ՑԱՌԱՋ։>^
Ց ե ւ Ա Ս Պ Ա ՆՈ Ւ Օ ա ՕՐԷՆՔԸ
Տոխ. Աակոր թ՚օփճՍաԱ
.Աստուած աՎհԱաս չէ1ա11է տայ.
Յյ
ԱՐՇԱՒԸ
քցՈՐՀՐԳԱԺՈՀՈՎԷ
հւՈՐՀՐԳԱԺ/ՈՈՎ
Լեմքին
ԱթոքՀոչմ
ՀաՕալ
1940
Փե ա րոլա
ր ին :
Իսվ
գիրքը
)
"Ր թելագրոլսէձ–
էր
Մ իշազգա
յին
կարգագրութեանց
՚Իրամաաան
կողմէ,
Հրսււռա -
րակո
ւահ էր՝ Փա
ր իղի գերմանական
գրաւումէն
քանի մր ամիս առա՛չ։
Այս գրքին
շնորՀիւ գասա -
իւօսելու
Հրաւիրուեցաւ
Ա թոքՀո
լմ ի Համ՛ ալսարա -
նր
եւ գասախօսե
լոէ
Համ ար , Հինդ
ամսու
ան
մէչ
շոլէաերէն
սորւէեցալ
իսկ
յ"՚չորգ
գարնան
,
նման
Հրաւէր
մր սաացաւ Ա . ՜ՆաՀանգնեբու
Տ րբ–
^էմի
Տիւք
Համալսարանէն
:
Այս
Համ ա լսա րան էն մէչ , Լեմքին
, սլիաի
խօ
սէր
մ իչաղգա
յին
ղրամ
անի
շե րո լ
գո րՆառնոլ -
թեանց
մասին։
Րայց
ձգեց
այս
նիւթր
ել
սկսաւ
ղասախօսել
Եւրոսլո՚յի
նացիական
ղրաւման
չուրչ։
Ա թոքՀոլմի
մէչ , շուէ աական
կառավա
րո ւթե
ան
աչակցութեամբ
Հաւաքահ էբ բաղմաթիլ
ղերմա—
նական
Վաւերաթուղթեր
ք գրաւմ՛ան
ենթարկուահ
մողովուրղներու
մ ասին : Փ՛
լնէր
բարբարոսական
նոր ալիք մը ձ-աւալահ
էր Եւրո -
սլայի
մէչ
Ամերիկեան
պաաերաղմ ական
նախարար ա րււ լ —
էե -
թիւնը գնգապեա
մը ղրկեց
Համալսարան
, լւ
լու
Հ ամար
Լեմքինի
գա
ս ա խօ ս ո ւթ ի ւեն ե ր ը :
Ու աակէ Վեբչ , գորհի
նոր ասպարէւլներ
բացուհ–
ցան աարագիր
գասախօսին
էսռչեւ :
Աւսուցչի
պաշաօն
սաանձնեց
Վըրճինիոյ
Համալսարանի
ղին •
կառաւէա բութեան
գպրոցին
մ՛էչ
, գլխաւո
ր խոբ -
Հրղական
նշանակուեցալ
Տնտեսական
Պատերաղմի
Մարմնին եւ Ար տաքին Տնտեսական
Վ^աբչոլթեան
ել վեբչապէս
խոբՀրգա
կան գաբձաւ
պատեբաղ -
մ ական
նախարարութեան
արտաքին
գոբծ՜ե
րոլ
բամնին
: Այս պաշտօնին
շնոբՀիւ ալ օգնեց
Օիւ -
րրնպէբկի գատա վարութեանց
կաղմ ակերպմ
ան
՛հ ա ս ախօ
ս ութի ւննե րն ու անոնց
յարակից
վաւերաթուղթերը
կաղմե
ցին
Հսկայ
Հատոր
մ ր ,
որ
կոչուեցալ
«Առսւնցքի
տիրապետութիւնր
Աւ -
րոպայի
մէչ»։
Գիրքը,
Հրատարակուած–
1941/5՛,
մ անբամ ասնօրէն
կը պատկերացնէր
, թէ Նաց
ինե
բը ինչպէս
կը կաղմ ակե բպեն
Եւրոսլան
;
ՀձՏեղա -
այս
գրքին
սպանութիւն»
բառը
,
առաչ
ին
անղւ
մէչ
ղորհահ-ուեցալ
X Լեմքին գտաւ
այս
անունը
երբ անգամ
մը ձայնասփիւռէն
ունկնղրեց
Ուինս–
թըն
