2
յ՛ր
ււլարբերա1էա՚նին
Հսւնգսւնակր
~–սւյս -
պէս
սաՀմսւ՚եհլկ եաք, Ս "ւրէն. Պարթ
ել -
եան
ամբույջ
ոււք-ուէ էր ւլկնքերր կբ դսւբ–
ձբնէ Աբշակ
Ջօսք՚ււնեանէ գէմ, զայն ան–
ուանել՚՚ւէ
«գէակ
մբ» , "ր"՚1Հեաել
<<: 1)նա–
Հիտ»է
իւմ՛բաղբապեաբ
, երկու
սւաբուան
ՅէէԼալո բ Լոութենէ
մ բ եաք ,
մամանակր
եկաՆ
Համարեր է, ւէե՛՛ րջասլէս
, էր ձեռ–
քոէէբ սսԼաննուաՆ
ւէրա1լանոլէքեան
դէ՚՚՚՚կր
ող^նցնել
փորձելու • • • 1
ս ու֊բէ ն Պարթեւեան
անլուր եւ ան
ուա֊
^4արկէ է ոբակո ւմնե լափ է ոբ կր նեբկա ֊
յացնէ Աբշակ
Զօսլանեանբ
էւբրեւ
հ ս ւ ն ր ա –
յ ի ն գ ո ր ծ ի չ , ՒրՐ^՛– ւքարդ
եւ.
ի բ ր ե Ն գ րա–
գ է ա
,
որակումներ
, որոնք կր Հգարդա -
բեն
» Խարա֊ցան/ք
էէ^րը •
ԻԲՐԵՒ
ՀԱՆՐԱՏԻՆ
ԳՈՐՆԻԶ
քաղաքագէա
, որուէ Աբփէւար՛
կը
ձեռնադրէ էբ Փաբէդէ
թէ1^աւդաՀբ
:
ԱգՂ՛" յ/՛^
առաջն՚ւբ՚լէւ
դեբակշէա ու
շաՀ աբե ր դ է՚բք ՚^բ Լէ՚^ել
ոլդոդ
յ
Անկաբոդ ու նենգաւոր
Հակառակորդ
:
Այլանդակ
, կնճռոտ ու անէսոսաո -
փ տնե
լէւ սլա բադանե
բու
գոբՆոգ ;
Տաւադէն
ագան , սլդտիկ
կեգհալոբ
:
–~ Ադդա
յէն փառասչսակ
էմ աստուն
՚.
՝—" քաւլաքական
ձա էսա ւե բութ
էւննե—
բու
անՀնարին
էսադքութ
եամ
բբ
յ
Ա • Ջօպան ե ան է փառատենշ
հբա -
գէէլնեբր
բնկգմեցան
էր
աէսմ ա
բութեան
փւ^թոբէկէն
մէշ–.
Բագաքագէտէ
նբբէն ու սգաւոր
մբ–
էոաՀ ոդ ութէլններ
ցուցնռգ
%
Անձնական
ււէքլւս,\ք^
մշտակայ
մտա–
Հոգութէւեր
դոբ Ա ՚ Ջօսլանեան կբ մատնէ
էր
Հա յրենաս է րա կան անշաՀա էսնգէւբ
՛լ" բ—
հ^ոլնէ ութեան
մէշ–.
Բոլորուէյւն
շէւնհոլ եւ արուեսաա
-
կան կեանքոփ
մբ ասչբոգ ու սսլաոռդ տբ–՛
գան, ոբ շգէւտցահր
սոբփեգնելու,
չեդ՚^հբ
երե՜ւալռլ,
շդգացահբ
արտայայտելու
,
չՀասկցահր
բաւլատրելոլ
, Լէոեսահբ
ցու–
ց րնե
լու
դժնդակ
Հարկէն
ժ՚է^ կբ զ՚լա
յ
է՚^Քդէ՚^ՔԸ
1 սր էբ այՏ՛էէէւճակէն
եգերական
խադքութիւնր
առաւել կամ նուագ տաժա–
նելէ
կ ե ց ո ւ ա ծ ք ն է ր ա Հ
սլաբտկելոլ
Համար
գէ
շեր
ցորեկ
էնքզէնքբ
կ՚ուտէ եւ որ ա–
մէն
օր քէ՛ է մ բ աւելի կր մօտենայ՝
Հբբ -
ուահ
քշուահ անադ որո յն ճակատա
գրա -
կանութենէ
մը
մ եհ
ութ եան
էսե լագ ար -
ներոլ ապաստանէւն
, ուր է։ր սխալ ու ա–
նէմաստ
կեանքբ
բ2ացնել գաաապար -
տուահ կր թոլէւ
բլլալ ;
Հակառակ
իբ քաղաքագէտի
անմեղ
ու դուարճալի
յա լա կնութ էււննե բուն
՚.
