* 6 ռ
Ռ Ա Ջ %
ԳՐԻԳՈՐ ՆՍՐեԿՍՑԻ
գ.
ԾՆՆԳԱՎԱ8ՐԸ—
կենսադիրները
զգո^շԼ -
թիւձւ մշ
մսւտնեն՝ երբ Հարկ
կ՝րյձ՚1յ
ցոյց տալ
ԳրՐԳ՚՚Բ
Նտբեկացիի
ծՆՆղտվտյրբ։
Այսպէ^
^ ր -
մտնք ոստում
մը կր կտտաբե՚ե
եւ կը գբեն
լ,
թէ
Գբիգոբ
մեծցաւ,
ղասաիաբակուեցալ
, եկեզեցԱէ -
կան սքեմ աոյսւ \աբեկ
վանքին
մէջ, առտնց
ոբոչ
՚՛ ըսելու, թէ ո՚^ւբ ծնաւ։ իսկ Գաբեգին
սլասւբիարք
է
կանգ առնելով
սլաՀ մը , երկու
ենթագբոլթիէ-՚ե
կ՝աբձանագբէ
• «^յ՜նած֊
է Հաւանաբաբ
կա՛մ Նա ՜
բեկ
գիւղին
մէջ , կա՛մ
Անձեւացեաց
գաւառին
մէջ»։
Առաջին
ենթագրոլթեան
յաբողնեբր
մեծա -
մասնութիւն
կը կաղմեն,
բայց ոչ ոք Հաբց կբգնէ
թէ Նարեկ
գ\^–՝ղը գոյութիւն
ունէ՞ր՝ երբ
հիմնուե
ցաւ
Նաբեկ
վաԱքը :
Առանց
վարանում՛ի
,
թոբղոմ
սլատրիարք
գիւգը կր գնէ վանքէն առաջ. ՀՆարեկ
գի՚-ղ մլ^ էբ Վանայ
ծովուն
Հարաւակողմ
շ , Ռըչ՜
աունեաց
գաւառին
մէջ։
Անանիա վաբգապետ
, որ
իբ ժամանակին
ամէնէն
ղաբգացած
հոգեւորա - •
կաննեբէն էր^ Ժ՛ գարուն
սկիւլբներբ
ես1ւ
հիմնեց
վանք
մ ը»
։
Հէքեաթ
սլատմելու
ձեւ մը կը յիչեցնէ ՛կա -
բեկացիի
կենսագրութեան
այս յառաջաբանը.
Վանայ
ծովուն
եղեբքր
գի՛ւղ մը կար, գիւղին
մէջը
վանք մը կաբ , եւ այգ վանքին մէջ կ՝ապբէբ...։
Ջեմ գիաեր թէ Թորղոմ
սլաաբիաբք
ի^նէ ա -
պացո յց
ունի Նարեկ
գիւղ
մ ը տեսնելու
համ աբ
Հոն՝ ուբ Անանիա վաբգասլետ
կըհիմնէ
Նարեկ
վանք մր։ Այն իբողութի՞ւնը
թէ , տակաւի՜ն
մեր
օրերուն
, Նարեկ
գիւղ մը կար Նարեկ
վանքին
շուրջ է ինչո՛^ լ մ ոռնալ
, սակա
յն , թէ
համ աձա
յն
ք՝աբսեղ
կեսարացիի
կանոն աղբ ութեան
,
վանքերը
կր
Հիմնուէին
բնակոլթիւննե րէն
Հեռոլ
,
Հեոե -
ղատներու ել կիրճերու
անմատչելի
չբթներէն
կաթ, ամպած րար
լեռներոլ
լանջքին
վյւայ, ան-
ջբգի անապատներու
ծոցը :
Միւս
կողմէ, պէտք է յիշեցնել թէ
Նարեկ
անունը
գո յութիւն
Լունի մեր մ ատենաղրոլ
թեան
կամ պաամաղրութեան
մէջ, տասներորգ
գարէն
առաջ : Նարեկ
անունին կըՀանգիպինք
առաջին
անգամ
Ասողիկի
պատմութեան
մէջ, երբ Տարօ -
նաց
ի վարգապետը
արձագանգ
կուտա
յ ^ . գարոլ
ա ղգա յին եւ կրօնական
գէպքեբուն
։
յ՝ ՚ գաբր, կըգրէ Փրոֆ՛
Մանուկ
Աբեղեան
,
կրօնական ոգի մը ունէր,—•
Լափալիսն ալ, ան-
ԼՈւչտ
, պիտի
լողունէ
ր ա յգ
ճչմ արտութիւնը ։
Մ իա
յն թէ ես քիչ մը աարբեբ կըմ տածեմ
.
