Ց Ա ❁ Ա Զ »
ԳՊՐՈՍակՐ ՏԻԿՆԱՆՑ ԿՈՋԸ
ԿՐԷՏԷԻ ՀԱՑ ԳԱղՈՒԹԸ–
Վերշերս
-
%ս4է"ոանի
Հայ էէաղու.թէՆ մասէն գրած՜ էինք, ա -
Հաէ֊աս
իկ կալւգ մր աեգե կո լթիլննե ր եւս
կրէսւէի
Հայ գքղռլթի
մասին։
Ս|ւթ1ւս1 •
կրէաէի
այս Հե–
ււաւոր անկիւնին
մէք կան Հինգ չնաա նիքներ,
(24
Հէւգի) ։ ք՝ոլորն ալ ինքնարալ
ենւ թրքախօս
են ,
րււ"* էով կեսարիոյ
չրքանէն
իսկ նոր
սերու֊նգր
յւււնախօս : Վարգուեի
քաՀանան
կ՝սւյցելէ
աարին
մէկ քանի անգամ : Ոչ՚էսլր՚՚ց
•, "Լ եկեղեցի
ունին
է
իբսւքլխ^ն
\922էն առաք ալ Հոծ Հայութիւն
ունե–
ցած է % կարելի է Հանգիսլիլ
Հարիւ
ւո ա
րուա
Լ
դանաքարերոլ
եկեգեցիի
բակ՜ին մէք : Եկեղե
ցիին քովի ղսլրոցբ գոց է
|0
աարիէ ի վեր։
Ներ
գաղթէ
վերք մնացած
են
35
րնաանիքներ ,
(145
Հողի) ••Հայերր
բարեկեցիկ
են .Ու՛՛՛ին
եօթնանգամ
թաղ. ԽորՀուբգ
մր, որ կր ղբաղի
եկեղեցիի
կալ
ուածներով։
Բացի մէկ քանի րնաանիքնեբէ
մնաց–
եալեերբ
մեծ ու ՚իոքբ յունախօս
են :
Ռեթ֊իմ՚Օօ
1922(1»
ի վեբ աղգային
ոգեւոր
կեանք
գոյութիւն
ունեցած
չէ : Ներգաղթեն
՛էեբք մնացած
են
20 ^5–
աանիք,
(63
Հոգի)։ Մեծ մասով
օրասլաՀիկով
ապրողներ
են : Բանի մր թւտանիքներ
անօգնական
են ։ ՇնորՀիւ
1926^^»
գո յութիւն
ունեցող
Հայ կ .
հյ ա չէէ մասնաճիւղին , կր պաՀուի
փ՚՚քբիկ վար -
մաբան
մր։ Բոլորն ալ Հայախօս
են :
ՏովՀաննէս
քաՀանան
տարէւն քանէւ մբ անղամ
կ՚այցելէ
:
Հա–
ն|ւա •
Հոս մեծ Հայ ղաղութ
երբեք չէ Հասաաա
ուած
է
կան
4 5
րնտանէւքներ
(14
Հոգէւ)։
Ջորս
քաղաքներուն
մ էք ալ ստուար թէ"– մբ կբ կաւլմ են
էսառն ամ ուսնէէ ւ թ իւննե րր ։Գր եթ է րո լորն ալ կ՝ ու
ղեն ՀայաԼատ
կեղրոններ
փոխադրուիլ
:
ՀԱՅ ԿԵԳՐՈՆ
ՄԸՆ ՛ոլ բացուած է թբոյի
մէք
(Ամերիկա) : Խօսած են Արսէն Ա. քՀնյ . Աիմէէէն ֊
եանց , քաղաքապետ
էաուրբա
Յէի՚ցճերրլա , գա -
աաւււբ
Ճ՛ՄուլՀոլէնւա
եւ րնկեր Վ • Վալաաեան
։
ԱՐՄԱՇԻ
ՎԷՄԲԱՐԸ
Պոչիս փոէսադրուած է
•֊֊֊^ կբ ղրէ «Մարմարա»
: Վերքին
անւբամ երբ պատ
րիարք
Հ
ա
յրր Արմ աշ ա յցելեց՝
քննւեց նաեւ Ջար–
խավւան Ա • Ասաուածածնէէ
ՀիմնագէւրՊօղոս
արք՛ի
գամբարանբ։
Հոն երեւանւ ելաւ վէւթէսաբի դաւէրա–
նւաքս/ր մր։ Պաաբէւաբքր վւափաքած էր որ այս
