ՕՐՈԻԱՆ
ՇԱՐԺՈԻՄԻՆ
ՀԵՏ
1ք|ՍԿՈՒԱ\յ ԻՆ2ՊեՍ ՈՐ ե
՚
Տաճախ
կշ խօսուէ
երկաթեայ
վարագոյրէն
անգին
ասլրող
ժոգովոլրգներու
մասէն։
Արտա
֊
յայտութիւններր
մէկր
միւոէն
Հակասական
:
Շաա
րնական
է ատիկա։
ՈրովՀետեւ
ամուր
փակուաձ–
են գուռներր
կր տիրէ խորՀրգաւոր
Լռոլթիլ^
մր
: Մարգիկ
թափ
կուտան
էրենց
երեւակայու
~
թեան,
կամ
կր կատարեն
գո ւշակո
ւթ էւննե ր , Հա -
մաձա
յն իրենց քաղաքական
գաւանանքին
:
իսկ
այն
քանի
մր առանձնա^որՀեալ
անՀատներր,
ո–
րոնք րախտր
ունեցած
են ասլրե լու
քւ) • Ա
իութեան
մէշ
իբրեւ
թղթակից
, անոնք անգամ
չեն
կրնար
պատկերացնել
իրական
կեանքր
, քանի
որ
աղատ
չեն իրենց
չարժումներուն
ու երթեւեկներուն
մէք^
երբ անոնց
կբ Հետեւին
<ձառաքնոբղ»ներ
կամ
« գէտ
»եր
:
Այգ
առանձնա
չն որՀեալներէն
է Նշ
Ո§Յքօ/
թղթակիցր,
որ
21
ամիս Մոսկուա
ասչրելէ
վերք,
գրի առած
է իր տսլաւո բութ իւններր
:
« Ջկրցայ
տեսնել
ամէն
ինչ
ռր
Կ"՚–ղէի
տեսնել։
Պիտի
չխօսիմ
Խ • Միութեան
ոչ
Հիւլէա–
կան գործարաններու
եւ ոչ ալ կեգրռնացման
կա~
յաններուն
մասին,
ղորս երրեք չտեսայ
: Պիտի
խօ
սիմ
մ իա յն առօրեա
յ կեանքէն
եւ այն
անձե
րոլ
մասին
որոնց
Հանգիսլեցայ
Մոսկուայի
մէք,
կամ
ճամբո րգութ
իւնն երուս
րնթացքին
:
* ^ՒԼԳ էէ ^է Ա՛ոսկուայի
մէք
ոստիկաններ
չկան : ԸնգՀակառա1լն
, գլխալո
ր ,
փողոցներուն
իւրաքանչիւբ
քսան
մ ե թ բ ին վբայ
կանգնած
է
լքլւ-
լ|ւսլւէ՜(ւ
մբ եւ անկարելի
է ռր եւ է տեղ
ասլաստա–
նիլ, առանց
նՀմարուելու
: 1// • Միութեան
մէք
կր
գտնուին
, մեղ նման. Հերոսներ
ու կոսլիտներ
: Ա–
ռանձնաչնորՀ
եալնեբ
եւ քիչ վճա
րո լածներ
,
Հա
րուստներ
ու աղքատներ
:
Մ ոսկուա
I
վեց
եօթր
յարկանի
լձւգա րձակ
տուներ
: Ղ՛ո րծա բաննե րո լ բաբձր
ծխնելոյւ^եր
, ո–
րոնք ծուխ
ու մուխ
կր թափեն
քաղաքին
՚էր՚^յ
•
Շատ
լաւ կաղմ ակե րպուած
է
փո իսա գրո ւթե ան
ցանցբ։
Նչանաւոր
վւապուղին
(մեթբօ)
,
որովայն–
քան Հպարտ
են Մ ոսկուաց
իք , ամ էնէն
ա րագլձւ
-
թացն
է , ապաՀովաբար
, իբ կայարաններր
մէկ
մէկ իսկական
պալատներ
են մարմարիոնի
կամ
ա–
բո յրի
1
ղա ր գա բ ո լած
արձաննե րով , իսմանկա
րնե
-
բով
եւ երկաթ ցանկապատներով
: Ապասման
վայ–
րերր
լայն
ել օգաւէտ
: Մոլտքն
ու ելքր,
գրեթէ
ամբոգքռվին,
տեգի
կ՚ունենան
