ՓեՏք^ՈԻԱՐ 18"Ի Ի11ԱՍ8Ը
ԱՓ ՄԸ ՄՈԻԻՐ
ԽՄՐ"
— 8
օդսւածաէյիրը
աէկա5աւո1յս
՚ւքը
^Յ)
է,
անդամ էս-էր կոՆ1ւակցսՆթեււսն, ււյւ կը պայրդէ ա–
ւեւղււք իրականռւթ-իւնը
յ
աււանց խաացնհլռւ, դւսյ -
ները •
Տ
՚սճախ
արտասաՀմանեան
մեր
մամու.լույ
ՀանգիսԼում
ենք մի աարօրինակ
Հարցումի,
ինչի
Համար
կազմակերսչուեց
փեարուարեան
ա՛
պըստամրութիւնը
։
Աւելորղ
հարցում
: ինչ որ աեղի
ունեցաւ
,
նաիւա-սչէս
հ՜րագրուահ՜
մ ի բան չէ ր , "՛յլ փբ1լու -
թեան
մի ձեւ
անՀա՚էդուրժելի
կացութեան
մաա՛
նուած՛
մողոփրդի
Համ ար ;
Ա յն
օլերին
Հա յասաանում
կեանքը
ունէր
կրկնակ
արաայայաութիւն
: Մի
կ"ղ՚^ԻՅ
իչի՚"՚նու–
թիլնը
կաղմակե
րսլո ւմ էր խաբուսիկ
ելո յթներ
,
ան բնդՀատ
ճ ա ռա խօ ս ո ւ թ ի ւն , չռա
յլ խոսաումեեր
,
ձրի թատրոն
,
նուադաՀանղէս
,
աղաաութեան
ներչնչումնեբը
, ղրաւոր թէ բանաւոր–
միւս
կող
մից
անւբնյդՀատ
կեղեքում
,
բարքերի
անկում
,
ինչսլէս եւ ստացուածքի
անխնայ
կողոսլուտ
:
Մէկ
օր Երեւանում
ի շիսան ո ւթիւնը
Հրամայեց
մողո-վրդին՝
մհա
լ բնակտրաննւե
լաւմ , ուր մ աան
սլաչաօնեաներ
կամ կուսակցականներ
վւնտռե -
լու սլտՀ ուած՜ ^աւելո րդ պա չա ր՚ֆ
,
ի բրեւ թէ չքա–
լսրնեի՚ին
բաշխելու
Համար։
Այս ՀՀօրինական՝»
^ " ՚ ՜
լանը տեւեց
երկու
օր : Աւելորդ
պաշար էր Հա -
մարւում
բաղմ անդամ
լուտան
իքի
ձմ րան
Համար
մթերած՜
մի յիսուն
քք՚լօ ցորենը կամ աասր
քիԷՕ
իւղը
՚՛ Շատ բաներ , ինչսւէս ել չաքարին
փոխա -
րինող
ամեբիկեան
խտացած՜
կաթերր
, որոնցմ
ուի
սնանում
էին մեր երեխտնեբը,
Հաւաքհլուէ տնե
րից
) ել պետական
պաՀեստնեբից
,
իրրեւ
«եղ -
բալրական
նուէր
Հայաստանից՜^
, մեր գինու , կոն՛
եաքի պաՀեստնեբի
Հեա ուղարկեցինէ
Մոսկէիա ։Մի
քանի
Հալ
,
ե րկու՚երեք
տ յծ՜ , ո չխա
ր կամ կուի ու
նեցող
գիւղացին
որակուեցա՛ւ
աղքատ
ին
Հարստա՛
Հարող
բռունցք
, որուի ղրկուեցաւ
ասլրուստի
մի -
քոցնեբից
, ենթտրկուեցաւ^.շատ
ծ՜տնր
Հարկերի
կամ
բնատոլրքի
վճա
րմ ան ;
քյբեւան
ղալաբւում
էբ
բնակտրանի
սուր
տագնապի
մէք՛
րա յց Հակաոակ
դ բան
տնե
րբ
լեցուեցան
ռուս
ղինուո
րնե րով , ո րոնր
յաճախ,
նոյն
սենեակում
էին պտռկում
տ՚ւ^եցիների
Հեա։
կացարաններ
ի վբայ
գրուած՜
Հարկերն
անելի Հին
մաանում
աէ բերին : Ջվճարելոլ
գէպքում
, Հետե՛ ՝
ւանքբ
լինւում էբ կամ րտնտաբկութիւն
կամ սաա–
ցոլած՜քի
բռնտդրալում
է
քյրեւանի
այղեգորհներբ
սովո բաբա
բ
քաւլաք
էին
բերում
այգու
բարիքներ
ր ել անոնց վաճա -
ռոլմով
իրենց
սւպբուստն
էին Հոգում
:
Հբաղգտ–
նի կամռլրքի
վրայ
ղրտնց սպասում
էին
սլետական
պա շտօն։ ե՜ան եր ր՝ ստացուած՜քի
1դ1Աա1,շա^
տուրքր
գանձելու
Համար : Փասաօբէն
այգ
այգեգործներն
ռւ ղիլղացիներր
գբկւում
էին իրենց ամբոդք բե-
րած՜ից , որով
ձե՜ռնո ւնա
յնւ կրկին յետ էին։ գառ
-.