վէմ քարր փո էսագբոլի Ակէււաար եւ մաս
կաղմ է
րնծայարանի
շէւնութեան
՛քէք ՚. Այս փափաքն էբ որ
գո բծագր ուե ցաւ : Նաէսկէւն Որբանւո ց մքէն է որ
պիտի վե բանո րոգուի
ե ւ վե րածո ւէւ
արգիական
րնծա քա բան ին :
ՀԱԼկՊԻ ԲԱՌկՆ ԵՓՓկ
ՃԵՄԱՐԱՆԻՆ մԱ ար–
^ֆ
՚էգաւորի
չ ս գաՀ անգէս աեղի ունեցած է վսւաաա– -
կաւոր գրաղ էտ ել մանկա վա բմ
Հեւձոն
Շանթի
մ աՀուան
առիթով : ՝ Հոն Համ ախմ րուած
են աղգ •
ԱաՀ ակե ան եւ Զաւարեան
վ ա րմ
ա
ր աննե բու աշա -
կերտոլթիւնր։
Խօսած է Ափնաս թէօլէօլեան
շեշ -
տելով
այն մեծ կոբուստր
որուն
ենթարկուեցաւ
Հայ մողովուբգբ
, Մուրէն Տէր Մինասեանէւ եւ Լ՛
Շանթի
մաՀերով
: Խօսած
են նաեւ
ԱաՀակեան
վարմարանի
տնօրէնր
Արտաշէս
ՅովՀաննէս -
եան եւ
Զ՚"՚֊ա
րեանի աւագ
ուսուցէւ չ ՄիՀ ր՛սն
Գա–
ւիկեան։
Աղգ՛ Հայկաղեան
վարմարանին
մէք էսօ -
սած է տնւօրէն Արմէնւ Անո քշ ։
ԿԱՐԳԱՏԷ՛Բ ԵՒ ՏԱՐԱԾԷՏԷ-ք^
€ՏԱ$՚ԱԶ>Ը
Գպրոցասէր
Տէ՛կնանց
բնկե րութիւնր,
1952^
(ն–
թացքին , մեծ Հանգիսաւո
րութեամ բ կր աօնէ իր
կրթական
գո րծունէութեան
յ^ամեա
յ յո րե լե անր ,
Փաբիղփ , գաւա II ի եւ արտասաՀմ անի
Հա յա շատ
կեգրոննեբուն
մէք^ ՚.
Անոր ամրողք պաամութիւեբ
,
Տոս
Ա՛Ի՛– պատ
կերացնել
անկարելի է : Ըսեեք միայս քանի մր բա
ռով , թէ Գպրոցասէր
Տ իկնաԼց լնկե բութ իլեր Հա
րաղատ արաա յա յտութիււն
էր ,
I 665
թուա կան -
նե բու Պո լսաՀա
յ կրթական
ե ւ յառա քղիմ
ա
կան
շարմ ում ին , որ կուգար
յեղա շբքե լ մեր
աղդային
,կեանքբ
է
\յանօթ է , որ մեր Աղղ՛
ԱտՀմանաղրութիւնբ
լա յն տեղ մր կր վե բ
ա
պա
է ր աղքի
կե
ե ր ո ւ ղաս —
աիարակութեան
ղործին , ոբ մինչել
այն
ատեն
շաա անտեսուած
էր , է՛՛՛կ ՚^այկական
ղաւաոնեբու
՚^ԷԼէ
՚ւՐ
^ԲԷ
ղոյութիւն
չունէր :
Պոլսո յ Օրթաղիւղի
Ազդա յէ՛ն
վա րմա րանէն
շրքանաւաբտ
երեք եէիտասարգ
(^րէւոբղներ,
Նու–
րիկ Աիմ ոնե անւ , քմ՚՚սղ՛– ՚-Հի Պալթաղա րե ան ե ւ Ար
մա ւեն էւ Ա աՀա կեան , էս որ ունկ Հաւատքով եւ ղօ
րաւոր կամքով կուտան աղգանշանբ
: Ն"յն Օբթա–
ղէււղէւ , Համեստ
մէկ տնակին
մէք՝ անոնք կր րս–
կսին դործի,
1879
Ա՛այիս
ւէէկէւն։
Կր Հաւաքեն
էսումր մր Հայ .աղքէւկնեբ, ղասա իա րա կե լո լ Համար
