն լ ե ա ն , իսկ Հէնդ
մաՀճակալ Յակոբ Յակոբեան։ Ա ա դ ս ո ւ տ
Փ ա վ ւ ա ղ ե ա ն եւ Ա ր ա մ Ա ի մ ա բ ստանձնահ՜
են մէկ դ ա ս ա ր ա ն ի կաՀալորումը, այսին–
ք լ ն երեսուն ղրասեղան յարակից մ ա ս ե -
րով , Հույկ Պ ա Հ չ է պ ա ն ե ա ն ՝ ե լ ե կ տ ր ա կ ա ն
լուսաւորումը, ոմն խ ո ս տ ա ց ա հ է գ1՚չեբօ–
թիկ ա չ ա կ ե ր ա ն ե ր ռ ւ անկողինները եւն ՚ :
X Գպրեվանքին մէք ուսանելռւ Համար
ղ ա ւ ա ռ ն ե րէն Պոլիս ղացահ են տ ա ս ն բութ
Հայ աղաք։ Ամէնքն ալ սիրուն եւ վառ -
վռուն պ ա տ ա ն ի ն ե ր են 11—14։ տ ա ր ե կ ա ն ։
Այս տ ղ ա ք բ կ ո ւ դ ա ն կեսարիայէն , էլաղբ —
ղէն, Հաթայէն, Տ ի գ բ ա ն ա կե րտէն ։Բո լորն
ալ հնողք ունին եւ իրենց Հեա բերահ են
ո ւ տ ե լ ի ^ ե ր սիսեռ, կուտ , դոյնղդոյն
չասլիւ^եբ , ինչսլէս եւ դբսլանի դ ր ա մ :
Բոլորն ալ Հիւբլնկալահ է Գ ա ր ա կ է օ ղ ե ա ն
որբանոց բ :
Վ Ա Ր Զ Ա Կ Ա Ն դիաոլթեանց միքաղղային
^րղ Համաժողովին , ռր բ ա ց ո ւ ե ց ա ւ Պոլսոյ
մէք Ա ե պ տ ե մ ր ե ր վեցին, Հրալիրուահ է
նաեւ Գարեղին պ ա տ բ ի ա բ ք բ : Փ ո խ ա ն ո բ -
դ ա բ ա ր ներկայ եղահ է Բժ . Հ . Հայրա -
սլետեան ՚
եւ աժան աժան հա խելով կ՚ելլեն է^եբ -
թան :
՛Բանի մբ թ ա փ ա ռ ո ւ մ ն ե ր եւս աստ անղ
եւ օրերբ Համրուահ կբ թալալին ու կբ
սաՀ ին Հակաււակ մ եր կամքի՛ն ։
Օ գ բ գեղեցիկ է , ա ր ե ւ մբ պ ա յ հ ա ռ կբ
տ ա ք ց ն է մ եղ ա յ ս ս ե պ տ ե մ բեր ամ սուն
կարհես ամառուլնէ մնացահ ։
Բայց միւս կողմէ կբ տ ե ս ն ե ս , հառե -
բուն տերեւներբ որ կը թավւին դեղնահ եւ
չորցահ , ինչսլէս մ աղերբ մ եր ղ լ ի " ի ՛ ն ձիւ­
նաթոյր , մեր տարիքին ձմեռնաչունչ . ՚ •
Օգառւիլ քանի մր օր եւս , մինչեւ որ
Հասնի մ եկնումի օրբ ։ Վ ա ղ ո ւ ա ն մ ա ա հ ռ ւ –
մը արդէն կը կ թ ո տ է մեր ո տ ք ե ր բ ...
