ԳաղհՆթհ
գ ա ղ ո ւ թ
ՀԱՄԱԶԳԱՑԻՆ
ԸՆԿԵՐՈՒԹԵԱՆ
ՋԵՌՆԱՐԿՆԵՐԸ
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈԻԵՍՏԻ
ԱԶՈՒՆԻկԻ
ՀԱՑ ԱԶԳ. ԲՈՒԺԱՐԱՆԸ
առս.ըն
անլամ
Հիմնուած
է \923ին
Լիբանանի
Մամբլ -
թէյն
ծովեղեբեայ
գիւղաքաղաքին
մէք ամեբիկ ֊
եան եբէցական
մ իսիոնա
բնե րուն
կողմէ։
Նախա -
պէա
Հաղիւ
20 - 30
Հիւանգներ
կրնային պաաս -
պարովլ
: Նեբէլայի
մայր
շէնքբ
շյ.նուեցաւ
1938–
ին Աղոլնիէ
գիւղին մօա : Ծովու
մակերեսէն
1000
մեթր
բարձրութիւն
ունի ել մօա
30
քիլոմեթո
է
Պէյրութէն
: Օդբ Հոբ ել աոողքաոար
է ։ Հայ
Հիլ–
ծախաաւորներոլ
միակ
բումարանն
է,որ կբ փրկէ
մեծ
թիւով երիաասաբգ
կեանքեր
,արգիականգար–
մանումներով
ու կարելի
միիցնեբով։
Այս Հաս -
աաաոլթիւնր
կբ ծառայէ
նաեւ
մերձակայ
արաբ
երկիրներուն
, անոնց
Հիւ անղնեբն ալ
գարմանելով
եւ բարեկամական
յարարե
րո ւթիլնե
ր
մշակելով
անոնց
մողովուրղին
Հեա։
Վերքին
տեղեկաղրին
Համաձայն
, այմմ
բումարանին
մէ9
կր դարման -
ուին \40է աւելի
Հ իւանգնե
ո, որոնց
եոեք Լոր -
բոբգէն
աւելյ.ն
ձրիարար : Այս թիւբ
1 70^
կբ
րաբձբանայ
ամառբ, եբբ պաաշգամներբ
կր գոբ–
ձ
ածուին։ Այգ եղանակին
աւելի
թք ւով վճա
բովի
Հիւանգներ
կուգան
Աերձաւոր
Արեւելքին
Ր
"լքր
երկիրներէն
, Իբաքէն,
Եգիսլաոս1ն,
Աէուաի
Ա–
բաբիայէն
, Ա ուրիա յէնւ, Օորգանանէն^
կիպրոսէն
եւայլն։
Լիբանանի
կառավարութիւնբ
40
Հիւանգ
ներ կր պաՀԷ Աղղ– բումարանին
մէք մեծ
մասով
Հայեր,
վճաբելով
անոնց
ծախվւեբոլն
100/»»՛
60Հ» :
Իրաքի
կառավարութիւնբ
կր պաՀԷ
20
Հի -
ւանղնեբ
, որոնց
ամրողք
ծախքերը
կր վճարէ :
Բումաբանը
Համագղային
Հասաաաոլթիլն
մրն է
(նման
Պոլսոյ Ա. Փրկիչ
Հիւանդանոցին)
կը բա -
նայ
դուռբ
ամէն աղգի եւ կրօնքի
Հիւանգներուն
:
Կբ կաաարոլին
նաեւ
Հիւծաիւաի
վեբաբերեալ
ղա
նաղան
գործողու
թիւններ եւ կր արուին
ան •Հրա -
մեշտ
գեգերը
: Աայբ
չէ՚եքի կէց ^"՚/ «Աէմէբ -
ճեան
շէնքր» որ կը գործածուի
իբբեւ
ապաքինա
րան եւ կրնայ
27
Հիւ՜անգներ
սլարունակել։
Շէնքը
շինուահ է ամերիկաՀայ
րաբեբար Պ .
