€8
Ա
Ռ
Ա Ջ »
Մ Ա ՅԻ Ս 2 8 Ը Ա Ռ ՚ Ն Ո Ի Վ ԻԼԻ Մ Է Ջ
ԱՌՆՈՒՎւ՚Լ
Ա՚եցեալ
կիրակի կէս օրէ
վելւչ
մենք եւս աօնեցինք
Հսւյասասւնի
անկա իսո ւթե ան
35/"յէ
աարեղաըձը
Հաւա -
աաւոր
եւ. խանգավառ. բազմ ութեամ
ը մը։
Հանդէսը
բացուեցաւ
«Ա՝
աբսէյեէղ»ով
ել.
« Մեր Հայրենիք»ով,
դոբ նուադեց Պ • Ե ՝
Գավէղեան
դասակի
վրայ։
Օբուան նա -
խաղաՀը
րնկեբ
Հ . ք^աչոլեան
նկաբադրեց
այն
բոլոր
Հերոսական
մա բանչումնե
ր ը ո–
րոնք ի վեբ2ո յ յանդեցան
,
Հա յասաանի
անկախութեան
եւ. Հրաւիրեց
Հանղիսա -
կաննե բ բ յոանկայս
յաբղել
յիչաաակբ
բո֊–
լոր
յա յանի եւ ան յայա նաՀաաա էգերուն
:
Ասչա իբ իսօսքը կեդրոնացնելով
Հայրենի
քի դաղափաբի
վրայ
ըսաւ.
Տալիաե -
նական է Հայրենիքի
դաղավւաբբ
, Հարս -
աութիւն
, փառք
բոլոբը
կ՝անՀեաանան ,
կբ մնայ
Հայրենիքը։
Եւ սլաամ եց
երկու
յաա կան չական
ղրո լացներ ,թէ
ինչսլէս
Հայերբ
օաար երկիրներու
մէշՀսկայական
եւ անՀաչուելի
Հաբսաութիւննեբձեռք
րե~\
րին կիւիկեան
ան կախ
ութ իւնբ կորսնցնելէ
\
վերշ եւ սակայն
այդ
Հարսաութեանց
Հեաքը անդամ մնացած չէ այսօբ :
Այս
բացման
ճառէն
վերշ
է՚սիէն
երկու
օբիորղներ
, Վարդի
՛Բէօսէեան եւ Ա առի
թումա
յեան
մենե րղեց ին կոմ իաասի , «Այ
կաքալիկ»ր
եւ ուբիչ
երդեր :
Արաասանեց
փոքրիէ^
Տ՛իբս՛
յր Պալանցեան
, «Հա
յ դսլ–
րոց՝Տ>ը , յսաակ
առոգանութեամբ ;
՛Բանի
մբ երդեր
երղեց Պ . Ա. ՚Բիւվւէլեան
, բո -
լորն ալ արմանացան
շերմ ծափերու
։
Օրուան
բանախօսն էր բնկեր
Տ՛իբա
յբ
Գաաաւոբեան
, ոբ խանգափառութ
եամ բ
յիչեց
Վիէնի
աօնակաաաբութիւնը
, երբ
սրաՀ բ լեցուած էր եր իաասա րդո ւթեամբ
է
Տեաոյ
բացաաբեց
Ա այիս
2,8ի աբմէքը ,՝
ծաղկելով
բոլոբ
անոնք ոբ կը փորձեն
նը–
սեմ ացնել
գայն :
Օր. Շ.Պէնկեան
ղդա յուն
ձայնոփ
մբե
րգեց
քանի
մը մողովբղական
եբգեբ
,
շեբմ
ծափերու
մէշ :
Խօսք առաւ
նաեւ
ընկ .քՍ ֊Ակբաիչեան
,որ
ա1րւարկելոփ
Աարսէյլի
գաբ*ելի
թոուցի–
կին
՚ ըսաւ թէ գիաակից
Հա յբ
ա
յգ
վարձկաններ
ուն արմանի
սլաաասիսանբ
կուտայ
ամէն աեղ դունգագունգ
լեցնելով
ԳԱՂՈՒԹԷ ԳԱ1ՈՒԹ
թարղմ անարար
ղանոնք կբ ներկա յացնէ
հայ
բնթերցողնեբսւն
:
Ժանին
Աէյ՝ այս Հինգչաբթի
,
Տունիս
2օին
, սլիաի ղասաիսօսէ
Աղդ • Տան սբա
Հին
մ էշ
,
«Ֆրանսական
