«6 ԱՌ ԱՋ >
Ե–
Ա՚էլանյԼ
կոչեցի
մա յրա քաղաք
իաալիոյ
Հա–
յուիք եան : Աաիկա
վարԼակա՚ն
աարաղ
մլծւ է ,
իրականին
մէ^՝ Հայկական
Ա՚իլանԸ սրրտ
մ յն է,
աււա է՛չ
եւ. երիաասարղ^քւրոլն
՚լարկքչ կր
թրթռացնէ
րաղմաթէւ,
երակներ՝
արեան
եւ.շերմ ութեան ա -
լ1՚քներ
^ւլրկևլով
Հայկաղանց
ածուներուն :
յ^աք
ու. րարաիուն
երակ
մր
Աչակութային
Մ է ՚ ՚ ՚ - թ ի ՚ ֊ ^ Ը
) որու. Վարչութեան
անւէամներն են
Տոքթ. Արամայիա Արաւղեան
ՀնախագաՀ)
,
Տոքթ՛
էէիղրան
ԱլեքսաԼեան
Հքարտուղար)
,
Զ"՚է–էն
Ասաիկեան
ՀգանձասչաՀ)
ք
1Աաչիկ
Ալէմ չաՀ եւ
ՎաՀԷ
՚ւ/օղոսԼան
ԼխորՀ րղա կանսեր) ։
Աղապաաանքով
ու թանդաղաաանքով
թըՀ՛ ՜
թռուն
երակ
մը՝ Հայ Տիկնանց
Ա՝ իութ իւնը,
որու
վարչութեան
անդամհերն
են Տիկին
՚Հուարթ Աէ -
ֆէրեան
(եախաղաՀ)
, Տիկէն
Լիւ"ի
Արղուման -
եան
(փոթ - նախադաՀ)
, Տիկին
՚էյուարղ
Տիէոիղ ՜
եան
(քարաուղար)
, Տէկէն
՚՚/երճուՀԷ
ԱլէմչաՀ
(դանձապաՀ) :
Երրորգ
երակ
մը՝
Եկեղեցւոյ
Շի՛նութեան
Տանձնախումր
,
Օրուանդ
Հէւււէսեան
, Հրանա
Տկօվլէթեան
, Տոքթ՛
Երուանւէ
Արղումանեան
:
Աորրորդ
առոյգ
երակ
մը՝ Եկեղեցւոյ
Հոգա
բարձութիւն,
որու
անդամներն
են (էակոր Ալեք -
սանեան
, Գէորգ
Ա՝ոսաէչեան
, Օննիկ Աւագեան ,
Տոքթ՛
կարապետ
Պորանեան եւ Տի՚էրան
Տովա–
կիմեան
,
այս վեր^ինր
մեռած
ՐԷԷ՚"Լով
անցեաչ
էյեպաեմբերին
, այս տարի
նոր
Հաչարարձու
-
թիլն
մ ը կաղմ ուեցաւ
եօթը
Հ ոգինոց
։
Վերջասլէս
, գո յութիւն
ունէ նաեւ
Ակումրէ
կամ
Աղւլ՛ Տան վարչութէւն
մը։
ԵԼ Բ՛՛ե՛՛ր "՚յո կանանչ
կովերուն
իբրեւ ար -
մ ատ՝
իտաչէո
յ Հա յոց
Վարչութէւնը
,
Տոքթ •
Ե • Արղում անեան
(նաիս ագա
) , Տ ոքթ •
Գէոր՚է
Պապայեաևց (վախ - նախագաՀ
) , Տ"քթ
•
Տի՚էրան
Ալեքս անեան
(քա բաո լղար) , Հբանտ
Տ էօ՚էլէ
իժեան
(։իոխ - քարաոլգար)
, ճոն ՏովՀաննէսեան
(ղան–
ձասլաՀ) ;
Այժմ
բնղՀ ան ուր
ա1լնարկ
մ բ ա յս
ազգա
յին
մեքենային
ա չխատանքնե
բուն
՚Լբայ •
Երբ վւակուեցաւ
Մէսիթաբեան
Հա յրե
բուն
վարժաբանբ
Միլանի
մէչ
(1931 ֊ 1932) ,
Ի տա -
լի։ո յ Հայոց
՛Լա ր չո ւիմ ի ւն բ ամէն
ճիգ թավւեց
Հիմ
-
նելու
Համաբ
Ակումբ
մբ,
Աիսիթարեան
ւէա բ -
ժարանը,
մինչեւ
