^ ՛ Յ Ա Ռ Ա Ջ »
կռուէ
ւլ՚անցնէիէ
ւռսւսնրռւէ
իւրաքանչիւր
Հերոսսի
Հէս,
ամէն
մարգ իր
կարգին
աւապներուն
վրայ
Հ Անապաաի
^"՚էքԼ
աասաիե կր փչէր
իր րոլոր
նկարագրութիւններոլն
յէք ալ, ու զուլալ
աղրիլրներ
իրենց
ղլդլոցր կր
իառնէին
սոխակ՛ներու
գայլայլին,
վարդի
րոլ -
րումին
ու Հերոսի
երգին
ւ
^
իւրաքանչիւր
Հերոս
գեզեցիկ
ձայն
կ՚ոէձւե -
նար,
առնուաազն՝
թէնոռ,
գաչ1ակ
կր լսուէր աս
՚նապաաին մէկ անկիւնէն
, կիթառ
մր միւս ան -
կիւնէն I
Ու յանկարծ
նորէն
կռիւ
ծեծկւուՀք
յ
%որ
Հերոս
մր մէքտեզ
կ՝ելլէր,
որ անչուչտ
կ՚առեւան՛
գէր անասլաաաի
իշխանուՀին
, ինչ որ առիթ կու
աար
սիրարսՏևոլթեան
նոր տեսարանի
մր ,անա -
սլաաին
մէկ
ուրիչ
անկիւնր
տ
^
՚Ս՚սն՚՚ձ
ա չիսարՀ ի բոլոր
ա րքա յագս ւնԲներ ր
Վ
հ՝^ՂԼէէ^
"՛յգ աղքկան
Համար։
Տարիներ
անասլաաի
իշիսանուՀին
միչա
յրութր
տարեկան
նոր երիտասարգներ
կը
ձգէր ծուղակր ;
Երկար տեւեց այսյօաՅՈր՝ «Անապաաի Աս -
պետնե ր ր՛» ։ %իւթր
սաՀման
չունէր,
իր նկարա -
գրռլթիլյնւր
նոյնւպէս :
Ու ամէն անգամ
նոր գլուխ
մր գրելուն՝
կր
Հաւաքուէ
ինք
իր շուրք ր • Զուարթ կր կարդար ,
մենք
մ աիկ
կ՚ընյէինք : Բնացոգնւեր
ր
անւ պակաս
կ^Րէլ՛"յ/՛^
անւչոլշտ :
Ես
ա՛լ, ուրիշներու
կարգին
, քաք արար
մաիկ
կ*լ^էի
) կոուրտուքի
նկա րադրոլթիւննե
րէն
ձանձ
րացած
, սրտատրոփ
սիբուրտոլքի
տեսարտնիքն
սպասելով
, րա քց երր «խամռին»ր
կր սկսէր
՚ • ՛աչ
քերս կր փակուէին
- • •
կարդալէ կամ գրելէ
աւելի
Զուարթ կր
յուզ
ուէր։ Կր յուզուէր
երզէ , ղ րքէ կամ
՚ • .սինեմայէ
։
Արցունքներր
կր գքտորէին
, այտերն
ի վար ,
ուսերր
կ՝եքեւէքէինւ : թաշկինակր
պղտիկ
կուղարՀ
իրար
կ՛՚անցնէինք եւ մխիթարական
խօսքեր
կր
փնտաէոինք
սփոփելու
Համար
իր խորոլնւկ
վիշտր է
Պաաճտոր
պարղ էր : Իր վերքին տեռած
շար–
մանկարին, կամ կարդացած
գբքին
Հերոսը մե -
ռեր է ...
. Ախալ է, կ՝ր"էր
Զու^արթ,
ճաչսւկի
պակաս
է, գիրքը այգաէո
պէտք չէ վերքանտր
, ՀԿզինա -
կր Հոզերան
չէ ՚ Հերոսր պէտք չէ որ մեռնէր
Ու իր Հերոսնքկրը
օրինակ կր րերէր։
Անոնցմէ
Ո՛՛ր մէկը մեոած էբ երրեք."
