87րդ ՏԱՐԻ ֊
27 քլտ^^–։
Տօ.6638–՚Նոր շրջան
թ ի լ
2049
ՆԱՀԱՊԵՏՆ ԱԼԻՏԱՆ
6յ|1|^7011^՛^"՛^^
1925,Ո.€.Տ. 376.286 >
17, է^ս6 ՕՅաշտատ ֊ Ր;^1Հ1Տ (13-) ւ\16էքՕ : 1 0 Լ 6 Ա Շ
Վեցամ՛ս. ՈՕՕ Փ ր
- յ
Տար. 2200, Արտ– 3000 ՓՐ *
՛ԱԼ
008. 1 5 - 7 0 Գ ի ն 10 ֆրՇ-Օ- Բ^քա - ե 1678-63
Օւա&ոշհ© 16 1)6Շ6ահք6՜1951 Կ ի ր ^ ի 16 ԳԵ՜ԿՏԵՄՐ^
Լիր1ւա աՏկւսխ կը էեւչակաի
ՄԻԱՑԵԱԼ
ԱԶԳԵՐՈՒ
ԿՈէՄԷ
Վաղամեռ
մեհ քերթողէն՝
Պեարոս
Գուրեանի
մ
աՀոլան
Հարիւրամեակը
, ՀամաՀա յկական
ի -
մասաով
յարղանքի
ել ողեկոչումի
աււիթ
Հանգի–
սացալ
Ափիւռքի
մէչ֊. Պոլոկն
ու
Հալէպէև
սկսեալ,
միեչել
Հեռաւոր
գաղո ւթնե ր , անոր
կեանքին
՛ու
ղռրհին
բոլոր
մ ա րգկա յնական
, ապնիլ
ու
գեղեցիկ
արտայա
յաութ
իւննեբը
գաբձուցին
սեփականււ
-
թիւն
նոր
սեբուԼգին,
որ, մեր օրերու
Հեւ ի Հեւ
կեանքին սւղրկանքնեբուն
մկ^,
Հաղիւ
մի^ոց
կը
գանկ
՛՛է ոգե
ղէն
ասլր ումնե ի՛ո
լ ,
Լ""
Ր
"՚– "՛ն ց ե լա–
" " յ ղ մտահումի։
Գմ բաքստո
լ թ իլն մըն
է
ասի -
կա , զ"բ մենք կբ փեբագբենք
մեբ կամքէն
անկաԼս
,
•արտաքին
աղգակւերու
, ու, մանաւանղ,
մեր
առՀաւական
ճակաաաղբին
;
Մ՚ոմոլլր,
սակայն
, որ զարթուցիչ
Հսկողի
մր
դերը
կը կատա րէ նաեւ
ա յս
տեսակէտոփ
,
լա
յն
տեգ տուաւ ոչ միայն
Գուրեանի
կեանքին
ու
գոր
հին,
այլեւ
ոգկոչումին՝
ուրիչ
մեհ ե. տարաբաիստ
աաղանգի
մ՛ը,
Եղիա Տ էմ ի րճիսլա շեան ի մ^Հ ֊
ուան
Հարիւրամեակին
;
Ներչնչոզ
ու թելագբական
ում մր ունին
մաՀ
ուան
ել հննղեան տարեգա
րձնե բն ու տ ա ր ե լի ցնե–.