վէակումը, կբ ծաււայէր
նաեւ
իբբեւ
Հաւտքաաեւլի
ղաղութին
աղւլային
կեան ՜
քին
Համաբ : Գիւրլն
չէբ
1
անչուչա
, մէկ
օրէն
մէւսբ
Հիմնել
ակումբ
մբ
եռուն
քաղաքի
մբ մէչ,
ուր առեւարական
կիրքը կ է՚՚֊Ր՚՚՚ցնէ
ու կբ լավւէ
հողի
ամէն
մէկ
թի՛լ–
Նիւթական
լ՛ոյն
միչոցներ
պէտք
ենւ ապաՀովելու
Համաբ
ոտքբ
գնելիք
աեգ
մը ՚,
Պաաեբս՚ղմէն
ետքբ,
երբ բարեսէր
ձեռքի
մբ ;
օժանգակութեամր
կբ
ծբաղրուի
կա՚ւուցանել
մ արմ արա կերա գեղաչէ
ն եկեղեցի
մը Հա
յկական
ոճով
, Մ ի լան
ի ղաղութ ը
1Լ ոգեւորուի
եւ , իբ
կարգին
, կբ վճռէ
ամ էն ղո Հ ո ղո լթ ի ւն ստանձնե
լ
աէր
ղա ռնա լու Համաբ
ակում
բի
մ բ ; Զո՚բմ
անալի
պիտի
ըլլար
տեսնել
, ոբ Հեռաւոր
գաղութէ
մ բ՝
երկու
եղբայրներ
60
70
միլիոն
տրամագբեն
ե–
կեղե ցի
մ բ
Հիմնելու
Համ ար
Լոմ պաբտիո
յ մայ -
բաքաղաքին
մէչ , ել Մի՚Լ՚ո^ի
Ր՚"բեկեցիկ
՚լ֊աղու–
թբ
անճրկէր
1 4—1 5
միլիոն
Հաւաքելու
տեսա ՜
կէտով
սե վւա կան ակումբ
մբ ունենալու
Համ ար ։
Ա՛ւ՛լ–՛ Վաբչութիւնբ,
այս ուղղութեամբ
, խորՀր -
դակցութիւններ
կը կատարէ
քանիցս եւի
վերչոյ
կբ կազմէ
Ակումբի
Յանձնախումբ
մբ, որու
սլաշ
աօն կբ արուի
ձեռնաբկԼչ
Հանգանակութեան՝
գնելու
Համար
յարմաբ
յարկաբաժին
մբ,
այնտեղ
Հաստատելու
Համար
Ակումրբ կամ Աղ՛է՛
Տունը
(ՕՅ
ՏՅ .^ՈՈՇՈ
Յ) :
Գժբաիստա բաբ
Հաւաքուած
գու
մար բ
(8
միլիոն)
բաւարաբ չէր ել ղաղութբ կբ
կորսնցնէ
յաբմաբաւլոյն
առիթ
մը,
(քաղաքին
կեղրոնբ
վրառաւոր
շէնքի
մբ առաչին
յարկբ) ։
ինծի
բսուեցաւ թէ նման յարկաբաժին
մբ ունե -
նա լու
Հ ամ ա ր
անՀ րաժե շտ է \Տ մ իլէ՛՛ն , թէ ղա
ղութին
բարեսէր
մէկ անղամ
բ պաաբ՚սստ է վա -
իսատոլոլթե
ամբ
ամ բոէլ^ացնե
լու
ա յգ
ղումաբբ
երբ
անղամ
մբ ե ԼԱ ներկայանայ
աոիթը,
գը՚ո՝ -
նուի
յարմ աբ վա
յբ
մ բ ։
կ բ յուսացուի
որ յառա -
չիկայ
ղարնան
իրականանա
յ ղաղութին
կազմա
կե ր պո ւթ ե ան ա յս աոաչին
նձուաճում
ր ։
Յանձնա–
խումբբ
ապաՀովութիւն
կբ ներշնչէ
ամէն տեսա -
կէտով
% Մ իւս
կողմէ , ղաղութբ
եւս նախանձա -
խնզրութիւն
ցոյց կուտայ ետ չմնալու
Համաբ
ու
բիշներէն
աղղաչէն
աւանղութեանց
ճամ
րուն
՚^^է–<
^Կ^՚լ^ցԻ
Հէմնել,
գսւրոց
շինել, ադգ.