Բենիամին
Աէմէրճեանի
նուէբով
: Այս տաբի
շնորՀիւ
ճօբճ
Մարաիկեանի՝
ԱՆՋԱՆ տրամագրեց
40
Հաղար տո
լարի գումար
մր , որով
շինուելու
վրույ է Բու -
մարանի
եբբոբգ
յարկր : Բումարանին
Մաաենա–
գարանը
ո ւնի
1102
գիբք,
438
Հայերէն,
262
անղ–
լերէն,
284
աբարերէն,
78
ֆրանսերէն
եւ մնաց -
եալները
ղանաղտննեբ
:
Ս. Տ. I. Տ.
նուէր
ղրկած է
24
Հատ րժշկագիտական
արմէքաւոր
Հատորներ ,
որով բմշկական
ղիբքերու
թիւբ
159/՛
Հասաւ։
75
աեսակ
թերթեր
կր ստանայ
Բուժաբանր
:
ՏԽՐՈՒՆԻ-
Պ՛ Խոսբով
Գույումճեան
մե -
ռած է Պաղտատի
մէք։
77
տարեկան էր, ծնած էբ
Թալաս : Աւարտած
Աանասաբեան
վարժարանր,
Պելժիոյ
Հողաղոբծական
Համալսարանր
: Հաս -
աատուած
էր Պաղտատ
\9^նէն ի վեր եւ աոաքին
աշխարՀամարտէն
ետք գործօն
մասնակցոէթիւն
կը
բերէ տարագիրներու
եւ որբերու
Հաւաքման
գոր
ծին : Տարիներ
շարունակ
եղած է անգամ Պագ -
սյատի աղգ. ժողովնեբուն
, եւ վարած
Իրաքի
Հ.
բ. Ը. Միութեան
Պաղատաի
մասնաճիւղին
նա –\
խագաՀսւթիւնը
I
ԻՐԱՆԱՀԱ6
ՆԿԱՐԻՋ
Յարութիւն
Մինասեանի
Ինշպէս
Հաղորդած
էինք ժամանակին
, Հա -
մ ագղային
րնկե րութեան
Փարիզի
մասնաճիւղին
աաբեկան
րնգՀ
. ժողաԼը
դումարուեցաւ
Փետր.
շՕին եւ լսեց մէկ տա բո ւան
գո րծունէ ո ւթ
եան
աեղեկաղիբր
, բարոյական
թէ նիւթական։
Ընկե–
բութիւնր
սարքած է
1 7
լսարաններ
ուր դասախօ
սած են շարք մր մտաւորակա՚\.ներ
շա՝էեկան
նիւ -
թերու
շուրք : Աաբքուած
են յիշաաակի
երեկոներ,
նուիրուած
Լ • Շանթի
, Գ ՚ իւիէքեանի
,
Ռուրէն
Պէրպէրեանի,
Ռեթէոս
Պէրսլէբեանի
, Եղիա
Տ
է֊
մ իր^ իպա շեանի ; կաղմակե
րոլ ուած են երկու դի–
նեձօն , նուիրուած
Հ. Ն • Վ՜ Ակինեանի եւ Աշուղ
Ջի՛ ա՚ո^քի , ինշպէս
նաեւ
Հացկերոյթ
-
Հանդիպում
մր նոր տարուան
աոթիւ
: Անգամներու
թիւր ե -
ղած է
96 :
Ընկերակցութեան
ղ ոբծ ունէ ութի
ւնր
մ
ինչել
1953
Յունուար
, սաՀմանավւակուած
էբ լսարան -
ներով ։ ԱյնուՀետեւ
կագմ ուեցաւ
^Գ •
Իփէքեան»
թատե բախումբր
; իսկ Ա՚ղրիլ
ամիսէն
սկսեալ
պի
աի
Հ իմն է ժ ոգովբգտ
յին
Համ ալս արանր ,
Տօ€1€է6
ՏՅ\
Յ
Ո1Շ^
մէք։ Ա ռայժմ
սլիաի գասաիսօսեն
Պ ՚Շա–
ւարշ
Նարդունի
Հին ՛՜՛այ
։լ բա կանո ւթեան պատ -
մութիւն
, Պ՛՛ Մկրաիչ
Պարսամեան
նոր Հայ գրա -
կանու թեան պաամ ութիւն
, Պ • Արմ էն
խաչաաուր
եան
Հա յ արուեստի
պատմ
ւււթիւն
:
Փափտքողներբ
կը Հ ր աւի բուին
արձանագբր
-
ուիլ Պ ՚ Պաբսամեանի
մօա , մինչել
Մարտիվեբքբ
:
Նոր բնտիր վա բ չ ո ւթ ի ւն ր իբ անգբանիկ
Նիստր
գ ում արե լով
լղարեց իրդ իլանր
Հետեւեալ
կազ -
մով
Պ– Պ՛ Մ– Պարսամեան՝
նախաղաՀ, Պ–
ԶպուքճեաՆ՝
քարտուգար
, Ե •
Յա բութ
իւնեան՝
գանձապւսՀ :
Ընկե բակցութեան
Հասցէն կր մնա յ
նո յնը ,
ա.
