&եՐ ՍԻՐհԼԻՆեՐՈԻն
Շ՚"բա
թնե
լւէ ի վեր գրեթէ
ամէ-՚ն օր "՚֊րէշ
նա–
մա1լՆերու. էլարգիՆ գերմաՆ
Հ ր ս. ասյ րա կչսէկաՆՆերէ
եւ. գրս՚վաձաքլնե
րէ ապա
գրե ալ
ւլ րացա եկե ր կր
աաանամ
, որոնց մէք րաղմ աղան գրքեր կ՝աղգա -
րարոէ-էն աժանագոյհ
գիՆերով;
Այս
գրացանկերւււն
՚/յ՚այ
ղրուած է կաղանգի
է-աո
մր կամ սապէս
վե րաաււո
ւ թ է ւն
մ ր– «Տօնա -
կան
օրերր կրմօաենան
, գ/՚ՐՔ նուէրեցէք
ձեր սէ–
րելվւնԼրուն» կամ ^ղ1՚բքը
մ Լա յուն
Նուէր
մ րև է» է
Կր թւլթատեմ
գրացանկե
րր
, Հ ոն կան
ձ եծ՜ե
րոլ
Համար վէպեր
վւէլէսովւայական
, րանասաեգծա -
կա.ն , ճաձ՛րորգական եւ ա ր կած աինգր ա կան Հա -
աորներ
, յուշե ր , մ անթ
րոլ ել աւլք^է1^երոլ յա -
աէուկ
պաամ ուածքնե ր , սլաաւկե րաղարգ
գրքո յկ -
ներ փոքրե րո
լ Համար
եւն՛
Կր ի՚որՀէմ
՛որ, մենք ա՛լ սովորութիւն
պէաք է
գարձնենք
հայերէլւ գ իբք էԱւնիբել
մեր սիրելէնե -
րուն աօնական
օրե րուն առթիւ
, ին շպէս
կ՝ լնեն
Գերմ ա՛նացիներր եւ ուրիշ ե ւր ո պա կան ազգե ր ։
՝ Թէեւ
մեր գրականութիւնր
ա յնքան
ճոէս չէ
որքան գերմ անակա՚եր կամ ֆրանսականր
ել Հա -
ղարաւոր գրքե ր շեն Հ րաաա րակո լիր ամ է,ն տարի
,
րա յց մեր
մ էք ալ կան լնթեււ՚եե
լի գրքեր
,
զորս
կա րգա լով Հաճո յք կր զգա
յ ձ՛ա րգ
, եթէ որոշ
աե
սա կէ տնե րէ առա
քնւ. րգուե լով
ձ՛ ե ր ղրա կան
ութ
իլ -
նր րարձր
մ թնո լորտներու
մէք կրթաւալէ եւ մո
ղովուրգին
Համ ա ր շի ղ րուի ր կա րծես
,
ունինք
պարզ ոճով գրքե ր եւ պարբե րա կաններ
,
•որոնք
շաՀեկան
են ել յանձնա րարե լի
նաեւ
"՛ՂՂ
՚"
վա
րմ ար ան աւա րաած
Հա յերու
Համար ; ՛Օր ինւակ
յուշագրութիւններ
, երգիծական
Հատորներ
, նո -
րավէպեր
, մեծ ձ՚արգոց
կենսաղբականներ
, եր -
դարաններ
, Հա յրենիքի
վերաբերեալ
պատմ ա -
աեզաղրական
՚լրքեր
եւն . :
Հիմ ա մաձ՛ անակն է որ Հայ գրավաճառ՛ն
երբ
գործի
ձեռնարկեն
: Պէ՚ոք չէ սպասեն
որ յաճա -
թորղր
ինքր ոտքովր գայ եւ դուռբ
զարնէ–
իրենց
կամ քով գրատո
ւն ա յցե լո ղնե ր բ
կո ւգան
,
ե թէ
նոյնիսկ
աՀազանղբ
Հնչէ ել թնւդանօթներբ
ղո -
ռան : հքօսքս միւս չյաճաիսող « յաճա թո րդ ՛էն՛ե
