ՏՈԻՇԵՐ
ՍԱՆԱՍԱՐԵԱՆԷՆ
ՅԱ Կ ՈԲ
ԴՈԻՐԳեն
Ա՛
ինչպէս
Հաղորդեց
«Տ՚"ռաի,
Պ"լս"յ
մէչ
1950
Հո1լա. \9ին Միէթարեան
Աանուց
Միութիւեը
յի.
չաաակի
երեկոյ
մր սարքած է իր սրաՀին
մէք , ի
յիչաաակ
Յավււր
Գուրզէնի
, րանա խօսե լոլ
Հրա -
1
-իրելով
Տիկին
Հայկանոյչ
Մառքր :
Ջերմ՛ապէս կր դնաՀաաենք
Ա՛ խիթարեան
Աա–
ներու Ա իութեան
ձեռնարկր
: Ա իեւնո
յն աաեն կր
ղարմանանք թէ ինչու
Հ ամ ար
՚ եր րեմնի
Հայկական
կրթարանին՝
չյւիսնաւա
րանե ր ր եւ կեդր՛
Վ."՛ ր -
մարանին
աչակերաներր
ղէթ չեն միացած կամ
իրենք
չեն կազմակերպած
յարղանքի
այս
ցսյցր։
5 .
Նարդոլնի
մեծաաաղանդ
դերասանապեա
Ա. ՇաՀխաթունիի
մասին դրած
սքանչելի
յօդուա
ծին
մէք
«Մեծարանք»
կր պաամէ
Հեաեւեալ
դրուաղր Տ՛ Գուրգէնի
մասին՛
ՀՀ
Գրաբարի
այս մեծանուն
վարպեար ան -
գամ ալո յծ էր կեանքի
վերքին
աարիներուն։
Յո -
բելեանին
օրր՝
ՊոԼՈՈյ
ամբողք
Հայութիւնր
մեծա
րանքի եկած
1
Կբ ղրկեն
յոբելեարր
, կր
աանին
ՀանղիսասրաՀ
։ Աաքի կ՝եԱէ նախագաՀր, պաա -
րիարք
Եղթչէ Գուրեան եւ անղամալոյծ
յոբելեա.
րրցոյց
աալով
մողովուրգին՝
կ^րսէ–
^Այ" Վ^"՛֊–
կր,սերունդներ
է կախարդեր
, այս վՀոլկր»
՚ՀՀՅա.
ռաք», թիլ
1809, 4
Աարա) ։
Արտալաղդ
արք.
Աիւրմէեան
իր
«Արամեանի
եւ կեդրոնականի
ուսուցիչներս»
յոլչագրական
ոլ.
չագրաւ
աչխաաութեան
մէք էքմրն ալ կր նուիրէ
Յակոբ
Գուրգէնի՝ որկեդրոնականի
մէք իր զրա -
րարի
ուսուցիչն
եղած է կարճ մամանակ
մր մի -
այն. իր ծերութեան
ու Հիւանդագին
վիճակք^
պատճառով։
Հեղինակր
իր այդ գործին
մէք կբ
նկարագրէ 3– Գուբգէնր
իրրեւ
Հանդարտաքայլ,
լ՚՚՚֊րք
, սակաւախօս ու գասարանր
մ իչտ
իր ծանր
չուքին ու Հմ ա յքին
աա
կ պաՀոդ»։
(էք
153)։
Տարինե
ր առաք , երիտասարդութեան
չրքա -
նին կարգացած
էր Գր իգ՛՛ր
ԶոՀրապի
^՛Ծանօթ
Գէմքեր»էն
մին՝
նուիրուած 3 • Գուրզէնի
:
ԶօՀրապ
իրեն յատուկ
կարճ , կտրուկ
Հիւթեղ
ու տպաւորիչ
, ում
իեւնո
յն աաեն
խայթՀամ
եղ եւ
կճան
լեղուով
կուտար
սլաակերր
մ եծանուն ու
սուցչին եւ աղդասէ
ր ե րեսփո խանին : Փափաքե
՚
լի էր որ այգ գրութիւնր
անգամ
մ լն ալ Հրատա - .