.
•թԼա–
փա լիսէն : Մ եր նախարարական
աւատապետոլ
-
թիւննե
րէն ետքը
, որոնց վնասակար
գերին
մ ասին
շաա է գրուած
, բա յց օգտակա րութեանց
մ ասին
երբեք
, • գարուն
երեւան
կուգայ
վանական ա -•
ւատապետութիւն
մը, տեսակ մր վանապետու -
թիւն, որ ք՝արսեղ
կեսարացիի
կանոնագրութիւնը
կը վերածէ
մ չակութա
յին
գիմ
աղբ ական
ուժերու
ա յլապէս
զօրաւոր
ցանց ի մը, երբ սաՀմ անա
յէն
պաշտպանութեան
տեսողութիւնը
տեղի , կու
տա յ
մ իջնարերգա
յին
պաշտպանութեան
ւրե -
սոլթեան
, (Նարեկացիի
միջավայրը
քննու -
թեան
առնելու
ժամ անակ՝
պիտի
ներկա
յացնեմ
ք՚իւղանգացւոց
եւ Հա յոց վանա շինական
շաբժու -
մ ին թաքուն բա քց իրարմէ տարբեր
պատճառներր
Գ՛ գարէն
մինչեւ
ժ. գար) : ԱՀա այգ
գարուն
,
վանքերու
անթիւ
կղզիներ
բարձրացան
Հա
յկական
լեռներոլ
ալիքներուն
մ էջ ծփուն
.
ՀՏա յսմ
ժամա–.
նակի
, կը գրէ Ասողիկ
պատմիչր,
ծաղկեալ
պայ–
ծառանա
յր կարգ
կրօնաւորական
Հանգիւս ից
յաշ–
խարՀիս
Հայոց–» Լէջ
159)
՚. Արղարեւ, այգ
; ^ ք " ՛ -
նին է որմեր մթին
Պատմութեան
մէջ իրենց ճր -
րագնեբր կը վառեն
կամբջաձորոյ
վանքը
,
Հնձուց
վանքը,
հյլաձորի
վանքր,
^ախացքարի
վտնքր ,
Հոռոմոսի
վանքը,
Մովսէսի
վանքը,
Շողագայի
վանքը
, Ջորոյ
վտնքր
եւ
ուրիշներ
։ ՀՀԱյսպէս եւ
յայսմ
ժամանակի
շինեցաՆ էւարյյկ ի Ռշտոն&եաց
գաւա1Լ|ւն
նո յն կարգաղրութեամ
բ , բազմ ազարգ
եւ պաշտօն ապա լծառ եբղ եցողովք
ե լ
դրական գէ–
աողօք»
(Ասողիկ, էջ
160)–.
ինչպէս կր տեսնուի
, Ասողիկ
պատմիչր
գի^ղ
էէ ՏհԺը ՝ հՐ .մ՚շէ
միայն
վանքր,
որուն
անոէնր,
Նարեկ , առաջին
անղամ կր մտնէ
Պատմութեան
մէջ, տ՝ •
գարուն։
Ի՞նչ կրնշանակէ
Նարեկ
տոՀմանո՚^ւն էթէ
^
աեզանուն
։ Գժուար է ճշգել
Հայաստանի
աշխար–
Հ աղբ ական
անուններուն
ստուգաբանութիւնը
, -
հքոբենացին
անղամ
, աւանգական
ստոլգաբանու
-
թեան
իր վարժութեամբն
Հանղերձ
,
յաճախ կը
գժուաբանայ
ցոյց տալ կարգ մր մութ
անուննե -
բու ծագումր. «Ոչ գիտեմ
, թէ յանուն
տրա՚՚նցն
զգաւառ
անուանեն
, թէ յանուն
ղաւառացն փա -
խաբարոլթիէւնսն
կոչեցեալ»
ԼՈ •
8) :
Հիւպշման, որ կ՝
Ո
ւս ո ւմնա ս ի ր է ^ Հին Հաքոց
տեղւոք
անուններրՖ (տպ. Վիէննա
,
1907),
որեւէ
օտոլզաբանութիւն
չի տար Նարեկ
անունին մա -
" / ^ ( 1 ) »
Վասպուրականի
աշխաբՀաղրական
ա -
(Ո "Սարեկ բաոր գ տ այ «Ագգագր. ՀանդէԱՅ-ի՛^
