Պ Ա Տ Ն է Շ Ն Ե Ր
•
Վերտին
Լլ,Լք չարաթներուն
,
ԱմԼբիկա–
Հւսյոէ
թեան
զսւղաւիարական
Հաաու֊աՆւլ
ս ւ ր ա ա կ ա ր գ
ւլո
րՆւււեէութեան
մ (լ
՚ ք է շ
էր՝
Ե ր ե ք
Պ՚սւոէլամալորական
էք֊ողովներ
է
֊
րարոլ
յա9որգեցէն
.
-
Հայ
Երի"՛՛
Գ ՚ " Լ ՜
նակցութեան
՚20րգ
Պաաղմ
. Ժ ՚ ՚ ղ " վ ը Գ*"–՜
մարուեցաւ
Հեոաւոր
•Բլէվլէնաի
մէշ,
(Յունիս
21-27).
Հ–
3–
Գաչնակցութեան
^ ր գ
ս լ ա ա դ ա մ ա ւ ո ր ա կ ա ն ր ,
( 3 " ՚ ^ ն ի ւ ւ
^Հէն
Յուլիս
Հինզ)
եւ
Հ.
0–
Մի՚՚՚թեան
^Տրդ
պաագամ
ա ւո ր ա կան
ր
(Յուլիս
6-11)
,
Պոսթրն,
ՀՀայրենիք»ի
սրաՀր։
Ե ր ե ք պ ա ա ւ լ ա մ ա ւ ո րականներուն
մաս
-
նակցող
պ ա ա զ ա մ աւո
րնե
ր ր
մէկ
մէկ
չա
-
րաթ
մողսվի
նսաան
, օ ր ա կ ա ր գ ի
մչակ
-
ոաւձ–
Հարցերր
քննութեան
առնելու
եւ
նոր
որոշումներ
աալու
Համար
:
Ե ր ե ք մողովներուն
մէշ
,
շուրշ
250
Ո՚^ի–
աեր
, կոմիաէներ
ու
մասնաճիւզե
ր
մ ա ն
րամասն
Հաշիւ
աուին
եւ
ներկայացու
-
ցին
մօս
վեց
Հաղար
գորՆօն
ու
կազմա
-
կերսլսւած^
անղ
ամներու
ա շ խ ա ա ա ն ք ր
եւ
ձեռք
րերուաՆ
արգիւեքր
:
Երիաասարգութիւնր
, աւելի
քան
եր
-,
րեք
կենսունակ
, ոչ
միայն
զրազեցաւ
իր
առօրեայ
, ներքին
Հողերով
, այլեւ
լագ
-
Հանուր
իսնղիրնե
րով՛.
\ք ասնաւոր
ուշա
-
գրութեան
ա ռ ա ր կ ա յ
գալւձոլց
ամերիկա
-՝
Հայ
ե րիաասարզութիւնր
ե լ նոր
"րո
֊
շո ւմ՜ներ աուաւ
իր
կազմ ա կե ր պո
ւ
թիւՍր
զօրացնելու
եւ
ազգային
շուՆչ
հ՜աւա
լե
լու
մասին՝
նոր
սե րունգի
լա
յն ղանգուահ-նե
-
րուն
մ էշ
:
ԸնգՀանուր
ո գ ե ւ ո
րոլթեա՚կ
մէշ,
անցուց
րանաձեւ
Հայ
լեզուի
ու–
սուցման
ե լ աարաՆաման
մասին
, Երի
~
տ ա ս ա ր ղ ա ց
ի)լիււքլէերր
գարձնելով
աղգա
-
յին ոգիի
ու
մշակոյթի
անմար
վ ա ռ ա ր ա ն
ներ :
Գաշ^ւակցութիւնր
, Հայ
Հղօրաղոյն
քա
զ ա ք ա կ ա ն
կո ւսա
կցո
ւթ
իւնր
, աղղային
ու
ք ա զ ա ք ա կ ա ն
(սոր
ղիաակցութեամբ
եւ
կ ա զ մ ա կ ե ր պ ա կ ա ն
լայն
ցանցով,
իր
որո
֊
շում^յերով
ու ի ր ա ա ե ս բանաձաւումներով
,
եկալ.
րնգգրկելու
բ ո վ ա ն ղ ա կ
Հայ
կեան
֊
ՔՐ,
իր
ֆիզիքական
, Հ ո գ ե կ ա ն , մշակու
-
թ ՚ " յ ի ն
ե լ յ ա տ կ ա պ է ս
ք ա զ ա ք ա կ ա ն
մար
-
զեբուն
մէշ–,
Հայկ
.
