2
Յ Ա Ռ Ա Ջ
ԸՆԿ. ԴՕԿՏ. ս. ԲԱք^ԱԼԵԱՆ
(Մսւհուսւ
(1
ՀՕ օ ր ե ա կ ին սա
թ ի ւ )
•
Այն բացր , ււր անիււււսսւվաԼլի
Ճա1լ։ւււոււէ֊
էլ րակէսնոլ
թեւսմ ր աո աք Հ րԼրււււք ^ ւոա լ։ ձւլ
սերունգր
իր ա՚1/Հեաացումու1
մարւլ
կէոյին
կեանքում
, թերեւս
ււչ մի մողովրղի
մօա
այնքան
զւԼ՚ոլի չկ , որքան
Ավ՚իւոքի Հայ
կեանքում
, մասնաւորասքկս
մերօրեայ
չր
քան ում , երբ աւեԱւ քան երրեք,
անՀրա
մե չա է ա յգ
ւլ աւլափա րասլա չա
սե րնւլ ի
ներէլա յութիւնր
մեր Հանրային
ասսլարկ ֊
ւլի աարրեր
մարւլերում :
Այս
երրորւլր
միանւլամայն
աարրեր կ
Հայրենի
Հուլի վբայ
ւլանուող
մողովոլրւլ֊
ների մօա, ուր անդարձ
մեէլնոդ
սեբնղի
ներկա
յաց
ուղի չէւերիԿւ
րնա կան
ճամ
բով
ւիոթարինոլ
մ կ յաքորդ
ուլ սե րունղ ր եւ
այսպիսով
ասաիճանարար
լեցնում
անՀե–
աացոդ
սերնղի
թոդաՆ
րացր , արղաբա -
ցնելով
մեհ՜անուն
դրաղկւո
Լեւոն
Շանթի
\
« Ա՚ահքւ ի ր Ճա
;ւ1
՚բււվ , կ ե ա ն ք ն իր
^սււ1
՚բով» ,
իմասսւասիրական
աննման
իւօսքբ
Հ
^
Աակայն
, Ա փիլռքաՀայ
անոդոք
՛զա
յ -
մաններում
, օաար
Հորիղոնների
աակ
•< ս/– ՚
սակ
նեէոոդ
սերունղբ,
իր կաւէ քից անէլաէս ՝
պաաճաււԼերով
, ք։ վիճաէլի չկ ալն թա —
փուք ու չափով
լեցնել
Հին սերնդի
թողահ
բացր,
ինչ թափով ու չասվավ ել կարհկք
եղերական
Հասլճեպով
, մկէլբ միւսի
լեւոե–
*ից
Հեռանում
են ու անղ արձ մեկնում
Հին
ւէերնդի վասաակաւոր
ղորհիչներր
եւ
Հանրային ու մչակոլթային
ասպարկդի
սիրելի
ղկմքԼրր :
ԱՀա,
այսպիսի
Հաւաքական
արմկք
ու
նեցող
մի թանկադին
կորսւսա կր մեր սքւ–
բելի
րնկեր
Տ՚ւքթ
• Աբաաչկս
Բարալեանի
ցաւալի
մաՀր, որ աեդի
ունեցաւ
Ադոս -
աոս
Հին, թեՀ րանում
Հ
՚Հյե րէլա յացու
ցի
չր
մի
սէ.րնղի , որ իր մասնաէլցոլթիւնն
կբ
բերել
Հայ աւլատադրական
պա յքարի
թոՀ
ու
բոՀին, Հրապարակ
իքել կր
Հ՚Ա-Գաչ–
նաէլցութեան
անղրանիէլ
սերնդի
ղաղա -
փքս րաէլան
չն չի աաէլ ,
ի րւս էլան ացնէ,
լու
նրա
աղղային ու քադաքաէլան
րդձերր՝
դարաւոր