ՐԸ՝
Ա^տ թէ ինչու,
անՀրամեշտ
է
արթուն
մնալ,
մեհերու
կեանքոփ
ու գորհոփ
ակօսոլահ
մեր անց
եալը
նիւթ
գարձնելու
Համար
սչա րբե բա կան փե -
բագեաՀա
տութ եան կամ ուսումնաս
ի րութ եան :
1851^
առիթ
մը պէտք
է
Հանգիսանայ
յիչելու
Համար
նաեւ Ռեթէոս
Պէրպէրետնր,
մեհ
ուսա-
ցիչն ու մ տահող
մարգր
, որ փա թ ս ո ւնա կան եւ
•ոլթսունական
թուականներու
մեր գրական
կեան–
քԼ՚ե բե րաւ Լէմաստասիբա
կան
իր Լսո կումնե
բու
սւ-
ռողչ , ամ ուր ու Հաղո րդական
մ թնո լորտր : Մ եր
Ուսուցչական
Միութեան ել Հայ կրթական
Հաս–
տատութիւններոլ
փք՛ա յ կր հանրա
Լ ա յ , մ ասնա -
ւոբաբար,
ն՛ա թաձեռէւա
րկ
րլ/ա
լ անոր
հննգեան
Հարիւրամ
եակ
ի
ՀտԼգթս ո
ւթեանց :
Այս
տարի կրլրանան
, նաեւ,
մաՀուան
յի՛ս ֊
նամեակները
Մ իսիթարեան
Հա յրենասէ
ր մեհ
քեր
թող
Հ • Վեւոնգ
Ալիչանի
, Հ րապա րտկաղի ր Ատե–,
փան
Ոսկտնի
, «Ար ե ւե լե ան Ա ամուրիի
Հ իմն՚ագի ր–
թմրագիր Ա ՚աաթէոս Ա ամ ուրեանի
, ինչպէս
նաեւ
մ աՀուան
Հարիւրամ՛ եակը Ա րբուՀ
ի Տ իւս "՛բի
՝•
Տասեւիններոբղ
ւլաբու
ղրական
մեբ
Հորիւլո–
նին
փյւայ,
Ալիշան կր խորՀրղանշէ
Արուսեակր ,
« ի գիչերի
եւ ի տոլընչեան՚Տ)
իր տիրական
ներ
կա յութեամ
բ
Հայ մողոփուրգի
գրական
, Հ անրա–.
յին եւ
յ ե ղա փ ո թ՛ա կան՛ կեանքին
մէ^։
Տիաանեան
աչԼսատանքի
տիպար
մր, որ ԺԱՄԱՆԱԿԻ
րմ բռ -
նումր
սրբաց՚ոլց,
դլփւաՀակ
ու
անթոնի փաստա -.
կելոփ Հայ ձեռագիրներու
, մագաղաթներու
ել ա
ր–
ձանագրոլթիլննեբու
փյւայ : Բանաստե՚լհեց
, ի -
մ ասաասի
րեց , աղօթեց
, տխրեցաւ
, խ անղա փա ռ -
՛ուեցալ
, որպէս
կեանքի գեբագո
յն նպատա կ
Հ
ըռ–
չակելոփ
Հա լրենասերութիւ1։ն
ու Հոգեղէն
կեան -.
քը։
Իբ «ՆՈԻԱԳ»ներէն
մինշեւ
ՀՀԸՆԳ ԵՎԵՒ^Ն -
ԵԱՒ^Ը^ Հաղարալո
բ էգերու
իր
քերթողական
,
պատմ
ա -
աշիսա բՀագրական
,
իմ ասաասի
րական
եւ ազգա
յին
գբոշմ
ոփ ստեղհագո
րհութ
ի ւննե բ ր ,
կը մատնեն
գանգազ
ու լուսա ւէա
մ ա շումր տա -
բաշիսարՀ
մարգու
մր, որուն
շուն^
ու սրտի տրո–
փր գաբձաւ
փարակիչ,
ԺԹ • գարու
գրական
մեր
բոԼոբ
գէմքեբուն
Համար,
ե լ
որուն
երդր
արձա
գանգեց
մինչել
Հեռաւոր
կո՚Լկաս
,
Հայբենաչունչ
գրականութեան
, ասլա՝ Տե ղափա թութեան
կրա-կր
նետելոփ
սիրտերու
մէ^ :
Գրականութեան
ու ՛արուեստի
չափան
ի շ ե ր ո փ ,
այսօր՝
մեհ թանգափառութեան
մր աւիշր կամ
արտա
յա յսէ" ւթեան
գեղե ց կ՛ւ ւ թ իւնն ե ր ը չէ որ կ^ո–
րոնենք
իր գորհին
մէշ.
