HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 127

« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
•Հեգնւսկան ժսչիւոշ երեսին, որ կ ա ր ծ ե ս ը–
սել կ՝"՚–զէ « չ " " " կ ՚ ա ճ ա պ ա ր է ք Հասակ.
նիգ գեանէն վեր չելած» , ս ա պ ա ա ա ս ի յ ա –
նր կ ո ւ ա ա ր . « Այնքան արագ պ ի ա ի սոր­
վիք " ր ք ո ՚ ն չ ա ա կ՚աչիսաաիք» : Բայց մենք
ա յ գ աարիքին , այդպիսի մ չուչա պաա ,
եր^դէ՚^Ւ ի՚օսքերէն բան մբ չէինք Հաս -
կլնար : Աեւլի Հեա պ է ա ք էր ըլլալ կբա -
բուկ , վէւոական , պ է ա ք էր բ՛՛ել երկու
աարիէն , երեք , Հինգ , աասբ աաբիէն
Առածին աաբին չ ա բ ա թ բ երկու ժամէն
սկսելով Հ ե ա դ Հ ե ա է 1լ աւել\ւար , ե լ վերտին
երկու աար ինե բուն չ ա բ ա թ բ չորս ժամ
ֆրանսերէն գաս կբ արուէ բ; Ա ե բ ք ե բ ա -
կանութեան ՚է1՚րքերբ «Լաոիվ է Ֆէէօռի»
չարքն էբ, որ Հոս Ֆրանսայի մէ^ ալ քանի
մբ սեբունդներու դ ա ս ա ղ ի ր ք բ եղած է տ
Վեբշին դ ա ս ա ր ա ն ի ն մէշ ոչ միայն ֆ ր ա ն ­
սերէնէ Հայերէն լաւ թ ա րգմ անո ւթիւննե ր
կ՝ լնէինք , ա յ լ ե ւ Հայեբէնբ ֆրանսերէնի
վերածելու վարձեր էլ լնէինք ։ ՜
ԵԼ երբ գացինք Պոլսոյ ե ր կ ր ո ր դ ա կ ա ն
վաբժարաններբ, ֆրանսե րէն ր մեղի այն­
քան լնտանի էր որ ղա յ ն դՈ ր՚ծածեց ինք
գիաութիւն սորվելու Համաբ –.Ֆրանսե -
րէն դ ի ա ա կ ա ն դ ա ս ա գ ի ր ք ե ր բ խաղալիկ է–
ի ն մեր ձեոքբ։ Անոնց լեղուն այնքան լաւ
կբ Հասկնայինք որքան եթէ Հալերէն գր­
ո ւ ա ծ ը լ լ ա յ ի ն : Աենք ֆրանսերէն կբ սոր–
վէին^ք ոչ միայն անոր Համաբ ոբ Ֆրան -
ոան կբ սիրէ ինք , ա քլ եւ պէ ա ք ունէ ինք :
Ա ե բ լեղուն որքան ալ կ ա ա ա ր ե ա լ ը լ Լ " ՚ Ր
գ ի ա ա կ ա ն ուղղութեամ բ չէբ մչակուած :
Հայերէն գ ա ս ա զ ի ք բ ե ր չ կ ա յ ի ն ( մենք պե–
ա ա կ ա ն աղղ. մ բ չէինք որ ակա դեմիան եր
ունենայինք ե լ ա յ դ պակասբ լրացնէինք է
Թուրքերէնբ կ ա ր ։ Թուրքերը չնոբՀիւ
արաբերէնի Հարուսա աղրիլրին եւ օ տ ա ր
բ ա ռ ե բու գ ո ր ծ ա ծ ութեան՝ յաշողած են
դ ի ա ա կ ա ն լեղու մբ ստեղծել : Թուրքերէն
գ ի տ ա կ ա ն դ ա ս ա դ ի րքեր չէ ի ն պ ա կ ս ե ր ,
բայց անոնց տսլաւլր ութ իւնբ ղէ չ եւ լե -