տուն
կառուցանե
լ , մչակութա
յհն
ակում
բներ
ՀաստւԻաե
լ , Լա յութեան
անունը
գրել եւ յաւեր -
ժացնե
լ յբնթացս
պատմ ութեան : կբ թուի թէ
Աղ՛ք– Տունր
եւ Աղղ՛ Եկեղեցին
Հ ասակ պիաի նե -
աեն այս
ղաղութին
մէչ իրրեւ
ե բ կուո րեա կնե բ
կամ
քոյր - եղբայր
՚. Երկու
յանձնախումբերն
ալ
Պու(ի.
Ա. Կ.
յ > ե վ և ւ ե գ ո վ
Փարիէլի
«Յաքւաչ»ը
Հաղոբղած
էբ , ոբ Մ ոս -
կուա յում
իր մաՀկանացուն
է կ^քել
11
տարեկան
Հասակում
պրոֆ. Ալ. Զեվելեղեանբ
:
Ա՛ի Ժամանակ
Հանգոլցեալը շատ յայտնի ա -
նուն էր Հայութեան
մէչ՛. Կը պաակտնէր
ռուս Ա–
ղատակակ - ԱաՀմ՚անաւէիբ - Գեմոկբատ
(կաւէէտ)
կուսակցութեան։
Գեռ
1
^06
1
^Ս/
թուականնե–
լ՚ին՝ յաճախակէ կը գրէր
Ա^ղրանէկէ
Աասնոյ
ապստամ բութեան եւ տարած
յաւյիքութէւնեբու
ինչպէս
նաեւ
ա յղ ապստամ բութեան
պա աճառնե
րու
մասին,
Ա՛ ոսկուա
յի
«Ա՚ուսկիյ
Վեգոմոստի»
Հէհուսական
աեղեկատու)
թերթի
մէչ, ոբ ամե -
նաաարածոլած
, լուրչ,
անաչառ ել
անկաշառ
թերթն
է ր
Համ ա բւում բռվա^ւէակ
քիուսիո
յ մէչ ,
ցարն
բու
օրով
;
Այղ թերթբ
կբ կ" չո ւէ բ
նաեւ
«սլբոՀբեսո րական»
թեբթ , ոբողՀետեւ
բոլոբ
ա շ՛
իսա տ ակից ները պբոՀիեսո
բնե բ ու ա կաւէեմ է կոսնե
բ
էին ու ամէն
խնգրի կամ նիւթէ
մասին
կը
ղրէէն
ւ1
ասնաղէա
ուսո ւց չտ պե տնե բ \
Որչավւ եւղաբմանալի
թուի՝
այս Լուբչ եւ
անկաշառ
թերթի
^ իմ՛ ե աղէ
ր նե ր է ց մ
Է1լն
ալ ^այ
էր , յայանի
իբաւա։լէտ
Գրիգոր
Զանչեանբ
, ռր
ռուս գիտական
չբչանա1
^երում
յայտնի էրիր ի -
բաւա գիաական
մի լուրչ եւ բազմ ա կողմ անի ու -
սումնտսիբութեամբ
Աղեքսանգբ
/՚ • կայոեբ գա -
տաստանական
բարենորոգումներէ
մասէն
ԳՐԲ ՜
ուած;
Այո
Կ՚՚՚յ՚՚ԸՈ.
