ՕՐՈԻԱ՚ն ՇԱՐԺՈԻՄԻՆ ՀԵՏ
ԳեՐււԱնԱԿԱՆ ^ԱՐ8Ը
(Դ. եւ վերջիԶ մաս)
Ջ*>ր • ՛ոը կոլ սւմըողքոփիՆ
ապաւինեցսււ.
1քիութեան
: Կ՝ուղէր
ւէեըաՀաստաաել
ֆըանքեւ -
ռուս
ղինու էլց ութիւնը
; Եւ ա յս
սւ յնւղիսի
սւտեն
մը,
երը Մոսկուա
առիթը
չէր փախցներ,
Անդլեւ֊
սաքսոններու
Հետ ունեցահ՜ խօսա կցո
լ թեանց
ը1ւ -
թացքին, « իր արՀամարՀանքը
յայտնելու
մողո–
՚խ՚ւրդի
մը
Հ անգէսլ
, որ ,
1940^1–,
չէր
գիտցան–
կռուիլ»
: Հիասթափութիւն
ր մեծ՛ եղաւ : « Եթէ
այգքան
մեհ՜ յոյսեր
ղրոլած
ԼՐԼէային այգ ղինակ–
ցութեան
վրայ, անտարակոյս
, պիտի
չկրնային
մէկղի
նետել
զայն
նոյնքան
զիւրութեամր
»՚.
Երկու
Հիմնական
սխալներէն
քքնաւ
երրորգ
մր։
Ֆրանսա
կարծ՛եց թէ Գերմ անիան՛ պար տոլ -
թեան
մ ա՜տնող պետոլթեանց
մ իացեալ
ճակատր
•
պիտի
շարունակոլի
յտզթանկէն
Վերքն
ալ , եւ ինք
Հոն պիտի
խաղայ
իր գերը՛
« Այսինքն պատ -
ուար
քաշել
Գերմանվւ ոյ առքեւ , քանի որ ան մ ի ֊
այն
կրնայ
պատերազմ
յարուցանել
»:
Ոա քց գեգեցիկ
Օր մը մարգիկ
կ՚արթննան
եւ
կր տեսնեն
, որ Հբ-1 լշեւիկեան
վտանգ»
կո չո
ւած
րան
մ րնւ ալ կայ (իրական։՛ կամ ենթագրեալ
, կ^ը–՛
սէ Անարէ
Ֆոնթէն), ել քյ • Միութիւնր
կրնայ
իր
թաթ ր գնե
լ ա րեւմ տ
. Ե ւր ո պա
յի վրայ ՝. Հարկ էր
ուրեմն
զինու.իլ
X ք^այց խօսքր տանք Պ • Ֆոնւթէ -
նին .
ՀԵ րրեւ
ա ննւ ա խ րն։ թա ց յաքո
գոլ
թի
ւն ոգ -
քունուեցաւ
Ա • ՆաՀանգներու
որոշումը
,
որով
յան։ձն։տէւո
ւթիւնն
եր կը ստանւՅւնւէ ին
Եւրոպա
յի
Հանգէպ։
Համոզուած
էին–, որեթէ Խ՛
Միութիւ
նր
յարձակում
էղործէր
ք առա
քիկա
յ Հինւգ
՚1 եց
•տա ր ին ե ր ո լ րնւթաւլքին
, պիտի գար Օր մր որա
յլ
եւս
պիտի
չՀամ ա րձա կի ա յգ
րանր
րն ել ;
^ Լաւ
X Ոա ւց Գե րմ ան։ իա՛՛՛ն : Մ ք՛ թէ՛՛
յաճախ
չէ ք՛ն րսած
, որ ոչ մէկ ոլա շտպանո
ւթի
էն կս՚րե
լի
է կազմակերպել
անոր
ւլէմ՝ էսռտնց
քւ/ • Մ իու
թեան
օմանգս։
կութեան։ : Գերմանիա
սլիտի
չոլղէ՚՚՚ր
