ԱՐԵՒՄՈՒՏ՛ԲԻ
ՃԱՄԲԱՆԵՐԸ
% Ա 8 Ի Կ
ՈէՆքԼ կապարէ
գօաի է ; Աէնի ափին
ուղիներ
ու
էէառոլղիներ :
Եառուղիներ
ասֆալթասլատ
ճամրաներոփ
յ
կ 11"ղ | պօա օձի
նմ ան : Ու հ՜աոե՛
ր՛՛^ աակ , ճամ րուն
երկու, կողմ երր
, կրպաէ^ե ր ,
լեցուն ապրանք
: Փ ՚ ՚ ք ր իկ կրպակներ : ե՛– րազմ
ու
թիւն
: Շարմում ու աղմուկ : Հոփ "՚– փ"Հփ •
Արամ այիսի
խանութին
ԳԼ՚"–խը
է
փերԱ
է
3"՛– ՜
ցաաախաակր
թիթեղ է՚.<է. Աման եւ գեղեցիկ
ՀՐՐ՜
քազզ ես անե
րու ա ր քան» : Հոփ ր կր թափէ
զա
յն :
Հ՛՛՛Լււ Կււ ղարնէ ու կր վւախչփ : կր գառնայ
կրկին
եա ; կր մանէ հակուհուկ
: Կր Հանէ փոշի ;
Շաքիլ–
ներր կր Համրէ, կր Հաւաքէ
ղանոնք ու կլ^ քչէ
Տ
Կր Հպի ու խո յս կուտա
յ
Օտարներ ; Ագգք ու աղփնք
։ Հայեր
,
ցանուահ
Հոս ու Հոն ; Այստեղ՝
Անթառամ ու Արամ ա յիս ՚
Հոն
ՎաՀԷ ու քցաչփկ աղրար
; ծ՛օ ,
աս Հուին ալ
խիղճ
չունի։
–հյելք չունի,
կր բարկանայ
հյաչիկ
աղրար :
որ խանութին
երեք կողմերր րաց են :
Մ ինակ
ւիրան , ետեւր ու աակր գոց : Կր վերցնէ
ձեռքր
որ ղարնէ : Րայց
Հովր կր փախչի : կր քրքը՜
քայ ու կ՝անՀեաանայ
: կ՝անՀեաանայ
ու Հոն է
մի՛չա : Կը թո-չի չալակր
: կր գգէ
մ ազե ր ր : Եւ Խա
չի՛կ աղրար կր մսի։ կր սաստէ : Աւ կը ՀայՀո
յէ ։
Անիհեալ
Հովին։
Անխելք
Հովին։
Անխիղճ
Հովին։
<չ Աման
չրքաղղեսաներ
» կը կարգացուի
Հե
ռուէն
: Ու Արամ ա յիս ու Անթառամ
, կեցահ
Հոն ,
Հովփն
րե րանր , իրենց րե րաննե ր ը Հովին , կր քրր՜
քրրեն
հրարներր
, կր զատեն
, կր ցուցնեն : Երբեմն
ալ կր հախեն
: Կր համ՚են
վաչին
: Կը համեն
վաչին :
Կբ կէէեն
փոչին : Մ ինչ
^ոփը կր պոռայ
, կբ կան—
չէ , կատակ
կ՝բնէ , կ^երգէ : Կր բտբձբանա
յ աղմ
ու–
կբ ամէն
գլռլխէ : Եւ Արամայիս ու Անթառամ կր
կրկնեն
միչտ,
անցնոզ
գաբձողին
, ամանին ու լա—
լին
յանկերգր։
Գիմակ
գրահ
: Աիրաեբր
խուփ ,
աչքերուն
մ էք՝
մսլիաին
հաղր ականր : Ե թէ ՛էփ՛ չա
ունիս , որո՞
լ
Հողը : Ապբանքբ պէտք է լաւ եւ ա–
ման
Րէէայ, գոնէ ցուցատախտակին
վրայ։
Ո՛– գի՜
մանայ,
գէթ.