ղուն իորթին ՐԱ՚ոլով նա իսասլտտւո ւթ ի ւ ն
կռլտայինք ֆրանսերէն գեղեցիկ դիրքե -
բուն յստակ ե լ պ ա յ ծ ա ռ բացատրութիւն -
ներուն : Օրինակի Համար , մեբ քիմիա -
գ ի տ ո ւ թ ե ա ն ուսուցի չը Ն չ ՚ ո ն ՚Լուկաս
ֆրանսերէնէ թուրքերէնի թարդմ ա ն ա ծ էր
քիմիադիտութեան ղիրք ը ( Լանկլա -
պէռ) : Աեղի Համար աւելի դիւրաՀասկնա–
լ ի էր ֆրանսերէն բնադիբը քան թուբքե -
բէն թաբղմ անռւթիւնը :
Գալով մաթեմաթիկին , Հաճոյք մ ը ն էբ
ֆրանսերէն Ր-իրքերոք^ ՚ ^ է ք ""ՐվՒւ " ՚ յ Դ
դժուարին ղիտութիէնբ :
Հոս Փաբիղի մէշ, տարիներ ա ռ ա շ , ի -
մացայ ոբ 1914^5» ա ռ ա շ Պոլսոյ մէշ երկու
ուսանողներ ձեռնարկեր են ֆրանսերէն
Հունոյի Հաղար էշնոց բ ն ա դ ի տ ո ւ թ ե ա ն
գիրքին թարդմանոլթեան : Հեգինակէն
արտօնութիւն ուղեր են , բ ՛ " յ ց ան ՚իճա -
րում պաՀանշեր է : Անչուչտ չէին կրնար
վճարել անոր պ ա Հ ա ն շ ա ծ ՚ լ ի ն ր ։
Զեմ դ ի տ ե ր թէ իրենց դլռւիսբ որ քարին
պիտի գարն էին Հա յա ցնե լու Հ ա մ ա ր ղ ի -
ա ա կ ա ն բ ա ց ա տ բ ո ւթիւննե բը ;
ՎԱՀՐԱՄ ՄՈԱԿՈՖԵԱՆ
Հ– 3– Գ– Աղբիւր - Աերոբ եւ Ա. Եօթ–
նեղբայբեան խում բը , այ ս վերշին 3 - 4
տարինե րռւ ընթացքին դժբախտութիւնն
ունեցաւ յաշորդաբար կորսնցնելու չորս
լնկեբներ , կ. է դ ի ա դ ա բ ե ա ն , Յակոբ
Մ^նէնտեան , Մ ո ւ ր ա տ Գրիգորեան եւ 13–
՚ Բ է պ ա պ ճ ե ա ն :
Ընկեր Խորէն ՚ Բ է պ ա պ ճ ե ա ն ծնած էբ
1903/՚յ> , Տ ի գ բ ա ն ա կ ե ր տ ի Հայնի ՚ է է ՚ ֊ ղ Բ ՝
Հայաշինշ Ա ա ր ս ա փ ն ե բ ո ւ ժ ա մ ա ն ա կ կը
գտնուի իր Հօրեղբօբ քով՝ Տ ի գ ր ա ն ա կ ե ր տ :
Ջ՚սրղերբ կբ սկսին։ ինչպէս ամէն տ ե ղ ,
քաղաքին ամբողշ Հայ բնակչութիւնբ ,
ղնդակնեբոլ , սռւրեբու եւ քարեբոլ տե -
ղ ա տ ա ր ա փ ի ն տակ կը Հանուի ե լ կը կռ -
տորուի։ Խորէն ուչաթաւի կ ՚ ի յ ն ա յ մեոնո՚ք
ե լ վիրաւռր դիա1^երուն տակ : ՛Բանի ժամ
քանի օր կը մնայ , ինքն ալ չ ի յիչեր :
Երբ ուչքի կ ո ւ գ ա յ •, մ եծ գ ժ ո ւ ա րութեամ բ
դիակներուն տ ա կ է ն գուբս քլելլէ եւ ինք ՚–
ղինք մ օ տ ա կ ա I անտառ բ կը նետէ ։Տեբե կ–
ները ծ ա ռ ի մը վ բ ա յ բարձրանալով մ աբգ
գաղաններէն ա ղ ատ ո ւե լո ւ , իսկ ղիչե րն ալ
վայրի ղաղաններուն կեր չբլլալոլ վաիսով՝