Ալի չանր
ԻՐ
ԺԱՄԱՆԱ–
ԿՈՎ է
որ
կր զգենու
իր մեհութիւնր,
երբ
նկաաի
ունենանք
մեր
մո՚իոփուբղի
լնկերային
եւ զբա -
կան
կեանքի
բնղՀանո
լր
պաակերր
, ԺԹ •
գարու
առտնին
կիսուն :
Ալի չան չտեսաւ. Հայրենի
Հողը, սակայն,
նը.^
մանեցաւ
ան՛ տարտսփիւռ
Հայ
մ՛ո ղո փ ո ւրդին , որ
ապրեցաւ այգ Հողր,
որպէս
ՀՈԳԵԿԱՆ
ԻՐԱԿԱ -
ՆՈՒԹԻՒՆ
, ֊ այնպէս,
ինչպէս
մենք
կ՛՚ապրինք
այսօր , իր մաՀէն
յիսուն
տարի
փեր^ :
(յաՀասլետին
զ բականւ ութ
իւնւր
ան. կորն։
չելի
փաստ
մրն է ՀԱՏՐԵՆՒԲԸ
ԿԱՐԵՆԱԼ
ԱՊՐԵԼՈՒ ,
ՆԱԵՒ
ՀԱՅՐԵՆՒԲկՆ
ՀԵՌՈՒ, ֊ –
Հ
ա շտ տա րտ -
գիր
ու
անիբաւեալ
մոզււփուրգի
մեր ճակատա
-.
դրին
Հեա։
Ապրելու,
ԱՌԱՆՑ ՎՀԱՏՈՒԹԵԱՆ
եւ
անոր
Հասնելու
ԱՆքսԱԽՏ
ՀԱՄՈԶՈՒՄՈՎ
:
Խւքրւււգւ*ԱկԱւն Ա Ր ԵԻԵԼՔի
հյմբագիր՝
շ–
ՄԻԱԱԲԵԱՆ
ՑԱՒԱԿՑԱԿԱՆ
ՀԵՌԱԳՒՐՆԵՐ
ԵՒ ՆԼԱ*Ւ ՐԱՏ
ՈՒ ՈՒ
ԹԻՒՆՆԵՐ
էՏոբապէս եւ ՚լառն
կւ.կիհոփ
1լ ուլրանք
մաՀր
Հա յա ս ա ան ի
Հանբասլե
տսւ թիւնը
կե բա՛ւ ՛թ՛ե
րէն
ընկեր ՈՈՒԲԼՆ
ՏԷՐ ՄՒՆԱԱԵԱՆի եւ
տա՚լանգա^
ւոր
ղրա՚էէտ
ու թատերաղիբ
ընկեր Լ՛ ՇԱՆէ՚^ի =
Այս
տԼսուր
առթիւ
փաիսան հ։աղկեպսակի
\
0
Հաւլար
ֆրանք կր նուիրենք
Հ. Տ . ՛ի .
Փտբիղի
տան
Հ իմնա ղրամին :
Հ – 3– դ– Աղբիւ-Ր Սերոր ե ւ Մկրաիչ Ե օթնեղ -
բ այրե ան իյւււլքր,
Իթալի
X
Ֆր • Կ • Խաչի
իթալիի
մասնաճիւղը իար
Վչաոփ կը թոնարՀի
փե թե րան
լնկերներու
Ո՛ՈՒ -
ԲԷՆ ՏԷՐ ՄԻՆԱՕ՚՚ԱՆի
.՛ւ ԼԵՒՈՆ
ՇԱՆԹի
թարմ
չիրիմ ւերուն
աէւքեւ եւ փոիսան
հաղկեպսակի
)0
Հաղաբ
ֆրանք
կը նուիրէ
Հ • Տ . Գ . Փարիղի տան
Հ իմնաղրամին
է
X
Խորին ցաւով առի ընկեր ՌՈՒԲԷՆ
ՏԷՐ ԱՒ–
ՆԱՍ ԵԱՆի մաՀուան
լ՚՚լրըէ
Լ՚րւ՚եւ
Լ՛ր ն՛աիսկին
ղին–
ո ւէ՛՛րներ էն մ է կը կը իսո նարՀիմ
իբ գա ւլա ղին
ա՛ւ–
շեւ : իր յիշատակը
անմո՚ւաց
պիտի
մնա յ իմ մէչս :
Հայաէլպէբկ
Աւ1՚ր - Յս ֊ կ որ ե ան
Օ Ր Ը
0
է՛
Ի Ն
Կ ԱՂԱ ՚՚ եԳ է, Ծ ՚ ե Ո ՜ԻՆԴ է - •-
ՏաԼէաթ.
