« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
ունեցած է չաա յուսաՀատական
չբքան -
ներ,
րայց ոչ մէկշ
կարելի է
բաղգատել
1915^
^եա։
ԱՀաւոր
սսլանղկն
վեր1^
երր
Հայ եւ ոուս
ղինուորներ
ղրտւեցին
արեւ–
մաեան
Հայաստանը,
մողովուրգր
կը
դառնար
ղոՀ նոր յեղափոխութեան
մը :
Լենինի
« գէպի
աուն »
պատղամը
մեղ
քլր ԿԿր
Թուրքի
Հեա գէմ
աււ
ղէմ :
Ռուս
բանակին
փոխա -
րէն փոքրաթիւ
Հայ ղինուորներ
կային
միայն որկոչուած
էին պաՀպանել եր ֊
կիրը–
Անոնք
ամրողչ
Հողիոփ
կառչեցան
Հողփն I Նորակաղմ
պետութեան
մը սագ–
մերն
իսկ չկային,
սակայն կար Հայ մար
ղու գիտակցութեան
ոգին,
որու
^որՀիւ
կրցանք
յաղթել
ել Հիմնել
մեր
անկախու
թիւնը : Պատերազմէն
վերչ^
ունեցանք
ղմուարութիւեներ
: Համայնավարը
միա -
ցած
էր Թուրքին
ել անոր Լափ
չարիք
պատճառեց
Հայ մոզովուրգին։
Այսօր
ալ
ան կ՝ուղէ
ստեղծել
ղմուա րո ւթիւննե
ր
Հայկական
կեանքի
մէԼ, Հրապարակ
կու
գայ աղտոտ
թռուցիէլներով,
որոնց
Հեղի–
նա/^երր
գմրախտաբար
Հայեր
են % Թուր
քին հետ տարիներ
ս իրարանոզնե
բ բ
այսօր
կր
յաւակնին
Հայրենասիրութեան
գաս
տալ
մեղի : Մենք
պիտի
չարունակենք
պա յքարի
լ ր" յրր քսութեանց
եւ անիրա -
լութեանց
ղէմ» :
իսիի քաղաքապետի
օղնական Պ՛ Աիէ ~*
վէսթր
1 ներողութիւն
թնղրեց
որ Պ •
Տէօփրէօն
չէր կրցած
ներկայ
րլլալ, եւ
յարղանքի
քանի
մբ խօսք բրաւ
օրուան
տօնին
առթիւ :
Օրիորգներ
՛Բէօսէեան
եւ Տէր Թումա -
եաննեբ
ղուգեբղ
մը ըրին ղաչնակի
բնկե–
րակցութեամր , իսկ Օր– Տէր
Թումաեան
երղեց
առանձինն
կոմիտասէն;
Մենեբղեց
նաեւ Պ– Պօզոսեան,
իսկ
Օր՛
Արրուհի
Հ^աՀինեան
եւ Օր՛ Աաբգիսեան
բրին
ֆր՜
բանսերէն
արտասանութիւննեբ
X Օր՛
Օր՛
Աստղիկ
՛Բէօսէեան,
Ա. ՚Բէօսէեան
ել Ա -
բա Աղաճանեան
իրենց
մենեբզնեբոփ
փայլ
տուին
Հանգէսին
X Նոր Աերունգի
երգչա
խումբր
մէչ ընղ մէչ կԳրգէբ
ղեկափտրու–
թեամբ
րնկեր Ա ՚ Յովհաննէսեանի
։ Պ՛
Գարակէօզեան
իսիի
Նոր Աերունղի
կողմէ
կարգաց
ուղերձ
մ բ ։ Հայկական
ել կոփ ֊
կասեան
պաբեբբ
ղեկափաբութեամր
Տի
կին Թորոսեանի
մեծ
խանղա փառս
ւթիւն
ստեղծեցին։
Թառի
վբայ Պ՛ Աէյբան
նր–
ւագեց
զանազան
կտորներ :
Գեղարուեստական
բամնէն
վերչ,
սկր ֊
սան
իսն չո յքբ եւ եւրոպական
պարերբ տե
ւելով
մինչեւ
առաւօտ
:
Պ–
ՊԱՐԳԵԻ
ՍՏԱՑԱՆՔ
ԳՐԻԳՈՐ ՆԱՐԵԿԱՑԻ
ել իր Նաբեկ
աղօ–
թամատեանբ