Ջըրչիլյչ, որկը իսօսէր նացիական
վայրԿք -
գոլթեան
մձսսին եւ կ՚որակէր
(Լա՚կանոլն
ոճիր՝^
–Հ–
Լեմքին
մտահեց
: կարելի չէ թլէէնք
սաՀմանեք^
բանի մը Համար , որ գտնռւն ^դւնփ : Ւնք,
«.բարբա–
բոսութեան
ոճիր» որակած– ,
կասյաբուած-ը
յ
բայց
«բարբարոսութիւն»
բառը
պէտք
եղահէֆ
չտվւ ճշգրիտ
չէր : /Բարեկամներու
կարհիքր
ոլ–՝–
ղեց։
Մէկր առաչարկեց
«իսմբական
մ՛ա րգա սպա -
նութիւն»
բացատրոլթիւնրւ
Րայց
Լեմքին
առաբ
կեց, թէ երբ մարգ
մր գինով
տուն
կուգայ եւ կը
սպաննէ
կինը,
ղոքանչր եւեօթը
ղաւա1թւերր, ա -
Ր՚որքը
խմ րական
մ ա րգասպանո
ւթիւն է անշոլշսք
,
բա յց չի բացաարեր
իր
մ իտքր ;
Ուրիշ
մը թելագրեց
«ցեղային
մարդասպա
նութիւն»
որակել։
Բայց
անանուն
ոճիրը ոչ միայն
ցեւլերու,
այլեւ
կրօնքներու,
մշակոյթներու
եւ
աղղե բու գէմ ուղղուահ
էր :
Լեմքին
որոշեց անսլատճառ
նոր բառ մր գըտ–
նել։
Անղամ
մըն ալկարդաց
Պղատոնը
ել
ղտաւ
§ 6 Ո Օ Տ
Լեէնոս - ցեղ)
յունարէն
բառը,
որուն
կցեց
լատինական
^\ձշ .
սպանութիւն
բառր եւ ոբա -
կումը
եղալ
§6ՈՕՇ1է16 -—
ցեղասպանութիւն
:
Այմմ
կ ուղէր
ցեղասսլանութիւնր
հանօթացնել
իբրեւ
միչաղգային
ոճիր մր :
Ծնողքէն
նամակ
մը ստացահ էբ
՚1941
Տունի -
սիւն , դրուահ՝
գերմանական
բանակներու
ռուսա
կան
սաՀմանր
անցնելէն
քանի մր օր վեբչր։ Ծր–
նողքբ
կը գրէր
իմէ լաւ են եւ իր մասին կր մտա
ծեն։
Այս էր ստացահ
վերչի՛ն
նամակը։
Ա՛լ
ուրիշ
բան
չլսեց ։ Պատերաղմէն
վեբչր
Պերլինի
մէչ
դր–
տալ
իր եղբայրր,
կնոչ եւ երկու
զաւակներուն
Հետ։
Ռուսերր
քշահ
էին զիրենք
ղորհարտն
մը,
Ուրալներէն
անգին,
հեր Լեմքիններր
ձգե՛լով
ի -
րենց ագարակին
մէչ–,
Այմմ , ոչ ադարակր կար,
ոչ
գի՚-գը եւոչ ալ անոնց
բնակիչնեբր
կ՛՚ապրէին
:
Հապա
ձեր ընտանիքին
մնացեալ
անդամ -
/՚/ք 1
՛հարցուց բարեկամ
մր :
Ե ս այլեւս
րնտ ան իւք չունիմ
, պատասխա -
նեց
Լեմքին
ղառնօրէն :
Րայց
դուք
ունէիք
Հօրեղբայրներ
, Հօրա -
քոյրներ,
զարմիկներ :
֊
Այո , րնդամէնր
49
Հ ոգի , մայրս
ու Հա քրս
ալ Հաշուելով :
Ու չկ՞ք գիաեր թէ ինչ եղան :
Եթէ
րոել
կ՚ուզէք՝
գիաե՛՞մ
աբգեօք
թէ
ո–
րոնք կազի սենեակներր
տարուեցան
, որոնք սո -
վամաՀ
դարձան
\\\Հ^ռներոլ
մէչ կամ որոնք
գրն–
Մարտ
Տին Պէյրութի
մէչ թաղուահ է Տոքթ.