Պ ա տ ո լ Հ ա ն է ս կը տեսնեմ դ ե ռ ճեմելը
այցելուներու, մինչել կէս գիչեբ, ոմանք
մ ռ ւ չ տ ա է ^ ե ր ո վ , ոմանք ալ չատ բ ա ց Հա–
դ ո ւ ս տ ն ե ր ո վ , իսկ չատ մբ կիներ ալ տա–
փ ա տ ն ե ր ո վ : Կ բ Հարցնեմ, ե՛^ տ է^եբթանք
թ է յ ա ռ ա ք % կինն որ ալ տավւատ Հադնի ,
ա՛՛յբն ինչ պէտք է ընէ ։ «Ա՞յս ինչ է -
էքօտա է »:
Եւ֊ ինչ լաւ եմ ըբահ Որ միասին եմ բե­
րահ ողբացեալ Ռուբէնի Յուչերուն դոնէ
մէկ Հ ա տ ո ր բ , Հաղիւ բաժին ինկահ մեր
Շ ՛ի լնկերներէն , ուր կը կ ա ր դ ա մ հայրէ
հայր դ բ ո ւ ա գ ն ե բ , Հ ի նել նոբ անցեալէն ։
ԵԼ մ արդիկ գիմ ա ց ս կ ո ւ գ ա ն նոր ողքլն -
ցահ
Կբ կ ա բ գ ա մ ի մէք այլոց Պոլսոյ աղգ.
երեսփոխաններէն Ա ի Հ ր գ ա տ Հայկաղի ե —
Լ"յթռ– Մեր ղիւ֊ղբ–,Պէչիկթաչ կբ բնակէր,
երբ ղինք ճանչցայ իր ա ք ս ո րէն վեբագաբ­
ձ ի ն ։
Ա չ ք կ ա պ ո լ կ աղատռ ւթեան տ ա բ ին եբ ո ւ ն
էբ , եբբ կ՚երթայինք գ բ ե թ է ամէն իրի -
կռւն մեր գ ի ՚ ֊ ղ ի «ԱՀարոնեան» ակումբը ,
րաներ մը կարդա լու եւ լսելու ; Հոն էբ
ի ն ^ ալ , մեր « Հ ռ վ ա ն ո ց ա վ ա ճ ա ռ » ը , աղ -
գ ա ն ո ւ է ր , իր լերան քարռղբ կ ո ւ տ ա ր ,
ա ռ ա ն ց գ ի տ ն ա լու որ պիտի նետուէ ր նո -
բէն մ աՀուան ա ն գ ռ ւ ն գ բ , ի չարս մ իլս
մ տ ա ւ ո ր ա կ ա ն նաՀատակներուն ;
Գքցենք այս գլուիսն ալ ել ըսենք ան -
ցանք, դ ա ր ձ ա ն ք ու խ ա չ Հանելով ինկանք
այն ճամբով ուրկէ եկեր էինք ։
« Անցան օրերն ա ղ ա ա ո ւ թ ե ա ն » յ ՚ՀքՈրէն
ցուպ ի ձեռին , միչտ ղաղթական • • •
ԱԷՆ - Աէ
ՄԱՐՋԱԿԱՆ ԿԵԱՆՔ
Մ Ա Ր Ա Է Յ Լ – Մարսէյլի Հ. Ա. Ը. Մ-ի
առաքին մ բցումբ տեղի ունեցաւ Շ ա թ օ
՝Բոմ պ է ռ ի մ էք , ո ս տ ի կ ա ն ա կ ա ն խումբին
գէմ։
Թոյլ էին երկու յարձա կո դ ա կ ա ն ն ե բ բ ,
սակայն բացորոչ էր մերռնց առաւելռլ —
թիւնը Հ ա կ ա ռ ա կ ո ր դ ի ն ՛Լրա յ ։
Ե բ ե ք վայրկեան ս ա Հ ե ց ա ւ ա պ ա ր գ ի ւ ն ։
Մերոնք ա ռ ա ւ ե լ ա դ ո յ ն ^ ի գ մբ չեն ՛իոբ -
ձեր, 35/՛^ վայրկեանին Ժանօ ՅովՀան -
նէսեանի Լմ արղիչ) մէկ փասին վ բ ա յ ՚Բէ–
ք է վ ե ա ն կբ յաքողի նչանակել առաքին կէ–
ա բ : Հ. Մ– Ը՛ Մ. 1-0։
Հ ա կ ա ռ ա կ րնդՀանուր թուլութեան ,մե–
րոնք չաՀեցան երկրորդ կէտ մը , Հ, Ա՛