։ Գրեց
Գբիղոբ Ա՛ Աաբաֆ–
եան
ԼՆարեկտցիի
ծննգեան
Հազա րամ —
եակին
առթի^
՚. Ֆբէզնօ
,1951
:
Գին
մէկ
տոլար :
ԿԱՐԳԱՑԷ՝Բ ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷ՛Բ
«ՑԱՌԱՋ»Ը
ձՍՅՆՈՑ ԹԻհ I
•
ինչպէս
եղաւ
ինկա
յ նոբէն
ա յն ղիւ -
զփն մ էչ ուր մեր
Հայեր
խում բ ,
խումբ
եկեր,
բոյն
են շիներ է
Ր՛"39
ինչպէս ալ իրար
են գտեր ու
միացեր
, մարգ
չի գիտեր -••
Ա եր երրեէքնի չէն քազտքնեբն
ու
ղիւղե–
րը կարծես
մէկ , մէկ
պատուիրակ են
գրկեր
Հոն , որսլէսզի
տուն
չինեն , ճրագ
փառեն
ու նոբէն
նոբ աճին , չատնան
, զի–
բաբ
չմ ոռնան
• • .
Հոն կբտեսնենք
ի միչի
այլոց
ել Ա շե -
ցին ու Ասեցին
ել իբ սարօքն
ել
Պրուսայի
գաւառներէն
մինչեւ
Նիկոմիգտյէն
ու
Պո լիսէն
տ տ ր տ գի րն ե ր իրենց
յատուկ ո–
ճեբոփ
ել սովորութիւձւնեբով
։
Հայնոց
թիւ
1 :
Բայց
ուրկէ՞
ուր ,
խօսք
մ էկ ըրած , իրար գտած
ու քով,
քովփ են եկած
, ինկած
• . .
Հա յը Հա յուն
ե՞ բբ չէ Հանդիպած
,
եթէ
ուղէ
ուր որ ԲԱաբ, կբ մէանայ
, Հոգ չէ
թէ վերչէն
վէճէ , կռուէ
ել քէն ընէ
։ ինչ
ոբ ալ բլլայ
Հայկէ
թոռն է, մէկ արիւն
էւ
Ունին
իբենց
եկեղեցին
քար
ու կէբ ՛կո
կիկ
ու լուսաւոր եւ ամէն
կիրտկի
մամ ,
պատա րագ
;
ԵԼ ունէն
երկու քաՀանանեբ
, մ էն
թէեւ
ծեր եւ ութսուն
ձմեռ
գլփսուե
վբտյ
, կը
քալէ ու կը կարդայ
X Ժ՛ամ տնակէն
ասղին ,
անգէն ապրած
, զանագան
ղոբծեբ կատա
րած.
Թուրքերու
Հետ
ալ առած տուած
էւ
իսկ մէւսբ դեռ նոր օծուած
,
արդէական
Հովեր
վ րան , վերարկուն էսկ չաա է տե–
ստծ• • •
Կը պակսէ
էրենց գպրոցէ
յատուկ
սրաՀ
մբ եկեղեցւոյ
կէց պարապ
Հողփն փրայ
որ
ծառայէ
նաեւ
էբրեւ
Հաւաքավայր
, փո -
խանակ օտար
ղոնեբ ափ առնելու
:
Ագգա
յին կեանք
կայ եւ չկայ , Հակառակ
իր թիլին
:
Հյտտեբ
գործին
գերին
դարձած
,
էբենց
աչքին
րան չեբեւաբ
ել դէչեր
ցեբեկ
էրաբ
իսառնտծ
թել կը քաչեն
ու կը քաչեն
* * *
Բտյց կանալոբՀալատաւոր՝
աղղին
ղոբծէն
Հողի կուտան
. • .
Ժամանակին կտր երգչա խումր
եւ
աւելի
էւանգավառ
մի ե րիտասա բգութիւն
, Հի -
մակ ցրուած
, ամէնքն
ալմէկ,
մէկ
անկիւն
քա չուած
, ուրիչ բտնով
են զրադե ր • • •
Հէւանդռւթէւն
մը Հեռոլ
տեղէն եկած ,
վա րակած է քանիներ–
• • էնչպէս
քամէ
մբ
որ կը վւ չէ ատեն
մը, կը էսաոնակէ
չորս
կողմ , կբ խլէ ծառեբ ու ճէւզեր , բայց
արմատնեբբ
մէչտ
կր մնան . - .