օգ
տուիլ
ստեղծուէձէծ
կւււցութենէն
: Ակք՚ղբներր
Հա
ւատա
լ ձեւացուցին
թէ բա՛ն մր փոխոլած
չէր •
Ատլանտեանի
զինակզոլ
թիւն՛ր
ուղղուած էր նա -
իւա յարձակին գէմ, սլալ
րլլայ անթէ ւլերմանէ X
« Փեն։թսէկոն։՚ր
(Մ ՚ ՆաՀանգնեռու՝
րնգՀ •
սպա քակո լտը) ա քգպէս
չէր
մ տածեր սակա
յնէ : Ան
պէտք
ունէ ր ումեղ
բանակի
մր , ելիրեն։
Համ
ար
•անբնւգոլն
եքի է ինւ գերմ տն
ճարտարագործութեան
պարտագրուած
սաՀմ ւէէնավքա կո ւմնւե րն ու քա
ւմնե ր ր ,
յան՛ուն
,ծ - գտց,
պէ
ն -
,զմի^
ները
ուղղակի
պիաի րանակցէինԳե
րմ անիո
յ
Հետ։
ԱՀա
ճիչգ այգ պաՀոան , իրենց
միտքը
ինկաւ
Եւրո՚Գ՛"^՛
Ջարբ խափանելու
միակ
միքոցբ
Եւրո
պայի
միութեան
գաղափարին
վերա րծա րծո ււԲն
էր է Պ ՛Ո" Շուման
ֆրանքեւգեբման
յարաբեբոլ -
թեանց
լուծումը
ուրիչ.բանի
մէք չէր տեսներ
այլ
եւս, եթէ ոչ երէկուան
թշնամիները
մտցնել
Հա
մայն ական
գերազգային
կազմակերպութեան
մը
մէքx Պ– Ատընսւուըր
Համաձայն
էբ X Պ– Տէ Կաս -
փէբի
քեբմօրէն կըքաքալե
րէր
գաղափարը։ ՊաՀ
մը աշխատեցան
Անդլիան
եւս
լծել
կառքին , բայց
ան տրամադրութիւն
չունէր
իր վեՀտսլետակտն
ի՛
րաւունքներուն
մէկ մասնիկէն իսկՀրամարելոլ
•
կբ մնար ցամաքային
Եւրոպան
\ Պելմփա,
Հո լան -
տա եւ Լիւքսէնպուրկ
կ՝ ընգո լնէին
ածուխի իլ
պողպատի
միակ
շուկայ
մը ստեղծելոլ
անՀբա -
մեչտութիւնր,
բայց 1սան։գտվա
ռութ
իւն
ցոյց
չէին
տար
գերաղգ^
ի շխանութեան
մ ր
գաղափարին
Հանդէպ։
Ատեն
մը մտանեցին
Հրամաբիլ
Պենե -
լիւքսի
բերելիք
աքակցոլթենէն
(Պ •Կասփէրի
բաղ
ձանքն էր այգԼ , բայց
Ֆրանսա
տրամագիր
չէբ
երէկուա
յ ե րկոլ
թ ^ւամին.ե բուն Հետ նարօտ կա -
սլելու ; իսկ
բնկե բւիսէրա կաննե ր ր
Վատիկանի
ձեռքբ
կը տեսնէին այգ մ իութեան
մէք :
Ջձռնարկր
անտարակոյս
քոլրը պրտիէ
իյնար*
առանց
Գերմանէիոյ
ւիերազինւման : Երբ ֆրանսա -
կանւ դաՀլիճը
ըմբռնեց թէ՝ կամ պէտք էբ լքելԱտ–
լանտեան
ւլյնակցոլթիլ^,.