ռուսական ելՀաւ) աշիսաբՀա -
յէն պատմութեան
մէչ յայանի
եղաւ ոչ
ւէէայն
այն
մ ա րւէաս ի բաէլան վեՀնուիրական եւ պատաս
խանատու
քայլւ՚ւվ, ոբա՛լա աութ է էնւ չնոբ֊աեց
ռուս
ւլիւղացիւեբին
, ճո րտո ւթիւնից
ազատեչով
նրան
այլ
ել իբ ղատասաանակա՚ն
մեծ բարենորոգում
-
ներով։
ՀյնոբՀիլ
այղ բաբենորռգութեանց
ռ՚ււ -
սական
ւլատաբանը,
էէր աէ^ուտկան՝
գասակաբ -
ւլա
յին
բնոյթ էբ կբում
գարձաւ
ւլուա
ժուլովր -
գական
իրաւական,
անկախ եւ
ա1
.աչառ,
միայն
ու
միայն
օրէնքի
ւԼրայ
Հիմնուած
Հասաատու -
թիլն , "Բ ից ա յսօբուա
յ խոբՀ
րղա
յէն
ղատաբանն
էբ ղասակարւլա
յին րնաւո րութեամ
բ չատ ու շատ
Հեռու է ։
ԱՀա
այս
Ջ ան շե անն էբ ա յգ
թերթի
Հ իմնա -
Գ1՚Ր աշ/սատակիցբ, ոբ Հայ էբ, սակայն
Հայու -
թեանը շատ մօա չէբ եւ սրան
Հայ գարձոլց
Հո -
՛լ ե լո յս
էէքբիմ եան
Հ՚ոյրիկր
իր Ա ոսկուա
եղած
մէ–
չ ՚ ՚ ց է ն
1897
թուէն ; Գբ . Ջանշեան
Հետաքբքբուե -
լով
Հայկ - կեանքով
ել լսած
լէնելով թէ
1895
I
896
թ ուե լաւն
քւք՝ո լբքբ
^. նչպիսի
աՀաւոր
արեան
բաւլ^ւիք կաղմակերպեց
հայ ժուԼՈէէրգից՝
Հետա -
ղա յում
իր «Ե՚լլւա յրական
Օ՚էնութիւն»
գ1
՚ԲՔքԼ
մե–
ծաՀասար
Հբաաարակեց,
հայ որբերուն
Համ՛ար
որբանոցներ
Հիմնելու
նպատակով։
« Եղբա
յրա -
կան
Օգնութիւն»
զլ՚քի
մէչ անոր
կո չփն արձա -
գանգ տտլոէի Հրատարակեցին
ււուս
յայանի
ղրող
նե բն ու Հ բա սլա րակա խօսնե
րն
իրենց
յօղո
ւածնե–
բր , ՛՛՛՛ս յ նշանաւոր
զօբավարնեբի
, գրույ^ւերի
, բա
նաստեղծներ
ի , մ շակո յ թ ի ուսլետական
գոբծ՜իչ -
ներ Ոլ մասին,
պանծացնելով
Հայ անունը
ել մշա–
Կ"յթր՝՝ Այգ Դ1
՚1՚ՔԸ
"Ր ՚ ^ է
Ք
"՚նէ
տպագբութէւն
ու
նեցաւ
, մ օտ
60
70,000
ոսկի
ռոլբլ1ւ
ա
րգիւնք
աուաւ եւ այղ պատկառելի
ղումաբով
բազում
ո ր բանո
ցնե
ր
Հ ի մն ո ւե ց ան Ատանա յում՛,
Ա՛ արա -
կբ
մ րցէն
նո
յն եոանղով
,
ե րկու Երուանգ ու
կրկէն
եէւանգ^ բաւական
են
յո յո
ներշնշելու թէ
կբ յաչողին
ձեռնտրկնեբը,
երբ մին հողի կը
գնէ,
միւսբ՝
սիրտ, մին իտէալ,
միւսբ
նուիրում
:
Արղ էն երբ մէկ