Հովի Հարուահներուն
: Ր՚ոլչ
մբ Հա
ցր խոմոռ
գէմքով
տուն
չի բեբուիր : Պէաք է հի–
հազիլ
, Հալիլ , նո յնանալ : Ա իքավա
յրր կէէե է , կամ
անկէ
կէԼո՚-իէ,
եղբայրներ
է
Կիրակի։
Արգէն
օր Հաբսակ : Ամպեր ու թա
խիհ
: Երբ անղ իէն արեւ կբ մպաի : Կբ մպաի , կր
՚^՚ոյնէ
, կ՝երզէ
, կըցատկէ։ Կր ցատկէ
կբպաՐլի
սեղանին
ւիրայ , աման եւ աղուոր
չբքաղգեստնե
—
բուն
վէ՚այ, ու կր նետուի
Հայրիկին ու
մաքրիկին
վիզը • Աէիսր
՝• Ախբ կը
թ՚՚չի
երկուքին ալ նեբսէն
:
ԵԼ
արցունքր
բռունցք
մր ուտելով
գլիւռւն՝
ղ ախէն
կր նստի , որովՀեաել
Հոս , օաարներոլ
մէք
, Հբա–
պարաէլին
վբ՚՚՚յ
, աեղր չէ անոր :
Ալիս արեւ կր բերէ , Ալիս կեանք
կըրերէ
,
Ալիս կր ճռուողէ : կր մտնէ
սեղանին տակ : կը
ցատկէ
վիլլե րնիս : Հովին
պէ.ս չարաճճի
, կբ
ձայ
նէ , իսե լօք
չի կենար , կբ վազէ
ասզին
անգին : Ե՛–
ուր ալ երթայ,
ինչ ալ րնէ,
հնողքին
ակնարէլն
ու
թեւերր
չուբքն ու վրան
են : Ալ կր բաւէ : Շատեր
իբենց ապրանքներր
օթօ գրահ
առին տարին , կբր՜
պակր , ղատարկապորաի
նման
զրպաններբ
պա —
րապ
, թողլով
Հովին
ու ամպերուն
: Արամսւյիսն
ու
Անթ՚սոամն
ալ կբ Հաւաքեն : կբ հրաբեն
: կբ ղնեն
ձեռնակառք
: Աման
չրքաղղեստներր
:
Գեղեցիկ
չրքազգեստներբ
: Արքա յական
չբքազղեստնե
բ ր :
Կը քալենք
բոլոբս
միասին : Աւելի վար, նոյն
ղոբ
հր
կ՝լնէ
քՕաչիէլ աղրար , որ նո
յն տեղր
կեցահ ,
բռունցքր վեր , կր Հա յՀո
յէ
Հովին : Անպիտան
Հո
վին : Անխելք
Հովին։ Պարապ
տեղր
աղմուկ
ու
փոչի
յարոլցանող
Հռւէին : Այնպէս որ ղէմքին ե -
րակնէ.րր կ՝ոռող.ուին : Գէմքր կր կարմրի։
Աչքե -
բուն տակէն
կ՛՛ե րթա
յ պաՀ
մ ր Հեռուն
, ա յլուր
,
ես գիտեմ թէ ուր :
Ալ
ղիտեմ
նաեւ թէ ինչո
՚^լ
այգ
րարկութիւնր
ել որի^ դէմ
՝• Ու սիրան է , կր մխայ
ու կ՚աւաղէ
:
Ա՜խ
Հայրենիք,
, .
Ե՛– ա^ս պարագային՝
ա՜խ Ա ա լա թիա :
Տունր
բարձր է : Տունբ
օգասուն : Խոչոր եւ
լուսառատ
սենեակի
մ ր
մ էք սեղան բ կր բանան :
Խաչիկ
աղբօր
տիկինր
, Հնղիկ
քրմուՀիներու
նմա՛ն
միւռոնարոյր
, փյւան կ՝անցնէ
գեղեցիէլ
հահկոց :
ԵԼ
պնակ ելղաւաթ; Եւ հազիկ եւ գինի։ Եւ ա -
զանգեր եւ ամէն
ինչ : Ամէնէն
սիրուն
հաղիկբ
Ա—
լիս
ել իբ փճիւո, կարկաչուն
մպիտր։ Որ գեռ
բան
չի Հասկնար։
Աւնի
նոյն տիպարր որ պիտի
ունե -
նար
Հոն , թէ որ Հոն հնահ
րէլաբ : Կ բ խնգա
ք ,
ինչպէս
պիտի խնգար
, թէ ոբ Հոն րլլա յինք : Ինք
ա (սսլէս : Իսկ միւսներբ
աարբեր : Ալսաէւղ , քոփէ
քով , տարոլբեր : Իսէ պատուՀանէն
ղուրս
արգէն
ամէն բան տտրբեր։
Մենք գ ե ռ Հայերէն, իսկ Ալիս
ու եղրա քրր , վազր
, ուրի*
լեղուով
: Աիրտերր կր
միսան։ Եուխ
կ՚ելլէ
գանկերէն։
Հողինեբր կբ Հա
ռաչեն :
Ա՜խ,
Հայրենիք...
