Հ
3
Ա Ռ Ա Ջ »
մար,
՚Բիւրսւերր
լեււնեբից
խոչոր
քարեր
գլորել
ԷԷՆ ճամ րուն
վքայ %
/ ՝ * " յ Յ I՛ Ղ՚"–Վ՛ ^ մեր զէնուորներէ
յան -
գուգն
գրոհներէն
չգէմանալով
թթամ
է -
Աալմասա
Հասնելէն ետք,
Հ. Մել ֊
քումեանր
մասնակւքեցալ. Աալմաստէ
ղէ^–
ոլորական
մարմնին
եւ.
Հրամանատարր
գարձալ
կեգրոնի
մեր
գիրքերուն : է լ
գարձալ
գորհօն գերակատար
մր, իր Հե–
ռատեսութեամր
, ձեռնՀաոութեամբ
եւ֊
քաքո ւթե ամ բ ;
Տիլիմանի
գրաւման
(1918/Տ՛)
եւ կ՚որգ
մը
ուբիչ
կռիւներու
ատեն, միչտ կբ յ ի չ –
ուէին
երկու
անո լիւներ՝ Հ .Ա ե լքում եան եւ
Լ .թագոյեան , Լվեբքինր
՚Լալասաբի
գիր
քե բու
Հ րամ անաաա
րն էբ՝) :
քիուս բանա
կն ե բ էն Աալմ աստ
մնացահ՝
քանի
մբ գնգասլետներ
եւ զօրավաբ մր
կբ էսոնարՀէին
(Բ ե լքում եանի
Հե զինա կու
թեան
առքեւ .
Նոյն տարուան
Ա՛այիս
վեցին,
^ՐԲ՝
դարանակալ
թրքական
կանոնաւոր
զօրա–
մասր յանկաբհ՜ակի
յառաք խազաց
գէ"ւք՛
ԱՀ րեւան , անօբէւտկ
էսուճապին
առաքն
՛ւ՛
ւլա
լ Ա ե լքում եանր , ճակատ
Հասնելով ,
փախԼոզ
զինուորներր
կր՚ոկի
դի^Ր
նետե
լով ելթթամին
քշելով
մէթթլ
Աոլլալ՝
գիւգր։
Այլապէս
, թթամին
պիտի
յաքոդէր
Հասնիլ
Հաֆթվան
, քցոսրովայ եւ Ղ^ալա–
սար ուքրէւստոնեաներոլ
բնա քն քումր
ան–
խուսափե
լէ։ կր դառնա
ր ;
քք ե լքում եան իր քա քութեամբ եւ յաքոդ
ռադմավարութեամր
փրկեց
քրիստոնեա
—
ներր եւ կեդրոնի
գէրքերը
էեց ուց
անձ -
նուէր
զինուորնեբոփ
,
խանգավառելով
նաեւ
միւս
ճակատներու
Հայ - աորական
ումերր
1
Աելքումեան
անփոխարինելի
Հրամանա
տար
մր եւՀերոս
մր դարձաւ
նաեւ
Մ ա —
յիս
31/ ,
Յունիս
1
եւ 2ին , թրքական վե–
րտկազմուահ՜
րանակի
մեհ՝
յարձակումի
օրերուն :
Յունիս
Հինգին
, թբքական Ե՛ ել
ԺԲ՚րգ
զօրասիւններ
եւքրտական
բագմաՀազաբ
ձիաւորներբ ռւմաս մր ք^աթարներբ կա–
տագի
յաբձակման
մր ձեռնարկեր
էի^
ԲէօՀնաշաՀար
Աոմայի եւ Շիաքեաբ -
եազի
ուզզութեամբ
;
Ասորինեբր
լքեր
էին
հանթաիսւո—Բանլր
տէրէ
գիրքերր եւ դարձեալ
խուճասթ
րս–
կսահ՜ :
Ա՛ե լքում եան նաէսատեսած՝ էր ույգ
րո
լորր,
րայց ասորական
ումերուն
փոխա֊
րինոդ
Հայկական
ումեր
չկային :
ք^ի -
կունքր
ե լ ճակատնե
բ ր սլա րսլո ւահ՜ էէ՛ն :
Ծելքումեան
Հասկցահ էր ամէն բան եւ
սակայն կրմնար Մուդանքուկի
ղէ
։բքերոէ5է
մէք :
Հեդեդանման
անձբեւր
կը
տեղար
է
քցրամներր
լեցուահ
էին քուրաէ,
