ՍՈՎեՏ. "^ԱՅՐենԱՍԻՐՈՒթԻԻն
էի... € Օ Շ / ^ – € Օ Ա ՜
Ամերիկեւսն
բէսրձր
ճարւուէ1լւսւրոլԼսս,ի
վար
է է
մր
ււլՆկնդրոէ.թ1ււ–ն կր խնղրէՊապկն
: Շոլրքր
երեք
1լարէոէւնալ1ւԼր՝
Պ"ւպր
կ՝րնգ"ւնի
ԱմԼրէկս,ցէ^
^ որ
կր յայտարարէ
թէ կր վւավւաքի
առանձին
մ ն ՚ " ք
Կ՚աՀակալին
Հեա,
որովՀետեւ.
ղաղտնիք
մր
ունի
Հաղորդելիք։
Գիտել կր տրուի թէ
արարողական
աւանդութեանց
ղէմ է այդ ինղրանքր^
Հետեւա
՚
րար
եր
մերժուի : Ամերիկացին
շ ա ա կր պնդէ
, քիչ
կր
ոլնղէ
, եւի վերիյ
ղլուխ ֊ ղլխի
մինակ
կր
մնա
յ Պաւղին Հետ :
• . . Ամսական
50
Հաղար տոլար
յ
Ո՛ ^ , կր պատասխանէ
Պապր
:
100
Հաղար
տոլար։,
-
Ամենեւին
ոչ։
500
Հաղար տոլար ;
—
քք
՚չ Ի Վ՛՛րայ
" չ ի
••
Հետաքրքրութիւնր
մարղկային
է,
նոյնիսկ
Հրեչտակային
, տյնպէս
որ կարտինալներր
կր
խոր
Հին
թէ
մեղք
ղործած
չեն րլէար՝
եթէ
ականք
ղնեն
խօսակցութեան
, որ քիչ
մր չատ կ երկարէր •
•• Մէկ միլիոն
աոլար :
Ո՛չ,
միլիոն
անղամ
ոչ։
Ամերիկացին
դուրս
կ՝ելլէ,
կարմրած
ել
քիչ
մր
^ւչաՀեղձ։
՚էյերս կր թափին
կարտինալներր
,
որոնք
լսեր
էին խօսակցութեան
վերքին
բառերր ,
մէկ
միլիոն
տոլա^ր : Շվ՚ոթած
, չուարած
, չյմո -
րած՝ կրՀարցնեն թէ ինչո՛ւ
կր մերժէ
մէկ
միլիոն
աո լա րր
, երր
այնքան
կարիք կայ յոտս
գաՀո
յից
Ս ւ՛րո
յն Պետրոսի
:
Փոխարէն
կր պաՀանքէ
, որրոլոր
քարող
-
ներուս եւ վոլլերուս
իրրեւ
վերքարան՝
դովեմ
ու
վւտո աբանեմ
•
. - ՕօՇԶ ՇՕ
1
Զ
5՚՛ :
Սուրբ
(Իուսիոյ,
ներողոլթխւն
սովես
եւս
Ո՚ուսիոյ
, մեծու Ա1՚լաիկ
ղաՀակալնեբր
գիրքերր
չրքեէսվ,
սովորութիւ1ւ
րրած
են
Հիմա
մեղմէ
սլաՀանքել
ոբխորՀրգային
Հայրենասիրու
թիւն
երղենք
Հացի
ժամանակ
, լացի
ժամանակ ,
լահանա
ծախելու
մամանակ
,
քիթ
խն քելոլ
մա
մանակ
, ամէ՛ն
մամանակ : Վա՛՛յ՝
եթէ
մոռնաս
:
իրաւունք
չունինք
առարկելու
թէ
/ ՚ 1
Հ " ՛ ՛ ՛ –
Ր"՜
պաննուեցան
ք՛ա կուն ցնե րր ,ո րոնք
Հա յրենաս
իր
ու
թիւն
եր ղած
է ին՝
ւղաՀանքե
լով
արեւմ տեան
մեր
գերի
Հայրենիքր