մեքենաշարմ
սան––
գուգներով։
Ա աքուր կառքեր,
յարմարցոլած
էոն՚^ք
տոնի
փասլռւղիի
կառքե րռւն : Անոնք
չունին
սա՝
կա
յն Փարիղի
մ եթ րօին առաւե
լո լթէլննե
ր ր , նկւսճ
տելով
որ կայարաններր
չատ
Հեռու
են էրարմէ
՚1՚՛՛
Փապուգինե
բու պակասր
կր լրացնեն
փո
խա–
գրութեան
ուրիշ գանագան
միքոցներ
, պետա՛ -
կան
ինքնաշարմ
կաոքեբբ,
թ–րՕլիպ
|ւ1
–Անհբը
եւ
Հանրակառքե
րր , ո րոնք
մ ի չտ խճողուած
կ՝ Րէէան ,
փո խաղր
ելո
լ
Հ ամ ար
մա յրաքաղաքին
եօթր
մի -
լիոն
բնակի^ւերբ
:
Այրերր
Հաղուաղէ
պօրէն
իրենց տեղե ր ր
կր
տրամաղբեն
կիներուն։
Աովետ
կինր,
որ կր կա
-
ռոլցանէ
կամուրք^ւեր
, որ յաճախ
կր վարէ
պե
-
ւթեան
լ
մեն
լ
,
րարճր
Հ իմնա րկութ
իւննե բ ր .
^ ^ 1 –
« 6 ԱՔ–ԱՋէ>
ա
Հաւ
ո։ սար
է այր
մարղուն։
ԸնղՀ ա կառա
կն ,
մ ա–
նուկներբ,
«Հայրենիքի
լուսաչող
ա սլա գան» , ա
֊
ռանձնաչնորՀեալ
ղաւակներն
են : Տաճախ
կր տես
նէք տարէց
տիկիններ,
որ ոտքի
ելլելով
էբենց
նստաբաններր
կ՝առաքարկեն
12
13
տարեկան
պատանիներուն։
Եւ այս վերքիններր
կ՝րնգունին
առանց վարանումէ
;
Լայնատարած
պողոտաներ
, նեղ
մայթերով՝
ուրկէ
կբ Հոսի
բազմութիւնր։
Երկու
կ"ղ՚^Ր
ցու ֊
ցավէեզկեր
, Ճւսշարա1ներ,
սրճարաններ,
ղ րա
-
տուներ
, ղեղա րաննե ր , պարենաւորման
մեծ
ւիա ֊
ճաոատունեբ
յ եւն–։
Գիշերր
գոյնզգոյն
լոյսեբով
ցռւցատախտակնեբ
եւ աղղեր–
Հ
՚Ծխեցէ
ք սռվե
֊
լռական
ղլանիկներ։
Լմեցէք
սովեաական
շամ
-
փանեա։
Աեր
խնա
յողո
ւ թ իւն բ զետեղեցէք
խնայո
ղական
սնտուկին
մէք»։
Մոսկուա
Հակաղ բու թ Լււննե բու
քաղաքն
է :
թանղարան
մրն է , ինչսլէս
նաեւ րնգարձակ
գոր
-
ծարան
մր :
ինչսլէս
ամենուրեք
, Հոս ալ
ամենակարեւոբ
Հարցր բնակարանի
աաղնապն
է։ Շքեղ
կոբքի
վւո
ղոցէն
(Մոսկուայի
Շան
ղէլիգկն)
յիսուն
մեթր
անգԼւն, կր ցցուին
խարԼսլած
վւայտաչէն
տնակներ
;
եւ աղտոտ բակեր,
շարուած
անԼսնամ փողոցնե
րոլ–
երկայնքին
:
1
Չմոռնանք
որ Մոսկուա
փայտաշէն
քազաք՛
մբն էր նախապէս
եւ Հրոյ ճարակ
եղած
քանԼւ մր I
անգամ՛ : Իբ ղլխաւոր
շէնքեբբ
առաւելապէս
կբ |
պատկանին
յետ - նավալէոնեան
շրքանԼւն : իր ար– •
ուարձաններր
տակաւին
կր պաՀեն
իբենց
վ՛այ
- ՝•
տա
շէն
տուներր
ու շնորՀալի
^Ա\)յ^ներր,
որոնք
I
յամբաբար
տեղի
կու տան
աբւլիական
