1ո
ԱԲՈՎԵԱՆԻ
Տ Ո ՏՆ֊Օ- ՍՆԳԱՐՍՆԻ ԲԱՑՈՒՍ՜Ը
,^^(Աէքփւււ(աւած «Սով. Հայսւստա(ւ»է(ւ)
Մայիս
31ին
՚ԲաՆաքեռի
մէշ
աեղփ
ունե
ցաւ
իյաչռւտուր
Աբովեանի
աուն թանգա
-
րանի
բացում քլ :
,. ^ ^
Ներկայ
էին գրագէաներ
, նկարիչներ
,
երաժ-չաագէաներ
, րանուորներ
,
ինչսչէս
եւ Աբովեանի
ժաոանգնեբր
յ
Ցուցագրուած
նկարնեբր
եւ
թուդթեբբ
կբ
սչաակերացնեն
Աբովեան
իբբեւ
մանկա
-
վարժ–,
Հ իմնագիր
Հայ նոր
ղրականոլ
-
թեան,
սաեղծագործող,
Հանրային
գոր
-
^Իէ
ե՛֊
Ի
՚ԼերէՐՏ անոր եղերական
կոբուս
տր
:
ՑուցաՀանգէսին
առածին
երկու
բ ա Հ ք ֊ ի ն ֊
ներբ՝
«ներածութիւն»
եւ «
Ա՛անկութեան
աարիներր»
կ՝չլնգգրկեն
1805 - 1815
թ ր –
լականներբ
: Հոն ցուցագրուած
են բագ
-
մաթիւ
նկարներ
, տե՛սարաններ
՚Բանաքե–
ռէն
, աունբ
ո ւ ր ծնած
է
Աբովեան
, ճամ
բո րգութեանց
քարտէսբ
: Հոն կբ
կար
-
ղացուին
Հայրենիքի
նուիբուած
իր նչա
նաւոր
խօսքերբ
«.Ապրիլ ո ւ մեոնէլ
Հայ -
բենիքի
Համար , աՀա
թնգէբբ
, ոբ
էրրեւ
նպատակ
ես ք^տրել
եմ էնձ Համար
իմ
մանկութեան
օրերից»
:
ՑուցաՀանգէսին
երրորգ
բամինչլ
«Ու
սումնասիրութեան
տռամին
տաբիներբ
»
կ՝բնգգբկեն
1815 - 1826
թուականներբ
:
Ուչագրաւ
է
« Աբեւե չեան
Հայաստանէ
մէտցումբ
քիուսաստանէն»
բամինբ
(182Ց—
27) :
Այո տարինեբբ
բախտորոչ
գեբ
ենկա–
տարած
Հայ մոգովուրգի
կեանքին
մ
է^ ։
Աբովեան
ականատես
է
եղած
ռուս
-
սլարսկական
սլատերաղմին
: Հոն ցուցա
-
գրրուած
են Աբովեանի
յայտնի
խօսքեբր
ռուս
ղէնուորէն
արեւելեան
Հայաստան
մանելու
առթէւ.
-
^ԱրՀնուէ
էն
սաՀա
-
թբ,
որ Ռսի օրՀնած
ոտբ
Հայոց
լիս աչ
-
խւսրՀբ մտաւ»
Հ Ցուցագրուած
են
նաեւ
Աաբգաբալղատի
գրաւումբ,
քյրեւանի
բերդին
առում ր, ռուս բանակի
գօրաՀան–
գէսբ
Երեւանի
մէչ,
մողովուրգի
գիմա
-
ւււր-՚ւմբ
ռուս աղատաբար
բանակին
եւ ու
բիչ
բազմաթիւ
ղեզանկաբնեբ
ու լուսա
-
նկաոներ
յ
Ա ասնաւորասլէս
Հետաքրքրական
են
« Վերելք Արարատի
զաղաթ»ի
բամէնբ
։
1830 - 36
թուականներբ
Գորսլատեան
տաբէներն
են՛. Այս բամնէն
մէչ
չաՀեկան
են օտաբնեբու
րսո ւտծնե բ բ
Աբովեանէ
մասէն
:
Ուչագրաւ
է
նաեւ
«Հայ
մեծ լուսաւո
-
Բէչբ
եւ ռուս ական
կուլտռլրան՝^
բամէնբ,
ուր
ցուցագրուած
նէւթե ր ր
կբ պատմ
են
Աբովեանէ
ղէպի ռուսական
մ չակո յթբ
եւ
ռուս
մողովուրգին
ունեցած
վեբաբեբ
-
մունքբ։
Ան կր գտնէ որ ռուսերէն
լեղուէն
տիրապետելը
սլտրտաղէր
է
ամէն մէկ Հա–՝
յ ո ւ Համար
, քանէ
որ կ՝օզնէ
հայ