սա րկութ եան մկք
աաոապուլ
Հայ
մողովրդի
ալեհուվ,
կեանքում
Տոքթ՛ Ա– Բարալեանի
մաՀով
Հայ մո -
գովոլ րդ ր էլոբցբե ց բաղմ ավասաաէլ
եւ
անչաՀախնղիր
մի ՚լորհչի
, իսկ Հ– Ց՛
Դաչնակցոլթիլնր՝
իբ նուիրեալհէ,րի
երկ–
բորդ
սերնդի
լաւաղոյն
նե րէլա յացա ց ի չ —
ներից
մէկին։
՛իմ ուար է ա յս ախուբ
աոիթով
բսա
արմանլոյն
ներկայացնել
մեր սիրելի
րն -
կերոք
ւչոբհն ու վասաաէլր ել
մանաւանդ
վերաղնաՀաաել
այն նուիրումն
ու ղադա–
վւարականոլթիւնր
, որ մաոանղե/ կր նա
Հ– Տ– Ղ՛ա ^աէլցութեան
անղրանիէւ սե -
բբնդից
, իր աղղա
քին
ու քաղաքա
էլան
գոբհԻւնէոլթեան
նախաքայլերի
մէք։ Աւ
այղ
արմանիքնԼբր
մնացին նրա աննիւ -
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ
Ե ՚ Լ « Ր
ԼհԻՍ Բ ՚Իք
( Հ է ք ե ա թ )
*
Եւ– անմիքապկս
, չոր ոսէլոբնեբր
ղարձ
եալ չրքասլաաու
եցան
միսով եւ
իչքսանու–
Հին
երեւ ան եէլաւ , աւելի
աոողք
, աւ ե լի
կայտառ ու սիրուն
, քան երբեք չէր ե -
էլւսհ
Ամբողք
քաղաքին
մկք
ուբախոլթեան
ալիք մբ խուժեց
յ
ՊաՀանքեցէք
ինձմէ
ինչ վարձա -
արութիւն
որ էլբ ցանէլաք րսաւ
թադալո–
բր,
թէկռլդ
ատիէլա
րԱսւյ իմ երկրիս
էլէ -
սր , Հաճոյքով
սլտի տամ :
-
Բս՚ն մբ չեմ սլաՀանքեր
, յայտաբա -
բեց Ա - Պետրոս
ե՚չբայր
Լուսթիք,
սակայն, Ա– Պետրո
սի էլարհիքր չէր բաժներ։
Մէկ կսղմ քա–
չեց աոաքեալբ
, աղաչեց
տնոբ ոբ Հբտ -
մարէր
իր անչաՀախնղիր
ղիբքէ՛՛՛ եւ պա–
Հանքէր պէաք
եղահ վա րձատբու
թ իւն
ր :
թադաւոբր
, երբ տեսաւ
որ
Եղբայրդ
Լուսթիք
նոյն թդացումներբ
չունկր
ի^է\
ռբ անոր րնկեբբ.
Հրամայեց ոբ
լեցնեն
անոբ քսոլրքինբ՝
ոսկիով
։
Եւ պալատկն
Հրաժեշտ
առնելով, շա -
րէէնակեցին
իրենց
ճամբան :
՝.՛՛ լ՛
Հաստն
քառուղիի
մբ աոքեւ , կանգ
թական ու միաէլ Հարսաութիւնր՝
մինչեւ
իբ մաՀբ :
Այ"
յ՚ոականիչնեբով
պիտի
րացտւսրել
նաեւ
Հանրա յին
ղ ոբհ
ի Հանղ էպ ունեցահ .
իր անքսաքսւո
Համ
ողու մնե
բր , յա ոո՚լքոլ -
թիէնն
արՀամարՀալ
արի
էլէ.ցոլահքբ.