Ը– Մ'2-0։
կ ի ս ա խ ա դ բ վ ե ր ք ա ց ա լ այս արդիւնքով ։
50/»ք վա յ բկե անին մ եր ոնց անՀ ո դ ո ւթեան
Հ ե տ ե ւ ա ն ք ո վ Հ ա կա ռ ա կո բ գ բ յա քո ղե ց ա լ
նչանակել իր առաքին կ է տ բ : Ա ե բ տ ղ ա ք բ
ս թ ա փ ե լ ռ վ , յ ա ք ռ ր դ ա բ ա ր չաՀեցան երկու
կէտ , բայց էրենց անՀոդութեան Հ ե տ ե -
ւանքով Հ ա կ ա ռ ա կ ո ր դ բ նչանակեց երկու
կէտ : ՜ ՜
հ)ագբ վ ե ր ք ա ց ա լ մեր յաւլթութեամբ Հ՛
Մ֊ Ը.Մ- 4.-3:
X Յ ա ք ռ բ դ մրցումբ այս կիրակի , մ ա ­
մբ 15/՚5՛ , իր դ ա չ տ ի ն ՚Լրայ Աէն Ժիւլիէն
լնղդէմ ՐիւՀմանի ;
Ա Ա Ր Գ Ի Ա Գ Ո Ւ Յ Ո Ւ Մ Ճ Ե Ա Ն
ԵԿԵՎԵՑԻ ԱԸՎԱԶԻ ՄԷՋ
Պոլսոյ թերթերէն կը քաղենք հետեւեալ
տեդեկութիւններր (1 լյեպտ.) .-
Մէկ չ ա բ ա թ է ի վեր Ա ա Հ ա կ Ծ– Վրգ ՝
Փ ա փ ա ղ ե ա ն ք ա ղ ա ք ս կը գտնուի եւ Հ ի ւ -
րրնկալռլահ է Պ • Մկրտիչ Գորգօեանի
բ ն ա կ ա ր ա ն բ ։ Վարդապետը եկահ օրը
այցելեց կուսակալէն ել ա պ ա Հ ո վ ո ւ թ ե ա ն
տնօրէնին եւ քերմ ընդունելութեան ա բ -
ժ ա ն ա ց ա ւ ։
Կիբակի օրբ Հ ա ւ ա տ ա ց ե ա լ ի մը տ ա ն մէք
ա ռ ա ւ օ տ ե ա ն արարողութիւն , պ ա տ ա ր ա գ
եւ Հ ո գ ե Հ ա ն գ ս ա ե ա ն ա ր ա ր ո ղո ւթի ւ ն ն եր բ
կատարեց եւ կ ա ր դ ա ց Պ ա տ ր ի ա ր ք ի ն թուր–
քերէն խրատական քաբողբ։ Հ ա ւ ա տ ա ց -
եալնեբբ խոր լռութեամբ ել երկիւղա -
հռւթեամ բ 1լուն1^դրէին ։
Ներկանեբբ ^ ո ր Հ ա կ ա լութիւն յայտնե­
ցին բ ա րե խնամ կառավա րութեան եւ
Պատրիարքին որ գ ո ն է աարին մէկ երկու
ա ն դ ա մ Հոգեւոր մ էս ի թ ա բ ո ւթ ի ւ ն ն ե ր ո ւէ կբ
ս փ ո փ է ղիրենք։ Ա ա Հ ա կ ՚ է բ գ ՚ ը իսօսեցաւ
նաեւ քաղաքիս մէք կառոլցանելի ե կ ե -
ղեց իին մ ասին եւ ^ ո բ Հ ա կա լռ ւթ ի ւ ն
յայտնեց բ ա ր ե իսնամ կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն եւ
գ ն ա Հ ա ա ե ց Հ ա ւ ա տ ա ց ե ՚ ս ^ ե ր բ , ռրոնք այս
տեսակ բաբի ձեռնարկի մբ Համար կ^աչ -
խ ա տ ի ն :
« Գիտեմ թէ գ ր ա մ ա կ ա ն նեղութիւններ
պիտի ունենաք, մեհ յ ո յ ս ունիմ թ է իս -
թանպուլի ել այլ քաղաքներու բ ա ր ե պ ա չ տ
Հ ա լ ա տ ա ց ե ա լ ն ե ր ր պիտի օժանդակեն ձե–
ղի»։
Վարդապետբ քաղաքին մէք քսանի չ ա փ
մկրտութիւն եւ ե ր ե ք Հ ա տ ալ սլսակի ա -