կամ ուրիշ
Հալեր։
Իրաւունք
չու
նինք
Հարցնելու
թէ ինչո՛ւ
«Հայրենիք»
բառն
ան
գ ա մ
ոճիր կր Համ տրուէ
ր արտասանե
Լ
^^այթհնսա՛
կա՛՛ն պատերաղմ
է ն»
ւանաստե ոծնե
« երկիր » միայն
կԴբդէին(*)
:
իրաւունք
չունենա՜նք
բացատրութիւն
ւՀանքե
լու
պիտի,
նաեւ
վագր,
եթէ
այսօրուան
« Հայրենասիրութիւն»
եբ–
գողներր
ղէւդակաՀա
րսլին
յանկարծ
, Հովիւն
ուղ
ղութեան
փոփոխութեան
Հետեւանքով^
աշխարՀի
«ամէնէ՛՛ն
աղատ
երկրին»
մէք։
Մ եր իրաւունքն
է միայն
հ0Ոտ16 - Տ&Ո^1\V^^հ
ր լ -
լալ,
մեր
կուրծքէն
եւ կռնակէն
կաիսել
երկու
տախտակ
,
ո ր ՚ ՚ ն ց
վբայ
, այսօր
, պիտի
գրուի
«կեցցէ՛
քամաոաա
Սուսթաֆա
՛Բէմալ»,
իսկ վա
ղր պիտիւ
տպոլի
պատկեր
մ ր՝
Սթալին
ու
Հիթլէր
ձեէՀք
ձեռքի
տռււած
, եւ "՛՛վ գիտէ,
օր մրն ալ
գարձեալ,
պիտի
տեսնուի
Մոսկոֆն
ու ՄէՀմէտ -
ճիկր
«թռմ
ան պար»
բռնած
երբեմնի
Հա
յաստանի
սովետական
Հողերուն
վրայ :
Րայց
հօաաՇ -
Տ Յ Ո ( 1
\ \ ՚ 1 շ հ
շա՛՛ա
,
արեւմտեան
Հձիմպէ րիա լիսաական»
երկիրներու
մէք
ղորս Ա ոս
կուա
կ^օղտագսրծէ
իբրեւ
մ ա ր գ ա գ ե տ ի ն
, պարար
տացնելու
Համ ար
մ էկուն
կղակր
, մ իւսին
ղմ ակր
:
քքս չեմ
նաիւանձիր
ս ո վ ե տ ա դ բ օ չ
ՀնգկաՀալին
գի -
բուկ
կարմ
իբ
թութերուն
, որոնք կր կախուին
վը–
ղին
վրա
յ , ոչ ալ նոյն
մ ա ր դ ա դ ե տ ն ի
մ տրգոց
Հո–
թէնթոթեան
գմ ակին
, որ մ րցակցութեան
գայ՜
րոյթ կր պատճառէ
մ ե ր ինո
սնե ր ուն , թայց
չեմ
գի
տեր թէ ինչո՚^լ
եւ
ինչի՚^ս կրնախանձի
Լոնաոնի
(*) Այն հ ա յր ե նիքը , ընկե՛ր, զոր դուն ես եԱ
կը սիրենք , «լքի գաղափար է, որ կ ա պ ոՆա ծ է լքսէ
նըը - սեփականաաէրի կեանքի տնաեււական պտյ–
մանների հետ», կը դրեն Լէնինի աշակերտները։
Ու կ՚աւելէյնեն թ է «դրամաաիրական երկիրներու
մէջ , գիւղացին կապուած է ա՛յն հողին՝ Ո լ ր ծնւ»ծ
է. հետեւարար հայր ենիքի իր սէրը նեղ է, սահ–
մանավւակ կամ խաթարու ա ծ » , ե ւ օրինակ կը թե֊
րեն ղերման բանաստեղծի մը հետեւեալ ոտանա
ւորը .
