ԹԱՏՐՈՆ
ՀԱՑ ՄԸ
ԱԿԱԳԵՄԱԿԱՆ
« Ադսւմէան
թսւաեբախումր%ւԼ
անցեալ
շա -
բաթ
օր ՊէէԱ֊-թրէ
«.Փաթրօնաժ–»ի
սրաՀէն
մէք
ներկայացուց
^Ջարշրլր
Արթէն
Ազա»ն , է նպասա
Հ՛ Մ՛ Մ էութեան
գնդախաղի
խում րէն
զգեսաա–
ւորմ ան ;
Թ աաերախումբր
քանէ մբ աաբուան
կեանք
ունէ արգէն, ու չ^ւորՀիլ
ՊոլսաՀայ
Տրո՚մաթէքէ
նաիւկին
դերասաններէն
Պ– ՇաՀան Աարեանէ
փորձ
ղեկավ արութեան
, հեազՀեաէ
ձեւ ու մարմ էն կր
սաանայ
, էբ սլաաուաբեր
աեղր կր գրաւէ փարէ ֊
ղաՀայ
կեանքէն
մէք։
Այս անգամ
գերուսոյցր
քա–
ղոէքէն
բացակայ
րլլ՛" լով, ներկա յացմ ան նախա–
ձեռնութէւնբ
ստանձնած
էր ժոգովրդական
գֆ -
րասան
Չ.ուրեՀ Ղ,արէսլեանբ, որ մէեւնո
քն
ատեն
մարւլէչ)ւ է գնդաէւաղէ
խում բէն։
յ
Ներկայացման
կբ մասնակցէէն
նոր եւ
մէքէն
սերունդէն
ո;.յ–ե բ , որոնց
մ էք տաղանդէ ^էԼ^Բ
շեն սլակսէր : Զ՚ոբեՀ
Ղ,"՚րէոլեան
րնտրած էբ էբեն
յարմ ար տ իսլաբր
Արթէն
ագան ,
գո բ
տարաւ
մումկալ
էւ
արա
րկութեամր
մ բ ։ Շուկայէկ
մար -
գուն բարբառ ր սաՀուն էբ էբ բերնէն
մէք, շար-
ժոլձեւերբ
լաւ կշռուած ու սլոռթկումնեբր
էնքնա–
րուխ :
Պերճ կարաւգետեանբ
լաւ խմոր մրն է,
էնէսլէս
մատնանշած
էէ նա խասլատե բաղմ եան
օրերուն
,
նոյն այս սէւնակներէն
: Ուրախ եմ որ մեծ յա -
ռաք դէմ ութէւն
մր կ^արձանագր
է : Խ իստ
վա
յլած
էր էբեն Տոքթ. Շալարշէ
գերբ։
^
Փաստաբ-յւն
Լեւոնէ գերր վէճակած
էր Վա -
Հագն .Տկր հյւ՚շատուրեանէ
, որ ղա յն մ
արմնացուց
քերմ ապէս գնաՀ ատելէ գերա կաղմ ութեամ
ր մբ :
կարպէս
Օոմ անճետն
ստանձնած
է բ
Ագրէ պաս է
գերր, որ պատշաճ էր էր խառնուածքէն
եւ մարմ
նական
կազմէն։
Թատերասէր
այս տզան ոէ
մէայն
էր աշխատանոցր
տբամագրած
է փոր ձերուն,
այլ
եւ օգտակար կր Հանգէսանայ
խում րէն , գէմա -
յաբգարութեամր
:
Նոր Սերունգէն
Արթօ
Գույումճեան
նոյնպէս
լաւ խմոր մրն է : Այս անգամ
էբեն
յանձնուած էր
Եէ
փիմէի
եղբօր գերբ, որՀամապատասխան
էբ էբ
նկարագբքւն
: ԳնաՀատութեան
աբմանացան
նաեւ
Օր. Զեփիւռ
ԳաՀվէճեան
եւ Օր– ԱրբուՀԷ Աւե -
տիսեան
(վերքինր
Տունաստանէն)
,
առաքէնր
Ռողի՜, էսկ երկբորգբ
Տէկհն
Եւփիմէէ
գեբեբով :
Երկու քն ալ ապագայ կբ խոստանան :
Այս տոզերբ
գրողն ալ ստանձնած էբ
երկու
դերեր
խմբագէր
Տէրան եւ վաճառական
Ն–
Պէքազեան։
Միւս գերակատարներբ
նպաստեցին
խաղարկութեան
: Ներկայացումը
ընգՀանրապէս
անցաւ
յաքող :
« Ադամեան թատե րա խումր՝» ր , ՀետզՀետէ
զօ–
բացած եւ թարմացած
նոր ումերով
, աւելի Հա -
մաբձակ
ծրագիբներ
ունի յառաքիկայ
չրքանին
Համար եւ կբ Հաւատայ թէ գեզարուեստասէր
Հա
սարակութեան
քաքալերանքբ
պիտի նպաստէ ա -
նոնս էրագործման
:
ԱՐԱՄ
ՊԵՏՐՈԱԵԱՆ
Թուլօնի
ՀՈ
-էփէւպլէք»
թերթէն
կփմանանք
թ՜է Վառ նահանգէ Ակագեմ էա յէն անգամ
բնա -
րուած է Պ • Աայապալեան
: Ընդունելութեան
ճա^
ո֊է նէլթն
եզած է «Գաւառէ
Ակագեմէաներրք–
:
Պ– Ա այապալեան
բանաստեղծ
եւ գրագ1^տ է
մէանզամայն
։
ԱաՀալասէկ
Հատուած
մր իր ճա
ռէն.