Հայ
կեանքին
էրսսլուահ
անքսուսավւելի
տաէէ անքՍ անտէ,սէ,լու
էլամք՚հ սւ էլ՚ւրո՚քր ,
որ
քւ յայտ
րեբէ,ց նա թկ
յե ւլա էի ոքս աէլան
րնւլ յէսէոաէլեէո
յ ւլւէրհ էէ ւնկ ո լ թ ե ան մէք՝ իր
հննւլէսւքայբ
•> ե բ ո ս ա էլան
՚Լաբաբադում
,
թկ
էլամաւռբտէլան
քոիղսախ արշաւ անքնե ~
րի , եւ ուդետալի
ն՚ոՀանքԿւեբի
մկք,
թ կ՛
էլե անքի ու. ւէ ու՝, ուան որո լքարի
օրե
րին
Արարատ1,ան
սւշքսարՀա
մ , թկ
ղէւրութեան
էլալանքի
՚էկք՝ կարսում ա էիսրի՚եու մ , ել
թկ
երէլրորդ
ւոշխւորՀտմարտի
օրերին՝
/ Հ –
րաքի եւ քիեշտի բանտաքսուցերու
մ , բ՛՛է -
շէ,ւիէլէձան սաղ րսւնքնէ. ր ի Հեաեւանքուք
Հ
Ա,ննկալ"սդրէ,լի
Համրերատարա
թեամբ ,
թկեւ
յարաւէ որմ ոք
էլս էլիհ լ, սբաա
մ՛ , նա
Հուշտուէ,ւք
աէււլա թ
ճաէլատւալրի
/ ՚ / ՛ / " "
Հարուահնեբի
Հէ,տ
իր ա՚1ւձնւոէլսւն էլեան -
քու մ է,ւս ,
աս սլե տական
քաքաթեամ
բ
տ ա րա
լ
քւր
ս քւր է, լի
ղ ա
լ
ա էլ ն է, ր ի
վ ա ղ ա <է ամ
մա–^ուա՚1ւ
անւլ ա րմ ան է,լի ՚քք՚չտր
նո լնիսէլ ,
մ՛իչտ
մնւոէսւք •հաւատարիմ
սլաՀաէլի դէ, —
րում
՜^ահրալի՚ե ու էլու էէուէԼւլաէլան ՛դար -
տւսէլա՚ււոէ թ եահց
՜^սւնղկսլ , իր
սկբն ու
ղուբղռւրանքր
փոքսանցելռվ
քլր պատէլա -
նահ
մալաք րղ ին եւ էլաւլմ ւս էլէ, բպութ
եան ,
որոնց հա՛ւա
յէ, լու կ ր էլո չւււ ահ
ինք՚եբնտիր
պաբաադրանքով
եւ անսաՀման
նուիբու -
մով :
Տռքթ
• Րաբալեանի
մաՀբ մի
հ ա ւ ա ք ա -
կ ս ) ^
կորուստի
նչանաէլռւ
թ իւե
ունի , ո -
րովՀետեւ. մեր աղղա
յին
էլեանքի
Բ՚՚է՚՚Ր
մարղեբու
մ իբ ուրս
լ1ւ ւոեդն
ոլնկբ նա, իբ
ղնաՀատե
լի
մ ասնաէլցութիւ
նբ
յաբ՚ստել
աչքսատանքի
անղա սսլ փավւաքով :
Րր աբտաքնապկս
էլոպիա եւ առ երե —
ւո քթ չոր, սաէլայն
միաժամանաէլ
՝\ամեստ
ու րարի բնաւ որոլթ1,ամբ
է,ւ յաճաքս սա՝։— •
մանանցութեան
Հասնող
ան լի չա չա բու. -
թեամբ
ղիտէբ
ղադտնիքր
Համ աղ
որհսւէլ–
ցութեան
մղելու
իրս՚բ
բացարձաէլտպկ
ս
չՀանղոլբժող
աարերին
նոյնիսէլ : Տ՛՛՛ն -
դուդն էր իր եքոյթնեբի
մկք,
Համաբձուէլ
ու անդի քող իբ Համ ո դա
մնէ, րի
նէլ ատ -
մամր,
րսւ քց միաժամանաէլ
ւլիտկբ
մոոա–
ցութ՜եան տալ իր էլրահ անձնա էլան վ իրա–
ւորանքբ՝
յաքորղ
օբր էլամ նոլնիսկ
քսւ —
քլւբդ
ժամին եւ սիրով ու
ղ ո բուք տնքով
փոքսարինել
իր սլոոթէլումն
ու ղա յրո
յ թ ր ,