Ատ
իմ խրճիթս է ,
Զոր
գուք
չէք
չինած։
Սա
իմ օքախս է ,
Որու
տաքութեան
Համաբ
Գուք կրնախանձիք
ինծի :
Ու մեկնելով այն «լ ողո ւն գ է ն » թ է «պրպետւս>–
րր հա յր ե նիք չունի». իբր թ է ղերման րանսատեղ–
ծին գաղափարին դ է մ ծառացած, Մարքս ել
էն–
դէլս կը հ ա յհ ո յ ե ն
մանր - սեփականատիրակսւն
հ ա յր ե նիքին , Քիշդ այս բ ա ռ ե ր ո վ— «Սլլլ ի,|.
•բակոյտս է, գոր դ իզե ցի ես , կինս, երաիաներս եւ
անաաււններս» : Ա ռ է ք ծեղի, եիմա , հայրենիք եւ
ե ր գ ե ց է ք • • • :
է Ց Ա Ռ Ա Զ »
նախկին
Հոդեւոր
Հովիւր,
այմմ
սովետակաՆ
եայլանեբուն
մէք,
ծանօթացէ՛
ք , Արէ
լ ծայրա
գոյն վարղապետ
1,աղարեան
, որ յանկարծ,
ա–
ռ ա ՚ ն ց պատ&առի ( * ) ,
կը յարձակի
Հայու
ձ\%ուէտիս
վրայ, տնոօտնելով
զիս
հայբ ենտ դ ալ ,
անար
գանք
մր որ Համաղօր է ամենածանր դատապաբ -
տութեան՝ Ր"լ"Րքաղաքակիրթ
մողո վուբգնե
րոլ
մէք,
վճիռ
մր որ կը արուի
բարձրագոյն
ատեան
ներու կոգմէ՝
անառարկելի
վւաստե րոլ
քննու ֊
թեամբ :
Եո
Հայու
իր Տ\%ռ\\.է.ին մասին բան մր
չեմ
գը–
րած՝ յականէ անուանէ : Րայց երբ Հարկ կր տես
նէ եւ սլատրուակ կը ստհւլծէ
, կրնա՛՛մ
այստեղ
ներկայացնել
ղինք՝ սաբկաւագոլթենէն
մինչել ե–
կեղեցպանութիւնր
Լոնտոն
բնակող անՀատի մը
Հաչւոյն
, «Աղատ
Եկեղեցի»ի
յօդոլածաղրութենէն
մինչեւ «Ազատ քՍօսքի»
ճամ ա րաա
կ։։
լթ
իլն
ը անծա
նօթ գրամ՛ ատ ան
մ ը Հաշւո
յն , մ իքանկեալ
/հէն -
սիի
բա
րձո ւ ն ^ ե րուն վրտյ ցուցագբած
«պախալի»
տագանգը
ձէաօո
ճս
ւռ\^\ի
Հ աչւոյն,
Լկը Հասէթւա՛՝՛յ
արդեօք
այս
բա
ց ատ բութ իւն ր,
ռամ՛իկ ֆրանսա
ցին կ՝րոէ
Խտ
Ցէ
§Աւ116Տ <^Ա աւյւ
Հակաղրոլթեամբ
ռուս երէն
փալավինա շէ սթո վ օ
բացատ րութեան՝) :
իր մ՛ասին՝
ինչ որ չեմ գիաեր,
այն է միայն
թէ
զ^լարճանտլո
լ
Համաբ
կր կատարէ աք -
ձախ
ղա րնե լու ա յս փորձերը Լդտա՛՛ ւ ղինք զուաբճա -
ցնողը)
, թէ զուարճացնելու
Համար
անոնք որ
«Հա յասաանաս
իրո ւթեան»
աիսո յեան
,
Մ
ոսկուա -
յէն
Ձ§ք66 ,
Հա յաստան կր ծախեն
Հրապա րակին
վրայ
լահանայի թո փի
սլէս, իրենց
չ՚՚դինքը
կը
վաճառեն
իբրեւ
(1օսշ6սւտ ^^'/\^ա^ո^^:
ինծի
երրեմն ըսած ենթէ պարապ
գլուխ չէ
այս
մէկը,
ապտալՏ»
ալ. խելացի կր
կարծուի՝
մինչեւ
որ բանայ
րերանր։
Մերինն
ալ բացաւ
բե
րանը,
ուստի