Գաաբ
,
մ ա ս ն ա ւ ո ր ա բ ա ր
,
տիրող
բնգՀ
անուր
ու ն պ ա ս ա ա ւ ո ր
՜
մթնոլորտին
մէշ,
գ ա ր ձ ա ւ
իր
խոր
ուշաղրութեան
ա
-
ռ ա ր կ ա ն
եւ
տ ո տ ն ց ք բ
իր
վաղուան
զոր
-
ձ-ունէութեան
: Գորհ^ունէութիւն
ուր
Հի
-
ներու
եւ
երէցներու
վ։ո
րձառոլթեան
ու
ա ռ ա ^ ո ր գ ո ւ թ ե ա ն
կուղայ
խառնուիլ
նոր
ոլմերոլ
ո գ ե ւ ո րութ
իւ1ւ
ր
;
Հ՛
0՛
Միութիւնր,
իր
կարգին,
կանա~
ՅԻ
Հղօրազոյն
կաղմակերպոլթիւնր,
որ
Ամերիկա
յէն
մինչեւ
շարաւային
Ամեբի
-
կա
ե լ Ավվւլռքի
Հեռաւոր
գ ա զ ո ,
թներԱ
գ ա լ ա ր
ու
կենսունակ
ճ իւղեր
ա ր ձ ա կ ա ե
է,
իր ՀամաՀա
յկական
որոշումներով
ե
-
կ ա ւ
չ ա ր ո ւ ե ա կ ե լու
իր
" ՛ ղ ղ ա պ ա Հ պ ա ն մ ան
,
ա
—
ուա—՚
սքանչելի
գորհր
նոր
ու
լայն
միշոցներ
սաեզհ-ե
լու
շան
քով
•
Ս ե ր տ
գորքՒակցոլթիլն՝
իր
աշխարՀա
-
ցրիլ
մասնաճիլղերռւն
Հետ
եւ
տ ե ն դ ա գ ի ն
ա չ խ ա տ ա ն ք
ու
նոր
աղբիլրներոլ
որոնում՝
Հասնելու
Համար
Հայ
մոզովուրզի
յարա
ճուն
կարիքներուն
:
Եւ
այս
բո
լորին
Հետ՝
Հայ
լեզու
ու
Ո
-
դի
•> ^ ՚ " յ միտք
ու
մշակոյթ
ե լ Հայ
նոր
սերունդի
աղղային
գ ա
ս ա իա ր ա կո
ւթ
ի ւ ն
,
Համագորհակցոլթեամ
բ
զ ա գ ա փ ա ր ա կ ի ց
կաղմ
ակերպութիլններոլ
եւ
ազգաշունչ
րոլոր
Հայերուն
:
Ե ր ե ք Պ ա տ գ ա մ ա ւ ո ր ա կ ա ն ն ե ր է ն
ամէն
՚^ԷԿՌ
էր օ ր ա կ ա ր գ ո վ ,
իրեն
յատուկ
րմ
-
բռնումով,
յաճախ
տ ա ր բ ե ր
ճամ
բաներով
Ր
"՚.քՍ
^ " յ ն նպատակով,
որ
Հալ
յ֊ոզովուր–
զ ի
աոովշ
պաՀպանումն
է
մարմնով
եւ
Հոգիով
:
ԸնգգքՒելոլ
Համար
քանի
մր
լնգՀանբա–
կան
կ է տ ե ր
, կարելի
է
ուրախութեամբ
Հ ա ս տ ա տ ե լ ,
թէ
երեք
մողովներն
ալ
ան
-
ցան
բնգՀանուր
ներդաշնակութեան
մէշ
։
Ս ո վ ո ր ա կ ա ն
բացատրութիւն
մր
չէ
"իկա
, եթէ
նկատի
ունենանք
այն
գմ
րալոյհ–
իւնգիրներր
, որոնք
Ընուեցան
եւ
բանաձեւուեցան
: Համերաշխութիւն
եւ
ՀամագորՆտկցութիէն՝
շբշանէ
շրշան
եւ
գագափաբակից
կաղմ
ակերպութիւններու
Հեա
, ինչպէս
Հայութեան
աղղաշունչ
եւ
առողշ
աա
ր րե բուն
Հեա
:
Բոլորր