ի՛՛նչպէս
կս՚բելի է
Հերոս
մր ստեղծել
ել յետոյ
ղայն
մԿոցնել,
ու. -
րեմն
Հերոս
չեղաւ.՛. Ու ամէն կարգարտծ
ղրքի^՛֊
Համար
նոո վերքտբան
մր կր գրէր
իր
Հասկցած
ձեւով
ուր Հերոսը
կ՚ապրէր
\|*,*,.ւ–
՚
կր Հասկնայինք
ղինքր,
մեր
պատանեկան
վառ
երե,ակա.սյութեամբ
, ինչպէս
են,
բոլոբ
պ ,ստտն,ինւերը
I
Տ"ւ,ւն՚եակ տա րին,եք, սեւցան այգ օրերէն
ի վեր
ե, կեանքի
ղ՚ղրոցը
մեղի
սորվեցուց թէ Հերոս -
ներն
,ոք կըմեռնին,
ին,չսլէս արդարները
ել գե -
ոեսիկնւեռր :
ՊԱՐԳԵՒ
ՆԻԿՕԼԵԱՆ
ՀաԱգստևաԱ ՏոէԱ թիւ 2
Ա Ր Ա Ր Ա Տ
VՕI^I ւ՚Ւ1Ր/ք։ւ^
(Ձմեռ
Հիմտ),
խօսր՝
Վ՛
Թէքէեանի
, երամչտութիւն
Երուանգ
է^աոարեա -
1^/։ ՜ ՚ ՚
Աոնմորանսիի
դեգաաեսիլ
րարձռլնքին
վրայ,
ոչ շատ Հեռոլ
Անտիյիի
Տունէն,
Հայկական
նոր
Հաստատութիւն
մ ը բարձրացած
է իրրեւ պտտս -
պարան
անօգնական
ծեր ուն ինեբու ;
էքէնքր, Որ մէկ տարի առաք գնուած էբա)ի
կողմէ , անՀրաժեշտ
նո րոգո ւթիւննե
բո վ ոլ յա -
ւելումներոէի
այսօր
կը ՛ներկայացնէ
ամէն
յարմա
րութիւն,
Հարիւր
ծերունիներ
պատսպարելու
Հ
Ոչ
միայն
իր լ^գարձակութեամր
, այլ եւիր
յաբ–
մ աբութիէններով
գոՀացնելով
ամէնէն
րծա
խնգի
րը :
Փարիզի
Աղքատախնամ
ին յանձնուած
էր ան–
Հրամե
շւո եւ դմո լարին
ա շխա տան
քր
չէ^ՔՐ փե ՜
բածելոլ
Համար
Հտնգստեան
Տան մ բ ։ Իր
մէքէն
բնւտրուած
մասնախումբ
մր (Տոքթ՛
ԶԻլինկիր -
եան,
Տոքթ.