կուլմէ
կը նշմարո ւի ուէեւո -
բութի
ւն մը Օբ աո աչ կաաաբելու
Համ աբ
բացու–
մբ
Աղ՚լ • Տան , Գ"Բ
Միլանի
՚լ֊աղոլթը
կու աա
յ
Մ իլս՚նէ
Հա յութեան
, միւս
կուլմ է կը
տեսնուի
վւոլթաչսւնու
թիւն
մը
օը առաչ
ձեռ -
նարկելու
Համաբ
եկեզեցւոյ
շինութեան
,
Յանձնախումբբ
շար ուն ակա
կան
թղթակցութեան
մէչ է բա րե րա բնե բուն
Հեա , երկոլ
եղրայբնեբ
,
որոնք կր զանուին
Հեռաւոր
Ամ երիկայի
մէչ : Շէ–
ն ութ եանց պիտ՝,.ձեռնա բկուի
անմ իչա սլէս
ո բ
սաացուի
Հա յ եկեղեցւո
յ կրօնական
էէաբղապե ֊
տ ութ եան՛ ճանա չ ում
բ է ւո ա լւս կան
ոլե
աութեան
կողմէ։
(Փարիղի
Հայոց
եկեւլեցին
, եթէ ունի
ն բ–
ման
վաւերաթոււլթ
՛քբ, կրնայ
օղտակար
բլլալ՝
պատճէն
մբ
՚լրկել՚՚վ
Մի՛լանի
Հ՚՚՚յ՚՚ց)
՚՛
,Այս
երկթե
լ աշխատանքնե
բբ կբ ՛Լկա յեն թէ
Մ իլ՛՛՛՛ի
Հայութիւնբ
չի գոՀանար
եղբայրական
ղազոլթի
մբ նուէրով
(եկեղեցի)
ինք եւս կբ
ստան ձնէ ամ էն ղոՀ "՛լութ
իւն
Հիմնելու
Համար
Աղգ
՚ Տուն
մ բ։
Ավ,՝սո՚՚ս , մերբ չէ հոզբ
որու
՚/յ՚այ
կը կանգ–
նենք աուն եւ եկեւ/եցի : Բայց
կ՚ուզէիք
որ չունե -
նայի՞նք
տուն եւ եկեղեցի
անոր Համար
ոբ թա -
փառտկս՚ն
գարձանւք։
Ո՛չ, տուն եւեկեղեցի
սլի -
տի
Հիմնենք
, նոյնիսկ
Օտար
հո՛լի
՚էրայ,
ոբպէսղի
չմոոն։սւն.բ մեր Հոդր, մեր ե
րկ1ւ
բր : Ալէչտն
կ՚բսէ.
Մի՛ ուրանայք (լերկիրդ եւ գագ գդ սիրուն,
Ծառն արմատով ծաո,
սւուն հիմ ա մբ է տուն :
Որ՚՚լէողի
երրեք
չմոռնանք
գաղափարը
Հիմին
էա
շում եւ այլ զանազան
վայբեբռւմ ,
Գր. Ջանշեան
սա՚՚լ՚ս՚ռաւոր
էբ ուփոքր
^
սակ
ունէր։
Պարթեւ
Հասակի տէբ Իյրիմեան
Հայ,
բիկ, ^ՐԲ """"Ան
անղամ
կը տեսնէ
նրան Ա՝ոս .
կուա յում՝ կր բացականչէ
՚
- « Աս փ՚՚ՔՐԻԿ
^՚" ւ՚Գ^
ք
այսքան
մեծ
անուն
Հսէնել
ծո՚լս՚ծաւալ
Ռուսաստանի
մէչ » :
՛իր. Ջանշեան
մեոաւ
1901
Յունիսին
ել թաղ.
ուած է Մոսկուայի
Հայոց
Վաղանկայի
գեբեզ ,
մանաաունբ։
Անոր ռուս սբաակից
բնկեբն
արձան
էբ գրած
անոր
շ/՚րիմին
վրայ
ու յաճաիս
կ՝այցե .
լէր
նրան , մի փունչ
ծաղիկ
ղնելով
գեբեզմանա
.
քարէն
՚.