Տակոբ
թօփճեան
, երկար
Հիւանդութենէ
մը վերչ,
որուն
Հետեւանքով
անդամալոյհ
եղահ
էբ։
Ծնահ էբ Այնթապի
մօտակայ
գիւղերէն
մէ -
կուն
մէչ՝
չուրչ
տարի առաչ :
կանուխէն
որբ մնացահ,
՚եաիսնական
ուսումը
Այնթապի
աղդային
վարմարանին
մէչ
ստանալով
ւլյրկուահ է էչմիահին՝
Գէորղեան
ճեմարանը,
ուր
իբրեւ
դպրոցական
ընկեր
ունեցահ
է՛ Ո՚ուրէն Տէր
Ա ինասեա՛ն եւ ուրիշ
ծանօթ
դէմքեր :
ճեմարանը
աւարտելէ
վերչ, գացահ է Գեր -
մ անիա
բարձրաղ ո յն
կրթութիւն
սաանա
լու
Տ « ՚ -
մար։
Հետեւած է վ>իԱւսոփայութեան
եւ աստուա
ծաբանութեան,
Եէնայի
Համալսարանին
մէչ
:
1՚ր
աւարտական
ճառր
(էհտտշ)
գրահ է
գե րմ անե
րէն
Բագրատո
ւնինե բու
մասին եւ ստացահ
վար դա -
պետ
Լտոքթոր)
վւիլիսոփայութեան
տիտղոսը
:
Նիւթն էր« Հայաստանի
ներքին
կացութիւնը
Ա -
շոտ Ա-ի օրով , Հ րատա բակո
ւահ
Պերլին
,
19Ս4/5՛
5
Ա էկ տարի
վեբչ
, դարձեալ
Պեբլփնի
մէչ Հրատա–
բակեց
Հա յաստանի
քադաքական
եւ ե
կեղեցական
սլաամոլթիւնը
Աշոտ Ա՛ի եւ Ամբատ Ա –ի օրով
Իր այս գորհերէն շատ օգտուած է
յօտշբհ ւԼտԱքՇՈէ
իր
« Լ
՚ Յ Ո Ո 6 Ո 1 6
6ո1ք€
6
Յ ՚ 2 & Ո Շ Շ
«է 1՚1տ1Ցա»
դրքին
մէչ։
Հայերէն
լեղուով ալՀրատարակահ
է ձեռա -
գիրներու
ցուցակ
մը :
Գերմանիա
յէն
Պոլիս վերադարձին
, 0 բմ ան -
եան
պաա
րիա րքի օրով,
իբրեւ
ուսուց
իչ գր կուած
է Արմ աշվէ Գպրեվանքը
, ուր
1Լ աւանդէ
ր վւիլիսո -
փա յութիւն
ել աստուածաբանութիւն
:
Օսմանեան
Ա աՀմ՛ անագրո
ւթենէն
առաչ պաՀ
մը խմբագրապետ
եղաւ
Պոլսոյ
«Արեւելք» օրա -
թերթին :
ԱաՀմանադրոլթենէն
վեբչ
իբրեւ
օրմանեա– -
նական պաՀ մը մեկուսացուեցաւ։
Տետոյ
1909/՚5՛
ղերմաներէնի
եւ վւիլիսովւա
յութեան
ուսուցիչ ե–
դաւ Ա կիւտաբի
նո րա բաց կաբապետեան
վարմա
-.