իսկ աքս պարաղա
ւին՝ ա՜խ Մ ե լիտ
ինէ
:
^–
ին^պէ՚*ս էր կեանքը
այնաեղ ։
վՑաէւսւիի
շՏաՎեակր
Տարագրութեան
մեր ներկայ
պայմաններուն
մէք
ՀայապաՀպանման,
գրչութեան
զարգացման,
լեզուի
Հա ր՚սղա տութեան
պաՀ պանմ ան եւ աղ -
նուացմ ան մէք, աբտասաՀմանի
Հայ մամուլին չաա
րան վերապաՀուահ
է ւ
Հայ
աղաաական
մամուԸւ է , որ պայքար կր
մ ՛լէ
ներքին
ել արտաքին
այն բոլոր
վտանզներուն
ղէմ,
ոբոնք կբ քանան
խեղաթիւրել
մեր
ագգային
գիմ
աւլիհ ր եւ կր սպառնան
մեր
գյւ
յութեան
Փա ր իգի
մ՛եր պա չտօնակից
ՀԱ
առաքելէ
քսան
եւ Հինգ տաբի
աննաՀանք
արիոլթեամբ
ել ագ -
նուական
նախանձախնգրութեամբ Հնչեցուց
ա–
ղատազ բական
պա յքարի
չեփո
րը թէ՛ Ֆրանսա
յի
եւ թէ սփիւոքի
ամ էն մէկ անկիւնը
, ուր ափ մր
Հայութիւն
հուարտհ
ղո յութեան
սլայքար կր մղէ
ապագայ փառ յոյսերով
առլնուն :
ԲսանեւՀ
ինգ տարի
չարունակ
ան եղաւ ֆը–
րանսաՀա
յ կեանքի
իրական
Հա յե չփն՝
մ իչա
երի -
աասարղաէլան
կորովով եւ մ իչա երիաասարղու
-
թեան
Հե ա :
ԲսանեւՀ
ինգ տարի չարունակ ան գօրավիգ
ե–
ղաւ
գրչի
մչակնեբուն
եւ Հիւրլնկալեց
իր է քեբուն
մէ9 արմէքաւոբ
գրիչներ,
որոնք
միչտ
արթուն եւ
արգիական,
խօսք մը ունեցան
ըսելու եւ միտք
մր
ՀԱՅԱՇԱ Տ ՇՐ^ԱՆ ՄԸ ԱՈՒՐԻՈ9 ՄԷՋ–
Գամըշւը
ունեցան
յայտնԾլու :
Հայ
լեղուի,
իր իսօսքով
մա յրենիքի,
մաքբոլ–
թ/^ան , գամ ան , ճոխացմ ան եւ գե
ղե ց էլո
լ
թ ե ան ի
խնգիր
անողոք
եղաւ ան, չմոո^ւալով
իր գնաՀա—
տանքր տալ լեղուական
այն ստեղհաւլո
րհո
լ.