այսօր Հրապարակ
կ^իքնեմ
ցոյց
տալու
Համ ար
իր
քսաւտէՇՈՇ^՛
ել
յա յտա
րա բե լու
թէ
ա՛
յս աստիճան
յանգզ՚նո
ւթ իւն , մ տքի
ա՛
յս աստի
ճան
աղքատութեան
մ՛էք , կարե լի
է ր մ իա
յ ն Եւրո՛
պա
յէն
տանիլ Ասիա, բայց ոչ երրեք Ասիա
յէն
բե
րել Եւրոպա : Ընդունելով
ոբ առնուաղն
ամիսը
մէկ
անզամ պէտք է խաբաղտնել
այսպիսի
քսաւտէՇ–
ներր , որոնք
Եւրո պա եկած են՝ բա
յց բան չեն
սորված
, զիբք
մր
չեն բացած
,
զաղավւարներու
քրվէմին
չեն Հետեւած
, ցաւ է ինձ
խոստովանիլ
թէ
, ամէն անղամ
որ յօմարած եմ վիճիլ
, զզուան
քով ու նողկանքով
լե ց ո ւած .է Հոգիս
;
Րաիստս
այսպէս է եղեր,
թնչ
րնենք՝
պէտք է Համակեր
-
"ւԻւ ՝
Ուրեմն
,
առաքին
առթիլ
,
ա յս
մարդուն
օձի -
քէն բռնած կըՀարցնեմ •
1,
Տեղ մր կարգացա՚^ծ է թէ ի՛նչ կը մտա–
ծեմ
Հայաստանի
մասին,
իիո՚լսիոյ
մասին,
թուր -
քիոյ
մասին,
նոյնիսկ
տնդլեւամե րիկեան աչխաբ–
Հակա րւլթեան
մ ասին : Որոինք
են
իմ
կարծիքներս
ա յգ
նիւթե բուն իւբաքան
չիւրին
մ ասին^ եւ ինչո^ վ
կ ապացուցանէ
Հա յրենագաւո
ւթ իւնս ,
ԼՀարկալ
տյս
բառին իմաստր գիտէ՝ եթէ
բ6է1է թՅ^^Ո0^ճ6
մր
չէ):
2,
Աքէն
Հա
յ մ տաւորական
իրաւունք
ունի՛^
աղատօրէն
մատծելու
, տեսակէտ
յայտնելու
իբ
մողովուրդին
բարօրութեան
Համաբ,
ղէթ աբտա
սաՀմանի
մէք :
Այս
Հարցումին
ղոլգըեթաց՝
իրաւունք
ունի՞մ
իրմէ տարբեր
մ տածելոլ
իմ մողովուր
դիս սլատ -
մ ութեան եւ ճակատադբ
ին
մ ասին ,
տարրեր
Հարց թէ աչխարՀի
ամէնէն
թչուաո արարածը
պի
տի
Համարէի
ինքզինքս՝ եթէ մտածէի
նմ անօ
բէն
իրեն :
3,
Կրնա՞մ
Հ "I յ րենո լրա ցութ եամ
բ դ ա ա ա -
պարտել ո՛վ որ, ամբողքտկան Համարելով
արդի
Հա յաստանը
, կամ անո
ր աճմ
ան
ու գօսացմ
ան
( » ) Զիս «հայրենա դ ա ւ » կ՚անուանէ.–. Շահ–
խ աթո ւնիի նամակին ա ո թ ի ւ ։ իսկ
անցեալ
օր,
« ծ աիաւա ծ » կ ՚ անո ւ անէ ր դիս • • • Փարիզի Հայաց
եկեղեցիին վ երաբեբե ալ անցուդարձի մր
ա ռ թ ի լ :
է)ս լուր չ ո ւ նիմ թ է Հ ա յ ե րը ե կ եղեցի ունին Փարի,
զի մէջ , լուր չունիմ թ է րնտրո-ւթիւն կր կատարեն
եկեղեցիին մ է ջ , – ի ն չ ո ՚ ^ ւ , ժամկո՚^չ րնտբելու հսս
մար. մէկ հատը բաւական չ ք : Եղբա՛յր, ծախ–
ո ւ է ի ՜ , ր ա յց շնոլւհքով բանի մր համար ծաիյսլէի
Յ ե տ ոյ գիտ եմ թ է ամէնէն սուղ վնարողներր Աոս.