կը քալէ գ է պ ի ա ն տ ա ո ի ն խոբբ : Ի ր ոը
նունգը կը կաղմէ ի ն խ ո տ ե ր ե լ վայ ր ի
պտուղներ X ՛Բանի մբ օր կը տ ե ւ է , ինքն
ալ չ ի յիչեր : Օր մ լ ն ալ ա ն տ ա ռ է ն գուբս
կ՚ելլէ եւ ճամբան չարունակելով կը Հաս­
ն ի Մ չո յ Ա . կ ա ր ա պ ե տ ի ա ն տ ա ռ ն ե ր բ :
Հոն կը գ տ ն է քանի մը Տաբօնցինեբ :
իր ուրախութեան չ ա փ եւ սաՀման չբ -
կ ա ր , քանի ոբ Հայ բնկերներ կբ ղտնէր :
Անոնց Հետ կ*երթա յ միանալ ա յ ն Տարօն–
ցիներուն որոնք ցերեկներբ անտառին իսո–
րբ սլաՀ ուելով , դիչեբներն ալ դա չ տ ե րէն
ցորենի Հասկեր Հաւաքելով , խումբ մ բ
տեղացիներու Հետ , գ ե կ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա մ բ
Ա ր ա մ Զաւուչին կը ՛ գ ա չտ սլան ո ւ ի ն 2,՛"Բ՜
ղարարնեբէ յ
Ա ո ա ո ւ մբ ողշ մ^ւացած քանի մբ Տաբօն–
ցիներուն Հետ կ՚երթայ Տ ի գ ր ա ն ա կ ե ր տ ,
իբ Հայրենի գիւղբ ^ եւ կը գ տ ն է մայրբ եւ
երկու ՚ ի ՚ ռ ք ր եղբայրնե րբ :
Բոլորբ մ իաս ի ն քլանցնին Ա ռւրի՚ս , յ ե -
աոյ Ֆրանսա։
191.5/՛ շար գ ե ր ուն իր տ ե ս ա ծ ն ե ր ր ղ րիւ է
առած Հա յրենի գիւղէն մինչեւ Տարօնի
ա ն տ ա ռ ն ե ր ը : Հրաշքով աղատած լիւկեր
Խորէն շաբղերոլ բոլոր դառնոլթիւննե բբ
կ ր ա ծ է :
Մ օ տ ա ւ ո ր ա պ է ս մէկ ա ա ր ի է ի վեր Հ ի -
ւ ա ն գ էլ՛, բայց ոչ մէկուն մտքէՆ էլանց -
նէր քժէ կ ա յ տ ա ռ ե լ միչտ խնդումերես Խ ո–
րէնբ վերշնապէս պիտի բաժնուէր մեղմէ :
Տարիներէ ի վեր Համակիր էր Գաշնակ–
ցութե ան , եւ մեր Հանղ է ՛ներուն կ՝օժան–
դ ա կ է ր ։ Ա ե բ ա ր ա մ ա դ բ ո ւ թ ե ա ն տակ էր
իր կ ա ռ ք բ : 1950/՛^՛ մ տ ա ւ մեր շա րքե բ բ : :
Ա ե բ թանգարանին մէշ կ ա տ ա ր ե ց ի ն ք իր
երդում ի արարողոէ թիւնբ է ^ ք ա Հ ա քրու - ՝
թ ե ա մբ բնկեր Գ . Բ ա լ ա յետնի |
Ողբացեալ լնկերբ կը թողու Հինգ մանչ^
ՈՒխՏԻ ՕՐ
*
ՇԱՒԻԼ Ի՞նչպէս եղաւ որ ա յ դ կի -
յ՛ա կին (26 Յուլիս)
ր ա ց ա ռ ա բ ա ր եր -
կինքւ ալ մեղի ժ պ տ ե ց ա լ ; Հանդէսը սկբ~
սանք վախով, դողով, բայց վերշբ ա ր ե -
ւ ո ա օր մը տ ե ս ա ն ք :
Առտուն կանուխէն ե կ ա ծ էին մեր ուխ -
տաւորնեբբ տունով - տ ե ղ ո վ ու խում -
բ ե ր ո վ մինչեւ Հեռաւոր արռւարձաննե -
րէ՚ե.