ւէրականութ
եան
փեբշին քսանամեակին»
մասին , իբբեւ
մէկ
սլա տւլամ ա իսօս բ ֆբանսական
մչակոյ
—
թին
,
Մ իացեալ
՚էյաՀանդներուն
մէշ %
Այս
գա
ս աիսօս ո ւթ ի ւն բ
ասլաՀոփաբաբ
ագւէա յին
Հսլաբաութեամ
բ սլիտի
լեցնէ
մեղ,
մեբ ֆրանսացի
Հիւբերուն
մ օտ ;
փաբիղաՀա
յութիւնբ
անչուչտ
սլիաի
փութայ
ուն1լնդբել
այս տաղանգաւոբ դր–
րադիաուՀ
խն :
ԿԱՐԳԱԳԻՐ
ՅԱՆՋՆԱԽՈՒԱՐ
ՀՐԱՋԵԱՅ
ԱՃԱՌԵԱՆԻ
յիչատակին
Հանդէս
մբ՝տեղի
ունեցած է յունիս
1ձին
Պէյրութի
Ամերիկ. Համա լսարանին մէշ
նաիսաձեռնութեամ
բ Անթիլիասի
ղսլրե -
փանքին : ՆախագաՀած
ԷԿաթ.Տեղ.
քՏագ
արք. ; Բացումբ կատարած է դսլրեվան ՜
քին վերատեսուչ
Գեբենիկ
եսլիսկ . րսելով
թէ «Աճառեան
մեր Շէյքսփիրն
է» : ԳաՈւղ
նիկ Գիւգալեան
իսօսած է Աճառեանի դի -
տական փաստակին
մասին,
^Լգեէով աբ -
մէքբ անոր իւրաքանչիւր
գործին : Հքնոբ.–..,
հի՛– Աճառեանի
Հսկա
յ
աչփսատանքին
^՝
Հայերէնբ
ունեցաւ
իր բաղմաթիլ
բառա -՝
րաններբ
, բաղդատական
քեբականու
- •
թիւնբ
, ձեռագիրներոլ
ոլսումնասիրու
- ;
թիւններբ
, դրականութեան
սլատմ
ութիւ
նը։ Յետոյ
խօսած է Պ՛ Աիմոն
Աիմոնեան
Հ. Աճառեանի
մտքի
արդասիքի
մասին
։
«Աճառեանի
մ էկ ա չիսատութիւհն
իսկ կր~
նայ
ղայն
անմաՀտցնել։
Աօտ
վաթսուն
տարի աչխատեցալ
ու անմ աՀ
դո
բծեր
կտակեց
մեղփ : Անոր մահռփ
հսկայ
սիւն
մը կը տտսլալի
մեբ մչակո
յթի
կոթու^ե -
րէն » :
ՊՈԱԹԸՆԻ ՆՈՐ ԵԿԵՎԵՑԻԻ
կառուցման
տռթիւ
Հանղէս—ճաչ
մը տրուած է
Աայիս
2Տին, նաիսադաՀութեամբ
Հ. 3– Գ– Ամե–
րիկսկի
կեգբ. կոմիտէի
աաենասլետ ,
լ^ւկե ր Տ՛՛քթ • Լեւոն Տագ լեանի եւ սլատ–
ուակալ
նախաղաՀութեամբ
Փրոֆ •
3 •
Ջաղմադճեանի
է
Հողը գնուած է Ուո -
թբր թառ
ւնի Հայաչաա
կեդրոնին
, ե–
կեղեցինեբոլ
թաղին
մէշ։
Ընկեր Տաղ -
լեան չեչտած է թէ եկեղեցին ոչ
մ իայն
կրօնական ա յլեւ
աղղտսլաՀպանմ
ան ղօ–
բաւռբ աղգակ
մըն է ։ Արսէն
Ա. քՀնյ . Ա ի–
մ է ոնեանց տուած է
Հայ .
եկեղեցիին
սլատմ ական ու աղէչա յին
ղերը
ւ
Հա յ . Ա^
ՑԱՑՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ
ՖԿ.
ԽԱՋԻ
ՕՐԸ
ՏԷԱԻՆ
Յունիս
13ին, Շաբաթ դի -
չեր
դարձեալ
Հանգէս կար Հ . 3 • Գ • Տան
սբտՀը։
Այս անւլամ
մեր քոյրերն
էին որ
կբ տօնէին
իրենց կագմ ակե րսլութեան
տա–.