ԻԲՐԵՒ
ՄԱՐԳ
Յ՚՚՚-սաՀատ
ու ոդեսպառ
գալարումներ
ունեցող :
Պատին
՛էրա յ խելա յեղօբէն
րղդացող
ճանճ
մր։
Տխուր,
էսեղճ աղան,
ողբալի մար -
՚չռւկ :
— 8ահ ու տխմար
ԷԹ ս ի&ի ւ ա ս ի ո նն ե ր
ը–
նող :
Ատելու եւ կեղհելու
շնական
«բարի
կամ Քր » ունե ցող ՝•
^ւ՚Բլ՛ "՚– նենգամիտ
ղբղոոլմի
մաբդ ;
Մէկ Հատիկ ու էըլլ"՚ւէ՚Ք
աիւգաբ :
. ;, ՚ Անարդութեան
մէ^
աբդաՀատանք
Հրաւիրող տ
Անլուր ուՀէււանգագին
խառնռւահք
:
իրեն
յաաուկ
միամիտ
խորաման -
կութ իւն :
^՚"Լ1՚1՛ է^է
Ա
՛եսակ
մթին
ցահ ոխթիւն :
էյենդոլթեան
էսա ւա ր Լտ ին
ցահոլ -
թիւն :
•
Այ՛լ չարաշուք
ֆ ա ո ս է օ ր ^
բառ մր չի
Հաւաար
յաճախ
իբ ըսահներէն
: ՚
Ա • Ջօսլանեան
մէւջակօրէն
ուչիմ ու
՚ղէտք
եղահին չափ իմասաակ :
Մյ՚է
ճղճէւմ ու շեշտօրէն
սեմ ական
գիմաղհութեամր
դաաաւղարտռլահ
աը—
՛Լան :
կռէււէ վւախչոդ
անոլղդամիտ
ու
քէաաՀ ող էւ
Հ ա կա ո ա կո ր գ. :
/էքեգճ անիրաւուահ
էակբ :
Ե" որ իր գաղտուկ
կեանքին
լլկ՛՛՛է
ու սարսաւիաՀար
Այէօթր
ու իր էն
անկեգհ
Հսլումին
ղրգոուահ
սլժգանքը
գիտեմ :
Ես որիբ նայուահքին
փակահ ու իր
ձայնին
մէջ գոդացոդ
ճակաաագբական
Ատոլթիլնբ
կր Հասկնամ :
Ա-Չօպանեան
երբեք
չունեցաւ
բա էս–
աբ , որեւէ
մարգկային
ղղացում մը
գգալու :
Ա– Ջօսլանեան
«տէմէնեոէ»
մըն է,
իր
Հո յակասլ
Մ անուէ լեան
բարեկամ ին
իսկ
փկ՚ս յութեամր
, որ քանիցս՝՛ իբ դ
էւ–
տութեան
՚էիխ^խո՚րի
Հեդինա
կու թեամբ ը
ա յնքան
մագիսա բոսա բաբ Հաստատահ
է
ինհ
էւ ասիկա :
-
Տիեդեբական
Հասկացողութիլնր
կաւգկել
նկբաող
մբ ;
Բայց գիտեմ ալ իր սաելու,
կեդհե–
լու
Հբա չալէւ կաբոդռլ
թիւնր , ու գ իտեմ
ոբ աւելի
ստել , կեղհել
կարող է ան նո֊
րէն քանյուդոլիլ ;
^Հ.