թթամին
յառաք կր էսաղար ելԱ՚ելքումեան
անւէր–
Հաա կր չարունակէ
ր դիմագրութիւնբ
:
Կէս
գիչերէ՛ն
միայն
Հրամայեց՝
Հեհնել
ձիերր։
Գաղթոդներր
արդէն
քսան
քիլս ՜
մեթր
ճամբայ
կաբահ– էին :
Ա^ՎԷ*Վ^(՚1^
Մելքումեան
մասնակցեցաւ
ՄԱՅհՍ 2 8 Ը ՊՈՒԷՆՈՍ ԱՅՐԷՍՒ ՄԷՋ
Բք1է՚Տէ)ՊԱՅԻ
ԲԱ՚ԼԱԲԱՊԵՏՈԻԹԻՒՆԸ
« ԱՐՄԵՆԻԱ » Կ՝ԱՆՈԻԱՆկ
ԿԱՐԵԻՈՐ
Փքյ%ք)Ց
ՄԸ
Պք1ՒԷՆք)Ա ԱՅՐԷԱ,
(Յաււաջ)
Ամէն -
քրն ալ անՀամբեբ կր սպասէին
Աայիս
28^
աօնակաաա
րութաեն :
^ւ՚չ՚է
Մայիս
շՏին
ռաաիոյի
Հայկական
բամնէն
խօսեցաւ
հ՜անօթ եբէ։տասարգ
մր^
Պ– Րաֆֆի
Աիբաքեան՝
տեղական
լեղու
ով
, Հա յասաանի
անկաէսութեան
նիւթին
շուրք :
Նոյն
օրը կեղրոնական
քադաքին ոա -
տիօ
կայանէն
օրուան
խօսնակր եւ երկու
թեբթեբու
«.դեմոկրատ» եւ
«աշխաաաւո–
Ր»ի
իսմրագբապետը
պարդեց
Հայ
ագգին՜
պաամութեան
կաբեւոբ
կէաեբր
ել
Աայիս՛
28/
անկախութեան
մեհ
էսորՀուրգր
,
ւ
ճշմաբիտ
բաբկեամ
ի մր պէս գովեց
Հայ
մողովուրղին
աբժանիքներր : Ըսաւ թէ
Հայերր
Արժանթինի
մէք ալ մեհ
աղդակ
մ լթ են յառաքգիմ
ութեան
՚ ամ էն ճակա -
աի վրա
յ ;
Նոյն
Օրր «Աբմենիա»
Մշակութային
Միութիւնր
հագկեսլսակ
դրաւ
Հանբա
պե
տութեան
նաէսադաՀին
կնոք՝
ողբացեալ
Եւա
Փերոնի
շիրմին
վրայ :
Գարձեալ
Շր •
30
Մ>"յիս
1
«Աբմենիա»
Միութիւնր
ցորեկէն
վերք խ ուռն
րաղ -
մութեամբ
հազկեպսակ
մր դրաւ
Արժան–
թէ՛նի աղատարաբ
ղօր • Աան
Մաբթինի
արձանին
վրայ , ուր սպանե րէն
ղեղեցիկ
ճառ
մ ր խօսեցաւ
Րաֆֆէւ
Ա՛ երաքեան ,
պանհա
ցն ե լո ւէ Ա եհ
Հերոսին
կեանքն ու
գորհր եւյայտնելով թէ մենք
Հայերս
ալ
ունեցանք
մեհ աղաաարաբներ
,
Անղրանիկ
ել ուրիթեր
որոնք Հերոսարաբ
կռուեցան
յանուն
ազատութեան
:
Պուէնոս
Այրէսէն
վերք երկբորդ
Հայա
շատ
քաղա^թ է Բորտոպա
: Լուր եկահ
էր
թէ քաղաքասլեաոլթ
իւնւր
որո
շահ է մեհ
Ուրմիոյ,
Աօուք - Բուլաղի
, Տաշակիթ ^
Պիճարի եւ ուրիշ
կռիւներու
,մ ին չե լ«Նա–
Հանք Բիէ՚րոցր»
Համատան
Հասաւ :
1022/
աթան՝
Համբարձում
Աե լքում -
եան
դերութիւնէն
աղատուելով
Պոթս ե -
կաւ Անղարա
յէն :
կարսի
անկման
օրերուն
,
ամենաւէերքին
։թդակր
սլարսլե լէ վերք, գերէ՛ բ՚ւնուահ
եւ
Անգարա
տաբուահ
էր , իր
քաքութեամբ
յարղանք
պարաագբելով
թուրք
Հրամա -
նաաարին
:
Երր կարսի
կււէււներու եւ անկման մա
սէւն է՛բ կաբհէւքր
Հաբցուցէ։
, ախբեցաւ ,
գլուէսն
եբերցուց
ել րսաւ.