գռրծարան
-
ներուն
եւ գօրանոցի
նմանող
րնակարաններուն
:
կեգրոնական
մ ասին
մ էք , լձւզՀակառակն
, Հին
տուներր
բոլորն
ալ քանգուած
են :
Մի^աղարեան
նեղ
փողոցն երուն
տեղ
այսօր
յարղաբ ուած
են
լա յն . ծառո լղիներ
եւ րնգարձակ
Հրապարակներ
:
Մոսկուայի
մէք րնգՀանուր
կարգախօսն
է
շուտ
եւ լալ կառուցանել։
Ոա լց թէ
կառուցուած
այգ բնակարաններր
որքան կատարեալ
են ,
չեմ
կրնար երաշԼսաւորել
: կատարուած
յառաքզվւմու–
թԼււնր
յայտնի
է սայլա լն : Աբղէն
ղէպի
երկԼւնք
կբ
ցցոլԼւն տասնբՀ ինգէն
ե րեսուն
յարկանի
երկնա
-
մեբձ
շէնքեր
: Այս րարձունքԼէն
ւԼրալ , ուր
ատենօք
Նափո
լ է ոն կա յսեր
յանձնուեցան
Հ ին մայբա քա
-
ղաքէն րանա լինե րր , ա յմմ
կր
բարձրանա
յ
նոբ
Համ ալսարանր
: Ամ ոլէնսքի
Հ րապարակին
՚Լր՝"ձ
կր կանւլնի
26
յարկանի
բնակարան
մբ։
Գետա
-
Վ՛էն, Կրեմ լինէն
Հինգ
Հարիլր
մեթր
Հեոոլ,
պիտի
կառուցուի
մեծ պանգոկ
մ ր :
« Կորքի
Հ անգստեան
ել Ա շակո
յթի պարտէ
-
ղ»ր
նախկԼւն
ազնուական
մեծաՀարուսաի
մբ,
պարտէզն
է : Համաղրոլթիւնբ
Պուլօներ
անտա ֊՛՛,
ռին , Լունա
Փաբքր
ել
Հա յե լինե րո լ֊Պ ա լատ
ին :
Այս
Փաբքր
կր տարածուի
Աոսկովա
գետին
եր–
կայնքր՝
բազմաթիւ
քիլոմեթրի
վրայ : Ամէն
կողմ
ծաղկանոցներ
ել աւազաններ։
Րացօթեայ
ճաչա^
բան՛նեբ , երեք
Հազար
Հոգի պարունակոզ
բա
-
ցօթեայ
թատրոն
, ցուցաղ
րութիւննե
բու
պարտէզւ
Այստեղ
տեղի
կ՚ունենան
ներկայացումներ
ել
բա
՛նա Լսօսո ւ թ իւննե ր : Բարձրաիսօսր
կր
Հնչէ
ամէն
կողմ , րաղմութեան
Հաղորղե
լ ո լ Համաբ
Հերոսա
կան
ղ րուագներ
ու նուագ
;
Ջմեռր
պարտէղր
կբ փոխակերպուի
Հսկայա
-
, -
.
լ Բ,, ոոուն
Համար
մասնալորա^
Ղ"՚ն
սք,եավայրի
՚՚ճ՚1 ՞ / " " ^ "
,
,
՚ ,
չ՛՛լՂ""Լ
՚ " ՚
ւ^ւ-ս եան տ երախաներոլ
ե,
Բ"՚ր յարգաբուած
տեղեր
զան,
ր լ
՚
՚ ՛ ֊
"Կ՚՚նաեներսւ
յատուկ
։
լ , տ
Մէսկուայի
մէք կան երկու արգիական
պ
ն -
Գ՚–կ1եր։Մէկր
Գ ՚ - ֊ - ի ^ ^
1^"%
%ք"՛^՛
՚ ^ է ե/թր
եբկնամերձ
շէնքերէն
մին։
Միւսր
ալար^
՚ - ՚ ո ծ է վերԴն
պատերաղմէն
քիչ առաք։
«Ա
ՈԱ ,
Կրվա» սլանգոկն
է ան, ուր կր բնակին
•^ի-յ^Աո֊
՚Լեաականներ։
Բացառաբար
այնտեղ
բնակեցան
Պ–
Պ– Մարշրլ,
Պեւին
եւ Պիաօ,
\947ին
զումարռւած
"՛րտաքին
նախարարներու
խորՀրգամռղռԼի,
րն ^
թ՛ացքին
֊.