մ ո գ ո
-
վուրգի
լուսաւորութեան
եւ
զաբգացման։
Այցելուներու
ուչաղրութէւնբ
կբ գբա
-
ւեն
ՀՀթիֆլիսում»
, «Հայ
ն ո բ
գրականու
թեան
Հ իմնագիր
ր »
, «Մեծ
Հումանիստբ
»
% Ց
4 1^
(ՅԱՌԱՋ»Ի ԹԵ ՐԹՕԹԸ
(109)
ել «Ժռղռվոլրգնեբէ
եգբա յրութեան
գա՝.՝՞՚՚՝՜<
ղափարբ^
^
Հ
(.Ե
ր
ե լան ո ւմ՛» , Աբովեանէ
ան–
Հետացումբ»
, «Հայ
գրու^երր
Արովեանի
մասէն»,
«Աբովեանր
մեր օրեբում»
րա
-
մէններբ
:
« Թիֆլէսում»
բամնէն
մէչ նէւթեր
կան
Աբովեանէ
մ ասնաւոբ
գսլրոցէ
մ ասէն
,
ուր բացէ
Հայերէն
, ուսած
են
Վ Ր " ՚ Յ Ի
»
ռուս, ագրբէչանցէ
ել տյլազգէ
մանուկ
-
նեբ
:
« Հտյ նոբ գրականութեան
Հէմնագէր
քւ»
բամնէ
նէւթեր
բ կբ պաբզեն
ա
չխաբՀէկ
լեզու
ել ղրականութէւն
ստեզծելու
այն
մեծ
շանքերբ
ղոբ թավւած
է
Աբովե աս
,
բնգգէմ
կղեր ապաՀ պան ողա կան
ուզգու
—
թեան
: Ցուցաղրոլած
նկարներբ
ցո յց
կու
տան
, որ Աբովեան
բազմ՛ասեռ
Հեզէնակ
է :
Այս
բամնէն
մ էչ ցուց աղր ուած
են
«Վ,էբք
Հայաստանէ»
վէպէ
անգբանիկ
Հրատա
-
րակոլթիւնր
, ինչպէս
ել «Վէրքի»
կարղ
մր Հրատարակութեանց
թեբթերբ
։
«Աեծ
Հումանէստբ
եւ
մողռվուբգներէ
եղբա յրութեան
գաղափաբբ
» բամէնբ
կբ
Համոզէ
, ոբ Աբովեան
մողովուրղնեբու
եղբայրութեան
չատագովն
է ։
Այստեղ
ցուցաղբուած
են Աբովեանի
կոզմէ
Ա -
իսունղովէ
տրուած
վէլա յագի
բր,
Աբովեա
նի գրութիւնբ՝
Մ էրզա
Հլտֆէն
պաչտօնի
կոչելու
մասին
եւն . :
1813 - 48
թուականներբ
Աբովեանէ
մանկավարմական
գործունէութեան
չբբ -
չանն
է ։ «էրեւանում»
բամնէն
մէչ ցու
-
ցաղրուած
նէւթեբր
կբ նկարաղբեն
անոբ
այն պայքարբ
, զոր մղած
է տեզական
էչ—
խ ան ո ւթե ան ց ղէմ , եւ Հալածուած
էչ -
միածնի
Հողեւո րականութեան
կողմէ
:
Այս
բամնէն
մէչ ուչագրաւ
է
*կռոչեանէ
«Տ Ո ւչէ կնե րէ ց» Հատուած
մլլ Աբովե ա
-
նէ Հրամեչտէ
խօսքերբ Աչտտբակէ
գպրո
ցէ աչակերանեբուն
;
« Հա յ գրողնե ր բ Աբովեանէ
մ ասին
»
բամնին
մէչ ա րուած
են հայ ղրականոլ
-
թեան
նչանաւոր
ղէմքեր
, Նալբանղեանէ
,
թ՛ումանեանէ
իստհակեանէ
, ՚իեմիրճեա
—
նի ել ուրիշներու
գնաՀ ատա
կաններր
մեծ
բանասէրի
մասէն %
«Աբովեանր
մեբ
օրեր ում»
բամնէն
մ
էչ
ցուց ագր ած
են սովետական
Հրաաարա
-
կութիւննեբբ
ՀձՊարապ
վա խտ
ի խաղա
լի—
ՔքԼ^
1
Աբովեանէ
քնտէբ
երկերու
Հատոր
նեբբ,
«Վէրք
Հայաստան
էն»
,
«Նաիսա
-
չալէղբ»
, «Հագար
- Փէչէն
» ,
«թ՛ուրքէ
""ւ^ԻԿԲ^
1
Աք^ովեանէ
երկերու
գէտական
Հրատարակութեան
հէնգ հատորնեբբ