րարոդութիւն կատարեց ; ՛Բանի մ ը հնոգ -
ներ իսնդրելով ռր սատար Հ ա ն դ ի ս ա ն ա յ ի–
բենց ղաւակներու դաստ իարակմ ան ;
Վարգապետբ այսօբ, ԱնիՀան մեկնեցաւ ,
ուրկէ պիտի անցնի Թ ո ք ա տ ել Ամ ա ս ի ա :
ԻՐԱՆԻ ե լ մ ա ա կ ա ն ն ա խ ա ր ա ր բ կրԿԻ^
յա յ ա ա բ ա ր ե ց թէ «աղեաալի է երկրին ել–
մ տական կացութիւնը ել սնանկութիւնը
մօտ է » ։ Ելեւմուտքին բացը կը Հասնի 15
մ իլիառ րիալի Լ վաթսուն մ իլիառ ֆբ • ) յ
Այո առթիլ կոչ մբ ուղղեց ունեւոր դա -
սուն , որպէսղի ան ւասլաղ վճարեն տ ո ւ ր –
քերբ 1 կառավարութիւնբ պիտի աժանցնէ
կո՚ՐԳ մը անՀբաժեչտ ա ր ա ա դ ր ռ ւթիւն -
նեբ, որպէսղի գիլղացինեբբ դ ր ա մ չդի -
դեն ։ Հ
ե ՛ ՄԻՈՒԹԵԱՆ նաիսա բ ա ր ա կ ա ն փ ո փ ո –
իսոլթեանց առթիւ, «Լբ Մոնտ»ի ռ ո ւ ս ա -
գէտ աչխւստակիցբ կբ կաբհէ թէ Պ– Ա՛
Միկոյեանի վերապաՀելռվ^ միայն ներքին
առեւտուրի նախարարութիւնբ , կառավա–
րութիւնբ իր ճ ի գ ե ր բ պիտի կ ե գ բ ո ն ա ց ն է
ներքին առեւտուրի բ ա ր ե կ ա ր դ ո ւթեան
՚ Լ ր " * յ ՝ – ԼՄ իկոյեան ւոա րիներէ ի վեր կբ
վարէ բ ա ր տ ա ք ի ն ա ռ ե ւ ա ռ ւ ր ի նաիսարա -
բռւթիւնբ , իսկ վեր քերս թէ ներքին եւ թ է
ա ր տ ա ք ի ն ա ռ ե ւ տ ո ւ ր ի վա ր չո ւթի ւ ն բ) ։
«ՅԱՌԱՋ«Ի Թ Ե Ր Թ Օ Ն Ը ;ւ8՝
Ա–ԿՈԻՊՐԻՆ
ՍՈԻԼԱՄԻԹ
Լ Ա Ո Վ Ո Մ Ո Ն Թ Ա Գ Ա Ւ Ո Ր Ի ԿԵԱՆ՛ԲԷՆ։
Եբիաասաբգ ա գ ա խ ի ն ն ե բ աւաղանին մէք
բուրումնաւէտ Հեղուկներ կր կաթեցնէին ,
Աուլամիթի լողանքէն առա^ ։ Հեղուկնե -
բէն աւաղանին քուրբ կբ ճերմկէր , կապ -
տ ո բ ա կ դ ո յ ն կ ՛առնէր , ել կ ա թ ն ա դ ո յ ն
հ՜իահանիկի իսաղեր կը ցայտէր : Աուլա -
միթի Հադուստներբ Հանող նաժիչտնեբբ՝
ղմա յլանքով կր նայէին անոր մարմնին
վյրայ, ել երբ Աուլամիթ Հանուահ կ՝բլլո՛բ
արդէն, ղայն Հայելիի ա ռ ք ե ւ կբ տանէին։
Ո չ մէկ թե բութիւն կ ա ր անոր գեղեցիկ
մարմնին վրայ, Որ ոսկեդոյն նուրբ աղ ֊
ուամաղեր ունէր ա ր գ է ն եւ որ Հասուն ,
թիսաղոյն ոլաոլղի մը կբ նմանէր։ Աուլա–
*^Իթ 1 ինքն ալ, նայուահք մբ նէտելով Հա^
յ ե լ ի ի ն մէք իբ իսկ մերկ մարմնին վբայ ,
կբ կարմրէբ ռւ կր մտահէր ՚ « Այս ամէնը
քեղի Համար է^ իմ թաղաւորս »:
Ու դուրս կ՛՚ելլէր աւաղանէն՝ թարմ ,