լքէշ (է. հատոր, 63), դ արբինի գււրծիք նշա6ա ֊
նուններուն
ծագումը
տալու
ժամանակ
։
էղբակացնելով
,
Ասողիկի
վկայութիւնը
բաւական է պնգելու
համար թէ Նարեկ
անուն
գիւղ
չկաբ՝ երբ Հիմնուեցաւ
Նարեկ
վանքը։
Հետեւա
բար
Գրիգ՚՚Ր
Նարեկացի
ծնած չէ Նարեկ
գիւղին
յյփկ եէկ դ^^խտ
կ՚հդայ
ԼժՕՀք^՚Լք"^^^^՝^
ՊԱՏՄՈՒԱԾԴ)
մէջ
յնշուշւ
վանքին մէջ
I
Ուրեմն
Նարեկացի
անունը
վկայութիւն
մըն է
ոչ թէ ԳրԻ՚ւ՚՚րԻ
ծննդավայրին
, այլ միայն՝ Նա ֊
րեկեան
միաբանական
ուիստին
մասին,
այն նչա -
նակութեամբ
թէ Գրիգոր կը պատկանի
Նարեկ
վանքի
^միանձանց»
իսումբին,
(տիտղոս
մր, որ
կը արուի առաւելապէս
վանաՀայրերուն
ելմա -
աենադի
րնե բուն) :
Արդարեւ
Նարեկացի կր կոչուի
նաեւ
Անանիա
վարդապետը
, ոչ թէ ապացուցանելու
Համ ար որ
ծնած է Նարեկի
մէջ, այլ վկայեւոլ
Համար թէ կր
պատկանի
Նարեկեան
միաբանութեան
,
իբրեւ
Հիմնադիր եւ վանաՀայբ : Այս վարդապետն
է,
« մեծ փիլիսոփայ»
եւ զիտնական
, որ հռչակ եւ
Հեզինակոէ
թ իէն շահած էբ • գարուն,
բայց քիչ
մնաց որ զոՀ երթար
Անանիա
Աոկացի
կաթողի -
կոսին
Հիւանգազին
կասկածամտոլթեան
եւ
ՏէՍւի մոլութեան։
ճիշդ է թէ Ուխտանէս պատ -
միչն ալ կըպատկանի
Նարեկեան
միաբանութեան
,
րայց Ա ե բաստիս
յ առաջնորդութեան
կոչուած
ը լ
լալով՝
աւելի
ծանօթ է «եպիսկոպոս
Աե բաստաօ -
ւոց»
անունով քան թէ
Նարեկացի
անունով ,
(կ՝րսեն թէ Ասորի էր եւ էդեսացի) :
Արդ,
Անանիա
Նարեկացի
, որ Գր1՚գորի
մօրը
Հօրեզբայրն
ք (2)՝ ,
կրնա յ արդեօք
մեղ առաջաւոր–
ղել՝
Գրիգսրի
ծննդավայրը
ճչդելոլ այս
փորձին
մէջ,
տեսնենք։
Անանիա
Նարեկացի
, երբ մերձ
ի մահ էլ ամբաստանուի
իբրեւ
Թոնգբակեցի
(կրօ
նական այգ աղանդին
մասին
յառաջիկային)
,
ղառն նամակ
մր կը գրէ Անանիա
Աոկացի
կաթո
ղիկոսին, ցաւ յայտնելով
որ Լուսաւոբչի
գահա -
կալր կասկածե՜բ է իբ «.սննդակիցին»
եւ
«Հին
մտերիմ»ին
Հաւատքին
վյւայ։
Աննդակից ել Հին
մտերիմ բառե ր ր չե՛ն կրնար ապացո
յց
ձ առա
յեէ.
արդեօք,
Ա՛ոկացի
Համարելու
Համար
Գր1"1"րՒ
մօրը
Հօրեղբայրն
ալ, Անանիա
Նարեկացին
, դրպ–
րոցական
ընկեր՝
Մոկացիին : ԶարպՀանալեան ար
գէն
երկու
Անանիաները
կ՝անուանէ
իրարու
(ԼՀայ–
րենակից»
, իբրեւ
Աոկացի : Այգ
պարագային
,
^ոսբով, նախքան եպիսկոպո
սանալը
, ամուսնա -
ցած է Մոկաց
աչիէաբՀին
մէջ, ուր եւ ծնած
է
Գբիգոբ։
Վ^երապաՀո
ւթ եամբ կոլտամ այս կար -
^էՔԸ.