Զօսլանեանի
անոլդդամտոլ
թ իւնր
սւգմուա ու ^ական
ցահոլթեան
կբ
Հաս֊
նի ։
ՒԲՐԵՒ
ԳՐԱԳԷՏ
իմաստակութեան
վեՀասլեա
, ոլբզ–
էոիկ փարսլեա
Հ
« ԱնաՀէտ»է
չոչորղր էր այս Հսկայ
ե բադէ
ն սթավւեցաւ
, թնդական
չ՛որքէ
մ բ
եաք
խելայեդ
կս1 ֆճ-Հւոճ. ,
որոնք
լոլսա -
սլայհառ. դադավւար
մբ տուին
իբ
չի
լ դի -
աումնեբուն
եւ իր ամօթալի
անկարոդոլ–
թ եան բ ւէբւս յ :
Անդառնալիօրէն
րնկղմահ–
«թուղթի
փառքբ»
։
/Թանձր
ունայնութիւնը
«ԱնաՀիա»ի
Հսկային է
՚Նիւ֊թը
կր^այ
Հայթայթել
տարօբի -
նաոլէս
՚էըգովիչ ումարդկային
՚էէպի
մր,
՛լոր թերեւս
վւորձռլիմ
գրել յաոաջիկա -
յէն :
/՛ր գեդարուեստական
ք՛"Ր^ը
Է՚/Ր^՚՚՚Լ
շոլարահ
աէւր՚սցուն
:
Ա՛ Ջօսլանեան չէ կբցահ ու չի կբբ–
նար եւրոսլական
ճչմարիա
է ւ ի ^ Ի
մը
՚էը~–
բայ
գեբաւլանց
իմացաէլտնութ/է՚սն
ժր ար–
սլաւո
բու
թ իլն
ը թուլուլ :
« Ան՚սՀի՚ո
»էւ փայելչաՀասակ
էսմ բա–
դ րասլԼ տբ ;
- Ես որ իր մաքին
վւ՚ւթսրկոտ
Պարա֊
"էը
չավ՚՚սհ՝
ու իր Հոգիին
նեէսո՚թիւնքը
ձեո
ուրնեբուէս
չօչափւահ
եժ՛ :
իր
դոեՀիկ
աւիւնին
առատութիւնր
:
Խեդճ , մեհսիբտ
տ՚լան
սուդի - ՛ւէ՛–
չե բուան
մէ 9 կբ տուա
յաի ու կբ
հեհկբլ–
տա
յ երբ. էւր մէ կ ղ րական
՚էիժ ու կը
ղ էւտ֊
ցոդէ
մբ անաբդուի
ւ է^դՀակառա1լն
, Հա~
էահ է ՛էէ՛ն վէբ , ամէնէն
Վարնոց
րնթացքբ
ունե ց էւր
իրեն նկատմ ամբ , դ ալէ
՚ մու
թ
ին
մէջ
իր ետեւէն՝
քեղէ՛ ամէն րան կբ նե֊
բէ
՚էաղր , ու քեղ կուբհքին
վրայ
սեղ -
մահ
իր վւշոտ
Համ բո յբնեբովբ
շէ՛ թ
"ւնք–
նեբգ կբ վիրաւորէ
, եթէ երթաս
իրեն •
^է՚՚նչ
աղոլոբ էբ ան ղրահգ
մրմնչես»
։
« ԱնաՀէւա
»էւ երեւումբ
նորէն
փոր֊
ձանք
մբ , սչաաուՀաս
մբ ,
բարոյական
քՕէէ ոա
ժ բ կբ սսլառնար
Հայ դ ր ական
ու–
թեան
։
Ա ՚ Ջօպան եանի
իմ ասաա կու թ
իւնբ
աՀաբեկիչ
Համեմատոլթիւններ
առահ է ;
Բացաբձակ
անւլիտա կց ութ
եան
Հասնող
ինքնաժ ո՚ւայլււլթեամբ
մը
յ
X
Աուրէն
Պաբթեւեանէւ
դրականութեան
նկաբադիբբ
Հ րապաբա
կաղ բութ
էււնն է •
իր
բոլոր
ղիրքերր,
իրենց
ղբական աբ -
ղոէղաբդով
Հ րապաբակաղբական
յօ՚է —
ուահներ
են : Երբեմն կր Հանգ իպինք
տէ—
պարնեբոլ ալ, որոնք յաճախ
գեգարուես–՛.