մէշ՛.
.գաւռրռւելով ծանօթ աստառ ի ն
Որոչեալ ժամուն Հաւաաաւորներոլ թ ա –
՚ ի օ ր ը ճամբայ ելաւ դ է պ ի գ ե ր ե ղ մ ա ն ա -
տուն , ուր իչխան Աբ՚լոլթեանի չ ի Ր իմի ն
լէբայ , խօսք ա ռ ա ւ բկնեբ Ա . Թորոսեան ,
ո գ ե կո չելով Խ ա ն ա սորի Հեբոսամ ա ր տ ը :
Ներկայ էր ա յ գ օրերու միակ վկան ու ղի՛
նակիցբ մեբ ծերունի Խ ա ն ա սոր ցին :
Ապա թ ա փ օ ր բ շարժեցաւ դէսլի նոբ գե–
րեղմանատունբ , ուր երկրորգ ա շ խ ա բ Հ ա –
մարտի ղոՀեբէն րնկեր Հբանդի գ ե ր ե ղ մ ա –
նին վբայ յարղանքի խօսք բսալ լնկեբ Ա.
ՅովՀաննէսեան :
ք՛իչ անգին, բնկեր Յովսէլի Տ է ր Գ ա -
լիթեանի (բմիչկ) չիրիմին ՚ ի ր ա յ բնկ. &•
Միսաքեան երկու խօսքով գ ծ ե ց Հանդուց–
• եալին աոկուն ե լ ա ր դ ա ր ա մ ի տ ն կ ա բ ա գ ի –
ՐէԼ՛ ՚
Անտառ վ ե բ ա գ ա բ ձ ի ն ա ե դ ի ունեցան մե–
նե րղնե ր եւ ա ր տ ա ս ա ն ո լթիէններ : Այ"
առթիւ խօսք ա ռ ա ւ ընկեր քց • Մկրաիչ -
եան , ՀրաՀ բելով մողովուբգի Հ ա ւ ա տ ք բ
գալիք լաւ օրերու մասին : ՛Բանի մբ խօս–։՛
քէ վերշ «կանչէ կռունկ»բ ե ր գ ե ց Տիկին\
Ա ր ա մ կ ա յ ծ ա կ , Աթէնքէն։ Մեներգ եւՀ
խմբերգ՝ երդչաիսումբով եւ րաբձրախօ -
սով , ն ո ւ ա գ եւ պ ա ր ;
Միայն կ ա բ կ ռ ւ ա չտեգաց ա յ դ օրբ։ Մի–
այն թէ երբ կբ Հեռանայինք , մեր սիրտե­
րէն բան մբ փլաւ, գե՛ւ մինչել եբր^
Հայրենիքէն Հեռու ՄԷՆ֊ԱԷ
ԱԼՊԱՆԻԱ ԵՒ Խ– ՄԻՈՒԹԻՒՆԸ Ա– աս–
տիճ՚սնի բարձրացուցին իբենց գեսսլանու–
թիւններբ Լամսլասատ) :
ՀԻՒԱ - ԻՐԱՆԷՆ Հ ա ս ա ծ լուրերու Հա -
մաձայ ն , 265 Հոգի՛ խ ե գ գ ո ւ ա ծ են կասսլից
ծովէն 45 մ ղ ՚ ն դ է պ ի Հաբաւ , իբրել Հե -
տ ե ւ ա ն ք ողողումներու: Գի՛դերէն մէկբ
Վ ա ղ , թալուած է տիղմի մէշ; Առնուաղն
4000 տունեյէ քչռւած են Հեղեւլներէն ;
ղալակներ , ռրռնց երեքը ա ն չ ա փ ա Հ ա ս %