Եւ այս
երեւո
յթբ
քէչ մբ ամէն
Հայա–
շատ
կեղբոնի
մէչ։
Որքան
մեծ սլատաս խանատուո
ւթիւն կբ
ծանրանա
յ ծնոգներռւ
վբայ,
իբենց գա -
ւա1^երուն
նախնական
քայլերէն
սկսե -
լով , մ ին չեւ անոնց
ամ ուսնոլթիւնը
։
Տեսա
յ պզտէկներ աչ որոնք
ֆրանսերէն
կբ խօսէն
էրենց
ծնոզքին Հետ իսկ , ո՛՛ւբ
մնաց
իրենց
տա բե կէցներուն
կամ
էբենց -
մէ մեծ
քոյր
կամ
եգբօր
Հետ ։
Մեգքբ
որո՞ւն
վիզը
կԴյնայ
Բաբեբախտարար
Հոս աէ կան շաաեր
ո–
ՑԱՑՆԵՐ ԳԱհԱՈ-ԷՆ
ԳԵՎԵՑԻԿ
ԵՐԳԱՀԱՆԳԷ՛Ա
ՄԸ
ՀՒԷՆ,
(Օաււաջ)
&
ատ
Հաճելէ
նո -
բութէւն
մը եգալ
ղաղութիս
Համար , շա
բաթ
իրիկուան
երղաՀանգէսը
,
քագաքէս
Աէնեմա
Ռէքսի
ղեղեցէկ
ՍրաՀէն
մէչ X
Առ Հասաբակ
, մեր ղանազան
աեսակի
ձեռնարկներբ
ցարդ
կը ճոխանայէն Կա -
պոյտ
քցաչի ԱանոլՀէնեբու
«Աբաքս»
եբգ–
չախումբէ
մ ասնակցութեամբ
։ Այս ան -
դամ
, մեբ գէմացն
ունէէնք
Վէէնէ
Հայ
կական
երգչաիսում
բբ՝
36
անդամնե բոփ ,
արդէւնք
տքնաչան
աշյսատանքէ
:
քցումբը
չուբչ
երկու
մամուան
գեզարուեստական
փա յե լք սլարղեւեց
ներկա
յ Հասաբակու -
թեան ոբղոփելի
լրչութեամբ
, իսոբ լը -
ռութեան՜մէչ
, ունւ^դբեց
խմրեբդնեբը,
մեներզներբ
եւ խօսնակ
օրիոբդին
(Թա -
ղուՀԷ
Ա աչօյեան)
բացաա րո ւթ իւնե րբ :
ԵրղաՀանգէսը
սկսալ
արդէական
բնա
բանով
մր, խումբէն
այսպէս
կոչուած
նր–
չանակով
(շան էնտէքաթէլ)
; «իմ
չէնարի
եարբ»ով
(կոմիտաս
վարդապետէն)
, ինչ
որ ուրախ
, ղուաբթ
մթնո լո բտ
մ բ ստեղ
ծ՜եց X Րայց
^ անոբ անմիչապէս
յաչո
բգող
վերացական
ել Հոգեգմայլ
«
քցորՀուրգ
իսոր էն» բ (կոմէ տաս Վ-) , ե րգուած
չ ա ա
նուրբ կերպով Պ • Արամ ՝Բէչէչեանէ
կող–
մ է էբրեւ
առաչէն
մ ասէ
կրօնական նա -
խերգանք,
աւելփ պէտի
աղզէր
նեբկա -
ներուն
՚իբայ , եթէ քանէ
մբ
փայբկեան
յատկացուէր
"րոշ բացատրու
թէւննեբ
տալու :
Յաչորգաբաբ
ել դրեթէ
մէկ
շունչոփ
երդուեցան
քառաձայն
«Աուրբ
Աստուտծ»–*
եւ՛ «Աաբմէւն
Տէրունական»բ
(Ա •
եկմալ–\
եան)
X Տիկէն Հ՛ Ա էմոնեան
մենե րգեց
,Հ
«Հբեշտակայէնբ^
(կոմէտաս Վ՛) :
Յետոյ՝
նո րէն