նւում : Ական՜ատես
ե։Ր եղել
գրտնւցից
մի ոչ շատ
բան
ոլնեցոգքւ
«Հարկա՚՚արմաԼ՜^ : Երր
քննիչները
այդ
միքին։ աաբիքի
մարգու
10-15
քիէ**ն
չան։ցնւող
մրգե
բի
ւ/
եՆագո
յնւ մ ասը դրաւեց
ի ն , խեղճ
գիւղա
ցին
ծ՜ունկի եկաւ ելձեռքերր
երկինր
բարձրացնե–
լով
աղաղակեց՛
«.Աստուա՛՛ծ– , աղատիր
մեղ այս
աղատ՚ութիւ–
նից^
՚"աղատուիք՜իւնից
, որի մասին
էին ճա -
ռում
բո լշեւիկնէեբն
առաւօտ
ից
մինչեւ
երեկոյ՛
. .
Ա ր բա սլղծ՜ո ւե ց եկեղեցին։
կքմիածնի
Մայր
Տաճարը
մ տած՜ էէկէոաը
բռնադատեց
լուսարա -
րապեար
բանալ
միւռոնի
կաթսան
, մատը
թաթա
խեց
միւռոնի
մէք, ապտ
Հանելով
ք՛՛եց
կօչիկնե–
բին : Զդիմ անա
լով
տ յս անլուր
սրբապղծ՛ութեան
,
գառամեալ
Անանիա
արք-բ գ՛ոչեց,
« Ջե՚ս
ապրի
մարգ՝<^ : Նգովքր
աղգու
եղաւ : Այդ
երիտաոարգ
Լէկիս՚որ
Հ ի ւան դա ց ա լ ել մէկ չա բաթ
վերք մե -
ռաւ
1
Մ ի գեղեցիկ ել արեւոտ
յուն ուա րեան։ օր Ե ՜
րեւանի
Համա րեա
ամ րոգք մո ղովուրդր
ե լել էր
փողոց՝
ղրօսան։քքւ : Աբովեան
պողոտան
լեցուն էր
նաեւ
մեր սպաներով
, որոնցմ է չատեր
քա
յլում
է ին առանւց
ձմ րան վե րաբկոլներ
ի։ :
Անմ
ի քապէս
ՀբաՀանւլուեց
գրանց
րոլորին
ներկայանալ
տտ -
եան՝
ց։ււցակտդբուելռ
լ Համար
։Ղ՝էպքր
վերքացաւ
Բ" լոր
սպանւերի
անմի քական
աքսո րով
, ա յնպէս
,
ինչպէս
կանւչել
էին , առանց
թո
յլ տալու , որ վե -
րա րկո ւնէ երն առնենյ տնւե րից : Ղ՚րանւյ Հետ է բ
ն։տեւ
ծեբոլնաղա՚՚գ
սսլարապեաբ
ղօր–
՚քյաղա ր բէ ղեան
,
ոբ տաոապե
լուի ոտքե բի ցաւից Ե րեւտնում
իոկ
դմոլա ոանաւմ
է ր քա՚լելեւ
մ իշա եառ թով էբ յրբ -
քում : Աքդ վ իւճակուք նւա էք մք–ւս՚՝–եոի Հետ ոտքով,
ձւԲրտն ց^տին։ ել Հա ւաստանի
մրրեոա
լեոնագաշ–
տեր^•|ք ւՐինւչ քիուսիա
գնաց։
ֆ1ա՚՛ ւքսւրու եւյաւ
մոոոմ րգաեան։
Հանգիստ
ր է
Մ աբգիկ ականատես
էին
լին։ում
ինչ ոբ այլան -
ղակ,
էիտանւպաւոբ
կտ
ղ ու թետն։ : Չեկան
աոդէն
գորեի էր անցնում
. Վյսղա
ր շապա ՛ոում ,
ինչպէս
ՄԻՆԱՍԻ ՅԻՇԱՏԱԿԻ՚ե
Պանիէօ՚Բաշանը
որբացաւ։
Ջկա՜յ
այլեւս այգ
շրքանի անպաշտօն
Ո-էսր՝ Մինաս
Ալթունեանը։
Աղաւո
ր է «Արծիւ»ը
Հարաւ. Փարիղի, Հ.