թիւն—
ներուն
, որոնք պատկերաւո ր էին , ղունազեղ
եւ
իմ ասաոլն
:
Ան գէմ կեցաւ ու կբ կենայ
այն
պաբաուողա–
կան
ոգիին , որ փարաէլահ է մեր չաա մբ
տիտւլո–
սաւո ր ու վեղար աւոր « իմ աստուն»նե
բբ ,
ո րոնք
ան բնգո
ւն աէլ եղան ճիգ մ ր
լնե լոլագգա
չինո
ւթեան
ա չիսա տանքին
մէք :
Այսօբ ալ, երբ արտաքին
մաՀացու
խորչակ -
նեբր
իւամրեցնելու
կբ միաին
մեր Հիմնական
ցե—
ւլային
տբմէքներր,
/լուղեն
թաղել
Հայ
մողո -
վուրգի աղատագրաէլան
տենչն ռւ Հեւքր, Հ<.Աառաք»
կանղնահ է գէմ յանգիման եւ պատուար
քա
չահ
ելոբհանիչ
՛ս յգ
Հոսանքներուն
էյլ
քաղաքականու
-
թեան գէմ :
«Աառաք»
սլա րտու թիւն
չճանչցաւ եւ աՀա իր
քառոբգ
գարու
պաամութեամբ
տպացուցոլց,
թէ
իր Հաւատքր
անխորտակելի
է Հայ
մուլոփուրգի
յագ թական
ապագայի
փերարերմ
ամր եւ Գա շնակ–
ւքական
քոյր
օրկաններու
Հետ միասին
աբթուն
կերպով կբ Հսկէ
մեր
ցեղային ու Հողեկան աբ —
մէքներուն
վրա
յ :
Անձա
քն ու անչչուկ
ՀՀՏաոաք
»
տօնեց
իր քսա
նբՀ ինզամ եակր
:
Բանի
մ բ
խմ բաղ րական
տողե ր
րայց
անոնք
որքա՜ն
խօսուն
էին եւ զրաւիչ : Ա -
նոնք արձազ ա ն գ գտան
Հո ր ի զոնէ
Հորիզոն
ե լ նոր
Հեռ ան կարնե
է
՛ով
ղօտե սլնգե ց ին բագմ
ութ
իւնները
ամ ենու րեք :
թող
չա՛ տ ապրի ^Տառաք»ր
:
Որպէս
Հ եռա
լոր Բա լիֆս
րն
իո
յ իբ մէկ պաչ -
տօնաէլիւց ր , քերմ օբէն կբ ^ռ րՀալո րենք
ղինք եւ
իր
անխոնք
խմ բաղ
իբբ
, բնէլե ր Շաւ արչ
Մ իսաք -
է
.անն եւ իր նոյնքան
անխոնք ու
նախանձախնգիր
՛ււ ւխատակիղնեբր
, նորանոր
նուաճումներ
մաղ -
թելով
իրենց տամանքոտ
րայց գրաւիչ ասպարէ -
ղին
մէք :
նեւ
Գամրչլր.
ճկիրԱ՛
""քենա՚յ՚եհ
եւ
նչանալռր
առեւ՚ոբակ՚ոն
կեղլ՚ոնն է, որ կր ՚լանոլի Ա
լ,,,^
արեւելեան
կ՚՚գմր.
լայնարձակ
տափաստանի մր
վ՛
։Պա՚ոմ՚սկան
Հին Մ հ բին
քաղաքր կբ
նուի
ԳաԼ
՚չէրի
Հ ի ^ - հ ՚ ՚ - ՚ Տ է ^
կ
՛՛՛ւ՛^
ր։Ան"Ր
՛Ա՛ւերակներուն
յ
Հ— րլուրի
մը բարձունքը
–Հի՚էնուահ
է ա–
րաԼրնակ
դի^ղ
իոկք-ուրքիոյ
սաՀմանէն
ներս մնացահ
մասր
ՎԿ"՛^"^^
^
Գի^՚լաքաղաքի
մր։
Հոս է "Ր ապրահ էԱ– Աակոբ Ա հբնայ
^այ -
րապեաը
:
ւ>
. .
. ճազճազ գեաի
անմաքուր
քուրր, որ ^իլան ֊
ոութեան
բոյն էբ, այմմ
փոխաբինոլւսհ
է տունե–
մէք
Հասաատուահ
քրՀոբներոփ։
Բազաքին
7էք մէկ աարուան
մէք չինուահ են 500է
աւելի
տուներ,
որոնց մէկ երրորղը
արդիական։
Գլխա -
ւոբ
բոլոր
ճամբաներր
կսլրապաա
են : հացի
Հե
ռաւոր
թաղամասերէ,
ք""լաքր
օմտուահ է ելեկ–
ռդւական
Հոսանքոփ :
. , ,
Ամրողք
ճէզիրէի
րնգաբձակ
աափասաաննե -
բուն
մէք, ամենամեհ
երկրագորհական
կեդրոնն