իսումբը՝
եբդեց քառաձա
յն
«՝Բրէս–\
տոս է մէչ»,
«Սուրբ
սուրբ» , « Յամե
- յ
նա յնի»
եւ «Հայր
մեր»ը
(Ա . Եկմալեան)
ւ,
կրօնական
բամէնը
այսպէս
կը
ւէերչանար,
ամվափ
եւ իսորՀբդաւոր
մթնոլորտի
մէչ
եւ կբ սկսէր
ր. մասբ,
կազմուած ա -
ռաւելապէս
աղգային
եւ ղեզ^կական
եբ -
գեբէ
••
Ա էկը
միւսէն
աւելի
լտչոզ
էէն
,
էբա–
բու
յաչոբղող
քառաձայն
էւմրերւլնեբը
ել
մեներգները,
որոնք աբաակարգ
խանգա
—
փառութիւն
ստեզծեցէն
ամ բողչ
սբաՀէն
ւՅԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
։ւօ8;
ՃԱՄԲՈՒՆ
ՎՐԱՑ
Ուրեմն աճապարեց
էնք ճամբայ
եԱելու։
Ջիերը
չէին քակուած
իսկ
ել մեր
սայլբ
պատրաստ կր սպասէբ
շուկայէն
մէչ
՚.
Հազիւ
թէ տեղաւորուած
էէնք,
երբ շատ
երիտասարդ
ել շաա
թուխ երէտասարգ
մը
եկաւ
ղէսլի
մեզ ։
Թուրք
էր , էբ Հսէլամ»ր
տալէն
ետքը
վարանոտ
մնաց պաՀմ բ , եւ
Հակառակ
մեր
Հրաւէրներուն
անէկա
չիսօսեցալ
, էր
սեւ ել Համակրելէ
աչքերբ
թէ– տխուր
էէն
թէ մպտուն
եւ անոնց
չերմ նայուածքբ
կը
Հտնղչէր
անգամ
մբ էմ ել անգամ
մը ըն–
կեբուՀէէս
վրայ։
Այն պաՀուն
երբ սայ -
լասլանը
Ո բ պա
Հ մր Հ եռա ցած էբ մ եղմ է ՝
կբ վեբագառնտբ
, թուրք
եբէտասարգը
Հրամե չա առաւ
ու Հեռացաւ :
Խօսեցա՛՛ք էր Հետը , Հարցուց
սայ–
լապանր,
երբ ճամբայ
ելած
էէնք,
եւ
զէն–
քը աչքէ Հեռացուցած
բոլորովփն :
Ւբ
շարունակական
գեզ ե բռւմնե
բուն
մ էչ՝
մեբ
սա յլապանբ
մ անրամ
ասնօրէն
գէտէր
այլեւայլ
ւէա յ րե բո ւ սլաամ ութէ
լն -
նեբր ,մեզէ Հետ կբ շտՀագրդռուէրոլ
յա
ճաէւ մեգէ
Հետ կբ պատէր
երբ
եբթայէնք
՚աւերակնեբոլ
վրայ,
ու չատ անդամ
էնքն
էբ կ՛ամբուլչացնէբ
արկածեալն
երուն կց -
կտուր
խօսքեբր ;
տղան Ատրաչցէ
ԱէՀմէտ
անուն
երէաաստրդ
մբն է, բսալ վերչապէս
, եբբ
մեբ
սայլբ անկարելէ
ոստումներ
բնելով
գուբս
կ՚ելլէր
էբզի՚նէն
• անոր
ըրած բ ոչ
ոք չէ բրած
X
Մեր
Հետաքբքրւթիւնբ
գոՀացնելու
Հա
մար պատմեց
էրզինի
գէպքը
եւ
Աարաչցի
ԱէՀմէտին
ղերը ։
Զոբեքչաբթի
մամբ
11^Տ*
էէ՚՚լինի
Միւ - ,՛
թէսարըֆբ
Ասաֆ
պէյ Հեռադիր
կը ստա.