ր եւ կամ րնդունիլ գե ր–
մէ՚-նէ նոր բանակի
մը կազմութիւնը
,
^Հնարեց
Փլեւէնի
ծրագիրը»
, որ միշտ
միեւնոյն
նպատակին
կբ ձգտի •— Չէզոքացնել
գեԱման
ազգ • գո րծօնր՝
Հասաա աելււվ
ւլեբաղգա
յիքն
Հիէքնա բկո
լթ իւննե ր ,
ել
մ ա սնա կից իւրա քան չիւր
պետութիւն
զրկել
իր
աղգ • ղօրտմասերր
օգէոադործելոլ
իբաւունւքէն :
Մ • ՆաՀանղներր
, որււնք նաիսապէս
թԼրաՀալատ
էին– ,
չնո րՀիւ
զՕր • Ա յզլ^Հ
ա ո լրրփ պաշտպան՚ոլ -
թե ան՛ , ի վե
րքո
յ լ^գունեցին
Գրագիր բ եւ
ճնշում
բանեցոլցիքե
Պենելիւքսի
վբայ
I
ԱՀէէէ այսսլէս
ծնալ եւրոպական
բանակի ծբ -
րադի ր ը , ո րուն
Փտ
րիղի դատագիր
•անունբ կու
տտււ Հիմա։
Երկ ու տարուան՛
քա շքշո ւքն երէ , ան -
Համար
ս ր րաէլբութիւննւերէ
ել ւիոփո
իսո
ւ թիւննե -
րէ
ւիե րք
, երր
այլեւս
կա րգբ եկած է վաւե րաց -
ման, Ֆրանսա՝
կը դմկամակի :
ին քո" լ մետասււք1,երո
րղ. մամ
ու ա ւս նաՀանքր ,
երբ ծրագիր
ր յ զ ա ցողն՜՛ ուՀրասւարտկ
նետողը
ին
քը Ֆրանսան էx Պ– Անտրէ
Ֆոնթէն
Հետեւեալ պա–
տւէէսխանը կուտա
յ .
« Նախ մամանակ
շաՀեռանք
Լե րկոլ էոա -
Ր ե՝\ : Եոեոոոէք., ոուէ1էոոէծ
Համ
Սէձ
II։ ։ն։ո է ք/ք ելն՛ ո
։քեո
ւ ւ . € ւ ւ է ։ ՚ ւ . > > < /
Մ
լ լ $՝ Լ
չերստշխպւո
րեր
վաանւլին
լլէմ–
Գ–Լրմ։^ն,իա
կրնայ
իր տիրէէէսլետու թեանւ
ենւ թա րկե
լ ե ւր ո սլա կանէ բա -
նակի
կազմ ակե
րսլո ւթիւն
ը , ցո րչափ
մենք
կլան -
ուած
պիտի
ըլլանք
Հնգկա
չին
ի պատե բաւլմ
ուի %
Երրորգ,
՚ թ ն չ եբաշիսիք
ունինք
որ, վաղր, Պ՛ Ա–
՚բնաոլրբի
յաքոբգներբ
պիաի
չվ՚ո
րձո
լին
իրենց
ՆԻՒԹԵՐ ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ
ՀԱՄԱՐ
մո։ Եւ ոչ ա, կրնա քին Հրամաբիլ
գերման
ղինուո–
՚–
՚՜՛ ՚ ՚՛ ՚> ՚
".
ս
լ լ լ
լ.
տ /
ռւ^^ ձ
...... »^.՚Տ, ՚"^^*
ղ^Բ՚"՚^""՚եբր
օգտագոբծել
բին
բերելիք
օմտն։դա կու թենէն
, որ լաւագո
յւ
րանակն էբ Ե՚֊րոսլայի
մէք^X Այգ օրէն սկսեալ ,
Ֆրանսա
, ոբ Ատլանտեան՛
զինակցութեան
միանա
լով
կորսնցուցտծ
էր գոբծելու
ազատութիւնը,
եւ
որուն
տնտեսոլթիւնբ
սե րտօրէն
կապուած
էբ
Մարշբլի
ծրադրին
, այլեւս չէր կրնար
լ^ւգգիմա–
նալ
ամերիկեան
ցանկութեանց
։ԱՀա այսպէս է որ
Հռենոսբ
մնաց դեբմանտկան
, կարելի
չեղաւ
Ո՚ու–
րր պոկել
Գերման
իա յէն
ել, դասակից
խնամա -
կտլոլթեան
փոէսարէն,
Տիւսէէաօրֆի
մէք ունե -
ցանք
ՀՄիքգաշնակցային
յանձնախումբ»
մը , ո՛
րուն
միակ
պարտականութիւնն
էբ ածուխի եւ.