Յովնանեան
, Պ– Ա– Աճէմեան եւ Պ–
Գլբճեան)
, ճարտարապետներ
Պ* Ա՛
թէրղեանի
եւ Պ • Ա– Յակոբեանի
Հետ գլուխ
Հանած է
բոլոբ
աշխատանքբ
, ել կարելի է բսել թէ լալ կատա -
րած
են ի րենց
լտնձնոլած
գործր
:
Շէնքր
իր
8000
.բառ՛ մեթր անտառակով,
գն–
ուտծ է
12
միլիոն
ֆրանւքի , իսկ իր
նորոգութեան
յաւելուածական
մասին
շինոլթեան
եւ կաՀալոր -
էքտն Համա ր ,որտմ ագրուած գա րձեա
լ
1քՀ0/՛
Կ"Գ՜
մէ
51
միլիոն
ֆր,ս՚նք։ Այգ գումարբ
ամբոգքասլէս
գոբծտծուած
է եւ դղեակը
որ կը բաղկանա
յ
երեք
յարկեբէ
, քլաղմ եւ սլաարաստ կբ սսլասէ
իբ ծե
րունի
բն։ա 1ք ք,չնե ր ո ւն :
Ա ենեակներր
ղրեթէ
ամ բոզ
քո ւթեամ
ր երկու
Հո
գիի
յատուքլ
, ոլնւին տռանձին
լուացարան
, նոր
ու տնՀրամեէտ
կարասիներով
, ճերմակ
մաՀճա -
կալնէեբով
ու սեղան
, էղաՀա՚բէէէն , աթոռ
եւն՛ : Ա.քԱ
ղեղկցիկ
նն
9ա
րանւնւե բ ր գրաւած
են
շէն քին
Ո .
քաբկր : Ա • քարկր
ունւի երկու
րնղ արձակ
Հ իւր ա՛
նո ց , մէկ ճաշարան,
խոՀանոց
ինչպէս
նաեւ
տես չութեան
դրա՚սենւեաքլր , սպտսմ
,սն
,,բաՀր
եւայլն ;
իսկ
դետնա զարկին աք կողմբ,
Հ իւանգս^ո
ցի
րա՚մինւն է իբ դեզաբանով
,
բմիշկ
ին
յատուկ
սենւեո՛ քլուի , ա ռան՚ձն։ ու րէսն։ ո էէ եւն . : 0,ա՚խ
քլողմր քլը
գս/նուի
կեդր
՚
9եռուցմսէն
, մերենւանեբու,
լուաց
քի յէէէաէէւկ
րամ իւնր , իբ լաբա՚կհց
մ ա սե ր ո վ
է
Ոչ միաքն
ամէն սենեակ
ու^։ի
իր
լուացարս/հը
(լէսվ ապօ)
, ա քք եւ շէնրբ օմտուած է
17
բագնի -
քով
եւ քբցաննհբուի
(տոլշ) ՚.
Անշուշտ
դմուար է մի առ մի նկարտգբել
•ա՛յս
բնդա րձտքլ
շէն՚յէին
բո լոր
անկիւններռւն
աււալե -
լու թիէ^ւն՚ւ^րր
: Աւքրողքութիլնւբ
իրասլէս կբ
ներքլա֊
լա՛ցնէ ա քն ճիգբ եւ գուրգոլբանքր
զոր գրած
են
իսումբ
մբ սբտղաւ
Հտ յ ր ենւ ա քլի ց՚ւ. եր , գլուխ
Հանւե–
լոլ ՀամէՍր
զայն
Հ
Աղքատաիէն՚ամր
ուղած էբ պաշտօնական բա–
ցումէնէ առաք
Հրաւիրել
մամոլլի
ներքլա յացոլ -
ցին՛երը,
ըքւգՀ . գսէզաաւիար
մբ տալու
Համար
այս
նար Հտնղստեան։ Տան մասին,
որսլէս
ղի մեր
անօգնաքլան
ծերունիները
, որոնք կբ խրտչին
այս–
պիսի
պա՛շտօն, ական
Հասատտոլթ
իւնն երէ
Համ
ոզ–
Ուինւ թէ ոչին,չ անւ,ոեւ,ուած է իրենց
Հանգիստին,
խնս,մքինւ եւ սաոզքութեան
Համար :
Տոքթ.