Օտարականներուն
Համար
կր մնան
չորս
մեծ
պանգոկներ
, մնացած
ցարերու
օրերէն
, երեւոլ
-
թապէս
շքեղ,
բայց
Հնոտի
եւ թեթեւօրէն
փոչե֊
պաա
:
« Մեթրոփոլ
» պանղոկր,
չինուած
Ֆրանսա
ցիի
մր կողմէ՝
1 9 0 0
« ՚ / / " ՚ 5 ՛
թուականներուն
,
կր
կոչուի
նաեւ Վրաղբողներու
կեգրոնացման
կա
յան
» : Ալս սլանգոկին
մէքն
է ոբ պատերագմի
ա–
աեն բնակեցան
բոլոր օաար թզթակիցներր
յ
իր
կ՚Արասէներբ
թանգարանի
տպաւորութիւնր
կր
թողուն
: իսկ ճաչարանր
ամ էնէն աղտռտր
եւ ամէ
նէն սուգն
է ապաՀովաբար
%
« Մեթրոփոլ
» ոչ միայն ճաչա բան
մր
ել
տխուր սրաՀ մրն է. Հապա նաեւ է պանգոկ,
ք ս Լ ր –
վանսէրայ ,
մոզռվատեղի
ե լ թղթակիցնեբու
ա
-
կումբ։
Հոն Հաստատուած
են չատ
մր գեսպանա
–~
տուննեբ
, Ամերիկայի
եւ Անգլփայի
մորթի վաճա–
ոականներ
, սլեաական
պաչտօնեաներ
, գիւանա
-
•չ֊էտնեբ
, թղթակիցներ
է
Աակայն
«Աեթրոփոլֆի
ամենագլխաւոր
յա
-
ճախոբղներր
կր Հանգիսանան՝
այցելու
«յառաք
-
ղիմական»
սլատո լի րակո լթ իլննե ր բ՛
չինացի
ուսանոզներ
, ռումանացի
կամ
պոլլկարացի
գիլ
-
գաց
ինե ր , սլճնաղարգոլած
իրենց
ազգային
տա
V
րափերով
: Հո լնգար
կամ
չեխ մտաւո րականներ
։
Ալպանացի
գիւղաց
իներ , սրածայր
սպիտակ
գրլ–
իսաԿւոցնե ր ո վ ;
Օտար
լրտղբռղին
Համար
Հեռախօսր կատար
-
եալ մղձալանք
մրն է Աոսկուայի
մէք :՝
Այնտեղ
գո յութ
իւն
չունի
Հեռախօսի՝
յատուկ
գիրք
(ՅՈ -
ՈՍՅւքշ) ,
ոչ ալ բամ անո րգնե բռ
լ ցանկ։
Կր
թուի
պետական
գաղտնիք
մրն է այս։
Եւ այս
Հսկայ
պանգոկին
մէք կր գոբՏԷ
միակ
Հեռախօսի
պ ա չ ^
տօնեայ
տիկքւն
մր առանձին
: կրնաք
երեւակայել
աազտոլկր
, չարչարանքն
ու մտմերով
սպասումր,–
ենթակային
Հեռախօսած
թիւբ
գտնելու
.եւ անոր
Հետ Հագորգակցելոլ
Համաբ
:
,
^
.,Հ։
(Մնացեալը յաջոբդոլ|)
՝
լԱ^ Հ.
՚^ՀԱՏ
ՕՐԻՈՐԳԻ
ՄԸ
ՏԱՋՈ%ՈիԹԻԻՆԸ
- . Օբ– Թ՚սգուՀի
Տերեւեան
ոբ
քսան
ւ^կքրիֆ
ի
վեբ
կբ պաչտօնավաբէ
ֆրանսական
րարձր.
վաբ^
մարաններոլ
մէք եւ միչտ գնաՀատուած
,
վերքերս
Ֆրանսայի
կրթական
նախա րա րութենէն
ստացած–
է
քՁ1ւՈ6
յ՚\շՅ
(16ա1զԱ6
,
որով արմանացած
է
Օքքւ՚–
€161 ճ ՚ ^ Շ Յ ւ ճ շ ա ւ շ /
տիաղԴւսին
: Օրիորգր
սկզբնական
ուսոլմր ստացած
է Պոչիս,
Ա. Տ–
Բոյրեբռլ
վաբ^
մարսւնին
մէք եւ յետռյ
Ֆրանսայի
մէք
Հետեւակ՝
է
ֆրա
՛նսերէնի
, պատմութեան
եւ
գրականութեան
գասրնթացքնեբուն
, քերմապէս
գնտՀատուելռվ
ւ ^ ՛ ՞
յ
էն աեզ
:
•
ւէս.