«Եթէ
ամէն
Հայ
զէւնուոր եւ սպայ
մէյմէկ
գնդակ
ար
ձակէր
կաբսը
չէր իյնար :
Այգ
թու։ս կանին , Հայասաան
ղնաց Հ
Արդէն բաւական
տարիքոտ եւ
րագմաթիւ
կռիւներու
մէք յոգնահ ելառոլլքո
ւ թ
իւնր
կորսնցուցահ
, րայց
մէւչտ էսրոխտ Աել -
քոլմեան
կ՚երթար
Հան։լստանալու
Հայ -
րենիքին
մէք եւ նորէն
անոր հառա
թ լու :
Գնաո եւ այլեւս ոչ մէկ
լուր իր մ
՛ոսին։
ԱԶԳԻՆ
փողոցներէն
մէկը
կոչել
«Աբմենիա»
(Հա
յաստան) : Այս
որո չում ին
պաչտօնական
յա յտա,րա բո ւթ ի ւն ր
փերասլաՀուահ
էր
Հայաստանի
անկախութեան
աարեգար -
ձին,
Աայէւս
2Տին : Բորտոպայի
գադու -
թին
վարչութիւնր
Հեռաձայնով
Հազոբ -
դահ էր այս ուբաէսառիթ
լուրր :
Բո բտոսլա
յի
մ էք ունինք
երկու - երեք
Հադարնոց
գագութ
մր , ագգ
. տուն , ա -
կումր
ել սբաՀ մլԼ նուիրուահ Պ • Պաքր–
ճեանի
կոգմ է : կա
յ նաեւ
մ ատուռ
մը եւ
քաՀանայ
մը։ Տնտեսական
վէճտկր
լալ է ։
Այս
բոլորր նախատօնաէթ
էէ՛ն մեհ տօ -
նակատտրութեան
՝որ տեղի
ունեցաւ չա
բաթ
գիչեր
, 30
Մ այիս , Պուէնոս
Այրէսի
կեդրոնի
մեհ սրաՀին
մէք :
Որոչեալ
ժամէն չատ առաք՝ Հայ կեգ -
րոնր տանոգ
երկու
փողոցներէն
խուռնե
րամ
բազմութիւն
կր դիմէր
դէպի
Հան -
գիոասրաՀ
, ոբ արդէն
լեցուահ էր, մին
չեւ
յարակից
փողոցներր
,
խափանելով
երթեւեկր •,
քցօսնակր
բացուահ
յա յտարարե՛ց
Հ ան -
գէոր
։ Երգչախումբր
երղեց
Արժանթին -
եան
քայլերղր եւ «Աեր
Հայբենիք»ր
,
յրոնք
ունկնդրուեցան
յոտնկա
յս
0
ր -
ուան նաէսագաՀր
բնկեր գ, Գաւիթխան -
եան բացատրեց թէ ինչ Հերոսական կը -
ռիլներով
Հաստատուեցաւ
անկախո
ւթիւ -
նր ափ։ մր Հոգի վրայ
ւ
ճառր
մեհ տպաւո–
րութէււն
գորհեց
, խորապէս
յուգելով
ներ
կանեբր : Այս առթիլ
ոգքո յնէ։ էսօսք ուղ -
զեց
նաեւ կովկասեան
ներկայացուցիչ
-
ներուն,
վրացերէն եւ ռուսերէն եւմազ —
թեց որ չուչանա
յ երքանիկ
օբր , Հա յրե -
նիքի
մէք տօնե լու այս նուիրական
տարե
դաբձր
%
Օրուան
րանախօսր
, Պ • Երուանգ
ք^ո -
բոսեան
, որ Հաւլիւ երկու տաբի առաք ե–
կահ
էբ , էսօսեցաւ