է Գամոշլբն։
Ամուտայէն
Գամ րչլբ
28
քիլմ. է,
Գամբչլրէն
Թէէ Բէօչէք՝
150
քիէմ.,
մինչեւ
Աին–
ճարի
կողեբր եւ Հասիչէի
Հի՛ սիսային
սաՀման ֊
ներբ՝
125
քիլմ––
Բազմաթիւ
մեքենաչարմ
արօր
ներ
կ՝աչխատին
Օ ր ն ի բուն : Բազաքին
լաւագոյն
չուկաները
գբաւուահ
ենմեքենաղէ
՛ոնե բու աշ -
խաաանոցներով։
Րոլորին
Համար ալ ղորհ կայ :
Զարղացահ
է նաեւ
պա րտ իզպանու
թ իւնր :
Մօ՚ոակայ
քրտաբն՚սկ
զ ի ՚ ֊ զ ե ր ր
անասնարո
ւհո
լ -
թեամբ կբ ՚լբագին
: Իւգր
, պանիրը
, մահունր եւ
մեզրր աոաա
են :
Գամըչլըի
բնակչութեան
թի՚^ր
25 30
Հ՛ոգար
է ։ Հոս, բացի աոեւարականներէ
, կր
ղտնուին
նաեւ Հարուսա
Հողատէրեր,
որոնցմէ
իւրաքան -
չիւրր
աարին աոնուափւ
Հագար պարկ կամ աւելի
կր ցանէ , յաքորգ
տարին սաանալով
տասնապա -
աիկր :
՛Րնակչութիւնր
օրէ օր կբ բազմ անայ
եկուոր
գորհաւորներով։
Վերքին
տարիներր
Հարիւրաւոր
Հայ երիտասարգնե
բ գացահ
են Գամ բշլր եւ
զորհի
լհուահ
: Անցեաւ
աարուան
անգո
րհո
ւթ
իւն
ը
՚քեբք
գտահ է :
Ներկայիս
Գամրչլրի
՚ ք է ք բնակութիւն
Հաս-
տատահ
են
800^
աւեքի
Հ՚ոյ
(լուսաւորչական)
րն
տան իքնե ր
I
նե
րղ աղթի ատեն
անոնց
թիւն էր Հա՛
ղար) , աոանց
Հաշուելու
գուրսէն
եկողներբ
, ո -
րոնք արձանագրու
թիլն
չունին
Փո խանո րգա
րանի
մա
լր տոմարին
մէք :
Հալէպէն
վերք
ամէնէն
Հաքաչւււտ
կեգրոնն է
Գամ
րշլլն , ոբ աղղ սւ ք քն տեսակէտով
չաւո լաւ
կա՛յ՛ք՚սկերսլուահ
է ։ Ընտանիքներբ
նախանձախրն–
դիր են Հին ալանղութեանց
, իսկ ե բ ի՛տասա
րգնե–
րր
՚լորհունեայ
եւ իւանղավառ
են , լհուահ՝
չի -
նաբտր
աշիսատանքի
: Հա լկական
ղրեթէ
Ր՛՛Է՛՛Ր
իժերթեբր
կարելի է ղտնել։
Շ՚ո՚ո
մր երիտսւստրդ–
|
նեբ
երեք չորս
թերթի
բամանորդ են : Մ՚ոսնա
- յ
ձզ տումը
I
ւորասլէս
նոր
սերունղբ
ղաբգանալոլ
ունի •
Բացի
Հայկական
թերթեբէ
, նսր
Հրաաարակ
ուահ
բոլոր
զիրքերոլ
աոաքին
յաճ՜ա խո րզնե ր ը կր
ղ՚ոնոլին
այնաեզ,
զ ի,տական եւ ղրական
ն
ւո
րու -
թեանց
Հետեւելով,
մտաւոր ու Հոգեկան
գարգա–
ցում
ունենալու
Համար :
. . . Մենք Հոն կր չորցնէինք
հիբանր
Հոգի փո
սիկներու
մէք։ Կր չորնար
երեք
օրէն։
Մալաթիա
,
քուր ու ղաչտ
Համակ։
Հքառ ու հազիկ։
Պաուղ
ու
բերք • Մալաթիա,
Փոքր
Հայոց
Հին մայրաքա -
ղաք։
Մ՚՚՚լաթիա
ալ կար Հոհ Հայութիւն
,
Հայրե
նակից , իբ ղալաոաբարրառոփ,
սեփական եւ ինք–
նատիպ
սովո
րո
յ թնե
րով ու տարաղով։
Րնակչու
թեան
արգէն
միայն մէկ եբբոբգը
Հայ։
Մնացահր
այլազգի
: Մոնկոլ
: Մոնէլոլացահ
Հայեր
: Նաեւ :
ինչպէս
ամէն տեղ, ինչո՞ւ չէ :
— իսկ ղուք
Հոն ի՛՛նչ
գորհ
կ՝րնէիք.