ԷՋԵՐ ԱԶԱՏԱԳՐԱԿԱՆ
ՊԱՏՄՈՒԹԵՆԷՆ
եՐեՔ ւԼԱ^ԱննեՐԸ,
2.֊–
ԸՆԿԵՐ ՎԱՀԱՆ
ԱԵԾԱՏՈՒՐԵԱՆ
Թեկնածուի
մր չուրք
մեր րնկերներր
ամիս
-
ներով
կր վիճէին
, զայն
րնգունելու
Համ՛ար։
Այս
խ ստա պաՀան
քո ւթե ա՛ն Հետեւանքով
էր որ \
894
^^5՛
մինչեւ
1908/
ղարնանամուար
մեր կազմր
Հաղփլ
80
անղամներ
կր Հաչուէր
:
Տա րգան քով
կր յիչատա
կեմ Հոս մեր
թանկա–
՛լին րնկե րնե րէն
ղ յ ա խ ի ն
Տակոբ
աղրարր
,
որ
1 903
^5՛ /
՛Լե ր մ ասնա կցե լով մեր կաղմ՛ ին ու ամ -
Ւ՚՚՚Լք
^Լ՚^Գ ՚"աբի
չաա
մօտէն
յարաբերելով
ղանա֊
ղան
լձւկե բնե րոլ
Հետ , չէր
յա յանած
բնաւ թէ
էնքն
ալ Լւրենց պէս
Գաշ^ւակցոլթե
ան անգամ
է ր ;
Աեր
կազմէն անքատ
ալս
60
անգամներու
ղե -
կավա
րնե բ ր , ա ռա քնո րգո ւթեամ բ լձւկե ր
ՎաՀան
Մեծատոլրե
անէ , գէմեցԼւն
մ՛եր մաբմնէն
եւ առա–
քա ր կե ց Լւն մ էանալ :
Մ իացմ ան
բանակցութեանց
էն թա
ցքին
յա յտնուեցաւ
ո բ , նո բեկնե ր ր Լսմ ո րոլած
ել կազ–,
մակեբպուած
էին րնկեր ՎաՀան
Մեծաաոլրեանէ
:
ՎաՀան
Մ եծա տուր եա՛ն եւ Արամ
ՇաՀինեան
իրարու
մտերիմներ
1904
^5՛,
յաճսվսած
էին
մեբ
Հին րնկերներէն
Տիգրան
Տումանեանին,
որ Ֆի -
լիպէի
մէք ունեցած
էր մասնաւոր
գործունէու^
֊
թիւն
եւ Աեբաստիա
ղաոնալով,
մասնակցած
էր
տեղական
կաղմին
ալ եւ խմո րած
էր թէ
Արամ
^սէՀ Լւն եանր
եւ թէ ՎաՀան
Ա եծա տուր եանր
:
ՎաՀան՝
որ ունէր կազմակերպելու
ձիրք ու ե–
ռանղ , չէր բաւականացած
լոկ մեր կազմ՝ին
ան
-
գամակցելով։
իր
Հօր ւլոբծին
բերումով
կա
շի եւ աղիք Հաւաքե
լ
կր յարաբերէր
ամէն
օր
մսավաճաոնեբու
Հեա , որոնց
մէք պակաս
չէԼ՚ն
քաք եւ յանդուղն
ե բ Լւտասա րգնե ր :
Ուրեմն
ՎաՀան
մաս
մր րնկերներ
ալ առած
էբ մսագործներէն
, որոնց
վրայ եկած
աւելցած
է ին , վաճառականԼ։
գրագիրներ
, մ անր
առեւտրա–
կաններ
եւ մէկ երկու
ալ դասատու
:
կիրակի
օրեր
վա՛նքի՛ն անաառնե
րր
զանազան
իսում րերու
մէք ազգա
յԼւն երւլեր
կր լսուէին
խան–
ւլավառ
ե րԼւտասա րգնե րէ , որոնց
մեծամասնռլ
-
թիւնբ
մսագործներ
էին։
Կր
ստեղծուէր
քերմ
մ թնոլոբտ
մր. Հրճուանք
պատճառելով
մեղԼ։։
կր
կարծէԼձւք
թէ Հնչակեաններն
ալ ղործի