րակոլէր
, իր չաՀե կանո ւթե ան Համար :
3 ՚ Գուրգէն
կարնո
յ Ա անասա րեան վարմա
րա
նին մէք ալ պաչտօնավարեց
իրրեւ գասախօս
զրա–
բտրի ել ա չխա
րՀա րա ր ի , րա յց
մ անաւանգ առա -
քինին։ Ես երքանիկ
սլաաեՀոլթիլնն
ունեցայ
իրեն
աչա կեր տ ե լո լ ա յգ
չրքանին
, թէեւ
իրրեւ աչա-
կերա
կրտսերազոյն
դասարաններէն
առաքին եւ
երկրո րդ կարգերուն
մ էք : ( Ա անա սա րեան
վա րմա.
րանր
ունէր
եօթնամ
եայ
չրքան • մէկ նախապաա.
րաստական
կարդ, եւ վեց նախակրթական
եւ միք–
նակա րգ վա րմա րաննե րո լ գասլնթացք)
:
յյ սլասեց ի "ր Ս անասա րեանի
րարձրադո
յն
կարգերու
աչակերտներէն
մին , իբրեւ
աւելի ծա .
նօթ 3 • Գ՚՚՚֊բ՚էէնի
ուսուցչական
գործունէութեան
,
ոգեկո չէ ր
անո բ
յ ի չա տ ա կր ,
նկարագրելով
անոբ կատարած , ա չիսատանքին
ամ բո
ւլ քական
պատկերր
:
Այգ սպասում
ս ապա
րգիւն
անցած
ԸձԼ՛*՛Լ"՛/,
)
պարտականութիւն
մր կր Համարեմ
զբի առնել իմ
յուչերս
։
Նախ
Հարեւանցի
ակնարկ
մր 3
-
Գոլրդէնէ
առաք պա չտօնավաբող
Հա յեր էնի
ուսուց
ի Աե բուն
,
եւ անոնց դա սա լան
ւլո ւթե ան մասին , ոբսլէսղփ
կա.
րելի
րլ ւա
յ աւե
լի ցա յաուն կերպով պատկե
րացնել
3՛
Գուրզէնի
դիմագիծր։
Այս առթիլ ցաւով կր յի՛չեմ թէ Ա անասա րեան.
վարմադանր
տակաւին
չունի
իր
սլատմ
ութիւնր
ուր անչուչտ
սլիտի երեւա
յին բոլոր
ուսոլցիԱերն
ալ իրենց դո րծո ւնէ ո ւթեամ
ր ու վաստակով ;
Աանասարեան
վարմարանր
իր
Հիմնարկու -
թեան
առաքին
օրերէն իսկ կ՝ունենայ
Հայերէնի
երկու դասատուներ
, երկուքն ալ Հայաստանի
Հո–
գէն ծնած, անոր ոգիով ու սրտով սնած,
երկուքն
ալ անոր ապագա
յի լուսաւոր
Հեո անկարով աո՛
զորուն : Երկուքն ալ Հայեցի
ումեղ,
անվկանղ֊
գաստիա րակո ւթեամ՛ ր օմտուած
՚ ԼԳէորզ եան ճե
մարանէն) :
Այգ
ուսուցիչներն
էին վւրօֆ.
Ասաուածա -
տուր հ/աչատբեան եւ կորիւն
Մկլ՚աիչեան։
Առաքինր,
ծնած էր Բաղրեւանգի
(Ալաշկեբսւ)
՚^ԷԿ
՚11"–՚1Ր * ^՚"յ նաՀապետական
րնտանիքի մր
մէք։
Թոռնիկն էր տանուտէր
Խաչոյի,
«Գեզեցիկ
Ատեփանիկ»
անունով։ Ո՞վ Հիացումով ու զքան–
չացոլմով չէ կարգացած
մեր անմաՀ
վիպասան
Րաֆֆիի
«իքենթ»ին
մէք տանուտէր
եաչոյի
ու կենցաղին
նկա րադրո
ւթ իւն բ ու մանալանգ գ ռ
մէչներր
«խամ»էն
Հանելու
այնքան
զմայլելի
սլատ՛
կերր, որ միչտ
ան քնքե լի կրմնայ
մաաաղաաի
լնթե բցոզներուն
մ աքին
մ էք :
Լ. Շանթ
եւս իր մէկ վիպակին
մէք, ^Գր^լ^ ,
ցիներր»
, նկարագրած է զայն : Ան
«ԳրսեցիներլՓ
•
Հ Յ Ա Ռ Ա Զ Ֆ
^աա^^աաա^ա
եւ երիտասարդներու
մէկ անգամ
ր Բագարատն է, \
որ կբձգէ իր Հանգիստր եւ
^5 96/
Համ իտեան \
Հայաքինք
կոտորածներէն
վել։^
է՛՛է. > Կր ՚էեբա
- ^
գաոնայ
երկիր՝
այսինքն
կարին,
նուիրուելու
Հա–
մաբ
Հայ մ անուկներու
Հայեցի
գաս տիա րակո
լ .