ղեղեցիկ ճառ մը,
կուռ
տրամ ա րանութեամբ
: Պաբղեց
բո լթւիկ -
եան րռնակա
լութեան
չա
րիք1ւե
բուն
եւ
Աայիս
28/
արժէքր։
Եզրակացնելով
թե
լա գրեց անսասան
սլաՀ ել մեր
Հաւատքր
ազատութեան
եւ ան կա էս ո ւթ ե ան
մ ասին :
Հազա րաւո
ր բազմութէլւնր
աչք եւ ականք
կաբահ էբ՛ անկուսակցական
բանաէսօսին
խօսքերր
իր սրտէն կր բէսէին ;
Մ էք լթդ
մ էք , տեղի
ունեցան
էսմբերդ
,
մեներգ,
աբտասանութիւն^ւեբ
ել նուա։լ ,
կարող
ուժերու
կողմէ ;
Հանդէս
է։ն երկրորդ
մասր սկսաւ տե —
ղական
թւլուուէ : Տեղաց
ի ա րուե ստա գէտ
ներու
էսումր
մր մթնոլորտր
ուլեւորեցեր–
դերով,
արաասանոլթիւննել։։։էէ
եւ ներկա–
յացումներոէէ
: «Արմենիա»էա
Երէ՛ա
. Ա իու
թեան
կողմէ
սւգանեբէն
բանա էսօսու —
թեամ
բ
Յովոէ՚ի
Օդուլեան
պար -
ղեց
Հայ ժող։ւվուրգին
ա։լատտղրական
"1
՚"յՔ՚"ՍԸ.՝
դէոլքերոփ եւ դէմքեբոփ
: Ա -
մ էնէն
փե րք դարձեալ
րեմ
Հ բաւէ րուե
ցաւ
Րաֆֆի
Մ է՛լ՛աքեան
որ նոյնպէս
սպաներէն
ճառ
մ ր էսօսե ցաւ
մ եր
աղաաադբմ
ան
պատմ ութեան
մ ասէւն
Հանգէսր
փերքացալ
առտուան
ժամը
2–
է՛ն,
յետոյ
սկսան եւրոպական
պարերր ,
տեւելով
մէ՛նշեւ
լոյս
%
ԹՎԹԱԿԻՑ
ԱՀԵԲԱԱՆԳՐԻՈՅ
ՀԱՅԵՐԸ
ՃԱՇ ԿՈԻՏԱՆ
500
ԻԱԼԱՄՆԵՐՈՒ
Հետեւելով
մ իւո
Համայնքներու
Լաւ օ՜
ր ինա
կին , Ադեքսանգրիոյ
Հայ
Համայնքր
«էւֆթաբ»
մ ր տուաւ Ապու Տարտար թա
ղի իսլամ
չքաւորներուն
:
Հայոց
Առաթորդա
րան
ին կից
«Կամք»է՛
գաշտին
փրայ աւեթ քան
500
շքալորներ
աեգ
գրաւահ
էէն կատարեալ
կարգապա -
Հութեան
մէք : Այս տպաւորիչ
անգորբու–
թիւնր
շաբունակուեցալ
ամրուլք
ճաթ
տեւողութեան
:
Ցոյց տալու
Համաբ
իրենց գնաՀատան -
քր,
բազմաթիւ
եղիպտացի
անձնաւորոլ -
թիւննե
բ մասնակցեցան
«իֆթար»ին
, ի
միքէ։
այլոց
Ազեքսանդբիոյ
փոխ-կառա -
վարիչ Ապաս
կենէյինա
,
քազաքապետա–
րանի
լթդՀ - տնօրէն
Հիւսէ
յին
ԱոսլՀի ,
նալաՀանգիսաներոլ
եւ փարոսներու
լթգ–
Հանուր
տնօրէն
Աուսէֆ
Համ ատ
,
ինչպէս
նաեւ բանակի եւ ոստիկանութեան
նեբ -
կա յացուցիթեր
; Հայ Համայնքին
կողմէ