մաահ-եցին
զոբհ՜երու
եւ
կա–
բիքնեբու
մասին
, մոռնալով
ե բ կ բ ո ր գ ա
-
կան
տարակարնութիւններբ
: ՚Բիէ
ա ն գ ա մ
աքնքան
գիտակցութիւն
ու
ՀամախոՀու
-
թիւն
ի յայտ
բերուածէ
են , որքան
" ՛ յ "
տ ա ր ի , երբ
ա ե ն գ ա գ ի ն
ու
տրղիւնաչաա
տ ա ր ո ւ ա ն
մր վ ա ս տ ա կ ի ն
Հաչուեկչիռբ
ա ր –
ուեցաւ
;
Այս
մթնոլորտին
մէշ
է որ
քննուեցան
Հարցերր
յ
%ախ՝
կաղմա
կեր
պ ո
ւթեան
պաՀպանումն
ու
զօրացումբ,
այն
ի՛որ
Համոզումով՝
թէ
ա ո ա ն ց
Հ ՚ լ օ բ
կաղմակեր–
պութեան
մր,
ղեղեցկագոյն
գ ա ղ ա փ ա ր
-
ներն
իսկ դատապարտուած՜
են
մնալու
մեռեալ
տառ
:
Յետոյ՝
պաՀսլանումր
Հ ՚ ս յ
մոգովուրգի
տզղտյին
կերպարանքին
ու
ոգիին
,
իբ
աղղային
ու ք ա ղ ա ք ա կ ա ն
պ ա Հ ա ն ^ ե ր ո ւ ն
ա բհ՜ա
րհ՜ում
ո վ
;
ՊաՀել
Հայր
աչխաբՀի
չորս
հ^ադերուն
,
կարելի
բոլոր
միշոցներով.
օգնել
անոր
,
Հաց,
լ ո յ " ե լ ազաաութիւնւ
սփռելով
սյա—
•
բագ
իր
ու
Հա յրենակարօտ
զանզոլաձնե
-
բուն
:
ՊաՀել
Հայ
ե բ իտասա
բզութիւն
ր՝
մաս
նաւորաբար
, պատբաստել
ւլայն
վ ա գ ո ւ ա ն ,
Հիներու
տեզր
բռնելու,
անցնող
սեբունգ–
ներու
գորհ՜ր
շարունակելու
Համ
աբ
,
նոյ ն
ո գ ի ո վ
ու
շունչով
, թէ
իսկ
տ ա ր բ ե ր
ճամ
-
բաներով
: Ուրախոլթեամբ
Հ ա ս տ ա տ ե ց ի ն ք
որ
այս
ա ա ր ի , եր ի ա ա ս ա բ գ ն եբո լ կ ա ր ե
-
ւոր
թ ի լ մ լ լ , իբրեւ
ս լ ա տ գ ա մ ա լ ո ր
,
կր
մասնակցէր
թէ
Գաչնակցութեան
ե լ
թէ
Հ • 0 •
Մ իութեան
ժոգոէթւե
բուն
, Հ ե տ ա
-
քբքբութեամբ
,
աշիումով
ե լ
ԷՐ
2
Բ՚–
~
թեամբ։
Ա բտապնղիչ
էբ
երեւոյթբ,
որ
ՓԱՐԻԶԷՆ
ՀԱԼԷՊ
ՊԱՏԿԵՐ ՄԸ Դ Ժ Ո Ի՚ Ք ե ն
Բացի
Հ ի ն մամանակներէն
, Հոս
գ ա զ
-
թահ–
Աասունցինեբէն
, Հալէպի
եւ
չրշա
-
նին
մ էշ
կան
Տ ա րօն
ի աՀաւոբ
ողշակէգէն
Հրաշքով
աղաաահ–
բեկորներ
, որոնց
թի՜
ւր դ ժ բ ա խ տ ա բ բ ա
շ ա ա
քիչ
է :
Հատիկ
Հատիկ
, կամ
շարան
շարան
կ ո ւ գ ա ն
դի"
տեսնելու
: Եւոաքանչիւրր
ունի
իր
զար
-
Հուրելի
ե լ Հերոսական
սլատմ
ութիւնբ
է
Ամէն
մէկուն
մարմնի
վբայ
կան
սուրի
եւ
Հուրի
Հետքեր
. . .