բուն մասին է , որոնք ոշ թէ արՀամարՀելու
Հա
մար,
տյլ ծուլութեան
ել ան՛Հ ո՛լո ւթե ան պատ -
ճառով
գրատուններէն
ներս ոտք չեն կռիսեբ :
^էե՚ՔԲ
՛որքան
որ մտքի
արաագրութիւն
է,
ապրանք
մր ղարձած է երբ վաճառքի
Հանտոլի :
Գրքի վաճա ՛լքէն
նիւ թապէս
պէ՚ոք է օգտուի
Հե–
զիոնակն ալ , գրավաճառն
ալ , եթէ
յաճաիսորղբ
ին,թր չի գար, սլէտք է դրաւէաճառբ
անոր ""՛ՔԲ
երթայ
: Ուրիչ իսօսքով պէտք է ՛լրքի վաճառում
բ
Հանգիսլակած
ղործ մր չրԱ"՛յ
^ ՚"ձԼ
՚ՂԷ՚"Ք
է
ՂՐՔե
մ բ սպառմ ան
վա ճ՛ա ռա կանօ ր էն
ձեռնարկուի :
Թերթերուն
մ էք սլէտք է
յա յտա րաբո
ւթիւն՛ներ
տալ՝ անունով,
ղինով եւ քանի մբ տող ալ գրքին
պարունակութեան
հ՛ուի րե լ եւ սակա յ՛ն ետ կենաք
բարո յա խօ ս ա կան եւ աղղա սիրա կան կո չե րէ
՚ւ1՛ ՐՔ
ծախելու
Համար։
Մեր թերթերուն
մ էք յաճախ կբ
կարդանք
յօդուածներ
, ՛որոնց մէք Հայ
Հ ասա րա կութ իւն։ ր կր
յանւ՛լ իմանուի
այն սլաաճա՚ռա բանււ ւթ եամ ր թէ ան
լնթե րցասէ ր չէ , թէ գրքե րր կր մնան
Հե ՛լինակ -
նե րոլն քով
, կամ կր մ ղլոաին
ղ րավաճառնե
բոլ
մ առանն երուն
մ էք •. Գիրք տարածելու
առաքա -
դրութեամբ
րսուած
այս խօսքերր
սխալ կր ւլրա–
նեմ
, քանի որ երրեք չեմ կրնար երեւակայել ոբ
Հանղիմանութեամր
յաճաիսորդ կր չաՀուի՝.
Ընղ.,–
Հա կառակն
կուզամ ա յն եւլրա կս։ ցո լթեան թէ յան
ցանք
չունի
Հասարակութիլնր
, "՛յէ
/"՛նցանքր
մտաւորականութեան
եւ գրավաճառ - Հրատա -
բա կչականնե
բո
լ վրա
յ
էլ իյնա
յ , ռբոնք կամ մո
զովո ւրղր Հետաքրքրող
նիւթե
րոլ
վրա
յ չեն
ղրեր
կամ
։իաճա
ռքր
ճիչղ չեն կազմակերպեր ;
Պէ՜տք է ղ րացա նկե ր զրկել
ամ էն
Հայոլ
տ՛ուն ,
պէտք է ներկ։ս յացոլցի
չնե ր վարձել,
որոնք պար–
տին տունէ տուն, մ։.ղովէ մողուի եւ իրենց
Համար
տ լ վաստակ
մ բ
Հ անեն ա յղ
ղ ործ էն :
Այսպէս է Լյւրոպայի
մէք, այսսլէս է Ամերիէլա–
յի մէք , Հ րատա ր։։ւ էլչա կան
լնէլե րութ իւննե րր գր–
րամ
էիաստ
էլե լո լ Համար կր Հ իմնո լին % Հեզին
ակի
մբ վճա
րքր
չնչին է, եթէ ղիրքր
չի բռնռւի
, իսկ
եթէ
յաքող
գիբք
մր բւլայ,
այն աաեն թէ Հրա -.