կ ո լ ա յի մարդիկն են, Նաղարեան այդքան
խելք
ունի՛ Մո ս կ ս ւ այի կը ծախուի, ես խելք չունի՚^մ որ
ղրպանր ծակ Դաշնակցականնհբաւն կր ծ ա խռ ւիմ ;
՚Աերւռղութի՚՚ւն, ծակաչք չ ե մ Նադարեանին պէս ,
որ վերջերս կ ՚ ա ր տ այայ տ է ր ծ անօթ
սակարանին
վւվլուկր՛ երր լսուեր է թ է նււր մեքենաներ կը
մտնեն հ ա յ տպարանէ մր ներս : 1սօսքը մեր
մէջ ,
փ արայի պէտք չ ո ւ նիմ , ի ՞ ն չ պիտի ընեմ փաբան,
օ ՞ զ պիտի առնեմ « գ լ խ է հանա ծ » կնկանս :
Զիս
« ծ ախուա ծ » կոչելուն համար եւս ցաւ չունիմ , -
դմո ւ ա ր չ է հաստատել թ է երե ս ո ւն ա բ ծ աթր ո–
ր ո ՞ ւ գրպանին մէ ջ է ։ Չեմ ներեր զիս հայր՜ենա -
դաւ կոչելուն համար մ ի ա յ ն , – զղջալ պիլ^ի
Ալսլ^
էշ զղ-ացնելու պ է ս ։ Մի ա յն պիտի չղիտնտմ թ է ին.
չո՛ւ այս մար գ ր , որ ե րբ ե ք չէր յարձակեր կրսլս ^
յանկ արծ եւ ասանց պատնառի՛ թ ե ւ ի ս դ պ ա ւ ։ Վե–)
րէն հրամածն :
1
թՈՆքքիԱ ^ճակտիԱ
էէոլդա
ՊԱՏԿԵՐԱԶԱՐԳ
ՊԱՏՄՈԻԹԻԻՆՆԵՐ
Ունեւորութեան
Տուրքի
(Վարլը^)
տլան-թա -
լանին
աոթիւ կր չաբունակուի
վէճը
թուրք
մա
մուլին
մէք։Նաիսկին
տէֆթէրտարՖայիզ
էօքթէէն
վերք
Հբապարակագիր
եւ քննադատ
Ուլունա, եո
ղրէ^Ենի
ԱապաՀ»ի
մէք.
^
-
Որքան
լաւ
պիտի
ըլլաը եթէ
«Վաբլըգ
խնդիրԲ
չնոբոգուէր
ղարձեալ։
Եկուր տես որ գոց
չի
.ւնար։
Կուգայ
օր մը ուր
գէպքին
Հերոսներէն
մին
ի՚գճի
խայթ
կ՚ունենայ
, կամ սիրտը
պարպել
կ՛ուզէ եւխնղիրբ
մէքտեղ
կը Հանէ
գարձեալ
։
Մինչղեռ
այս
գործին
մէք առ յաւէտ
լռե
լ
պէաք
է : ՀՎարչՐԳԻ
աուբք»
անունին տակ , թոլրր
Հ ^ յ .