ինչեր
կր
պ ա տ մ ե ն
վեբապրոզները
։Տե~
սայ
կ ի ս ա խ ե լ ա գ ա ր
պ ա ռ ա ւ
մր ,
Վ ա ր գ ո յ ի
շբշանէն
: Տասնրմէկ
գաւակներէն
միայն
մ էկբ
աղատահ–
, ա յգ
սեւ
օրերուն
,
Բիւր–
տ ե ր ո ւ
Հետ
կբ
նաՀանշէ
դ է պ ի Տ ի գ ր ա ն ա
-
կ ե ր տ
: Մայրր,
քիւրտ
շարզարարի
մր
քով
կր
հ՜առայէ
, ինբ
տ ա ր ե կ ա ն
զաւակն
ալ
,
անոր
ոչխարնեՐր
կր
պ ա Հ
է :
ճամբան
,
քիւրտ
աղան
կբ
ս ա տ կ ի
: իսլամական
օ -
բէնքին
Համաձայն
, պ է ա ք
է առատ
շուրով
լուալ
անոր
շ ա ն ս ա տ ա կ
մ արմինը
թաղելէ
առաշ։
Հայ
կինր
զրազահ՜
է
շուբ
կրելով
ե լ
մոռցահ՜
իր
մինուճաբ
զաւակր,
որ
մէկ
երկու
օր
է , անօթ
ի
հ՜ա բ ա ւ , ո
չխարներուն
Հետ
մնաց
ահ՜
է
մ օաակա
յ սարերուն
վր
-
րայ
: Տ ղան
, ա յ լ ե ւ ս
չգիմ
ա ն ա
լով
անօ
-
թութեան
, կբ
փ ա խ չ ի
կուդայ
տուն
եւ
գ տ ն ե լ ո վ
իր
մայրր,
գ ա զ տ ն ի պատառ
մբ
Հաց
կ՝ուղէ
: Աայրր
տեսնելով
գաւկին
անսուաղ
վիճակր,
ինքղինքէն
ե լահ՜,
մոռ
ցահ՝
մեռելին
շուր
կրելը
, ձեռքին
տակ
ալ
Հաց
չո
ւ ն ենա
լո վ
, անմիշապէս
տանը
մէշ
գտնուահ՜
ալիւրէն
գ ո ւ ն տ
մը խմոր
կը
չաղոլէ
ու բարկ
թոնիրին
կողին
ղարնե
-
լով,
Հաց
մը
կը պատրաստէ,
եւ ,
տաք
աաք
կը
գնէ
տ գ ո ւ ե
բեբանբւ
Ագտյին
եզ
-
բայրը,
որ
բ ա ց
գռնէն
կը լբտեսէր
զա
-
նոնք,
կատղահ^
, կը
քաշէ
սուրը
ե լ
մօրը
հ՜ունկերուն
վրայ
կը
մորթէ
աղան.
Հացին
սլատառը
բերան
ր,
իսկ
մայրը,
կր
ձ գ է
ողշ..՛
քՏելազալյ՚ՀԽյհւՀին
, գրկս՚հ^
զաւ
կին
գլուխբ
,
կԻՐ՚այ
սարեր
ու
ձորեբ
• . .
ինչ
սգբերզութիւն
Ասաուահ^
իմ :
Իս
-
կ ա պ է ս
Տանթէի
դմոխքը
կր
նսեմանայ
Տարօնի
եւ
ուրիշ
նաՀանգնեբու
ա ն ե ր ե ւ ա
կայելի
բնարշումին
առշեւ
:
Ա ն բ ա խ տ
Տարօն,
սեւ
Վ ա ր դ ա վ ա ռ ի ն
,
38
ա ա ր ի
տ
-
ո ա 9
էր,
երբ
թնղանօթի
կը
բռնուէր
եւ
մոխրակոյտի
կր
վերահուէր
Աուշ
ք ա զ ա –
քը%
Հազարաւոր
անմեղ,
անզէն
ու
ա ն օ գ
նական
մ-ողովուբդ
, եկեղեցիներու
ե լ
մ
ա–
րագներու
մէշ
լեցնելով
, ոզշ
ողշ
կը
վա
ռէին։
Մնացեալը,
հ^երերով,
մանուկնե
-
բ ո վ
եւ
բուռ
մը քաշերով,
շաբաթէւեբ
ե լ
ամիսներ
, անօթի
հարաւ,
Հեբոսաբաբ
կը
գիմաղրէբ
Անտոքի
, ՛Բանի
,
Ծ ի ր ի ն կ ա տ ա –
բի
ե լ Ա
. կ ա ր ա պ ե տ ի
լեռներուն
եւ
ձորե
բուն
մէշ,
ի ղուր
ս պ ա ս ե լ ո վ
Ա՚ուսեբուն
եւ.