Աիրելի Խորէն,^ ք ա ռ ա ս ո ւ ն ք ի դ առթիւ
այս երկու անկասլ տ ռ դ ե ր ը թող փունշ մը
ա ն թ ա ռ ա մ ծաղիկ ըԱան թաբմ Հոդակոյ -
տ ի դ վրայ : Ը ^ Կ Ե Ր ՄԸ
ԿԱՐԳԱ.ՑԷ-Բ ԵՒ Տ Ա Ր Ա Ծ Ե Ց Է ՚ Բ « Յ Ա Ռ Ա Ջ » Ը
ՏԽՐՈՒՆԻ ՏԻԿԻՆ ԵՐԱՆԵԱԿ
Զ Ա ՝ Բ Ա Ր Ե Ա Ն
Հայբենանոլէբ եւ տ ի պ ա ր տանտիկին
Հա յ ո լ Հ ինեբից մէկն էր Տիկին Ե բ ա ն ե ա կ
Զ ա ք ա բ ե ա ն , որ ամբողշ 33 տ ա ր ի տաբա -
դրութեան բո լոր ղառնռլթիւննե ր բ կրե
լո՚է, Օղոսաոս ՚2ին մ ա Հ ա ց ա ւ Փաբիղի մէկ
Հիւանդտնոցին մէ9 :
Ողբացեալ Տիկինբ , Որ 75 տ ա բ ե կ ա ն էր ,
իր ե ր ի տ ա ս ա ր դ , տաբիքից ս կ ս ա ծ , դռբծօն
գ ե ր է կ ա տ ա ր ե լ կանացի կաղմակերպոլ -
թիւննե րի , ինչպէս նաեւ Գ ա չ ն ա կ ց ա կ ա ն
ե լ Հանրօգուտ աչխատանքների մէշ :
Առաշին Մեծ Պ՚՚^աե բաղմ ին , Ե րեւանի
ամէնէն Հիւրլնկալ լնտանի^երից մէէլն
էբ Զաքաբեանների բնտանիքբ, ուրիչ
վա յբերից ել օ տ ա ր ե րկի րնե ր ի ց ե կ ա ծ
բաղմաթիլ Հայ կամալռրներիս Համար :
իր ամուսինբ, Բժ . Զ ա ք ա բ Զ ա ք ա ր -
եան, որ պ ա տ ե բ ա ղ մ ի տաբիներին , Երե -
ւանի ՆաՀանդային բմչկի րարձր կռչմաՆն
էր արժանացե լ , ի բ բարեՀամբո յր խառ -
նուածքով լնտանիքի պ ա տ ո ւ ա կ ա ն ամ ու ֊
սին ե լ Հայր է բ , որ իր պ ա ր տ ա կ ա ն ո ւ -
թեան ճամ բի վբայ ղոՀ ղնաց 191Տ/՛ Հա -
մ ա ճ ա բ ա կին %
Փ ե տ րուարե ՛սն յեղավլռխութի ւ ն ից
վերշ , Տիկին Երանեակն է լ իր չորս ղա -
ւակներով (երկու մանչ ե լ երկու աղշիկ)
Հաղարաւռբնեբի Հետ անցալ Թ՚ուրիղ-ւ Ի"^
1927^1/ ե կ ա ւ Հ ա ս տ ա տ ո ւ ե ց ա ւ Փարիղ :
Հաղիլ ֆ բան ս ա կան Հողր Հ ա ս ա ծ , ԴԱ՚^՜Հ
րաիստ ութիւնբ ունեցաւ կոբ ցնելու իր չբ––
նորՀալի կրասէր աղշիկբ Նաղիկ։ 1943/՛*՛՛
է լ կորցնելով իր մեծ որգին՝ Ջան չին , որ
Հա յրենասէ ր ել ք ս ՚ շ ե ր իտասա բղ. մբն էր ,