Խաչիկ
աղբաբ
յ
Հայրս
կարաւան
մբ չ՛՛բ
հիրանի բեռ տա
րահ էր Մ երս ին ու փոխաբէնր
բե բաւ
բամ
պակ
զտելու
մեքենաներ
,
50 60
Հաա, որոնք
քոլբոփ
կր դառնային
, քաղացքի
նման։
Մենք րամ սլակ էչր
զտէ
ինք
: Աւնէ ինք
մեր անձնական
աունր ել պար–
աէզներն ու այգիներր եւ տան բակին
մէք
աղբիւր
մր
կբ, կարկաչէր
, քուբր յստակ.
Համեղ,
ձայնր
երկնաՀամ ;
Հոս ալ ճաչը ճոխ է , գորհր
կարգին
:
թէեւ
օրն ի բուն
Հոփեբուն ու անձրեւին
բերանր
; Բա
յց
երբ
այլեւս
Հայրենիք, Հոգ, տուն - տեղ, արմատ
չունիս
, ի նչ կ ուղես
րնել , բարեկամս :
Ջեր կենացը.
Հայրենիքին
կենացը
...
Ջեր կենացր
• . .
Ի՞նչ է, կուլա՞ս
գոլն,
եգբայր։
Ա՜խ չէ ,
ււանկ ախրութեան
՚ղէս բան մր եկաւ
փբաս։
իսկ \
ներսէ՛՛ս : Հառաչ
չէր,
ումեղ
չունչի
նման բանմր։ \
ԱՀա
մէ.նք այսսլէս
ելեբթ՚սնք
էլրակէ կարօ՚ոոփ
՜՛
իսկ
սնկէ
՚իե՞բք.. Եթէ գոնէ Հայաստանի
դոներր
բացուէին
, որ սա սլղաիկներբ
Հոն Հայ
մեհն՚սն :
Այլապէս :
Ա՚իսէ
մր իսմսբեղէն է բերուեր
սե ւլ՛՛՛՛ն ,
՚էոր
երկու
ձեոքով չես կրնար
ղրկել։ Ան Հոն կր
՚զաո–
Կի
•• Ու ցաւր , կւսրօաբ եւ
"ուգբ
կը յա ՜
հին
մեբ
չուբքն ու ՚/րս՚ն,
ամէն
՛լի,ինչպէս
Հո՚էբ
քիչ աոաք, Աէնի
ափին։ Ու մեղմէ
ամէն
մէկր
Ղէուխր
գրահ
վփշաի
թելին տակ,
թռչունի
նման
կլ՛
մբափէ
Հրամեցէք
, Հրամեցէք
, անուչ
բրէք։
Հ"^ " ՛ Լ
կերահ
խմահնիս ասկէ աւելի
չէր։
Բայց
ինչո՞ւ
)
Հակառակ
բարօրութեան,
կեբուխումի
,
Հադուսա
կապոլստի
, Հակառակ
ամէն,
ամէն
բանի,
քար՛էի
ու աքսորի,
նորէն
զայն կր յիշե՚նք
միչտ, կբ ցան
կանք անոր, կր աառաս1փնք
անոր կարօտով
, եր -
քանկոլթիլն
, օր ռւ արեւ
չունինք
առանց
անոր :
*.՚ո՛ անարար ան արիւն
է ։ կեանքն
իսկ։ Ս՛եբ նախ
նիներուն
փոչին
ունչխտրբ։
Եւ անոնց
ձեոակեբա
չէնքերր եւ սլատմութիւնր
Հոն։ Եւ այգ
ամէնր
նե բէլայ է մեր մէք
, ամէն տեղ ու կր խանգարէ
ճոխ սեղաններն
անզամ։ կր վարձես
խնգ՚սլ,
րայց
խեղ/քատակութիւն
է ան։ Խնդալու
փորձ
մր մի ֊
՛Ոքն։
կբ վարձես։
Արցունք է մպիտն
անղ
՛սմ : Աւ
մի աքդ
ի վար ու Հոգիիգ
մէք, կր Հառաչես
, ար -
ցունքգ
կլլելով
.
- Ա՜խ Հայրենիք
....
;
ԵԼ
այս պարաղա
քին՝ ա՛՛խ Մելիաինէ (Աա
Ս^թիա)։
ԵՐՈՒԱՆ%
Fonds A.R.A.M