թերեւս
Հանղուցեալի
հովանաւոբութեամբ
Ալ. Ջեվելեկեանին
յ ա չ ՚ ՚ ՚ լ ո ւ ե լ էբ
Համբաւաւոր
ւիուսկիյ
Վեգոմոսէսէ»
թերթի
աշիէաաակիցւերէ
րքը
մտնել,
բայց
մեղ Համաբ
մեծ բարիք
էր ^
որ
Հայկակ՚սն
Հարցի
մասին
այգպիսի
Հե,Ա,նա -
կաւոբ եւ նոյնիսկ
աբաասաՀմ
անում
Հռչակ վա -
յնլող
թերթի
մէլ էր ՚լբւում
։
ի ն ք ն
Ալ՛ Զեվելեկեան
Հայի չէբ
նմաներ։
՛Ծնած էր Հէւսէսային
կովկասէ
Նոբ Նախիչեւա -
նում,
աշյսոյժ,
վառվռուն
, շէկ մազեբով,
սպի -
աակ
գէմքով
տղամարգ
էր ՚ քի թն էր միայն որ
մ աանսւ
մ էր նրան իժէ Հայ է ։ Այղ օրերին,
ա
յս
ւլարու
աոաչին
քառորգիե
, Ջեվելեկեա՚Ա « Գբա -
նատ » Հ րատա րակչա կան
բնկեբութեան
Հանբա -
ղիտական
բառարանի
իսմ՛րաւլբութեան
մէչ կը
ղտնուէբ եւմիաժամանակ
կբ ղասախօսէր
Մոս
կուա
յի Աէլչկանց
Բաբձրազոյն
գպբոցում
յ
Իբ
յօղուածնեբը
Հայկական
կեանքի
մասինւ քւՒրքահայասաաԼում
կաղմ ւում
էին լըր -
չօրէն
ու վւաստեբու
՛վրայ
Հիմնուած
,
ոբովՀետեւ
բնիժեբցու^ելաւ
մեծ մ՜ասը բաբձբ
մաաւոբական
անձեբ
էին : Թերթի
յա յտնած
կարծիքները
ու -
չագ բութ եան է
էն
արմ ան ան ում ռուսական
կաււա–
վարութեաև
բարՕւբ
չբչաԼա
1լնե
բում
տ
Առաչին
ՀամաշյսաբՀային
պատերաւլմի
օրե
րուն , երբ մեբ լաւագո
յն
իղձերու
ել ակնկալու -
թեանց
իբագէւրծման
օրերն
էին
Համարւոլմ՝
Ա ոսկուա
յում
սկսալ
լո յս տեսնել
^Արմ՝ եանսկի
յ
Վե ստնիկ»
(Հա յկական
Համբաւաբեր)
շաբաթա -
թերթը
է՚՚րի
մէ
մ աս է
իսմ բտւէրութէլնը
ւլտնւում
Ալ՛ Ջեէիելեկեանի
ձեռքում
ել նա յաճաիս
գեւլեցիկ
յօղո լածներ էբ նուիրում
Հա յկական
Գատ
ին :
Ջէբ
ընղհատում
ղբել
իր յաճաիսակէ
յօղուածնե -
րը
վՈ՚ուսկէյ
Վեգեմոստէէ»
մէչ
նոյն
Հարցի առ–
թիլ :
1918
֊
֊ 1919^Տ<
Ջեվելեկեան
եւս
բանաաբկու–
թեան
ենթարկուեց
, ի՛նչսլէս շաաերբ
ռուս մաա -
ւոբակտնուիժէլնից
։՛ Աղատուելով,
շարունակում
էլ՛ իր տշվսատանքնեբը
ՀձԳբանաա
»ում
եւ Մոս
կուայի
Պեաական
Համալսարանում
իրրեւ
սլբոֆ.