տսժկան
մշակում
է ենթաբկուահ
են է
սանք այդ դէ՚րքերբ։
Ամէնուն
նէււթբ դբ -
րեթէ
նոյնն է : Հայկական
տառապանքէն
,
ցաւ
էն ու
Հ ա լաձ անքէն
արձագանգ
բ
կ՛՚առնենք
անոնցմէ
ւ Երբեմն
ամսլամահ
ե բկէնքէէն
վ բայ
, լո յսէ ճառաղա
լթ մ ր կր
տեսնենք
: ՅուսաՀատական
պաՀերռւն կր
•յէւոբձէ տաք
նաեւ յուսադրէչ
երեւոյթներ,
դրական
դիմադհեր
, լաւատես ու խան -
դավառ :
իբբեւ
Հ րապա րա կագէւ ր մեր
ադդայէւն
ճակատագիրբ
դէ՚նքբ
անտ՚սրրեր
չէ ձբ -
ղ ահ՜ : Մասնաւորաբար
յեգավւո էսա կաե
չարժ ումնե
բու
ե ւ տեսակէտներուն
չու րջ
միշտ ա բտա
յա,յաուահ՜
է ։
ինքնավե՜բլու–
հումի
փորձ
մր է րրահբ : ք՛բ էսէւսա ար —
աա քա յաոլ թեան
մէջ իսկ ան կբ ջանա
յ
ւնկոգմնակա
լ
լ՛ լ լ՛" չ ե՛.
առաբ/լա
յական
ՏԵՍԱԿՑՈՒԹԻՒՆ Ս՚Ը
ճՍՅԱՋԳՒ 1Ո-2ԱԿԱՏՈՐ ԴեՐ11ՍԱՆ
ՍՔԻՄ ԹԱՍ՚ԻՐՈՖԻ 1ԵՏ
մնւ
՛ճ =
Ա ուրէն
Պ՚սբթ եւեան գ էմ է Բ"է՛՛բ ա -
նոնց , որոնք
մեր աղդա լին յեղավաէսա -
կան
շարժումը
նսեմացնելու
Հետամուտ
են I Անողոք է ա յ դ մաա
յնու
թ իւնը
ունե -
ցողներոլն
՚էէմ : Տ րամ ա բանութ
եամ բ կը
բացատրէ այգ շարժ ում
էւն նպաաակր , " լ՛
ուբէւշ բան չէբ առ՛աջին
տարէւներուն
^ \
րայց եթէ թրքաՀայ
կեանքի
, ինչքի ,պա֊ \
տիւի եւ էսագաւլ
գաբդացումի
ապաՀո - ՜
Մ՚սսնաւ
որ
մ ամագրութեամր
մբ /լեր -
թամ տեսակցելու
Աքիմ
թամէւբոֆի
Հետէ
Երբ
ներս կր մտնեմ
Միւդիք
Պոքս թաս։ -
բռնի
Լուր
է՚նքը կը էսադայ)
եաեւի
՚լԲ"–՜
նէն,
/Թամիբոֆ
դարմացահ–
,
«Աստւ։ւահ–
է՚մ որքան կբ նմանէ։ք
եւչբօբս»
Կ՝Ր"^ ՝ Մ֊յ"
եղաւ
էւր 1'ն'լ ունե լու թեան
առաջէն
էսօս–
/Թամիբոֆէւ
^ Հայերէնը
չափագանց սա՝*–
մանավէաէլ է • « Օբիորղ
, շատ, շաւո սի —
բուն» , աՀա մէկ քանին
իբ ղիացսւհ Հա
յերէնէն,
ղոր կ՛՚արտասանէ
ււու։ւ։սկան
շե շտ։է։է ։ Ա կ է՛՛լր ր երբ ես
անղլե
բէնոէէ
սկսայ
խօս։ոկցոլթիլն։ւ
, կարհես
քաշւ։ւե—
ցալ
յ>չիկ մր , ել ղ՚լոյշ
վերարեբմունք
՛էբ
ցոյց տուաւ : Աակայն երբ ես
ռուսերէնէ։
՚իոխեցի
, այս կքՈլ։ դ իմ ագ հ "՛է ու ոլդտիկ
կադմուահքաէ
կաէկասցին
, /լարհես այ -
լավաէսուեցալ
. ու բսաւ
«այս
մէկը
Հբա–֊
չալի է , օտաբի
մբ , ամենաղ
ոյդն
Հետքն
անդամ
չկայ
ձեր ոուսերէնին
մէջ » ;
Իրեն
յիչեցուցի
թէ նոյնքա^^
է""–
Հ ՚ ո յ ե –
՛էութիւն :
/՛լ։ բոլոբ տեսակէ սւնեբբ ա յսօբ ալ
կը ,
պա֊էեն
իրենց վալեբականութիւնր
^Հա -
կառակ
։Լաթսռւն
տարիներ
անցահ ԸԱա -
լուն : Պաբկեչտօբէն
, էւբրեւ
մտաւոբակաՆ
ել գրագէտ