բանին
մէչ,
միեւնոյն
մամանակ
Պոլսոյ
թղթա
- ֊
Կիցն էր գերմաներէն
«.Պերլինկւ
թակէպլաթ
» եւ
« Պերլփնէր
Լոքալ
Անցայկբր»
թերթերուն
:
1915/
ապրիլ
\ \–Հ^ին
ինք ալ
աքսորոլեցալ
Ջանկրրր
Հայ մ՛տաւորականներու
Հետ ,
սակայն
Գերմանացիներու
մ իչամ տութեամ
բ Պոլիս վեբա -
դարձաւ
եւ ամբողչ
պատերաղմի
չրչանին
Հոն մ ը–
նաց
Զինագագարին
Պոլսո
յ Հանրակառքի
ընկե -
•բութեան
մամուլի
գրասենեակին
տնօրէն
էբ,
միա
ժամանակ
շարօւնակելով
թղթակցիլ
օտար
թեր -
թեր^էէ՝ :՝ -՝
՚^\՝՛
V ՚,՛ .ւ>ս՝. ^–
,..։–ւ '=•.•'ձ^'-V
- Բէմալական
շաբմհւմէն
վերչ
1923/1՛
րնտա ^
նիքով եկաւ
Փարիղ
ել քանի
մը աարի
ապրեցաւ
Ա էն
Բլու , փո րձե
լով առեւտրական
դործ
մ ր
Հիմ
նել։
Նաիս պանիր
շինելու,
յետոյ
մուշտակի
նե -
րածմսւն
ղործերուն
ձեռնարկեց
, սակա
յն չյաչո -
գելով,
1926/5՛
անցաւ
Պէյրութ
, ուր նման
փոր -
ձե ր կաաարեց :
խԱ-ր
Ծանօթ
հրապարակագիր ԱպիաիՕ
Տ ա վ էթ յօ դ ո ւ ա ծ ո վ մր կը պարզէ Թ ո ւ ր ք ի ո յ Աեր -
քին իրարանցումը (երկրին ներքին տեսարանը ,
22 Մարտ) —
Աարտ
մէկէն
ի վեր. Հետեւեալ
դէպքերը պւս՛.
տաՀ եցան։
Գրրշէ-^/՚Բ^
Աթաթիւբքի
յուշարձա
նին
քիթր եւծնօտր
կոտրեցին՛
։
&անցապաբտնեբր
ղտնուած
չեն : թուրք
լումամիտ
դասակարգը
նղովեց
դէպքը։
Հալքեան
գունդագոլնգ
պատուիրակութիւն
-1
ներ Անգարա
կԳբթան
, այցելելու
Համար
Ւսմէթ\
Ինէօնիւի
: Նաիսորգ
ներքին
նախարարը
յայանեց
թէ խնգիրր
նկատի
էլաոնուի
։
,
ինէօնիւի
Համ ա յնագիտա
բանի
անունը փոխ-
ուեցաւ,
այս առթիւ
ԱկեաՀ
Արրբը
Լէվէնտ
Հրա֊
մարեցաւ
խմ բա ղրական
մարմ նէե եւ մ ենամ արտի
Հրաւիրեց
կրթական
նախաբար
թէվֆիք
Իլէ բին :
Ատնան
Մ էնաէրէսիւ
դաՀլիճր
Հրամարեցալ ,
իր երկրորգ
գաՀլիճը դեռ գործի չսկսած՝
քննա -
զատուեցաւ
, կարղ
մ բ թերթեբ
պաՀանչեց
ին
որ
վարչապետր
Հանգստանա յ ա յլեւս
է
իսթանպոլլի
քաղաքապետական
մողովը փս
խեց
ինէօնիւ
ճեմ ավա
յրին
անունը
, եւ
" ր ՚ ՚ շ ե ց
քանդել
ա յնտեղ
ինէօնիւի
արձանին
պատռւանդա–
նը :
Աելճուգի
մէչ, երեւան
ելաւ
Աթաթիւբքի
կի^
սարձան
մ՛ր, լաթերու
մէչ փաթթուած
եւ ցեխե
րու
մէչ թաթխուած։
Տետոյ
րսուեցալ
թէ
ցեխե
րու
մէչ նետուած
չէ , այլ խոտերու
մէչ, ել գէպ–
քրն ալ պարղ
գողութիւն
մըն է
յ
Ըսուեցաւ թէ Հա լք կուսակցութիւնը
կ՛՛ուղէ
նոբ
ր)ւտրութիւններ
կատարել եւ այս
նպատակով
է ոբ ինէօնիւի
Համախումբ
այցելոլթիւններ
կը
տրուին :
Ա^ԻԱԷԲ
կուսակցութեան
նախագաՀ.
Հիքմէթ
Երր Պ •
* ^ Ր 1 ՚ Գ " ր Կիբակոսեան
Հրամարեցալ
Կիպրոսի
Մ ե լքոնեան
վաբմարանի
տնօրէնս
ւթե -
նէն,
իրեն
յաչո րդեց Աակոբ
թօփճեան
, ռրամ -
բողչ տասր տարի վարեց
Նիկոսիոյ
դոյգ Հաստյա^է.