63ՐՏՅաւՅՈ,
46
քսշ է^ւշհտւ, Բտքւտ
(9) :
Վարչ՚ռՆթ|ււն
ՁԱՅՆԵՐ ԳԱԻԱքհէէ,
ԿԱՊՈՅՏ
ԽԱԶԻ
ՊԱՐԱՀԱՆԳԷԱԸ
ՄԱՐԱԷՑԼ—
Ֆ՛ Կապ. Խաչի
Պոմոնի մաս .
նաճիւղը
ամէն տարի եր սարքէ
մասնաւո
բ ձեռ -
Նարկներր
,–֊~ Մ ան ո ւ1լն եր ո
լ
Օր <
Ծոմ ասլաՀոլ -
թեան Աբ, դպրոցականւ
Հտնգէս եւ սլարաՀանդէս
ւ
Տասնեակ
տարիներու
շվւնաբար պատմ
ութիւն
մ ր ուեի
մ եր չրքա՚ե ի մ ասնաճիւղը : Ա յս
Վարքին
սլարաՀէսնգէոն
ալ , ոբ տեղի
ունեցաւ
Փետր
՚ 2ՏիՆ
Ա
՛Ա աՀակ
Մ եսրոպ սբա Հին մ էք , պսա
կուեցաւ
յաքողութեամ
բ : Կ՚՚կիկ
րագմ ութիւն
մ ր լեցու -
ցած էբ սրաՀր : Հանգէսին
բացում
ր
կատարեց
Տիկին Ա– Տէր Վաբգանեան
, բեմ Հրաւիրելով
Պ՛
ՎաՀրամ
Միոթիք ոբ պաբղեց կապոյտ
խաչին գե
րբ ել նոր յաքողութիւննե
ր մ ադ^եց :
Մ իքանկեալ
երգեցին
Ար. Շաքէ
Աէբէնկիլլ
-
նկա
րնե
բու
ցուցա Հանգէսբ
տեղփ ունեցած
է Պէյ
րութի
մէք։ Խոր^րգապաշտ
կնիք
մբ կը կրեն
իր
Նկա
րնեէ
(IՀ^x, իյօոոՅՈէ1ւ6, ւ^օս1ւո - քՀօսցշ)
ւրսսրր
Այս
նոր եւ մեծ շաբժանկարր
որ աւելքւ քան
երկու
շաբաքժ է կը ներկա յացուի
Փարիղի
կաբե–
1-որ
սբաՀնե բուն
մ էք
Լ
՚ ՚ Ր Ր
՚ ՚ ր գ
մ եծ ժապաւէնն
է
աաղանգաւոբ
բեմագրիչ
Աչոտ
Աալաքեանի
Հ
Այս
է
ա րժ ան կա բ ին գլխաւոր
դերակատարն
է
ւ՜տաՅՈքյտԼ
ել եթէ պատմ ութիւնր
ունի
Փանեոլ -
եան
կուքմ մր, սլէտք շէ մոռնալ ոբ
Մալաքեան
յաքողած
է սուր
ղիտողութեամբ
մը
նկարագրել
Հարաւա
յին Ֆրանսա
յի պղաիկ եւ
յատկանշական
մէկ
դիւղր, ել ստեղծել
Հարաղատ
մթնոլորտ
մր,
բնական եւ սբամիտ
աիպարնեբով
:
մ՚ապաւէնր
շատ ժոդովյւգական
եւ մեծ
լ^գու–
ն ելո ւթիւն գաած է Հասարակութեան
առքեւ որ
յա յանա պէս
ցոյց կուտա
յ եր գոՀ
ուն ակո
ւթի
ւնր :
իսկապէս
մ եծ գնա Հա տանքի
մ ը արժանի
է
է^ՏՈՈ \՚6Ո16Աւ1,
որ կրցաւ
այնքան կարճ ժամ անա -
կամիքոցի
մ ր մ էք դբաւել ա յսքան
կարեւոր
դիրք
մր ֆրանս • շարժանկարին
մէք։ կարճ
ժապա -
ւէններէ
վերք պատրաստեց
չորս մեծ, որոնք ա -