« Գիտէք թէ Հոգեկան
ինչ վառարաններ կր
ներկայացնեն
գաւառի
Ակագեմ իանե րբ , ինչ ա -
ւանզութիւններ
կր պաՀեն
երկիւ ղածօրէն
, ինչ
պատուարներ
կբ գնեն յաւակնոտ
աբգիտկա՚Լ
ու -
թեան գէմ, որ իրական
քաղաքակրթութեան
»մր
խեղկատակութիւնն
է ։ Ծանօթ է ձեղի այն
խղճա
միտ եւ մանրակրկիտ
բաժինր
ղոր կր բերեն ա -
նոնք
աւելի
քան Հարիւր տարիէ ի վեր, ա,ւզտ–
յին
ժառանգռւթիլնբ
Հարստացնելու,
գբակււնու–
թեամբ ել զեղաբուեստով,
առանց
ազմկելու
Հր–
բապարակր :
« • ՚ . Մ արգիկ
կրնան Հտստատե
լ մեր գ
սբու
նիւթ ասլա շտական
ոգին , սակա
յն պիտի
չկ^ ւնան
ք^՚քել բանաստեղծին
վճոական
ազդեցութիւնր
մա
քի ել գէպքե բու
յեղաշբքման
վրտյ : Հոն ուր քա–
ղաքականո
ւթիւնր եւ իմ աստաս իրութ իւնը կր յ ո ւ –
սաՀատին
, աՀա Հոն է որ էլ երեւա
յ արուեստա -
գէտր » ;
Պ– Ա այապալեան
ծնած է Գոնիա,
1904/5՛։
Ուսում ր առած է Ւղմ իրի ֆրանսական
վարժւ-ւրա–
նին մէք
։ ք՛ր գրական
ղո րծո ւնէ ո ւթ իւնր ոկսած է
ւաօին^Մարսիլիոյ
մէք, ել անկէ իվեր կ՝աշխա -
տակց ի բաղմ աթիւ
թե րթե բու եւ պա ր բե բ ա թե ր -
ւժերու։
1930^5/ /
վեր անգամ է Վօքլիւզի
նաՀան–
՚ք-էն Ակագեմիին
, ինչպէս եւ դբազէտներռւ
րնկե -
րութեան՝
1928^^5՛ /
վեր
I
Գրած է «ԱէրՖեբ
(^աՕԱւտ)
վէպր եւ
«Մոխիրի
վաճաոականր–»
(Լշ ա31ՇհՅՈ<3
ՕՏոճքշ)
բանաս ֊
ա եղծ ութ իւնր :
Պ– Տավէն
որ ներկայացուցած
է Պ– Աայապալ–
եանբ , րսած է թէ անոր բանաստեղծութեան
եւ
արձակին
մ էք կր տիրէ
ղղ ա յական
ութ իւն մր , որ
կարելի է բացաւոբել
իր ծննդավայրով,
Արեւելքէ
այն կէտին
մէք ուր րստ րառին
լատին ծագման կր
նքանա կէ թէ «արեւը կր րարձրանա յ
Հորիզոնէն
վրտյ»
։
Ընդունելութեան
ներկայ
եզած են ըարձրաս–
տէճան
անձնա ւո ր ո ւթ է ւնն ե ր ;
ՀԱՆՐՕԳՈՒՏ
ՆՈՒԷՐՆԵՐ
^
ՄԱՐԱԷ6Լ—
Հ– 6– Գ-Նոր
Աերունգէ
Ա.