Տ իկին Ե ր ա ն ե ա կ ր վւակռւեցալ իր տ ա ն
մէշ, ինք՚լինքբ ՚ 1 Բ կ ե լ ո վ ամէն Հաճոյքից :
Մինչել վերշին սլատեբաղմ բ, տիկին Ե–
բ ա ն ե ա կ ա ն դ ա մ էբ կապ . Խաչի Փաբիղի
մ ասնաճիւգին :
իր մ աՀով կորցրինք մ ի տ ի պ ա ր Հա լու–
Հ ի : ՜ Բ Ե Ն Օ
ԵԼԵԿՏՐԱԿԱՆ ՄԱՀԱՊԱՏԻԺԻ գ ո ր -
^՚Աղրիչը, ճողէֆ Ֆարէլ, Հբամաբեցալ ,
ա ն բ ա ւ ա կ ա ն գ տ ն ե լ ո վ իր սաացած աչիսա–
ա ա վ ա ր ձ ք բ ։ (Մաբդ դլուխ 150 տոլար) ;
Այս դաՀիճը Աինկ Աինկի բանտին մէշ կը
դործէ 14 տ ա ր ի է ի վեբ ե լ ե լե կտ բ ա կան
ա թ ո ռ նստեցուցած է 237 " ՚Տ Ր ^ Ր ^ ՚ ՜ հԻ ~
ներ։ (Վերշինը՝ Տ է ր եւ Տիկին Րողէն -
ոլէ լ՛կ) ՚– Մ "՚ՐԳԲ ^լԸ գ ա ն գ ա տ ի նաել բ ա -
ր ո յ ա պ է ս , քանի որ շիղերը կբ լարուին
իւրաքանչիւր մաՀ ապա աիժ դո րծսօք ր ա ծ
ա տ ե ն , եւ սպառնալիքներ կամ լուտանք -
ներ կբ ս ա ա ն ա յ չարունակ։ ՛Ցարդ երկու
Հող ի մ իա յ ն ներկա յացած են իրրեւ թ ե կ ­
նածու : Ֆարե/ի նախորղ բ , է լ ի ՚ ր ք մ մեռած
ա տ ե ն 400 Հողի ներկայացուցած էին ն ո յ ն
պաշտօնին Համար; Հրաժարեաւ դաՀիճբ
57 էոարեկան է ե լ կ՛ուղէ այսուՀեաեւ ա չ –
իսատիլ իբրեւ սլա բկե չտ ելեկտրաւլէա :
«ՅԱՌԱՋ»Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (32) Վ ՚ ՚ ՚ բ ձ ե ց ե լ գ ո ւ ռ բ կղպուած էբ
(\ձ\՝Ր ճԵՊԸ՚եԹԱՑԻւ. ՄԷՋ
Հիանալի է ա քստեղ , բ ս ա ւ Տիկի՛ն
• Հ ա պ բ բ ա :
Ո ւ ր ա խ եմ որ գոՀ մնացիք . ինչպէս
կը տ ե ս ն է ք ձեր նախկին բաժնեակին յար
եւ նմանն է ;
Այո, միայն թէ Հ ա կ ա ռ ա կ կողմէ է,
•սակայն կարեւորութիւն չունի ռրովՀե :
տ ե ւ այս չ ո դ ե կ ա ռ ք ե ր բ մէկ մբ մէկ ուղ -
ղութեամբ , մէկ մրն ալ ճ.իչդ Հ ա կ ա ռ ա կ
ուղղութեամբ 1լ ե ր թան ;
Ամէն պ ա ր ա գ ա յ ի մէշ դոՀ էք ե լ եր—ւ
շանիկ :