կր պաբհենանք
որ ալան՚լապաշտ
մո
ղովուբգ
եւք : կը պաՀեն՛ք
մեբ Հին րետան
եկան
բարքե
րր ել ա՛էէլա յին
ու Հ անր ա յին
՛լ ե ՛լե ցիկ "ս -
վո ւ՚էէւթիւնւե
ր ր : I՛ րաւո՚նք ալ ունինք
աս՜Ոշուշա
,,
" չ թէ պա
բհ ես ա լո
լ , ս իսւսլ շՀասկւ աք , այլ սլաՀե
լու ղանոնք,
չէ^ ոբ տղղա պաՀպանմ
ան
աւրլսէկնեբ
են եւ մեր Հանրային
ղիմալէիհր
ց՛՛յց տալու
յաբ
մ՛ար ՛առիթներ :
Այսպէս
, օրինակ
մինչեւ
այսօբ ալ,
"՚֊րԻչ
գաղոլթ՚նեբոլ
է^՝էչ,
Պոլս՚էյ
Հաւյսղ ան Ա՛Լ
գաղութ
մը եղաւ
այմմ) կամ Աուրիոյ , (յգիպաոսի եւ մա
նաւանգ
Ամ՚երիկէսյի
մՀչ,
փ ս | Ն ա ե ա յ ց ե լ ո ւ թ
իսսնե–
ր ս ւ
նո ւիրատո
լււ ւթիւննե
ր կ՝ րլ լան
ա՛լ՛լա
յին
Հաս–
տաա՚էւթեանւց կամ բարենպատակ
մ ՛րութիւևնեբու :
Աեբ
մ֊ո ՚լուԼոլրէէր,
Հարուստ թէ աէլքատ , ինչ "ըր–
տառուչ
սովս ր/էւթ
իւն
մը էէ ւնե ցահ է մ իչտ , իր
կ աէլա՜ն ւլի
էէ լ ՝(^նւ. լնղիւ սե գանէն
բամին
Հանե ր՛վ
չունել"րին
, Հիւանգին կամ հերին
ս ւ մաԼսւկին : ;
Շ"–՛" յլ սեէլաննե բ , ան իմ աստ
ո ւ աւե լ՛^ ՐԳ ՝
հաիսքե ր մ իլի էէ ննե ր պիտի
թափէին
վ՚ւգը
մ ի լ ս օր ,
ասոբ ՛անոր
ւլրսլանը : Անոնք
չեն կրնէաբ
բամի՛ն
՚
Հանել
էքեր աէլքատ
ին ո ւ Հ իւանգին
, ՛լրբին
ո ւ հե
րո
ւԼ իին , մեն՛ք ենք որ նաիստպէ ս պիտի
զատենք
անոնց
բամինր ույետոյ
էէո՚էացնենք
մեր
ամենա
յետին
էիավւաքր Հ
Այլեւս
ճչմ արտութեան
կարղը
անցահ է որ
«տասնոցներէ.