, Հայ աղատագբական
չ՚"է՛ ՜՜
ժումը կբ նկատէ
ոււլդակի եւ անխուսա -
վ՛ելէ։
արդիւնքը
թուրք
էսոչտանդիչ
վար–
չու թեան աակ տանջուոգ
ժ ողովուբդ
ի մը
Հաւաքական
ինքնագ
ի աա կց ո ւթ ե աՆ
ւլա րթնում
ին :
Եբկաբօբէ
ն կբ խօսի
Հա յկական
Հաբցը
արտաքին
մ իջաժ՚աու
թեամբ
լուհելու
պայմաններուն
մասէ։ն , ինչսլէս
ն։սեւ կը
յա յտնէ իբ Հ ամողումը չատ յսաակօրէն ֆ
թէ յեղավաէսական
ւ։ւժերու
՚,ամերաշ -
էսութիւնբ եւ ադդուէին
ղոՀաբերոլթեան
ոդ Է։Ն
մ էւա յն կրնա՛ն ադդա
յին
աղա տագր ու—
թեան
նուէւրական
գոբհը
յաջողութեան
աո աջնոբդել
I
Աուրէն
Պարթեւեան
Հ ա կա
յե դա փ ։ւէսա
–~֊
կան
մ տա յնոլթեան
^Է՚ԷԸ
աբտա
յա
յաոգ
֊,րասլարակաւլիբը
չէ ( «Աղղ» չաբաթա -
թեբթ,
Պոսա՚.ն,
1 9 0 7 ) ։
/ԼնգՀակաոակն
կբ շեչաէ ադդա յին յեգափոէսական
շ^սբ ~
մ ումին
անՀ րաժե շտութիւնը : Զ"՛ յն կը
նկատէ
նոյն իսկ
բ ա ր ի ք
ւ1՚ր ,
բ ա ր ե ր ա ր
ա ն հ ր ա ժ ե շ տ ո ւ թ ի ւ ն
ւք ը :
Բայց եւ
այնպէս
աարակաբհիք
է այն մտայնութեան
, ո -
բուն
Համաձայն
Հայկական
ղատի
ւիլ։կռլ–
թեան կամ յաջող
ելքին
Համաբ
րնկեր
—
վար ական դ ոբհունէ
։։ լ թիւնբ
անՀ րաժե
շսֆ
կբ նկա առլի ,
թ՛ու բքի"
յ
Բ՛" ՛է Կ"՛ ց " ՛՜Յ է Հ.
աարրերուն
Հ ամա բ ։/Թ բքաՀ ա ք գատին
Հա
մար
Հալ 3 ե գափո էսա կաննե
բու
Համեբաչ~՛
խութ
իւնը
անՀ բաժ ե շտ կբ նկատէ , իբբեւ.
Հրամայական
ել ան յե տաձւլ ե լէւ պաՀան9 •
ՄԿՐՏ/՚Զ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ՝
(3
Շար.)
ՊՈՐԻՍ ՓԱՍԹԵՈՍ.
Մ Ա Ր Դ Ը , Ր Ա ա Ս Տ Ե Ղ Ծ Ը Ե Ի ԻՐ Վ Է Պ Ը ՝
ՏՈՔԹ. ԺԻՎ.ԱԿՕ
Անոր
ձեռքերր
յափշտակելով
եւ "եղ -
մելով
իր կուբհքին
, նոյն
աճապարանքով
ալելցուց
.
Ներեցէք
ինհի , կբ Հասկնամ թէ լո
ղունի եւ թանկագին
բանի
մր կը Հպիմ
,
բա
յց եթէ կա րելի է ,
դարձեալ
սլիաէ՛
Հարցոււիորձեմ
ձեղ : Միայն թէ մի մեկ
նէք,
՛էի" մինակ
մի ձդէք։
Շուաով
ես
ինքս պիտի
մե1^իմ
: Աաահեցէք
սակայն
,
վեց տարուան
բաժանում
մր՛՛է
՚էեց տա -
րինեբ , ուր ես իչի՚եցէ՛
ինքղէ՚նքիս
: ին
հի կը թուէբ թէ աղատոլթիւնր
դեռ ամ -
բ–"՚էջ"՚է
ին էէ է՛ չաՀ ուահ :
Պարտա
լոր էինախ ղա յն շաՀ իլ , եւ յե
տո յ , կ^բսէի ես ինհի , պիտի
պատկանիմ
ամբող^ովին
անոնց , ձեոքերս ագատ պի -
աի
բԱ։ւ։ն • • •
Ու Հիմա,
ամբուլջ
շէնքը կր
փոչիանայ
աՀա : Վաղը
սլիտի
րռնեն
ղէ՚ս ՚. Կը սիբէք
զայն,
"իրելփ էք անոր։
թեբեւօ օր մը
զայն
կրկին տեսնէք
բայց ոչ ... Ինչ
է ոբ կբ խնգրեմ
ձեզմէ...