ներկայ
է//ն Բագաք,
ժողուէի
ատենապետ
Պ՛ Մ՛ ԶաբպՀանէլեան
, Աղգ– Իշխանու -
թեան
անղաւէնե
բ , քաՀանաներ
,Հայ կա -
թողիկէ
Համայնքին
նաէսադաՀ
Մ աթոս -
եան եւ «Կամք»ի ու Հ. Մ– Ը– Մի արի -
ներ է
Հայ ել արաբ րարե կամ ութեան փայ-
լուն արտա յայտութ իւնր եգալ ասիկա :
«Փրոկրէ
կժիփսիէն»
այս
տեղեկութեան
Հետ
Հ րատարակահ է նաեւ
«իֆթաբ»ի
լթ
թացքին
առնուահ
նկար մր :
ԲԱՑԱՌԻԿ
ՅԱՋՈՎՈքՓք՚ԻՆ
ՄԸ
*
՜ :
Օր • Շաքէ Տէր Մելքոնեան
«տոքթոռա
տ՚իւնի։էէ՚։սէ։թէի»
իր թ է ՚ լ ր
ն՛երկայացուց
Յունիս
15ի11
,Աոբպոնի
մէք , երեք
նիւթե -
րոփ
. ֊
Հիմնականր
Հա յ ժողո։էր։լական
փէպր
՝ Աասունւցէէ Գաւիթն
էր , ղոր
քննութեան
են թա ր կե ց էւն փւոօֆէ սէօրներ
Տէաէեան եւ
3>է յաէւ քե րմ ապէս գնաՀատելււէէ
օբիո
րղր
որ կրցահ էբ ^ ՛լ իաա կանօրէն
մշակե
լ իբ
նիւթր
ել Հմտօրէն
ներկա լացնել :
Երկբորւլ
նիւթն
է.ր ճիպրան
քՏալիլի
«Ա ա բւլա րէ»ն
(անգլերէն)
ւլոբհին
աղդե -
ցութեան
ա ղբ ի ւրն ե ր բ » , ՛Լ" ր
քննութեան
ենթարկեց
յայտնի
արաբագէտ
Պ– Պ լա —
շէո , որ ղոՀ ունա կութ է։ ւնն եր
յա յտնեց X
իսկ
երրորգ
նիւթն էր «գէւ
ցա։թական
աաբբր
Ուո ւթ Հուիթմ
րնէ։ գոբհ
էւն
մ էք»
(ամերիկացի)
, գոր քննեց
բագգաաական
դրականութեան
՛էա րիչ
ւիրօֆ • Լանտռէ ,
նաէսագաՀր
ՀԻէ"–"է՛է՛ն :
մ՚իւոին
միաձա թութեամ
բ տ։։ւալ
«Հա
մալսարանէ։
աոկաոբէ»
(տոքթոոա
ա՝Իւ -
նիփէռսիթէ)
աստիճան
Օր ՚ՇաքէՏէր
Մել
քոն եան է։ էսէւստ պատուաբեր
յ է։ չա տա կո
ւ–
թեամր :
Ա Խ՛
ՅԱՌԱՋ
Ջերմապէս կբ թորՀաւո -
րենք
մ ե ր աչէսատակէցր
, րնկե րուՀի Շա–
քէն , իբ այս րացառիկ
յտքոգոլթեան
Հա–
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(107)
ԱԻԵՐԱԿՆԵՐ11Ի ՄԷՋ
ՃԱՄԲՈԻՆ
ՎՐԱՅ
Կր
յիչեմ • • . պաշարման
օրերուն
էր է
Մ եր երէւաասարգ
քաՀանաներէն
մ էկր
ոուէռրռւթէււն
ունէր , ձին Հեհահ
, սլաա -
նէթերոլ
չրքանր
րնել
օբր քանի
մր ան -
գամ • անէւկա
մեգէ։ Հեա կր կռուէր
ու մի
եւնոյն
ատեն կր Հսկէր ոբ արամադրոլ -
թէէ ւննե ր բ բաբձր