րեղա րձբ
Համ ակի բնե րու եւ
ծնուլներու
չրշանակի
մր մէշ :
Հանգէ
ս ը բացուեցաւ
գսլրոցին
եբէչչա —
իսում բին «Աղատութեան
ա յն ւէառ սէրբ »
իսմ բերդով
է
ԸնկեբուՀի
Գ. Փափաղեան
իբ
բացմ ան խօսքով
նե րկա յացուց
կանացի
տ յս
մ եծ կագմ ակե րսլութ
իւն ը որ
օրՀնու
թիւն
մբ եգած է : Յեաոյմաէլթեց
որ Հայ
կինբ
յաշողի
իր դմռւարին
առաքելու -
թեան
մէշ, մեր ղաւակները
Հայ
մեծցնե
լով,
որսլէսղի երբ Հնչէ
Հայբենադաբձի
ղանգը,
կարենայ
Հայրենիքին
յանձնել
ղանոնք
իբրել կատտբեալ
Հայեր :
Գե
ղաբուեստական
բամինը
ճոէս էր ու
պէսոլիսուն : Աեբ գսլրոցին
աչակերտները
ել ա չակե րտուՀ
ինե
րն էին որ փայլ
տուին
Հանդէսին : Պիտի
ւււգէի
ղանց
աււնել ա -
նուններբ սակա
յն գրիչս
չի Հնաղանդի
ր :
Յաշող
արտասանութիւննեբ
բրին
Յասմէւկ
իծ-աչճկան՝
ՀՀԱ
. Աեսրոսլ»,
ժօբմէթ
Աբ -
բաՀամեան
«Լոյսի
ւէառաբանին»
, Ժիլ ՜
էղէռ Յակոբեան
^Հայբենի
աբեւ», Աար -
էէբիտ Տէր Պօղոսեան
«Հայկական
դրօ -
չակ» , Րբարիոն
Տասլաղեան
«Բո
մայր
լեղուն» : կենդանի
սլատկեբներ
, Զօն Հ. Կ*
սբաՀնեբը
: Ընկեր
Խաչիկի
էիաստտցի
թօսքերբ
լնգունուեցան
րէււէւն ծաէէւեբւէփ :
կարղբ
եկաւ
կասլո յտ Խաչէէ
Փարէւղի
սլաբախոլմրին
ռբ լղարեց Հայկական
ել
կուէ կասեան
սլարեբ
ղե կափա բութ
եամբ
Օր . Գավէղեանէէ ել դաչ^ւակի
լՐւէլեբակ -
ցութեամբ
Պ* Ե՛ Գավէղետնի
:
Պաբեբբ
մեծ
խ տն դա վա
էւո
ւթիւն
ստեղծեց
ին քա -
նիցս կրկնռւելոէէ :
ՆախաղաՀ
ին վւակմ ան
իսօսքէն
Վեբշ
սկսալ
էսբախճանքը
: ՝Բ ի չ մամ անա
կէն
չր–
քա էւեղան բ սլա րսլո ւած էբ եւ ուէեւո բոլ -
թիւնբ
անսաՀման
: Ն՚՚ւաղբ
Հնչեց
ել եւ —;
բոսլտկան
սլարեբբ
սկսան , տեւելով
մին -՝-
չեւ
ուչ դիչեբ :
՝.
Այս
աէւթիլ
էլարմէ
^ոբՀաւոբե
լ մեբ
լնկե րնե
բէն Ա . Ա արտիրոսեանբ
, Կ . Ե -
բանետնբ ել
0
•
թ՚որգոէէեանբ
, էէրոնք ա–
մ էն անէլամ
շանք
չեն խնա յեբ
Հանդէսին
փայլր
կր1լնա սլատ կելու
Համար :
՚Բաղաքաէգետը,
Ա ագուրիէ չէբ
կրցած
գալ ,
նաՀանէլային
լնտբոլթիւնեբու
սլատճառտլ
:
Օննիկ Կարապեւոէան
ռաքելական
եկեւլեցին
Հայ
մողովուրղի
մչակո
յթին
Համ ա գր
էւ
ւթ էւ ւն բ րլլալով կբ
կտգմէ աղղա ւգա Հ պանմ ան էլօբաւո բ պաա–
նէչ
մրէ Նուիրաաուներր
մասնակցած են
500 - 250
տոլարոէէ։
Փբօֆ.