ղանոնք աղղա յէն նո լւ շունչով ; Այղ
նախաձեռնոլ–
թիւհր
ոլիտի ծաղկէ ր րաղմ ապէ։ սէւ արգիւնքն եբով :
Այս էսանւլաւէառ
0 րիո բնղե բուն
չուրք կր Հա
լաքո ւէւն Պ"լս" յ հանօթ
լնտ անէ։ քնե ր էն
ղրասէր
ա իկէ՛ննե ր : Առա
քին խում բբ կբ կաւլմ են
Տէ՛կէ՛ն
Նա ՛լլբ ՎաՀան
ել աա ղանգա
ւ որ իր աղքփկր , Տ ի–
կէ՛ն Աբբ։։լՀ ի Տէ՚ւոար , Տէ՛կէ՛ն 0" յեմ ի Գաբամա -
ճեան
Լմեծ
Ն ո ւսլա ր վ՛աչտ
յէ։ աւլքիկր) ինչպէսՏ է՛կ ՚
Աննիկ Զայեան :
\
1879
Ա ա յիս
1
ր սլէւաի մնար պա յծառ
թուա - |
կան
մբ, Հայ կր թ ա կան տարե
։լ բութ եանց մէք
է \
Երբ
ուբիչ
կաւլմ՛ ա կե րպ։։ ւթ իւննե ր (Ա՝ իացե
ա
թ ու \
Ա։լ՚լանուէբ
Հա յուՀ եաց)
լուսաւ։։ ր ակօս մր ձւլած
քսււլաքական
։ի ոթ որէ։ էլեերէնւ սլէ՛աէ։ քշուէին , Գպ–
ր՚՚ցասէ ՐՐ պէւտէ։ մն։աբ մա յռ մր , ալեկոծ
ծովուն
մէք ;
Գպրոցասէրր,
էւրրել
վաբմուՀինոց,
գաւառ
ղրկած է
300
վա բմ։։ւՀ էնեբ , ոբոնք
տոդոբո
ւած
աւլղանաւէր
ղաւլավւա րականով
,։լացին
լո յս աաբա–
ծե լ Անատո լո լի իսա լար ւսն կի ւնն։ եր ո ւն մէք : Անանք
•ա ռաքե լական
ղո Հող։։ ւթիւն ուէ մր կատա րե ցին ի —
բեն՛ց աղգա յին պարտականութիւնր
, եւ շատե րր ,
նաՀատակուեցան
մեծ եղեռնին :
1 9 1
4ի պաաե րա՚լմ էն
՛էե րք
1
Գպրոցասէրր
կրկնէ՚սսլատկելով
իր ճիդերբ , կր գառնա
յ
Հարիւ–
րաււ՛բ
ո րրոլՀ էւնեբ՚ււ ապաստանարան,
պաՀելով
Հանդերձ
էւր վա րմուՀ էնոցին
րարձրաղոյն
կար —
դերր :
\923է։ն Գպրո ցասէ րն ալ տարագէւր է կր Հաս–
տատ ուի , նախ , Աե լան իկ , միչտ Հաւատարիմ
իբ
կր թակ ան ա ռաքե լո ւ թեան %
1924/՚5՛
կբ վաիսաղբոլի
Աարսէյլ,
ուր կր
մնայ
չորս տարի ել կր դառնայ
յոյսէ։ վառարան
մր ւլա
ղութ է։ն Համար ;
1928^5(
կր Հաստատուի ,
ւէեբքնականապէս ,
Փաբիղի
էիէնսի արուարձանին
մէք։ իր անունբ եւ
գործբ
Յէրանսա յէն դուրս կր տարածուի
, Ամերի
կա յէ՛ •> այութ էււնր կր րերէ նպաստի իր մեծտգո
յն
բամինր ասպետական ա ո ա տ ա ձե ։ւնո ւթ ե ամ ր մբ
անոբ կաբէ՚քներուն
:
Այմմ , Գ՚ւլրոցասէրբ կր գործէ , վե րանո րող -
ուած իր շէնքէւն մէք, երկրորւլական
վարմաբանի
ծրաղրո։է
(Ըշօ16 Տ6^օո^^Ձ^^^ IV1(x^^^ո^) :
Ունի
80
գի–
չեբօթէւկ եւ ցե րեկեա