պողպատի
բաշխսւմը
կաաաբել :
« Թող որ բո
լո ր ա յս Հարցերը
եբկրո
րգական
նշանակութիւն
ունէին
, բաղդատելով
վերազին -
ման
Հետ
Հ Որո՚իՀետել
, ինչ որ ու լ ըսուի,
ղերման
ղինալոբր
քլբ նւկատոլի
խորՀբդսէնէշան եւ
գործիք
նախա յարձակ
քաղաքականութեան
X ՈրովՀետեւ.
անոր
ստուերն։
անգամ կբ մտաՀողէ
քց .
Միութիւ
նր
, ո րովՀետեւ
Ո՛ո ւս աստան
ի ՚ Հետ
Համաձա
յնոլ -
թեան
գալու
յոյսը
կը ոնզի
եոեոլ
խմոաւոոում -
ներ ու միքեւ
չէղոք սլտտոլար
պետութիւն
մրՀաս–
տատելոլ
Հիման
վբայ։ Եւ սակայն
, «Լր
Մոնա»
զգոլշացոլցած
էբ Ֆրանսացիները։
Ատլանտեանի
գաշինքը, կը գրէր
6
Ա"1բիլ
1949/
խմբէողբակա -
նով, կբ սլւսբոլնակէ
Գերմանիոյ
վերաղինումը ,
թ^չս(էս
սազմ ր Հաւկիթին
մ էք : Բա
յց այս
մռայլ
գու շակո
լ թիւ^՛ ը
Հ եբքո լեցաւ
պաաասխանսէաէքէ.
անձնաւո
րութե անց կոզմէ » է
1950
Աեպտեմբերին
, Պ– հէք՚՚՚Րյ՛
իբ Ատլան
ս
յոեսէնէ ոչւո շտօն։ ակի ցն՛ե րուն
կը
նե րկ՚ւ՚յէ՚քցն՚է
ր Գեր -
մանիան
Հաւաքական
պտշտպանւո ւթեան
մաւ^ւա -
կից դարձնելու
ծրագիրը
: ինչո՛ւ
: Որ11ւ|հետեւ
Րաւք1քո՚1ւ|) րքւյա՚ց-քիքւ աեւլի ^լքւ^ոած
Ձե1ոււ •
էւ|սվաքիռյ ՚օ՚ղյւերգռւթւիււյն՚ը եւ Քււրէաց|ւ պատե -
րազւքը :
Պ– հէէ՚՚Բ՚՚՚Ւ
նախագծին
լնգղիմացաւ
միայն
Ֆրանսա՛ է
Եթէ Պ՛ Պեւին
ուղէր, կկսէ Ա՛ Ֆոն՛ -
^էն
1 կո՚րելի էր խուոափիլ
Գերմ՚սնիոյ
՚իերուգի -
Ծէումէն,
բայց
չոււլեց՝։
Ֆ,^անոա ւՐնէԱէց մինւակ։ Ե–
զ ի ն ո լո րակա
ք/ան
թէ շաբունակէբ
Հակառաէլիլ,
Հիւսիս
Ա։
էն -
•աետնւի
ղսւշյին՚քը
սլիտի չապրէր եւ Մ • ՆաՀանգ - կ
գրդռոլթիէն
մը կագմա կե բ պե լո լ եւ կամ Աոէիետ -
ներուն Հետ ն՛ո ք։ քիափոլլօ
մր բանակցելու
, ուրկէ
պիտի
ծնէր
գեբմ տնական
միո
ւթիւնբ :
<Հ
Նա իսազգա
լո վ վտանզր
ել վախնալով
որ
խոբՀրէլարանբ
կրնայ
չՀե՜աեւիլ
իրենց,
մեր
դիւա
նագէտները կ ՛աճապարեն
անցնիլ
յաքոբգ
Հանգբ -
ուան
ին •
ստԿղծԿլ
եւր՛ոպական
քաղաք. իշխա -
նութիւն։
մը։ Այս քաղաքականութիւնը
տեղի տբ -