\
նայ Ատանայէն
, որով իմաց
կը
տրուէր՝,
իբեն թէ
21
մամէ
ի վեր չարդ կար։
Անմէչապէս
միւթէսաբըֆբ
ղէնք կբ
բամնէ
թուրք
մողովուրգին
:
Հինգշաբթի
չորս Տէօթ
Եօլցէ
Հայեր
, որոնք
պանիր
աոնե բլլ Համար
էրղին կուդա
յին՝
կր
ըս–
պտննուին
ճամբուն
ւէրայ։
Այն աաեն
եր -
կոլ
միւսիւլմաննեբը
«սապբղ
միւֆթի»
եւ
«Աուսա
էֆէնտի» կբ Հաւաքեն
էրղին դա–
նուոզ
երկոլ
Հա բիւրի չափ Հտ յե րբ , կը
տեղաւոբցնեն
ղանոնք խանէ մբ մէչ ել
ի–
րեն ք կբ պաշտպանեն
թումանին
յարձա -
կումներուն գէմ: ՀետղՀետէ
սիտշտպա
~
նութիւնբ
կր ղմուարանայ
, զինուած
ամ
բոխբ կատաղոլթեամբ
կուղայ
կ1ոսվւ1Նբ -
ներուն
փրայ,
ի
զուր քանի
մբ
Հօճանեբ
կուղան
կը միանան
վեբբ
յիշուած
Թուր -
քեբուն։
Այն ատեն ՃարաՀատ
, Հազար
Հ բ–
նարքի
դիմ ելով
եւ կեանքերնին
վաանդե–
լով
կը փոիսադրեն
Հա յերր
խանէն
բանտ
ՑԱՒԱԼԻ ԱՐԿԱԾ
ՄԸ
•
ՎԷՆԱԷՆ՛
Շատ ցաւալի
արկածէ
մը
զոՀ ղնաց Պ՛ ՎաՀան
Բարսեղեանը : Հա
ղիւ երեսուն
գարուններ
բոլորած, վաո -
վռուն
ու խէզտիս եբէաասաբգ
մբ ; Հա -
կառակ
օտարութեան
մէչ մեծնալուն
, քաչ
ղէտակցութէւնը
ունէր
Հայ ծնած
ՐԱ՛"՜
լուն եւ կրնար օբէնակ
ղառնա
լ շատերուն
1
Պարծանքով
կ՝բսէր,
Եթէ հայ
ազ1էկ
մը չգտնեմ
րնալ
չեմ ամուսնանար » : Ա ա–
քուր
Հայերէն
կը խօսէր։
Աորվեցալ
նաեւ
գրել կարդալ :
Իբէկուն
մը դործէն
տուն
վերաղարձին
էնքնաշարմ
հեծելանիւով,
տունէ
մը առ–
չելէն
անցած
պաՀուն
յանկարծ
դուռը
կը
բացուէ
ել երկու
խոչոր
չուներ
յարձա -
կելով
ղետէն կբ տապալեն
խեզճՎտհանբ
:
Գլիսէն ծանբ վէբաւոբ
, Հէւանղանոց
կը
փոիսադրեն
, ուր Հողէն
կ՛ալանդէ
24
մամ
՚ԼերնԸ. ՚ առանց սթափե
լու ։
3
ուգա րկաւո բութ է ւնը
կատարուեցաւ
Յունէս
11էն
։ Ներկայ
էէն Վէնսէնէ
բոլոր
Հայերը
ել մեծ
թիւով
օտարնեբ
, ագգա–
կաննեբ
ել բարեկամներ
, նոյնպէս
էր
զէնքի
ընկերները
(էֆ էֆ ի) : Տասնէ ա -
ւելի ծադկեպսակներով
մարմինբ փոխա -
դըրուեցաւ
Վենսէնի
նոր գե րեզմ անատո
ւ–,
նբ։ Ետէն
կը ձղէ էր սգակէր
մայրբ,
Հայ
բբ եւ եղբայրբ
որ գէնուոբ է
Ափրիկէի
մէչ,
նոյնպէս շաա մբ ազգականներ
X
Ա • Եա^ուպեան
վանք իրապէս
գործքոփ
ալ ցո յց
կուտան
թէ աոգոբուտծ
են ազդի
ել
Հայբենէքէ
սէրով
։
Հա յնոց
թէւ
մ էկբ բախտաւոբ է որ
էր
մէչ
ունէ Տէր եւ Տէկէն
Կէլէկեցէն,
մէն
բմիշկ եւղբագէա
, էսկ րկեբուՀէն
մեգփ
ծանօթ
Տ էկէն
էԱէն Բէ ւզանգր
, թէ գրա–
ղէա , թէՀռետոր
; Ուրիշ