յիմարութիւն
I ։ Ջի" պիտէւ րռնեն ու պիտի
չթողուն
որ
արդ արացնեմ
ինքղինքս : Պիաի
նեաուին
վրաս , պիտէւ փա կեն բե բանս
իրենց
Հայ—
Հ ռ յանքնե ր աէ եւ սլոռչտուքներոէէ
;
Ջե՞մ
զէւտել։
միթէ
էւնչսլէս տեգէւ
1լ ունենա
յ :
ԳՐ Ա Կ Ա՚Օ Ձ Ե Ի , Լ Ե Զ Ո Ի Ե Ի Ոճ
« Տ"քթ • 3-իէէակոյի»
լեւլուին ել ոճին
մասին
էենք կրնար
ճչզրէ։տ
գագաւիար -
ներ
յայանել,
քանի ոբ զայն կր կարդանք
թ ա լ։ ղմ ան ո ւթ ե սւն մ բ
մ էջէն : Ֆրանսե -
բէնբ , զոր ռւնէ։նք
մեբ աչքէ՚ն առաջ,
թ"
յէ
կուտայ
սակայն
բնդնչմաբելոլ
որոչ չա -
՚է՚ո՚է
,
լեդոլի եւ ոճի այն
ղեդեցկռլթէ։ւն–
ներր , որոնք առաջնակարգ
կարեւորոլ
-
թէււն
մ լ։ էլր ներկայացնեն
այս
ւէէսլէ։ն
մէջ :
Վէ։զէ։ն
լեզուն
, գեգագիտական
արժէք
մր անի, էնքէւ իր մէջ, անկախ
նիւ թէն :
ինչսլէս չատ մբ ուրիչ վէպերու
մէջ, լե -
դուն եւ ոճր /ւնթակա
յ չեն
պաամ
ուահ
նիւթին :
Փասթերնաքէ։
ղ րելու
կեր՚դբ
՚էրեթէ
նոյնն է ոուս
է։ր նախորդներուն
Հետ ,
/Թոլսթոյ,
Տոսթոյելսքի
: Ո՛ուս
էէիպա -
գիբնեբբ կբ սիրեն
աաբահռլիլ,
լք անր ա –
• մ ա ս ն ո ւ թ ֊ ի ւ ն ն ե ր ր կ ո ւ տ ա կ ե լ :
Տոքթ
• ^է"է՚"կոյի
մէջ
չափաղանցուահ
են յաճախ
այղ
ման ըամասնութ
իւննե բը \
Երբ
ֆրանսացի
վի"1ադիբր
սենեակ
մը
կը նկարադրէ
, քանի
մբ
յատկանշական
դիհերով կր գոՀանայ։
Ո՛ուս
՚էյ"՚լ՚"դէ՚Ր
՜՜
ները
երբեմն
քանի
մը էջ կը նուիրեն այգ
նոյն սենեակի
նկարադբութեան
;
Գիւրացնելու
Համաբ
իր վէպին
ընթեր–
ցան
ու թիւնը
, Փասթե բնաք
զա
յն
րաժնահ
է բագմաթիւ
մասեբու։
իլբաքանչիւբ
մա–
սբն ալ բաղմաթիւ
ղլռլխներռւ։
Այ"
էէե բջիննե բ ր յաճախ չաա կարճ են , կէս
էջ նոյնիսկ
երբեմն :
Եւ֊
որուէՀետեւ
իւրաքանչիւր
Ղ1՚" ("Ռ
ինքնէն
գրական
ադռլոր էջ մ լն է , Հա -
ճռյքաէ կր կարդացուի
։ /^րբեւ
դեւլեցիկ
դրականութէււն
, պայւքանալ որ ընթեր -
ցողը
զայն
րմբոչխնէ
իբր այգ, ել ոչ թէ
ւէէսլէ։՚1ւ մէկ մասը :
Ուրիչ խաղ մ լ ^ ալ կայ «Տոքթ.