թեան :
Այս
երկու
ա ե ղե կո լթ ի ւնն ե րն ալ ստացած
եմ
նոյն
ինքն Ա. 1Աաչատրեանէն
, երր, Ա անասաբեա. ՝
նի ՚^1ք կր պաչտօնավարէի
իրեն Հետ, իրրեւ օգ . ^
նական
ուսուցիչ
աշիւարՀարարի
եւ գրաբարի
։ Ա,
քց ա չատ րե ան ի գաս րնկե րնե բէն
մ ին եղած
է Հան րա
ծանօթ
Հայագէտ ու բանասէ
բ Ա անուկ
Աբեղեան
:
Միքանկեալ
րսեմ ռրԱ • իքաչատբեան
ունի
նաեւ
դրական վաստակ : Գրած է «Գիւտ
ք \ ն յ . Աղան -
եանի « Լումայ » պարբերական
Հանգէսին
մէք ,
գիտական
տուեալներու
՛Լրա
յ Հիմնուած
Հ մտա
լԼւց
դրաԼսօսական
մր նչանաւոր
Հայկաբան
ուսոէ ց Լւչ
Ա՛Ա՛
Գարագաչեանի
«՛ք՛ննական
Հա յ՛՛ց սլատմ
ոլ–
թիւն»ի
մասին
։
2)
վիէննայի
Մխիթարեան
միաբան Գ՛ Մէնէ–
վէչեան
վձ՚գ ՛ի <Ար՚ւի
լեզոլաղիաութիւն»
՚ԷԲքին
մասին
Լսիստ լնգա րձակ քննադաաա
կան
զ րաԼսօ -
սական
մ ր՝ ոբ Հրատարակուեցաւ
«Բ
ԼււզանգԼւոն»Լւ
մէք։
3) «
Արեւելք
»Լւ մէք Հրատարակեց
Տիր՚՚ւտուր
ս աո րազրռ
ւթ եամ ր գրարարի,
աչիսարՀարարի եւ
ղ աւաււա րաբբաոներոլ
մ ասին
Հմտալից ու չաՀե -
կան յօդուածներ :
4)
Բննական
«Պատմութիւն
Հին Հայոց»։
Այս
գործր
Ա. քւ/աչատբեան
սլատրաստեց
Աանասար -
եան վարմարանի
ֆրանսերէնի
ուսուցիչ
Ա. Տէօ .
լէնսԼւ
(քիոզէֆ
Բրէսթէ)
ա շվսատա կց ո ւթե ամ բ ;
՚քյիւթե
ր ր ինք՝ քցաչատրեան
կ՝լնտբէբ
, կրմատ -
նան չէ ր , իսկ Ժոզէֆ
Բրէսթէ
(դրական ծածկա -
նունով
Տէօլէնս
) կր իսմ բազրէ
ր ֆրանսե
ր էն։
Այս
գործր
Հրատարակուեցաւ
(իրնեւ,
կարծեմ
Եւրո -
սլա յԼւ Հայ ուսանողական
մ՛իութեան
քանքե րով եւ
ծ աիս քով : Տոլագրական
ա չԼսա տանքին ու փորձե -
բու
սր րաղ րութե ան եւս կր Հսկէր
տաբ տբա
իստ
լիւկերս Տ"քթ • Արմենակ
Հայրանեան
, որ
1915 -
16/
ՀայաքԼնք
Աաբսավւներուն
՚լոՀ գնաց Աեբաս -
տիոյ կուսակալ
գաղանարաբոյ
ՄուամմէրԼւ
կա -
տաղռւթեան :
5)
ԱչիսարՀարարի
քերականութիւն
մր, Հետե–
ւռղութեամր
ղերմ՛ան
քերականագէտի
մր մէկ
ղ ործին : Այս ա չխատոլթե
ան վե րքին բարձրագո
յն
դասրնթացքր
կր պարունակէր
Հայ լեզուին
՛օտաբ
լեղուներու
Հետ ունեցած
աղերսին
,
փռիսաււեալ
րառերուն
, րառակաղմութեանց
, տառոԼդարձու -
թեա՝1ւց եւն՛ եւն. մասԼւն չաՀեկան
գլռւխնեբու
ամ.