ի չաՀ Հաւաքաէլան
աչքսատանքի
ել ան —,
կեւլհ՜ Համաղո
րհ ա էլց ու թ եան
է,
Րբ փառաչոլք
յոււլա լւէլոււո բու
թ իւն ր եւ
տսլաղ րուահ
ցաւա
էլց աէլան
բաղմ
աթիւ
ղրա թիւն՛ներր
լաւաւլոյն
՛արտա քՈ՛ քտու —
թիւնն
էէդան ւս քն րնդՀւսնռլբ
Համուէլրան -
քի , որ վւսքեքում էր նա
մ ւււլով րւլա էլան
րոլոր քսաւէ,րի
ւ1 կ ք , աոանց
իւտրո՚թեան
1
Այգ աեսաէլկտից
, քատէլտսլկս
ուչա —
ղ բաւ կ ր թեՀ բանաՀ ա յութեան
տաբբեր
քոաւերի
նե րէլա լաց ու ցի ^ ե ր ք՛՛ք էլաղմ ուսէհ՜
Հա յ Ակու՚է բի ցալաէլցաէլան
ւլբա թիւնր ,
ռրի մկք Հանդուցեալ
Տ"յըթ •
Բաբալեանբ
Ս. Դ - Ս Զ Ա Ր Ի Ս ՚ Ա Յ Ր Ա Վ . Ա Ն Ք Ը
Օդոստոս
10/՛
երքանիէլ
թուաէլան
մրն կ
ւս յց է,լունե
բու ս Համար , եբր խում
րաք
էլբ Հասնինք
՚Լենետք՚էլ եւ էլր
ղիմաւոր ֊
ուինք
Մ ռւբաա - Ա՚ափա
յէ լեան վաբմա -
րանի տեսուչ՝ Հ՛ ՚ԼաՀան
՛ք ր՛չ • Տ ՚ ՚ ՚ ք Հ ա ն -
նկսեանի եւ Հ. Եղիա
վր՚ւ՛
Փէչիկեանի
կո՚լմկ :
ԱնՀամբեր
ենյ* եւ Հայրենաբաղձ՝
երբ
էլ՛՝ ոււլ ւլ ու իկւք ղկսլի
ւքւոքր նաւաւէ աաո լցբ :
Ա եհ քրտնցքին
վրայ՛ եւ չէւնք
նէլատեբ
՚լրեթկ
սպիտաէլ
հւալիէլներով
ղարղար
—
ուահ
«էլոնտո լ»նե ր բ ոբոնք
նաղէ,լաճեմ
կր սաՀին
ք՛՛ւ բին
՛քրայ, վւոքսաղբելով
նո
րապսակ
ւլոյղեր •
Մեր առ աք քէն Հւոնէլրէււանր
Մ ուրատ —
քիւէւվէէո
քկ
լեւոն
ւքւոր<էալէանն կ , էէբ իր
ք՛՛՛ւ՛՛բ
յ՛էէրւէ
Ոէ
րա թիէ ննէ, լ՛՛՛՛ք
" բ՛՛էկ "
րնւէէէչարան
քլր տրաւէէէէէլ րէււ քւ մէ,։լի , այնքէսն րարեա
—
ցէոէլւուէ ա թէէԱււէբ եէ սրտւէէւլին
֊էիւրասի -
րէէւթեէոմբ
X Ասլչութեէէւմբ եւ Հ իաց
իէլ
Հ բ–
ււլոէրէՈէէէ
թէէէսմր մր էլր ւլ իէռէ,նք մեր
չուրքի
ււլսէէոէլւէէո է, լի
ն էլէսր՚1ւ է, բ ր էէեր
մւոաւււրէո —
էլանն է,
քէ
ո է.ն , էէէբրաՀա քրե բէէէն , թ անքլաւլ
ին
աբձաննեբր
եւ պաստաոնե
րբ
իտա լաց ի
մեհ
էքէէէբսլեւոնե
լաւ
էւ ւլ պրէէցկն աոաք էլր
իւոբ՝։
քէն ք
Ոէ
քս ՛ք՛՛՛քւ՛
թ անւլ ա բան ին մասին
,
՛էր
^Լէ,ն
էձ տ ի էլի նման
ւլեէլաբուեստական
քէալաքի
էէր սրտին
էքրւս
լ Հ՚սյ
սլաասէնինե–
բու աոօրեա
յ րնա էլաւքւս լբն կ
Հա^ո
լքաք
էլ՝քէւնէլնղ րենք տեսուչ
Հօր բւէւ ր իւլ ա լսէոեան
ճէսռր , որ անէլէԱէՏ մր եւս
էլ
ամբէսպնւլէ
ւէեբ մկք այն
՛ք ստա
՜է
ութ
իւնբ
թկՀւսքր յա–
ւքւաենէսկան
մ էւէլաք էէլբէլ մրն կ •.