Գ . պտՀակը
:
Իրար ետեւից
գնացին
բերդապաՀներր
Գեղե–
ցիկր,
Ջամալեանր,
Արք Պետրոսը, Տ– Տէրոյեա–
^
նը. Աւետիսը,
Արթաքին եւ աՀա Մինասը
անձ –\
նուրաց :
՝.
Գեռ պատանի
,
արգէն
դա^ակցական
է , ՚\
կամքոէէ, եռանդով.
Հաւատքով։
Օսմ. ԱաՀմանագրոլթիւն
մրաքան
աշխա -
տանք
, ոգեւորութիւն
ւ
1914՛
Առաքին Մեե պատե՜րաղմ
:
Մինասը
սպայ
օսմ • բանակի : Հայ
ղին ո ւո րութեան
առա -
քին
Հունձքը
թուրք
բանակին
;
Մ ինասը
թնդանօթաձիգ
սպա
յ է Տարտանէ
լի
եւ Պալքանեան
ճակատներու
՚իրայ :
Հա ք։։ւթեան
խուլխողում
: ԱնսաՀման
վրէմ
Մի–
նասի
կրծքում
թուրք
«բարեխնամ՝»
կառավարոլ -
թեան
ղէմ՛,
1918 •
Զինադադար : Հա յաստանի
Անկա -
խութ
իւն : Մ ինասի
անՀանգիստ
Հոգին
գորե
չու–
նի բ.՚–աւեր
ք^ուրքիայ։ււմ
: իբականւացաե
են Արով–
եանի , Պ ա տ կանե ան ի , քաֆֆիի
երաղներր : Հա -
յաստանր
աղատ է սեփական
կառավարոլթեամր
\
Մ ինասր
նուիրեալ
ղինուո
ր Հա յկ
.
յեղաւիոխոլ–
թեան , Հաւատով
լեցուն
գէոլի
լուսաւոր ապա -
գան,
դաշնակցականին
յատուկ
կրակով
նետւում
է ասպարէղ։
կամքն է գնալ
Հա յաստան
«Երկիր
ղ րա խ տ ա վա
յրձ
է
Հա յ ՛ թ ր քական
պատերաղմ
: ՏուսաՀատ
պայ
քար
երկու ճակատի
վրա
յ , Հ ի ւս ի ս ի ց Ք" Լչեւիկը
,
Հարաւից՝
թուրքը
: Մ ինասը
Հա յաստան է % Ա -
ռանց
Հա քաստանի
մ ա յրաքաղաք Ե րեւանձր տեսնե
լու
, մե կն։ռւմ է ճակատ : կարս • ... Հա յկական
գոդ–
ղոթան։
Ալնտեղ է Մ ինասր,
իր սիբաե
թնդանօթի
՛ւ՜ւ՛՛՛ւ՛՛ւ՛
՚՛ հ)որտակուաե
է սակա
յն Հա լկական րա -
նակի
կո րովր : Ըն կաե է Կարսր,
թշնամ
ին Աէեք -
ստնդբաւգոլ է ։Մինասր
իր թհդան։օթներով
նաՀան–
քող բանէակին Հետ է է
1920
Գեկտ.
21 ,
բուշեւիկներր
մտաե
են Երե–
լան : ՚ քՍոբ։ոակո ւաե է Մ ին։ասի
Հոգին , սակա
յն
ենթաղիաակցօբէն
Հաւատոււք է Հտյկական
էիերա–
են.ու^.ղինւ Հ Եկել է Հա յաստանւ
եառա
յե լու Հայ
մողովուրղ
ին : Ի՜նչ
՛իո յթ թէ իր
Հ ա րաղատ կա -
ոաւիարութիւնր
քաշուաե է Հր ա ւգա րա կ ի ց , պէտք
է եաււայել
մոգովուբգին
, Հայրենիքին։
%ոբից
բանակի
մէք էէ այա անզամ
րուշ^սիկեա*^
թ^էէա–
նօթների
Հեա՛.