ժերռմ է «Նէկոլ
Աղբալեան»
խումրէ
անգամներէն
ՏովՀաննէս
եւ Ներսէս
կոփո յեաննե բու
Ամերէկա
մեկնում
էն առթէւ^
էբենց է պատէւ տրուած
թրն–
քոյքին՝
Հետեւեալ
նուէրներր
եղած
են –
Ընկ՛
գ. կոփո յեան
Հազաբ
ֆրանք «Տտռտք»է
տարած
ման ֆոնտէն
, 500ական
ֆրանք՝
թաղէն
գպրոցէն
եւ Նոբ Աերունգէ
խում րէն , Ա. Ալտոեան
500
ֆր
9) • կապո յտ Խա չէ մ ասնաճիւզին : Եսկ Հ՛Տ–
Գ
Նոր Աերունգին՝
Տ՝ Գալիթեան
, կ.
ճանիկեան
Տ– Պետրոսեան
, Կ– Պետրոսեան
, Մ • Աւտօեան
, Ն
Մազմանեան
, Տ– էսկհճեան
500"՛//"՛*՛
ֆրանք,
իք
Ուլուսեան
300,
Ա– Մաւ/եան, Ա.
Տարութիւնեան
եւ Սիմոնեան
2ւ00ական
ֆրանք։
ՓԱՐԻԶԻ ԵԿԵՎԵ8ՒՈ6
ԸՆՏՐՈՒԹԻԻՆՆԵՐԸ
Կրօնական
Ընկերակցութեան
րնգՀանուր
Ժո -
զովը
տեզի
պ ի տ ի
Ունենայ
16
Ապրիլ
1950 ,
կիր՚*~
կի օր ժամը
ճիշդ
15/1» ,
Փարիզի Ա . 6ովՀ
Մ կր -
աիչ եկեղեցւո
յս մէք
։
Ժոզովի
օրակարգն
է .-
1 • –
Ընտրութիւն
րնգՀանուր
ժոզովի
նախա–
գաՀի, ատենագպիրի
ե ւ երեք
քուէախոյզներու
(ՏշւսէՅէտսւ):
2 • -
Ընթեբցոււէ
ե լ վաւերացում
նախորգ
բնգՀ • ժողով ի
ատենագբութեան
3 • -
Վարչութեան
բարոյական
ե ւ
նիւթական
Հէ^շուետուութիւն
1948
ե ւ
1940
տաբեշրքաններու
:
4 • –
Ընտրոլթիէ
ն Հաշու եքննիշ
յանձնախում
բի եբեք անգամներու
, լնգՀանուր
ժոդովի
ներկայ
անգաժնեբու
կոզմէ :
5*
Ընտբոլթիւձւ
քուէախոյզ
յանձնախումբի
:
6 ՚ –
Ընտրութիւն
վարչութեան
12
անգամնե
րու՛, պաշտօնէ
ղաղրածներուն
տեղ :
Ընկե բակցութեան
րնտրոզ
ե ւ լնտրելի
ան -
զտմնեբու
րնգՀանուբ
անուանացանկր
,
փակցուած
ոլիտի ղտնէք
Փարիղի,
Աչֆորվէլի
Արնուվիլի եւ
Շ^՚վիչի
եկեղեցիներու
մէք իրենց
անգամական
թէւեբովր
:
իո լոր անգամներուն
պիտի
ղրկուի
քո ւէա -
թ&ք դթ Հարկ եղած
բաց ատ
բութ
իւննե
րով
:
Տ՚ստկապէս
կր խնգրուի
բոլոր
անգամնե
րէն ,
որ
Հաճին
անձամ ր ն ե րկա
յ ՐԱալ սո յն
բնգՀտնուր
ժողովին եճ կատարել
իրենց
եկեղեցաս
իբական
պարտականութիւնր
:
ԳԻՒԱՆ ՎԱՐՁԱԿԱՆ
ԺՈՎՈՎԻ
ՍԵՓԱԿԱՆԱՏԷՐ
ԿԸ ՓՆՏՌԵՆ
• • -
Սեբասւռ|ւււյ ւքայր եկեզեէյՆոյ քաԹդու֊մէն վեյւյ ,
փլաւոակւ՚ւերը աճուրդի հանուած էին 5000 ոսկի
գին դնելռւ| • • • Եղած դիմումնհրոՆն վրայ , կուսա