կ ա մ ա ւ ո ր ա կ ա ն
վւբկաբաբ
բանակին
օ գ
-
նութեան
: Ի վեբշոյ,
յոլսաՀատ
ե լ ան
-
սուազ
կը
պաշարուին
, Հա
ր իւբաւո
բ\ւեր
կը
գ ն գ ա կ ա Հ ա ր ո ւ ի ն
,
անթիւ
անՀամ
ար
մ
ա–
նոլկ^ե
ր
շղթս՛
յ ա կ ա պ
կը
նետոլին
Հա
յրե
ն ի
ղետերուն
յորձաններուն
մէշ,
իրենց
պաշաահ՜
գ ա ր ա ւ ո ր
վանքերու
աչքին
եւ
շուքին
տակ
. . .
3 8
տ ա ր ի
է անցեր
ա յ գ
օրէն։
Գիշեբ
է .
նսաահ
Հալէպի
տ ա ր ա գ ի ր
Հայրենակից
-
ներէս
մէկուն
ա ա ն ր պ ա ա շ զ ա մ բ
, կր
դի
-
տեմ
աննման
ա ս տ զ ա զ ա ր գ
երկինքն
ու
բո
լորակ
լուսինը՛.
Յանկարհ,
կը
յիշեմ
հնն–
դ ա վ ա յ բ ի ս
ա ն զ ո ւ գ ա կ ա ն
պարերգներէն
մին
, ուր
, շինականը
, կալին
մէշ
պ ա ր
բռնահ,
զրոյց
կ՝ընէ
լուսնին
Հե
տ
. . . :
Լռւսնակ, դռւրպան, ռ՞ւււ կ՚եյւթաս նա՛՛յ ,
նա՜յ , նա՜յ ...
Կ՚երթ-աԱ՛ ,վըր հալպա սարո՜ւն, նա՜յ ,
նա՜յ, նա՜յ,
Կիշիմ, զաշոՆն զ.գայաՆն, նա՜յ նա՜յ , նայ
կր պատասխանէ
հ ՜ ի հ զ ո ւ ն
լուսնակը
. . ,
Այմ֊մ
, ես
ալ,
գ ի տ ե լ ո վ
«Հալպոլ»
բո
-
լորակ
լուսինը,
կ ա ր օ տ ո վ
կը
Հարցնեմ
ա
-
նոր
,
֊ Հ<%ուրպան
լուսնակ
ո՞ւր
կ՝եր
-
թաս...»֊
Լուռ՝
ու ախուր
է
լուսինր
:
Պ ա ա ա ս խ ա ն բ
կը
բարձրանայ
սբաիս
խո
֊
բէն
:
պէտք
է ընդՀանբանայ
անշուշտ
,
գառնա
լով
աւելի
շօշափելի
տ ա ր ո ւ է
տ ա ր ի
;
Յուզիչ
է տեսնել
եբ ի տ ա
ս ա բ գ ն ե ր՝
ո
-
բոնք
կբ
գ բ ա գ ի ն
ոչ
մ իա
յ ն
իրենց
մ իա
յ ն
յատուկ
խնգիրներով,
այլեւ
Հայ
մող
ոոռ
-
ւիուրգի
ճակատագրով,
Հայկ.
Գ ա տ ի
ու
մ շակո
յ թ ի
Հ ե տ ա ս ^ դ մ ան
ու
ղաբղացմ
ան
գորհ-եբով
: Եբիաասարզներ՝
որոնք
չեն
ուղեբ
բնկղմիլ։
Եւ
վ ե բ շ ա պ է ս
յ ո ւ զ ի չ
է
տեսնել
ե ր ի տ ա ս ա ր դ ն ե ր ո ւ
կողքին
երէց
-
ներ,
ս պ ի տ ա կ
մաղերով,
ամ բողշովին
Հա
ւ ա տ ք
ու
գոլրգուբանք
ղարձահ–
: Եւ
ա
-
սոնց
ք ո վ
նո յնքան
յ ո ւ զ ի չ
է տ ե ս ն ե
լ
Հայ
կինր
, որ
իր
տունն
ու
լ^տանիքը
Հոգալէ
զատ
, ում
ու
ժ ա մ ա ն ա կ
կբ գ տ ն է
նոլիը
-
ուելու
իր
ժողովուրգին
պ ա Հ պ ա ն մ ա ն
եւ
Հայ
ե ր ի ա ա ս ա բ գ ո լ թ ե ա ն
պատրաստու
-
թեան
դոբհ՜եբուն
:
ա
յ ս
ամ
էնը՝
Հ ա ւ ա տ ք ո վ
,
ո գ ե ւ ո բ ո ւ –
թեամբ
ե լ ղոՀա
բ եբ ութեան
անՀուն
զ գ ա
—
ցումով
:
կարելի՞
է
յռւսաՀաաիլ,
այս
Բ"է"ՐԸ
տեսնելէ
ե տ ք
:
Երբ
ժողովուրգ
մր,
իր
բոլոբ
Հ ա ս ա կ
-
ներով
կ՜ը կազմակերպուի,
երբ
այրեր
ու
կիներ
գորհ
ի կը
լ հ ՜ ո ւ ի ն , երբ
ե բ ի ա ա
-
սարգներ
եւ
եբիտասարգուՀիներ
կը
պ ա յ –
քտբին
գ ա ղ ա փ ա ր ա կ ա ն
պատնէշներու
ե
-
աին
ամրացահ՜
, սլաՀելոլ
Համար
ա զ գ
մը,
կարելի՞
է տարակուսիլ
յաւլթանակին
ու
յաշողութեան
մասին
։
Վ^երշացան
ա ր գ է ն
ժողութւերը
ե լ սլաա
-
գամաւորները
, գ ա ղ ա փ ա ր ա կ ա ն
զինուոր–
եալներ
, մեէ^եցան
,
մ իասին
տ ա ն ե լ ո վ
կամք
ք լ կորով
նոր
նուաճումներու
Հա
–\
մ ար
յ
Մեր
Հայրենիքի
շ ՚ ՚ ՚ ն չ ր
ձեղի
Հ ե տ ,
մեր
ժողովուրդի
փ ա ռ ք ն
ու
երաղը
ձեր
ս բ տ ե –
բուն
մէշ,
ընկերներ
ու
բնկերուՀինեբ
...
(Խմբագբական ՀԱնՐԵ՚եԻՔի),
Հ Ա Յ Ա Օ Տ Ա Ն Ի
Մ Տ Ա Կ Ո Ց Թ Ը
Մ իակ
իբական
բոլչեւիկր
, կարելի
է
ը–
սել
,
1 8
թուականէն
ի վ ե բ
գ ա ր ձ ա ւ
Եղիչէ
Զա
րենց
բ , ո բ
մ ա ս ն ա կ ց ե ց ա ւ
Ա՚ուսիո
յ
քա
զ ա ք ա ց ի ա կ ա ն պատե
րաղմնե
բուն
, որ
յա—
ր ե ց ա ւ
Համայնավար
կուսակցութեան
եւ
ոբ
անկեղհ՜
կ ե ր պ ո վ
որգեղրեց
Համայնա—
վ ա ր
կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն
գ ա զ ա փ ա րնեբ
բ
եւ
իր
առաշին
գորհր
^\Լմրոխները
քցելա
-
գարոլահ՜»
Հայ
պբո լ ե տ ա ր ա կ ա ն
կո
չուահ՜
գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն
լաւագոյն
եւ
եզակի
գոր—
հ՜ր
կարելի
է Համարել
:
Երբ
Հա յ ա ս ա ա ն բ
ինկաւ
ԽորՀ
ր գ ա
յ ի ն
վարչաձեւի
տակ
, Ո՚ուսաստանի
զանազան
մ ասեբէն
Հա յ ա ս ա ա ն
ե կ ա ն
Հ ա ա
ու
կտոր
ա ն Հ ա ա
բոլշեւիկներ
:
Աոց
. գ ե մ ո կ ր ա տ
-
նեբ
, որոնք
յարեցան
բոլշեւիզմին
,
եւ
Հայաստանի
մէշ
մաս
մ բ
մ ա աւո
ր ա կ ա ն
-
ներ
կամ
կէս
— մ տ ա ւ ո րականնե
բ , դ ա շ
-
նա կց ա կան
կամ
ուրիշ
մ աա
յնութեան
տ է ր
, յարեցան
նո յնպէւա
Համ
ա
յնավյսբ
կուսակցութեան
եւ
ուրեմն
այստեզէն
ըս—
կըսան
կազմ
ա կ ե բ պ ե լ
գրականութիւնը
եւ
տ ա ռ ա ց ի
կ ե ր պ ո վ
Հա յաստանի
մ էշ
կրկ
-
նուեցան
բոլոբ
ա
յ ն
երեւո
յթնեբը
, ինչ
որ
քիուսաստանի
մէշ,
այն
տ ա
ր բ ե բոլթեամբ
,
որՀայաստանի
մէշշաա
ա ւ ե լ ի ա ր ա գ
տեղի
ունեցաւ
այս
Հո լովո
յթը,որովՀեաել
,քիու
ս ա ս տ ա ն ի
մէշ
արդէն
տարիներու
փորձը
կար։
Այ ս
փորձը
ա ս ա ի ճ ա ն ա բ ա ր
եւ արագ