գ ո վ ել անուշաբռյր մարմինով , քուրի
գողդոքռւն կաթիլներ ՛իրան : Նաժիչտնե -
բը իրեն կը Հաղցնէին ե դ ի ս լ տ ա կ ա ն ամէ -
նէն նուրբ կտաւէ պատրաստռւահ– սպի —
տակ ել կ ա ր ճ չ ա պ ի կ մբ, անոր վ բ ա յ է ն
ս ա ր գ ո ն ե ա ն թ ա ն կ ա ր ժ է ք բեՀեղեայ հիրա­
նի մը փողվւոդուն ոսկիի գռյնով, ա յ ն ­
պ է ս որ էլ՚բսէիր թէ Հ ա դ ո ւ ս ա ր աբեւի ճա­
ռ ա գ ա յթներէն է Հիւսոլահ։ %աժիչտները
Աուլամիթի ոաքերուն կբ Հագցնէին մատ­
ղաչ ա յ հ ի կաչիէ պ ա տ ր ա ս տ ռ ւ ա հ կարմ իբ
սանդալներ ։
Անոնք կբ չոլէցնէին անոր մութ Հբաւէառ
դ ա ն գ ո ւ ր ն ե ր ը եւ կը կ ա պ է ի ն սեւ ու խոչոր
մ ա ր դ ա րաա յեռ թե լե րով . իր ձեռքեբը կը
զ ա ր դ ա ր է ին Հնչուն ա պ ա բ ա ն քաննե րով ։
Ա ուլամ իթ այս կե ր սլա ր անքո վ կ ե ց ա ւ
Ա ողոմ ոնի ա ռ ք ե ւ , եւ թ ա գ ա ւ ո ր ը խո բ ցն–
հոլթեամբ բ ա ց ա գ ա ն չ ե ց .
Ո՛՛՛ի է այս , որ կբ փայլի արչալոյսի
մը նման, ո,ր գեղեցիկ է ինչպէս լուսինը,
պ ա յ հ ա ռ ինչսլէս արեւը ։ ՈՀ , Ա ուլամիթ ,
քու դեղեցկռւթիւնգ աւելի աՀարկու է
քան գււօչա1^եր հահանռղ ղ օ բ ա գ ո ւնդե ր ը ։
Եօթբ Հարիւր կիներ ճանչցահ եմ ես ել ե–
րեք Հարիւր Հարճեր , անթիւ անՀամար
"՛Լ Կ"յ"^՚Բ ՝ Բ"՚յց գ ո ւ ն եղակի ես , աղ -
ռւռրս : ՚Բեղի տեսնող թաղուՀ ինե րր սլիաի
վւառաբանեն քեղ , նաժիչտնեբբ պիտի ե ր–
կ ր պ ա գ ե ն քեղի, աչխարՀիս բոլոր կիներն
ալ քու գ ո վ ք դ պիտի երղեն ։ ՈՀ , Աուլա -
միթ , այն օրբ որ դուն իմ կինս դ ա ռ ն ա ս
եւ թագուՀիս , իմ սիրտիս Համաբ ամէ -
նէն երքանիկ օրբ պիտի բլլայ Հ
Աուլամիթ մ օ տ ե ց ա ւ ձիթենիի փ ա յ տ է
չին՜ուահ եւ քանդակոլահ– դուռին ու մ է կ
այտբ յենելով անոր , բսալ . ՝
Ե ս 1լռււլեմ միայն քու ստրկուՀիգ բր–
լալ , Աոդոմոն ։ Ա Հ ա ւ ա ս ի կ ես իմ ա կ ա ն ք ս
գռւււին չբքանակին վբալ գբի՛– Եւ 1լազա -
չեմ քեղի • Մ ովսէսի օրէնքին Համաձայն՝
դ ա մ է ա կ ա ն ք ս , իբրեւ վ կայութիւն իմ կա­
մաւոր ստրկութեան քու ա ռ ք ե ւ ։
Աքն ա տ ե ն Աողոմռն Հրամայեց ււերԱլ իբ
գանձարանէն թանկաղին օղեր մուքմ կար­
միր կարկեՀանէ չինուահ , եբկարաւուն ,
աա՛ ճի ձեւով; Առդոմռն ինք անցուց օղե -
րբ Ա ռէլամ իթի ականք^ւերուն եւ բ ս ա ւ .