Ձիլի^կիրեան,
տնօրէն Պ՛
Մանուկեա
նի եւ ՛իր քան,ի մր րնկերներռւն
Հետ(Պ–Պ–Վ՛
Ֆը–
իյՄԲ
Այս
ւաէւԹա՚ւււրը ցբէսծ է ազերի
Թաււտեղծ մը, որ ոՆնի ոՆրիշ երեք երդեր եւս, —
« Հայաստան », «Աեւտն»,
եւ
«Երեւան»
Ի՜նչ ես դիշեր ու ցերեկ սւ1յդպէօ քււ շւո-րյտ
նայւււմ , 1
ի՜նչ ես խորհոււք գու այդպէո, ով ալեհեր Այտ»– ^
րաա ,
Կրծքիդ ամպերճ են նսսւել, եւ մրրիկներն հն վյ»–
յ ո ւ մ ,
էլ դու դլոււխդ ես պահել երկնքի մէջ սւնաղայւտ:
՚ք^եց Արարս/տ ՚աւլրօրեայ էրեւանից եմ նայել
Չեն ռլւււորել լանջերիդ կածանւՏեր նիմ ոաքի աակ,
՝ք*եդ Արարա^ա նորօրեայ 1)րեաւ1նից եմ նայել
Որը բարձր է աւելի, քաւն քո դադաթն սպիաակ :
1|ա(ամի՚ր ի5ձ ա^վ Արարաա, թ է Թուրքիայոււք
քաՈի նուք
կո-միտւասներ էն թաղել—շրթերին երդն ա՚նաւա՚րս»,
փանի մաւյրեր կան հիմա Զ"հրաբայիւ պէո սդւռրւ,
՝ք^ա1;փ Սուրհի են իեզդել • • • պաամի՚բ ինձ, ո՛՜վ
Արար«՚սւ:
1|ատւքի՚բ՚ինձ, ո՜վ Արարատ, եաթադա1ն|ից վի -
րսւքւոթ ,
փանի՜ մաըդ է թափաււռււյ՛ աշիյա|րհներում հե -
ոաւււր ,
•ք^անի. մարդ է ւաՏծանօթ նամբաայրով թափա -
աււմ ,
ԵԼ
ւււր գ6ո(ւմ, »բտի. մէջ Վաւնն ոլ Աեւանն է
տսմում :
Ո՜վ Արարա՛տ, Արս^րատ, բարձրաբերձ ու վե -
հանիսա ,
Հաւատամ ես, ինչպէս ես, ապագային հոդեթով^
Այնքան ծօոնր ետ դու, սակայն վիշտդ ծստնր է քե–
ղանից ,
Վաուում ես օթ ու դիշեր ագասաւթեաԹւ կարօտավ։
<ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(106)
Հ Ռ Զ Ա Կ Ա Ի Ո Ր Լ Ր Տ Ե Ս Ո Ի Հ Ի Ն Ե Ր
Տ.Ե -
ԳԱԻԱՃԱՆԻՆ
ԿԻՆԸ
ԺԳ.
- տՐՄՐԱՄՕՐՈՒՍ
Ն Ա Ի Ա Պ Ե Տ Ը
Ըսին թէ իրենց պաշտօն
տրուած էր Հսկել
։
Ջուաբայի
նաւաՀանդիսաը
գտնուող
րբիաանա -
կան
ձկնորսանաւի
մը վբայ։ Երբ կր
գտնուէին
նալոլն
վրայ,
յան/լտրծ բաց ծուէ
Հանոլեցան ,
թէեւ
չկրցան
Հասկնալ , թէ ինչպէս պատաՀե -
ցաւ այգ
:
Նաւոլ
օրօրումնեբուն
Հետեւանքով
ծո
վա
յին
Հիւանդութեան
բռնուած
,
մանուկներու,
պէս
անապաւէն
էին մնացած
։ Հրացաններբ
առ -
նուած
էին իրենց