Ջագմտւէճեան
պարղած է Հաւատքի
ղօ ր ո ւթ ի ւն բ : Խօսած
են նաեւ
լ^կ.Ա
.Օղանեան
էսո ստանա լոէիկ .
Կ .իկողմ է բարո
յ . աշակցութիւնբ
։Տիկ ՛Ա •
Մ իսիթաբեան
Հ .
0
. Ա .ի
քարէոուղտրբ
իսոստացած է իբ կաղմ ակե րսլութեան
ա֊
շակցութիւնբ
յայտարարելով
Պոսթլնե
չրշանի
մ ասնաճիւղեբռլ
նոլէրբ
500
տո
լար
է
Հ • Ե •
Գաչ1ւակցութեան
նեբկայա -
ցուցիչբ
քնկեր
Վէսղղէն
թռւմաճանեէսն
։
»Հայրենիք»նեբէէւ
կողմէ
Գ.
Աէսիթարետն
ոբ չեչտած է թէ Հայ. եկեգեցին
Հայրե
–՚.
նիքէն
բեկոր
մրն է ։ Տէւկին
կտնայեան
չնէւբՀաւոբած
է իր ել լնկեբ
Գրոյէէ կող -
մէ : Շինութեան
յանձնաիսէււմրէւ
կուլմէ Պ •
Ա . Գալէմ եան
քէսշա լե բ ան քի էսօսք
ըսած
է ։ Բոլոր
էսօսռգնեբն ալ չեչտած
են թէ
եկեղեցին կբ կառոլցուի
, ոչ թէ
իբբեւ
Հակադրութիւն
մբ ոբոչ Հատուածէէ
, այլ,
իբրել
անՀրամեչտութիւնւ
:
Հանւլանա -
կութենէն
ւլո յացած է
19000
տոլար :
ՏԽՐՈԻՆԻ–
Տոքթ. կարպիս
Տէյիր -
մէնճեսէն
(46
տաբեկան)
, մեռած է
Աայիս
30
Պէյրութի
մէշ։ Ան օղտակար
ծտ -
էէ
.այութ իւններ
մատէէւցաի
՚ է սլետ . աբ -
Հեստտկց
. թէ մասնաւո
ր չբշանաք^ե
բու
մէշ ։
Խաչին՝
Աբչալո
յս ճէլո յեանի
կողմէ եւ
« Պարէէիր աղբիւբ»
, Արաքսի
Պօյաճեանի
կողմէ : Փոքրիկն
Անմէլ
կաբապետեան
երղեց
նաիս
՚ լ յ Ա ւ ն ի կ Սւրա.
ել ասլա
ղուդերգ
«Աէ՚բուն
մանիչակ»
, ԳեղւէւՀէէ
Աանուկեա–
նէէ Հետ։
Նոյնպէս
մեներգեց
Աաււի Պա -
պիկեան՝
«Աիրուն
աէլշիկբ^ : Աւելորդ
է
բսել թէ բոլորն ալ խլե ցին ծավւե ր ; Տաբ
բական
ղասլնթացքի
աչակե րտո
ւՀ իներ ,
գեղեցիկ
Հագուստներով
կատարեցին
ծա–
ղիկնե՜րոլ
պարեբղր որ մեծապէս
գնա -
Հաէոոլեցալ.