յ ա շա կե բաո
լՀ ինե ր , առողք ,
կայտառ եւ ուսումնաաենք , որոնք կբ դաստիա -
րակուին
Հայկական
Հարաղատ
եւ մաքուր
շունչով։
Այ՛՛՛գէ՛՛։
Գպր՛ ցասէրր , իր աչքերր
յաււած դէպ
է։ լ–։ւսււ ւոր ապա՚լան , էսան՚ւլավառութեաձփ
պիտի
շարուն՛ակէ
է։ ր ճամ րան Հա յ մողովուրդին
^որՀ
իւ
ել Հայ մողովուրդին
Համար :
կնիք, Գպրոցասէր Տիկ– Ըն կ ե ր ո ւթե ան
X
ԿՈՋ ԵԿԵ%ԵՑԱԱԷՐ
ՀԱԱԱՐԱԿՈՒԹԵԱՆ
Առ՚ևռլէէէւլի Վարաւլայ Ա– Խաշ եկեղեցւոյս
Հո–
՚լա րարձո ւթիւն՛ր
եկեղեցւո
յս մէք կա րգ մբ նո բո -
ո ութէււն ն՛ե ր կա տս։ բե լո ւ անՀ րամե շտութեան առ ֊
քեւ , Հողա րա բձռւթեանս
նիւթական
մ իքոցներր
ան րաւա րտ ր րքլալով կոչ 1լ րնէ Փար իղաՀա
յ Հա յ–
բենակէւցնե բուն , որսլէսղէ։ նկատի
ո լն ենան
գէւլղիս
մ ։: ղուէոէ րղէւն տնտեսակա
՚Ա
անձուկ
սլա յմաններր ե.
Հս։ճէ։ն։ ս։։։աարել
նէււթասլէս
,մեղէւ ծրաւլբռւած
նո–
րոգ՚՚լթէւլնւր
ղլ։.լխ
Հան՛ելոլ
Համաբ եւ
առաքքր
աոնելով
յառաքիկային
/՛էք՛ա/իք չատ աւելվւ մեծ
ծա խքե րո ւն ;
Արգէն
աւ^ւիւ րաբեբարուՀի
մր մեր տրամագ -
րութեան տակ սիբայօմա բ դրած է
70.000
ֆրանք
եւ
4 5
Համ եստ
անձն։աւո ր։։ւթէււննե բ ալ մաս -
նակց ած են Հաղարական՛
ֆլ՛ ան։քնե րո՛է : \ք՚ախք կբ
նախատեսուէւ մօտ
250.000
ֆրանք :
Նո՚-Է րնե բր ՛լր կել
՛ւ ան՛ձասլաՀ Պ - կա րասլետ
Գա–
սապետնին , ԱւՀհոլվիլի
եկեղեցիի
Հասցէո՚է : ԿՆԻ՚Ր
X
ԿԵԳՐՈՆԱԿԱՆԻ
ՎԱԹԱՈՒՆԱՄԵԱԿԸ
Կ • Պոլ։։ո
յ Աղղ • Կեղրոնական։
վարմաբանի
Հէէմնա րկէ։ ւթեան
ւէա թ ս ո ւնա մե ա կէ։ն
առէ։թռ։է ,
՛քյ ախ կին Աանէեբու
մասնալո ր ճա շկեբո
յթ
մր տեղի
կ՝ոլնե նայ յաո աք էւկա յ
16
Յունուար , կէւրակի կէս
՚*րէն ,
33
Տ&Աա
&քշհՑւտ/՛
Հայկական
ճաշարանին
՛քէք ••
Ն" յն օրր ոբոշում
պիտ էւա ր։։ ւէէ վաթ սունամ եսէ–
կր Հ անդի սա ւռր տօնե լո լ մասին եւ ի Հարկին
պի
տի կաղմ ուի յատուկ
յանձնամ ո ղ ով մբ :
Փա։է։աքելէ։ է ։։բ ֆ րա՚եսս։ րն։ս։ կ Ր" է" Ր
նախկէն
սան՛երբ
մ էքսն-ա կց էէն այս րացւսւէէէկ
ճաշկերոյթին,
մ՛էէնչեւ
յունո լար \0բ իրենց Հասցէներ բ ղրկե լո՚է^
կամ
մինչեւ
յունուար
14
Հեռաէսօսելոէէ^
մեբ լն —
կերոք,
Ժիրս՚քբ
Ջիլինկիբեանէին
,
24 ՈԱ6 ք6յ՚<16ՁԱ
ԲՅՈՏ
(2) , ա.