եւ
ուրիչ
երկեր , աչխաաութէւննեբ
,
էնչպէս
ել
ուսումնաս
է բութէւններ
Աբովեանէ
մասէն՝
« Գէւան
քցաչատուբ
Աբովեանէ
»
երկու
Հատորներբ,
Ա. ՇաՀաղէգէ
« Ա
-
բով եանի
կեն սա ղրո ւթէւնբ»
,
իի
-
Աարեա
նէ , «Աբովեանէ
կեանքբ»
եւե
. ։
Առանձին
բամին
է յատկացուած
Ա -
բովեանէ
մաՀուան
Հարիլրամեայ
յո բե չ -
եանէն
, ուր ցուցագրուած
են յոբելեա
-
նէն մասնակցող
եղրայրական
Հանրապե
-
աութեանց
պատ
ուէ րակնեբու
ճառե րն
ու
ելոյթնեբբ,
ինչսլէս
ե լսովետաՀայ
գրող–
ներու
ասոյթներր
Աբովեանէ
մասէւն : Ցու–
Տ ԱՐ Ե ԴՍՐՁ Ս՜ԱձՈՒէԱ՚Ա–
ՃԱՄԲՈՒՆ
ՎՐԱՅ
Այս
սփոփարար
մտածումներով
օրօր
ուած
կր յառաչանա
յէնք
ճամբուն
վբայ
,
՛երբ Հեռաւոր
կայան
մբ նչմարեցէնք։
Ամ–
րողյչ կարաւան
մբ կանգ առած
էր՛
թուրք
ել հայ բանտ ա բկե ա ^ ե րն էէն անտա բա
-
կոյս,
ոբովՀետեւ
ւլվւնոլած
ել
ձէաւոր
զօրքեբու
չարքր
չատ
յատկտնչական
էբ %
Մեր ճամբան
ռղեւորոլած
էր անցորգնե
-
բով
. վւաթթոցալոր
Հօճանեբ
ձէու
կամ
էչու
՛էրայ
Հեծած
կ՚արտորային
.
Հեռու
ներէն
, թչուտռ
ել տխրատեսէչ
ղէւզակ^
ներէն
, թուրք
կիներ
ցնցոաէնեբով
ծած
կուած
կուզայէն
կբ չարուէէն
ճամ բուն ^
վբայ,
կարաւանին
անցքին
,
տեսնելու՛
Համ աբ
իբենց
բանտարկեալներբ
,
տԼքղ
տեղ
էսում բեր
կբ կազմ ուէ էն , բայց
ոստի
կան
ղէնուոբներր
անմէչասլէս
ոբ կբ
նբչ–
մարէին
անէկա
, կբ փութա
յէն
եւ
ցրուէէն
զանոնք
յ
Մ եբ գէմ
կբ տաբածուէ
բ լնղաբձակ
թա
տերավա յբ մբ. ու թէեւ
Հեռաւորութեան
պատճառաւ
բան մր չէէնք
լսեբ , կր տես–
նա լինք ու կր Հասկնայինք
մանաւանգչատ
բաներ
;
Աեբ
միակ
մտաՀոգութիւնլլ
մեբ բան
-
Այս կարմբավայլ ՈՆ լայնաթ-եւ ծ ս տ էրէն
Արիէ-նււՄւեր է դաբձ1ւսւլ սիբտըս հիմսւ ,
Աւնաջնպւդալ յ ո յ ս ը գըասւծ եւք նո բ էն,
Տււ՜ւ-ր ձէ ո ք դ ի^ ծի որ չբնկբկիւՐ ճաւքբուն
վ բ ա յ :
կ անչ է ՜ 1ագ|ւս ո բ ՈՆնկնդիբ է քեզի
Սարսաւիելի Ժխորին մէ ջ օրերուն ,
Այս տբտոՆմ օրն է յարռւր-իւն 1յրազի ,
Լո ւ ռ է սւզօթ-քը խ ա չ աձէ ւ ձեռքերոՆն • • •
Ո՞ւշ է արդ եօք, ր-է ընդունիլ կրնաս դ է ռ
Խուրձն այս փշոա իմ իղձերուս ե ր կ բ ա յին ,
Տե՜ս, ծնրա դիր ե մ շիրիմիդ աո.րնրեբ ,
Եւ իմ աչքերըս անդ ո ւնդիդ կ բ յսւռին– • •
Ունայն է դ արձը դ է պի կեանք ո ւ ա բե ւ ,
Դարձող ա յ ս օրն ես աճիւնիդ դ ա ռն այի ,
Ր ՚ " * յ ց Ւ՜^^ պըսակ հիւ ս ո ւ ա ծ գ լխուս ե մ
վ ե բ ե ւ ՝
՛Նոր ց ա ւ երռլ անդոեանքին մէ ջ կ՚ապրի.. .