կալը հհնւեւեալ պատասխանը տուած է–
Խնդրոյ
առարկայ
եկեղեց
ին
1925
թուակա
նէն
լքեալ
գո յք նկատուած
ե ւ քազաքապետու
-
թեան
փքխանցռւած
է : Այգ
մէքոցէն
կտրելէ
^է
եզած
եկեղեցիին
սեփականտտիբութիւնբ
Հաստա–
տող
փաւ՚տաթոլզթ
մբ ներկայացնել
ե լ շէնքր
լք^
եալ
գո յք նկատուած
է ։ Ներկայիս
փլատակներոէն
վաճառու
մ ր յետաձդե
լու
Համ ար
անՀ րամե չտ
է
ներկայացնել
եկեգեցւոյ
շէնքին
սեփականատի
-
րութեան
վերարերեալ
ո րեւէ պա շտօնա կան վկա -
յագիր կտմ փաստաթուղթ
։ Այգ պարագա
յէն ան
մի քապէս
բնթացք
կուտանք
նման
օրինաւոր գի -
մումի
մբ ե լ անոր
^որՀիւ
կարելիէ
կ^րլլայ
առաք
քր առնել
փլատա1^եբոլ
վաճառումին
»:
ԱՏԱՏԱՆ՚Բ
ԼԵԻՈՆ
ՇԱՆԹԻ՛ ԵՐԿԵՐԸ,
(Ե • Հատոր). -
ԸՆԿԵՐԱԲԱՆԱԿԱՆ
ԵԻԳՐԱԲԱՆԱԿԱՆ
ՀԱՐ8ԵՐ :
(Ագգռնթիւ֊նր հիմք մարդկային ընկհրութ-հան •—^
ԱնհաՆաոաըութ-իւնը կեանքի մէջ — Մտաւորակա^–
նու-թ^իւն եւ կուսակցութիւն • —
Անկախութիւնը
պահանջ ագգային գոյութեան
Սեոյւ եւ նիւթը
բանահիւսու15եան
—
Րանահիւսական ճարտարա
պետութիւն։ 466
մեծագեր
էք, բնտիր
թուղթով
ե ւ խնամեալ
տպաղբու
թեամր։
Պէյրութ։
Գին եօ
թբ սուր իական
ոսկի
ւ6ԱՌԱՋ
»Ի
ԹԵՐԹՕՆԱ
(48)
^րԿ^ք/՚Յ եւ սովորականից
առաք վառում է նրւ
Թ–
Լեռնա
յին Վարանգան ոչ մի տեղ այգ ժամա -
նակ
այնքան
աՀարկու չէ , ինչպէս
Տումի
գի՚֊գի
չրքականերոլք
:
՚Բիրսի
չէ թան ոչ մի տեղ չբամանուելով
իր
կուսական
աւծայբ
անտառնեբից
, այստեղ
կտ -
րատւոլմ
է , ներկա յացնում
վա յրենի պատի տե -
սա բան , ռք
լլ
ձտխ, գէպի
ամէն
կողմ,
գցում է
ոտնե ր , ճ իւգ՚էր , բազուէ^եր
, թիկունքներ
ու լան–
քեր , կուտակելով
այգ րոլորր
աՀռելի
ձորերի
մի
աներեւակ^սյլ–լի
խաոնուրգի
մէք այնպէս
, ինչպէս
սիրելի է Լղեւ իր սանձարձակ
քմաՀաճութեան
:
Ցեբեկն
տնգամ, եբր պարղ
երկնքի
մէքտեզր
մեիսուտծ
արհդաեր
ողողում է ամէն
ինչ լոյսի
ել
քե բ ժ ութեան
մ էք , ա յս կողմ եբում
բռնացած
է
անլո յս թագաւո
բութ
իւնը : Նտ թանձր
ստուերներ
է
խիտ անտաոների
մէք, կիսամթոլթիլն
է
անթիւ
ծուռ ու մ ուռ խո րշե րում, կատարեալ
խաւար
է
նեղ, անողորմ
կերպով
սեղմ ուած
կիրճերում
է 6*.