Աստուահահնա
ք էլիրաէլին , առտուն
էլա–
բսէէլւո չէէւահ կր
<Հ Հ ա մ ա զ ո ր ծ ա կ ց ո ւ թ ե ա ն
ա ի յ ո յ ե ա ն ը »
տիտւլոսէւվ :
Որքան ինքնատիպ
, նոյնքան եւ Հաբա -
էլւււտ ու ճչմէսբտօբկն
իրաւացի
մի րնորէէ—
չամ
, էւբ ւդւաոք
՚է
կ բեբէււմ
ււչ մ իա
քն
ւէ է, բ
ոիրելի
բնէլերէւքր,
ւս քլ եւ իր սլատէլանահ
մեհ
էլաէլմաէլեբսլութեան
, էէբի աբտա
յ ա յ -
տիչն
կ
ր
թեՀրանաՀ ա լ կեանքոլ
մ տարի -
ներից ի էքեր :
ւ՚նչքէսն
մռայլ ել անրաքանդակ
կր չի —
նկր
Հանբա քին էլեանքր
Ավւիւոքում
, եթկ
մե բօրեա
յ նքււթապաչտ
ւլ ա բա շրքանա
մ՛
մ եր
մ էք չոլնենէո
լինյ*
Հ ին սեբնւլ
ի
ա քս
նուիբեալնեբին
, իրենց
էլւս ւլափա րասլա
շ —
աւււթեամր
, իրենց
սէներեր Հաւատքուք եւ
ան քսա րղ ախ
սիրուք
Այղ
ե
րէէէ
քոտսէ շտտ
սէ,րնւլին Կր սլւստկա–
նում
մէ,ր սքւրեքքէ րնէլերր
իրրեէ
ւլթււէ -
սիրտ
րժիշկ ել ան շւսՀա քսնղ. ի ր
՚է՚՚Բ^Իչ
՚
Եւ իբբեւ
ւս քէլպիսքէն նբա տեւլբ ղեռ եր -
կար
մ ամէսնէսկ բաց էլբ մնայ Ավւիւռքա՝,այ
\
եւ մասնաււէբասլկս
ՐրանէոՀայ
֊,անրային
էլե ան քէէլմ :
Տարէլա՚նք
ւքու ստա էլոււոր
՚ւոբհչի
յաւկա
անմոո աց
յիշատակին
ՏԱՃԱՏ
ՊՕ՚ԼՈԱԵԱՆ ^
(Թեերան)
նուխէն,
ոաքի ենք բ"լ"Բ"–,
խանւլաէքւո -
ոոլթիւն
եւ
ւիութկոա
շէՍբմ
ում^էեր
մկէչ
սբւսՀէն
մ ի ւ ս բ
:
իւրաքանչիւրիս
ղէմքբ
կր մատնէ արղաբ աճապարանք
մբ : Զկ՞
ոբ կբ պաարաս՚ոուինք
քսէէբովին
այցելել
«Հայոց
1լ՚լղին՝Տ>՝ Ա՛
Հ՛ո ՛լս՛ ր ։
Շողենալբ
լեցուն է ամէն
""/՚//՚
օէոէսբա–
կաններոէք , կբ կաբհենք թկ մեր
Կ՚է՚էԻԻ՛^
Հետ կ՛ոպ
չունին
անոնք • ր ՚ " յ ց կր "՛ես -
նենք
ոբ նաւբ ղկպի Ա– ՚Լ՚ս՚լաբ
էլբ յառա–
քանա
ք , ուրեմն
անէէնք եէս սլիէոի լսեն էէեր
Հինսէէ ուրց
՚չմայլելի
շէորաէլաններր
• ե ւ
Հիացէէւմաք
սլիտի
ւլիտեն
՛ս յն բււլէէբ
թան–
էլաւլին
Հնութիւննե
ր ր , ձե ո էսււ ի րնե
ր բ
ււ -
բոնք Հաք ժ էէէլւէէք ուրդ ին ւլէէէրաւոր
էէ
չսէ -
էլէէյ թ ի ն էլենէլանի
ւքէլէէէԿւերն է՛ն,
Եւբուէլւււյի
սրտին
՛քրայ։
Վանքին
էլէէէնէլ՛՛ւ էլնե ր ր էլբ
սկսին
ւլօէլանքէ,
I
: Հայ
ա
քստէէէտեէլ
քւկն«բա–
րի եէլաքի»
էլանչեբ
ե ն էլւէւբհէ,ս \ Վէորէլսւ -
պետներ