Անզսււ ծարաւս յիշա տ ա կիդ աղբիւր էն ,
Ս՚ըռայլ գինի զոր ափիս մէ ջ ըմպ ե ցի ,
Կր բ արձրանայ կեանքին մրրիկը նորէն •
Ա՜հ, երկարէ՛՛ փրկարար ձե ռ ք ր դ ինծի • • •
ԱՐԱԷՆ
ԵՐԿԱԹ
ԿԵԳՐՈՆԱԿԱՆՑՒՆԵՐՈՒ
ՃԱՇԸ
Պոլսո
յ կեղր
.
վաբմարանի
Փաբիզփ
Նախկին
Աանեբու
Ա իութեան
ճաչբ
աեղի
ունեցաւ
մտեբմիկ
չրչանակի
մէչ
:
կբ նախագաՀէբ
Պ • Յակոբ
Տէր
Յակոբ
եան , էբ կողքէն
ունենա լոփ վեթերան
սա
ներէն
Պ-Պ՛
Արշակ
Զօպանեան
եւ Աստ
-
ուածատուր
Հաբենց
, ինչպէս
նաեւ վար–
մաբանէ
նախկէն
տնօբէնուՀէն
Տէկէն
Այ
վաղեան
:
ճաչէ
րնթացքէն
եղան
զանազան
թե
-
լագրութէւննեբ
ել փտփւաքներ
յայտնուե–
ցան
Մ էութեան
ապագայ
գործունէու
ա–
թեան
մ ասէն
։
Որո չուեցաւ
3 որե լեն ական
Հանգէսէն
ամբողչ
Հասոյթբ
յաակացնել
փաբմարա—
նէ սաներէն
անոնց
որ էլուստնէն
Փ տ ր իզի
մէի
ճտչր
փերչացալ
ղեղարո ւեստ ա կան
Հա—
ճելի
բամէնով
մ բ ։
Յոբելենական
մեծ Հանղէսբ
տեղի
պէտի
ունենայ
այս ա^ան
Հտնղէս
-
սլտրաՀան–
գէսով
մր , որուն
յաչո
զո ւթե ան
Համ
աբ
այմմէն
կազմուած
է եաբգագիր
յանձնա—
խումբ
մբ ։
ցաղրուած
է նաեւ Աբովեանբ
թատրոնին,
ե րամ չտո ւթեան
, կերպարուեստի
մէչ X
ՑուցաՀանղէսին
տասնբչոբս
բամէն
-
նե բուն
մէչ ցուցագրուած
350
նէւթեբբ
(էքսպոնանտ)
գագափաբ
կուտան
այցե
-
լուէն
մ եծ
լուսաւոբչէ
կեանքէ
, ստեղ
-
ծագործութեան
, Հանրայէն
գործունէու
-
թեան
ել եգերական
մաՀուան
մասէն
։
Կ ԱՐՍ-ՍՐՏ ԱձՍՆԻ խՆԴԻՐԸ
ԵՒ ԹՈՒՐՔ Ս՜ՍՄՈՒԼԸ
ԽՄ
% ւ լ ս ռ յ թ ո ւ ր ք թ ե բ ր ե ր ը ե ւ ՚Ս^–
նաաոլուի
գ ռ ր ծ ա կ ա լ ո ւթիւնը հետեւեալ
խ ո րհբ դ տ ծ ո ւ րիւնն ե րը կը հրատարակեն
Մո ս կ ո ւ այի վերջին ծ անուցա գ րին ս ա թի ւ