ւԼ պաՀահ
ենէք ո լ կը պաՀենք
Հի -
ւտն՚էահոցնեբ
ու որբանոցներ,
Հարիւրաւոբ
տա–
րիներէ իվեր : Մ եր աղ՚լա
յին
նմ՛ան Հաստատու -
թեանց
մնա
յուն
ե ւ Հիմնա կան եկամուտը
Հայ մո–
՚լ՚՚էԼուրւէին
ղրպանն է եւ իր տոլ՛է
ղ ձեռքը :
Ցաւալի է ըսել որ Ֆր՚ւնստ
մլատ է այգ կող -
մ էն , Հազիւ պատա Հարա ր կր լսես
«էիո
թան
հաղի–
կի՝^ էորւ, ւահ քանի
մ ր Հս՚էլա ր ֆրան՛քի
նէուէ ր մր :
հաւատացէք
, նման
նուէրներռլ
ղումարր
քանի
մը
Հարիլր
Հաւլայւի պիտի
Հէէ՚սնէբ, եթէ բան-
՚ԷՈբհ
յնէ ինք
ել մ՝՛՛ ՛լ՛ի է Լնք : իսկ
անգին
մեհահախս
պա րաՀանգէսնե
ր չեն։ սլ՛ս կս ի ր .
որոն,ց Հասո
յ -
թ Լ՛ն
մ էկ՜ տաս՛նե րորգն ի"կ չի Հասնվէ ր
բաբենսլա–
տակ
ղ՛. րհին , եթէ բացուի
դուրս
չւլան։
կ՛՛՛աո.ար -
կես
.
ի^չ լնեն՛ք,
չեն՛ էոար , ււլէէոք է
է՚լտրեն
ո ւ
իսմեն ել նո յնիսկ
«ճաւէ^ին ալ շատ Համբաւաւո
բը
պէտք է բերես : Ա՞ս է մեր պարհենալիք
^աւան՛ -
դական
ս ՈէԼ"
բու թեանց
պս՛ Հ պան
ո լմ ր^ : Հոս աք
ունինք
Մ ի ո ւթ ի ւննե բ
ո րոնք կր Հուլան
Հիւան՚լն
ու աւլքատր
, որբն
ո ւ ան՛ պա տ ս պա բ
հերունին
:
կան
նա յնիէէկ Հեռաւոր
Հաստաաութիւնւ՚հ
ե բ , որոնք
ւզէտք
ուն՛ին մեր աջակցութեան
:
է^ԻչԴ է՜ \ Կաղա՜նզ է, ՆնոլԼգ է, բայց ոչ
մ իս՛ յ՛ն ո՛նե I. որ ի՛ն
Համ ար էգէ տք է րլլան
անւնք
ուրախութեան
տօներ
,այլեւ
բոլորին
Համար • • •
շնոբՀիւ
ձեր էէբտարուխ
ն՚էւէբներէէւն
:
ՍՕԱԻ
ՍԱԿի
քնգՀ • մողովր
պաշտօնապէս
անկախ
սլրտի ֊.ռշակէ ԼիբիաԼ
, աեւլւո
յն Հռշակաւոր
էմ
իր
Իարրս էս սինուսիԼէ
մ՛ականին տակ , ոբ
պիտի
աէւնՀ Աինուսի
Ա. արքայական
տիտղոսը։
Վերտին
պաՀուն
, ոբ՛է շում ը քանի
Օր
յետաձգուահ
է ,
կարւլ
մը վալերաթւ.
ււլթե յ– ու յապաղման
պատճա
ռաւ : Տա յանի է թէ յիչեալ
երկիբր
ղրաւուահ
էր
իտալիայէն
194օին . խաէլաղութեան
դաշնագրով
Աիրանայիքի
եւ Տլ՚իպոլԼէսի
վարշոլթիւնր
կը
յանձ՛նուէբ
Անգլի՚-յ,
ի"կ
Ֆեղալիւր
Ֆրանսայի։
Երկու
որոշումներ
,
1949/
ել
1950^
Նոյեմրեր
ամ ս . յնէ քո ւկ ա րկո լահ Ա ԱԿի
կոզմ
է ,
կր
յանձնա^
րար էին էէե
Ր"
յիշեալ
պետու թիւննե
բուն ,
մ
ինչեւ
1952/
Տունուար
մէկը Վիբիան պատրաստել
ան -
կաիսութԼան–։
Այս ՛նպատակին
Հասնելոլ
Համար
,
տեւլական
երեսփ.