մէնքն ալ ուշադրութեան
արժանացան
տեղական
թէ օաար
մ ամ ուլի
մ էք ; Այս բոլոր
ը , Մ ա լաքեան
կը պարտի իբ յարատեւ
աշխատանքին
, իբղար -
գացման եւ բնածին
տաղանդին ;
ինչպէս
գբած
էինք
, նեբկա
յիո կբ պաա րաս -
աէ նոր ժապաւէն
մը ակաղեմական
Մարսէլ
Փան–
եօլի Հետ :
***
X
ՀԱՃՈՑԲՈՎ
կը տեգեկանտնք
թէ
նկարիչ
Գաողուի
յանձնուած
է տարուան
ամէնէն
կարե -
ւոր
Ալալէ^5՛
բեմաղարգի
(ճշՇՕքտ)
ել
գգեսաներու
պաարաստութիւնր։
Ծանօթ պարագիր
1Հօ1&ոճ քշ–
ի այս նոր սաեգծադոբծութեան
առթիւ
ք
*ՅՈՏ
Ր^6տտ^
կր գրէ •—
« • • • Նկարիչ
Գառգուին
է , որուն
պատրաստած
բեմաղարգեբր
եւ ղղեստներր
Ափերայի
1ո<1€Տ
Շ Յ -
13ՈէՇՏ^
պատկերին
մ էք իբական
յա յան
ութ
իլն
մ ը
եղա%, ստանձնած
է «Գայլ՚^ին
ճճՇՕյններոլ եւ րգ -
գեոտնեբու
պաարաստութիւնր
: Գառղոլ
լղացած
է անտառի
կանկար
մր որ պիտի ծառա
յէ
իբբեւ
չբքանակ
երեք աբաբներուն
յ
ք .
Կր շն՚ոբՀ աւո րենք մեր տադանո֊աւո
ր Հա յրե -
նակիցը
։
Տիկին Տէր Վարգանեան
: Գաշնակի
վրայ
նուազեց
՛Ար– Մարկոսեան։
Պարերր
շարունակ -
ուեցան
ղուար
թ մթ1ւոլռրա
մ ր ստեղծելով
;
Վիճակախաղի
աոմսեբէն
ամէն
մարդ
շաՀե -
ցաւ առարկայ
մր ղոբ կ՛ ԽաչուՀիները
Հաւաքած
էին
իբբեւ
նուէր : Երէց ել եբիտասաբգ
խաչոլ -
Հիներ
նաեւ ճիգ թափած
էին Հանդէսին
յաքողու -
թեան
Համար։
Շքասեղանի
Համար
(պիւֆէ)
ի-
րենց լաւագոյնը
ըրին
աիկիններ՝
ՇաՀլամեան
,
Եօթնեղրայբեան
, Տօլպաչեան
, Տէը Վարգանեան
,
Օր • Աբղումանեան
, Բաղտասարեան
, ԲէՀեան
:
Հանգէսր
շարունա կուեցաւ
կատարեալ
կանոնա -
ւոբութեամբ
մինչել
լոյս : Վ. Տ՛ Վ՛
€ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
ր մ երմեն
Հասկնալ
անսաՀմ ան ութի
ւնր
իբենց
թշուառութեանւ
, աւելի
"ՐԲ
չե՚^ն
միւսներէն
:
Ու աղէտը,
սպաննելէ
ետքր
ամէնէն
կորովի -
ԱԻԵՐԱԿՆԵՐՈԻ ՄԷՋ
ա ՛ ՛ ՛ ՛ ^ ՝
՚ ^ ^ ^ ՛ ՛ ^ ^
՚ " " – ^ ^
" " ՚ ՛ ^ ^ ^ ^ խիղախնեբր
եւ
յանձ–
նասլաստաննե
բր , բարո
յապէս