Բ՚՚՚լք՚՚՚Լին
նորու թիւն
Հա յե րէն աչխա րՀաբւորԼ։
քե
րու կան ու թե ան
մ բ
Հ ամար
\
Գմբաիստարար
քւքաչատրետնի այս աչփւատասի–
բութիւնբ
անտիպ
մնաց, ել գուցէ
ձեռաղիրն ալ
կորսռւեցաւ
:
Աանասարեանի
մէք , վերտին
չրքանին
, կր ՛լա
նո ւէ ին բաղձ՛ա թիլ Թոքատցի
աչակերտներ՝
որոնք
Լւրենց Հետ , իրենց
Հա յրենիքր
Ե՚֊գոկիա
տա
բած
է Լն , քԱաչատբեանի
ա յս ձեռագիր
քե
րականութիւ
նր : Յ ՚ ՚ վ Հ ՚ ս ն ն է ս
Գաղանճեան
մ՛եծապէս
օդտոլած
է այդ ա չփւա տոլթ ենէն իր Հա յերէն
ա շիւա րՀտ
բա
բի քերականական
գասլ^ւթացքր
պատրաստելու
մամանակ,
լլմբախտարաբ
, սակայն,
առանց այգ
մասին
ոեւէ յիչատակութիւն
լնելու
. . . ;
6)
Ա. հ)աչատրեան Կ՛ Պոլսոյ
Աղ՚լ •
Կեդր՛
վա
րմ ա բ ան ի ուսումնապետն
է ր ,եբբ
191 5/
Իթթի՛
Հատի
Հայաքինք
սաբսափներր
սկսան
։ Այգ չյ՚քա -
նԼւն անո ւննե ր ո լ չփո թութ եամր
մ ր իր տեղր կբ
ՕՐՈԻԱՆ ՇԱՐ^"^^^՛՛
5 ՛
ձերբակալուի
ու կ՛՛աքսո բուի
քք) ա չաա րեան
անու -
նով պարի
ռւսռւցիչ
մր։ Ուրեմն
րուն Ա՛
քՍաչա–
տրեանր
առմամ արաբ կբ ճողոսլբի
ձե ր րա կա լո լ -
թենէն։
Աակայն
Լւ վերքոյ
մատնութեան
մր Հետե–
ւանքով
Լւնքն ալ օձիքր
ձեռք կուաա
յ եւ կր տարա–
գբուի
ԳոնԼւայի
մօա Գարա - Փոլնար
, ուր
կերպով
մր կ՝ աղատ ի բանտէն եւ կուդա
յ Գոնիա , ուր րն -
կե րնե բու
պա չտսլանութե
ամ ր կ՚ապրի
ծուարած
։
Ա ակա
յն նոբ
ձե բ րակա
լո ւթ իւննե բռ
ւ եւ
զանաղան
դմուարութեանց
պատճառով
նաԼս
կ՚ապաստանի
քցաչ Գրրի եւ յետոյ
Հալէպ եւ ամէնէն
վերքր
Պաղ.
տ՚ս՚ո՝
ւիերքնապէս
աղատելով
թ բ ք՛ո կան
դմ ո խքէն
։
քցաչատրեան
իր այս ոդԼւսականբ
գրԼ՛ առած է
Պոլսէն Պաղտատ
վե րնագբով
յուչագբոլթեան
մ ր
մ էք , ո բ
Հ րատա րակո ւեցաւ
Ամ երիկա
յի
«Հա
յրե -
նիք»ի
մէք։
Ա՛ քցաչատրեան՝
լեղուական եւուղղտւէրա •
կան խնգիրնե
բու մէք Լսիստ պտՀպանողական՝
վեբ.
քին պաՀռւն
կողմնակից
եղաւ
Մ • ԱբեղեանԼւ
ոլղ–
ղաէլբական
սխալաղրութեան
, ինչպէս
կ՝որակեն
ղայն չատեր, եւ զնաց Երեւան
ուր իրեն
պաչտօն
մր տրուեցաւ
Համալսարանին
մէք։
Այնտեղ տլ
պատմ ա գի տ ա կան աչխատոլթ
իւննե ր
ոլատրաս -
տեց,
ինչպէս
լսած
եմ : Աակայն
անոնց
թիւին,
ո–
րակին , եւն • ի մ ասին
ստո
յգ եւ վաւերական
ոեւէ
տեղեկութիւն
չունիմ դմբախտարաբ
, ինչպէս
լ^լ
իր մաՀուան
պարադաներոլ
մասին
։
ՎԱՀԱՆ
ԳՈՒՑՈԻՄՃԵԱՆ
ԿԱՐԳԱՏԷԲ
ԵԻ
ՏԱՐԱ&Ե8ԷԲ
€ 6
Ա /հ ԱՋ » II
էումանի
ծրադբին
սառւգումէն
ի
՚Լեր,արել–
մ ^ * Գերմանիոյ
վարչապետ
Տոքթ՛
Ատրնաոլր.