որսսվ կը հր աժա ր է ր հ ո ղ ա յին պսւեանջնե–
րէն ( կարս, Արտսւհան եւն–) :
Բ .ԱչխարՀամարտէն
վերչ
Ռուսէա
խա–
բէս իսնեբ պաՀանչած
էր
Նեղուցներուն
ւէբայ,
էնչպէս
նաեւ եբեք արեւելեան
նա–
Հանղնեբ
։
1916^5՛
վրացի
ղասա իսօս մբ
յաւակնռլ–
թէւններ
սնուցած
էբ կարս, ԱրտաՀան
եւ
Աբղուէն
նաՀանղներուն
վրայ
խօսեչռվ
յանուն
Վրաստանի
՝ւբապ1
ւթեան
ԽոբՀրգ. կառավա
բութ էւնբ
պաչտօնա
պէս
ում չտալով
Հանգերձ
այս պաՀանչ
-
նեբուն
,աբտօնած
էր ամենաէսէստ
Հա
-
կակչռէն
ենթակայ
մամուլէն
, այս ուղ -
ղութեամբ
Հ բատա բակո ւթէւննե
բ
բնել։
Հէմա
Ռուսէա
էր նախկին
յաւակԿւու
-
թէւննեբէն
կր Հրամարի
յ
Այս
ձեոնարկր
սերա
կապ
ունի
« խաղաղութեան
յար
-
ձակողականէն
» Հետ , էնչպէս
կ
բսեն
Լոնտոնէ
քաղաքական
շյւչանակներբ
:
Ռուս
Հողային
պաՀանչներր
արգէն
էսա–
խուտ
Հէմ ունէին
;
Ռուսիա
1945^5՛
չնչած
էբ
ռուսեւթուբք
բարեկամ ական
գա էփնքբ
եւ անմ
իչապէս
պաՀանչած
էր կարսր , ԱբտաՀանն
ու
Ար–
գոլէն բ եւ այս
ուղղութեամբ
սչա
յքարի
սկսած։
Աակայն
այս երեք
նաՀանղնեբբ
Պաթումին
Հետ
մէասէն
, արգէն
մաս
կբ
կաղմէէն
Օսմանեան
կայսրութեան
եւ
բբ–
նակչութեամբ
թուրք
էր եւ
մէւսչիւման։
Այո
չբչանր,
1877—78
ռուսեւթուբք
պա
տերազմէ
լնթացքէն
, տրուած
էբ
Ռու
-
սէո
յ % Ա. ԱչփւաբՀամ արտէն
, Պբեսթ—Լի
-
թովսքէ գա^ագրով
կբկէն
վեբագտբձուե–
ցաւ
Թուբքէոյ;
Աէայն
Պաթռւմբ
մնաց
Ռուսեբուն
ձեռքբ ;
ճ ի ւ մ հ ռ ւ ր ի է թ
կր գրէ.—
Աովետնեբբ
մէնչեւ
Հէմա
էբենց տուած
ծանուցագիբ–
նեբբ կբ Հբատարակէէն
, չաՀակէց
կառա
վարութեան
ձեռքր
Հասնելէ
առաչ
էսկ •
Այս տնգամ
այսսլէս
չչաբմեցաւ։
Բ.