է
Ղ"Բանգամ
մը եւս քննութեան
պիտի առ -
նեմ Նաբեկացիի
ծնողքը
ներկայացնելու
ժամա -
նակ :
Գալով
այն Հարցումին թէ որեւէ
վկայութիւն
չկտ՛^յ Նարեկի
մ էջ , պէտք է սլատասիսանե
լ թէ ոչ
մ իա
յն լուռ կը մնա
յ ողյրե բդուն իր ծննդաւիա
յրին
մասին,
այլ եւ նոյնիսկ
րստ իս
կասկածելի
կը մնայ
վաւերականութիւնը
1\րդ ողբին մէկ եբ
կաբ
Հատուածին
, ուր 1լեբեւին
Հետեւեալ
տողե–
ՐԸ ՚ «տաւաղանէ
կոչեցայ
արր-ու֊ն ,
եւ ես ի քուն
մ աՀու
ննջեցի
. ի փրկութեանն
աւոլբ
հսկուլ
յո
բ–
ջորջեցա
յ , բա յց ղղղաստութեանն
ա չս կափուցի»
։
Ա յստեղ
արթուն եւ հսկող
բառերը
թաբդմ ա–
նութիւլնն են Գրիդսր
յունական
անունին :
Պիտի
չառարկեմ թէ աւազանի
անունը
չւիոիսուեցա^լ
սքեմ առնելէ
ետքը,
(աւազանի
անունը
պահող
կրօնաւորներ ալ կան անչուչտ)
։
քտնդիբ
պիաի
չհանեմ
նոյնպէս թէ Գրիդորը
յունարէնէ
ճիշդ
թաբգմ
անողր
ի՞նչսլէս
սխալ կըթաբգմ անէ
մ իւ–
ռռն
բառը : ք՛ա յց կը պնղեմ որ
կենսաղրական
խոստովան
ու թիւններ
աբձանադրե
լու ա յդ
ձեւր
խորթ է Նարեկացիի
նկարագրին
, եւ յետոյ մեծ
մայրս
միայն
կրնայ հաւատալ թէ սուրբ
կոչուած
է Նաբեկաց
ի՝ իր կենգանո
ւթե
ան ր ՚ «Ս ուրբ վկա–
յեցա
յ ի մ աբդկանէ
, կ՝ ըսէ
նո յն հատուած
ր .( ՀԱ .) ,
որ եմանմաքուր
առաջի
Աստուծոյ՛» : Մեր դիւա
ցածն ա յն է թէ Գրիգոր
Նարեկացի
Հալածուեցաւ
երբեմն
իբրեւ
քաղկեդոնիկ,
երբեմն
իբրեւ
Թոն–
դրակեցի՝
երբ կենդանի էր։ Այնպէս որ սխալ է
ԶարպՀանալեան
ի կարծիքը
, թէ «իւր
վարուց
սբբոլթեամբն
ու անարատ
քաղա քավա րութեամ բ՝
մարմնաւոր
Հրեշտակ
մր երեւցաւ
, իսկ գիտոլ -
թեամբն եւ իմաստոլ
թեամ
բ՝ ժամանակին
ամէնէն
անուանի
Հանճարներէն
մէկը,
այնպէս որ
26
տար–
ուան առոյգ
Հասակին՝
թաղալորնեբ
իրենց տաբա–
վոլսանաց
լուծումր կր իսնզրէին
իրմէ»,
Ասոզփկ
պատմիչ , որժամանակակից
է Գրիգոր
Նարեկա
ցիի,
անունն անդամ
լսած չէ , իսկ
Անձեւացեաց
-
Կնի՚կ , ըսաւ
Ալիկ
երէց , ելի՚ր
։ Ա՚եբ ոլ ,
նեցածն ու չունեցածը
բեռցնենք
է շուն վրայ
, ս,ռ~
նենք լաճերն ալ, եւ երթանք դրախտ :
Այգպէս ալ րրին : էշուն
վրայ
բեռցոլցի
ինչ
ունէին,
երէցկինը
հեծաւ վրան, երկու
լաճերն ա,,
առաւ գէրԿը ՛՛ւ ճամբայ
ելան՝
Ալիկ
երէցն առ -
ջեւէն :
Շաա
ղացին,
քիչ գացին, ո^վ ի՛նչ գիտէ, ել
ահա ծերուկ
մր կանղ առաւ
էշուն
առջելը
.