ե 7
մուԼ
Հ ՚ ՚ Ի - Կ ֊
&՚1էհ՚""էհ՝"Կււ
Վ՚՚ած
են
րի մամուլր, յ
^ լ,
,–տնական
Հնչումռվ՝ ^ա.
արծարԾնլ
ւ՛
ւ ւ
՝"՚^\է^էՒծանօթ
էտ
եր1լրորղ
աչիարՀամարտի
ղինագագաբէն
վերք.
՛ ժ
լ
" ^ ՚ " ՚ ՚ – ՚ 1 ՚ " )
զեբմանա
.
\ , .ս ,ո9անր ստացաւ աեսակ ^րինքնավա
.
նէն ոա,Ո առանց
սլաչաօնասլէս
եւ բոլոր տեսա -
կէտնկով
Ֆրանսայի
կցուելու^
^՚՚^՚՚^
ոանսական
տնտեսական
ղերիչիսանութեան
տակ :
Գեբմձացինեբր,
մինչեւ
՛սյսօր չատ
ւլանգատ
նեբ
ձեւակերպեցին
այս «իւրաւյման»
գէմ , իսկ
Ֆրանսա
յայտարարեց,
թէ Աաարի
նեբկ՚ււյ
գոյա.
վիճակր
իրեն Համար ալ վերքնակ՚սն չէ ե լ Հարցբ
նկատի
պիաի առնուի եւ վճռուի
Գերմանիոյ
Հետ
Հաշտութեան
դաչն՚ս՚լիրր
կնքուած
ատեն։
Շումանի
ծրագրին
ստորագրութիւնբ
առիթ
մր
տուաւ,
ոբ այս Հարցր անգամ
մրն ալ
վէճի
նքւլթ գառնայ
Հրապարակով
։
Գերմանացիներր
բացարձակապէս
դէմ են Աաարի
անքատման եւ
այսօր ալ կր նկատեն
զայն
Գերմանիոյ
Հողային
ամրողքականութեան
մէկ անանքատելի
մասր։
Փարիզի
վեբքին
Համագումարին
ներկայ
գերմա .
նացի
թզթակիցներր
Հեգնօրէնկ՝րսէին,թէպողպատ
Հանքածուխի
միքաղգային
կազմակերպութեան
րնգՀ. մոզովին
Գերմանիա
պիաի մասնակցի
21
անղամնե րով,
որ՛նց \ կ գերմանացի եւ Յբ Աաար–
ցի պաաուիբակներ - միայն թէ այս երեքբ
կրց -
ուած՝ ֆրանսական
պատուիրակութեան
։
ԲանաԼսօսութեան
մբ
առթիւ,
վարչապետ
Տոքթ՛
՛Բ՛ Ատրնաուրր
յայտարարեց
, թէ
«երր
մամանակր գայ, Աաարի
մողովուրգր
պիտի տայ
իր վճիռր»։
Իր նաիսարաբներէն
Պ՛ Հ՚*>լչթայն
եւս
ձայնասփիւռին
միքոցով Հաստատեց
, թէ Աաար -
ցիներր. Հոծ մեծամասնութեամր
Գերմանիոյ
Հետ
են :
« Ֆրանքֆուբթրր
Ալկէմայնէ
Յայթունկ» ,
նոբ
յօդուածի
մր մէք, Հանրաքուէ կբ
սլաՀանքէ
Աաարի Համար,
յառաք
քչելով
րնկեբվա
ր ականնե
րէն փոխ առնուած
կարգ մբ փաստա րկութ
իւննե ր :
« քհիչրլիէօի եւ Լուի ԺԳ • թագաւորի
արարք -
ներուն Հաւասար է Հողամասի
մր անքատումր Ա -
րեւմ տեան
Գեբմ անիա յէն : Այս երկու
մ
՚որդիկբ
չատոնց
մեռած
են եւ կարելի չէթորՀԼւլ , թէ ա.–
ն/ք^ց
րմ բոնոլմներբ
կրնան
կա րգագրե լ յաբ՚աբմ^^էւ– ՚.