էտալական
ղրականութեան
: Անոբ կա՚լմած ղա ^
ոագրքեբբ
ւլոբծածութեան
մէչ էին բոլոբ
բարձ -
րաւլո յն ղպբոցնեբում
։ Ինքը Համարւոլմ էբ լաւա
գոյն մասԼագէտն
էտալական
ղրականութեան
է
Հաւատացեալ
էբ հանգուցեալ
պբոֆէսոբբ ,
ինչսլէ ո Նոբ Նաիս իչե
Լան ցիներ
ու
մ եծամ ասն ու -
թիւնը : ՝Լեբչին
անղամ
հանղիսլեցանք
կբիմում ,
1940
թուին,
Եալթա
ք ս ՚ ՚ լ ՚ ո ք ի ց
6
մղոն
Հեռու
մի
թսՎժարէսկան
գիլղում , ուր եկած էբ Հ անղուց -
եաւ)։ ա՚ղաքինաբանում
Հան.լստանա
լու եւ կաղ -
՛լ՛ւ
ւբուե
լու մէկ ամս ով։
Նոյն
ա շխռյժ ,
եռանգոէՖ
կամ պատկերը
տբմաաին
, մենք պիտի
չարունա -
կենք մեբ շ1։նո ւթիւննե
րը բոլոր
այն
ճամբաներուն
վբայ
ուրկէ
անցան
Հայկաղունք
,
միաժամանակ
՚ Լ Կ ՚ " յ ^ լ ՛ " – •>՚"մաբ
պատմութիւն
կաբգացողնեբոլն
թէ շինարար
ժողովոլբղ
է այս
Ա՚նացոբղացը ,
տաղանգաւոբ
ել բտրձբ
մ շակութեան
տէր : Այգ
շինութիլններբ
կբ բա՛նաձեւեն
նաեւ
մա՚լթանք
մբ,
գարձեալ
Ալիշանի
բառե րով.
Հ ա յ ս ց հաւատք, Հ ա յ ո ց տւււԹ ,
՚ւացցեն ա(լատ, հաստաաոււն. :
Միլանի
մէչ, սպասելով
Հանգերձ
ոբ
բացուին
մշակոյթէ տան գոնեբը,
րարձրանան
Հաւատքի
տան
սիւներ
բ. Հայ ղաւլութբ
1լաշիաաի
ազգ՛
կեանք
ստեղծել
Համերաշվսութեամբ
, ե՚լբայրա -
կան
սիրով ելվէոիսաղաբձ
յարգանքով։
Հոգեւոր
Հովիւը,
Զ՚լօն
վբղ.
՚լրեթէ
ամէն
կիբակի պա -
աարաւլ. կբ մատուցանէ
Ա՚իլանի
անկլիղան
եկեղե
ցիին
մէչ։
Հայ զաղոլթբ
՚էաբող
կաղմակերպու -
թեանց
նաիսաձեռնութեամբ
էր , գարձեալ , "Ր
Ժան
Պալար ել Լիլք - Ան՛որէ Աաբսէլ
Հբաւիբ -
ուեցանւ Ա ի լան՝ իտալացի
ժոէլովուրգին
նեբկա -
յացնելու
Համաբ
հայ մշակոյթը
ել Հայոց
Հպաբ–
աութեան
՛իկա յութիլննե
բ բ ։
€Յհւ6քՏ ^ 0 ՏսԺ
էր
՚՚ԺբԱ՚ն
թիլին
մէչ (թիլ
315).
մեծ գովեսաով
եւ
աբղաբ
ւլնաՀատոլթետմբ
կը խօսի
Միլանի
հայ
Գ՚սզութին,
ինչպէս
1,լ Հայ մշակոյթին
մասին
է
Յետոյ,
նոյն
սլարբերէոթեբթբ
կ՚ողչունէ
Մէլանէ
ել
յ ՚ բ ն ե ւ ի
հայ ղաղութնւեբուն
ղեկավտրնեբր,
ո–
բոնք տռէթ կբ ստեղծեն,
նման
ղասաի՚օ՚ւութի*–ե–
ներով,
հայ մշակոյթբ
ներկայացնելու
թէ՝ օտա -
րին, որ անծանօթ կբ մնայ
մեբ պատմութեան
,
ել թէ հայ նոր սերունղ
ինէ , որ անտեղեակ է էբ
լեղուէն
գանձեբուն
;
.
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Fonds A.R.A.M