մնա
յէ՛ն :
Այ՛է միքոցին
թէեւ
լսահ
էէ՛նք որ Ատա
նա եւ Համիաիէ
։լարնուահ
են ,
րայց
մ անրամասնո ւթիւններ
չկային։ Օո մր
ԱոլբՀանդակ
մր Հասաւ
թոներէն՛
արիւ -
նի մէք է քալեքոփ եկեր էբ մեղի՛
գ ե ռ ոա–
քեբուն
ւիոչին
չթօթուտհ՝
Հեւալէն
ու Հա–
ոաշելէն
սլաամեց
քաՀ անայ է։ն բոլոր տե–
սահնեբբ :
Մ ենք
պաանէթերուն
առաքքր
րան մր
չէէ՛նք
լսեր, կր տեսնէինք
միայն
քաՀա -
նան
էւր ձէւուն ւէրայ,
արեւին
մէք, ճամ -
բուն
՚էրայ
կեցահ
, Որ մեհ
ուշադրոլ -
թեամբ
մաիկ
կ՝րնէր
հռելով
գէպի
բոկոտն
ոոլրՀանդակր : Յանկարհ
քաՀանան շտ ֊
կուեցաւ
ձիոէն
ւէբայ՛
ամէն րան լսահ
էր
ել
յուղմունքէն
էսեզգուելով,
սկսալ
Հե–
հեհաղին
արտասուել։
Վերարկուին
քր -
գանցքովր
երեսր
հահկահ
յէր ոլ
աշէսարՀս
մոռցահ
րոլոբովին : ԱուրՀանգակր
Հե -
ռացալ
իսկոյն ;
Զին սկսաւ
շարժիլ
յաււաքանալ
, վար ֊
ժուահ
բլլալով
սլտ ան է թ եր ո ւն շրքանր
ր–
նել ՚գլէոիկո
ր կ^ան ցն է բբո
լո ր
ւթնոււ։ րեա
լ –
ներուն
աււաքքէն
՛այսպէս
քաՀանան
երեսր
վերարկուին
քդանցքին
մէք հահկահ
երեք
անգամ պատնէ թեր
ուն
շրքանը
ըրաւ ու
Հեհեհանքներէն
էւմացանք
Կի՛լիկիոյ ա -
գէտին
աՀռեթ
Համեմաաութիւնր
:
Զր
սաբսափեցա^ք
շլթկճ
ոլե
ցա՛՛ք
ա
յղ. յուսաՀատութենէն
:
Ոչ ••- լթդՀակառակր,
՚Լ՚^յԲ՚՚յ^Ը.
մե։լ ալ աւեթ
գրղռեց
՛՛՛՛մ
իա
յն հա -
րաւր • • • ։
Այո,
հաբալր
Տէօրթ
Եօլի
ոլատմու
թեան
ամէնէն
ցայտուն
գրուագն
էր , է՚նն \
օբ քուրր կտրահ
էէ՛ն– րայց
փերքին
երեք
օրերր
մէւայն կատաբե՛ լասլէս առանց
քու—
րի մնացեր
էին՛ փոքրիկ տգաքբ
մեռեր է–
ին աՀռելէւ տանքանթերով
ու ամէնուն ե–
րաթերուն
մէք կարհես
կրակ էէառուահ ,
քերմէ
կ՚այրէ
է։ն ու լեղուն
էւն կր
չորնար
բե բանն ո ւն
մ էք - իրիկուան
էսոնաւոլթեան
կր ցանկա
յին ո բ իբենց
Հբաաո
չոր եւ
ցամքահ
մարմիններբ
զովանան
՚ էոմեր էին
ամէն կարգի
քւ։ւրեր
. շոբցոլցեր
էէւն
թու
նաւոր եւ գաբչաՀոտ
1ւաՀէէ\ներր,
ռրոնց
կանանշորտկ
ել լպրհուն
քուրր
կ՚ըսէին
թէ «տաք էր արիւնի
պէո»
՚.