աարա էլչա էլա նր կր շաՀի եւթէ Հեղինակր ամա -
րանոցի
ել ինքնաշարմի տէր
^է*Ր1ե"՚յ
՜
Ասիկա
դրքի
ւիաճա ռա էլան։ութ էէ ան <ա րղիլնք է :
Մեր ական՛քին իսորթ կր Հնչէ՝ Հդիրքբ
ասլրանք
կամ վաճառքի
նիւթ»
րսելբ–
րայց
այսսլէս է ի–
րաէլանութիւնր
, այսպէս էր միշտ։ Երբ
Ոսկան
վարգապետ
Ժէ . ղարուն Ամսթերաամի
մէք Հա -
յեբէն Ա ս տոլէսծա չունւչի Ա. տ՚զաղ
րո ւթեան։ կր
ձեռն։ա րէլէ ր , ղաղ ա՛թ–՛՛րա կան ութ
են է ղատ ^ք՚Ր
գրամ վասակելու
ձղտումբ
ա։ն,ոնց քով
,
որոնք
դրամասլէս
կ*օղնէին
ղործին
: Անանք լալ
ղիտէին
թէ Ասաոլածաշունչր շատ Փնտռուած
գիրք
մ րն է
Հայերուն
մէք ել գիւրին
պիտի ծախուի
թէ
Թուր
քիոյ
եւ թէ Պարսկաստանի
մէք։
Թէեւ
այս մեծ
ձեռնարկր
գրամ ապէս արգիւնք
մ բ չտուաւ եւ
ԳիտակաԱ առասպհւը
« Գիտական առասպելր »
(Տշ16ՈՇ6–քւշէ10ո)
ան–
ուանակոչման տակ
ֆրանսերէն
լեզուի
լնթերցող–
։ւերբ սկսած
են իրենք ալ բմ րո չվսնե լ իրենց
Հայ
րերուն եւ մեծ Հայրերուն
Հաճոյք
պատճառող
ղքոլածքներբ
,
ինչպէս
օրինակ,
ժի՚^Լ
ՎԷ"–^Ի
« .արտակաբգ ճամ բո րգո ւթիւններու»
նման գոր^
հէ– ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
Ա՝ի ԱԻՐՈ8
Պ Ա Տ ՄՈԻԹԻԻէ
ծ՜երր :
Ամէն ատեն ալ մարգէլային
երեւակա յութիւնբ
մեծ
Հաճոյք
զ՛լացած է ։լոլշակելու թէ արդեօք |
ինչ պիտի ՐԱայ մարգկային
կեանքր
երէլբի
՚էրայ \
եւ տիեզերքի
մէք, Հարիւբ,
Հազար, տասբ
Հաւլար
տարի
վեբք։
Բայց
ճա ր տա րարւ– ւեսաա կան
յեղա–
վ՚ռխոլթենէն
վերքե է որ աւելվ։ չաա մարգիկ
ու—
ւլած են գիտնալ թէ ինչ կրնայ րԱալ
վաղուան
կեանքր,
չնորՀիլ ա րՀ ե սաա ղիտա կան յառաքգի
—
մո,
թի,
լ֊ ,
Լուկիանոսի « Լուսնի
մէք ճամ բո րգո
լթ իւն -
ներ»ուն
ել ԱԼւրանօ տբ Պէրմբրտքի
նկարադրած -
ներռլն
միքեւ տասնրվեց
դարու
միքոց մր կայ,
եւ
սակա յն տա րօ րին ա կ կերպով
նմ ան են իրարու ,
ե րեւակա յութե ան տեսակէտով
; էտկառ
Փռ
յի
տա րօրինակ պատմ ութիւնն՛ե
րր յալաէլնո լթիւն
չու
նին ճչմա րտութեան
գո յղն մասնիկ
մ ր սլարոլնա–^
կելու,
սակայն Փօ կրնայ նաեւ նկարազրել
երե–.
ւակա յական
ճամ րս րգո լթիւն մբ օգա սլա րի կ։։ վ
Հիւսիսա
յին Ատլանտե անւի
մ՛էքԼԲաւլր
օգա սլա րիէլին
մէք)
որուն
մ է քի աբՀեստաղ իտական
նկա րաւլ րոլ–
Լ^Ի՚-նբ կր նմանի
ժիւլ
վէ՚ւնի
նկաբա։լրութեան
,
երբ Ա։իրիկէն
էլարել կուտա
յ իր յանգուղն
ե րկրա–
իսոյ՚լնեբուն
Լ<ձՀինւէ չարաթ
օդապարիկին
էՐէք») :
Հոս կր տէ,սնուի թէ ինչսլէս
իրարմէ կր զատուին
զուտ ե րեւակա յութիւնր
եւ
,Հե,
՛գի
։էւան
ե
րէ։
ւակա յո ւթ իլն բ , ոբ կբ գործածուի
վէպի աբ–
ուեստին
մէքւ
Այս
թ։ււա1լանւէն
ի վեր կարեւոր
տեղ մբ կբ գբ-ա
բաւեն վէպին
մէք Հերոսին տրամագրութեան տակ^
ւլրուած ա բՀե սաա
։լի տական
մ իքոցն՛ե լ։ր : Այս ար–
Հ եստագիտա
էլան միքոցներր
էլր
դագբԼ։ն
իսէլոյն
միմԼւայն ճարտարագէտ
մէ
,քենագէտին
, բնա։լէ –՛
տԼէն
էւԼ
քիմիագէտին
միք՚ւցն՚եբր
Բէէ"՛էէ եւ էբ
դառնան
նաեւ
կենս արան։
Լ
։ն։
, ՀոդեբանւԼ։ն եւ կամ
ռատարի
մս։ սնւա գէ տ Լւն։ մԼ։ք։ւցնեբբ
յ
Մ աթեմաթիքԼ։
,
րն
։ազ
ի։ոո ւթ եան
ել կենսա -
բանութեան
մեծ տեսութիւնն
երր կր ծառա
յեն ի՛բ
րեւ
վէպի
Լսոբք։
Տիեւլերքր ոբ կ՚՚րնդլայնի,
յե -
զա չբքումր
է
/լ վ։ո՚Լ։ոԼ։։ութիւնւր
վիւղաքին։
տարրեր
են որոնք յաճաիս կր մթա։լնե՝ն
Հերոսին
կարեւո -
րութիւնբ
է
ՈբովՀետեւ
Հիմա աըՀեստագէտներն
ու գի -
տունն։երն
են որ ձեոք
էլ
ա։։՚նեն
առասսլելին
անձե–.