ֆիղ/,քապէս
փճացուցեր
է րոլոր
անոնք որ յա քողեր են ապ -
Բչուած։
Բ չքշուած
, մէյ մր-ոգէն
Վ է
^ լ ձ ^
^^^^^^
նգին,
բախաին ու դիպուածին
քմաՀա.ոյք–
.Բ^յ^^
^ձկիՆ
^1 է
Լ Բ
^1 է Լ Լ
3"
ԳՂ
Ներէն
վարուած
, անոնք ոբ սիրուած
ու
փայւիայ–
ուած էին օր մ ր առաք
, անոնք
, ա յ դ
ո ր րե ր ր
ո բ
ճանչցեր
էին մօր մր կուրծքին
քերմութիւնր
, մի
նակ
, անոք
ո Լ անօթի
մնացեր
էին օրերով
յ
Ու
Հիմ ակ
իրենց ա չքե
ը ը կը զարմ անա
յիՆ մեր ղգա -
ո ւմներէն
ե լ բարերար
ու
աէ
^իւ
յուղմունքր
կը
դրդէր
իրենց
քա րա ցած
Հոգիները
Արձանադրութիւնեբր
միչտ կը
չաբունակուէ–
ի ն
ոէ
^^Լարծես
չպիտի
սպառէր
որբերու
թ/"–ր
Տ
Հետղ^%–աէ
մայրեր
կբ Հասնէին
բեռնաւորուած
բաղմաթիւ
տղաքներով։
Եթէ
առաքր
ս
օրերու
սարսավքին
ուժգնու
թիւնր
մեղմ ացած
է բ ,
շւսբոլ–
7ւակական
ե լ անողոք
թշուառոլթիլնը
խոբթացու֊
ցեր էր զիրենք եւ աՀաւո
րասլէս
անգութ
դարձեր
էին
իբենց
գաւակներուն
Համար
:
Աո^էք, առէք,
ամէնքն
ալ, իմ ի՞նշփս են
Հարկաւոր
։
Ու
չորս
^ ւ ՚ ^ Գ աղայ կը ձգէ
ի ն մեր դէմ :
Ա՛ենք
սլէտք է արձանաղ
րենք այն
որբերը
որ
ղրկուած
ենթէ Հօրմէ եւ թէ մօրմէ,
կր
յիշե–
ցրնէ մեր րնկերներէն
մէկը :
Բա
յց արդեօք
ա յս խեդճ
աղեկներ
ը ,
իբենց
մայբերէն
աՆաեսուած
աղեկները,
որոնք
կարծես
՝-, Արձանագբո
ւած
որբերու
ցանկբ կ եբկա
բի ու
կ եբկարի : Մ էքքրէէ՛ ա բե ւր իբ Հրեղէն
ճառա -
գայթներով
կ ողողէ այգ թշուառ
ամ րո խր ոբ խռ
նուած է մեր չուրքր : Վրանեբբ
պաբպուած
են ու
ամէնքն ալ եկած են գէոլի
մեղ, նոյնիսկ
անոնք որ
որբ
չունին
արձանաղբելիք
: Բրտինքը
ՀետգՀետէ
աւելի առատ կը Հոսի ճակատներէն
, կը
խաոնուի
արցունքներու
Հեա : Յաւոտ
աչքեր,
աբեւին
լոյ–
սէն
վվ՚բաւոր
, կր քթթեն
իբենց թարախոտ
եւ տ–
ր իւն ոտ
աբտեւանունւքր
: Երբեմն
Հ ա ո ա չանք մը
աւելի
բաբձր կը սլանայ
ընդՀանուր
ժխորին
մէք՛
երբեմն ալ չաբագուչակ
քրքիէ մբ կ եբկարաձգ -
ուի ու կը վերքանայ