լծուած
էին։
Բայց
կր
ս խա լէ ինք .ՎաՀան
Աեծ
ատո
ւրե ան Լւ
կաղմակերպած
անքատ
Գաշնակցականնե
րոլ
իսմ–
րերն
ԷԼ՛ն անոնք,
որոնց «կցորդ
-
Գաշնակցական–
նեբ
» անունր
տուինք
ի վերքոյ
:
ի՞՛ն շու ՎաՀան
Մ եծա տոլ րեան տեղեակ
չէր
պաՀած
մեր կազմր
իր անքատ
աշիսատանքներոլ
մասԼւն
։ Համ՛աձա
յն չէ՛^ բ մեր լձւկե բնե բու
խրս
-
տապաՀանք
ութեան
:
՛իմ բաիստ արար
կ "՛րե
լի չեղաւ
մ իացնել
ա յս ե բ–
կու կագմերր։
«կցոբդ»նեբր
սլնգեցԼձւ
որ
Լւրենց
ղեկավա
րնե բ ր , ՀԼ՚նղ
Հողվւ , րնդռւնուԼւն
Համաղօր
իբաւասութիւննեբով
մեր կոմիտէին
մէք։
Մեբին
ներր
կ՚րնգունէին
Արամ
ՇաՀինեանն
ու
ՎաՀան
Աեծատռլրեանր,
իբբեւ
պարզ անգամ
պաՀելով
մ իւս
երեքր , որոնց
անցեալին
վրա
յ
նշմ արուած
էին
թերութիւններ
: Շատ
չանցած
«կցռրգներ»ույԱ
մեծ
մասր
ւլնաց միացալ
Հնչակեաններուն
,
ա -
ռաքնորդռւթեամբ
Ա՛
Ի-ի, մաս
մլձւ ալ
Տ ՛
Ա՛է
թե լագրո
ւթե ամբ
կաղմ եց Ա աՀմ
. ռամ կավա րնե
-
բու
Լսմ բակ
մր ։
վաՀան
Ա՛եծատուբեան
մնաց
մեր մէք էրրե՛–
կոմ՚իտէի
արմանաւո
բ եւ մէշտ վերրնտրուած
ան
գամ
: Կր "էրէր
պայքարր
։ կր բորբոքէր
, եթր
ո
ել է անձ Համարձակէր
պարս ալէ լ Գաշնակցու
-^
թիւնր։
Պէտք էր տեսնել
զինքր լձւտրական
պայ
- .
քարներու
մԼսորին
մէք, իր շէկ ու սիրուն
մօբո/կո
Ք՛՛Վ , ցցած
Հ ա կառա կռ րղնե բո
ւ դէմ
:
՜է
1913/յ՛
բնկեր
Մեծատուրեան
կբ մեկնէ
Շ–
ԳարաՀիսար
անձնական
գործերռվ,
կ^աշիատակ
-
ցէ ՎաՀան
Հիւսեանի
որ, Շ– ԳարաՀիսարի
կազ–
՛քր կր մ՛արմնաւորէր
։
Առտռւ
մր, Վ. Մեծատուրեան
տողերուս
դբ–
ւ՚Ողին
կր ղրկէ , սեւ մ՛ոմլաթով
պատուած
խոշոբ–
Կ^կ սնտուկ
մր։ թուրք
քորեպանին
ձեռքր
տուած
րեռնաղիբ
մր թուրքերէն
, որով
կբ ծանուցա
-
^^7՛)
Լ^է
փ՚՚՚յ՚ոէ
դգալներ
կբ զրկէ,
իր
Հաչւոյն
^ախոէԼւսլ
Համար։
կաշի
Հաւաքելու
գործր
ռ՛^ւր , փայտէ
գգալբ
" ՛՜Րէ մաածեցի։
Անտուկր
տուի
բեռնակիր
Աե
-
Ր՚՚վբէի
կոնակր
եւ յանձնարարեցի
տանիլ
մեր
լձւ–
Կերնեբէն
մէկուն
տունբ
I
իրիկունր
բացինք
սնտուկր
ել գգալներռլ
տա–
Կհն գտանք պետական
Հրացան
մբ
150
փամ՚փռլչա–
^՚երով
:
(7)
ԱԽաատԱՏԻ
ՄԸ
Fonds A.R.A.M