՚իարձեալ
աչակերտնեբբ
մեզ
նեբկա յացուցին
զուարթ խազմը «Կար -
կտնգա կներբ» ; Գե բտ կատաբնե բ ր , Նանօ
Պառաւեան
, Ա կրաիչ Աուրատեան
, Րրա -
բիոն Տտպաղեան եւ Աօնա Փանոսեան
ցոյց
տուին
լալ իսաղարկութիւն
մբ ,
Հաճելէ
մ թնո
լո րտ
մ բ ստեւլծե լուէ : Իսկ
մ իշփն
ղասլնթացքի
ա չակեբտուՀ
ինե բ ը
պարեցին
« Հօյ նտգանիմ» եւ /տՀքառիս տակբ^ պա -
բերր։
Այս բոլորր
կը պարտինք
Ֆ՛ կ՛
Խաչի
գպրոցին ել իր անխոնշ
մչա
կներ
Տէր
ել Տիկին Փտփագեանի
էսնամոտ աչ -
խտտանքին ;
Բանաէսօսելու
Հրաւիրուած
էր րնկ .Աի–
սաք
Աիբղէ որ ՛լեղեցիկ
ճառոփ
մբ պար
ղեց
Հայ ւ^ոշ առաքէնութիւննե
ր բ ։ կեն -
ղանի
օրէէնա1լնե ր տա լոփ
նեբկա
յացուց
Հա յ կիներբ իսաացտծ
չարքերոփ
բոլոր -
սիբութիէնբ
: ^ԽոնարՀ
աիպաբներ
, յտ -
1ճախ
իբենց
կեանքէն
գնով , խնամքով
Հա
ւաքած ու էէ րկած
են բազմ աթէւ
որբեր ;
Հայ
կէնբ եղած է լնտանէքէն
սէէնբ,
նե–
ցուկր
բարոյական
բարքերու եւ րմբռ -
նումնեբու
էոառացէւ
ւէլէսՀպանման ույա —
րատեւման» : Եւ բաղձանք
յայտնեց
ոբ
Հտյ
կէնե բ բ էստ ացած
չաբքերաէ
բո լո բ -
ուէն Ֆ • Կ . Խ՚սչէ
չուրշ
, աւե
լէ ա
րղէւնա–
ւոբ
դէս րձնե լու
Հւսմ ար անոր
ազդօդէււտ
ա շէստտանքնե բ ը։ »կեցցեն
մեր ԽտչուՀէւ -
ներբ որ ամ էն դո Հէէ ղութէւն
յանձն
կ՝ առ
նեն ոբպէսզէ ա յս օտաբ ափերուն
՚էբ"* /
Հէս
յբ անաղարտ
ւզաՀԷ էբ աղգա յէ՛ն դի -
մաղէծր,
տոկալոէի
ամէն
էէէէրձութեան
:
Անտա բակո
յս օր մբ աղատ
Հա յրեն էքէ
մբ
մէշ պէէտէ կանէլնեն ւէառաւոբ
յուչարձան
մբ էբրեւ
ե րա խտադէտ
ութ
էււն արաաստՀ–
մ անի Հա յ կնոշ Հա յրենանուէ
ր
աչխա -
տանքէէն» : Աինչ այգ, յարատեւ
կամք
ել
անէէՀատ
դոբծելոլ
կորով
մաւլթեց մեր
ԽաչուՀինեբուն
;
Գպրոցին
երւէչաէսուբէն
« Պանծա՛
գէլ–
ցաւ^»էւէէ
՚էեբշ գտաւ
Հանղէսբ ;
. Գ– Պ՛
ՆԿԱՐԱՀԱՆԳԷԱ–
Այս
է
,,արուտն Աա -
լոնէն
(կէւան
Փալէ)
մէշ նկաբնեբ
ցու –ք
^քցադրած են Տէ՛կէն
Վէսվտ
Խաչատէէւրեան
(երիտասարգ
Հա
յուՀ էն) ,
Հա
յկ ՛Բում եան–
(ղաչէոանկար)
ել Ժ– կտրմէբեան
(ագ -
շկան
մբ կէսանւլբէն)
:
-
Մեր
երկրին
մէշ սով կայ :
թ՛ող չատակերնեբբ
Հեռացնեն
է
«ՅԱՌԱՋ»Ի
0ԵՐԹՕՆԸ
(110)
ՃԱՄԲՈԻՆ
ՎՐԱՅ
Ա պտռած
էէէնք . երկար ատեն
սա
յլր
տարաւ
մեզ, մինչ
մեր
գիտակցէէւթէւնը
քնած
ւէէւճակէէ մբ մէշ կըտարտամէբ
. . .
Ասլաննեցէւն
, սպաննեցէն ու աւլատ –\
ուոզներբ
չգթ՛"
յի գա ր կէն , գէմ ադրող
- •
ները կախեցէն
. . . վւախէնք
փաէսէւնք
. . .