Զեմ կրնար բսել թէ գոՀ եմ , երբ կբ
յիչեմ թէ այս ձիւնամրրիկէն չենք ա ղ ա -
.տած դեռ։ Շ ո գ ե ն ա ւ ս վ ա ղ ա յ ա շ ո ր դ Օրբ կր
մեկնի :
Բոլորս ալ նո յ ն գիրքին մ է շ կը գ ը ա -
նուինք , ըսաւ Պ • Պուք
• ճ ի չ գ է, բայց մ ի մոռնաք Որ իմ
բ ա ժ ն ե ա կ է ս ռ ճ ր ա գ ո ր ծ մը անցաւ ;
Գեռ կը ղարմանամ , Տիկին, ըսաւ
Փ ո ւ ա ր օ , ի՞նչսլէս կրնայ ո ճ բ ա գ ո բ ծ բ ձեբ
բաժնեակը մտնել երբ մէշտեղի գ ո ւ ռ բ կղ­
պ ո ւ ա ծ էր , ինչպէս ըսիք : ՝
Շ ո ւ է ա ա ց ի կինը աչքեբռւս առշեւ
Ա ն դ ա մ մ ը ն ալ քիչեցէք մանրամաս -1
ն ո ւթ ի ւննե ր ը : Գուք պառկած էիք եւ ձեբ\
տեղէն չէիք կրնար տեսնել կղպանքը չէ՞ : ^
Ռչ, որովՀետեւ պ^այռւսակս Հռն\
կաիսուած էբ % Ա խ պէտք է որ նռր պայու—Լ
ս ա կ մբ դնեմ -• • ;
կո՛ թեց \ Փ ռւարօ ա ռ ա ւ III ւուսա պայ ԿԸ
Այո, կբ Հաս1լ1ւամ Հիմա, բ ս ա ւ , պա­
յռւսակբ կը ծածկէ կղսլանքբ, ուրեմն ձեր
սլաո կ ա ծ տեղէն չէք կրնար տեսնել թէ
չ ո ւ ե տ ա ց ի կինը դուռը կը կղ՚ղէր թէ ոչ :
֊ Ա յ ո ։
Օր– Օլսօն դրան եւ ձեր միշել կ ե ց ա ւ
եւ բ ս ա ւ թէ դուռը կղպուած է :
֊ ճ ի չ գ է :
Ուրեմն ս խ ա լ ա ծ կրնա յ ը Ա ա լ : Հա -
լանաբաբ գուռը միայն Րեչէթի կողմէ
կղպուած էբ ե լ երբ Օր • Օլոօն փորձեց ,
կ ա ր ծ ե ց թէ ձեր կողմէ ալ կղպուած է :
- Շատ ա պ ո ւ չ է եղեր Օր –Օլոօնբ ;
Փուարօ ա ռ ա ն ց ս լ ա տ ա ս խ ա ն ե լու այս
վ ճ ռ ա կ ա ն յայտնութեան ուբիչ Հաոսում
մը ուղղեց .
Ա՞յս ճամ բով Իղմիբ գացած
Տիկին ֊.
Ո չ I չ ո գ ե ն ա ւ ո վ Պոլիս գ ա ց ի , քանի
մր օր մնալէ վեբշ ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն նաւով մբ
Իղմիր անցայ , փ ե ս ա ս ք ա բ ա փ բ ինծի կբ
ս պ ա ս է ր : Ան այ^ չատ պիտի բարկանայ երբ
լ"է թէ Ի ^ չ փ
որձանքնեբու ենթաբկուե -
Հ արցւ
էիք
ցայ ...