սիրալիր
էլր ւլ իւէւէէէ էւրեն էէ1,ւլ ե ւ
՚ էլ՝էսռսէքնորէլեն
ե՛էլե ւլ ե ց քւ , չմ ոոնէո լէէէք
յ ի շ ե ^
ցնե
լ թ կ մենք
բէւլէէբս ա լնւոէ,ւլ
մէ, ր
Ոէո
՚ն
մէք
ենք։
Եէլեդեցին
իր ՚լե՚ւեցիէլ
ոճով •,
անօթներու
ւււ
։ք
ա րւսէլո քլւնել՚էէլ
(
իէէւ րանի
էլ եւլ էէէՀ իւս
քՅ էէէնէլէալ ի՝1ւ մ է,հ
վա րէսւլ ո քրբ
նուիր
էւլ
ահ
Ի
էուո
քքա ք թաւլ
։էւ
•> իին
էլէէ ՛լ էէ է )
էճէէխէէլթ է,աւէբ , Հււ իփս
իէէ
եանց
կէէքսերոլ ,
Վաբւլ աննե լաւ , Մ ք"ի
թ
՚" բ քւ էէէ,հաէլ քւբ նբ–
էլէսրներով ոչ ւէքւտյն սրբէաքէս
լր մրն կ րւէ–
լոբ
Հ աւատաց եա
լնե բ ո ւ Համւսքւ ,
՛ւ՛ււ ե լ
թանէլաւլին
՛ք
էլէսյււ ւ թ իւն մր Հա լ1էց ւղատ -
մէէլթեան
ղալարիէլ
մ կ էլ կքին : ԱրբէսՀա
քր
Ու լււ ւ
՛է
ոէէ եան
ւլ ե րապա յհառ
ին
«քէք "՛՛քող
Օբ՚^նկ
ք՜Տէր աո անձնապէ
ս ասլաւորիչ
է ,
սրբաւքայրին
քատուէլ
քսո բ՝, րւլ աւդւււ չէոո
լ -
թեսէէէբ որ կ՝արթնցնէ
րւէլէէրիս
սբւոին իէո—
բբ
մեբ Հաղարալէէր
է, էլե ւյեցինէ,րէււ. ե ւ
էքանքերոլ
ն ւ ս հ ա տ ա կ ո ւ թ ե ա ն
էլս էլիհ ր :
Մ եռե լււցի երէլոէ չա րթ
ին
՝•
բէսւիբւէւահ՜
ենք
էրէւրձեալ
ւքսւնք։
Ուքսաին
Հիւէնւալիբ
Մքսիթէսլ՛ Աբբւս–>օր չիրիմբ
ւլաբւլ ւէէրէէէ էոհ՜
է եռաւչոյն
թարմ
հաւլիկներաք •
իէրա -
քան չ
իլ
րս ե րէլ ք՛ւ ւլ ահ էէ ւ թ ե սէւէր էլր
՝>
էէէէէ
րո
լ –
րենք
այ՛լ մեհ Հայուն
չք՚բք՚մր
է,ւ ՛քկ ք ՛էէկ
փէէքր հաւլ
քէկ
էւրսլկ ս մ էսսէէլնք էլբ տանինք
մեւլի Հետ : կ՝այցէ,քենք
նաեւ
բնւլՀ
. ւլէ, -
րեղմաննոցբ
ւէէ ր բաղմ
էսթ
ի։
ւէեհ
ւլ կ մ՛յ>ե -
բու
էլէէ ՛լքին
ս բ տ ի ճ մ/ ո լ մո ։ք
էլր տ ե
էէ
ն է, նք
երկու
փոյւր
էլե ր է, ւլմ՝անն ե բ սլատանի
ւէւ—
սանէէէլեեբու
, էլո՝\ ւլժբաքսա
աբէլահի ;
կարղր
թանէլարանին
կ։ Հ՛ Եղի՛" Փէ ֊
չիկես՚ն
իր ղէ,րին
մ՛էք կ
յ
Ղ՛է՛լ րւլ "լ րէէէնքւէէք
էլր
մ օտենա
ք ամկ ն մ կ էլ աո ա լէ1լւէւ քի : կբ
րտցատրկ
ի ւ բւււք էէւնչ
իլ
ր ին էսրժ կքր , էլբ
մ սէէոնանշկ ամկ ն մէ կուն
նշւսնւսկէւէ թ
իւնբ
մեբ
մշէոէլոյԲքէ
յւէէ լ ի տեն
ւս էլան
էէլանհ
էէէց -
մ՛ան Հււէմար : կարելի չէ
չյւէԼէլաիլ,
ռւ
անաարրեբ
ւլիտել,
օտաբի
աչքւլւք ե լ րւլ -