բր էլէ։նդանա ցնէելու
Հողր։
Մ • ՆաՀանգներու մէք
Աէիլրաէլ տբ Բան Լոր Մէսէչուսէթի
ԱբՀեստաղի ^
տոլ թեան կաճառր աւարտած է) կամ էբիք
Թէմ–
՛իր
լ Պէէ ( չա։։։ ծանօթ
իր թ ուս։ բանա էլ ան աշիսա -,
տութիւննէե րոէխ) Հե զինա էլեե րն են ո բ էլբ գլիսա -
լորեն գիտ՛ական առասպելի
շարմումր։
Գիտաէլան
առասպեթէյբ
Հրատարակող
ւղա րբե բս։ թե րթե ր կր
դնեն
լնթ ե րցողնե
բու
նամ ակնե բր
, ոբոնք կր քբն–
նադատեն
ո րեւէ
նո րավէսլ որ Հիմնուած է ոչ թէ
վիպա
քին
ղ ատո
ղութեան։
՛Լրա յ , ՛այլ
մ աթեմ աթի -
կական կամ աբՀեսէո ագի տական ա ռա բ կո ւթ ի ւնէ
ներու :
Երրեմն
՛այնքան ճչգրիտ
են , որ պատերազմի
մ իքոցին
գի՛ո • առասւ։լե լի պս։ րբե բա թե բթի
նո —
չատ
մեծ վէճերու
եւ ղատերռլ
գո լռ բացաւ,
բայց
որո չ է ոբ տսլագբական
դործ
Լւն չաՀա բե բ ո ւթ
իւնն
•ալ նէլաաի աէւնուած
էր՛
^արցր
այն չէ թէ գիրքբ
ինչպէս
ծախուի,
Հարցր
այն է թէ ւլ ի՛րքր տա բած
ու Լ։ ,
Հեղինւակբ
ապրի
, գբաւէաճառն ալ իր արգար վասաակր
լնէ
ել ՛ամէն
Հայոլ տան մէք Հայերէն
՛լի րքր
մուտք
զտւէ : Եթէ սաացոզր
չկարդայ , անոր
ԷԼ՚^Ր*
քոյրր կամ եւլրայբր կր կարդայ՛–՛ կամ փոխ
առնէ
զր
Ամէն պարաղայի տակ սխալ է
«Հայ
գիրքբ
չի ծախուիբ»
բսել, ձեռնածալ
նստիլ եւ
յանցանքր
նետել
մոլլոփո ւրդին
՚Լբայ։ Գրավաճա ռնէեբբ
մ Լէք -
նորէլնէեր է.ն Հեւլինաէլին եւ մողովուրդին
մ՛իքեւ ,
անոնց վիայ
էլիյնայ
ղրքի
սպառման
գլխաւոր
պարտաէլանութիւնր
:
Հայ
մամոլ^ ալ չատ յաճախ
մլատ է նոր
ԳՐքերոլ
Հանււլէպ : Զ՛էր «ստացանէք»
մբ ու ՛ոչ մէկ
խօսք աւելի : Գրախօսականներ կր պակսին : Գրա–
խօսական
րսելով պէտք
չէ՜ անէ։։լա յմ։սն եբկար՛ա
չունչ
յՕէլուածնէ.ր
Հասկնանք
, ինչպէս
էլ՝րնեն
եբ–
բեմն
ծամծմել՝, վ նիւթբ, կր րաւէ տասր կամ
աասնրՀինէէլ
տողր։
Ո՚բիչ է
թնգիրր
երբ
ղբտէլան
քննագսէո
մր լաւ մր օճառէ խեւլճ
Հեզինակր..,
Այս
էոաբուան
տօնւաէլան օրերր թող սռիթ
մր
Բլէ"՚ն
Հայ գբա
էիա
ճառ՛ն երուն եւ Հայ
մ
էւււք
ուլին
,
չաբմոլմ
ստեղծե
լ
է ա յ
գբք իԸ
չ""–բք
եւ Հա
յ կ ա կ ա ն
միութ իւնն. երն ալ
ինչ ղ "
Լ^Ի
՚՛՛՜
աեււ ա՛կի աւ
պատկանին
.անոնք ^"Դ Լ՚րենց քարո ղչա կանո
ւ^
մր տբամագբեն
հ ա յ գ բ քի ււ^սբածման :
ՏՕԲԹ– Տ–
ՖՐՈԻՆՃԵԱՆ
-
ի մ խաւար Թամբի արեւ. - արեգաւկ,