րութիւններր
երկու
երկիրներու
, ո րոնք ոչ մ Լւայն
կր
մ երմեն
պատերազմ
իլ , ա յլեւ
կ՝ ուղեն
մ իէ^սին
՚ոպրիլ,
միեւնոյն
կառավարութեան
ներքեւ
»,է՝^՛՝
Այս քաղաքավարի
դիտողութեանց
պէտք է
աւելցնել
նաեւ
յա յտա րա րութիւն
բ
Արեւմտեան
Գեբմանիոյ
գատական
նախարարին
, ոբ Հասած
կր
կարծէ
Պատմութիւնր
վերակաղմելու
մամանակր :
Այս նախարարին
Համաձայն
,
1870/
պաաերաղմր
պայթեցուց
Նափռլէն Գ՛,
1914/
պատերազմին
մէք Ֆրանսա
այնքան պատասխանատու
է, որքան
Գերմանիան
, իսկ եբկրորգ
ա չխա րՀտմ ա րտին
միակ պտտասիսանաաուն է Հիթլէ
րբ,
բ՚սյց
անոր
գործի
գլուխ
գալուն
Համար ալ մեղաւոր է Վեբ–
սայլի
դաշնազիրր։
Գերմանական
մ եծ ՝ճա բտաբաբ–
ոլեստի
վարիչներր
բնաւ ում չեն տուած
Նացինե
րուն եւ Թիսէնն
անդամ վճռական դեր մր չէ կա
աարած
ղերմանական
անտեսութեան
մէ9 ։
Գերմանիոյ
կառավարական
կուսակցութիւն -
ներր բաղդատաբար
չափաւոր
լեզու
մբ կր ղործա.
ծեն , թէեւ չատ ռրոչ են իրենց
դիտաւորութիւն
-
ներր։
Մինչգեռ
լնգգիմագիր
րնկեբվ արա կան կու–
սակցոլթիւնր
աւելի
բուռն է իր
արտայայտու -
թեանց
մ է ք ։ Ապրիլ
20ին , մասնաւոր
Հաւաքոյթի
մր մէք ճառ մբ խօսելով
, այս
կուսակցութեան
պետբ, Տոքթ.
Բուրթ
Շումաիոբր,
առանց վերա -
ե.
սն
՛յէ
մէք
ուրիչ
կաթոլիկ ելյետագիմական
կառավա -
րութիւններ»
: Գալով
Շումանի
ծրագրին
եւ
Աաա
րի Հարցին,
Տ՛՛քթ՛
Շումախրր
աւելի
լառաք
կ՚եր–
իմայ յայտնելով
, որ այս միտքր
յղացուեղաւ
փբ
կել՛" Համար
Առնէի
ծբագիրր
ե լ
ասլաՀովելու
Ֆբանոայի
ղերիչ1սանո.թի,նր
Գերմանիո,
վբայ
դեռ
յիսուն
տարիներ
: Գերմանիա
երրեք
պիտի
չկրնա
յ իր իսօսքր քալեցնել
պռղպատ-Հանքածո՛
Լսի
միքա՚լդային
կաղմակե րպոլթ
լ ան
իսոբՀուրդին
մէք,
որովՀետեւ
անոր
9
անգամներէն
2ր
միայն
Գերմանացիներ
պիտի
րլլս.–,, ^
յ , ^
որոնում մբ
անցրնելոլ
Համար
աՀրամեշտ է երկու ^ երրոբդի
մեծամ
ասնոլթիւնր
յ
.
Բուռն ծափերու
մէք, Տռ.լ,թ. Շումախրր
Հե՛ր՛
ցուցած է իբ ունկնգիրնե,,ո.ն
. ֊ ^ « ի՛՛նչ բան
թ^յէ
կուտայ
Ֆլ՚անսային՝
յա,,Քականի
քաղաքականու
թիւն
մր կիրարկելու
Համար
Գեբմանիոյ
մ է ք ։ Ֆր՛
րանսա ե բբ պարտութեան
մատնած է
Գերմա -
նիան
։ Աբգեօկ
\940ին»
. . .
Տոքթ.
Շումախբրի
..,յ^
յայտարարութեանդ
Fonds A.R.A.M