րենակցին
պարտաղրուած
ղոլլումը
այնքան
եղե -
րական եւ ամօթալի
է, որպարտաւոր
էինք
զտյն
ակամայ
մոռնալ։
Նախկին
տէֆթէրտար
Ֆայիդ
պէյ,
որ այս
մասին
խոստովանագիր
մը Հրատա -
րակած է, որեւէ
տրղաբացոլցիչ
կողմ
չոլնի
•
Ան
ղոՀ
մը չէ,
ինչպէս
կը
փորձուի
պնգել։
ԶոՀը
ան
է որ
բռնօբէն
փոսի
մր
եղեբքր կր տարուի
ել
իր
կամքր
նկատի
չառնոլիբ : իրեն
կը
մ՛նար
բողոքել
կամ
լձոլղիմանալ
եւ Հակառակ
պարագային
Հրա
մարիլ
ու Հեռանալ։
ինչո՞ւ
չչաբմեցալ
ա յ գ պ է ս
Ֆայիգ
սչէյ
էֆէնտիին
գուրսը
ղործ
չէր պակսեր
;
ԸնղՀակառակն
, երբ
Հաղարաւոբ
Հայրենակից,
ներ
արիւն
կուլային
ա յ գ անիրաւ,
անՀաւասար
օ –
բէնքին
լուծին տակ , ինք Հանդարտօրէն
անցաւ
սեղանին
չուբք
ել ականք^ւերը
փակեց
անոնց
ող -
րուկ՚ւծին
առքեւ ;
Հիմա
ելեր է րսե
լու
Աանցանքը
իմս
չէ ,
այլ
այսինչն է, այն
ինչն է յանցաւորը։
Այսսլիսի
իսօսքեբ
Հիմ չունին
բ ա ց ա ր ձ ա կ ա պ է ս :
Պետութիւն
մը երբ նեղ կացութեան
մը
մատնուի,
բնական է որ կը դիմէ
իը Հպատակնե -
բուն
օմ
ւսն գակո
ւթե ան
X 1՝ս՚յց
տոմար
չի րանաբ
ել
փախճանական
էիճիռը
յանձնե
լով
օտարին
, ու վեբ
քապէս
չրմբռնելով
պատմափիլիսոփայութիւնը
հայկական հարցին (ծագումը աւելի հին քան քը–
բիստոնէՌԼթիւնր) ,
չի Հետաքրքրոլիբ
մեր
աղղա
յին պաՀանքնե
րով
արեւմ տ ե ա ն
Հա յաստանի
վբա
յ^
Լզանց
կ՚առնեմ՛
ղիտական
տարաւլը
վերքին
երկսւ
բառերուն
մասին)
, ատիկա
երբեւիցէ
Հաճելի
ը լ
լայ
Ս՚ոսկոլայի
կամ ոչ։
Այս
քի՛չ
մը
ակադեմա
կան
Հարցում
ին
ի՛մ րագրութիւնր
քակելոլ
եւ ու
սում՛նասիրելու
Համար
բաւական
չէ Հայրենասի
-
էութիւն
երզել...
ա
լա ԸօօՁ
Շ Օ 1 Յ
1^ ,
Այս
երեք
Հարցումներէն
ետքը,
քա1հիցս
պիտի
ցնցեմ
նաիսկին
վարգապետին
մօրուքը՝
այն
մե -
ղաղրանքով
թէ , փո՛՛ր
մը Հա^ի
Համար,
կ՝աչի,ա–
տի
աղղին
կէսը
միւս
կէսին
գէմ՛
Հանեէ։
Հայ
մո–
ղովսւրգին
կէսը
թուրք
անուաներ
Արեւմտեան
.Հայաստանի
մեր
աննման
Ֆէտայիներր
ծաղրել,
(Հերոս մռնչեց...