էլա ցում
էէէք
, ղարեբոլ
խորկն
եէլահ
ա
յգ
մուսոէնքնեբբ
, որոնյէ,
Հէէէէ, այս
ւքւււքր
Կ՚է՚էԻԻ^՛
՚ ^ է ք 1 ՚քանքի մբ քսորՀրդալէէբէւլ
-
թեան
հոցբ
ստե
ւլհ եր են « Վ՚՚՚քբք՚կ
Հա —
յաստոէնր » :
Տպ՚որանբ
, այւլ
մեքէ.նսւԿւէ,րոլ
սբաՀ%
իսէլ իր սոէքորաէլէսն
իմւոէէտկն տարրեր
նբ-
չանա
էլո լ թիէն
մ բ կ՝աոնկ
մե բ
էս
քչին : կբ
փնտռենք
մեր չ՛՛րս
է/ոէլմր ալն
սրբանէէլէբ
աէւ
ին :
Զե"ս
խէէլէ
՝,իր
որ , րէէաւ Ա • Պետրոս ,
սլկտք կ Հաւ.ասա րապէս
բաժնենք
թաղա —
լորին
քեւլի աուահ– նուէրբ
ւ
ինչո՛ւ չէ , ւդատասիէանեց
միւսբ, եւ
անմ իքասլկ ս յանձնեց
անոր իր քսւււ բքք՚նբ է
Ա • Պետբււս
եբեք ՛հաւասաբ
մասեբւէլ
բաւէնեց
խոլրքինին
պոէ ր
էւ
լնա էլէէ ւ թ ի ւն ր :
« Ի՞նչ
ղսէ րմանա
լի միտքեբ
էէւնի "՛յս
մարդբ , մէոահեց
եւլրալր
Լուսթիք, եր —
էլու
Հուլի
էւնք
մ քւս՛ քն , է,ւ եբեք
մէսս ի կր
րէոժնկ
մեր ունեցահ ր,
ւի ո քսսւնէէէ էլ էլիսե -
լու » :
-—֊
Վերքսէցէսլ
, րսաւ Ա . Պեէոբոս , բա -
էէ ին մ ր
ինհ
ի , ուբիչ
բաժ
ին
մ ր ք1,ւլի , եւ
երրէէբէլ րաժ ինր անոր՝ որ կերաւ
֊•աւուն
լեէսրդբ
...
Եւ սաէլայն , քանի ոբ ղէէւն շինհէէւ պատ —
յ
ւէ1^
իւններ
պատմելոէք
էլլ. ձաղրես
ղիս ,
եէէ ւղէտք չեմ տեսներ ա
լլե ւս մեր րն՜կե —
րաէլցութեան
: Ղ՛ուն
յէոլ
ճա մբա
ղ
չ սւր
ու —
նաէլէ , ես ալ իմս : Անաս
րս
է
բեա
լ
. . .
-— ինչպէս ոբ էլոււլես
,
ւղատաս խանե ց
եւլբայր
Լոլււթիք
: Ա նաս բ ւսրով եւ բարի
էւանապաբՀ
՚ . .
X
Օ՜Հ,
բացաղանշեց
Եղբայր
Լուս
թիք
1
՝.եէւուներբ չե բ թ անք լեարւլբ
ւէւտո–
՛էէ՛ ՚ ի ^ ՚ ա ո ե լ ՚ ւ ւ
՝,էոմ
աբ : Ե" էի ՛ւլ՛
կեբայ
ղայն :
Եւ է,րէլու բաժինբ
դրաւ
իբ
աոպրսւէլք՚ն
մէք
։
Ի՚՚նչսլկէէ ,
է
/արմացէոլ
Ա . Պետրոս ,
ՀէՈէդէո
ինչո՞ւ,
ինհի
Համ
ողե
լ ուղե ցիր "Բ
Հէէէ
ւերր լեարդ
չեն ունենա
ր ;
—- ի՛՜նչսլէս
. . . լո՞ւրք
կաբհեցիր
իմ բ–
սահս
։ կաաակ
մրն կբ՛ բոլոբ
կենդանի -
ներն ալ լեարդ
ունին :
Լաւ, թոգ այղպէս
բլլայ
բսաւ
Ա •
Պետրոս : ՊաՀկ
քեղի երկէււ բա<էիննեբր
եւ։
ալելցռւբ
անոնց
՛էբ՛"յ
նաեւ
իմ բաժինս
Հ
Լ
Բէսմնուեցւսն
իրարմէ : « Պս՚^Հ , մսէա —
հեց
Ե՚ւրայր
Լուսթիք
, րաքւէտաւհր