տութեանց
տնօրէնի
պաչտօնը
I
–Ւ
Պատերազմէն
վերչ
Հրամարելով
, վեբադա^^^
ցաւ
Պէյրութ
, ուր իրրեւ
ուսուցիչ
կը պաշտօնա–՛
վարէր
Անթիլիասի
Գպրեվանքին
մ՛էչ,
մինչեւ
վեբչվւն
ատեննեբը, երբՀիւանդանալով
անկողին
ինկաւ
։
.•)\ , 1914/5՛
ամուսնացած
էբ Օր՛ Ո՚եբեկա
Մաֆ
,^Հք.
կէսսաբեանի
Հետ։ կրթողու
երկու
զաւակներ՝
Ա.֊,
րա ել ԱնաՀիտ
, Արտն
այմմ
ուսռւցիչ է Պէյրութ
ւ
՝
Հան դո ւց ե ա լր անգամ էր ռամ կավաբ
կօւսակ–
ցութեան
։
Աշխատակցած
է զանազան
Հա յերէն
թեբթե
րու
«Արեւելք»
, «Բիլղանդիոն»
,
«ւիողովուրգի
Աայն» , « Հայաստանի
կոչնակ»,
եւայլն է
ղակաՀարուեցան
Գերմանացիներէն
եւ կամ մին -
չեւ
մեոնիլր
բռնի աշխատցուցին
,
այո՛, բան են.,
մրն
ալ չեմ
դի տեր :
Երբ
Լեմքին
, գե բաղո
յն դտաարանի
դատաւո
ր
Հ
1
էքսլ^ի Հետ Նիւրնպէ
րկ գնաց
գատավա
բու -
թեանց
Համար , որոչած էբ
ցեդաս սլանո ւթ
իւնը
մ՛տցնել
մեղադրանքին
մէչ։ Եւ ատով
մեւլադբեց
Կէօրինկը,
Շթրայխրրը,
Ձ)ոն Նոյրաթր եւայլ ա–
կանաւոր
նացիներ ու կաղմ ա կե բպո ւթիւննե
բ :
Գատավա
րութեանց
րեթացքին
,
ւ946/՛
ամ ա -
II ր , Լեմքին
Անգլիա
գնաց,
մասնակցելու
Համար
Բ՚էմպրիճ
սարքուած
միչաղգային
իրաւադիտա -
կան
Հ ամ ամողովի
մ ր եւ չանաց
բանաձեւ
մ ը
քուէ
ւս րկե
լ տալ ցե ղաս սլանո ւթե ան
մ ասին ։ Պ ատ
ուի րակնե
բը դիտե
լ տուին թէ կ^ ուղէր
միչաղգա–
յին իրաւագիտութեան
մէչ
մ տցնել
օրէնք
մ ը որ
կասլ չա նէր անոր Հետ ։^Ծ "՚էաՀ էնութ
իւնը
մ իչաղ
գա
(ին ՜ոճիր մր նկատուԼ
լէ վե րչ
,
պատասխանեց
Լեմքին
, ինչո՚^ւ
ոճիր չնկատել
աղղեբու
ել
մ չա -
կոյթււեբու
բնաչնչոլմր
, միթէ՛՞
անոնք
աւելի կա
րեւոր
չեն , քան
նաւ մը ել իբ բեռր
։
Անշուշտ
Շէ յքս՚իիբ
աւելի
թ տնկաղին է , քան բամ պակր»
։
Եւ սակայն,
իսո բՀ բղամ ո ւլո վր չՀամաձայնե
ցաւ :
ԱյնուՀետեւ
որոշեց կանդ
առնել
Փտբիղ,
ուր
իսաղազութեան
Համ ամո զովը պիտի
գում աբոլէր
;
ի^ե րեւս
ւաչողէր
Համ
ոզել
մ ո ղո վա կաննե րբ
, որ -
պէսղի
ցԼղասպանութիւնր
յի չատակեն
ղ ա^ազ
իր
նե բու
մէչ։
« Տէ՜ր Աստուած
, րսաւ
Ամերիկացի
մր,
դուք
թերթ
չէ՞ ք կարդար
։ Ջէ՞ք
տեսներ թէ ինչ
փորձանքի
մ տած
ենք իիուսերուն Հետ եւ կ^ ուղէք
՚-էրիշ
վ՚որձանք
ալ բանալ »:
Իբրեւ
մաբղ.