Աչ
-
էսաբՀամաբտէն
վերչ, Աովեանեբբ
ծանու–
ցագբով
մբ կաբգ
մբ ցնո բական
պաՀանչ
նե բ նեբկա յացուցին
կաբսէ
եւ
ԱբատՀանէ
Համ ար , է՛նչսլէս
նաեւ
իս ա ր ի ս էսնե բ՝ Նե -
ղո լցնե բու
վրայ։
Թուբքիոյ
մէկ մագն
էսկ
չչաբմեցաւ,
Հակառակ
անոր
ոբ
Հէմակ–
ուան
չտփ
ւլօրաւոր
չէր այն աաեն
ու Ա ո–
վետներն
ալ արբանեակ
երկէրնե ր բ
մ է -
կէկ
մէկէկ
կր գրաւէին։
Անոր
յաչորգեց
երկարատեւ
չլամ արա
մբ ոբ ցոյց
աուաւ
թէ Թուրքիա
որքան
տէբ
է իր չփզեբուն
։
Այն
պաՀուն
երբ Հայաստան
եւ Վրաս
տան
իրենց
անունով
տրուած
ա յգ
պա
-
Հանչնեբէն
կբ
Հրամաբին
, էնչպէս
մեզի
կբ Հազոբղէր
Ա ոսկուայէ
կաո ավա
բութէւ–
նբ
,այս սլաՀանչներբ
էրենց
տեսական
հանգամանքն
ալ կր կորսնցնեն
:
տաբկեալնեբուն
մերձենա^
էր ՚ չէէնք
գի~
աեբ
թէ
զրկուած
ղրամր
Հասա՞ծ
էբ ի -
րենց
եւ թէ
վարձա՞ծ
էին
սայլ
, թէ
ոչ
քաչեչով
1լ լ^կե
բանա
յին
կարաւանէն
–.Մ
եբ
սա յլասլանէն
Հետ
Համ
աձա
յնե լուէ՛
չեզե–
ցանք
ճամբէն
ել ուզղուեցանք
բանաաբկ–
եալներուն
վյբայ
է
,|
Անոնք
կր սլաաբասաուէ
էն
մ եկնելու
եւ\
փութով
կբ տեգաւորուէէն
սայլերու
մէչէ\
Հբացանր
ուսե բնէն՝
ձէաւոր
զինուո
բներ \
չարքր
կբ
մ տնէ
ին ; ՛Բանէ
կբ
մ օտենա
յէնք
կբ
նչմ ա ր է էնք
չարագուչակ
գէմ
քեր
ոճէ
—1
րէ յէշատակով
մ ոլորուած
նա
յուածքնեբ
գ ե ւ է ու հրէչէ
գիմակնեբ.
մաբղկութիւնբ
կարծես
զզուանքով
էր
ղբկէն
գուրս
փբս–
խած
էբ այգ
աՀաւոր
Հբէշներբ,
ոբոնց
ա—
մէն
մէկուն
խղճմտանքը
ծանրաբեռնուած
էր
անլուր
ոճէրնեբով։
իբենց
գէմքր
սաբսավւի
եւ
նողկանքէ
գգձսցումէն
անմէչապէս
ետքբ,
գերագոյն
գթութէէւն
մբ կը նեբ^չէր
։ Ու
մենք
մեր
բնազգէն
խոբերէն
ա յղ
ղղացում
ռվ
գզբ–
գուած
էինք։
Ղ՚մբախա
էին
անտարակոյս
ա յգ
քստմնե
լի ա րարածնե
բբ
ոբոնց
եբես–
նեբբ
կարծես
երբեք
արեւէն
չէբ
լուսա
-
ւոբոլած
, ա յնքան
խաւտրա
յին
բան
մ բ
ունէին,
գմբաիստ
էէն այգ
ձեոքեբբ
որոնք
քանգել
եւ ոճէր
ղործել
մէայն
գէաէէն
այգ տտաէակ
ել իսուսափոլկ
ճտկտտնեբբ,
որոնք
չէ ին
բա
րձ բանտ
ր
մ արղ
ափա
յ ե լ
խրոիստութեամբ
այգ
աչքերը
որոնք
մո
-
լեռանգային
պատկերներով
լեցուն
էին
,
ել
ոբոնք
չէին
ճան^ւաբ
արցունքէն
բա —
բեբար
ել ամոքի
չ քագցրութիւնը
։
Ո
՞ւր
էէն
մերէնները,
գբեթէ
կարօտ
ու
նէէնք
այղ բանտա
բկեա
լներո
լ
է^Բքին
մէչ
տեսնել
խաղաղ,
մտտմփոփ
ել
լուբչ
ղէմքերբ
Հտյ րանտտ
ր կեա
լնե րուն
։
Երբ
կարաւանին
քով
Հասանք
, ամէն^^
ալ
սա
յլե բուն
մ՛ էչն
էին ու ծածկուած՝
մոմ
լաթէ
վարագոյրներու
ներքեւ,
միայն
ի -
բենց
թիկունքբ
կբ տեսնէէնք
, ու
թէեւ
բո
լո բովին
անկարե
լէ էր
յարաբերութեան
մէչ
մտնել
մեբ բանտա ր կ ե ա ^ ե բուն
Հետ
,
Հսկող
չա վուշէն
էմ ացանք
թէ
բո լո րն
ալ
սայլ
ունէին,
եւ թէ
մեբ գրկած
գբամբ
մամ
անակին
Հասած
էբ իրենց
:
Աւելի
Հանղստա
ցած
, շարունակե
—
ցինք
մեր
ճամրան
քիչ մբ Հեռուէն
,
րայց
մեր
ա ր ա ղո
ւթ ի լն ր յարմ
տ բ ցնե լո վ
կաբա–
ւանին
գնացքին
։
-—- Ո
՛՛ւբ
են մեբէննեբբ.