ումեր ալ չեն
ոլակսիր :
քցթան մը չէ՛՛ այս ալ իրենց
գէւղէն
, ո ր–
պէսւլէ
ալ աւելէ
ոդեւորուէն
, եւ Հաւատ
քով գործէ
փարէն
ՄԷՆ ֊ Աէ
ուր էլամ րացնեն
ղիրենք բանտ էն
մէչ ,
թէեւ
աւելի ապաՀոփ :
Հայերբ
կը ղրկուին
ւլուրոէ
Հետ
որեւէ
յաբաբեբութէւն
ունենալէ
: քցումանը
օրե–
բով
կը պաշարէ
զիրենք
ել
Համրեբու -
թեամ բ կբ սսլասէ
ա յն րոպէին
երբ
անօ–
թութիւնբ
պէաէ Հարէլաղբէ
ր Հա յերր է–
րենց ամ բոցէն
գուբս
եԱելու
: Եւ
Իր՛" ՜
լամ բ կեանքբ կբ սկսէ անկա րելի ղառնա
լ
պաշաբեալնեբուն
Համաբ,
նոյնիսկ
Թուր—
քեր չեն Համարձակիր
իրենց
շրչանաէլին
մէչ
մտնել
ել պա շա րեա լնե րռ ւն տակ սլա–
բէն
Հասցնել
Հայերուն ;
Այդ պաՀուն է որ էբզէնէ
թրքաբնակ
աւանէն
մէչ ԱէՀմէաէն
իսէգ^ը
էլաբթլն–
նայ,
եւ այդ քսանամեայ
եբիաասաբդը
անիսոնչ եռանդով
եւ ոտնաՀաբելով
մաՀ -
ուան վտանդբ,
օրուան
ղրեթէ
ամէն
մա -
մերուն
ուտեստ
կը Հասցնէ Հայերուն
։Եբբ
պաշարեալներուն
դրսլանէ
դրամ բ կբ բս–
պտռէ , այն աա1,ն
նոյն
էսէլ էնքբ կր աբ–
րամադրէ
Հէնդ
ոսկի մէակ
խնայոզոլ -
թիւնբ
որ բրած
էր երկու
եբեք տարէէ
ի
վփ ր ա չխատե լով
ճար աարա պետ
կէրակոս
ուստայէն քով :
^ |
էրգինցի
երկու
Հարիլր
Հայեր,
մեծ
մա–\
սը սլանգոլխտ
իրենց կեանքբ կբ սլարտին՝
այգ գեռաՀաս
թուրք
ե բիտասա
րգէն :
Երբ
ստ յլապանբ էբ սլտտմոլթէւնբ
ա -
ւաբտեց
բաւական
Հեռոլ
էէնք արգէն
էբ–
զէն էն . մեր սէրտեբր
ողողուած
էէն
նոբ
տեսակ
զղացումով
մր–
յուզմ
ուն քւի էբ
ոբ
մէչ։
Հաճոյքով
լսեցէնք(Տ.Եինեմ
ման
ղամ»
(Գ՛ ճէրաՀեան)
, <ձԱայր Աբաքսէ։տ> , (Գ ՚
Աէւնէ
, «Հով աբէք»
(կոմէտ
- Վ–)),
մե–
նեբգող
Օր ՚ Անմէլ կարապեաեան
, «Ա -
լագեազ»
(Գ . Աէւնէ),
«Հայբենէք»
, «Ա է
իսենթ կարօտ
է ր»(Պ
՛Տ է րՊօզո սեան , աչա–
ղուբկ)
ել «Զաիսորդ
օրերր»
(մեներգող
Օր՛ Ա՛ Ուղունեան) : ՚Բառաձայն
/"րմ -
բեբղներու
մէչ լսեցինք
նմանապէս
ուրէչ
մենեբգոզներ
, (Օր ՛ Ա ՛ Մ ուրատեան եւ
Պ՛ Գաբէբէլ
Զէլէպեան)
։
կարճատեւ
ղաղա ր բ աւելի
Համեմելու
Համար,
լնտրած
էէն մենապար
մր՝
Չար–
տաշՀ1ք
(Օր՛
Լ– Ագպբյբղեան)
րնկերաէլ–
ցութեամբ
ձայնագրի :
Ա ասնաւո ր բամին
մբ յտտկացուած էբ
Օբ • Մ աբէ կաովարենցի
, ոբ լնէլե
րաէլցու–
թեամր գա^աէլէ
^Օբ՝– Մէօլէն)
Հմայեց
սբտՀԷ
բաղմ ոլթէւնբ
:
3
ա չո րդա բա բ եր -
գեց
«ք-էլէբ
ցոլէբ»
ել «–Բէլէ քէլէ»
, (Կո -
մէաաս Վ՛) , «Նագեր»
ել «իմ երղբ»
(Գ.