Համաձայն
եմ ձեր գաղափա
րին , րսաւ
ֆրանսացի
սլտտուիրակ
մը. բայց
իբ–
րեւ դիւանագէտ
մը, ինչպէ՞ս
կրնամ
օղ տակար
րլլալ,
քանի որ Հարցր օրակարգին
վբայ
չկայ •
Շտտ
Հետաքրքրական
է , րսաւ
Եթովսլացի
մը,
բայց
ի՞նչ կրնանք
բեել. • • Մենք շաա
փ*՝ՔՐ
Լեմքին,
նեգսիրտ
ու չզադբդիռ
, մէկ պատ -
ուիբակէն
միւսին կր դիմէր
I
Պատասխանը
միշտ
միեւնոյնն
էր։ Ամէն մարդ Հակառակ էր ցեղա -
սսլանութեան
, բա յց • • •
Փարիզ
Հասնե լուն
երրորդ
Օրը
,
Լեմքին
Հի -
ւանգացաւ
։ Բանի
մը օր վերչը ,
Ս եպտեմ
բեր
ՅՕին , արձակուեցան
Նիւրնպէրկի
միչաղգային
ղատարանին
վճիռները։
՚իատաւորները
մէկգի
ձգած
էին՝ պատերազմէն
առաչ
մարդկութեան
դէմ
գործուած
ոճիրները։
Լեմքին
ուրեմն
կը գա
նուէր
Հոն, ուրկէ
ճամբայ
ելած էր տարիներ ա–
ռաչ
։
Երբ
անքուն
դիչեր
մը ձայնասփիւռը
կ^ոաՖ -
ԿԸ^ԳԲէր
^ Լ"եց որ Նիւ Եորքի
մէչ
կըմչակուէբ
ՄԱԿի
առաչի՛ն
Հեբթական
ըեգՀ
. մողովին օրա -
կարգր։
ժողովր
պիտի
բացուէբ
երեք
չաբաթէն
\
Լեմքին
Նիւ Եորք Հասաւ
Հոկտեմ
բերի
կէսե–
բուն
եւ չիտակ
գնաց
Լէյք Արքսէս
ԼԱԱԿի
կեդրո–
նատեզին)
I
Հսկայ
աչխաաանքի
մը լծուած
էբ*
Գեռ ճամբան,
չոդենալին
մէչ խմբագրած
էր բա
նաձեւ
մր, որցեղասպանութիւնր
միչա զգա
յին ո–
^ւ՚Ր
Կ.Ռ ^՚^չակէր։
Բանաձեւը
սակայն պէտք
էր
Ա Ակին
ներկայացուէր
պաշտօնական
պատռւիրա–
կութեան
մր կողմէ,
իսկ ինք ոչ մէկ
պատուիբա–
կի Հետ ծանօթ
էր ։ Օրակարգի
վերչնական
կազ -
մութեան
Հինգ օր մնացահ
էբ ։ Հինգ
օր,
մինչ
ինք
13
տարիներէ ի վեբ կ՚աշխատէր
հաիսել իր
գաղափարը
։
Մ՛ ՆաՀանգնեբու
պատուիրակութիւնը
Հաս -
ԿւԼՅ՚՚՚՜Ց
էրեն , թէ պիտի պաշտպանէ
բանաձեւը ,
եթէ
ինք կարենայ
գտնել
ղայն
ՄԱԿին
ներկայա
ցնող պատուիրակութիւն
մը։
Բրիտանացիները,
թէեւ
նուաղ խանդավառ,
տուին
նմանօրինակ
պատասխան
մը։ րանսաց
ինե
բն ալ այղպէս
ըսի^ •
Լեմքին
որոշեց
վախել
աչխաաանքի
եզանա–
կր։
Մեհ պետութեան
մը օձիքին
փակելու
տեղ,
պէաք
էր վարձէր
շաՀաղրգռել
փոքր
պետութիւն
մ ը ,
բայց
այնպիսի
պետութիւն
մ ը , Որ
կարենար
բաւական
քուէնեբ
ապաՀովել
I
Fonds A.R.A.M