-
օրէն
կի բ ա բկո
լե ց ա ւ : Ա կղբնական
շրշա
-
նին
ուրեմն
ռաղմ
ա կ ա ն
կոմ
ունիզմի
յա
-
աուկ
էէրա կանո
ւթիւնը
կամ
ԼհԱՊԲ
ի
զ ր ՚ ս –
կանութիւնը
մո ւ ա ք
գորհեցին
Հայ ա ս տ ա
ն ի
մ էշ
եւ կարգ
մբ ե բ ի տ ա ս ա ր գ
գրողներ
ա շ խ ա տ ե ց ա ն
գրել
կամ
երղել
, բ ա ն ա ս
-
աեղհութիւններ
յօրինել
այն
ձեւով՝
ինչ
որ
/ ր ո ւ ս ա ս տ ա
ն ի
մէշ
Ա լ ե ք ս ա ն գ բ
Կլսէնե
-
բը
,
Մ ա յակռվսկիներ
բ , Ե ս են իններ
ր
կամ
ուրիշները
կը
յօրինէին
. եւ
սակայն
այս
շբշանին
կարելի
չէր
ցոյց
տ ա լ
մէկ
Հատիկ
նոր
անուն
, ոբ
Հ ր ա պ ա ր ա կ ի
վ բ ա
յ
՚ " Է ^ Ի
բնկնող
դ ե ր կ ա տ ա բ ա հ
լինէբ
, բացի
Եգիշէ
Զարենցէն,
որ
արդէն
կազմ
ակե
րպուահ
,
որոշ
ն կ ա ր ա գ ի
ր ս ա ա ց ա հ
ա ա զ ա ն գ ա ւ ո բ
բանասաեղհ
էր
եւ
իր
բանասաեզհութիւն–
ներր
կբ
շարունակէր
յօրինել
մ ա ր տ ա կ ա ն
,
ռաղմ
ա կ ա ն
շրշանի
յեղափո
խ ա կ ա ն
տբա–
մադրութիւննե
րռվ^
:
Աւելի
շուտ
, քանի
որ
դրականութիւնը
դ ե ռ
կազմ
ա կ ե ր պ ո ւ ա հ
չէր
, աւելի
շուտ
,
Հ ի ն
դբոզներ
, որոնք
յարեցան
իբրեւ
ո
ւ–
ղեկիցներ
ԽորՀ.
իշխանութեան
, ե լ
Խ՛
իշխանութեան
պայմաններուն
մէշ,
սկսան
ա բ ա ա գ ր ե լ
նոր
երկեր
, ինչպէս
Գերենիկ
Գեմիբճեանը
, Միքայէլ
Աանոլէլեանր
,
Աոլրխաթեանբ,
Հ ի ն գրողներէն
Աիբասբ
,
կամ
չ գ ի տ ե մ
ուրիչ
Հեղինակներ
,
որոնք
ղլխալորապէս
ուրեմն
, Խ •
Հայաստանի
առա
շ ի ն
շբշանին
,
Հ ա յասաանի
մէշ
մ
չ ա
կո
յ թ , գ ր ա կ ա ն
գորհեր
աբտաղրեցին
,
եւ
պէտք
է րսել,
որ
ա յ դ
գոբհերուն
մէշ
կա
յ ի ն
արժէքաւոր
երկեր
՚
֊
Գեմ
իբճեանը
արձակ
զորհեր
ե լ թատերգութիէններ
աը–
լալ
. Ատեփան
Զ*>րեանբ
շ ա տ
արժէքաւոր
վէսլիկնեբ
, մանբավէպեվէ
տ ո ւ ա ւ
ե լ Գե
-
միրճեանբ
որոշ
երգիհ
.գորհեբ
,
Հինեբէն՝
Լեռ
- կամ
սարը
, շ ա տ
սբամիտ
երզիհա
-
կան
գորհեր
:
Գրականութիւնը
գ ե ռ
կազմակերպուահ
չէբ
ե լ աոնուահ
չէր
կուսակցութեան
ղե
կ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն
աակ
: կային
զանազան
խմբակներ
, ինչպէս՝
Գ Ա Պ Բ ը
եւ
ուրիչ
խմբակներ,
որոնք
քիչ
չատ
ա ղ ա ա
կր
զորհէին
: Երբ
քհուսաստանի
մէշ
դրակա
նութիւնը
ենթարկուեցաւ
կուսակցութեան
եւ
կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն
եւ
լհուեցան
սլեաա—