-
Տէրաէ՚րէ
խեր
րչլայ,
ո՛՛ւբ կԳբթաս
ճըժով
պրժով, քոչ ու բարխանով :
. - կ՝երթամ դրախտ
։
֊ – Ի՚՚նչպէս թէ դրախտ
, տէրտէ՛ր
, ծռե"ր ես ,
խելքդ
թռցուցե՚^ր
ես։Մինչեւ որ չմեռնիս ել ան
դի ի աչխարՀք
չերթաս,
կրնա՛՛ս
միթէ
երթալէ,
դրախտ ։
|
- Տէրտէր
չե՛՛մ,
ի՚նչպէս թէ չեմկրնար եր– |
թալ գբախտ
, այսքան ալ չղիտոլթի՚՚լն
. , . ., Ը^է
տեսնեմ,
դուն
ո՛՛վ ես ։
- Ես Ադամն եմ, չճանչցա^բ ։
Ագօ՜ , Ագօ՜ , մեղք
քեղի
1
Աստուած
ստեղ -
ծեց
քեզ առօք եւ փառօք
, գրաւ
անմաՀոլթեան
դրախտ
, աչխարՀքին
անուչր
չանոլշը
տուալ քե
ղի, որ ուտես, խմես, ուրախանաս : Գուն
չկշտկք–
ցար, ելար Աստուծոյ
պատուիրանքն
ալ կոտրե -
ւյիբ , կերար արգիւլեաք
ծառին
սլտուզր,
ծակա՛չք,
եւ մեզ ալ այս վիճակին
Հասցուցիր։
Բու մեղքդ–
կ որ կր քալենք։
Այս որ այսպէս է, դուն
դրախտ
կ՚երթաս՝ ես չե՞մ
կրնար
երթալ։
՚Բաչէ
շուքդ
աո֊ջեւէս
, կ՝րսէ
Ալ1՚Կ
՚՚ՐԷՑ ելՀաստ
դաւ աղանը
կը վերցնէ : Աղամ կր փախչի :
Սլիկ երէց կըչարունակէ
ճամբան
։ Շատ
կ՝եբթայ
, քիչ կ՝երթայ, ո՞վ ի՛նչ գիտէ, ել աՀա
Ա՛աթուսաղան
կր Հանդիսլի
երէցին
I
֊
ՕրՀնեա իՏէր, Ալիկ երէց :
Աստուած
օրՀնէ
է
Տէրտէ՛ր
, ո՚^ւր կ՚երթաս
այսպէս ։
կ՚երթամ
դրախտ
է
ի՞նչպէս թէ դրախտ
, տէրտէ՛
ր , ծռե" ր ես ,
խելքդ
կերե՞ր ես ։ Մարգ որ չմեռնի ել անգիի աշ–
խարՀ չերթա
յ , ինտո
՚՜ր դրախտ
կ՝ ե ր թա
յ ։
Տէրտէր
չե՚^մ ,
այճքան ալ չգիտութի
ւն
• • • ; Ըսէ տեսնեմ
, դուն
ո՛՛վ ես :
Ես
Մ աթուսաղան
եմ
է
5 օ ՚ ,
ՔՐՔրս՚֊Կ
Մաթօ՛ , Աստուած
ինըՀա -
ր ի ւր իննս ունե լին ը տարի կե անք
տուաւ
քեղի ,
–չկշտացար
, ել նորէն
կեանք
ուղեցիր
Աստուծմէ
է
Ամենակալ
Տէրը
Հրեշտակ
մր ղրկեց ելքեղի ը -
սալ . « Աատօ՛
, ձեռքգ դիր եղան կռնակին
վրայ
,
ի նչքան
մ աղ ինկաւ
ձեռքիդ տակ , ա յնչափ
տարի
կեանք կուտամ
քեղի» : է՜ անկչտում
քրքրուկ
Մ ա–
տօ , ինչո լ վաբովւլ. փռուեցար
եզան վրա լ , որ -
"էէ"՚11՛ ^րեչտակր
չգաբնէր
գլխուդ եւ Հոգիդ չառ^
նէր։
Գուն
այգքան
ադաՀութեամբդ
գացիր դը -
րախտ
, ես չե մ կրնար
երթալ։ Գէն գնա,
կողերդ
կր ջարդեմ
, ըսաւ
Ալիկ երէց ել վերցոլց
դաւա -
լ
Մ աթուսաղան
փախաւ եւ ԱԱ^կ երէց
չարու »
նակեց իր ճամ
բան ։
Նոյ նաՀ ապետն
ե լալ
դիմ աց :