մւղովը պէտք էր մ՛ինչել
1951/՛
Տունուար
մէկը պատրաստէր
սաՀմանաղրութիւն
մր,
նոյն աաեն
մինչել
1951/
Ա"՛ լ՛Լ՛է մէկը
աււմամ
եայ կառավա
ր՛. ւիմ իւն մը, որուն
ՀեաղՀետէ
պիտի
փէէ
իսա՚ե ցէին՛ խնամ ա կա
լ տէ րութիւն՛ները
իրենց
ի
շվսանո ւթ իւննեբը
I
Պէտք է ըսել թէ , Հ՚սկառակ
կարգ մը
ղմուա^
րութիււնե
րո լ , այս
յա յտաւլիր ր Հնա րա
լ ո բ
եղաւ
իբագ՚՚բհել։
Աղ՛է՛
մողռւէր
ձեւ մր տուաւ
էիբիա «
կան
կսյքլափարոլթեան
, որ պիաի բաղկանա
յ երեք
Հո էլա՛ք ասերու դա նա1լցւէէ թեն՛էն : Վերչէսպէս
, ան
իրեն
փե Հ ասլե ա լնէորեց
ԱիրաԼայէքէ
է՛^ ԷՐՐ
1
իէորիս էս Աինուսիէնէ : Տ
ի
չե ալ մուլ՛. փը ա յ մ մ
կ^
աշ
խա տէւ լբԼ"– սաՀմ անադր
ու թեան
մ ը
պատրաստու
թեան
փբայ : Լիբիան՛
Ֆր՚ոնսայէն
եբեք անւլամ ա–
ւելի՛ մեհ է , մէկ միլիոնէ
քիչ մը աւելի
բնակչու–
թեէէձմբ,
ւ։. ր
ցալ՚՚լ
կ
՝անւլէււսաԼ՚այ թէ
ինչ՚ւլՀամաբ
Ա՛յնքան
արիւնս՚լի
կէւիլ
՚ւեր
մղուեցան
իբ
Հռ -
ղամ ասերուն
վ բա յ :
Պևյժիա կը
մհքմհ
«ԵՐԵ՝Բ
ԻՄԱԱՏՈԻՆ»ՆԵՐՈՒ
ԹԵԼԱԳՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ
Ուրրաթ
առաւօտ
, Ատլանտեան
Խ՝"րՀուրգի
առմամ եստ յ յան ձն՛ ամո գւ, ՛էին
մ է^ ձէլտեա
լ
էէիճակ
մ ը ստեղհո ւեցաւ
, « Երեք
իմ ասաո ւն՚^նե բուն
կող–
մէ
է՛լա տ րա ս աուահ
տեւլեկադրի
վիճաբանութեան
ա՛էթ
իլ : Աբգարեւ
, Պելմի"
յ ներկա յացուցիչր
մեր
մեց
է՚էըրրլ
Հերիմ
ընի , ժանԱ ո՛նէ ի եւ
էտ ո լին
Փլ՚՚՚էաըլէէ
աեղեկաէէրին
ե՚լրս՛ կաց՚ւ՛ ւթ իլնը , որ կր
Լմք՚րէքպ^րէր Ա՛յգ փոքր պեաութեան
աւելցնել^^
առ
^արիւբ
իր
զինւ։ ւորակ՚ւն
սլիււոճէն
, ոչ միայն՛
իր
երկրին
Համսւր , այլ ուրիչ
ազդերոլն
, որպէս գի
կարենան
շա րու՛Լ ակե
լ էէ րենց
ս պառաղին
ութեան
ճիգերր :
« Երեք
իմ ասաուն՜^եբր
ի՛՛նչու
Համար
մ ասն՛ա
ւո րա րար կըհանրանան
Պելմիո
յ ՚էյրս^ յ : Ըստ ի-
րե՚Օց , իւրաքանէչիւր
Պելճիքացի
Գանի՛ո յ քաղա -
քացին եր էն ետք ամ է՛ն էն աւելի
Հասոյթ
ունի ,
Հետեւաբար սպա ռտւլինուիմեան
Համար
իբ
լնգՀ •
շաՀէն արամ աւլրահ
8
ա՛լ հարիւրր չատ քիչ է • • •
Տեղեկագիրը
Գանէւայէն
, Բանատայէն
, Հո -
լանտա
յէ՛ն , Ն" ր՚Լեկիա
յէն եւ իտալիայէն
կր ււչա–
Հանչէ
40
առ Հարիլր
յաւելում
մր ս պ՛ա էւա ւլին ո լ .