լած է բուռն
քննագատոլթեանց
,բայց ,
առնոլաղն^
քաղաքականութիւն՛
մը մը րէէալու
աբմանիքն
՛ունի
եւ կբ Հետսյպնգէ
որոշ առա քադրո
ւթ իւննե բ •
Չէզ՛ոքացնել
ղերմ ան եւֆ րանւ սա կան
Հակամ աբտու–
թիւնր
դեբտղագտյին
Հիմնա րկո ւթեան ց
շրքանա՛
կին
մէք, ել աոփթ չտալ
որէւլկսղի
Գերմանիա
ինք–
նիշիսան դեր կատարէ
նո յնքան
ինքնի շխան բանակ.կ
մբ ապաւինելով
: Բայց
այս
բոլորը
կը
պաՀանքեն
իրաւոէնքիւ
ՀաւաւէաբոլթիւԵ
:
Նաիէաբար
մր կ՚ըսէր
վերքերս
« ԵԹչո՚՞ւ
կ*աշ|սատիք ան՚պայմա0 վերահսատատել գերմա ֊
նակա1Ո մեռւյւ-իւ (ւէո : Պուղենք գերմւուք^ի՚ո՚Րէ1 Օերէայ
րաժանեւալ վիՔակ|ւ& ւքէջ , ււրպէսզի չէւսրե՚նսւյ գա
նել իր երբեմ՚ւի^ մեծաւթիւնրտ>;
Ր՚֊րիչ
՚քբ^ "բ ֆբ ՜
րանէսական
դիւանէսգիտոլթեան
ղլխաւոբ
ներշնչռ–
ղը կբ նէկւոտուի
, 1լ*րսէ՛
«Բանի
մր տարի
եւս,
եւ եթէ մենք յամառօրէն
Հետապնդենք
իւրոպայի
Մ • ՆաՀանգներու
կաղմ ո ւթի
ւն ը ,
գերմ
տնական
՚ողգ՛
ղղո՚ցոէ ։Բր, որ այմմ կր ձդաի
Հին
Ռայխի
վեբակազմ
ութեան ելզինուորական
ա ր կածախնգ–
րութետնց
, էոեզի պիտի տայ նոր կապերու
• Ա–
րեւմուտքի
մէք՝ եւբոպ.
Հայրենասիրութիւն
^ ^
Արեւելքի
մէք՝
բոլշեւիկ
գաղափարին
։Երկու
Գեր՛
մանիաներոլ
միոէթիլնբ
անՀ րտմեշտո
ւթիւն պի-
էոի
^,Ն».,^ո։ի
ալլհէս։
Երկ-՚^ւ
աչխէտէրՀները Հեա ՚
գՀեէոէ
էէչիաի
Համողուին
, որ կրնռէն
կ"Դ ^"Դէ՝
ա՚ւլրիլ
խաղ,սղոլթհտմբ
» ;
Կրնէէւնք տակաւին,
կԳղրակացնէ
Պ • Ա– Ֆոն՛
թէն,
Գերմանիոյ
Հանգէպ
փոբձել
պաշարելու եւ
ղոպելոլ
քաղաքա
կան ո լթ իլն բ • «Տար
Աստուած,
որ եթէ Եւրոպայի
պատմո,
թիւն
մր պիտի
բԱայ,
ք ա " ՚ յ
"ք՚ոյ՚գապէ
կամ սոէլետէսկան
սլատմոլթիլ%
^.
Թ՛Ա՛Թ՝
ՎաԽռ
$ԽհաԱի պհտակաճ^
գոքծոէճեոէթխԱը
իցԱ-բ
Երեւսււնի
«Սււվեսւ.
Գրակտնւււթիւ^
եւ Արւււեստ» ամսագիրը երկար ուսումնասիրու ,
Թիւն մր երասւարակեց այս խորագրով , 1952 Նւ–
յեմբերի թիւ-ին մէջ , Ս • Ալիխանեան սաււրագրու,
՜&եամբ :
կ՚ամփսփենք ասաջին մասր որ կաա.