երբ անցնում է լուսատուն
, բոլոր բաց եւ ծած -
կուած
ան կիւ ններից
յաղթական
ՀոսանքուԼ
գուբս
կ սողում
մութի
թ աղ աւո րութ իւնր , արադ կազ-
մլոլմ է, խտանում
, տաբածւում
է
ու
կլանում
րոլոր
լեոնային
տիտաններբ
, կախ է
րնկնում
անՀամար ճ ր ձրագներր • • •
Այսպէս է լեոնային
քաօսի
գէշերր •*•
Արեւմուտքր
գեռ բոլորովին
չէր
լնկղմո։
ել
Համատարած
խաւարի
մէք։
Այնտեղ
դեո. կար վե ր–
քալոյսի
աղօտ,
մաՀամերձ
շառաւիղ, որ
Հազիւ
նշմ արելի
ցո լքեր էբ տարածում
երկնքի
ծա
յրում
ել նրա մի կտորը պաՀպանում
խաւարի
կլանոգ
անդունգներից
: Այգ մարող
լոյսերու
մէք
ցցոլել
էր գիղափա
յաի վիթխարի
մ արմ ինը
1
Գա
՚Բիրսի արրանեակր չէ , տիրապէս
ան քտա–
ուել է, նստել
լեռնաււտանի
մէք եւ ոչ մի
Հ^յկայ
այս կոզմերում չէ Հասնում
ն րա րա րձբութեաՆ
։Ի ր
փառաՀեզ
առանձնութ
իւն բ նա միայն
ամ պե րով չէ
գգւում
, որոնց
այնքան
սիրում է փաթաթել
իր
ժայռոտ կատա րնե ր ին , նա որոշլոլմ է եւ իր ար
տաքինով
: Ատում է անտառր
, գրա փո խարէն նա
շռա
յ լութեան
Հասնող առաաութեամ
բ ղա րգա
րում
է իր մարմինր
կանաչ,
ծայրայեղ
կանանչ խ ւտե–
բով ել ամ էն գո յներ
ցո լացնող
ծաղիկնե
բով : Գի
ղափա յտ
գա երկրից
մինչեւ
երկինք
րարձրա -
ցած
մի անՀուն
ծաղկանոց է
Նրա արեւելեան
լանքերից
բաւական
Հեռու ,
այնտեղ
, ուր չքանում է ծազիկնեբի
ծտծկոցր եւ
անտառներբ
նորից
խլում
են Հոզր ու աստիճանա–
բաբ ցած են գնում, գէպի
Տումիի գետակր, մի
թէք ու րնգարձակ
գաչտավայրի
վրայ ,
երեւում
էին կրա1լներ ։
Բոցերի
մի մեծ խումր
էին գբանք,
ցրուած
ղանաղան
կոզմերում եւՀեռուից
սիրուն
տեսաբան
էին ներկա յացնում
: Մինչգեռ
մէկբ յանկարծ
թոն–
կւում
էր , րաբձրանում
, միւսր
նուաղում
էր, ցած
լնկնում
, երբեմն
նոյնիսկ
անՀետանում
ւ Եւ այս–
պէս փոփոխաբաբ : կրակր անդադար
լափում էր
չոր
նիւթե ր ը ել անգագա
ր նոր ռւնոր
պաշարներ
էր պաՀանքում
իր գալււԻրուն
լեղուների
Համ ար :
Հովուական
ա յգ խտբո յկների
շուրքր
գէշեբ
էր անցկացնում
թափառական
Բրտե րի ոչ
այնքան
խոշոր
մ ի Հատուած :
Երեք գիշեբ էր, որ նա այսպիսի
Հրավառու -
թիւն էբ սարքում
եբ1լնքի տակ : Նա վեբքացրել
էր
իր գործր
սարերում եւ այժմ գանգաղ
կերպով
ցած էր գնում գէպի
իր ձմեռանոց
ը
յ
Խարռյկների
մօտ երեւում
էին թաղիքէ
րաղ -
մաթիւ
վրաններ
, որոնց տակ
ամրոզք թափառա -
կան
Համայնքր
րնկղմուած
էր խոր քնի մէք։ Գբ–
սում այդ վրանների
պաՀապաննեբն
էին մի քանի
շներ , որոնք , երես
առնելով
Համատարած
անւյէ–
րութիւնից
, մեծ վստաՀռլթեամբ
որոնում
էէն
ոսկորներ
, իրենց
տէրերի
թողած
պատառնեբր
Այգպէս չէբ վրաններից
քիչ
Հեռու ,
ձորի
լանքերի
վրա
յ ; Այնտեղ
պաՀ ա պան
էին աՀ աււին
ղ
ամ վւռներր
, որոնք պատառնե
ր իե տեւնե բ ից
չէին
րնկած
, այլ անկաշառ
պաՀապանի
աչալբքու -
թեամբ
գրաւել
էին այն բոլոր
անցքերր,
որոնք
շբքապատող
մութ
աշխարՀից
այստեղ
կարող
էին
բերել
թշնամիներին
։ իսկ այգտեզ
խմբուած
էր
Համայնքի
ամբողք
Հարստութիւնր
ոչխարի
ու
տաւարի
Հօտերր , ձիերի մեծ երամակ։
Արանք
վաղուց
վերքացբել
էին արածելր եւ այժմ
Հան -
դս տան
ում է ին , կա բծես
խո րին ուշագրութ
եամր.
ականք էին գնում թէ ինչեր է խօսում
մութ գի -
ԺՐՐ
ԼԷՕ
Fonds A.R.A.M