\
Րոլշեւիկնեբը
Հայոց
աշխարՀր
խօւմել
են \
ռ
՛ուսներով,
այլազգիներով։
Մ ինասի
փոյթ
չէ . \
Բոլշեւիկներբ
իշխանութեան
գլուխն
են , ^
Հպէաք է խորացնել
յեղափոխութիւնը
Հայաս
. |
տանի
մէք, ՚գէաք է Հալածել
նախկին
կուսակցա–
կաննեբր,
մտաւո բականնե
բը,
սպաները։
՚
ԳամանօրէնՀաւաքում
են սպաներին
ել բո -
լորին
ճամրում
1հուսիա : Աքսորուաեների
մէք է
նաեւ
Հայկական
բանակի
սպայ՝
Մ ինասր։
Տոլնոլարի
ցուրտին
, Հետիոտն
աանում
են
րոլորին,
եերոլնազարգ
ղօր– ՚Լաղարբէգեանի
գրլ.
խաւոբու
թեամր
գէպի
Բաղոլ,
քիոսաով,
քիոլ -
ստստանի
խորերր։
Իհոստով չՀաաաե ,
այնաեղի
Հայերի
օմանգակութեամբ,
իշարս
ուրիշ սպանե–
բի , Մ ինասր
յաքողում է փախչիլ
սպաների րնգ -
Հանուր
կարաւանից ել ապաստանում
է քիոստով–
՚Նախիքեւ ան : Այնտեղ
սկսւում է մի նոր, արկա .
եալի
կեանք։
Բադաքից
քաղաք,
իրրեւ
դաղթա -
կտն,
անծանօթ
ռուսերէն
լեղուին
, Մ ինասր
վեր
քապէս
Հաստատւում
է
Պեատիգորսկ
,
%եբսէս
թաքթաքեանւ
անաւնով։
Տաքոդում է նոյն
անունով
պա՛րսկական։
տնցագիր
ձեռք
ձգել :
Գառնում է
ուսուցիչ
տեղական
Հայկական
դսլրռցոլմ
։ Մէկ
ամրողք
աարի կէս կուշտ, կէս անօթի
պաչտօնա–
բոէմ է նոյն դպրո ցում : քիուսերէն
չդիանւալը շաա
է նեղոէմ
իրեն։
Ակսում է սովորել
ռուսերէն
: Տա
րին եր են անցաե
, սակա
յն
մ ինչել
՛Լեր քերս լէր
մոռացել
սովորաեներր։
ճիշդ է, աղքատ էրիր
բառարանը,
սակայն
կրնար
խօսիլ
մաքերբ ա ո տա֊
յայտելու
չափ։
Երկիր վերագաոնալու
յոյսը
կորցրաե
, խոր–
տակուաե
եբաղնւերով, պաբսկտկ. անցագիրը
ձե
ռին՜ , երկտբ
ձդձգումնւեե
րից յետո
յ
յաքողում է
վ ե րագտոնա
լ թուբքիա
: Յեաո
յ անցնում է Ֆրան
սա՝
Փ՛՛՛Ր իղ
1
տպա
Բաշան։ , ստեգեե լուէ ի ^ բո յնը ,
Հաէքեոտ
էոնւակի մը մէք։ Եւ սկսում է ն>որ
կեանք։
կաղմակերպում
է «Արեիւ»ր եւ տասնեակ
տարի -
ներ
ւիտբոււք է ենւթակուէիտէն : Գմուար էր երեւա
կայել
«Աէ։եիւ»ր
առանց
Մինասի։
Պաշտօնապէս
թէ
ս։ն։պաշտօն։
միշտ մաաՈւի անգամ
էր : \,աեւ
անգտմ
Հ. Տ– Գ– Մշակոյթի
Միութեան,
միակ
այբ
անւդտւքբ կապ՛ոյէո
Խաչին։։
Աօաէն կր Հեաա -
յ՛ր ՐՐ ուէր
Նոր Ա երոէնդով
: իր տնակր
Պանիէօ–
Բա՚ւանի
Հայկ.