Հէ" , սպասէ՛, ես կր
սորվեցր–
նեմ
քեւլի
բո՜ւն
երւլր)
։Ար եւ՛ք տեան
արղի
դոՀարա–
փայլ
Հայերէնը
նսեմացնել
Լ՚լէթ
Հայերէ՜ն
գ ի տ -
նար
ւ՛նքր)
,
ոլ
վեբքապէս
աբտասաՀմանի
Հայ -
կական
արմէքներր
՚զղտիկցնել։
Եւ այս
ամէնր
որպէսզի
Հաճելի
րլլայ
Ա՚ոսկուային,—
Հայաս -
տան
պաշտպանելու
Համար
չէ , այս
տիրացուն
Հայասաանի
կա՚լմոլթենէն
առաք ալ գէմ էր
« մռնչող
Հերոսներուն
» , որոնք
Գաչնակցական
էին
, Հ,նչակեան
էին , արեւաճակատ
երիտասարգ
-
ներ
էի՚ն^ Գաչնակց՚սկան
Անգրանիկի
եւ
Հնչակեան
Ժիբայբի
կորիւններն
էին , որոնց
մռնչիւններէն
կր
՚է՚՚՚ԼՂ՚լար
ոչ
միայն
սուլթանին
, այլեւ
այս տխ
րացուԿւերուն
, ցարերու
Հա^էնեբուն
,
Պապշ-ԱլԻԻ
Հայ
ազաներուն
սիրտր։
Ո՛չ,
այս
խաւարակուռ
« մտ՚սւորականր
» Հայաստան
սլաշտպտնելու
Հա
մար չէ որ կը րարբաւճի
, Հայաստան
^օսV^^էս^6
է
շսզ՛" ւնա կելու
Համ աբ
իր
Հակա
յեղափոխական
՚ ՚ ւ ՚ ^ յ ք ա բ բ եւքիոլսին
ոտքը
լղելու
արաբողու
-
թիձր :
Այս
ամէնը
Հաճո՞՛յք
կը պատճառէ
իրեն,
լա՛ւ։
Ր՚սյււ եթէ,
իբ մտաւորական
սն ան կո
լթ
ի ւնւ ը ապա
ցուցանելու
մամւ՚՚նակ,
ե՛ւ ալիմ կ՚սրդիս՝
ղուար–
ճանալ՚՚ւ
Համար
, Հաստատեմ
նաեւ
,
1947
Ցուլիս
\Տին
Հրատարակուած
իր
ինքնւսկենսազրութենէն
Հաւլաածարար
, թէ մեր
վաբզապետր
«թոթովա–
լե՚լոէ՛ եւծանբակշիո»
Հարուսաին
վայել չէ
զտեր
^ ՛ւ եզ՚ս՚չէմ » կԼ՚նբ՝
Աչրղեան
ղ երգաստանի՛
ագ -
քիկր ^աչրդ»
վ ա ր գ ա պ ե տ ի ՛ ն
՛ք իա
յն
աբմտնի Հա -
մալ՛ելո՛ւ,
թող
չցաւի
երբեք
նախկին
էքմի՚ածնա
-
կանչ՛ Այգ պարաղտյին՝
կկ՚նդունիմ
իր կնոք
վճի
ռը,
խր՛"՛
միւրիի
՚Լճիռ
Տանցաւո՞ր
եմ եթէ
կը
յարձակիմ
մէկու
մր
վ յ ՚ ա յ , որ վիրաւոբեբ
է իմ
ամէ^ն
նուիրական
ղղացումս
, Հայու
^^^ցո^է^" , " –
^ամաբ
կ՝ապրիմ
, որով կր Հրճուիմ,
"րմէ
բարձք՝
ո՛չ Մոսկուա
կը ճանչնամ,
ո՛չ ալ
երկինք։
Տ ս ՚ ն Յ ^ ՚ - ՚ ՚ ՞ Ր
եմ,
երբ,
ինրղինքս
պաշտպանելու
մամ՚է^ակ
, կատո՛ւ
կկաեմ
կ՚ս՚ոուին
, իսկ
Պուալո–
յին
յի՛" ծանօթ
բառն ալ՝ Ն՚ս՚յս՚րեան
Աբէ
է ծայ -
ր՛՛՛ղ ու՛՛՛ ՚1արզապետին,
յուխտէն
կքմիածնայ
Աիա–
սանոթետն
, ուսեալ
ի Ցի՚բիխ •
^ I
5 .
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Fonds A.R.A.M