ԱլէմչաՀ)
եւ է վերչոյ
^Եայլա
չան» (Վ ՚
Սւսրդէսեան)
, ի՚լելով
բուռն ծափեր
X
Գ– եւ փերչին մասբ
էլբ րաղկանա
բնո
յ ն
սլէս մողոփրդաէլան
Հ ինդ ե բւլե բէ
Բացի
քանի
մը աննչան
տաաամ սումներէ ,
երղչաիսում՛բբ
ւէէ,–րչապէս ինքետվստաՀ
ել
անկա շէլանդ
թնդա ցուց
սբաՀբ
«իմ Հե -
ռալոր
Հայրենիք^ով
, իրրեւ վերչարան
,եւ
բազմութիւնը
երկարատեւ
ծափերով
ռւ -
ղեց իբ գնաՀատանքբ
յտյտնէ/լ
երգչա -
իսումբին
եւ մասնաւո րասլէ ս անոլւ անւիր—
Հաա գեկտվարին՝
Յովսէվւ Վ՛ Լեւոնեա -
նին, որ միեւնոյն
ատեն
երւլաՀանգէսին
կաէլմտկերպոզն
էր ։
Երգչա խումբի
կոզմէ
Օր՛ Աաբի ՜կառ -
վաբենցի
նուէր
արուե ցաւ
էլռզով
մբ ծա–
՛լիկ, իոկ Օր՛
Լ՛ Աղսլբյբղետնի– չաա սի
րուն
ծազկեվւունչ
մը :
Այս
միեւնոյն
երղաՀանղէսը
մեծ
յա -՝•
չողութիւն
ունեցաւ
այս կիբակի
, Կրր
նոսլլի
մէչ։
Այս աոթիւ
Ֆ– Կապ .
քցաչի.
մասնաճիւզբ
էյբւլչա խում բին նուիրած
է
Հինգ Հազար
ֆրնաքի
գումար
մը
իբրեւ
քաչա լե բանք ։
ինչպէս
ծանուցուած
է, այսօբ,
չաբաթ
իրիկուն
(20
Յունիս) ՝, ե րղա Հան գէս բ
պի
տի
կրէլնուի
Տեսինի
մէչ։
Անչուչտ
միեւ
նո յն յաչողու
թ իւնր պիտի գ տնէ
«Վիէնի
Հայկական
երգչախումբ՚^բ
:
Ակ.
Ր
՚ւ
՚ՒԶԱՆԳԱՑՒ
էլը մ աաբե ոէ ի Ա արաչցի
Ա ԷՀմէտին ա -
ռեղծուածա
յին եւ խաղաղ
ել Համ
ակրելի
նա յուած քբ ։
Ի՛՛նչ ճաճանչ էր ատ թ քամիին
մթաղ
նած
իսղճմ տանքին
մ
էչ
• ո" ւր է ր
տզբիլրր
այգ
լո յսին՝
որ գրգած
է ր
ՄէՀմ
էտներբ
անչատուիլ
խումանէն
գանգուածային
ան-
գփտակցութէէնկ
ն ու անո ր խո բտակող ել
քանդող
ումին
ոէմ կանգնէլ
առանձինն
ու
ւղ թական
գաոնալ
ԶԱՊԷԼ ԵՍԱՅԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