եւլայ
իրեն
Հանւլ
իէ
՚լելով
: Աւ ելքւ լալ եղաւ
սէո֊
կայն որ բաւէնուեցանք
իրարմկ , քանի որ
Հիմէս քսէէւբքինս
լեցւււն է ռսէլիաք
. , .» :
Ա ակա
քն
էէէ
քէլ
էէ
սկին չուտով
մ՛ սքսէ,ց , ել
իրէէէէլանքւն մկք բարեսիրտ
րչէալուք , ա յւէ
էէս
էլի քէն մ՛կ էլ մ Աէււն ալ տրամ աղ րեց ոէլոր -
մ ութ իէննե ր բա չքսե լաք աք ւււ աՀեաէլ
յ
Եւ ՚քերքաւղկս
, սաաւօտ
մբ տեսաւ
որ
ա յլեւս
իր էռոպրակին մկք կոպէ կ մր չկբ
էէնացահ :
Աոանւլ
վՀ ատե
չռւ եւ աոանց
տ քսր ու -
թեան
ոբեւկ
նշոյլի
,
չարունակեց
իբ
ճամբան
, յուսալով ոբ պիտի կրնա
յ Հան
ւլ իպի
լ չաՀարեբ
ա ր կահ ա խնգրո
ւթե ան ՚
մր :
Հս»սալ քաղաք
մբ, ուր թաղաւորր
նոր
կր կորսնցու ցեր իբ միաէլ ղաւակբ %
Ի՜նչ րաքսա, բացաւլանչեց
^ՂԲ՚՚՚յՐ
Լուսթիք։
թաէչաւորին
՚ " ՚ չ ք ի կ բ յարռւցա -
նելու
Հաւէ ար լչեէլել՚ոքս
էչատարտհ
ձեւա -
կե բպութիլննե բ ր մի առ մի կբ
յի շեմ ;
Յարութիւն
էլուաամ
իմ էլաբէլիս
թաւլւաո^
րին
աւլուն եւ այս անղամ
աւելի
աււէէէա
ւլ բամ
էլյա շա Հ իմ ;
Եւ ներկայացաւ
պալատ
, ուր
արղէն
աեէլեկացահ
էին էլէսէլուց թէ ՚էբացի
երկ—
բի մր մէք նախկին
ղինուէէր
մբ
էլենղանա—
ցւււցահ կր թաւլաւււրին
էլէււստրր :
Պե տաէլան
քսո րՀ էէւրղ ր նիստ
ղ էււմ՛ա րէ,ց ^
"րոշելոէ
•^էոմ՚ու թկ
էլր՚հա յին
րնւլէււնիլ
Եղբայր
Լոէսթիքի
առաքարէլր, Լւ երկաբ
քսէէբ՝. բղ ւււ էլւլ էււ թ քէէննե բկ
ետ^ղ
է, էլան աքն
եւլրա կացէէւթեան թէ քաւ պիտի
րնկ ինէ. թէ
յանձնէ ին ՛լ աՀամառանւլ
ին դ իւս էլր , տն -
հանօթ
յարուցանոդին
:
Եղբայր
Լւււսթիք
, երբ ւլիակին
֊.եա ,ս ^
էէ
անձին
մնէէէղ , կտրտեց
էոնււբ ան/լամնե - |
բբ եւ յս՛բ եւ նմ՛ան Ա • Պեաբոսի
էլատա - \
րւէէհ ՚լէւրհոէլութեան
, սէլւէաւ. մեհ
էլաթււա֊^
քք։ մբ մէք եռացնել
ղանոնք : քէւ ապա ,
~է
անելով
էլէսնոնք էլաթ սա յէն , շարէ.ց ։լ ե
՚Ո–
նին
ւքրայ եւ ել։է,ք անւլամ աւլաւլակեց
.
Աքմենէս էլար էէէլ Աստուհո
յ անունաք ^
մեռեալ
էէէււքի ելիր
- - -
,
Բայց խա
շահ
միսեբր
չշարմեցան
իբենցլ
աեւլէն
կրկնեց պատգամ
բ , դարձեալ
աոանց
Դ՚ւյ՚լ^
յաքալոլթեան
է
(4 Շ ա ր – )
ԿՐԻՄ
ԵՎՐԱՏՐՆԵՐ
Fonds A.R.A.M