Հեծմունքի
մր մէք։
Ասգին
նորածնի
մր խեղդուող
ճիչր կր կորսոլի
պոռչ -
լքներ
I
մէք :
Ու առաք
անցնելու,
եռանդէն
դի բաբ
Հրմ շա ր–
կող
կինե
բ , սլառաւնե
ր ե լ կո յրեր
ՀետղՀետէ
մ
եղ
կը
սեղմ
են , աւե
լփ
մերձաւոր
մ աբգկա
յթե
գօտիի
մբ
մէք : Աբեւբ
կիդիչ եւ անտանելի
գա բձած է
ձիդ ու անողոք
ճաոաղայթներ
կը մխրճուին
կար
ծես մեբ ուղեւ^եբուն
մէք. աչքեբնիս
կր
մթննան
ու կր չլւսնան
յաքորգաբաբ
, մ տան
երՆիռ կբ
թուլ–
Արձ անագրոլթիւննեբը
աւարտած
էն,
բայք
ամբոխր
շի
թողուր
մ
եզ
ոբ Հեռանանք
• անՀամ
ար
Հողեր,
անՀամար
գանգատներ
ունին
մեղի ըսե -
էիք՛
Կ1՚^՛ մը յիմարութեան
տտզնասլի մէք
կը
պառկի
մեր ոաքերուն
առաքք ու կր կոչէ •
Զիս
սսլաննեց
է ք ու ա յնսլէս
անցէք
գացէք՛
դիակիս
վրայ
կո խելով գացէք
քանի
ո ր ճար <
ւււ–
^իք
իմ աէրաիս ;
,
Ընգուն ուած
սաՀմ անափակ
թիւով
ո րբեբր
ոբոնք
անմիքապէս
պիտի
աեղաւորուին
որբանո -
ցին
մէք կը կառշփն
մեդի
կը
վախՆան
մեգ
կորսնցնելէ
ե լ
իրենւց
աճապարանքին
մէք պգտիկ
կենգւսնիներւ
վայբադ
շարժումներ
ունին ,
մինչ
անոնք որ միայն
արձանագրուած
են ,
կր
Նային
մեղի սրտմտած
ու քէնոտ
, գրեթէ
թշնամիի աչ -
քերով :
Անկարելի է ճամբա
յ բանալ ա
յգ
խռովուած
ամբոխին
մէքէն։. կարծես
թ շո ւառո ւթիւնւ ր ,
Հոգր,
ցաւը քնացած
ՐԱային
իրենց
մէք
ու
մենք
ղանոնք
ա
բ թնցո ւցած
Րէէա
յի
^՚Ք
մեր
ներկա յութեամբ
է
Մեր
ամէն մէկ շարժումին
ամբոխր
աւելի
խիտ
չարքերով
կր շրքապատէ
մեղ։
Տաքութիւնը
Հեղ -
ձոլցիչ է , քրտինքի ա րտա
շն
շո ւմնե
ր էն օգր խո -
նաւցած եւ ծանրացած
ան ^ չե լի գարձեբ է : կր
Համոզենք
դիըենք ու կըխոսաանանք
կրկին դալ ;
Մ եր ձա յնեբբ
ՀետգՀետէ
կր խեղդոլին
,
անլսելի
կր դառնան
, մինչ
աւելի եւս րորբոքուած
ամ բո -
խր կ՚ալեկոծի
չւիոթ
ե լ
անրացատրելփ
ղղացում -
նեբով :
նան
ե՜ւ
.նկլ
՛Բ՛՛՛Լ
՛կե
լու
ՏլակԼ ԵՍԱՏԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