Այս աշ1սաււհի մ է յ ո ւ երկնքի աակ
Չ կ այ ին՛^ համար ռչ արեւ, ոչ կեաՁք
Առաճց քո սիրոյ
Այսպ էս է ր աոոււՐ աղան սիրահար :
^Ո՛չ, - աղջիկը միշա ընդհատ;ում է րսաո
Այդ շ ո ւ րթ ե ր դ ենլոկ |սօաււմ սխւյՆվսււէ •
Սա՜ոև է սիրտը ք ո ։
կանդնում է ր աղան՛ լուո,, սիրակարօա
Սիրած աղջկայ պասւուհանի մօա
ԵԼ
աղջկաււ է ր մին չ ե ւ աոաւօա
Երսպում մի ա յն :
^
Ո՛չ, դ ո ւ ե րբ ե ք էլ ինձ չ ե ՜ ս երազում ,
Ա յ դ դ ո ւ լ ո ւ ս ն ո ՚ վ ես հմ|սյուել ո ւ գ ո ւմ ,—
Թաիծւ ; ա ժսլիտով ա ՜յս պ է ս է ր աաււէք
Աղջիկը նրտ|Տ։ :
ք-աղում է ր տղան վ արդեր լո ւ ս աթո վ ,
Ձօղ ո ՜ ւ մ էր, շ աղո ՜ ւմ արցունքո վ իր ծով
.
ԵԼ
աղջկան է ր բ ե ր ո ւմ կարօտով
Ու կ անգնում լռին •
— Ո՛չ, — շշնչում է ր աղջիկը նրան
Այդ դ ո ւ չես ւտւցել վ|արղ–երի վ բ ա յ ,
Այդ
լոկ երկ|ւ1քի ցօ՜ղն է վաղորդեան
իջել վ արդ երին • • •
՛հայ ում է տղան դէմքիՕ աղջկայ •
— Մահւսրեր թ ո յ ն ն է ձեռքիս մէջ ահա ,
Խմ ո ՜ ւ մ եմ. մի ա յն , մի ա յն հաւատա՛,
Որ ս իր ո ՜ ւմ եմ ես •
-
Խ մ ի ՚ բ , եւ ււնկտւյն գ իա ե ՜մ ես հաստաա
Թ ո յ ն չկայ ե րբ ե ք բաւՒակի լքէջ ա յ դ •
Գինի՜ է, խմիր հւս|;;գիստ ու զո ւ ա րթ ,
ՀասկանոՀււէ եմ քեղ • • •
Ու նայեց տղան՝ կարօտով վերջին
Սիրած աղջկայ ա չքերի մէջ ջինջ ,
Շ ո ւ բ թ ե ր ին տարաւ բաժա կը վճիտ
Ու խմե ՜ ց անձայն • - -
էակ աղջիկը, լ ո ւ ո ՛ մտք ե ր ո ւմ ընկած ,
Խո րհո ւմ է ր ՝ «կեա՚ն՚քւում մա քուր սէր չ կ ա յ » ,
Մինչ ոտների մօտ հպարտ աղջկայ
Մ ե ռ ն ո ՜ ւ մ է ր տղան • • •
ԱՒԼՎԱ
ԿԱՊՈՒՏՒԿԵԱՆ
րտվէսլի
մր մէք կր խօսուեր
Հիւլէաէլան
ռումբի
մասին,
ել ուր կր նկարագրուէր
մեքենականոլ -
թիւնր։
Ամերիկեան
ապաՀովութեան
սպասաբկու–
թիւններբ
վախցան
որ մի գուցէ Օք Րիճի
՚արՀեռ–,
տաղէ տնեբբ անխոՀ եմ ութիւն
բրած
են
եկ կամ
մեղա սլարա չատա խօս ութ իւն
մ բ
ւ
Ասկէ կարելի է չափել
կարեւորոլթիմնբ
ղոբ
ունի առասէղե լր , տա րածե լու Համար
գիտական
գաւլավւ՛ա րնե բբ ղանգո լածնե
րո ւն
մ էք ել թա՛փան–
ցել տալու սլատ կերա լից կե բ պո վ ա րգիական
բն՛ա
գիտութեան եւ կեն ս արան ո ւթ ե ան ամ էնէն շաա
յեզաէիոխական
միտքերր։
Ամէն գրամ սակայն Հակառակ
երեսն ալ ու «
նի : Գիտական
առասպելին
յա քողութիւնր
առաք .