. . կ՝ բսէ
ինք
ա–
մէն
րոպէ
ու սայլերը
ծածկող
վարաղո
յ ր
նեբ ուն
լ^գմէչէն
կբ
չանայ
էնք
ճանչնալ
գէբենք
:
ԱՀաւասէկ
^ ըսաւ
յանկարծ
ճամբու
բնկեբոլՀէս
, մեբէննեբբ
գէւրէն
է որո
-
չել,
ամէնքն
ալ շզթտյակապ
են...։
Ա–
մէնքն
ալ
,այո , նոյնէսկ
իսեղճուկ
քաՀա
նայ
մը.
ում
ինչ
թուրք
բանտա
րկե ա
լնե–
րբ ազատ
է ին էրենց
շա բմումնե
բուն
մ էչ
,
Հա յերբ
խստո
ւթեամր
կապուած
են շգ
-
թ տնե
բ ուի ։
Աւելէ
չտ րագուչակ
պատկեր
չէր
կա
-
բե լփ եբեւակա
յ ե լ . սա
յլէն
մ էչ
հայ
բան
տա
ր կե ա լնե
ր բ նստած
է էն
ե րկու
չարքէ
վբտյ
ել չղթայ
մբ մէկ
ծայրէն
մէւսբ
կ՝երկարէբ
կապե
լով
է ւր ա քան չէ ւր էն թե
-
ւե ր բ ետեւէն
. ա յնպէս
ռր եթէ
Ի^՚է
ին
միասին
պիտէ
իվնէին,
եթէ
մէկբ
ուզէր
չարմիլ
ամէնքն
ալ ^արկաղբուտծ
էէ՛ն
քաշքշուիլ
՛ Ա յ գ
ուգգութեամբ
;
կային
նաեւ
աոանձին
շղթայակասլ
Հայ
բանտա
բկեա
լնե ր
որոնք
նստած
^ ին
թուրք
բանտա
բկեա
լնե
բու
սայլէն
մէչ՛
այս
վեբչէններբ
աւլատ
րնակտնաբար
ո–
ե*–է չգթայէ
:
Այս
լիրբ
անա բ գ ա
բու
թիւնը
մ եղ
ըմ -
բոստացոԼց
մ անաւանգ
Որ ղգա
լով
մեր
նեբկայութէւնը
մաբաէրոսէ
եւ գոՀի
տմ
-
գ ո
յն գէմքեր
կր տանէին
եւ իրենց
ա չքե– \
բով
մեզի
կբ
՚էնտոէէն
Ա ինշեւ
տ քն տե գ ոո
մ եր
ճամբանեբբ
յ
բամնուեցան
, ամք^ն
^անք
բրինք
մեբ
ա
-
նէ րաւո ւած
բանտա
բկեա
լնե
րո ւ
աչքին
տակ
բԱալու
եւ գոնէ
մեբ
նե րկա
յութեամ բ
մեր
անխօս
, բսւ քց չատ
զեգուն
սրտակցու—
թե ամբ
ամ ոքե լու
իրենց
տամ
անե
լի
ճամ-
բոր
գութ է ւ ն ն եւ Հոգեկան
տրամ
աղբու
—
թիւննեբր
Անմէչապէս
որ Հարկագրուեցանք
րամ–
նուէւ
բանտա
րկեա
լնեբ էն , ինկանք
մթէ՛ն
տխրութեան
մբ մէչ. մեր
պաՀ
մ բ աո
տ չ ֊
ուան
ուշագիր
եւ լարուած
Հսկոզութեան
յաչորգեց
Հոգեկան
անՀուն
խոնչէնք
մբ
Հ
ԶԱՊԷԷ ԵՍԱՅԵԱ՛Ն
Fonds A.R.A.M