՛ՕրՀնեա ի Տէր է Ալ1՚Կ երէց
1 ո՛՛ւր կ՚երթաս
%
Աստուած
օրՀնէ , կ՚երթամ
դրախտ :
Տէրտէ՛
բ , խելքդ
ծռեր է, չմեռած՝
ինտո^ բ
1լ երթաս դրախտ ։
Տէրտէր
չե՛՛մ , կ՚երթամ
։ Գուն ո^վ ես
է
Ես Նոյ նաՀ ապետն եմ ։
-— Հը^ , Աստուած
իսաբեցիր , ջրդեղեղ
լ^ե՚է
տուիր , ամրողջ
աշխարՀ
աւերակ
ըրիր ,
յետոյ
գուն դրախտ
գացիր, ե ս պիտի
չերթամ
,
Հոգիդ
ելլէ
1
Բչ "Ր "՛Լ ԸԼւ՛"/
պիաի երթամ ։
Գնաց գնաց եւ ԱբրաՀամն
ելաւ դիմաց ։
— ^է՜ր ը.ււ՚"յ^
^մ՚Կ ^ Ր Է Յ ^ գէ"էԻ
ո՚*ւր,
կ՝երթամ
դրախա :
Ծո՜ւռ,
ծո՜ւռ
տէրտէր
, չմեռած՝
ինտո՚՚ր
կ՛՚երթաս դրախտ ։
Աբօ՛ , եթէ դուն լալ մարգ
ԸԱայիբ , տղադ
չէիր
մորթեր : Տղադ կը մորթես ու կ՚երթաս դը–
ԵրԴ՚՚սՒ
մեկնութիւն
մը գրելու
թե լաղբութեամ ր ,
բուն կ՝ակնարկէ
թերեւս
ԶարպՀանալեան
, ա -
"թագաւոր
Գուրգէն
Աբծրունիի
խնդրանքը,
Երգ
ռասպել
մրն է որշաա կրկնուած
է..՛ յիչ
կոնթեաւքբ • «Կո֊ան, որոն ձկան քամակի նման ե–
ղա ծ սուր կողմը կը կռչոնի նարեկ» : իսկ Աճաո. -
եան կը գրէ • « Ե րկ աթր տաքցնելէ վերջ,
սալին
վ բ ա յ դնելո վ ՛ մ ի քանի հո գ ի իրենց մուրճ երո վ ա–
նոր մէ կ որոշ կ է աը հարոնածել, կ ռ ե լր » :
Գալով Վասպուրական անունին ,
Հիւպշման
կը գրէ թ է պ ահլաւերէն բաո. մըն է ե ւ կը նշանա
կ է « ա գնոլա կ աններ » :
(2) Այս տ եղ մ ե ծ սխալ մը դործ ա ծ է Օրման–
եաԱ, գրելով • «Անանիա ՚Սսւրեկացին ալ, որ Խոս–
րով Անձհւացիին մտերիմն է ր , իրր անոր կնոջ հ օ –
րհղբօրորդին . . . I I I »
(Աղգապատում
,
Ա. եատոր
էչ Ո 4 Տ ) ։
ատա -
կարաններու
մէջ, ինչպէս
պիաի Հաստատենք յա–
ռաջիկային
։
Ալ բեմն
, ծննդավայրին
մասին
վկա
յութիւն
չունինք
Նա բեկին
մէջ ալ :
Ծննդավայրին
ստոլգման
կրնա՞յ նպաստ մը
բերել մեր ուսումնաս
իրոլթ
եան
շարունակութիւ
նը երբ, յաջորդով,
ներկայացնենք
մերպրպը -
սյումները
Նարեկացիի
ծնողքին
մասին , տես -
նենք :
Շ •
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
հ)ՄԲ
՚ւյարեկայ վանքին վ ա յրը, աղօթա -
ւոեղին եւ ուրիշ պարագաներ ւքանրամասնօրէն նը –
կարագրած էր մեր աշխատակիցը , Պ. Ղագար
•լ^երկարարեան ,8ԱՌԱ5>ի 1950 Հո կ տ եմբ ե ր 6 թ ի
լին մ է յ եւ ուրիշ թ ե ր թ ե ր ալ աթտատպեցիՕ ;
Fonds A.R.A.M