անպաշտօն
Հաւաքատեղին
էր՛
Ա՛քէն։ ոք աղաա
ելեւ։քուտյ>
ռլնէր։ Եւ
յաճախ
կարելի էբ Հանգիպիլ
Ա ինասի
տնակին
մէք՝
Հտւէայէւաւիտրին
, դաշնակցակտնին
, չէգոքին քով
քովի։
Բոլոբքւն
խօսք
ունէր
ասելիք
Մ ինասր։ Աւ–
բախ
ղուարթ
ժամեր,
յաճախ
վէճեր ել
աղմուկ՝։
;Լռս։ե է այսօբ տնւակր : Փակ են գուռն
•ու պա–
սաուՀանւնւեբբ :
Ամայութիւն։
Գիտե՛ս,
Մինաս,
ճամբար
անակիղ
առքեւէն
ել ա,յլ վա
յրե րում
առաքին
ս պանութիւննե
րն էին
ո։ ե ւլի։ ո ւն են։ ո ւմ ա ռ ան. ց ղատի
%
ԷՆ
Հայոց աշիաւրհով ք1^Ո|րէ՚ն մֆ շշուն անցւսՆ՝
ԱՊՍՏԱՄԲԻՆԲ
• • • ապստտմբինք
վւրկելու
Համար
մեր
լձւտանւեէլան։
սրբութիւնը,
մեբ սլատիւր,
մեբ
ստտցուաեքր,
մի խօսքով
այն ամէնր
ինչ որ կա՛
րելի է կորսաից
աղտտել
. . .
1921
Փե։որուաբից
\եից արդէն
Երեւանում
էքե
ր ակտնւքԼ ե րին/ էին
Հ ասն։ ու
մ
թն՚ղ ան։օթաձղ
ոլ -
թեանւ
խուլ
որոտներ : Այգ օրերին
իշխանոլթիէնր
մս՛ յր՛ս բաղաքր
գրել էր սլտշտրման
վիճակում
, ո–
բով
երեկոն ե րր Տից ՚իերք ոչ ոք կարող էր ե լնել
տան.ից աոանց
յատուկ
արտօնութեան։
Որոտներբ
ղանւղ աղօբէն
եւ
անէխաւիտն
աւելի ու աւե/ի էին
լսելի
ղս
.ռնոէմա։
Մօտենաւմ
էին։ Փետր.
17/՛
գի–
շե^ր
բոլշեւիկնւեբր
լքեցին
Եբեւան։ր՝
թողնելով
բանէտի
նկուղնեբում
ղաղտնօբէն
խողխողուաե
չո՛՜րք
130
դիակ։
\8ի առաւօտեան
մեն/ք
մեր
երկրի
տէբր
ղարձանք
նարից ;
Պէաք էր սակա
յն Հեաապն գե
լ
թշնամ
ին որ
դեռ
եւս գտնւում էր
Երեւանի
պատերի տակէ
լքՏ՚՚՚կատ
մեկնւողների
մէք էին
երբեմն
րաՀեբբ
ու–
սեբին առտե
։լ իւ ղտցիներ
, ոբոնք
ղնոլմ
էին քչե
լ՛՛ լ րոնտւոբին
: Գրանք
ղինուորն։եր
չէին եւ ոչ ՛ոք
դբանւց չէր ստիպում ճակատ
մեկն ել , բա յց
գնում
էին
ո քնքնաբե քտբար , ղի առել
էին
բռլշեւիղւէի
ՀաէՐր ել գիտէին։ ոո սլէ։ոք էո այգ. ցաւիս
ամէն
կերւղ աղա՚տուել
:
Զի^՚՚-՚՚՚որ
պա րտ՚սղ րանքի տակ
,
ինչսլէս եւ կաււղապաՀու
թետն
շնոր Հ ի լ , ստիպ -
ուաե երկաո
ւՐն^ւմ
է ք. ճակատում
: Երբ այգ կեան
քին
անւ րն։ տել գ իւդտցին է ռազմագաշա
մե1լնում
,
յաճտիս
կնոք, ղաւակի Հետ
եւ
շաբաթներով
ցրտի
ոլ ցե1ոիւ մէք քտղցքւ է
ենւթւսրԻւում
կամովին
, այդ
նւշան՚ակում է, որ Կացու թիւնր շատ է եանւբ եւ
ւսնւտեղի է ա ւս
էքորեում
մաթ Հաշիւնւեր
դիտել։
Գիլ ղացու Հեա է ին րտղաքացին
, քաՀանան
, ա -
ոեւ տրականէ բ
,
ուսոլյյ ե չբ
,
ղ պ րո ցական