Շ
6
ՈԱՅ
1 48-51։
.ճա չկեր։։
յթին։
մա-սնսէ կցո ՛թէե րէն նռ յնպէս կր
խնդրուի
որ անսլայ։քէսն տան է։բենց Հէսսցէնեբբ :
Կեդրո1ն՚ականի Ա– շրջաւնաւարտներէն
Ա. ՋՕՊԱՆԵԱՆ
Մ Ե ԹՐՈՅԻ
ե րեք նոր կա յա բանն եր վերա բաց -
ուած են •
Շո՚բտօն Լավաչ, Աապէէյօն եւ Ձէալ —
ԿԻԷ՛–։
..^.^^.^^
ՄՈՌՑՈՒԱԾ
ԷՋԵՐ
(ԱՐԳԻ
ԱՇԽԱՐՀԱՐԱՐՈՎ)
ժամանակով
թաղաւո
բին մէկր
եկեղեցի
մր
չփնել կուտայ.
եօթր տաբի կբ տեւէ
չէւնոլթիլնր։
Օծ՜ումէն ետք՝
թաղաւորր
կ՛՚երթայ
է՛ր աղօթքր բ–
նելոլ
. կր տեսնէ, որ բուք ու փոթորիկ
կր բաբձ
րանայ, քիչ կբ մնայ որ թագաւորր
խեղդուի
։ Մէկ
ալ ինչ տեսնէ,
ճգնաւոր մր կեցեր է իր առքել,
Կ՝Ը՚՚Է •
թագաւոր
, յսպրած
կենաս,
գեղեցիկ
եկե
ղեցի
չինե ցիր , սակայն բան մբ պակաս էւ
Կ՝րսէ ել աներեւոյթ
կ՝ ՐԱա
յ =
Թագաւոբբ
քակել
կուտայ
եկեղեցին
:
Նորէն
եօթր տարիէն կբ չինեն նռր եկեղեցի
մր, առաք -
ուանէն
.աւելի
ղեղեցիկ
։ Օծ՜ումէն
ետք՝
թաղա -
՚–"ՐՐ
Կ
՚երթայ
աղօթելռւ։
Անասելի
բուք ու փոթո
րիկ կր բարձրանայ
, նորէն
այն՛ ճգնաւռբր
կ՝երե -
լայ թագաւորին
ու կ՝բ"է •
թագաւոր
, ապրած
կենաս
, դեղեցիկ եկե -
ղեցի ես չիներ,
սակայն բան մր պակաս է :
^
Թագաւորր
գարձեալ
քակել
կոլտայ
եկեղե -
Հին։
«ինր տարի
աշիաաեցէք
Կ
՛՛Ր՛՛Է " ՛ յ "
\նդամ
այնպէս
շինեցէք
, որ աշխարՀի
երեսին
նր–
անր
չգտնուի » ;
Կբ շինեն։, կ՝օծեն
։ թագաւորր
կԳրթայ
աղօթ–
Քւբնելռլ
։ Բուք
ու փոթորիկ
կր բարձրանայ
,
ճգալոբր
գարձեալ
կր կանգնի
առքեւր ու կ՝բոէ՛
թագաւոր , ապրած կենաս , աննման է քու
չինած
եկեղեցէւն •
ալիսո^ս
որ րան մր պակաս է :
թագաւորր ա յս անղամ
ձեռքբ
կր նետէ
ճգնաւորէէ
օձէւքին։ , կբ բռնէ ու կր Հարցնէ ՚
Գէ , բսէ նա յիմ , էւմ ե կեղեցիիս
սլա կա՛ս ր
Ի՛՛՛նչ է : Այս երեք անգամ է, ււր քակել
կուտաս
չի՛ն ածս ;
Այս եկեղեցիին
Հաղարան
բուլբոլլ
մր կբ
վայլէ :
ճղնա լորր անե րեւո յթ
կ՝րլ լա յ , է՛սկ թա՛լ ա -
ւէէ բր կր էէեբագառնա
յ պալատ ։
Այս թագաւոր ր եբեք որդի
ունէր ;
Որգէ՚նեբր
կբ տեսնենէ ոբ իբենց
Հայրբ ցալ մբ ռւնի, կր Հաբ–
ցրնեն .
Բաբօ, ցաւգ
ի՞նչ է
տ
Կր մտածեմ ,
ւէւ ա։ոաս1սա
էէէանեց թագաւո
ր ր ,
որ ես ծերացեր
եմ ։ Եկե՚լեցիէւն
Համար Հաղա.