Երբ
յուսաՀաաութիւնր
կատարեալ
էր ,
ոմանք գագանի պէս կատզահ
էին եւ ո -
մանք
թուլցահ ութառամ
ահ
բո յսե
բու
պէս : Այդ միքոցին
կիներր ու
ագքիկնեբր
կուգային
իբենց
մօտ,
յոյս եւՀաւատք
կր
նեբթշէին
իրենց , սլատրանքնեբով
կ՚օրօ -
րէին
անոնց
անՀամրերութիւնր,
ո լ
եր -
րեմն
նոյն իսկ քանի
մր ժամ , քանի մբ
րոպէ շաՀել
ո ւ
Համար,
Հեռուներէն
կ՚անց
նէին պարապ
գոյթրր
ձե՚ււքեբնին
, որպէս
զի կարհեցնել աան թէ քուրկայ
,քուր
ղը–
տահ
են
՚ • • :
Երկաբ աաեն դեգերեցանք
պատնէթե -
բուն
երկայնքին
որ կը գրկէր
բոլոր քա–
՚լաքր : Ամէն մէկ քար իր
պաամութիւնր
ունէր
՚ մ՛արթինի
գնղա1թեբ
գուրսի
կո՚ր–
մ էն
քեբ ելով
մ աշեցռւցե
ր է ին
անոնցմէ
շատերր : Ա իքոց մր նստեցանք
գետ
ինր
թաւալահ
քարէ։ գէգերոլ
վրայ,
ո ւ
գրեթէ
անխօս նստեցանք
մեր չուրքր,
սիրտերնիս
թցուն
այլ եւայլ կարգի
գդացումնեբուէ
:
կաղղոլրոլահ
, բարո յապէս եւ ֆի՚թ -
քապէս
, Հետեւեալ
առաւօտուն
մեկնե —
ցանք
Տէօրթ
Եօլէն - մ եր
Հոգիներէն ,
սեւն եւ սոլգբ
քանի
մր օր Հեռացեր
էին,
եւ
այւլ քաք ել վեՀողի
մտրղոց
մէք նոր
ուժ
եւ նոբ եռանդ ստացահ
, շաա մր բղ —
գաց
ումնե բու Հետ անսաՀմ ան երախաա -
պարտութէ/ւն
կար անտարակոյս
;
Մէւնշեւ
քաղաքէն
սաՀմանր
թկերացան
մեր
սա յլին ու Հ րաժեշտի
ողք՛։
յննեբու
մէքէ "Ր կբ ՂԲԿԷԷ^Ք էր^^Յ ՀեաղՀետէ
Հե
ռանալով, թէ արցունք կար թէ
ժպիտ •
բայց այգ արցունքր
քաղցր եւ տմոքիշ
էր
այս
անգտմ ;
Ա ա յլր
թաւ։ս
թ լով կր Հ եռանա
բ
Տէօրթ
Եօլի աթ թագէն որ սլատնէթերէն
դուրս
գտնուելով
աւերմ ան
են թ ա ր կո ւահ էր :
Հաբկ
չկար
Հարցնել։։ւ թէ թթամ
է։ խու -
ժանր
մինթւ
ո՛՛ւր Հասահ
էր–
իբենցՀետ—
քերր
ձգահ
էէէն –~~ կացէէնաՀար
հաոեր,
արմատախիլ
եղահ
նաբնքենէւներ
, կոխոտ–
ուահ
ոլարտէէթեբ ու ասդին
անգին ա -•
ոանձնապէս
ցցուահ
հառէ։
կմաէսքներ
, ո–
րոնց տեբեւնե
բ ր բառական
իմաստոփ
ամ–
րո՚լքուէփն
փեթռտոլահ
էին :
Աւելէ։ կատա րեա
լ
ո լ
աբաայա
յաիչ
պատկեր
չէր կարելի
երեւակայել
իր ամ–
բողքո
ւթ ե ան բ
մ էք
բմ բռնե լու
Համ ար ա
յն
չարադռւշակ
մ ա րգա կե ր պե ր ո
լ
քանդող
ոգին,
որուէ յարձակելէ
էէ՛ն էսաղաղ բնակ—
չութեան
էէրա / :
Այս
անէլամ
ալՀամ էաի
յէ երթալու
Հա– .
մար
սէոի պուահ
է ինք
էրդին
Հանդիպի
լ :
Նկատ
ի ո լն են ա լո էէ մեր կարճ
ժամ անակր
,
յ ո յ ս չունէ էւնք կրկէ՛ն մեր բանտարկեալ -
ներր
տեսնել։լ
, բայց
մեր
սոփոբոլթեձւն
Համեմատ
փ։ո րձեց էւնք ու
յաքոգեցանք :
կարճ եւ անբաւական
տ ե ս ա կց ո ւթ ե ան մր
՛քէ՛ք "ցէ՛ն
է ր որ Հագո րգեց
էնք
մեր ՚չէտ -
ցահր
Բայասի
աքէ։ ո ր ե ա թե
ր ո լ մասին ու
փոէոագարձաբաբ
լսեցէւնք թէ այդ
նոյն
աքսո րե՛ա թե բուն Հաւանական էր որ Հան–
դիպէինք
մեր ճամբուն
վրայ :
ԶԱՊէԼ ԵՍԱՅԵԱ1,
Fonds A.R.A.M