ր , ն։ախա -
րարր,
վարմուՀին։
Մայրն էր ոբ որդի/ն պատե -
րաւյւք ի դա շտ է բ մղում
« Գնա՛ , բալաս , պէտք
է ոնւտս ,որ ապբենք՝^
։ Արանք պատկերաւոր
ոճի
Հտւէար գրուաե
բառեր
չեն։, այլ Հաք մօբ
իրապէս
արտասանաեներբ՝
իւր սիրտե
ղաւկին։
Փեարուարեան
է ^ Գ ՚ Լ ՚ Լ ՚ ՚ ^ Ը
կուսակլ/աւ -
թեան
կաղմակերպաե
գորե
չէր ^ այլ
մոզովրդա–
կտն
մի սլոռթկում
էր. Հետեւանք՝
կաաարոլաե
ա յլանգա
կութեանց
։ Շարմում ը Հետագային
ուղ
ղութեան
ենթարկուեցաւ
օրուան
ղեկավարութեան
կողմից՝
իսուսափելու
Համար
անցանկալի
ե լքե -
րից՛ Պէտք էր ել ուշադրութեամբ
Հետեւիլ եւ ՛ո
րոչ
Հունի
մէք դնել գէպքերի
րնթացքր,
որպէսզի
չնախատեսուաե
վտանգներէ
աղատ
մնա
ր
մողո֊ -
վուրգը
:
Փեարուարեան
ապստամրութիւնը
տեւեց
հինգ ամիս։
Երեւանն
րնկաւ
Ապրիլ
2ին ^ ք""յ9
մեր
գորեը
շտրոլնակեցինք
մինչել
Տուլիսի
կէսե
րին
ԼեռնաՀտ
յ ա ս տ ա ն ո ւմ , երբ մէկ մ իլիոն Հա ՚
յութ
իւնը չկարողանալով
դիմ ագր
ե լ
\
50
մի էիոն
քիուսի
անւ րնգՀտտ
յ ա րձա կո ւմնե ր ին , ստիպուե -
ցաւ,
յանւձինս
իւր մարտիկների
ել
բաղմաՀագար
վ։ա
խ
չո
ղն։ե
ր ի , Արաքսն
ան ցնե
լ ել
ապաստանիլ
Պարսկտստան
: Ուչադբալ է, .որ Հայ մողովրգի
մի
տա՛սն եակ Հազա րնոց
զանղ ուաե է լ էքմիաենի
ուղ՛՛
ղո ւթեամ
ր նո յն Արաքսի
կամ ուր քին
Հաանելով
փրկութիւնր
որոնել էր վւորձում
. . -
թուբքե
րի
մ օա , ո րոնք սակա յն մ ե բմեցին
րնդո ւնի
լ : Ա րանից
աւելի
մ եե բարո յական
ապտակ
րո
լչեւիկներին
չէր
կարելի
տալ։
Փետր– ^Տը կերպարանալորեց
Մայիս
28^,
ամէնւ րանից առաք ինքնապաչտպանութեան
կոիէ.
էր , զի ն ա խ պէտք էր սուրբ մեր
կոկորգներից
Հեռացնել։
Այդ
ըմ բո ստո
ւ թեամ
բ
անկերպարան
մայոբ
քանդակադոբծիւ
բովանդակալից
կեր ՚
աուաեքի
վեբաեուեցաւ։
Իշխողն
զգաց
նոյնպէս
1
որ տմտրգի
արարքբ
կրնայ
ոտքի
Հանել
նոյնիսկ
ակարնւ ու փ"ՔՐՐ՝՛
Լենին
ապստամրութիլնր
զրս՛
պելէ
Վ^՚երք Երեւան
ուղարկեց
կովկասի
կարմիր
վյոխարքտն՝
Օըքոնիկիձէն
, որ չուարաե
մնաց
^
տեսնւելով
Երեւանի
ամայի
փողոցներբ,
ղի մնա -
ցողներր
փակուաե
տնւե
րում
, սարսափից
գուրա
չէին
ղ
Ա՛լիս ւիողոց : Ա
ե ե
ճիգ էր
է գ է տ ք
Համոզելու
Համար
րոլորին որ գորեի
անցնին եւ վերաՀաս -
տաIՈ^ւիէ
բնական
վիճակը։
Փետր.
18
ելՄայիս 2Տր մէկբ
միւսին
չրացը՛
նոգ
մ ա սնի կնե ր ենեէ. անբաժանելի
•
Fonds A.R.A.M