^իվա–
կո յի»
մէջ : Շատ
մ ր գլուխներոլ
աոայիՕ,
ե ւ վ ե ր ջ ի ն
սլար րե բութիւննեբ
ր էլամ փո -
վ։են ամբողջ
գլուխին
նիւթը։
Այնպէս
որ ^
աճապարող
է^թերցուլը
կրնայ
օդտուիլ
այս
է՚լաբաղայէն
:
Տ ՚ ՚ ք թ
"
^1"է՚"կ"յէ՛
է^ "՚^
՚ " լ " ^ է ք ր Հ ՚
Ա " ~
/^ալռւ
Համ ար պէաք է կա բդա լբնադ
ի ր բ ,
ոուսեբէնէւ
մէջ։
Ինչ որ բրահ է
Հաբւէրբ–
աէւ Համալսարանի
ոուսեբէնէ։
ղասաէսօսբ
ՌոլքաՏ ճ ա ք ս պ ս ը ն
եւ Հիացահ
Փասթել։ -
նաքի
լեղոլին , Հրաշալի
կառո
յցին եւ
գեգագիտական
եզական
քատկոլ
թ էււննե —
բուն
Հ
Ո-ուսական
լեզոլին
բոլոր
կարելի -
ութիէննեբբ
օգ տաղ ռբհուահ
են ,
տալու
Համար
մեզի
ամէնէն
Հմայիչ
աբձակր ,
1լեգրակ։սցնէ
մ եհանուն
գա սա էսօսբ : Եւ֊
փաստելոլ
Համար
իր ըսահ բ ,
մէջրեբոլմ–
նե ր կ^լնէ վէ պէն
, ուր ի յայտ
կուգան
Փասթեբնաքի
լեղուի եւ ոճի եզակի դե–
ղե ց կու թ էէւննե րր :
Լեղուի եւ ոճի այս խաղեբն
են ոբ
Հասաբակ
բնթերցալէ։ն
՚էքայ
դէ
չ տպաւո–
րաթիէն կբ ձգեն , այն բնթերցոգին
ոբ
պատմութիւն
մբ միայն
կ՝ոլզէ կարդալ
ել.
յաճախ
անՀաղոր՚է է մնա ց ե ա լին : Այս է
սլատճաոբ
դարձեալ
ւէքւ այս
•էէպբ
եբկար
ել անէէեբջանա
լի
նկ՚սրւս՚լբու
թեան
մը
ապաւորոլթիլնր
կբ ձզէ , սկիզբ եւ վ ա խ ֊
ճան
չունեցոգ
ւլ եաի
մ բ կաբհ էք
^
"Բ
Կ
Ը
Հոսի
դան դագ ու վեՀա չուք , Հսկ՛" յէսհա—
էալ երկրի
մբ մէսկեբեսին :
Այլեւս
դիւրին է ենթադրել,
այս ըս -
ուահնեբէն
ետք, թէ ինչ մեհ
՚ոեղ կը
գրաւէ
բնութէւնր
«Տոքթ
.
^էվակոյէ»
՚^^շ.՜
Հր՚"չ՚"էէ՛
են ուղղակի
, այդ աարօ -
բինակ
, էոյլաղան
բնութեան
նկարադրու -
թիւննեբյ։
։
Ռուսի
ան ամրուլջոլթեամբ
այս
՚էէպէ^
մէջն է, Մոսկ ուա
յէն
մինչեւ
Աիպերիէս »
տ։աւրուան
չորս եդանաէ^ւեբուն
,
ղիաոլահ՛
ամէն
անկիւնէ
, Հոդեկան բ"է"ր պաՀե -
ր ուն
:
Ջ"բ
նկարադրոլթիլ՚յ,
մը չէ , ՚ւրաէՀե -
տեւ
: Իւրաքանչիւր
տեսաբան կր Համա -
պէստասխանէ
Հոգեկան
պաՀոլ
մբ, ինչ -
.պէս
ր"ինք է
թ՚արղմէսնենք
եւ Հայ
•ընթերցողը
ինք
թող
զատէ .
(11 Շ ա ր
.)
Կ՛
ՓՕԼԱՏԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