թեան
պիւտճէին
, երեք տարուան
փբայ
բամ -
նուահ : Ֆրանսսւ
յէն
ե՛լահ պա
ՀաՏւ^Հյ
Համ
եմ ատա–
բաբ շատ քիչ է,
5 " ՚ "
Հարիւր, իսկ
Անգլիայէն
եւ Ամ՛երիկայէն
ոչինչ :
Հ՚աւյսնարար
Պելմիան
միակ
բողոքաբկոլն
պիտի
չրլլա
յ , շատ կ՛՛՛րելի է , որ Հո լանտա , ^ա
՚Սըմ արքա եւ ն" յ՛նիսկ
՝Բա Լատա
իրեն
մ իանան է
Բայց եթէ Պոտուէնի
երկիրր
գլուխ
1լ^անցնի
շաբմ–
մ ան , –անոբ Համ՛ար է որ մասն աւ՛ւ րաբա բ
զինքր
կը
մե՚լադբեն
, անոր Համաբ
նմանապէս
՛որ իր
կեց՚էլահքր
շաա ամուր է : Աւբեմն
, իբ
պարագան
կրնա
յ վէորձաքա ր մը գառնալ
Ատլանտեան գաշ -
նա կց ո լ թ ե ան սաՀմ աննե բու եւ կա րե լփ ութ իւննե -
րոլ
մ ա րղի՚ե մէչ : ՏԼ՚շեալ
ղաչնակցութեա՛ն
մ աս
նակից
աԼգամները
խիստ
շա Հ ա ղ ր գռո
ւահ
են ա
յս
ւէվէճա րանո լթեամ բ ,
ո րոփՀետեւ
սկղրունքա
յին
Հա րցե ր կրնան
գրուիլ
սեղանի
ւէրայ :
Ատլանտեան
իւմ բակց։. ւթ եան կապո ւահ պետութ
իւԼնե բ ր
ի՞՛նչ
չա՚իոփ
Համաձայն
պիտի
գտնուին
սպառաւլինու
-.
թեան
հայրա
յ ե ղ պաՀանչներուն
, երբ այգ աՀա -
ւոր
հաէսքերր
կրնան
կորհանել
իրենց
րնգՀ ՚ ե -
լե ւմ"1 ւաքը :
Պե լճիքա
ինք՚լփնքը կր պաշտպանէ
յարձա -
կողականի
անցնելով։
Ո^՛է
կր՚^այ
ապացուցանել ,
կ՝րսէ իր պատուիրակր,
որ Աալանտեան
ղաչնակ
ցութեան
երկու
Հրամայական
պաՀանչնեբը
իբա -
գ՛որհահ
է. Ա՛ Որո շե՛" լ սլա յմ ա՛նամամէ։ն
կռի
ւ ի սլաարաստ
բանակներու
սարքաւորումր։
/» . Ե՜
լեւմ աա/չան եւ ըն կերա
յին
կա յունութե
ան պաՀ -
պանում
: Եթէ Պ ե լճիքա ց ինե ր ը 1լա րողացան
յար -
գել
իրենց
րոլոր
յանձնառո
լ թ իւննե բ ր առանց
թղ
թադրամի
դե րարտագրութեան
, որովՀետեւ
իրենց
յա յտագի
րնե բ ր ՛եե ր շն չուա հ են
ի
րականութենէն
եւ ոչթէ Աէք ե բ ի կաց
ի՛նե բո ւն վյ^ա յ տպաւձո րո
լ թ ի լ ն
( Լ ռ ւ ր ե ր ւ ւ Ն
շարունա կււ
լ թ իլ
1ւր կարդալ
գ.
էւ^յ
Fonds A.R.A.M