ձեռքէն եւկբ սպասէ
ին,
որ ծով
կը նետեն
զիրենք
: Բայց
այգպէս
չեղաւ , այլ
ցամ աք
Հանեցին
ղիրենք
Օրանի
մօտեր ը ,
ամայի
Կէաի մբ վյ,այ :
Այսսլէս
էբ , որ « Մենակեաց
նաւապետը » ար–
Դք՚էեց
Յէրանքօն
ղ բաւելու Ա պանի ան գեռ
իտալ. կառա՚ւէա
բութէ։ւն
ը աքսորեց
իր
ղ" ր ՜
ծակալբ
էիվ։արի
կղգիները : Ըսուեցաւ
, որ վեց
ամիս
վերքը,
ինքնասպան
եղած էբ :
Զի գիտցոլիբ
, թէ ինչ սլատա Հեցաւ Ապա -
նիացիին
, Ֆէրնանւտօ Բո ւէղէտա
յին՛ :
ԳերմանոլՀԿ
գոբծակտլբ
: Անմելիքա
Թուպրով
,
տեսնուած
էր
Ռիօ ար Եանէ յրո
յի մէք ,
1938/1՛;
ԱՆ ա
յլեւս
բնաւ չվերագաարձալ
Գերմանիա
կոմսուհիւ Ռ փ Օբա՝դրէն1,
ինչպէս պաւոմոո–ա;ծ է եեզինակին
Յուգա
իսկարիովտացի
,
Բ
"էոր
մամանակ -
ներոլ
ամեն,ամեծ
դաւաճանբ,
ամուրի
էր , այն -
պէս որյետագա
յ
մամ էէւն ա կնե բ ո ւն ,
մ ա՚բգիկ
չգիտցան, թէ ինչ զգաց եւ մտածեց
տիկին
Ց
ու
ղտ իսկարիովտացի
մը այն մամանակ, երբ Բը -
րիստռս
մ ատնո լեէլաւ : Բայց
գրե թէ
ր"Լո բ աբ -
դիական
դաւաճանները,
Փիէր
Լաւալէն
մինչեւ
՚Լիտքուն
Բուիէլլինկ
, կիներ
ունին : Լո յսբ
ինկած
է Բուիզլին
կնե բուն
վրա
յ , րա յց ստուերի
տակ
ձգած է իրենց
կիները ;
Ի՞՛նչ տեսակ
կիներ
են անոնք։
Փառասէ"բ
են
իրենց
ամուսիններուն
պէս : Երքանի՛՛կ
կիներ
են :
Վախցա՛՛ծ
են : Մասնաքլցա՚՚ծ
են իրենց
ամուսին -
ներուն Հետ դաւաճանութեան
անՀբապո
յր դոբ -
ծին : Պաբղամի՞ա
են , միամի՛՛տ թէ մտացի։
ին–
չի" կր նմանի
կեանքր
ք^ոք
մր , ոբ
ամուսնացած
էր
՚^ուիզլինկի
Հեա է
Ես տփկին Մարիա
Բոլիզլինկր
տեսած
եմ
մէկէ
աւելի
անգաւքներ եւ կը կարծեմ
, թէ
բալաքլան
լալ կբ ճանչնւամ
գինքը , իր կեանքին ու յոյսե -
բուն
Հոգեբանական,
վերլուծումը
փո բձելոլ Հա -
մար : Գիտեմ , թէ ինչպէս
կ՚ապրէր,
մտեբմօբէն
կր ճսէնչնամ
ա՛նւոր շրքապատբ եւ ամէնէն
աւելի
էլիտեմ , որ ան երքանիկ
կին մր րքլալէ չատ Հե -
ռու է ;
Տիկին
Բուիգլինկին
ես Հանգիպեցայ
էսռաքին
•սէնգամ ասկէ գրեթէ 25 տարի
առաք։
քիուսականէ
Թարղմ.
Հ.