ււււն^ւ ա–
րեւմտեա^ն Հայաստայնի հարյքին եւ Լենինի իբրել
թ է « Հայանպաստ» ձեււնարկին հետ
(Անփովսփ
պահած ենք լեգուն) , ի պէաս զաբգացելսց
Վ. Տէբեանը
գիաաքլան
կոմ ուն
իզմ
ի
ըմ բռն ՚
մանբ Հասաւ զաղափաբական
շատ
գեդերումնեբից
յետոյ։
Աակայն կար մի դազէսփսէր
, մի
Համո .
ղում,
որին նա աւելի վաղ Հասաւ։ Գա այն է, որ
Հայ
մողովրդի
աղատագրումր
Հնարալոբ է
միայն
ռուս մեծ մողովրդի
անշաՀաիէնդիբ
օդնութեամբ։
Տքրեէէէնր
ղտնոլմ
էր ,որ Հայ մոզովուրգն
իր գո -
յոլթիւնն ուբազմագարեան
կուլաուրան
կարող է
սլաՀսլանել եւ ղաբզտցն՚ել
միմիայն
ոյուս մեծ մո
ղով րղե
աղձւտար՚ոբ
Հաիանէոլ
ւոաէլ \
« Մեր Հա քբենւ>հ.րը Ռուսիոէն։ է
»
ասում
էը
ն,,ս ,
միայն
նրա
ծոցում
մենւք կտրող
ենւք
լինել
« կուլտուրականէ
ազզ»։
Տէրեւէէնւը ղտնում
էր, ոբ
Թոէրքիայի
մւոՀաբհր
ճիբ։։։ններից
մեբ
մողովրգի
ստուար
Հատուածի
ազատագրումր.
Հայ
մողովր
դի
միաււորումր եւ միասնակտնւ
ղարզացումբ կա
րող է աեղի
ունենէոլ
միայն^ Ո՛ուսաոտան։ի
շնոր -
Հիէ : Այդ սլ՚ո՚ոճսւոով
եւս բաբձր էր ղնտՀատոլ -
Խ– Արովեէ1էնէք–նէ, Մ՛ Նւ–>լբա^դե։է։նին, Տ ՛
Թուման–
եանւիւն։ , ն՛րսւնւդ ծո՛ռ
սւ յո ւթի
լնէր Հայ մոդովբդի
ա՛ -
ոաք
եւ, նւբանց մեծէսղո
լն արմսէնւիքբ
Համարում
էր–
ռուսաքլա՚ն
օրիենւդացիանէ ւ
Տ էրկանը
վերքնէսկանյապէս
Համ
ողուել
էր , որ
Հա ք մողովրգի
՛ւս ղ։ս տ ա ։լրռ ւմ ը , նրա բաիստր ան -
խղելիօոէն
կաոլուած
են ււուսաք՚ան
պրոլետաբիա–
ավւ
ււ1՚ւոլոլցրայի
յաղթանակի
Հետ X
Հայ
՚հիէք^վրգի
•ազատագրման
միակ
ճիշդ
ու–
ղոլ , պաւ^^աքկան ա քգ ճշմարտութեան
- Հաստաա
ըմրււնում
ր ^Տէրեանին
դաբձբեց
Հա ք մողովրգի ա՛
ղաւոոէղրոէկուն
՛ղա յքարի
ամենագիաակից
եւ ամե–
նաւիսիղախ
մաբա,իկներից
մէկր X
1917
թուազան-ի
վ՚ետ
րո
լտ րեէսն
ռեւոլոլցիա^–
յից
յեւ–7–։յ
ն^
ւ^-մբ։։
ղի ւթեամ բ նսլիրուեց
քէքլՀե -
լիկն. ե բի սլարտիա
յին ;
Տէրեանբ
ղտնււում էբ տասնեակ
Հաղարւուոբ
" ՛ յ ն մարգկանց
մէք,
որոնք
1917
ապրիլ
Յին
(16–
ին)
Հաւաքուել
էին Պետրոէլրատի
ֆինլանաական
կայարանում