Հողե ր գ առնեմ , այս եբկբէս
արեւբ
սեւ -
ցած է մեէլփ Համար
... ;
Երբ
մեր
սայլը տեսեր
էէն,
Համիտիէ
գիւղաքաղաքէն
մեզ դէմաւոբելու
եկեր է–
ին մէկ քանէւ այրէներ
որոնք աս խօսքե -
րով
ոդշունեցէն
մեր էէալոլսաբ :
Գարձեալ
աւերակներ
• . . մեր
ճամբոր–
գութեան
վերշէւն
Հանգրուանն
էր Համ է–
աէ՛է ո լ 1\չմարաապէս
անկարող
այլ եւս
Սէառապելու։
Ջղադրզէւուած
գէւբագգա -
ցութէւն
մը մեւլ կր տանշէր. ոչ
մէայն
մ եր արցունքնե
բբ
չէէ՛նք
կրնար
զոսլել
է
Ա՛յլ նաեւ կբ Հեկեկայէնք
տզու պէս, ու
արկածեէսլներբ
տեսնե լուի մեր
Հէւանգա–
գէն
վէւճակբ , յանկարծ կր լռէէն ու կր
Հեռանա
յէն :
Գեռ
սայլէն
չէշած,
որռչեցէնք
չմնալ
Համ էտէէ, եւ մեկնէլ
անմիշասլէս
դէսլէ
ՎԼտանա : Խուլ, անկապ,
Հեծեծաղէն
ա -
ղաղտէ^ւեր
կը էէոռտյին
մաքիս
մէշ ու
յանկարծ
չրթունքէւս
ւէրայ
կուդա
յին -
էէւաէս
չէնք . . . Հոէէերնիդ
առնեմ
,
արեւբ
սեւցած է մեգի Համար , օգնութիւն
, օգ -
նութիւն
...:
Ա եր սայլբ կբ թաւա
լէ ր այդ
բոսլէին
աւերակ
դարձած
թագերու
մէշ։
Կը տես —
նէինք
դարձեալ
ածիսացած
ոսկորներ, ա–
բէււնի սեւցած
Հետքեր
, սլատառատուն
եւ
իսանձած
քուբշեբ
•
աՍէէէն
անգէն գփակ -
ներ կամ մաբդկայէէն
բեկորներ
յամրօրէն
տա ր բա լուծուե
լոփ արեւէն տակ
էրենց
նեխութէւնբ
կ՛ ա բատ
^ չէ
էէն
, եւ տօթա -
կէզ
Օէէբ
Բ"լո բովէն
ան ^ չելէ կըգար -
ձնէէն :
Ա եբ սայլբ
կեցաւ
աւերակներու
մ էշ
1
Ասդէէն
անգ էէէն ցցուող
ուր ուա կանա
յէ՛ն
էէէմ քեր , այրէներ եւ որբեր
էսո լմեց
էն
մեր
՛էրայ , Վար թէբգէէն
տանր մսխէր -
ներուն
առաշքն
էէն Հարէւրէ
աւե լէւ Հա -
յեբ,
կէներ եւ աղաչեր
որ մինչեւ առա
ւօտ
ղէմ ագբեր
էին
յ
*
Րայց
նենւլալոր
թնամին
ղէւրավառ
նէւթե րով
ոռողելէ
ետքբ
տունր
կրակէ
տուեր էր զայն
.ամէնքն ալ այրեր
էէն,
էսկ
վւա խուզերն ալ Հրացանէ
դնդակով
գարնուած
էէ՛ն։
Հէմա այգ
ոգորումէ ,
՚ ս յ գ աբՀալրտլէ
ոզելարէ
մամերէն
իբ -
բեւ յէչատակ՝
մեր դէմ կը պաբզուէր
րն–
ղարձակ
աէ
-երակ
մը։
Հոէէր բարձ րացնե լով
ղետնէ
փոչփն ,
մոխբակո
յէոե բ կազմ ած
էր , որոնք ճեբ -
մակ
ել էէալէիլոէն
էին մաբդկային
ոսկոբ–
ներու
մէէէսիբոէէ
. • . յ
Այս տանբ աւեբա1^երէն
անգին
յաշոբ–
էէաբաբ կըպարգոլէէն
ուրէչ
ՀբդեՀուած՛
տուներու
աւերակներ
. մոէէւէւբ
...
մոխէր
... արեւբ չեչտակէէ
1լ է յնա բ այդ յուսա -
Հատութեան
դաչտէն
փբայ
կա րծե
ս ա -
ռանց տաքցնելու
,որուէ՝էետել
մաՀասաբ–
սուռ
ցրտո
ւթէւն
մը կը րարձրանար գետ
նէն ուկբ դոզայէնք,
սաբսափելփ կր դո -
դա յինք ...