րան
բոլլբուլ
մր սլէաք է, ես ինչպէ՞ս
երթամ րե
րեմ ։
Մենք կ՚երթանք , կբ բերենք,
րսին
տղաքր։
Ե րեքն՛ ալ ձիերր Հեծան գաց էէն։
:
Ամ իս մր ետք
տեէլ մր Հասան , տեսան որ ճաւքբան երեք ճէէւղե —
բու կր բամնուէ։ , չուարեցան
մնացին։
ճղնտլորր
Հ՚անդէւպեցալ
իրենց,
Հարցուց
՚ Ո՞՚֊ր
կ՚երթաք , կ։ո բիճնե ր ։
Կ՝ ե բթանք Հաղարան
բո լլբուլր
բերելու ,
չենք գիտե ր՝ ո՛՛բ ճամբուէ
երթանք։
ճգնաւոր ր րսաւ՛
Ա յս լա յն ճամ բէն գա՛ց ողբ կր գաոնա
յ ,
մ էքէոեղ ի ճամ բէն։ գացողր կամ կր գառնա
յ , կամ
չի դառնար : Վարի ճամ րէն գացողր
յո յս չկա
յ ,
որ գառնա
յ :
Ինչո^լ
, Հարցուցին
եղբայբներբ
կ՚երթաս ,
բսաւ
ճգնաւոբր , կր Հանգի -
պիս ղետ է։ մբ : Հաղա բանւ րուլբուլի
տէրր
էեղի
ղւսբձուցած է անոր
ք՚"–բբ։
չէ՛ խմռւիր,
բայց
դուն
սլէւտէ։ էէէմես ու րսես՛ «Օխ–, անմաՀութեան
քուր
է»։ Գետր կանցնիս , ան։ոառ մր կուգայ
առքեւգ,
վւուչեբռվ
ւ։լ տատասկներով
լեցուն • գուն
պիտի
քաղես այգ փուչեբր,
պէւտի Հոտոտես եւ րսես •
« Օխէ էէէ
րքա յութեան
ծսէէլիկ է՛»։ Անտառր
կ
*անց–
նէա , կր աեսնես մէկ կոէլմր գայլ մբ կապո ւած է ,
միւս
կէ
։ղմր
ղառ մր։ Գայլէւն ՛ա՛ռքեւ խոտ դրուած,
է, գառան առքեւ՝
միս, ւլուն պիաի վերցնես
միսբ
եւ դնես
՚չայլին
առքեւ , էսոտն ալ՝ գառան
առքեւ։
կ՝անցնէւս
կ
՛՚երթաս , կր Հասնէւս մեծ դրան մր առ–
քէւն, մէկ փեղկր փակ, ւքիւսր
բաց. փակ
փեղկբ
պիաէ՛
րանէՍէս
, բացր՝ փակես : Նեբս կր մտնես, կր
տեսնես
որ Հաղարան
րուլբուլի
տէրր քնացեր է ՚
եօթնէ օբ կբ քնանայ
եօթն։ օբ ա րթուն%1լբ մն.այ :
թ՛է ոբ կրցար րսս-ծներս դործագրել,
Հաղարան
րուլրուլր
կր բերես, թէ չէ՝ ոչ կրնաս երթալ,
ոչ
կրնաս դառնալ
։
Մեծ
եղբայրր
լայն ճա։Րբռվ գնաց : Գնաց , գնաց
Հասա է. էէլալ ա՛տ մր • րսալ՝
«ինչո՛" լ պէ՛տի
երթամ
սսլանւնէէււիմ , կրմ
տնէեմ
ա լււ տունբ , ծառա
յոլ -
թիլ՛։
կ
^րնեմ ,
կ
^ապբոլէւմ »:
Մէ՚քնեկ
եղրա յբն ալ մէքտեղի
ճամբով
գնաց,
լերան էՐիւս կոէլմր անցաւ, տեսաւ պալատ մր, ճր–
րաղփ պէս ՚էո՚ռ ու լուսաւոր
: իքաւ վար , ձին կա
պեց , իսկ է՛նքր գնա-ց պարտէղ , ուր կանանչ
աթոռ
մր
կար
, նստեցաւ
վբանէ ։ Տեսաւ
սեւ Արաբ
մբ
որ
եկաւ Հասէէււ
ու
ձեււքէւ
ճէէլո
տո։է
ղարկաւ
իրեն ;
Գարձաւ
կլոր
մր, ղլոբեցաւ
աթոռին տակ -
(Մ1՝"ոցեա|ը յ|սւջորդու|)
ԳԱՐ. ԵՊԱԿ–
ՄՐՈՒԱՆՋՏԵԱՆ8
Fonds A.R.A.M