ելսրտարոփ
սպասում
էին ռուսա^––^
կտն
պրո լետարականէ
ռեւո լոլցիայի
կաղմակեր
,
ք–,
"մ՛է
>
Ր՜"ԼլեՎ՚^երի
պարաիտ
քի առաքնորգ
ւ/յէձ* •
Լենինի
գալստեանր։
Վ. ՏէրԿանբ
Լենինին ՛առա
–՚,
քիւն անղամ աեսալ դրաՀապատի
ւիրայ
կանդնած՜՛–։
Լենինր գրա Հա պատի
վրա
յփց
ռո ւս ա կան
պբո–֊
լետաբիտտին
սոցիալիստ
. ռեւոլուցիայի
կոչ ա –՛
րեց է Այդ կոչով
ոդեւո րուած
սլոէտր
գրոլմ էր ֊
.Վերջին ^^1]IՅրոյթ•ի գանգն է ղօղանջում :
Ար՜թնցիր, երկրի յգարաար մշակ ,
Վ ա ռուեցէ ՛ք ջ՜ահեր, փալեր հնչեցէ՛ք ,
Շււղա՜ նոր կեաւնքի արիւնա վ առ ծէգ,
Ծաւծանէււի՜ր աՀլսւ՜տ, կ արմիր դրօշակ • • •
1917/»1<
Հալսյւաբաբ
Յունիս - Ցուլի"
ամիս ֊
նեբունէ
, Տէրեանւ
մտնէում է բոլչեւիկների
վւտռա -
պտնւծ պարտիայի
շարքեբբ
յ
Հաւանաբար
ենք ա՛
սում
, քանի որ ամիսր
մինչեւ
այմմ
Հնաբալոր
չի
եղել
ճշդել՛. Ասւ1լոէյն։ անեւ՚՚ոկած
է, որնա 0 -
գոսաոսին
արդէն
եղել է էւլտրտիայի
անգամ
յ .
Տէրեանբ Աա. ՇաՀումեանին
1917/՝
Օդ ոստոսքէ
վերք ինէ Հ՛անդիպել է որոլէս
կոմունիստx Այդ Հան–
գԻպման
մասին
Տէբեանը
գրում է՛ «Նբտն
ծանօ–
թանէսքոլ
բախտկն ես արմսւնաոէսյ
միայն Հոկ -
աեմրերեանէ
յեղափոխութեան
նտիսօրեակին
, երր
նա ՊԿտրոկրտդ էր եկել ^Գեմոկբատական
Հա
մամողովին
» մասնւսէ կ ց ելո
լ եւ երբ
մենք
Հանդի
՚
"քեցինր
արդէն
իբրեւ կոլսակցտկան
րէւկեբնեբ »
յ
Այսսլիոով Վ. Տէրեանբ
Հոկտեմրերեան
սո -
ցիալիստական
Մեծ ոեւոլոլցիան
դիմաւորեց ոբ ՚
պէս
բոլշեւիե։
^,ա ղարձտլ
ոլրոլետտրական
ռելո–
լուցիայի
քերմ պաշտպան ել սովետ. իշխանոլ ՚
թեան. կրրոտ
եողմնւտեիո
X Հոկտեմբե
րեան
ռեւօ, -
լուցիա,ի
մէք նոէ ղտալ
Հայ մողովրգի
լիակա -
տար
տղտտտղբմէսնէ
միտկ
ճիշգ
ուղին
՚.
Հոկէոեմբերեան,
ռեէոլոլցիան
կեանդ պարգե -
՛եգ
ֆիզիքապէս
Հփւտնդ Վ. Տէբեանին։
գգ–.
էեց՛
Անւք1սիթար ւււ չար իմ օրեբիՏ1,
Անասքաւէն կեսւ(յքիս, կեանքիս մոլոր.
Իջաւ անմար էքի ւոյս. մի եուր վերին
իլ հրդեհեց հոգիս ...
«ՕբՀնուած
եղ/.բ Հոկաեմբեբ ֊
գրել է Տէր՛
եանը, - եթէ գոլ, անգամ
այնէղիսի
Հաշմ,^
՚–
Fonds A.R.A.M