ԱաՀեան
ՄԱՀՄԵԳ
ՌԱՀԻՄ
րէնես,ն
, Ն՛ ՏոէքՀէսննէսեսէն
, Ալիքսան,
ՕՀանկան)
բնդուն,ելո,է
Հիւրեր
ը, մտնբատքաւէնւ
րւէւցատրոլ -
թիւն՛ներ
տուաւ
Հաստատութեան
ՀիւՈւակւէւնէ Օ-
րէնրնւերուն,
մ ասին
որոնէք սլա րէոէսգ բուէսծ
են, ա -
ռոզքասլաՀս,կւււն
^ւ ա խտ րա րո ւթեան,
կ՚՚ղմքք •
Հտնղստեան
Տունը
ամբողոլէին
ենւթակայ
է
սլե,ոութես,ն
, –որ ապտՀո,էած է նտել
նւիւթա1լ,ո՝^
մատա կա րա բութ
իւն ր :
Ա քնէ գաղթա
քք անէ ծե րունւ իւն եո ը , այր թէ քլին ,
65
տարեկանէն վեր , անկար , էլամ առոզք , որոնւք կա
րօտ ենՀանրա
յէ՛ն
օղն ո լ թ ե ան , իրաւէէւնւք
ունւին
բնգո լնուելու
Հ ասաատու
թեան
մ էք : Անշուշտ
ա յւն
Հտ քեբր , գաղթաէլան կամ ՛ոչ , որ կր լբացնւկն։ վե
րի պա քմաննեբբ
, նա յնպէս
նա խա սլտտո լութ իւն.՜ կյ*
վայելեն
: Եթէ ՚էեց
ամիս
չարոլնւակ
Հան։ղ,ւ,ոե>սն
Տունը
չունենա
յ բ,,էւա ր ա ր թիլուէ
Հա յ
ւ,լատս։զար–
եաքներ,
սլե տու թէււնւ ր իրաւունք
՛ունւի
նեբքլայսէ -
ցնելու
Տէրանսայի
ծերուն,իներ է
Մասնախումբի
անւդամնեբբ
քլբ յոլււտն թէ ար–
ձանագրուսէծ
ել քք ա ռա ւէա ր ո ւթ քտան կալմէ
ւէաւե -
բացուած
125
թեէլն ածուներ
ուն դոնէ
1 ՕՕր
պիաի
փութան
գրաւել
իրեն , սաՀման ուած
գեղեց
իկ
ս են ե ա-քլն ե ր ը , վա
յե լե լով ա յն
րո լո ր
առաւե
լու -
թիւններ
ր ղոր կր ներկա յացնէ
Հտնգստեան
Տ" ՚ -
նբ , բառին
լա ^ առում ով ՝.
Այցելուներբ
քանիցս
լո ւս անկա բո լեց անւ՛ Հքթս–
տատո ւթեան
ղանէսզան
մասեբուն
մ էք եւ
ապա
Հ ի լ բ աս ի ր ո լեց ան :
էՐՋՈԻՆ
Թ%ԹԱԿԻՏ
^Իա%
Ա.
Զարմանա
/ի
մարգ ես, արձակուՏրգգ
չր–
րացալ
յեաո
յ ամ րւսնւացաբ ;
Բ •
Նսւատակս էբ Հանգիստ
արձակուբգ
մր
անցրնել
. - • :
Ցանաիւորդը
Այս թաշկինակր
ղեղեցիկ
է ,
բա յց լաւ ապրանք
չէ , լոլալոլ
չի
գիմանար
Վանաոականը.—
Մեր քով՝
գեղեցիկն է կա–
րելորր,
լոլալը
պայման չէ -.. :
ծագում
ոէնէ^ալէէվ
, ՛այգ մամանակ
քլը
ծաուէ,յէր
ռուս՛
կառավաբսլթեան
մօտ,
իբրել
թարգմանիչ
ել գրագիր։
Մեր Հանգիպման
վայրն էբ իք ս՛բ -
քո՚էը,
այն մեծ քաղաքը, որ այնքան
սարսափելի
կեբպոէէ
աումեց
պատերազմի
ընթացքին ել որ
իր ծննգավայրն
էբ •
Թարդմ. Կ– Դ֊
՝Բ–
ԶԻՆԿԸՐ
Fonds A.R.A.M