նորգեց
որոչ
Հրատարակիչնեբ
տալու
ա յնպիսի
գործեր
, ուրկէ կբ բացակայի
ամէն
լուրք թեք -
նիք։
ՈրովՀե։ռեւ
կուգայ
ատեն մբ երբ
Հեղի՛նա՛կբ
էէ՛, լքէ ՚լիաոլթիլնբ
զուտ առասպելին
սիրոյն
I
ԱաՀմանր
գիւրոլթեամր
էլ՚անցնին ,եւ մարգր
կամ
գե րմ արդերբ կր տիրապետեն
անծանօթ
ումերու)
այնսլիսի
՚լոբծէքներոլ
մ իքոցով,
որոնց բարբա -
րոս եւ անրձ՝բռն։ելի
անուններր
կրնան
կարծել
տալ թէ գիտութեան կամ թէքնիքի Հետ
•որեւէ
,ա ռն չո ւթ ի ւն ունին ։
Ուրեմն առանց գմուա բռւթեան
, առանց պայ -
քարի
ղիտոլիձիւնբ
իւրացուցած է
այս բոլորբ
I
« Տոսլրակր»
ա՚-ունով գիտական առասպե
լին
մէքգ
Հեռաւոր
մոլորակի
մր վբայ,
մարգիկ կբ դտնեն
էակ
մր «տոպրակբ»
որ իրեն աաաքաբկուած
Հար՛
ցերբ
էլր լուծէ : կր րերեն երկրի
՚Լրայ
ուր տիե -
զեր աէլան
կա
ոա էէա
րո
լթ ի ւն ր կր չաՀաղո բծէ ա
յԱ
էակր դրամի
էիո Լսա րէն
լուծել տալով
իրեն տրր–
•ուած
Հարցերր : Օր մր «տոպրաէլր»
ինք
առաքինը
կ՝ուղ՚լէ
խօսքր
իր պաՀապանին
• «Մի կարծեր թէ
ես եբէլբի
վրայ
լալ բան մրն եմ : Րայց
չնորՀիւ
ինծի
, թոյլ
տուիր
գիտոլններուն
լուծել
Հարցեր
որոնց մասին
սերունգնեբ
պիտի տմգունէին
ւ
ճիչղ
Հոգ է վտան՛գր։ Մէկ
^ա
րռւածով
լուծելով
այս Հարցերր,
այս գիտռւններր չատ մբ
Հյբցերոլ
քուԼէն անցած
ենոր ղիրենք ձախողում ի
պիտի աոաքնոբգէր
եթէ շաւո
խորանային
,
« լուծել
Հարցերր
աււանց
"՚՚րիչ
Բարցեր
գնելու.
՚ .ղիտ՛ական ծանօթութեանւ
վւլոլզումն էէէ
Գիտական
յառա քրնթաց
ղբականու
քմեան մէկ ու
րիչ
ղնաՀատոլթիւնն
ալ այն է որ մարդիկ
իրա -
բու
մօ՚ոեցնելուն
մէք մեծ ղեր կր կատարէ \ Ո -
րոէԼՀէւտեւ
, գիտական
առասպելր,
է^օգնէ թա -
փանցել
տալէււ
մեծ զանգուածներու
մէք
արդի
գիտութեան
ղաղափարներր, ել կբ ձգտէ
"ւբէչ
նպաէՈ
՚՚-կի
մ^ն ալ, այն է, տալ մարգիթ ՀէսմերէԱչ–.
Fonds A.R.A.M