Աեր ետեւբ
րնոլթէւնբ
էբ ամէնէն դե -
ղածէ՚ծտզ
երեւո յթներէն
մ էկբ կբ ՛ղտբ -
էէէբ • դետբ
կը ճեղքէր
բո յսե րով եւ ւգոլ -
բաէ^երոփ
բեոնալոբ
աէէունքբ
ու անբէծ
եր1չեքէն աակ վճէա
ել կապոյա կբ սողար
տա բտծ ո ւե լուէ , կամարակապ
ել Հնտւքենէ
կամուրշ
մը պերճօբէն
կբ ձդուէր
գետէն
վրայ ։
՚
Րայց
մենք կբ նայէէնք
առանց
էոեսնե -
լու, աչէստրՀս
սեւցած էր նորէն մեգէ
Հա–
մ աբ ու մ աՀուան
ստուեր ին մ էշ
էէւնք ,
ուբէււականայէն
գէմքերբ
այբէներուն
կբ
Հեոտնայէւն
, կը կո.րսուէէն
ՀետղՀեաէ
մոխբակոյտեբու
կամ ասզէն
անգէէն կան
գուն
մնացած
ււլատեբուն ետե ւ ։
Աայլր էսլրտեցալ ու ճամ բայ պէտէւ ել -
լէէնք։
Անգամ
մբն ալ մեր նայուածքբ
յա–
ռեցէնք
Վ՛՛բ
թէրգիէ
տանր
մ ո էէ էէրնե ր ո ւն
երբ ա յ դ սլաՀուն
էսե լէսղա ր ո ւած ա յրէ՛
մ բ
կառչելով
մեր
սայլէն
, կ՝րսէր
ողբազէն
ձա յնով
մբ ,
, է
\քծկեբ տզաք ալ կային
. • • ու անոնք
կբ ճչեն,
բոլոր
դէ՚չեբբ կբ ճչեն :
Գլուխբ
չաբմեց ուսլաՀ մբ էքնաց՝ կար
ծես մտածում
մբ ւէւնառելոէէ, էր
թուլցած
չրթոէնյչնե
րէն
ԷՈ
բձո ւնքբ
1լ երկէս րէր
մէն
չեւ
կուրծքր.
մէշոց
մբ աՀաւոր
քրքէչ
մբ
օգբ թնղտցուց
,բայց
էլրեթէ
անմէշապէս
էէր աբցունքոտ
եւ ցաւաղէն
ա չքե բ բ ա խ–
բեցան ու աւելէ
մ եղմ
ձայնուէ
մ ր՚^նշեց •
Օրօր
1լ ըսեմ
էւբենց , րոլոր
դէչեբր ,
բտյց կբ ճչեն, Հոէէեբգ
առնեմ
, կը ճչեն՛՛
Աա յլասլանէն
մ տբակր
չաչեց
ձ էէե բուն
էէէէսռւն
վ յ ՚ ա յ , ու կբ Հեռանա
յէնք
,
կը :
էէւաէսէէէնք գրեթէ։
Երկէէւ
ժամու
չաւխ
պէաք է ձէեբր
Հանէէչին
, որպէս
զի կա -
րենա յինք
մեկնիչ, ոչ մէկ կերպով
մեւլի
Համար
կտրելի չէրայդ գէ՚չերբ
աւերակ—
ներու
մէշ անցլնել եւ Հակառակ
սայլա —
սլանին գմ կամ ՚սկութիէ^էնե
րռւն
պնդեցինքէ
Առաւօտուն
մեւինէր
էինք Տէօրթ
Եօլէն եւ
Ղ ԻԺՐւԼ
Կ՝՚"–՚լէէ՚նք
Ատանա
բԱալ :
Այսպէս
ճամ բոբդ
չեմ ունե ցած
մ ին
չեւ
Հիմա , կբ ղանէէատէր
սայլապանը
. - է
Այսէէլէս
ճամրորդ
երանի թէ այլ եւս
չունենաս
, պատաս էսանեց էնք
էրեն , ու
յորգո րեց էնք որ Համ ակե ր սլէ
մեր որո -
չէէւմէն
։
Այգ
երկու
մամր
անցուցէնք
Աասրսթէէ
անուն ֆրանսացէ
բնտանէքէն
ք՛՛՛է որ նա—
էսախնամութէւնբ
գաբձեբ էբ
Համէտիէէ
ա յրէնեբոէն
։
ԶԱՊԷԼ ԵՍԱՅԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