- Աիրռ։կանս , ինհի կբ պ ա տ կ ա ն ի ս
ես ալ քեււի ։
Եւ բռն1– լով Ա ուլամ իթի ձեռքէն , թ ա -
դ ա ւ որ/՛ ղա յ ն աարա լ . խնճռ յ ք ի ղաՀլիճբ ,
՛ււբ կբ սպասէին արղէ ն իր բարեկամները
եւ մեբձաւոլներբ :
X
Եօթբ օր էբ անցեր այն ա ռ ա ւ օ տ է ն , երբ
Ա ուլամ իթ թ ա դ ա ւո ր ին արքունիքբ մ բ–
ա ա ւ ։ Եօթբ օբ ինք ու թ ա գ ա ւ ո ր բ սէր
վայելեցին ու չյաւքեցան :
Աողոմոն կբ ոիրէր սլճնել իբ սիբռւՀին
թանկազին զարդարանքնեբռվ : «Ւ^նչ սը–
լացիկ են քու փոքբիկ ո ա ք ե ր դ մոյկերու
մէք^ է — ~ Կբ բ ա ց ա դ ա ն չ է բ ան դմայլադին
եւ հռւնկի չոքահ՜ անոր ա ռ ք ե ւ , կ ա բ գ ո վ
կբ Համբուրէր անո ր ռտքեբուն մ ա ա ն ե բ բ
եւ անոնց վբայ կ^անցբնէր մատանիներ
այնպիսի գեղեցիկ ու Հ ա գ ո լ ա գ ի ւ ա քա–
բե բ ո վ , ոոոնց նմանբ չկար նռ յնիսկ ք ա -
Հ ա ն ա յ ա պ ե տ ի ն վ ա կ ա ս ի ն վբայ ։ Աուլա -
միթ ռ ւ չ ա գ ի բ ա կ ա ն ք կբ դնէր անոր , երբ
ան կբ խօսէր իրեն քաբերոլ ներքին բք^
նոյթին, անոնց կ ա խ ա ր դ ա կ ա ն յաակու -
թիւններուն եւ խորՀրղաւոբ նչանակու–
թեանց մասին :
Ա Հ ա ւ ա ս ի կ , կայհակնբ՝ Ով՚իր երկ -
րին սրբաղան քարբ , Կ՛՝Բ"էԲ թ ա դ ա ւ ո –
ԲԲ՛ Ան աաք է, տամուկ։ Նայէ, ան կար­
միր է ինչպէս աբիւնբ, ինչսլէս վ ե ր ք ա -
լռ յսբ , ինչպէս նուռին փթթահ՝ ղ՛՛/նր ,
ինչպէս թարձր ղինին Ե ն դ ա դ դ ա յ ի այ -
ղիներուն , ինչպէս քու չուբթերդ, Աւ՛ւ–
լամիթս, ինչս/էս են քու չլւթունքներբ
ա ռ տ ո ւ ա ն սլաՀուն , սիքւոյ ղիշերէն ետք :
Ա ս ի կ ա սիրո յ , բարկութեան եւ արիւնի
քարն է : • Տ ե ն դ է տ ա ռ ա ս լ ռ ղ կ ա մ տ ե ն չ ա ն ­
քէ ա րբե ցահ մ ա ր դ ո ւ մբ ձեռքին՝ ա յ ղ
քարբ աւելի եւս քեբմ կբ դ ա ռ ն ա յ եւ կբ
վ ա ռ ի կարմիր բոցով մ բ ։ Անցուբ ղայն
ւ ) ա տ ի գ , եւ պիտի տ ե ս ն ե ս թէ ինչսլէս կբ
վառի։ Ե թ է մէկբ փոչի դարձնէ ՛լայն եւ
քուրով առնէ, իր գէմքբ պ ի տ ի կաբմրի ,
ս տ ա մ ո ք ս բ պ ի ա ի \ 111111 անա7 ՛ .ղթ։
սլիտի ղուա բ թ ա ն ա յ։ Զայն կրողբ իշխա­
նութիւն ձեռք կբ բերէ մարդոց է1բա ք :
(Շար.)
Fonds A.R.A.M