Փ ո ւ ա ր օ տ ե ս ա ւ թէ գ ա րձեա լ նո յ ն
պատմ ութ իւններբ պ ի տ ի լսէ ե լ լնգմ ի -
Պ ա չ տ օ ն ե ա ն ձեղի թ է յ մը պիտի բերէ
որպէսղի Հ ա ն դ ա ր տ ի ք քիչ մբ :
- Թէյբ Անգլիացիներուն բմպելին է ՚
ես կր նախնտրեմ սոլրճբ ;
Շ ա ա * լ ա ւ , ր ա քց նախ թ ո յ լ տ ո ւ է ք որ
փ ո ք ր խուղարկռւթիւն մ բ կ ա տ ա ր ե մ ձեր
պա յ ո ւս ա 1լն ե բ ո ւ ն մ էշ :
֊ ինչո՞ւ :
Բոլոր ճամբորդներուն պ ա յ ո ւ ս ա կ —
ներբ պիտի քննենք , չեմ ռւղեր անՀաճոյ
բանեբ յիչեցնել, սակայն գ ա չո յ ն ը ձեր
սլայռւսակէն ելաւ , կը յիչէ՞ ք - - •
• • Այո , ա յ ո ^Փ՚նեցէք պա յուսաքլներս ,
աւելի լաւ կ՝ ԲԱա յ ռո գ ո ւ ք գ տ ն է ք եթէ ու­
րիչ բանեբ ալ կան :
՚Բննոլթիւնբ չ ո ւ ա ո վ վե բ շ ա ց ա ւ , բ ա յ ց
Տիկինին ճերմակեղէններէն ոչինչ կար
պա յուսա 1լնե բուն մ էշ :
ԳԼՈՒԽ Ժ Գ — Ճ Ա Մ Բ Ո Ր Գ Ն Ե Ր Ո Ի Ն
Պ Ա Յ Ո Ւ Ա Ա Կ Ն Ե Ր Ը
—• Հիմա ի ՞ ն չ ծբադիռնեբ ունիք, Հար -
ցուց Պ - Պուք :
Այժմ պիաի դիմենք պայուսակներու՝
վկայութեան , սկսելով Պ– Հա.րտմանի
բաժնեակէն , պատասխանեց Փուարօ :
Պ– Հարտման ղուարթ տ ր ա մ ա դ բ ո լ -
թեամբ գիմաւռրեց ղանոնք
Հրամեցէք, պարոններ ։
Պ–^ Պուք բ ա ց ա տ ր ե ց իրենց այցելութեան
յպ. ՛կբ ;
Շատ լաւ , ըսաւ Ամերիկացին
ք ա -
Հալասիկ բանալիներս , պարոններ , եթէ
կ՝ուղէքդրպաննեբս խռւղարկել, ա ղ ա տ կք։
Փ ո ւ ա ր օ կանչեց պ ա չ տ օ ն ե ա ն որ պայու–
սակներբ վ ա ր ա ռ ա ւ ։ Ա ա կ ա ք ն աբսւասռ -
վոբ ոչինչ կ ա ր , Փ ո ւ ա բ ո ւ ի ռւչաղրռւթիլ–
նը գ ր ա ւ ե ց ի ն բմպելիներու չիչերը :
Ա ռ ա ն ց խմ ե լու չեմ կրնար ճամ բոր–
գել, բսալ Ամերիկացին ժ պ տ ե լ ո վ ;
Տարօրինակ էք , բսալ Փուարօ , չատ
պիտի ուղէի ձեր եբկիբը այցելել ;
Լաւ կ բ լ լ ՚ ո յ –իմ՛ կարծիքովս Եւլ՚ո -
պ ա ն քունի մէշ է եւ պէտք է ռր աբթլն -
նայ ;
Փ ո ւ ա ր օ ե լ իք։ Հետեւոր֊ները յեաոյ ան­
ցան գնդապետ Արպլնթնոթի բաժնեակը յ
Գ ե գ ա պ ե տ ը ծխամորճ եը ծխէր ե լ կը կաբ­
գ ա ր :
Փուարօ բ ա ց ա տ բ ե ղ ա քցելութեան նպա­
տակը։ Գնղաւղետը չղժգոՀեցալ : Երկու
մեծ պ ա յ ո ւ ս ա կ ունէր, ոբոնք լեցուն էին
իրեն վ ե ր ա բ ե բ ե ա լ ա ռ ա ր կ ա ն ե ր ո վ ե լ ճեր–
մակեղէններւվ : Փուարօ ՚իերցոլց ծ ի ա -
մորճ մաքրելռւ յատուկ ՚լոբՆիքներոլ ա ր ֊
ցս՚կ մբ եւ Հարցուց .
Միչա ա՞յս ա ե ս ա կ ը կբ գ ո ր ծ ա ծ է ի -
֊ Այ" - \
(էյար.) I
Fonds A.R.A.M