կան
ա շ խ ա տ ա ն ք ի
, նո յն երեւո
յ թ ր
կրկ
-
նուեցալ
Հա յաստանի
մ էշ , եւ
Հա
յ ա ս ա ա
ն ի գ ր ա կ ա ն
ութիւնն
եւս
Ղ(Տական
թ ո ւ ա
կաննեբոլ
վերշերը,
29
. 30
ապա
31
թուա
կաններուն
կենտրոնական
Համ
ա գ ո ւ մարի
որոշումներու
Համաձայն
նոյնպէս
առ
-
նուեցալ
կո ւսա
կց ո ւթ ե ան
եւ
պեա
ութեան
ղե կա
վա
ր ո ւթե
ան
աակ
է
եւ
բո
լոր
զբա
-
կան
մասնաւոր
խմբակցութիւններր
շ բ ն -
շուեցան
, սաեզհուեցալ
Հայասաանի
Գը–
րոզնեբու
Միութիւնը
:
ինչպէս
Ռ ո ւ ս ա ս տ ա ն ի
մէշ,
Հայաստանի
մէշ
եւս
Գբոզներու
Ա իութիւնը
գ ա ր ձ ա ւ
տեսակ
մը
իշխանութիւն
, եւ
գրոզնե
ւբ
ա յ գ
Միութեան
ա ն գ ա մ
էին
, պ ա շ տ օ
-
(6)
նէութիւն՝
կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն
եւ կուսակ
-
ցութեան
ն պ ա տ ա կ ն ե ր ը
գոբհագրելոլ
Հա–
մ ար
:
ԱյնուՀեաեւ,
գ բ ա կ ա ն ո լ թ ե ա ն
ոլզգու՛–
թիւնը
բոլորովին
փ ս խ ո ւ ե ց ա ւ
: ՝ Բ ս ա ն ա կ ա ն
թուականներուն
երեւան
ե կ ա ն
նոր
երի
-
աասաբգ
գրողներ,
որոնք
գրականութիւ–
նր
մշակեցին
, Հիմք
ունենալով
Հայաս
-
ա ա ն ի
ենթաՀողը
եւ
րնկերային
պայման–
ներբ,
Հայ
ժողովուբգի
կենցաղը,
անոր
Հռղեկան
ապրումները,
այնպիսի
գրող
-
ներ
, ինչպէս
Ակոէլ
Բակունցը
, ա ր ձ ա կ ա –
ղիր
, ոբ
Հայ
զ ի ւ ղ ի
կեանքէն
տ ո ւ ա ւ
գե
ղեցիկ
պ ա տ մ ո ւ ա հ ^ ե բ
ե լ ձեռնարկեց
մէկ
մեհ
՚
ԷԷ՚ՂԻ
յօրինման
, որ
սակայն,
Հրա
֊
տ ա ր ա կ ո ւ ե ց տ ւ
միա
յ ն
կէսր
,
որովՀեաեւ
միւս
կ է ՚ ՚ ը
զուղաղիպե
ց ա ւ
Հայաստանի
ուրեմն
եւ
ղրականութեան
, այսպէս
ը
֊
սենք
բոլշեւիկացման
:
Գուրգէն
Մ ա Հ ա
ր ի , ե ր ի տ ա ս ա ր գ
բ ա
-
նաստեղհ
, Վ ա ն ի
1915
թուականի
մեր
որ
բերէն,
այսպէս
ըսենք,
զբա
կանո
ւթիլնմբ–
շակեց
թէ
բ ա ն ա ս տ ե ղ հ ա կ ա ն
, թէ
արձակ
:
Տ ա զ ա ն գ ա ւ ո ր
Վ ա ղ ա ր շ ա կ
Նոբենց
, Տ ա ր օ
ն ի
շբշանի
որբերէն,
Գեղամ
Ա ա ր ե ա ն
,
Վ ա Հ ա ն
թ-ոթովենց
,
Ամեբիկայէն
գ ա ց ա հ
եւ
ուրիշներ,
որոնք
Հիմք
դրին,
կարելի
է
ըսել
,կամ
շարոլնակեցին
, ե թ է
կ՝ուգէք
,
Հ ա յ ա ս տ ա ն ի
ե լ Հայ
գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն
ա
-
ւ ա ն գ ո ւթիւննե
րր
, նոբագոյն
պայմաննե
~
րու,
նորագոյն
պ ա ր տ ա գ ր ա ն ք ն ե բ ո ւ
տ ա կ ։
Fonds A.R.A.M